Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Nie lada gnębi mnie troska, abym mógł odwiedzić dalekie źródła i czerpać wskazania szczęśliwego życia.
Horacy
Wśród wielu rzymskich cesarzy nie brak było ludzi o wybitnej osobowości, odwadze i zacięciu pisarskim. Niewielu jednak odznaczało się równie błyskotliwym umysłem, pracowitością, spostrzegawczością i skłonnością do rozważania zagadek i paradoksów tego świata, jak właśnie Marek Aureliusz, zwany przez swoich współczesnych filozofem na tronie. Refleksyjna natura cesarza, jasność i precyzyjność jego toku myślenia, a także świadomość istnienia ludzkich niedoskonałości i ograniczeń zaowocowały dziełem, które do dziś czyta się znakomicie, choć pierwotnie wcale nie było przeznaczone do publikacji. Na szczęście po śmierci autora ktoś — być może jego sekretarz, Grek Aleksander — zebrał w całość notatki pisarza i doprowadził do ich rozpowszechnienia.
Rozmyślania to traktat moralny w nurcie filozofii stoickiej, który można potraktować jako doskonałe źródło inspiracji oraz drogę powrotu do prawdziwych, ponadczasowych wartości w świecie przytłoczonym bezwartościowymi, krótkoterminowymi informacjami. Można znaleźć tu pocieszenie i odtrutkę na błahe codzienne problemy, a nade wszystko zastanowić się nad znaczeniem przesłania Marka Aureliusza, nad tym, co mówi do nas z głębi wieków i ile rozważnej racji jest w każdym jego słowie.
Myśl o tym, w jakim stanie ciała i duszy powinna cię zabrać z sobą śmierć i jak krótkie jest życie, jak przepastna wieczność, przeszłość i przyszłość, jak krucha wszelka materia!
Marek Aureliusz
„Filozofia polityki Quentina Skinnera pozostaje w znacznej mierze niedostępna polskiemu czytelnikowi. Spośród imponującego i szeroko komentowanego dorobku brytyjskiego historyka ukazało się jak dotąd w języku polskim zaledwie kilka prac. Niniejszy tom w interesujący sposób częściowo zapełnienia tę lukę. Po pierwsze, prezentuje przekłady czterech ważkich studiów Skinnera. Po drugie, zawiera szereg komentarzy badaczy odnoszących się do jego wybranych idei. Na uwagę zasługuje fakt, że teksty polskich autorów wyrażają nie tylko aprobatę, ale również krytycyzm wobec niektórych tez protagonisty tomu. W odniesieniu do twórczości Skinnera tak pomyślana publikacja niewątpliwie stanowi istotny materiał źródłowo-krytyczny. Co więcej, dostarcza bardzo przydatnych treści w obszarze filozofii polityki jako takiej”.
Prof. dr hab. Adam Chmielewski
Quentin Skinner – profesor nauk humanistycznych na Queen Mary University of London. Jeden ze współtwórców i głównych przedstawicieli tzw. szkoły z Cambridge w historii myśli politycznej. Autor książek poświęconych metodologii historii i myśli politycznej, w tym trzytomowej pracy Visions of Politics (2002), Reason and Rhetoric in the Philosophy of Hobbes (1996), Liberty before Liberalism (1998; wyd. polskie: Wolność przed liberalizmem, Toruń 2013), Hobbes and Republican Liberty (2008). Jest twórcą dwutomowego dzieła The Foundations of Modern Political Thought, które w 1996 roku zostało uznane przez „The Times Literary Supplement” za jedną ze stu najważniejszych książek XX wieku. Jego prace przełożono na ponad dwadzieścia języków.
W poszukiwaniu równowagi
Tao jest bezdennym naczyniem;
Używane przez Jaźń, nie jest napełnione światem;
Nie może być cięte, wiązane, zaciemniane czy uciszane;
Jego głębie są ukryte, wszechobecne i wieczne…
Tao Te Ching
Wiara tym się różni od wiedzy, że można przestać wierzyć, ale nie można przestać wiedzieć.
mądrość taoistyczna
Oto trzymasz w dłoniach kanon taoizmu. Pierwszą oświeconą księgę, pochodzącą z tajemniczego Państwa Środka. Interpretację legendarnego pergaminu Starego Mistrza Lao Tse. Dzieło, któremu początek dała symboliczna, rozpoznawalna na całym świecie figura Tai Gi — dwójnia zasad yin-yang.
