To niewielka broszura zbierające praktyczne porady jak powinni zachować się rodzice w roku komunijnych przygotowań. Jak pracować z dzieckiem, jak dbać o pobożność, jakie prezenty zrobić dziecku, jak zadbać o uroczystość.
Biografia Prymasa Tysiąclecia skupia się wokół najważniejszych momentów jego życia i wątków nauczania.
Prowadzi Czytelnika przez dzieciństwo i młodość, lata wojenne, biskupstwo lubelskie, prymasostwo Polski i internowanie. Osobny rozdział omawia relacje Stefana Wyszyńskiego i Karola Wojtyły.
Wsparcie dla małżonków w ich indywidualnej, jak i wspólnej modlitwie. Zamieszczono w nim modlitwy o miłość, modlitwy małżonków za siebie, za dzieci, za całą rodzinę, modlitwy w różnych sytuacjach, zarówno radosnych np. rocznicy ślubu, jak i trudnych np. gdy małżeństwo przechodzi kryzys. Modlitewnik zawiera także litanie oraz propozycje rachunków sumienia dla małżonków.
Eleganckie wydanie, w twardej oprawie, z wstążką. Doskonale nadaje się na prezent ślubny lub z okazji różnych rocznic.
„Karol Wojtyła zanim został papieżem” to przepiękna opowieść o chłopcu, który nosił w sobie światło, dobro, pokorę i piękną duszę. Zaufał Bogu i ani śmierć bliskich, ani wojna nie odebrały mu wielkiej radości życia. Marzył, by zostać piłkarzem albo aktorem. Życie jednak przygotowało dla niego zupełnie inny scenariusz. Niby wszystko o nim wiemy, ale czy na pewno? Jakie dwie rzeczy nosił zawsze przy sobie? Co za prorocze słowa koledzy napisali na drzwiach jego pokoju? Kto uratował mu życie, gdy szedł ulicami Krakowa na pewną śmierć? Oto oddajemy w wasze ręce prawdziwą historię Karola Wojtyły. Doskonały tekst i ilustracje oddające w każdym szczególe klimat tamtych czasów będą atrakcją nie tylko dla dzieci, ale dla całej rodziny. Życzymy miłej lektury.
Rita Przebaczająca w książce Marty Fox uosabia to, czego brakuje naszym wyobrażeniom o Bogu. Ujmuje nas jej swojskość (zna życie), a zarazem boskość (choćby zbiegi okoliczności i znaków, o których wspomina autorka). Przemyślenia poetki i jej rozmowy-modlitwy mogą podarować światu coś, czego współczesnemu człowiekowi bardzo potrzeba, a czego niejednokrotnie nie umie dać, na przykład Kościół – nową mistykę! Osadzoną w rzeczywistości, a jednocześnie sięgającą poza nią.
Wojtek Kubisiak, ksiądz
Poetka, powieściopisarka, eseistka. Autorka ponad 40 książek. Poezja Marty Fox była tłumaczona na języki: niemiecki, portugalski, hiszpański, angielski, francuski. Popularność zdobyły jej poetyckie modlitwy do św. Rity.
Strona internetowa autorki: www.martafox.pl
Nadać naszemu „tu i teraz” sens i nadzieję potrafią tylko niektórzy.
I właśnie im trzeba dziś dać wyraźny i mocny głos.
Józefa Hennelowa, Pani Ziuta. Każdy stały czytelnik „Tygodnika Powszechnego” wie, o kim mowa. Opatrzność daje łaskę długiego życia tym, którzy mogą świadczyć o ludziach i sprawach pozornie należących do przeszłości, ale ważnych dla nas „tu i teraz”. Oni są dla nas, współczesnych, bezcennymi świadkami epoki, gdy niełatwo było zachowywać przyzwoitość, kroczyć drogą rozsądku, ale i prawdy, rozróżniać czas kompromisu od czasu świadectwa.
Dla całego środowiska inspirowanego duchem i spuścizną „Tygodnika Powszechnego” jest Pani Ziuta stałym i niezmiennym drogowskazem. Któż inny bowiem ogarnia dziś całe niemal dzieje czasopisma, które potrafiło zachować rolę jedynego, opozycyjnego ośrodka „między Łabą a Władywostokiem”?
