Bardzo wartościowa monografia, oparta na bogatym materiale źródłowym praca, która uwzględnia aktualny stan wiedzy oraz przedstawia rezultaty prawidłowo zaprojektowanego i pomysłowo zrealizowanego badania(...) książka bardzo dobrze wpisuje się w dorobek współczesnych nauk o edukacji jednakże Autorka z powodzeniem korzysta również z dorobku psychologii, socjologii, nauk o kulturze, sięga po wiedzę z zakresu biologii, nauk medycznych i wielu innych. Imponująca jest lista źródeł przywołanych i wykorzystanych w pracy.
Publikacja poświęcona jest sytuacji społecznej rodzin osób pozbawionych wolności. Jej podstawę teoretyczną stanowią założenia interakcjonizmu symbolicznego, który wyjaśnia i definiuje sytuację społeczną, wskazując jednocześnie na jej główne elementy. Autorka skupia się na wskazaniu i opisie typów sytuacji społecznej, w której znajdują się rodziny osób pozbawionych wolności oraz na działaniach, które podejmują członkowie rodziny w trakcie osadzenia męża/partnera i ojca; przedstawia również wcześniejsze polskie i międzynarodowe analizy dotyczące rodzin osób pozbawionych wolności. Badania empiryczne zawarte w tym opracowaniu opierają się na wywiadach z żonami/partnerkami oraz dziećmi osób pozbawionych wolności. Podczas opracowywania badań posłużono się metodą indywidualnych przypadków, a także konstrukcją genogramu obrazującego historię rodzinnych dysfunkcji. Sytuacja społeczna w jakiej znajdują się rodziny, zwłaszcza ukazana z ich własnej perspektywy, do dziś stanowi pole do eksploracji. Jednak co niezwykłe, mimo ewidentnej ignorancji i braku diagnozy, rodziny zostały uznane za czynnik, który pozytywnie wpływa na resocjalizację i readaptację skazanych. Stąd niniejsze opracowanie nie tylko skupia się wokół diagnozy sytuacji społecznej rodzin osób pozbawionych wolności, ale również wskazuje na możliwości efektywnej pracy z rodzinami.
Publikacja opisuje proaktywny aspekt działalności policji, który jest dziś szczególnie interesujący z dwóch perspektyw: z punktu widzenia interesu społeczności lokalnych dążących do zapewniania swoim członkom możliwie najlepszych warunków życia wolnych od zagrożeń, a także z punktu widzenia policji odpowiedzialnej za utrzymanie ładu społecznego na jak najwyższym poziomie.
Porusza ona ważne kwestie związane z jakością i skutecznością policyjnych działań profilaktycznych, których celem jest zapobieganie, a przynajmniej ograniczanie rozmiaru przestępczości i innych czynników wpływających na poczucie bezpieczeństwa. Ów cel w złożonej i nieustannie zmieniającej się rzeczywistości społecznej staje się nie lada wyzwaniem. Dlatego tak istotną potrzebą jest zgłębianie społecznych uwarunkowań opisywanych metod działania, a także rzetelne naukowe zbadanie stopnia ich uwzględniania przez policję w praktyce.
Informacje o autorce:
Marzena Kordaczuk-Wąs – doktor nauk społecznych, absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizująca się w socjologii bezpieczeństwa i działaniach społecznych zapobiegających przestępczości oraz innym negatywnym zjawiskom społecznym. Jej główne zainteresowania skupiają się na kwestii zbliżania społecznej teorii do społecznej praktyki w celu podnoszenia jakości i skuteczności działań profilaktycznych. Na co dzień pełni służbę w Komendzie Głównej Policji w Warszawie. Sprawuje funkcję Zastępcy Krajowego Przedstawiciela Europejskiej Sieci Zapobiegania Przestępczości (EUCPN), współpracuje z Radicalization Awareness Network (RAN).