Jeżeli robisz coś dla siebie, to nie rób tego kosztem innych; jeżeli robisz coś dla innych, to nie rób tego kosztem siebie.
mądrość taoistyczna
Stworzona ponad dwa tysiące lat temu Tao Te Ching jest klasycznym dziełem literatury filozoficznej. Według jej mądrości żadna Twoja cecha nie różni się od cech doskonałego władcy, genialnego myśliciela czy wielkodusznego filantropa. Osiemdziesiąt jeden rozdziałów z dobrymi, przemyślanymi, choć czasem przewrotnymi radami pomoże Ci odnaleźć siebie nawet w dzisiejszym chaotycznym świecie. Wysiądź na chwilę z samochodu czy metra, zatrzymaj się w biegu i wkrocz na drogę tao — drogę pełną harmonii, emanującą siłą i spokojem. Idź nią, studiuj słowa księgi. Poczuj, jak odzyskujesz równowagę, doskonalisz umiejętności przywódcze i biznesowe, stając się przy tym osobą skromną, spontaniczną i wspaniałomyślną.
Powrócić do korzeni to odnaleźć spokój.
Tao Te Ching
Szukaj harmonii między tym, co codzienne, a tym, co duchowe. Słuchaj swojego Mistrza i uwierz, że "wszystko wraca do swoich korzeni". Wyrównaj oddech, oczyść swoje myśli. Mocne uderzenie — przekonują taoiści — często zawodzi tam, gdzie wystarczy lekkie muśnięcie. Podążaj drogą tao, poznaj istotę wszystkich rzeczy, aby na końcu odnaleźć spokój.
Prawdziwa Mądrość szuka
w myśleniu — głębi
w mówieniu — prawdy
w dawaniu — miłości
w rządzeniu — ładu
w pracy — dzielności
w mieszkaniu — prostoty
w działaniu — odpowiedniej pory
Tao Te Ching
John C.H. Wu dokonał niezwykłego dzieła. Przełożył ten subtelny tekst na język angielski, nie ujmując nic ze świeżości i głębokości oryginału. Doktor Wu jest prawnikiem i uczonym. Słynie jako badacz taoizmu oraz tłumacz wielu tekstów z kanonu tao i zen, a także chińskiej poezji.
Trudno o lepszego tłumacza Księgi Tao Te Ching niż dr John C.H. Wu. Jego przekład jest zaiste wyśmienity. Niezbędny nie tylko dla naszego rozwoju, ale wręcz dla przetrwania.
Thomas Merton
Wreszcie — naucz się odrzucać to, czego się nauczyłeś… mądrość taoistyczna
Niniejszy zbiór studiów stanowi część wyników badań w ramach naukowo-badawczego projektu VEGA nr 1/7326/20 pod nazwą "Fenomen mesjanizmu w kontekście tożsamości duchowej Słowaków i jego wydźwięk filozoficzny, teologiczny oraz historyczny.
Od strony treściowe poszczególne studia koncentrują się na następującej problematyce: Na mesjanizmie w księgach Starego i Nowego Testamentu, na obecności idei mesjanizmu w dziejach słowackiej myśli filozoficznej oraz na mesjanistycznych podstawach tzw.
historycznych koncepcji filozofii dziejów.
Jakie zmiany w filozoficznym obrazie świata przyniosła ogólna teoria względności? Czy potrafimy zrozumieć filozoficzne implikacje tej teorii?
W 2015 roku minęła setna rocznica sformułowania ogólnej teorii względności (OTW) przez Alberta Einsteina. Stała się ona jednym z fundamentów współczesnej fizyki, a powstała na jej bazie kosmologia relatywistyczna zrewolucjonizowała nasze wyobrażenia odnośnie Wszechświata.
