Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
O Autorze : Ryszard Zajączkowski – profesor zwyczajny w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. W latach 1997-1999 wykładowca w Katolickim Uniwersytecie Eichstätt (Niemcy), a następnie stypendysta w amerykańskich uniwersytetach Yale (2005) i Harward (2011), a także w Tokijskim Uniwersytecie Studiów Międzynarodowych (2015). Członek towarzystw naukowych w Polsce i zagranicą oraz prezes Stowarzyszenia Inicjatyw Naukowych. Autor kilku monografii i ponad stu pięćdziesięciu artykułów naukowych, redaktor serii „Literacki wymiar kultury”, edytor, publicysta oraz tłumacz wielu książek.
„Książka ta powstała z wewnętrznej potrzeby podczas letnich miesięcy 2021 roku. Opinie, które zawiera, spisywałem wcześniej wyłącznie dla siebie, aby intelektualnie zmierzyć się z tym, czym żyję i uporządkować swoje myślenie. Nie przypuszczałem wówczas, że moje notatki ukażą się drukiem. Nie pretenduję do tego, aby być ekspertem w każdej dziedzinie. Choć mam tytuł profesora zwyczajnego, pierwsze zalecenie, jakie dziś kieruję do swoich słuchaczy i czytelników, brzmi: nie słuchajcie profesorów, ale szukajcie prawdy. […] Łacińskie przysłowie mówi: Nil est in homine bona mente melius („W człowieku nie ma nic lepszego niż dobre myślenie”). Do takiej też podróży w krainę myślenia zapraszam w tym zbiorze esejów. Największą satysfakcją dla mnie będzie to, jeśli książka wzbudzi potrzebę stawiania pytań i rzeczowej dyskusji. Pozostaję dłużnikiem wielu osób, które przez lata i w ostatnim czasie kształtowały moje myślenie”.
Z Deklaracji Warszawskiej :
„Godność jest wewnętrznym, wrodzonym i naturalnym znamieniem człowieka, niezależnym od kontekstu społecznego i historycznego. Dlatego osoba nie może być traktowana jako przedmiot manipulacji i środek do innych celów – choćby takich, które zostały zamierzone przez totalitarne ideologie. Godność osoby ludzkiej jest też źródłem podstawowych, nienaruszalnych praw takich jak prawo do samoobrony, prawo do wolności i własności, prawo do prawdy i pracy… Życie ludzkie nie może zatem pod żadnym pozorem stać się przedmiotem ograniczeń, manipulacji i wyzysku”.
Spis treści
Dlaczego powstała ta książka? s.7
I. Koronawirus i Globalna Zmiana s. 9
II. Historia lubi się powtarzać s.17
III. Powszechna propaganda i jej cele s.23
IV. Testy, szczepionki, interesy s.33
V. Co na to biskupi katoliccy? s.47
VI. Co musimy obronić? s.57
Prawda s.59
Godność osoby s.68
Prawo naturalne s.74
Państwo narodowe s.81
Klasa średnia s.90
VII. Dekalog na trudne czasy s.99
Co jeszcze się wydarzy? s.113
„Piasta i szprychy” to książka o gigantycznym i kontrowersyjnym projekcie Centralnego Portu Komunikacyjnego. Książka odpowiada na pytanie skąd wziął się obecny kształt tego projektu, m.in. pomysł powiązania nowego lotniska z budową nowego układu komunikacyjnego w naszym kraju. Projekt CPK przedstawiony jest na tle aktualnej sytuacji i perspektyw lotnictwa pasażerskiego i kolei w Polsce, w Europie i na świecie. Książka prezentuje plany rozwoju infrastruktury lotniczej i kolejowej w naszym kraju, przedstawia również alternatywne wobec projektu CPK koncepcje rozwoju infrastruktury transportowej.
Książka jest podzielona na dwie części. Pierwsza jest poświęcona zagadnieniom lotniczym – od planowanego centralnego lotniska w ramach CPK, poprzez otoczenie, w tym działające obecnie lotniska oraz powstający Port Lotniczy Radom. Opisane są w niej poprzednie nieudane próby budowy nowego głównego lotniska oraz historia zmian jego lokalizacji. Zawiera także odpowiedzi na ważne pytania, między innymi o to, jaki los czeka Lotnisko Chopina i dlaczego budowane jest lotnisko w Radomiu, czy CPK ma szansę stać się największym lotniskiem w naszej części kontynentu, czy lotniska zachodnioeuropejskie rzeczywiście nie mają możliwości rozwoju, czy czeka nas era cichych samolotów. W tej części przedstawiony jest również projekt budowy nowego 50-tysięcznego miasta związanego z planowanym lotniskiem.