(ze wstępu Pawła Stachowiaka)
Pani Józefa Hennelowa od lat zachwyca celnymi spostrzeżeniami i ostrym piórem, w ostatnim czasie głównie za sprawą felietonów na stronach Klubów „Tygodnika Powszechnego”. Ta książka jest tego najlepszym dowodem.
Jak lepiej zrozumieć rolę liturgii w życiu Kościoła? Enzo Bianchi i Goffredo Boselli dają nam niezawodny klucz do rozwikłania tej tajemnicy. To biblijna historia o Emaus – mikrokosmos chrześcijaństwa i prawdziwego człowieczeństwa. Autorzy udowadniają, że współcześnie – podobnie jak uczniowie, którzy spotkali Jezusa w drodze – mamy tylko jeden sposób na stanie się autentycznymi chrześcijanami. Może się to dokonać wyłącznie przez rozumienie Pisma i łamanie chleba.
Czy powrót do mszy trydenckiej jest uzasadniony? Jak podchodzić do emocji towarzyszących nabożeństwom? Co się stanie, jeśli zredukujemy religię jedynie do obrządku? Bianchi i Boselli mierzą się z tymi niełatwymi pytaniami. Jednocześnie przypominają o podstawowej zasadzie ewangelizacji, mówiącej o umieszczeniu słowa Bożego w centrum i podporządkowania się mu.
Wielką wartością tej publikacji jest ukazanie związku celebrowanej liturgii z konkretem chrześcijańskiego życia. Autorzy dostarczają przy tym wielu argumentów, które trzeba poznać i z którymi można twórczo dyskutować w debacie o współczesnym kształcie liturgii. Dawno nie czytałem tak duchowo inspirującej książki, która pokazywałaby, że faktycznie życie chrześcijanina znajduje swój szczyt i źródło w liturgii Kościoła.
ks. dr Krzysztof Porosło, wykładowca sakramentologii na UPJP2 w Krakowie
Enzo Bianchi (ur. 1943) – zakonnik, teolog, założyciel Wspólnoty Monastycznej z Bose, której od ponad pięćdziesięciu lat jest przeorem, autor wielu książek. W Wydawnictwie WAM ukazała się jego Skandaliczna miłość Boga.
Goffredo Boselli (ur. 1967) – zakonnik, liturgista, doktor teologii. Od 2003 roku współpracuje z Komisją ds. Liturgii przy Konferencji Episkopatu Włoch.
Ojciec Marcin Ciechanowski, egzorcysta z wieloletnim doświadczeniem, głosi pełne pasji rekolekcje. Nie jest to tylko zbiór teorii i wskazówek teologicznych. To żywy przekaz poparty niezliczonymi przykładami uwolnienia spod mocy demona, z którymi ojciec Marcin zetknął się w swej posłudze egzorcysty. Wierząc w Boga, wierzymy także w misję, jaką powierzył On aniołom. Warto się dowiedzieć, jak oddać swą duszę i ciało pod opiekę Anioła Stróża i dlaczego kontakt z aniołami jest tak ważny dla naszego zbawienia.
Rekolekcje anielskie to książka, którą powinien poznać każdy katolik pragnący walczyć o swoją duszę. Dzięki niniejszej publikacji wiedza o aniołach dostępna będzie szerszemu gronu, a nie tylko słuchaczom rekolekcji: Dlaczego anioł stał się szatanem?, jakich sztuczek używają demony, by zawładnąć ludzką duszą – twoją duszą?, Co aniołowie robią w niebie?, Jak korzystać z ich opiekuńczej misji?
W tej książeczce znajdziecie rebusy, krzyżówki, labirynty, rysowanki, kalambury… słowem wszelkiego rodzaju łamigłówki wymagające wiedzy, sprytu i myślenia. Każda strona to osobna przygoda z kolejną zagadką do rozwiązania.
Nie myślcie, że pójdzie Wam łatwo. Niektóre zadania są szczególnie trudne. O pomoc w ich rozwiązaniu poproście rodziców, dziadków, może starszego brata lub siostrę – dobrą zabawę gwarantujemy wszystkim, w każdym wieku.
Podpowiemy Wam, że wszystkie rysunki i zagadki związane są z ważnymi wydarzeniami w Kościele w 2020 roku. Będzie zatem o św. Janie Pawle II, którego 100-lecie urodzin będziemy obchodzić, oraz o beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego.