W przeciwieństwie do szczególnej teorii względności, OTW nie była niestety zbyt często przedmiotem analiz filozoficznych, zwłaszcza w ostatnich dekadach. Zapewne zadecydowała o tym trudność samej teorii jak i zaskakujące implikacje filozoficzne. Wspomniana rocznica stała się więc doskonałą okazją do podjęcia refleksji nad wzajemnymi interakcjami między fizyką a filozofią.
Dziewięciu autorów - fizyków, kosmologów i filozofów przyrody spróbowało udzielić odpowiedzi na pytania o znaczenie OTW dla filozofii. Czytelnik może prześledzić różnorodne odsłony fascynujących związków teorii Einsteina z filozofią, od historii nauki przez zagadnienia związane z kosmologią po kwestie metodologiczne. Ta wyjątkowa na polskim rynku wydawniczym publikacja ukazuje najszerszą z dotychczas prezentowanych panoramę problematyki filozoficznej związanej z ogólną teorią względności.
Autorzy artykułów:
Marek Biesiada, Zdzisław A. Golda, Wojciech P. Grygiel, Michał Heller, Łukasz Lamża, Tadeusz Pabjan, Paweł Polak, Leszek M. Sokołowski, Sebastian J. Szybka.
Czy znajomość historii filozofii może uratować młodego surfera z Kalifornii przed utonięciem? A może wystarczy przyjaźń z nastoletnią Marysią z Polski?
Jak pracował Leonardo da Vinci? Jak zginął Giordano Bruno? Czy Kartezjusz lubił psy? Która królowa zamiast władzy wybrała filozofię? Co Schopenhauer myślał o Heglu?
Najnowsza powieść Manueli Gretkowskiej pozwala młodemu czytelnikowi przeżyć fascynującą przygodę, pełną podróży w czasie i przestrzeni, a przy okazji poznać historię filozofii.
Książkę, jak zawsze z przymrużeniem oka, komentarzami graficznymi opatrzył Henryk Sawka
Ciało jako inny, obcy, wykluczony, ciało jako przestrzeń napięcia między toż-samością a innością, ciało poza innością i tożsamością. Ciało-tekst – otwarte. Ciało o zmiennej intensywności, bez ustanku pulsujące między tym, co obce a tym, co toż-same. Ciało ustanawiające granice, by w kolejnym kroku je znieść, mówiące: „ja”, by zaraz temu zaprzeczyć, tworzące wnętrze i rozpływające się w zewnętrzności pofałdowanej powierzchni. Ciało radykalnie zróżnicowane, to zwierzęce, to ludzkie, to przestrzenne, to wirtualne, to duchowe, to materialne, to kobiece, to męskie, to dojrzałe, to dziecięce, migocące różnicami, stające-się-innym, a w efekcie niedostrzegalne, zlewające się ze światem w działaniu. Ciało tętniące życiem, ciało różnicujące świat i jednocześnie go zmieniające. Ciało będące podstawą myślenia o tożsamości, inności, podmiotowości, wspólnocie, etyce czy polityce i otwierające te kategorie na to, co nadchodzi.
Książka stanowi bardzo interesującą próbę rewitalizacji aksjologicznej refleksji na użytek współczesnej filozofii kultury. Zakłada się w niej – i słusznie – że wartościowanie leży u podstaw wszelkiego poznania rzeczywistości, a nie tylko u podstaw wszelkiego poznania rzeczywistości, a nie tylko u podstaw działania, że logika poznania świata przyrody bynajmniej nie musi prowadzić do wykopywania przepaści między przyrodoznawstwem a humanistyką. (...) W świetle rozważań autorki żaden porządek wartości, żadna z prób wyjścia z chaosu aksjologicznego nie może pretendować do roli absolutnego ich uporządkowania.
Nie ma tu nic stałego, jest twórczość, ale nie arbitralna, bo zdeterminowana materią procesów z pozoru chaotycznych i prób budowania. Koło historii okazuje się zarazem kołem aksjologicznym i nie da się ono sprowadzić do chaosu emocji poddawanych inżynierii społecznej. Książka zachęca do odpowiedzialnego współmyślenia o tym i to jest jej ogromna wartość poznawcza.