W drugiej części książki omówiony jest tak zwany komponent kolejowy projektu CPK, ściśle związany z centralnym lotniskiem. Ta część projektu – która ma doprowadzić do powstania kilkunastu „szprych” łączących lotnisko z wszystkimi regionami naszego kraju – jest kilkakrotnie bardziej kosztowna od samego projektu lotniczego i jest największym projektem kolejowym w naszej historii. Znajdziemy tu również próbę odpowiedzi na pytanie, czy kolej – wspaniały wynalazek, który w XIX wieku wywrócił świat do góry nogami – ma szansę na sukces w XXI wieku. Czytelnicy znajdą w tej części również odpowiedzi na inne pytania, na przykład dlaczego Japończycy pierwsi zbudowali szybką kolej, czy współczesne lotniska potrzebują kolei, oraz czy kolej jest rzeczywiście ekologicznym środkiem transportu.
Książka zawiera bardzo dużą liczbę usystematyzowanych informacji. 452 stron, 14 tabel i 30 rysunków to nie tylko ciekawostki, ale także rzetelne informacje na temat projektu CPK i trendów w lotnictwie i transporcie kolejowym.
Tę książkę, napisaną przez praktyków dyplomacji i ekspertów, trzeba przeczytać, żeby wiedzieć, gdzie jest miejsce Polski w wirującym coraz szybciej świecie. Przeczytać, a potem zrealizować. Donald Tusk Lektura obowiązkowa dla tych, którzy po włączeniu telewizora chcą jednak rozumieć, gdzie jest Polska i świat. Przy tym jestem przekonany, że zespół autorów to wielki potencjał przyszłej polskiej dyplomacji, która przywróci Rzeczpospolitej należne miejsce w polityce międzynarodowej. Tomasz Siemoniak Po zakończeniu rządów PiS państwo polskie trzeba będzie odbudować. Ta książka opowiada, jak to zrobić w polityce zagranicznej. Marcin Bosacki Autorami niniejszego tomu są byli ambasadorowie RP, dyplomaci o długim doświadczeniu w służbie zagranicznej oraz wybitni eksperci reprezentujący różne dziedziny życia publicznego. Znają ich Państwo z licznych analiz, komentarzy, ale przede wszystkim poprzez dokonania w służbie państwu polskiemu. Przedstawione przez nich opinie mają charakter całkowicie autorski. Nad problemami stojącymi przed polską dyplomacją wielokrotnie debatowaliśmy. Często się spieraliśmy. Niekiedy różniliśmy się w diagnozach. Całkowita swoboda w wyborze problemów, a następnie w ich ocenie, stała się fundamentem tej książki.
Prof. dr hab. Grzegorz Janusz, absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z 1975 roku (aplikacja sądowa w latach 1975–1977). Od 1975 roku zatrudniony na UMCS. W środowisku akademickim pełnił wiele funkcji: wicedyrektora Instytutu, prodziekana, dziekana, a także rektora uczelni prywatnej. Wieloletni kierownik Zakładu Praw Człowieka na Wydziale Politologii UMCS, a od 2019 roku kierownik Katedry Systemów Politycznych i Praw Człowieka w Instytucie Nauk o Polityce i Administracji Wydziału Politologii i Dziennikarstwa UMCS. Zainteresowania badawcze: prawa człowieka, prawa mniejszości narodowych, prawo unijne, prawo administracyjne w praktyce. Autor ponad 120 publikacji naukowych i popularnonaukowych z powyższej problematyki, ale też i historii prawa polskiego, w tym czterech monografii, ośmiu innych publikacji zwartych, 93 artykułów naukowych i rozdziałów w pracach zbiorowych, w tym 13 publikacji wydanych za granicą lub w językach obcych: angielskim, niemieckim, rosyjskim, czeskim, węgierskim. Autor 39 ekspertyz wykonanych na zlecenie Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, MSZ, MSWiA, MAiC, NIK, GUS i innych podmiotów. Kierownik Jean Monnet Project 2002 – File No. C02/0096. Wykonawca dwóch grantów międzynarodowych koordynowanych przez Institut für Zeitgeschichte, München (2001–2004) oraz Faculty of Law Uppsala University (2002–2004). Promotor 21 sfinalizowanych przewodów doktorskich, twórca szkoły badawczej w zakresie statusu prawnego mniejszości narodowych w Europie. Członek komitetów naukowych PAN: Komitetu Badania Polonii Polskiej Akademii Nauk (2001–2004), Komitetu Badań nad Migracjami Ludności i Polonią Polskiej Akademii Nauk (2007–2010), Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk (2015–2018, 2019–2023). Współpracownik Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka – od 2008 roku członek Rady Programowej Spraw Precedensowych Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.