Helenka bardzo lubiła zadawać pytania: Jak zostać królewną, Jak odkryć nieśmiertelność, Co znajduje się w Hostii ? Pytania te były często zaskakujące, wręcz niezwykłe. Podobnie niezwykłe i niewytłumaczalne były wydarzenia, które pojawiały się w życiu Helenki. Jak to się stało, że zamiast, królewną Helenka stała się siostrą Faustyną i czy odkryła co znaczy najprawdziwsze szczęście? Oto historia inspirowana prawdziwym życiem i dochodzeniem do świętości małej dziewczynki Helenki Kowalskiej, późniejszej siostry Faustyny, która poczuła powołania do bycia najbliżej Jezusa, jak tylko się da. To ona, gdy została siostrą zakonna wskazała nam jak niewyobrażalnie wielkim skarbem jest Boże Miłosierdzie płynące prosto z serca Pana Jezusa.
Jak naucza św. Jan Paweł II, „rodzina jest centrum i sercem cywilizacji miłości. Dlatego też spośród wielu dróg, na których Kościół służy zbawieniu człowieka, rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą” (LR 2).
W stulecie urodzin św. Jana Pawła II dajemy czytelnikom niebywałą okazję niejako zaproszenia go do swoich domów. Oto zebraliśmy w jednej publikacji najpiękniejsze myśli Karola Wojtyły o rodzinie. Czytelnik znajdzie w niej też bezcenne rady, które nasz wspaniały rodak pozostawił nam, by rodziny rozkwitały miłością. W książce ujęte zostały także modlitwy za wstawiennictwem św. Jana Pawła II do odmawiania w intencji i w gronie naszych najbliższych.
W obecnym roku przeżywamy stulecie poświęcenia Polski Najświętszemu Sercu Pana Jezusa oraz stulecie kanonizacji św. Małgorzaty Marii Alacoque przez papieża Benedykta XV. Te dwa jubileusze łączymy z programem duszpasterskim Kościoła w Polsce, który w ciągu trzech najbliższych lat pochyla się nad tajemnicą Eucharystii. Hasłem obecnego roku są słowa: „Eucharystia daje życie”. Przypominając sobie życie i posłannictwo św. Małgorzaty Marii, pragniemy więc ją naśladować w jej wielkiej miłości do Eucharystii. Obcowanie z tym wspaniale ilustrowanym albumem jest niebywałą okazją, aby poznać duchowość i dochodzenie do świętości św Małgorzaty. Czciciele Najświętszego Serca znajdą na kartach książki bogactwo informacji o kulcie i historii uwielbienia Bożego Serca. Autor ksiądz sercanin odkrywa dla nas owoce płynące z osobistego oddania się Sercu Jezusowemu przybliża wagę adoracji, praktykowania pierwszych piątków czy odmawianie Litanii do serca Pana Jezusa, przypominając że jest Ono drogą i bramą naszego zbawienia.
Tajemnice Ewangelii to monumentalne albumowe wydanie znakomitych komentarzy do Ewangelii autorstwa ks. prof. Edwarda Stańka. Jest to bezcenna pozycja do domowej biblioteki, która przez lata służyć będzie jako doskonały przewodnik dla wszystkich pragnących zadbać o własny duchowy rozwój. Pomoże ubogacić życie rozważaniem i wcielaniem w czyn słów Ewangelii.
Słowo Boże, mimo że zapisane dwa tysiące lat temu, jest ciągle żywe. Wpływa bowiem na nasze decyzje i pomaga nawiązywać kontakt z Bogiem. Dlatego też ta wielka księga z Dobrą Nowiną powinna się znaleźć w każdym katolickim domu!
Ewangelia jest skarbem, jaki Kościół wkłada w ręce każdego wierzącego człowieka. Potraktowanie jej jako koncepcji wychowania należy już do tych, którym zależy, by stać się uczniem Jezusa... W naszym pokoleniu właściwie nikt nie będzie się mógł wymówić, że nie miał dostępu do Ewangelii. Jej tekst znajduje się prawie w każdym domu. Trudno też będzie chrześcijaninowi wyjaśnić, dlaczego za Architekta swego życia nie obrał Chrystusa.
