Księga Urantii, po raz pierwszy wydana przez Fundację Urantii w roku 1955, twierdzi, że została przedstawiona przez niebiańskie istoty, jako objawienie dla naszej planety, Urantii. Tekst Księgi Urantii mówi nam o początkach, historii i przeznaczeniu ludzkości i naszych związkach z Bogiem Ojcem. Przedstawia jedyny w swoim rodzaju i frapujący obraz życia i nauk Jezusa. Przed ludzkim duchem otwiera nowe perspektywy czasu i wieczności i przynosi nowe szczegóły naszej przygody, podczas wznoszenia się w przyjaznym i starannie zarządzanym wszechświecie. Księga Urantii podaje jasną i zwięzłą integracją nauki, filozofii i religii. Ci, którzy ją czytali i zgłębiali, wierzą, że Księga Urantii może wnieść bardzo wiele wartości do religijnej i filozoficznej myśli ludzi tego świata. Księga Urantii, jako taka, nie jest „religią”. Bazuje na religijnym dziedzictwie z przeszłości i teraźniejszości, popierając osobistą, żywą wiarę religijną. Czytelnicy z różnych stron świata mówią nam, że Księga Urantii wywarła na nich ogromne wrażenie i częstokroć odmieniła ich życie. Inspiruje ich do osiągania nowych poziomów rozwoju duchowego i rozwija ich zrozumienie wartości życia ludzkiego. W UMYSŁACH śmiertelników Urantii — tak bowiem nazywa się wasz świat — panuje wielki zamęt odnośnie znaczenia takich pojęć jak Bóg, boskość i Bóstwo. Istoty ludzkie są jeszcze bardziej zdezorientowane i niepewne, gdy idzie o związki wzajemne Boskich osobowości, określanych tak różnorodnymi nazwami. Z powodu takiego ubóstwa pojęciowego i związanego z nim wielkiego chaosu ideowego, otrzymałem polecenie zredagowania tego oświadczenia wprowadzającego, aby wyjaśnić znaczenia, jakie powinno się przydawać pewnym symbolom słownym, kiedy te mogą być z kolei używane w przekazach, które zespół objawiających prawdę istot z Orvontonu przetłumaczył na język angielski Urantii, zgodnie z otrzymanym upoważnieniem.

100 opowieści, które każde dziecko musi znać.Przekazywane z pokolenia na pokolenie, spisywane w księgach i książkach - klasyczne baśnie z pięknymi kolorowymi ilustracjami. Teksty zapisano uwspółcześnionym, łatwo zrozumiałym dla dziecka, a jednocześnie pięknym literacko językiem.Wśród 100 tekstów, znajdziecie m.in. "Czerwonego Kapturka", "O rybaku i złotej rybce", "Pana Twardowskiego", "Królewna Śnieżka", "Dziewczynka z zapałkami".Dzięki "100 najpiękniejszym bajkom świata":- pokażesz dziecku świat starych opowieści;- rozwiniesz wyobraźnię malucha;- przekonasz małego czytelnika, że dobro zwycięża zło.Książka ma 540 stron (jest "grubą księgą"), jednak dzięki poręcznemu formatowi i zintegrowanej oprawie jest "łatwa i przyjazna" w czytaniu. Spora czcionka na białym tle nie męczy oczu, a kolorowe ilustracje śródtekstowe zatrzymują uwagę dziecka na dłużej.

Zapraszamy do krainy 50 najpiękniejszych i najbardziej znanych opowieści należących do kanonu literatury dziecięcej. Znajdziecie tu m.in. baśnie H. Ch. Andersena, braci Grimm, Ch. Perraulta, ale także Alicję z Krainy Czarów, Konika Garbuska, Piotrusia Pana, Czarnoksiężnika z krainy Oz i wiele innych cudownych historii.Poznajcie bohaterów klasyki literatury.