Publikacja dofinansowana przez Wydział Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku
Tożsamość personalna i społeczna jednostki wzbudza w ostatnich latach zwiększone zainteresowanie badaczy. Większość związanych z nią badań koncentruje się na analizie sytuacji młodego pokolenia w kontekście przemian społeczno-kulturowych. Brak jest jednak opracowań odnoszących się do kwestii zaburzeń i nieprzystosowania społecznego młodzieży. U podstaw myślenia autora niniejszej pracy leży założenie, że istota resocjalizacji związana jest z diagnozą ukierunkowaną na rozpoznanie potencjałów młodzieży nieprzystosowanej społecznie. Wydaje się więc, że zbadanie tożsamości młodzieży przebywającej w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych to interesujący i ważny przedmiot badań zarówno z punktu widzenia naukowego, wyjaśniającego zjawiska indywidualno-psychologiczne i społeczne, jak i z racji jego wymowy wychowawczo-edukacyjnej i społeczno-politycznej.
Karol Konaszewski – doktor nauk społecznych w dyscyplinie pedagogiki, asystent w Katedrze Edukacji Międzykulturowej Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół zagadnień profilaktyki społecznej, pedagogiki resocjalizacyjnej i kryminologii.
Książka napisana została w formie przewodnika dla osób niezwiązanych z terapią integracji sensorycznej, czyli rodziców, nauczycieli i innych specjalistów, aby przybliżyć im w sposób czytelny te zagadnienia.
W publikacji zawarte zostały definicje, podstawy teoretyczne założeń integracji sensorycznej oraz opisy charakteryzujące podstawowe systemy zmysłowe. Dużą część książki stanowią propozycje zabaw, historii, pomysły do wykorzystania zarówno przez rodziców w domu, jak i przez nauczycieli przedszkoli czy profesjonalistów zajmujących się na co dzień terapią. Uzupełnieniem książki są tabelki pomagające określić poziom funkcjonowania naszego dziecka.
Książka łączy rozważania teoretyczne dotyczące oddziaływań socjoterapeutycznych z programami zajęć przeznaczonych dla konkretnych grup dzieci i młodzieży, borykających się na co dzień z różnego rodzaju trudnościami, które utrudniają funkcjonowanie psychospołeczne.
W części teoretycznej Czytelnik znajdzie tekst dotyczący etyki praktyki zawodowej, która jest wyznacznikiem profesjonalizmu osób zajmujących się pomaganiem dzieciom i młodzieży oraz materiał związany z prowadzeniem oddziaływań socjoterapeutycznych.
Część empiryczną książki rozpoczyna rozdział autorstwa Marty Witkowskiej przeznaczony dla uczniów klas pierwszych, którzy przejawiają trudności adaptacyjne w odniesieniu do nowej sytuacji (rozpoczęcie nauki w szkole) oraz grupy rówieśniczej. Program socjoterapeutyczny został wzbogacony o wybrane ćwiczenia z Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne.
Rozdział autorstwa Anny Kowy i Joanny Warakomskiej przeznaczony jest dla dzieci w młodszym wieku szkolnym (6–7 lat) przejawiających trudności w funkcjonowaniu społeczno-emocjonalnym. Autorki w szczególności zwróciły uwagę na rozwijanie umiejętności związanych z rozpoznawaniem, nazywaniem i wyrażaniem własnych emocji i potrzeb – w tym celu bohaterem każdych zajęć uczyniły postać Marsjanka, który towarzyszył dzieciom podczas wszystkich spotkań.
Ostatni z rozdziałów, którego autorkami są Dorota Niedźwiecka i Agnieszka Sybilska, adresowany jest do dzieci 10–12-letnich, przebywających w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym, które mają trudności w rozwiązywaniu konfliktów oraz radzeniu sobie z agresją w konstruktywny sposób. Motywem przewodnim programu socjoterapeutycznego Autorki uczyniły mieszkańców Zwierzogrodu.
Publikacja ma umożliwić Czytelnikom znalezienie odpowiedzi na nurtujące ich pytania dotyczące etyki pracy socjoterapeutycznej (oraz grupowej). Ponadto ma wskazać na znaczenie superwizji dla osoby socjoterapeuty oraz stać się inspiracją do pracy z dziećmi i młodzieżą dla pedagogów, psychologów, nauczycieli, wychowawców z różnego typu placówek.