Dr hab. Ryszard Wiśniewski, prof. UMK
Autorka wykazuje się znaczną erudycją w zakresie podjętej problematyki. Umiejętnie porusza się ona między różnymi dziedzinami humanistyki badającymi świat ludzkich wartości, przywołuje różne tradycje tych badań i poddaje ich wyniki wnikliwej refleksji. Dlatego też uzyskujemy spójny autorski wywód i możemy poznać własny punkt widzenia Autorki, a zarazem uczestniczyć w dyskusji, w której do głosu dochodzą różne i dalece odmienne stanowiska. Książka jest ważnym przyczynkiem do dyskusji nad współczesnym doświadczaniem i rozumieniem wartości.
Jej publikacja powinna przyczynić się do zintensyfikowania toczącej się dyskusji i wyeksponowania w niej częstokroć słabiej obecnych wątków.
Dr hab. Marek Rembierz
Czy nauczyciel ma obowiązek wszystko objaśnić? I czy objaśnianie jest zadaniem filozofa? Inaczej rzecz ujmując, czy filozof może być nauczycielem? Filozof nie tylko nie może, filozof nie chce być nauczycielem. Nauczyciele pracują w gimnazjach, na uniwersytetach - wykładają arytmetykę, gramatykę, logikę, metafizykę. Zadanie filozofii jest inne.
Porubstwo nie jest tak szkodliwe i nie pociąga za sobą tak wielu nieszczęść jak wyuzdana rozpusta albo cudzołóstwo.
Już od dawna potok rozpusty wciąga ludzi zbyt szybko, by chcieć go zatrzymać siłą. Zobaczmy więc, czy nie ma żadnego sposobu, aby odwrócić jego bieg i zapobiec złym efektom rozpusty, jeśli nie można zapobiec samej rozpuście.
Bernard Mandeville
****
Bernard Mandeville (1670–1733) znany nam głównie jako autor Bajki o pszczołach, zajmuje wśród filozofów oświecenia angielskiego pozycję wyjątkową. Jego poglądy stanowiły twórcze rozwinięcie myśli Hobbesa, ale też Montaigne’a, La Rochefoucaulda i La Fontaine’a. Hobbesjański jest punkt wyjścia jego rozumowań, czyli koncepcja stanu natury, w którym człowiek nie jest dobrym dzikusem, ale istotą egoistyczną, a jednocześnie obdarzoną energią i siłą potrzebną do realizacji swoich życiowych potrzeb i namiętności. Mandeville idzie o krok dalej, gdyż biorąc pod uwagę twórczy charakter naturalnej energii w człowieku, proponuje, aby jej egoistyczne skłonności obrócić na dobro społeczeństwa. Jeżeli nie można wytępić popędu seksualnego i znieść prostytucji, to trzeba ją zalegalizować, ucywilizować i zreorganizować w duchu humanistycznym (ze wstępu Mariana Skrzypka).
Śantidewa, autor Drogi ku Przebudzeniu, był mnichem i studentem słynnego uniwersytetu-klasztoru Nalanda, założonego w V wieku w północnoindyjskim stanie Bihar.Droga ku Przebudzeniu (Bodhicaryavatara) to jeden z fundamentalnych tekstów tradycji mahajany, czyli buddyzmu ""wielkiego wozu"". Przyjmuje się, że powstał on na początku VIII w. n.e.Dzieło to zawiera bardzo osobiste wyłożenie drogi, którą winien podążać ten, komu bliski jest ideał bodhisattwy - istoty, która doznała Przebudzenia i która uwolniwszy się od daremności oraz boleści kołowrotu wcieleń, z poświęceniem oddaje się pracy na rzecz wyzwolenia wszystkich istot.Droga ku Przebudzeniu to wnikliwy opis kolejnych etapów prowadzących do owego celu.
Kolejny tom bestselerowej serii " Bajki Filozoficzne" ! Tym razem Michel Piquemal przybliża czytelnikom mity greckie, opatrując je własny, ułatwiającym interpretację, komentarzem.