Monografia Zdrowie publiczne w myśli i działalności politycznej – perspektywa historyczna i współczesna jest ważnym wkładem naukowym środowiska politologicznego do dyskusji na temat różnych aspektów zdrowia publicznego. W dużej mierze jest publikacją nowatorską, przynajmniej na gruncie polskim, ponieważ większość Autorów zaprezentowała mało znane albo w ogóle nieznane polskiemu społeczeństwu wyniki badań. Już to świadczy o potrzebie jej publikacji i upowszechnienia zawartej w niej wiedzy. Ponadto sytuacja epidemiczna i zły stan polskiej służby zdrowia zmuszają do refleksji nad możliwymi zmianami w jej funkcjonowaniu i zapoznania się z sukcesami i porażkami innych państw, które stały lub stoją przed podobnymi problemami lub z koncepcjami ideowymi, jakie pojawiały się w polskiej przestrzeni publicznej w odniesieniu do ochrony zdrowia. Fragment recenzji wydawniczej, dr hab. Tomasz Koziełło, prof. UR
W podejmowanych w ostatnich latach rozważaniach poświęconych różnorodnym aspektom współczesnej myśli politycznej znaczącą i zarazem inspirującą rolę odgrywają niewątpliwie przedstawiciele lubelskiego ośrodka badawczego, skupieni wokół Katedry Myśli Politycznej Wydziału Politologii i Dziennikarstwa UMCS. Świadczą o tym nie tylko liczne, wartościowe poznawczo konferencje i sympozja naukowe, ale także powstałe w jego obrębie interesujące monografie autorskie i zbiorowe, podejmujące niejednokrotnie próbę nowatorskiego, wielopłaszczyznowego i komplementarnego zarazem spojrzenia na problemy związane z rozwojem myśli politycznej, a także nowymi formami jej komunikowania i upowszechniania. W takich właśnie kategoriach należy postrzegać monografię zbiorową pt. Myśl polityczna – działanie i komunikowanie, która pod względem redakcyjnym została przygotowana przez Annę Szwed-Walczak, Łukasza Jędrzejskiego oraz Kamila Mazurka. Opracowanie to zasługuje na tym większą uwagę, że pozostaje ono w istocie naturalnym dopełnieniem ważkiej pod względem poznawczym księgi jubileuszowej dedykowanej Pani Prof. dr hab. Ewie Maj, umiejętnie poszerzającym zarazem obszar podjętych w niej analiz i ukazującym nowe perspektywy badawcze. Z recenzji dr. hab. Michała Strzeleckiego, prof. UMK
The issues explored in the publication significantly enrich our knowledge of the recent history of the Visegrad countries, above all, in a strictly political context. The book presents the first such comprehensive approach to the functioning of both the Visegrad Group and various aspects of the socio-political systems of its four Central European states. The authors of this monograph are researchers from leading academic centers in the Czech Republic, Slovakia, Hungary and Poland. They have made reference to studies in Polish, English and, above all, in the languages of the other Visegrad countries, i.e. Czech, Slovak and Hungarian. This extensive use of relevant political-geographical literature should be considered a major advantage of this work. An excerpt from the review
Rosja na wojnie w Azji. Rosja ogarnięta wirem rewolucji. Rosja przegrywająca konflikt z teoretycznie słabszą Japonią. Rosja tracąca flotę, a wraz z nią szacunek. Rosja swoją klęską budząca drzemiącą dotąd i dającą się kolonizować Azję. Ferdynand Ossendowski w swojej książcept. Od szczytu do otchłani (będącej niejako kontynuacją książki W ludzkiej i leśnej kniei) zabiera nas w podróż po świecie pełnympolitycznych intryg i społecznego wrzenia pierwszej dekady XX wieku, a jego życiowe doświadczenia w tym pobyt w carskim więzieniu w połączeniu z niepowtarzalnym talentem do budowania napięcia sprawiają, że powieść czyta się z zapartym tchem!