Wychowanie emocjonalno-społeczne jest trudnym zadaniem, jakie stoi przed dorosłymi, zajmującymi się dziećmi ze specjalnymi potrzebami. Ten obszar rozwojowy powinien być wspierany zarówno w domu, jak i w przedszkolu czy szkole. Istotne jest położenie nacisku na rozwijanie u dzieci umiejętności radzenia sobie z odreagowywaniem napięcia fizycznego i emocjonalnego oraz wspieranie umiejętności z zakresu budowania relacji w grupie. Takim dzieciom łatwiej jest sprostać nowym wyzwaniom oraz żyć w zgodzie ze sobą i innymi.
Książka jest adresowana do osób zajmujących się wychowaniem, opieką i profesjonalną pomocą dzieciom ze specjalnymi potrzebami. Intuicyjne podążanie za rozumowaniem dziecięcym i tłumaczenie społecznego świata jest bowiem ważnym elementem wspomagania dziecięcego rozwoju.
Reprezentacje poznawcze to jedno z podstawowych pojęć psychologii poznawczej. Zgodnie z teorią Anette Karmilof-Smith, w trakcie rozwoju poznawczego, reprezentacje świata ulegają przekształceniom, ewoluując od poziomu ukrytego, do treści całkowicie świadomych i werbalizowalnych.
Autor książki próbuje odpowiedzieć na pytanie, jak zmieniają się umysłowe reprezentacje twórczości u dzieci w wieku od 4 do 10 lat. W badaniach obejmujących testy wykonania (TCT-DP, oraz autorskie testy rysunkowe i test analogii) stosuje ilościowy wskaźnik RR, który pozwala na prześledzenie zmian rozwojowych reprezentacji poznawczych.
AUTYZM I PROBLEMY NATURY SENSORYCZNEJ
W niniejszej publikacji Temple Grandin – wysoko funkcjonująca osoba z autyzmem, doktor zoologii i znana na całym świecie działaczka na rzecz dobrostanu zwierząt – opowiada o swoim dzieciństwie i problemach związanych z dorastaniem z perspektywy osoby z zaburzeniami z ASD. Doświadczenia własne autorki stanowią pretekst do przekazania Czytelnikowi rad dotyczących wychowywania dziecka z autyzmem. W książce skupiono się na sposobie myślenia osób ze spektrum oraz na problemach sensorycznych. Grandin używa prostego języka, a jej narracja nie przytłacza nadmiarem faktów naukowych.
STARSZE DZIECKO Z AUTYZMEM
Autorka opowiada o swoich doświadczeniach szkolnych, okresie dojrzewania i pierwszych krokach na rynku pracy z perspektywy osoby z zaburzeniami z ASD. Doświadczenia własne autorki stanowią pretekst do przekazania Czytelnikowi rad dotyczących kierowania karierą adolescenta z autyzmem. W książce skupiono się na sposobie funkcjonowania poznawczo-społecznego osób ze spektrum. Grandin używa prostego języka, a jej narracja nie przytłacza nadmiarem faktów naukowych.
Psychologia i prawo to rozległe dziedziny wiedzy, które dokonują oglądu zachowania człowieka z dwóch punktów widzenia: pierwszy z nich polega na poszukiwaniu przyczyn oraz mechanizmów postępowania, drugi odnosi się do oceny zgodności zachowania człowieka z normami prawa. Perspektywy te spotykają się i wzajemnie przenikają w procesie postępowania karnego i postępowania wykonawczego. Z istnieniem i funkcjonowaniem aparatu wymiaru sprawiedliwości związane są więc tradycyjnie dwie dyscypliny psychologiczne: psychologia sądowa i psychologia penitencjarna, odnosząca się do sytuacji przymusowej izolacji człowieka w instytucjach zamkniętych.
Ta książka stanowi kompendium wiedzy z zakresu psychologii penitencjarnej. Czytelnik znajdzie w niej:
Omówienie problemu kary kryminalnej, zwłaszcza kary bezwzględnego pozbawienia wolności oraz jej alternatyw
Charakterystykę polskich instytucji penitencjarnych oraz personelu więziennego
Rozległą wiedzę na temat zróżnicowania społeczności więźniów i podkultury więziennej
Przegląd teorii psychologicznych dotyczących socjalizacji i ponownego uspołecznienia, a także izolacji więziennej i jej konsekwencji
Analizę form oddziaływania penitencjarnego (praca więźniów, wolontariat, kontakty ze społeczeństwem ludzi wolnych) oraz pomocy postpenitencjarnej.