Książka wybitnego indologa, profesora Uniwersytetu Warszawskiego, jest rezultatem pięćdziesięcioletniej zażyłości z Indiami, w tym czternastu lat spędzonych w samych Indiach. Uczestnikami spotkania w tej książce są dwie rzeczywistości – hinduska i chrześcijańska. Autor stawia w niej tezę o zastanawiającej zbieżności doktrynalnej chrześcijaństwa i najstarszej – wedyjskiej – fazy hinduizmu oraz - niczym tłumacz kabinowy - pragnie pomóc obu stronom we wzajemnym zrozumieniu.
Matka Święta składa nam obietnicę, że każda dusza, która potrzebuje pocieszenia, wizji, przewodnictwa albo siły może do niej wołać i schronić się pod jej opieką. A Matka Uwielbiona natychmiast przybędzie z rozwianym welonem.
W Oswobodzeniu Silnej Kobiety Clarissa Pinkola Estés daje nam doświadczyć mocy leczących opowieści. Pradawna tradycja uzdrawiających historii łączy się w nich ze współczesną codziennością dzięki charakterystycznemu dla Estés „duchowemu aktywizmowi”. Opowieści te pozwalają nam sięgnąć do naszych własnych korzeni, do mądrości matek i babek, i mądrości kultury. Święta Matka, którą w nich spotykamy, jest naszą towarzyszką, realną postacią obecną na ścieżkach naszego życia, a jednocześnie wyraża głębię duchowego i psychologicznego wymiaru Boskiej kobiecości. Oswobodzenie Silnej Kobiety, jest zarazem prywatnym wyznaniem autorki, modlitewnikiem i tomikiem poezji. Jest głęboko osobistą i pełną zaangażowania książką, w której każdy może odnaleźć przewodnictwo i wsparcie.
Małgorzata Kalinowska
analityk jungowski
International Association for Analytical Psychology
Polskie Towarzystwo Psychoanalizy Jungowskiej
Niewielu spotkało szczęście.Może dlatego, że niewielu wie, czego szukatach.To nie jest zwyczajny esej filozoficzny. To barwna, bardzo osobista opowieść. Frdric Lenoir szuka odpowiedzi na najważniejsze pytania o szczęście.Czym jest szczęście? Od czego zależy? Czy szczęście to stan, który może trwać, czy to tylko ulotne chwile? Jak pielęgnować szczęście?Jak go szukać? Czy szczęście może współistnieć z cierpieniem?Lenoir zabiera nas w fascynującą podróż w czasie i przestrzeni, w towarzystwie mędrców Wschodu i Zachodu, starożytności i czasów nowożytnych.W wędrówce napotkamy zarówno konkretne przypadki z życia, jak i wyniki najnowszych odkryć neurobiologii.Frdric Lenoir zgłębia tajniki szczęścia po to, żebyśmy mogli nauczyć się lepiej żyć.
Idealne narzędzie dla wszystkich, którzy w codziennej pracy muszą zwięźle i skutecznie sprzedawać pomysły, przekonywać do swoich idei, motywować do nowych projektów i po prostu przemawiać.
Sprawdzone rozwiązania, bazujące na psychologii poznawczej i społecznej oraz wieloletniej praktyce autora.
Historyczno-filozoficzna analiza źródeł nazizmu.
Jean-Louis Vullierme z wielką erudycją przeprowadza czytelnika przez te punkty historii nowożytnej, które stały się inspiracją dla Hitlera. Krytyka zachodniego humanizmu staje się elementem diagnozy aktualnych problemów świata. Kontrowersyjna, zmuszająca do myślenia, lektura obowiązkowa. Zwłaszcza w dzisiejszych czasach, w których brunatna fala znów daje o sobie znać.