Narysowanie realistycznego portretu to sztuka, której można się nauczyć. W książce znajdziesz informacje na temat niezbędnych materiałów i przyborów. Poznasz podstawy szkicowania, cieniowania i budowania prawidłowej kompozycji. Zdobędziesz wiadomości na temat anatomii i proporcji ludzkiego ciała, a dzięki wskazówkom i ćwiczeniom nauczysz się rysować detale - oczy, usta czy dłonie. Krok po kroku sporządzisz pierwsze szkice, a potem stworzysz całościowy portret postaci, oddając jej nastrój i cechy charakteru. Nauczysz się patrzeć na ciało ludzkie jak artysta. Możesz też sięgnąć po nietypowe tematy ze świata fantazji i mangi. Rozwijaj swój talent. Książka oparta na publikacjach znanego rysownika Waltera Fostera.

Jedzenie przyszłości W obliczu postępującej katastrofy klimatycznej oraz rosnącej liczby ludności temat jedzenia wydaje się jednym z najważniejszych wyzwań współczesności. Z jednej strony marnujemy 1/3 światowej produkcji żywności, a z drugiej – co trzeci człowiek na Ziemi cierpi z powodu głodu bądź niedożywienia. W związku z tym kwestia tego, co pojawia się na naszych talerzach, nie może pozostawać sprawą indywidualnego wyboru, lecz, siłą rzeczy, stanowi część ogromnej sieci produkcji i dystrybucji żywności, która wymaga znacznych korekt. W Temacie Miesiąca: Czy z naszych stołów znikną kawa, wino i kakao? Kiedy zjemy burgera z in vitro? Jak rozbudzić w sobie czułość dla jedzenia? Odpowiadają: Zbigniew M. Karaczun, Ewa Kopczyńska, Krzysztof Kornas i Marta Sapała Ponadto w numerze: Ostatni Żyd w Afganistanie Niezwykła historia Zablona Simontowa Lekcje z Amazonii Rozmowa z misjonarką w Peru Nie urodzić się wcale Antynatalizm i jego argumenty Literatura Gitkiewicz, Hund, Springer i Bonowicz o Bargielskiej

W Temacie Miesiąca: Jak znaleźć swoje miejsce w Kościele? Dlaczego z niego odchodzimy? Gdzie szukać duchowej strawy? Czy Polskę czeka szybka sekularyzacja? Odpowiadają: Szymon Hołownia, Natalia de Barbaro, Magdalena Smoczyńska, Charles Taylor Ponadto w numerze: Protesty w Hongkongu - Czy masowe demonstracje doprowadzą do powstania nowego narodu? Fenomen nawróceń - Co motywuje ludzi do radykalnej odmiany życia? Esej Mikołejki oraz listy Petersona i Bartha Czy umyliście już okna dla Jezusa? Mistyka miotły, czyli o holenderskiej manii sprzątania Opowiadanie Barbary Sadurskiej Śmierć wrogom ojczyzny

Kim jest Harari i jak pracuje? Co chce nam przekazać? Kiedy skromny historyk stał się nowym intelektualnym guru? I czy można ufać specjaliście od wszystkiego? Harari. Czy możemy mu zaufać? Książki Yuvala Noaha Harariego to fenomen ostatnich lat. Sapiens, Homo deus i 21 lekcji na XXI wiek okazały się bestsellerami. Izraelski historyk znalazł język, którym pisać należy o rzeczach skomplikowanych, by czytał o tym cały świat. Z jednej strony rozpiętość poruszanej przez Harariego tematyki imponuje, dzięki czemu wzmacnia się jego autorytet, z drugiej strony wypowiadanie się w dziedzinach odległych od swojej specjalności wywoływać może wrażenie tworzenia prostych recept na wszystko. Kim jest Harari i jak pracuje? Co chce nam przekazać? Kiedy skromny historyk stał się nowym intelektualnym guru? I czy można ufać specjaliście od wszystkiego? W Temacie Miesiąca m.in.: Yuval Noah Harari – Mit wolności Yuval Noah Harari w rozmowie ze Stevem Paulsonem - Zmartwieni o ludzkie dusze Ankieta: Harari pod lupą - pytamy naukowców różnych dziedzin o impresje z lektur Harariego W numerze ponadto: Franciszek i jego wrogowie - Trwa walka z papieżem, której stawką jest przyszłość Kościoła Śmierć, medycyna, etyka - Dyskusja o granicach życia, dylematach związanych z transplantologią i obawach Polaków Problemy z empatią - Dlaczego wzrusza nas krzywda małych kotków, a nie faul na nielubianym piłkarzu? Oślep Dominiki Słowik - Nowe opowiadanie autorki Zimowli