To nowy poradnik Agnieszki Wróbel, psychoterapeutki, autorki m.in. bestsellera „Asertywność na co dzień…”. Książka przyjaznym i zrozumiałym językiem podpowiada jak wychować odważne i twórcze dziecko, które wyrośnie na asertywnego, szanującego siebie i innych dorosłego.
„Sztuka wychowania, czyli jak pomóc dziecku i zadbać o siebie” to poradnik dla rodziców i wychowawców, który zainspiruje cię do wypracowania własnej postawy w relacji z dzieckiem. Książka podzielona jest na 3 części. W części 1 dowiesz się jakie są prawdziwe potrzeby dziecka. Część 2 pomoże ci uniknąć tego co może zaszkodzić relacji z dzieckiem. Część 3 zawiera wskazówki – co warto zastosować, żeby było lepiej.
Pornografia, cyberprzemoc, materializm, nieuczciwość, parcie na sukces, depresja, uzależnienia – to tylko część drażliwych tematów, które podejmuje w swojej książce Diana R. Jenkins. Przybliża trudne zagadnienia w formie opowiadań. Ich bohaterem jest współczesny nastolatek zmagający się z konkretnym życiowym problemem, będącym wyzwaniem dla jego wiary. Niewielu z nas ma odwagę i pomysł, jak o takich sprawach rozmawiać z dziećmi i młodzieżą, choć wszyscy czujemy, że nie wolno nam pozostawić ich bez komentarza.
„Trudny temat? Rozmawiam” to nieoceniona pomoc dla katechetów, nauczycieli i rodziców. Każdy rozdział zawiera propozycje zadań, praktyczne wskazówki oraz krótką modlitwę.
Opowiadanie – pokazuje problem.
Fakty i dane statystyczne – przygotowują do jego omówienia.
Cytaty z Biblii i Katechizmu – ujmują temat w kontekście wiary.
Zestaw pytań – ułatwia prowadzenie rozmowy.
Czy harcerstwo powinno wyrabiać w chłopcach indywidualizm?
Na pytanie to nieraz słyszeliśmy taką odpowiedź:
— Nie! Naszym celem jest wychowanie młodzieży na dobrych obywateli, a więc ludzi o ile możności jak najbardziej uspołecznionych. Indywidualista nie nadaje się do życia społecznego. Kieruje się on zawsze swojemi zapatrywaniami, nie umie się nagiąć do poglądów i potrzeb ogółu. Drużyna czy zastęp, to właśnie małe społeczeństwo. Chłopiec powinien w niem się uczyć poświęcenia nietylko swoich przyjemności, ale także swych zapatrywań dla dobra całości.
Stanowisko takie wypływa, jak sądzę, z faktu, że jak bardzo wiele innych wyrazów, tak i wyraz „indywidualizm“, „indywidualny“ etc. nie mają ściśle określonego znaczenia, są raczej pojęciem dość rozciągliwem. Dla uniknięcia niejasności w ciągu dalszego rozważania, postaram się podać o ile możności dokładne (choć oczywiście nie jedyne) określenie indywidualisty.
Indywidualnym (mojem zdaniem) jest człowiek postępujący zawsze w myśl swego prawdziwego wewnętrznego przekonania. Będzie on spełniał to, co uważa za dobre, będzie unikał tego, co uważa za złe, bez względu na to, co ogół ludzi o tem sądzi.