Newman pisze dla tych, którzy czują zmęczenie dotychczasowym sposobem myślenia o polityce, jako o elitarnej grze pomiędzy partiami, których działania uświęca się w dniu wyborów. To prawdziwa, jakby powiedział Gilles Deleuze, skrzynka z narzędziami zarówno dla aktywistów, jak i akademików. Newman proponuje bowiem za pomocą swojej interpretacji anarchizmu – jako politycznej wrażliwości i możliwości tworzenia – zmianę społecznej optyki, niezogniskowanej już wokół ostatecznego „celu” rewolucji czy politycznego programu, lecz na działaniu opartym o przypadkowe i niespodziewane sojusze. Taka perspektywa nie jest całkowicie obca polskim czytelniczkom i czytelnikom, ponieważ jej polityczne możliwości eksplorowała Rebecca Solnit w swoich esejach Nadzieja w mroku. Filozoficzno-polityczne analizy Newmana świetnie korespondują z zarysowanymi przez amerykańską eseistkę diagnozami dotyczącymi sprawczości oddolnej organizacji. Ponadto, Postanarchizm może przyczynić się do poszerzenia naszego myślenia o tym, co polityczne i o samym anarchizmie, który – w myśl autora – określany jest jako „zróżnicowana i heterogeniczna wielość idei, wrażliwości moralnych, praktyk i historycznych ruchów oraz walk, ożywianych przez coś, co można nazwać antyautorytarnym impulsem”.
Pierwsza monografia naukowa dotycząca historii Rusi Karpackiej i Karpatorusinów, w której profesor Paul Robert Magocsi, autor o olbrzymim dorobku naukowym (wśród niemal 900 publikacji jego autorstwa jest 41 książek) stawia śmiałą tezę o istnieniu czwartej narodowości wschodniosłowiańskiej. Karpatorusini nigdy nie mieli własnego państwa, lecz od wieków zamieszkiwali ziemie zwane Rusią Karpacką, które dziś leżą w granicach Polski, Słowacji, Ukrainy i Rumunii. Rozsiana po całym świecie diaspora karpatorusińska obecna jest głównie na Węgrzech, w Serbii, Czechach, Chorwacji, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
,,Jakie sensy kryją się w tym tytule? Lepsze byłoby może sformułowanie: „żadnych przyjaciół prócz gór”, jednak zostało ono już wykorzystane w książce o Kurdach – innym górskim narodzie, który w ostatnich dziesięcioleciach porównywano do Karpatorusinów. Te górskie narody łączy to, że nigdy nie miały własnego państwa, zaś te państwa, w których przyszło im żyć, wywierały zwykle negatywny wpływ na karpatorusińską czy kurdyjską społeczność i kulturę. W przypadku Karpatorusinów presja asymilacyjna trwająca od XIX w. stopniowo wypychała ich z nizin i pogórza z powrotem w stronę gór, a z terenów leżących po ich północnej stronie zostali w XX w. usunięci siłą. Zatem w najlepszym razie wyłącznie góry były dla nich osłoną i schronieniem. Podtytuł wskazuje na dwa istotne elementy: kraj i naród. W kolejnych rozdziałach wykażemy, że w Europie istnieje historyczne terytorium zwane Rusią Karpacką. Nazwa i wiążące się z nią pojęcie są znane niektórym mieszkańcom tej krainy, choć nie znajdziemy jej ani na dawnych, ani na współczesnych mapach. Ziemię tę zamieszkiwali głównie – choć nie wyłącznie – Karpatorusini. Z drugiej strony, byli i są Karpatorusini żyjący – dawniej i dziś – poza terytorium Rusi Karpackiej. Mieszkają w sąsiadujących z nią krajach, na przykład w Serbii, czy też w bardzo odległych, takich jak Stany Zjednoczone i Kanada. Tematem tej książki jest zatem Ruś Karpacka (ziemia), a także Karpatorusini (naród) rozproszeni w różnych zakątkach świata. [...] Pod osłoną gór przypomina nieco podręcznik akademicki. Trzydzieści rozdziałów układa się w zasadzie w porządek chronologiczny, śledząc wydarzenia i procesy historyczne od czasów prehistorycznych do współczesności. Starałem się zachować równowagę między problematyką polityczną, społeczno-gospodarczą i kulturalną (zwłaszcza religijną). [...] Wiele rozdziałów rozpoczyna się od umieszczenia Rusi Karpackiej w szerszym kontekście krajów sprawujących rządy na jej terytorium oraz Europy jako całości. Dlatego Czytelnik będzie mógł się zapoznać z niektórymi aspektami historii Węgier, Polski, Monarchii Habsburgów, Czechosłowacji i Związku Sowieckiego. [fragmenty Przedmowy]