Autor
Życie człowieka to droga, a zatem dokąd zmierzamy i po co żyjemy? Ktoś zapyta, czy bardziej banalnie się już nie dało? Zgoda, ale to na pozór banalne stwierdzenie przestaje nim być, gdy uda się nam na tej drodze odnaleźć nie tylko własne ślady. I na to zgoda, nie trudno przecież zauważyć ślady człowieka obok, czy pieska na smyczy. Co jednak, gdy znajdzie się też i takie, które zostawia Niewidzialny. Kto? Niewidzialny! Na te ślady wskazuje Czytelnikom siostra Małgorzata Borkowska OSB w niniejszym tomiku. Robi to dlatego, że sama je odnalazła, a co ważniejsze, zrozumiała, że one dokądś prowadzą, i stara się za nimi podążać. Czy namawia Czytelników, by zrobili podobnie? Niekoniecznie, że namawia, ale raczej... przeczytajcie sami.Siostra Małgorzata, znana też jako Miś lub Niedźwiedź, często martwi się kwestią kazań księży, ale nade wszystko kwestią Boga, którego wielu traktuje, z resztą nie tylko w kaznodziejstwie, jako temat, a nie Osobę. Nazywa to herezją naszych czasów. Siostra Małgorzata udostępnia nam garść refleksji. Przelane na papier, bo tak Autorka lubi najbardziej, były wygłaszane przy różnych okazjach i do różnych środowisk. Najczęściej podczas dni skupienia i rekolekcji w klasztorze żarnowieckim, nieraz gdzieś poza. Zakonnica rekolekcjonistka? Czy to w ogóle możliwe? Tak. Po wydaniu przez nią Oślicy Balaama (2018) trochę zawrzało tu i ówdzie. Od tego momentu proszona jest o taki rodzaj posługi. Okazuje się, że wcale nie tak łatwo załapać się na wolne miejsce na rekolekcje w Żarnowcu. Amatorów ciszy, milczenia i teologii, poprawnej teologii, nie brak. To dobry znak! Co ciekawe, proszą Siostrę o ewangelizatorską posługę nie tylko świeccy, ale i osoby duchowne obojga płci. Zatem dla kogo ta książka? Dla człowieka.Życzymy Drogim Czytelnikom dobrej lektury. Niech wyostrzy ona Wasz wzrok na ślady Niewidzialnego, które, jak się może okazać, są naprawdę bardzo blisko nas.
Zasób zachowanych listów Matki Magdaleny Mortęskiej jest niewielki. Byłoby jednak wielką szkodą nie przyjrzeć się im wcale, skoro w liście osobowość nadawcy odbija się w sposób mocniejszy niż w jakiejkolwiek innej formie literackiej. Być może zatem nawet tych kilka niewielkich, izolowanych listów, które nie mogą się złożyć ani na jakąś historię zewnętrzną, ani na dzieje wewnętrzne autorki kryje w sobie jakąś prawdę o piszącej. Matka Magdalena Mortęska jako pierwsza w Polsce kobieta prowadziła systematyczną działalność wydawniczą. Zachęcała do tłumaczenia starochrześcijańskiej i współczesnej literatury ascetycznej, łożąc na wydanie tych przekładów. Opierając duchowość zakonną na pracy intelektu, uformowała w tym duchu polskie mniszki benedyktyńskie, dzięki czemu także i szkoła klasztorna stała się miejscem nie tylko wychowania, ale i wykształcenia. U współczesnych cieszyła się wielkim autorytetem zarówno ze względu na pobożność i dzieło reformy, jak i z powodu nieprzeciętnego intelektu i zmysłu prawnego.Magdalena Mortęska OSB (1554 - 1631) - polska zakonnica ze zgromadzenia Mniszek Zakonu św. Benedykta (benedyktynek) klasztoru benedyktynek w Chełmnie, mistyczka i założycielka Kongregacji chełmińskiej, autorka dzieł religijnych oraz Służebnica Boża Kościoła katolickiego.