Czego szukamy w Kosmosie? Istniejemy „dla oglądania nieba i ładu, jaki panuje w całym Wszechświecie” – powiedzieć miał Anaksagoras pytany o sens życia. Greckie słowo „Kosmos” to dosłownie „dobry ład”. Używane także w kontekście retoryki, moralności czy mody, od czasów pitagorejczyków oznacza całość świata charakteryzującą się pięknem i porządkiem. Nowożytne odkrycie niewyobrażalnej wielkości Wszechświata budziło także inne uczucia – Pascal pisał o przerażeniu wobec „wiekuistej ciszy tych nieskończonych przestrzeni”. Do dziś pytani o to, czym jest doświadczenie metafizyczne – zarówno to pełne harmonii, jak i budzące niepokój – myślimy często o patrzeniu na rozgwieżdżone niebo. Kosmos rozbudza ciekawość, nadaje jednostkowemu życiu właściwe proporcje, a od czasów sputnika i misji Apollo obiecuje przygodę i odkrywanie nowych światów. W Temacie Miesiąca: Jak duży jest Wszechświat? Kiedy człowiek stanie na Marsie? Czego nas uczy kosmiczna perspektywa? Dlaczego chcemy oglądać gwiazdy? Ponadto w numerze: Kuba - wyspa duchów O kulcie santerii, w którym lokalne formy wierzeń przenikają się z chrześcijaństwem Dokąd zmierza konserwatywna rewolucja? Flis i Hall o ostatnich latach w polskiej polityce Cornel West Jak duchowy spadkobierca Martina L. Kinga godzi z sobą wiarę, lewicowość i nowoczesność Wit Szostak: "Opowiedzieć o sobie jak o jakimś obcym. Mieć obce słowa na własne życzenie"

Migawki z frontu Reporter wojenny nie tylko jest autorem pokazującym za pomocą pióra czy kamery rzeczywistość krajów opanowanych konfliktami, lecz także, wybierając ten zawód, przyjmuje misję: odpowiedzialne, ale i trudne zadanie odkrywania prawdy. Obecnie – ze względu na łatwość w udostępnianiu informacji w medialnym świecie i szerzenie się fake newsów – jest to zadanie tym trudniejsze, wymagające nieustannej czujności. W Temacie Miesiąca: Jak wygląda praca reportera wojennego? Którzy korespondenci ukształtowali sposób relacjonowania konfliktów i myślenia o nich? Czy reporter powinien angażować się osobiście w przedstawiany problem? Jak pisać, aby pozostać w zgodzie z prawdą, a zarazem atrakcyjnie dla czytelnika? Odpowiedzi udzielają: Wojciech Jagielski, Winston Churchill, Jakub Kuza i Honorata Zapaśnik Ponadto w numerze: Europa po bułgarsku Ludowa mentalność, nostalgia, różany przemysł i robota, która nie ucieknie Wkurzam się razem z wami Rozmowa z ks. Grzegorzem Strzelczykiem o kondycji Kościoła Tischner vs tomizm Czy po najważniejszym sporze w powojennej polskiej filozofii pozostało tylko rozczarowanie? Dziennik Kairosu Filipa Springera „Świadomość kroczącej Katastrofy sprawiła, że Rost postanowił zmienić swoje życie”

Uniwersytet to my! Akademia jako pociągająca forma wspólnego życia odchodzi w przeszłość. Czy warto bronić dziś tradycyjnej wizji uniwersytetu i humanistyki? Co zmienia Ustawa 2.0? Dlaczego na uczelniach wybuchły protesty? W Temacie Miesiąca: Nowa idea uniwersytetu Tomasz Majewski Krytyczny przewodnik po zmianach na uniwersytecie Przemysław Czechanowski, Piotr Drygas Krajobraz po nowej ustawie Dyskusja z udziałem: Aleksandra Bobko, Macieja Gduli, Cezarego Kościelniaka, Małgorzaty Kowalskiej Ponadto w numerze: W lipcu 2018 r. Meksyk wybrał pierwszego lewicowego prezydenta w historii. Do urn poszła rekordowo duża liczba Meksykanów Ola Synowiec 40 lat po wyborze Jana Pawła II: Ani lewica, ani prawica nie interesują się Wojtyłą Michał Łuczewski w rozmowie z Michałem Jędrzejkiem Kłopoty polskiej filozofii. W jakiej kondycji jest tradycja kontynentalna? Piotr Augustyniak, Joanna Bednarek, Agata Bielik-Robson, Piotr Graczyk, Karol Tarnowski i Jan Woleński „Rock, mój drogi, to AIDS powietrza!” Poetkę i tłumaczkę Janinę Katz wspomina Bartłomiej Dobroczyński Stacja: Literatura – Opowiadanie Grzegorza Strumyka „Z monotonii”