Zachód przez ostatnie dwie dekady nie chciał widzieć, że w Rosji znów powstają z grobów demony nacjonalizmu i dyktatury. A władza w Rosji zawsze jest święta, nawet jeżeli dopuszcza się największych potworności. Rosja ma ogromny kompleks Europy i jednocześnie uważa się za jej najlepszą część. Wierzy, że Bóg i historia wyznaczyły jej dziejową misję do spełnienia. Dlatego władcy Rosji nie spoczną, dopóki nie odbudują swojego imperium. I tylko oni sami wiedzą, czy granice rosyjskiego świata mają kończyć się na rubieżach Polski, na Odrze, czy może sięgać Atlantyku. Ukraina została zmuszona do walki przeciwko Moskwie jako pierwsza. Czy będzie ostatnia?Rozmówcy Wojciecha Harpuli uznani specjaliści i badacze Rosji - wyjaśniają historyczne, kulturowe, religijne, ideowe, polityczne i militarne podłoże, na którym wyrosła współczesna Rosja.Wnikliwie i z różnych perspektyw badają trwałe, przewijające się w każdym wcieleniu państwowości rosyjskiej, wątki: wszechmocnej władzy, imperialnej buty, prawosławnego mesjanizmu, syndromu oblężonej twierdzy, niechęci do Zachodu. I bezbrzeżnego okrucieństwa. Objaśniają również, jak władcy Rosji - od Katarzyny II do Władimira Putina - kupowali przychylność europejskich elit.Czy to Putin i jego koledzy z KGB zmienili Rosję w groźną dla całego świata dyktaturę? Czy może każdy władca Rosji w trakcie swoich rządów musi zamienić się w diabelskiego tyrana? Czy jej przywódcy są tak zdeterminowani, że dopuszczają uderzenie atomowe które może zniszczyć życie na ziemi? Co łączy prawosławnych myślicieli z rosyjskimi bandytami w mundurach? I w końcu pytanie fundamentalne: czy jest jakakolwiek nadzieja na pomyślny dla Ukrainy, Polski i świata scenariusz zakończenia tego konfliktu?Zaglądając w rosyjską duszę i próbując spojrzeć na świat oczami poddanych Kremla, poznajemy rzeczywistość, którą trudno pojąć. Warto jednak zrozumieć rosyjskie wczoraj, dziś i jutro, by zyskać nadzieję lub pozbawić się złudzeń.
Książka przedstawia wnikliwe oceny polityków amerykańskich. Odsłania, lekceważone przez polskich publicystów, korzenie radykalizmów kulturowo-religijnych pustoszących Amerykę - Black Lives Matters, scjentologii i sunnickiego islamu w Stanach Zjednoczonych.
Paweł Zyzak brawurowo oprowadza nas po politycznym zapleczu kolejnych prezydentów USA, tłumaczy globalne gry administracji amerykańskiej, ukazuje powstanie systemu putinowskiego oraz mistyczne podstawy ideologii państwowej w Federacji Rosyjskiej zestawiając je z antypolskimi ekscesami elit nad Potomakiem.
Barack H. Obama
Polityka odprężenia z Koreą Północną
John „Rozbrojenie” Kerry
Dynastia Bushów
Porozumienie z Iranem
Chiński przegląd wojsk
Muzułmanie zdobywają władzę w USA
D. J. Trump
Inna Ameryka
Republikanie Bidena
Kogo wybiera wojsko
Katolicka fala
Kto spiskuje z wirusem?
Kontrowersje wokół wyborów prezydenckich w USA
Anatomia „trumpizmu”
Joseph R. Biden, Jr.
Impeachment II
Przed-wielkanocny nastrój na Kremlu
Jacy są Amerykańscy Żydzi?
Doktryna deeskalacji
Rosyjska strefa wpływów
Kalifat 2.0
Wpływ zwycięstwa Talibanu na krajobraz Azji Centralnej
Dyktat „mediów społecznościowych”?
Dlaczego Rosja nie pozwoli Ameryce wyjść z Europy
Autor, wieloletni stypendysta w Stanach Zjednoczonych miał okazję podejrzeć amerykańską kuchnię polityczną od środka. Dzięki swoim kontaktom i wglądowi w wiele niepublikowanych dokumentów, potrafi zadziwiająco trafnie prognozować rozwój wypadków w amerykańskiej polityce, a także przygotować prognozę burz nadciągających w polityce globalnej.
Generał Erich Ludendorff (1865-1937) był jednym z czołowych niemieckich dowódców w czasie pierwszej wojny światowej, m.in. współautorem zwycięstwa nad Rosjanami pod Tannenbergiem w 1914 roku. W latach 1916-1918 jako generalny kwatermistrz armii niemieckiej koordynował wysiłek wojenny Rzeszy. Po klęsce należał do krytyków Republiki Weimarskiej i upowszechniał legendę o „zdradzieckim ciosie w plecy” zadanym armii niemieckiej przez rewolucyjną lewicę. Wspierał ruch narodowosocjalistyczny Adolfa Hitlera, m.in. podczas nieudanego puczu w Monachium w 1923 roku.