Ogólnie przyjętym jest pogląd, że jednostka indywidualna jest równocześnie bardzo ambitna. I znów słyszy się różne zdania: Jedni przestrzegają przed rozwijaniem u chłopców zbyt wielkiej ambicji, inni przeciwnie dowodzą, że chłopiec bez ambicji nic nie wart. I tu znów nieporozumienie skutkiem rozciągliwości pojęcia ambicja. Jeżeli za ambicję uważamy pęd do wywyższania się nad innych, do imponowania im za każdą cenę, jeśli to wywyższanie się staje się celem samo dla siebie, to taką ambicję można uważać tylko za złą. Chłopiec któremu zależy jedynie na osiągnięciu odznaki II lub I stopnia, nie osiągnie pełni harcerskiego wyrobienia, podobnie jak harcerz, którego dążeniem jest tylko osiąganie coraz to wyższych „szarż“, nie będzie nigdy pożytecznym nabytkiem grona instruktorskiego. Praca harcerska staje się dla niego środkiem do popisu, powierzeni mu harcerze są jedynie szczeblami do wspięcia się na wyższe stanowisko w hierarchii związkowej. Działalność takich instruktorów powoduje nieraz pozorny rozkwit harcerstwa na ich terenie; na dalszą metę będzie zawsze szkodliwa... więcej w książce
Wstęp.
Celem niniejszego wydawnictwa było zebranie wszystkich obowiązujących w Związku Harcerstwa polskiego przepisów, dotyczących obozów i kolonij letnich drużyn męskich.
Nie uwzględniono tutaj wcale wycieczek ani obozów wędrownych, które staną się przedmiotem następnych opracowań.
Urzędowe przepisy, ujęte w tekście w gwiazdki *.....*, uzupełniono praktycznemi wskazówkami, opartemi na doświadczeniu wielu instruktorów-obozowników i tradycji drużyn obozujących. Prawie wszystkie ujęto przedewszystkiem z technicznego punktu widzenia i dlatego pominięto szczegóły programu, jak i zagadnienia wychowawcze... więcej w książce
Rozkaz Naczelnika Głównej Kwatery M. Z. H. P.
l. 9, z dn. 12 kwietnia 1930 r.
„Letnie obozy i kolonje harcerskie“, instrukcja obowiązująca w opracowaniu Harcmistrza Rzeczypospolitej Tadeusza Maresza, Warszawa 1930, jest oficjalnem wydawnictwem Głównej Kwatery M. wchodzi w życie z dniem wyjścia z druku.
(—) St. Sedlaczek, Hm Rp.
Naczelnik Głównej Kwatery M.
75 prostych rad, jak wychować szczęśliwe dziecko
Tak to robią wspaniali rodzice. 75 rad, jak wychować szczęśliwe dziecko. To 75 skondensowanych rad, przystępnych i łatwych do zastosowania na co dzień. To mapa, po którą będziesz sięgać zawsze, gdy poczujesz się zagubiony.
Psycholog Erica Reischer, bazując na latach badań i własnym rodzicielskim doświadczeniu, zebrała cenne wskazówki dotyczące wychowania dzieci z przykładami zaczerpniętymi z życia, pomocnymi technikami i narzędziami, które można zastosować natychmiast.
Susan Kaiser Greenland przedstawia skuteczne metody kształtowania umiejętności skupienia u dzieci, kontrolowania emocji i reagowania na każdą sytuację ze spokojem, życzliwością i współodczuwaniem z użyciem technik mindfulness i medytacji.
Autorka przedstawia w książce sześćdziesiąt prostych i przystępnych zabaw, pomocnych we wprowadzaniu uważności w codzienne życie.
Rozwijane i testowane w ciągu wielu lat pracy z dziećmi oraz ich opiekunami, są one przeznaczone dla młodych osób, ale mogą bawić i uczyć również dorosłych! Susan Kaiser zachęca rodziców do samodzielnych ćwiczeń w celu kształtowania uwagi, wewnętrznego spokoju i wrażliwości na innych. Uważność nas, jako opiekunów, ma ogromny wpływ na wszystkie osoby w naszym życiu, zwłaszcza na dzieci, a szczególności na kształtujące się w nich poczucie własnej wartości.
Susan Kaiser Greenland opracowała program uważnej świadomości Inner Kids; uczy praktyki świeckiej uważności, pracując z dziećmi, rodzicami i specjalistami z całego świata.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprint wydania I z 1937. Wydanie II ukazało się 1946 r. "Jak dobrze nam...".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