Wierzyć w naukę, (nie) wątpić w Boga Teologowie i uczeni od wieków pisali, że istnieją dwie Księgi, w których Bóg objawia się człowiekowi: Pismo Święte i Natura. Echa tej metafory słyszymy do dziś, gdy mowa o „odczytywaniu” ludzkiego genomu. Wizja „dwóch Ksiąg” może być piękną ilustracją zbieżnych dążeń wiary i nauki, ale i świadectwem tego, jak obchodzono dawną kościelną cenzurę – odważne poszukiwania długo trzeba było osłaniać religijną metaforyką. Jak wyglądają dziś relacje między nauką a religią? Co badania nad mózgiem mówią o religii? Czy naukowcy rzadziej wierzą w Boga? W Temacie Miesiąca: Znamy tylko małą cząstkę wieczności ks. Michał Heller w rozmowie z Michałem Jędrzejkiem Neuroteogonia Krzysztof Kornas Ankieta uczonych Krzysztof Dołowy, Dominika Dudek, Jan Kozłowski, Tomasz Szarek i Agnieszka Zalewska Ponadto w numerze: Chrześcijanie w Indiach. Czy rzeczywiście stanowią najbardziej prześladowaną grupę religijną? – Patryk Kugiel Krainy Pseudonauki. O antyszczepionkowcach, płaskiej Ziemi i Imperium Lechitów Marcin Napiórkowski Tajemnice snów. Po co nam marzenia senne? Czy można je kontrolować? O czym śnią niemowlęta i niewidomi? Małgorzata Hołda i Szymon Wróbel Przesądy w teatrze. Dlaczego teatry są zamknięte w poniedziałki, a rozsypanie pudru to zła wróżba?Katarzyna Niedurny Stacja: Literatura – Opowiadanie Jarosława Maślanka „Zbyt wiele poniedziałków”Wierzyć w naukę, (nie) wątpić w Boga Teologowie i uczeni od wieków pisali, że istnieją dwie Księgi, w których Bóg objawia się człowiekowi: Pismo Święte i Natura. Echa tej metafory słyszymy do dziś, gdy mowa o „odczytywaniu” ludzkiego genomu. Wizja „dwóch Ksiąg” może być piękną ilustracją zbieżnych dążeń wiary i nauki, ale i świadectwem tego, jak obchodzono dawną kościelną cenzurę – odważne poszukiwania długo trzeba było osłaniać religijną metaforyką. Jak wyglądają dziś relacje między nauką a religią? Co badania nad mózgiem mówią o religii? Czy naukowcy rzadziej wierzą w Boga?

Szacuje się, że co 20 min z powierzchni Ziemi znika jeden gatunek roślin lub zwierząt, często zanim jeszcze zdążyliśmy go poznać. Wymierają geny, gatunki oraz ekosystemy, a tym samym zanika bioróżnorodność, która odgrywa tak istotną rolę w utrzymaniu równowagi życia na zamieszkiwanej przez nas wszystkich planecie. Czy da się pogodzić postęp technologiczny z ochroną środowiska? W jakim stopniu nasze decyzje żywieniowe wpływają na zróżnicowanie gatunków? Jak docenić bioróżnorodność w swoim najbliższym otoczeniu?