Jego książka „Wojna totalna” („Der Totale Krieg”), wydana w 1935 roku, jest przede wszystkim dziełem politycznym, a nie podręcznikiem strategii wojskowej. Ludendorff twierdzi, że „wszystko jest wojną”, a pokój stanowi jedynie krótki czas pomiędzy kolejnymi konfliktami zbrojnymi. Z tych powodów naród niemiecki i wszelkie aspekty życia społecznego powinny być podporządkowane potrzebom armii. Z kolei celem wojny jest pokonanie wroga wszelkimi dostępnymi metodami. Zadaniem Ludendorffa najlepszym sposobem na osiągnięcie zwycięstwa jest uderzenie w społeczeństwo przeciwnika, które osłabi jego armię. Tezy generała wpisywały się w agresywną politykę Hitlera, który po dojściu do władzy parł do kolejnej wojny o panowanie Niemiec nad światem.
Autorem wstępu i opracowania książki jest prof. Grzegorz Kucharczyk, znawca dziejów Niemiec.
W słynnej pracy Przeszłość pewnego złudzenia. Esej o idei komunistycznej w XX w. François Furet skomentował poglądy Ernsta Noltego na temat faszyzmu, nazizmu i komunizmu. Tak zaczęła się znajomość obu historyków i trwająca w latach 1996–1997 wymiana listów, które zostały zebrane w tej książce. Wroga bliskość jest zapisem spotkania dwóch wybitnych intelektualistów, którzy – w osobistej formie, dalekiej od chłodnych akademickich wywodów – rozmawiają o sprawach fundamentalnych.
Wychodząc z różnych perspektyw, Furet i Nolte odnajdują podobieństwa i różnice w swoim spojrzeniu na genezę i istotę totalitarnych ideologii. Wskazują również na powody głęboko zakorzenionej niechęci do zestawiania zbrodni komunistycznych i nazistowskich na zachodzie Europy.
"Bez względu na odmienną sytuację historyków niemieckich i francuskich, warunkującą ich zrozumienie XX wieku, jest jasne, że obsesja faszyzmu, a zatem i antyfaszyzmu, została zinstrumentalizowana przez ruch komunistyczny jako narzędzie pozwalające ukryć przed opinią publiczną jego prawdziwe oblicze."
Fragment listu F. Fureta
François Furet (1927–1997) – francuski historyk, badacz dziejów rewolucji francuskiej oraz komunizmu, profesor Uniwersytetu w Chicago. Po polsku ukazały się m.in. jego książki Prawdziwy koniec Rewolucji Francuskiej (1994) oraz Przeszłość pewnego złudzenia. Esej o idei komunistycznej w XX w. (1996). Został wybrany na członka Akademii Francuskiej.
Ernst Nolte (1923–2016) – niemiecki historyk, badacz dwudziestowiecznych totalitaryzmów, profesor Freie Universität w Berlinie. Do jego najbardziej znanych dzieł należą Der Faschismus in seiner Epoche (1963) oraz Der europäische Bürgerkrieg 1917–1945. Nationalsozialismus und Bolschewismus (1987). W latach 80. jego opinie dotyczące genezy nazizmu wywołały w Niemczech głośną debatę, określaną mianem sporu historyków (Historikerstreit).
Sprowadzaja?c liberalizm do ludzi i miejsc nie mniej niz˙ do pryncypiów, byc´ moz˙e jestem w stanie pomóc oblec go ponownie w ludzkie szaty i sprawic´, z˙e stanie sie? bardziej strawny dla młodego pokolenia. Byc´ moz˙e skłonie? tych, którzy czerpali korzys´ci z jego dobrodziejstw, do tego, aby z mniejsza? nieche?cia? patrzyli na jego niemałe przeciez˙ przywary, wyraz´niej zas´ ujrzeli jego cnoty, tez˙ niemałe. Byc´ moz˙e be?de? nawet w stanie pokazac´, dlaczego szcze?s´cie s´wiata zalez˙y – nie, jestes´my liberałami i wolno nam tylko powiedziec´ „moz˙e zalez˙ec´" – od jego odnowy. Nadal jestem zdania, z˙e jest to spacer, na który warto is´c´, i rozmowa, która? warto podja?c´.
Adam Gopnik
O książce napisali:
Broniąc liberalnego stylu życia, Adam Gopnik umiejscawia życzliwość u podstaw wartości liberalnych.