Na ogół wstęp do książki pisze ktoś znany, ważny, uczony lub mądry a najlepiej, żeby miał wszystkie te przymioty. Taki autor na ogół podnosi wartość dzieła. Na szczęście wywiadowi z o. Leonem Knabitem, który sam w sobie jest człowiekiem wielkiej wartości, żaden ważny ani szczególnie wybitny człowiek nie musi dodawać prestiżu. Z tego powodu mogę napisać wstęp, choć zawodowo robię rzeczy bardzo odległe od pisania wprowadzeń do mądrych książek.Kiedy tylko zacząłem w miarę świadomie spoglądać na świat, okazało się że jednym z moich bliskich jest dziwna postać w czarnym ubraniu z kapturem, którą nazywano mnichem albo benedyktynem z Tyńca. Dość szybko też zorientowałem się, że jest on dość dziwny, bo ma dwa imiona: moja Babcia, którą wtedy szanowałem najbardziej na świecie, a nawet zdecydowanie chciałem się z nią żenić, mówiła do niego zdrobniale: „Stefanku”, mimo że był najwyższy w rodzinie. Traktowała go też jak syna i kochała chyba na równi ze mną, z czym z trudem się godziłem. Inne osoby, nie z rodziny, częściej mówiły o nim: „ojciec Leon”. Wtedy już rozumiałem, że to brat Mamusi i jest moim Wujkiem. Przez dłuższy czas natomiast nie bardzo wiedziałem, dlaczego, skoro mam swojego Tatusia Zbysia, to brat Mamusi, wujek Stefanek, to także ojciec i do tego Leon.
Magdalena Mortęska urodziła się w roku 1554 jako córka senatora stanów pruskich Melchiora Mortęskiego i Elżbiety Kostczanki. Już jako dziecko postanowiła poświęcić się Bogu. W tym stuleciu klasztory były w takim upadku i pogardzie, że kiedy oznajmiła swój zamiar, jeden z dworzan jej ojca wykrzyknął oburzony: „Prędzej niech ja złą śmiercią zginę, niż byś wasza miłość, tak zacnego będąc rodu, zakonnicą być miała!” (…)Z domowej jeszcze pobożności ksieni Magdalena wyniosła kult Męki Pańskiej, o której w klasztorze napisała rozmyślania i której tematyka często wracała w jej rozmowach i konferencjach. W tej tajemnicy stale przebywała myślą modlitewną, ona też była dla niej motywacją do ubóstwa, do unikania ludzkiej chwały, itd. Ta motywacja okazała się skuteczna i czynna przez całą długość życia ksieni Magdaleny. Jej tęsknota do umiłowanego Pana karmiła się szczególnie chętnie epizodem obietnicy udzielonej na krzyżu „Dobremu Łotrowi”: Dziś ze mną będziesz w raju (Łk 23,43). Mówiąc kiedyś o tym ? jak wspomina zakonnica notująca jej nauki ? „przydała i to: że mi się zda, jakoby się obejrzał i skłoniuł łaskawie i z dziwną miłością. Co to za dziś tak szczęśliwe? ? i oto jeszcze w tym żywocie przypuszcza mię do raju serca swego Boskiego…” (Małgorzata Borkowska OSB)Magdalena Mortęska zrozumiała, że śmierć Chrystusa, właśnie dlatego że została przyjęta z posłuszeństwa i miłości, staje się drogą ku pełni chwały. Cierpienie i męka Chrystusa chronologicznie trwały niewiele godzin, ale Magdalena rozumie, że jest to kulminacyjny moment ziemskiego życia Jezusa. Za każdym razem, kiedy sprawuje się Eucharystię i sprawuje się zwłaszcza sakrament pojednania, głosi się sens i owoc tego cierpienia.Czytając rozmyślania, czujemy jakby Magdalena nie chciała pogodzić się z faktem pewnego ograniczenia naszej „biblijnej” wiedzy o Jezusie. Korzysta z apokryfów, przekazów świętych, prawdopodobnie znała listy św. Katarzyny Sieneńskiej, które w przekładzie polskim nie były jeszcze opublikowane, także biografie św. Katarzyny, zna też apokryfy bliżej nieokreślone, gdzie jest mowa o zemdleniu Matki Bożej pod krzyżem oraz o ilości razów, które spadły na Chrystusa. (…)
Ewangeliczna przypowieść o talentach wraca na myśl w klasztorze. Poza klasztorem łatwo nią się posłużyć na opak: czy życie zakonne nie jest oczywistym zakopaniem talentu? Na szczęście, odpowiedź nasuwa się od razu, wskazując na św. Benedykta ? a w Polsce matkę Mortęską.Magdalenę przygotowywały do jej misji wielkie zdolności umysłu, logicznego już z natury, a kształtowanego w młodości przez lekturę ówczesnych autorów jezuickich. Nadto miała w sobie wielką gorliwość i konsekwencję w dążeniu do raz obranego celu. Głosiła i reprezentowała pobożność konsekwentną i aktywną, wymagającą stałej uwagi i stałej pracy wewnętrznej, wedle znanego powiedzenia, przypisywanego św. Ignacemu Loyoli, że należy pracować tak, jakby wszystko zależało od naszej pracy, a modlić się tak, jakby wszystko zależało od łaski Bożej. Opierając życie zakonne na wierności złożonym ślubom, starła się przede wszystkim o to, żeby mniszki dobrze rozumiały, co ślubują ? i jeśli się na ślubowanie decydują, to żeby resztę życia spędziły, chwila po chwili, na realizowaniu tego, do czego się zobowiązały...