Obecną sytuację na świecie można nazwać czasem przemocy. Świadczy o tym zapoczątkowana w 2017 r. akcja #MeToo, regularne doniesienia o strzelaninach w amerykańskich szkołach, a także język polskiej debaty publicznej. Coraz trudniej wskazać sytuacje, które nie są podszyte przemocą. Co nazywamy przemocą? Kiedy stała się ona codziennością? Jaki jest jej związek z religią? Dlaczego się nią fascynujemy? Kim są ofiary przemocy? Czym jest przemoc wirtualna? Na czym polega przemoc ekonomiczna? W Temacie Miesiąca: Siekiera i sieć Michał Paweł Markowski Element zmiany Andrzej Szyjewski w rozmowie z Urszulą Pieczek Społeczeństwo bez przemocy. Czy umiemy się zmienić? Agata Chełstowska, Aleksandra Niżyńska Rzeczywistość wirtualna, przemoc realna Paulina Borkiewicz Ponadto w numerze: Marcowe historie. O rozstaniu z Polską po 1968 r. i o nowym życiu w Izraelu pisze Michał Sobelman Józef Czapski. Jak w jego sztuce wrażliwość na zmysłowy konkret łączy się z metafizyczną pasją? „Dzień ósmy” – kolejny odcinek literackiego cyklu Barbary Klickiej Esej Renaty Lis o „Zgiełku czasu” Juliana Barnesa: „Pismo odręczne to najintymniejsze z wyznań” Cykl „W odcinkach”: Olga Szmidt o serialu „Grace and Frankie” Co z tym malarstwem? O tendencjach w polskim malarstwie najnowszym piszą Magdalena Ujma i Marta Kudelska Mój przyjaciel wiersz: Jerzy Illg wspomina Leszka Aleksandra Moczulskiego

Kto ma rację w sporze o Franciszka? Dlaczego Polacy mają kłopot z papieżem? Czy można być katolikiem i nie chcieć przyjmować uchodźców? Skąd konflikt o komunię dla rozwiedzionych? W Temacie Miesiąca odpowiadają: Dlaczego popieram Franciszka Tomáš Halík (tłum. Karolina Ćwiek-Rogalska) Dlaczego mam kłopot z Franciszkiem Russell Ronald Reno w rozmowie z Mateuszem Burzykiem i Michałem Jędrzejkiem Polski spór o Franciszka Teologia ludu Pierre de Charentenay SJ (tłum. Piotr Napiwodzki) Subiektywne kalendarium pontyfikatu Janusz Poniewierski

W Temacie Miesiąca: Jesteśmy z natury religijni Paul Bloom Skąd się bierze wiara? Jan Woleński i Jacek Prusak SJ w rozmowie z Mateuszem Burzykiem Spór o powszechność religii Jakub Bohuszewicz Ponadto w numerze: Chodzi o to, żeby silniejszy wyciągnął rękę – Janina Ochojska w rozmowie z Marzeną Zdanowską Jakub Drath: Raport o nadużyciach i zmowie milczenia w katolickim chórze w Niemczech Esej Navida Kermaniego o tym, co łączy malarstwo Boscha i perską mistykę Cykl „Lek i trucizna”: Dobrosław Kot i Michał Paweł Markowski o mitach w polityce „Stacja: Literatura”: Opowiadanie Gorejące trójpłatowe oko Macieja Płazy Dlaczego dla projektantów graficznych komunikacja jest najważniejsza? Zapis dyskusji o grafice użytkowej z udziałem: Anny Bargiel, Władysława Buchnera, Olgi Drendy, Sebastiana Frąckiewicza i Kuby Sowińskiego „Mój przyjaciel wiersz”: Jerzy Illg o Tomaszu Różyckim „W księgarni”: Marcin Wilk odwiedza warszawską księgarnię Bagatelka na pięterku