„The Guardian"
Na przestrzeni wieków myśl liberalną łączyły „liberalny temperament", akceptacja pluralizmu i reform oraz sceptyczne podejście do wszelkich utopii. Liberalizm, jak elokwentnie dowodzi Gopnik, nieustannie walczy o stworzenie społeczeń- stwa, którego niezachwiane fundamenty stanowią wolność i równość.
„Foreign Affairs"
Gopnik asymiluje to, co kiedyś było radykalne i wciela do własnego rozumienia liberalizmu. Tym samym pragnie udowodnić współczesnym postępowcom, że mogą stać się świadomymi społecznie orędownikami idei typowych dla XXI wieku, jednocześnie nie wyrzekając się liberalnego dziedzictwa wolności słowa, rządów prawa, osiągnięć naukowych i pozostać w zgodzie z indywidualnych sumieniem.
„The New York Times"
Nowa książka Adama Gopnika jest krótką, lecz poruszającą obroną niezmiennej aktualności tradycji filozoficznej liberalizmu w obliczu krytyki zarówno ze strony lewicy, jak i prawicy.
„The New York Magazine"
Wojna polsko-sowiecka ciągle jeszcze stanowi inspirację do nowych opracowań historycznych. Książka poświęcona jest próbie zrozumienia choroby od stulecia toczącej organizm rosyjskich służb specjalnych, co wymaga cofnięcia się do początków władzy bolszewickiej i pierwszej klęski wywiadu wojskowego w wojnie polsko-bolszewickiej 19191920. Pełna mitów historia stulecia GRU bardzo utrudnia rzetelny opis tamtych lat, tym bardziej, że początki były mało chlubne. Badaniem została objęta trwająca niecałe trzy lata historia Registrupru. Szczególnie istotne było spojrzenie na sprawność działania i efektywność ówczesnego sowieckiego wywiadu wojskowego w kontekście dotkliwej klęski poniesionej w wojnie polsko-bolszewickiej. Badanie zostało przeprowadzone w oparciu o sowieckie dokumenty normatywne (dekrety, rozporządzenia, rozkazy), inne dokumenty z epoki (biuletyny, raporty, odezwy) oraz wspomnienia uczestników tamtych zdarzeń spisane co najwyżej kilka lat po 1920 r.
Niniejsza monografia naukowa jest pierwszą w literaturze polskiej, która przedstawia kompleksową analizę podjętego tematu, tym samym poszerza naszą wiedzę o współczesnej polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej i jej obecności na płaszczyźnie bilateralnej i multilateralnej w Azji Południowo-Wschodniej. Zawiera także informacje o próbach rosyjskich polityków w zakresie realizacji Projektu Wielkiego Partnerstwa Euroazjatyckiego. Temat pracy nie doczekał się w polskiej literaturze naukowej kompleksowej analizy. Zwrot Federacji Rosyjskiej ku Azji, w tym Azji Południowo-Wschodniej, podyktowany był i jest względami polityki zagranicznej, tzw. wektorem wschodnim, szczególnie od czasu aneksji Krymu. Ponadto ASEAN odgrywa istotną rolę w umacnianiu poczucia podmiotowości Federacji Rosyjskiej i równowagi na międzynarodowej arenie azjatyckiej, szczególnie wobec partnera chińskiego. Temat jest jak najbardziej aktualny, ponieważ analizowana polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej wobec Azji Południowo-Wschodniej najprawdopodobniej będzie intensywnie ewoluowała w kolejnych latach, szczególnie w kontekście pogarszających się relacji Rosji z szeroko pojmowanym Zachodem.
dr hab. Robert Jakimowicz, prof. UEK
Autorka prezentuje szeroki zakres przedmiotowy zagadnień będących obecnie obszarem zainteresowań innych badaczy, omawia nowe wątki dotąd nieopracowane. Aktualność tematu jest bezsprzeczna z uwagi na rosnącą siłę Chin i dużą rolę Rosji we współczesnym świecie.