Jedną z najświętszych w klasztorze benedyktyńskim praktyk jest lectio divina ? modlitewne czytanie słowa Bożego. Określam ją w taki lakoniczny sposób, jednak ciężar i potencjał lectio są niezmierzone. Wyobraźmy sobie, że mamy okazję porozmawiać z kimś niezwykle potężnym. Jak w takiej sytuacji będziemy się zachowywać? Oczywiście chcielibyśmy „z pokorą i szacunkiem”. A jeśli naszym rozmówcą jest sam Bóg? Co wtedy?W praktyce wiemy, że różnie bywa. Czasem mamy dużo sił i ochoty, jesteśmy otwarci i pojętni, czytanie Pisma Świętego cieszy nas jak nic innego na świecie, daje dużo światła i pokoju. Obok tych, nielicznych przecież, chwil bardzo często naszym udziałem jest zgoła odmienny stan. W najlepszym przypadku jest zwyczajnie ? bez uniesień, ale i bez trudu, po prostu czytamy i mniej więcej rozumiemy, co Autor miał na myśli; ale bywają i chwile, w których jest nam naprawdę trudno wytrwać nad otwartą Księgą i wszystko w nas krzyczy, że powinniśmy ją zamknąć i wreszcie zrobić coś konkretnego. Czasem przysypiamy, bądź to, co właśnie przeczytaliśmy, budzi nasz głęboki sprzeciw.Wszystkie te sytuacje są normalne. Żyjemy w świecie i jesteśmy podatni na jego falowanie. Nasze emocje i pragnienia też czasem dają się mu ponieść, daleko od brzegu, którym jest Bóg. Cóż mamy czynić? Po prostu czytać. Orygenes radził, że bez względu na wszystko nie wolno zaniechać lektury Pisma, bo my czasem go nie pojmujemy, ale złe duchy wobec Bożego słowa pierzchają w popłochu. Biblia przemienia nas, sprawia, że serce ludzkie dojrzewa i otwiera się jak kwiat. Ten proces ukryty jest przed naszymi oczami.
Oddajemy w ręce Drogich Czytelników tomik homilii okolicznościowych o. Włodzimierza Zatorskiego OSB, doświadczonego kaznodziei i rekolekcjonisty. Autor za pomocą kazań opisuje jak bardzo sakramenty i liturgia są uobecnieniem Boga oraz Jego działania na ziemi. Przypomina w ten sposób teologiczne pojęcie łaski, bo to właśnie przez nią człowiek może mieć swój udział w nadprzyrodzonym życiu Trójcy. I tak realizuje się powołanie człowieka do wieczności. Całość przekazu można by wyrazić sentencją: „Miłość karmi się obecnością”, bo przez sakramenty Bóg, który jest miłością (por. J 4,8), pragnie być obecny w życiu ziemskim człowieka od jego narodzin po śmierć. Liturgiści powiedzieliby od chrztu do pogrzebu. Adresatami homilii są Adam i Ewa. To tylko pozornie fikcyjne imiona, gdyż pod nimi kryją się konkretni ludzie znani Autorowi. Czytelnikom daje to szansę odnaleźć cząstkę siebie w nich, wstawić w miejsce ich imion własne. Nawiązanie do pierwszych rodziców z Księgi Rodzaju każe myśleć o początku, o źródle, o podstawach, a przede wszystkim o tym, co zgodne z zamiarami Stwórcy. Homilie ojca Włodzimierza to zbiór cennych porad życiowych i wyjaśnień niektórych prawd wiary. Mogą być przydatne do modlitewnych rozmyślań. Kaznodziejom pomogą przy układaniu dobrych homilii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