Związki muzyki i języka były obecne w myśli Nietzschego w zasadzie w całej jego twórczości. Można wręcz zaryzykować stwierdzenie, że dynamika rozwoju myśli Nietzscheańskiej jest określona przez dialektykę stopniowego oddalania się od siebie owych pierwotnie zjednoczonych fenomenów, w konsekwencji czego muzyka stopniowo traci w jego myśli na znaczeniu na rzecz języka figuratywnego. Jeżeli nawet teza ta jest zbyt śmiała, to nie ulega wątpliwości, że każde pretendujące do kompletności ujęcie filozofii Nietzschego z konieczności musi uwzględniać związki muzyki i języka w jego myśli. Obecność owych związków można znaleźć już w jego najwcześniejszych przedsięwzięciach pisarskich z 1861 roku, kiedy to podejmując problematykę pierwotnego języka zwierzęcego, młody Nietzsche wiązał jego genezę z muzycznymi aspektami afektywnej mowy zwierząt [JR, s. 5–24]. Już zatem w owym najwcześniejszym, wręcz prefilozoficznym okresie pojawiły się w myśli Nietzschego idee, wokół których rozgrywa się dynamika niemal całej jego późniejszej filozofii.
Ten zbiór tekstów, z których jedne nie zostały wydane, a inne już się ukazały, został zorganizowany wokół pewnych problemów. Problemu pisania: pisarz, jak mówi Proust, wynajduje w języku nowy język, swego rodzaju język obcy. Ujawnia nowe moce gramatyczne bądź syntaktyczne. Wyrzuca język z jego zwyczajowych kolein: przyprawia go o obłęd. Dlatego też problemu pisania nie można oddzielić od problemu widzenia i słyszenia: gdy inny język powstaje w języku, to w istocie cała mowa zmierza do granicy „asyntaktycznej”, „agramatycznej” bądź komunikuje się z własnym zewnętrzem.
Granica nie znajduje się na zewnętrz mowy, jest jej zewnętrzem: zrobiona jest z nie-językowego widzenia i nie-językowego słyszenia, które jednak ona sama umożliwia. Istnieją również malarstwo i muzyka właściwe pisaniu, będące efektami barw i dźwięków, które wznoszą się ponad słowa. Widzimy i słyszymy właśnie poprzez słowa, między słowami. Beckett mówił o drążeniu dziur w mowie, aby widzieć bądź słyszeć „to, co jest poza nią ukryte”. O każdym pisarzu należy właśnie powiedzieć: to widzący, to słyszący, „źle widziane, źle powiedziane” to kolorysta, to muzyk.
(fragment przedmowy)
Czy płeć autorki albo autora ma znaczenie dla tekstu? Odpowiedź na to pytanie wbrew pozorom nie zakłada odwołania do bezpośredniości, do "konkretnych kobiet" i ich konkretnego doświadczenia. Wymaga nie tylko pozbycia się dychotomii tekstu i tego, co nietekstualne, ale i zadania kolejnego pytania: o transcendentalne warunki i możliwości tekstu i sposób, w jaki wiążą się one z polityką - czymś, co przecina inne formy myślenia, zagnieżdża się w nich, mobilizuje je albo unieruchamia, umożliwia myślenie albo je blokuje.
Powiedzieć, jak Derrida, że literatura umożliwia powiedzenie wszystkiego w dowolny sposób, to nie powiedzieć nic. Znacznie bardziej interesujące jest badanie konkretnych warunków możliwości wypowiadania, śledzenia tego, co jest w danym miejscu i czasie możliwe do wypowiedzenia, nagle staje się możliwe. Dobra literatura, podobnie jak dobra polityka, wprowadza do wspólnego świata coś, czego wcześniej tam nie było; obie przemieszczają i poszerzają horyzont tego, co wyobrażalne.
Spis treści:
1. Joanna Bednarek, Linie kobiecości:
Książka finalistki III edycji Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargi
Spis treści
Podziękowania
Przedmowa
Rozdział 1. Płeć, policja i polityka
Rozdział 2. Z dziejów (nie)udanej mimikry: Gertruda Stein
Rozdział 3. Jakieś życie: Debora Vogel
Rozdział 4. Zdanie rodzaju żeńskiego: Virginia Woolf
Rozdział 5. Różnica płciowa jako pojęcie: Luce Irigaray
Postscriptum: kilka uwag o współczesności i „negatywnym feminizmie”
Bibliografia
Indeks nazwisk
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