Należy ocenić bardzo pozytywnie postawione przez Autorkę cele i stosowanie różnorodnych narzędzi metodologicznych charakterystycznych dla odmiennych dyscyplin naukowych. Publikacja jest bardzo obszerna i dobrze udokumentowana źródłowo. Przyjęty układ pracy jest logiczny i jasny.
dr hab. Mieczysław Sprengel, prof. UAM
"Tajemna" i "nieoficjalna" jest ta historia pangermańskiej "ariozofii" końca XIX i pierwszych dekad XX wieku. Na wpół ezoteryczny i całkowicie rasistowski kult mitycznej wyższej rasy Ariów święcił w tym okresie szczyty popularności, uprawiany przez niemieckich nacjonalistów w Austrii i w samych Niemczech. Ruch ten uważano potem za współodpowiedzialny za ideologię nazi-stowską w Niemczech Hitlera, czyniąc go tematem sensacyjnych i często zmyślonych opowieści. Angielski historyk Nicholas Goodrick-Clarke (1953-2012) omawia jednak te kwestie z trzeźwością i dystansem, starając się zrekonstruować rzeczywisty bieg wydarzeń. Relacje ariozofii i volkizmu z nazizmem okazują się bardziej złożone, niż wynikałoby z powierzchownych sądów: organizacje te nie zawsze cieszyły się życzliwością nazistów, ale zarazem jest pewne, że młody Hitler inspirował się ich działalnością - wszystkie te kwestie autor, uznany badacz współczesnych nurtów ezoterycznych, rzeczowo analizuje i na podstawie faktów rozwiewa narosłe mity, ale i tak z jego pracy wyłania się szokujący obraz fragmentu najnowszych dziejów Europy. Okazuje się, że ludobójstwo w Trzeciej Rzeszy miało obok innych przyczyn także eschatologiczne podłoże w ariozoficznej religijności. Na nazistowską ideologię silnie wpłynął wymiar "religii politycznej".
"Niedokończone polityki" to książka przenikliwa w rozpoznaniach, boleśnie uczciwa, wizjonerska. Jest w niej troska o przyszłość demokracji, jest też zaproszenie do poważnej rozmowy o dzisiejszej Polsce i o współczesnym świecie, o jego politycznym i etycznym wymiarze. Mówi rzeczy ważne o naszej trudnej drodze do wolności i o tym, co wciąż mocno trzyma nas za kark - o uścisku populizmu i autokracji.
Leszek Koczanowicz jest wytrawnym myślicielem i świetnym pisarzem. Nazywa rzeczy po imieniu, nie gubi niuansów. Zmąconą realność współczesności potrafi widzieć dogłębnie i ostro. Celnie rozpoznaje polityczną osnowę otaczającego nas świata, dostrzega wplecione w nią szanse i zagrożenia. I umie o tym opowiedzieć w sposób sugestywny, dający do myślenie, inspirujący.
Paweł Próchniak
W każdym z proponowanych do publikacji tekstów pojawia się odniesienie do tego, co przez lata stanowiło przedmiot badań Tadeusza Klementewicza. Są to systemy i procesy z górnej półki, w skali makro zglobalizowany system kapitalistyczny, w ramach którego utowarowieniu podlega wszystko i wszystko wymaga dziś dekomodyfikacji. Odwoływanie się autorów do filozofów wprowadzających i rozwijających paralelę ekonomicznych procesów i par exelence produkcji naukowej zgoła wiek temu nie dość, że jest trafne, to pobudza wyobraźnię, uświadamia absurd i jednocześnie przewrotną celowość tej – bezrefleksyjnie i bez sprzeciwu – przyjmowanej logiki, przeniesionej z miejsca na miejsce. Nic dziwnego, że uwagę przyciągają owszem międzynarodowe transakcje wymiany, instytucje legitymizujące asymetryczność relacji klasowych, pogłębiające się nierówności. W tej pracy jednak wszystko wymienione jest tłem dla innej niż gospodarcza aktywności człowieka, aktywności poznawczej, optymalizowanej tym samym retorycznym kilofem czy łopatą, w imię nie tyle pożytku społecznego, ile sprawozdawczej efektywności. Kapitalizm produkcji, konkurencji, kumulacji jest w tej dziedzinie (nauce) wyraźniej niż w innych patologiczny, kanceropodobny.
Z recenzji dr hab. Magdaleny Mikołajczyk, prof. UP
Uważam, że jest to tom niezwykle potrzebny, jako głos w dyskusji nie tylko o uniwersytecie i naukach o polityce. Ale jest to niezwykle potrzebny głos w debacie na temat kondycji nauki w Polsce, na temat konieczności odejścia od fałszywej narracji związanej z »punktozą«. Chciałabym, aby ten głos wybrzmiał jak najdonioślej w całym środowisku naukowym. Trzeba także zaznaczyć, że jest to także głos, którego kreatorem i w dużej mierze animatorem jest Profesor Tadeusz Klementewicz, dla którego ta księga powstała i który jest »doskonały«, tak samo jak artykuły złożone w prezencie przez Koleżanki i Kolegów.
Z recenzji dr hab. Danuty Plecki, prof. UG
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