Coraz częściej słyszymy o nieuchronnym nadejściu wojny i o podobieństwie naszych czasów do sytuacji w Europie z lat 30. XX w. Odrodzenie nacjonalizmów i nastrojów ksenofobicznych, kryzys instytucji międzynarodowych, mowa nienawiści i rosnąca przemoc sprzyjają budowaniu napięć i wyobrażeń o wojnie. Nie bez znaczenia są też fantazje o bohaterstwie i niewinne, zdawałoby się, zabawy, które mogą się nam wymknąć spod kontroli. Jaki obraz wojny mają Polacy? Czym jest doświadczenie wojenne? Co skłania ludzi do przemocy? W Temacie Miesiąca: Kultura wojny w czasach pokoju Andrzej Leder Spojrzenie w stronę śmierci Tomasz Majewski w rozmowie z Urszulą Pieczek Dotyk wojny Anna Pawłowska Ponadto w numerze: Patrycja Sasnal o zmierzchaniu orientalizmu i szansie Niemiec na skończenie z fikcyjnym myśleniem o Bliskim Wschodzie Charles King: Opowieść o wielokulturowości musi uwzględniać skomplikowaną relację między małymi a wielkimi ojczyznami, uznawać, że lokalne patriotyzmy często konstruowane są jako przeciwieństwa kultur narodowych. Historia jednej tabletki. Jak przemysł farmaceutyczny wpływa na naukowców, lekarzy i polityków? Tadeusz Gadacz i Neham Verbin o tym, kim jest Hiob: człowiekiem pokornym i wiernym czy buntującym i spierającym się z Bogiem? Czego uczy nas jego doświadczenie? Jakie postawy możemy przyjąć wobec cierpienia? Opowiadanie Bronki Nowickiej, laureatki Nike 2016 pt. Confetti funeralne z ilustracjami Patrycji Podkościelny Najlepsi ludzie na świecie są wszędzie – o lokalnych aktywistach, którzy tworzą domy kultury jak z bajki piszą Joanna Orlik i Grzegorz Broniatowski

Temat Miesiąca: Wiara bez uprzedzeń. Homoseksualność a Kościół Stosunek Kościoła do społeczności LGBT się zmienia. Dzieję się tak m.in. za sprawą pontyfikatu papieża Franciszka. Wypracowanie odpowiedniego stanowiska wobec osób homoseksualnych pozostaje jednym z najpoważniejszych wyzwań dla Kościoła. Czy Kościół jest miejscem dla wierzących osób homoseksualnych i mogą one liczyć na wsparcie? Jakie jest oficjalne stanowisko Kościoła wobec społeczności LGBT? Z jakimi problemami mierzą się osoby homoseksualne w małych miejscowościach i wsiach? Jak polska sztuka współczesna pokazuje ich obecność w Kościele? W Temacie Miesiąca: Nie różni nas wiara. Ankieta wśród duchownych: Marek Blaza SJ, Ks. Michał Czajkowski, Andrzej Kuśmierski OP, Bogusław Szpakowski SAC, ks. Alfred Marek Wierzbicki „Nikt nie chce być w sferze nieistnienia”. Lesbijki, wieś i Kościół Ewa Furgał, Natalia Sarata, Justyna Strudzik Słowo „lesbijka” wtedy nie istniało Marcin Dzierżanowski Bez środowisk konserwatywnych nie napiszesz historii queer Daniel Rycharski w rozmowie z Szymonem Maliborskim

Kim jestem, kiedy podróżuję? O człowieku Zachodu i Wschodu, globalnej Północy i Południu, o granicach, które potrafią łączyć, a także miejscach, których nie można odwiedzić, piszą: Olga Tokarczuk Ćwiczenia z obcości Andrzej Stasiuk Najstarszy pejzaż Natasza Goerke Gościniec Natalia Bloch Relacje wzajemności Mirosław Wlekły Głównie dla podróży Wolfgang Bauer w rozmowie z Błażejem Popławskim Świat, którego nie ma w przewodniku Andrzej Muszyński Donikąd Ponadto w numerze: Pamięć o akcji „Wisła”. Tomasz Stryjek w rozmowie z Urszulą Pieczek Prawa reprodukcyjne. Spór o antykoncepcję, przerywanie ciąży, in vitro i seksualność osób niepełnosprawnych. Głos Eleonory Zielińskiej i Michała Królikowskiego O idolach, ciasnym rozumie i racjonalnej wierze. Jean-Luc Marion w rozmowie z Szymonem Łucykiem Michał Paweł Markowski i Dobrosław Kot w nowym cyklu rozmów „Znaku” pt. Lek i trucizna Stacja:Literatura: Opowiadanie Radki Franczak pt. Niewidzialni Europa – instrukcja obsługi. Czy można stworzyć podręcznik dla uchodźców i migrantów? Marcin Żyła Każdy był kiedyś przybyszem. Jana Shostak w rozmowie z Szymonem Maliborskim

W jakie relacje wchodzimy z żydowskimi rzeczami? Co skrywa muranowska ziemia? Jak materialność pomaga przepracować trudną pamięć? Czym jest i po co nam doświadczenie Auschwitz-Birkenau? W Temacie Miesiąca: Okruchy pamięci Beata Chomątowska Uobecniona Zagłada Marta Duch-Dyngosz Dotknąć Auschwitz Piotr Cywiński w rozmowie z Martą Duch-Dyngosz Większa czułość Monika Sznajderman w rozmowie z Agnieszką Rzoncą Ponadto w numerze: Janusz Poniewierski komentuje dokument KEP o patriotyzmie. Czemu mimo słuszności tak mało w nim konkretów? Joanna Beata Michlic o historiach dzieci ocalałych z Zagłady Jerzy Hausner o tym, dlaczego bez dobrych instytucji kultury nie powstanie w Polsce nowa Dolina Krzemowa? Czy religia ma przyszłość? Agata Bielik-Robson, Bartłomiej Dobroczyński, Jacek Dukaj i ks. Grzegorz Strzelczyk w jubileuszowej debacie miesięcznika Jakub Bohuszewicz: Przyszłość religii w liczbach Stacja: Literatura: Opowiadanie Miłki Malzahn pt. Slow stany Dziewczyny rysują komiksy – o nowych tematach w polskim komiksie piszą: Zosia Dzierżawska, Gosia Herba, Anna Krztoń, Olga Wróbel

Księga Uranti – Fragment   V. RZECZYWISTOŚCI OSOBOWOŚCIOWE Osobowość jest poziomem rzeczywistości deifikowanej a rozciąga się od poziomu wyższych czynności umysłowych, czczenia i mądrości u śmiertelnika i pośredniego, w górę, przez poziom morontialny i duchowy, aż do osiągnięcia finalizmu w statusie osobowym. Tak wygląda ewolucyjne wznoszenie się osobowości istoty śmiertelnej i do niej zbliżonej, ale jest również we wszechświecie wiele innych klas osobowości. Rzeczywistość podlega ekspansji we wszechświecie, osobowość nieskończonemu zróżnicowaniu a obie mogą być w nieograniczony prawie sposób koordynowane przez Bóstwo i wiecznie stabilizowane. Podczas gdy zakres przeobrażania się bezosobowej rzeczywistości jest zdecydowanie ograniczony, nie znamy ograniczeń dla rozwojowej ewolucji rzeczywistości osobowościowych. Wszystkie osobowościowe klasy czy wartości mają możliwość łączenia się a nawet współstwórczości, na osiągniętych przez nie poziomach empirycznych. Nawet Bóg i człowiek mogą współistnieć w zjednoczonej osobowości, co wręcz znakomicie obrazuje obecny status Chrystusa Michała - Syna Człowieczego i Syna Bożego. Wszystkie pod nieskończone klasy i stadia osobowości mają możliwości asocjacyjne i są potencjalnie współstwórcze. To, co przed osobowe, osobowe i super osobowe, wszystko jest wzajemnie powiązane przez wspólny potencjał skoordynowanych działań, postępowych osiągnięć i współstwórczych możliwości. Nigdy jednak bezpośrednio nie przekształci się to, co nieosobowe, w to, co osobowe. Osobowość nigdy nie jest samoistna, jest ona darem Rajskiego Ojca. Osobowość nałożona jest na energię a związana jest tylko z systemami energii ożywionej; tożsamość może być związana z formami energii nieożywionej. Ojciec Uniwersalny jest tajemnicą rzeczywistości osobowościowej, tajemnicą nadania osobowości i przeznaczenia osobowości. Wieczny Syn jest osobowością absolutną, tajemnicą energii duchowej, duchów morontialnych oraz duchów doprowadzonych do doskonałości. Wspólny Aktywizator jest osobowością duchowo-umysłową, źródłem inteligencji, rozumowania oraz wszechświatowego umysłu. Wyspa Raj jest jednak nieosobowa i nieduchowa, stanowi esencję wszechświatowego ciała, źródło i centrum materii fizycznej oraz absolutną formę wzorcową wszechświatowej rzeczywistości materialnej. Księga Urantii, po raz pierwszy wydana przez Fundację Urantii w roku 1955, twierdzi, że została przedstawiona przez niebiańskie istoty, jako objawienie dla naszej planety, Urantii.       Tekst Księgi Urantii mówi nam o początkach, historii i przeznaczeniu ludzkości i naszych związkach z Bogiem Ojcem. Przedstawia jedyny w swoim rodzaju i frapujący obraz życia i nauk Jezusa. Przed ludzkim duchem otwiera nowe perspektywy czasu i wieczności i przynosi nowe szczegóły naszej przygody, podczas wznoszenia się w przyjaznym i starannie zarządzanym wszechświecie.       Księga Urantii podaje jasną i zwięzłą integracją nauki, filozofii i religii. Ci, którzy ją czytali i zgłębiali, wierzą, że Księga Urantii może wnieść bardzo wiele wartości do religijnej i filozoficznej myśli ludzi tego świata.         Księga Urantii, jako taka, nie jest „religią”. Bazuje na religijnym dziedzictwie z przeszłości i teraźniejszości, popierając osobistą, żywą wiarę religijną.       Czytelnicy z różnych stron świata mówią nam, że Księga Urantii wywarła na nich ogromne wrażenie i częstokroć odmieniła ich życie. Inspiruje ich do osiągania nowych poziomów rozwoju duchowego i rozwija ich zrozumienie wartości życia ludzkiego.       W UMYSŁACH śmiertelników Urantii — tak bowiem nazywa się wasz świat — panuje wielki zamęt odnośnie znaczenia takich pojęć jak Bóg, boskość i Bóstwo. Istoty ludzkie są jeszcze bardziej zdezorientowane i niepewne, gdy idzie o związki wzajemne Boskich osobowości, określanych tak różnorodnymi nazwami. Z powodu takiego ubóstwa pojęciowego i związanego z nim wielkiego chaosu ideowego, otrzymałem polecenie zredagowania tego oświadczenia wprowadzającego, aby wyjaśnić znaczenia, jakie powinno się przydawać pewnym symbolom słownym, kiedy te mogą być z kolei używane w przekazach, które zespół objawiających prawdę istot z Orvontonu przetłumaczył na język angielski Urantii, zgodnie z otrzymanym upoważnieniem.       W naszych staraniach, zmierzających do poszerzenia świadomości kosmicznej i wzbogacenia percepcji duchowej człowieka, niezmiernie trudno jest przedstawić rozszerzone pojęcia i zaawansowaną prawdę, kiedy ograniczeni jesteśmy do zawężonego języka danego świata. Jednak nasze powiernictwo skłania nas do czynienia wszelkich wysiłków, aby przekazać nasze znaczenia przy użyciu symboli słownych języka angielskiego. Zostaliśmy poinstruowani, że tylko wtedy mamy wprowadzać nowe określenia, kiedy pojęcie, które ma być przedstawione, nie posiada angielskiego odpowiednika, którego można by użyć do wyrażenia tego, nowego pojęcia, częściowo, czy nawet z większym lub mniejszym wypaczeniem znaczenia.       Aby ułatwić zrozumienie i zapobiec dezorientacji u każdego śmiertelnika, który może zgłębiać te przekazy, uważamy, że rozsądnie będzie przedstawić w tym, wstępnym oświadczeniu, zarys znaczeń przypisywanych wielu słowom angielskim, używanym na określenie Bóstwa i pewnych pojęć z nim związanych, dotyczących rzeczy, znaczeń i wartości rzeczywistości wszechświatowej.       Żeby jednak opracować tę przedmowę, dotyczącą definicji oraz ograniczeń terminologii, należy przewidzieć stosowanie danych określeń w następujących dalej prezentacjach. Przedmowa ta nie jest zatem oświadczeniem zupełnie skończonym; jest ona tylko przewodnikiem po definicjach, mającym pomóc tym, co będą czytali następujące dalej przekazy, traktujące o Bóstwie oraz wszechświecie wszechświatów, przekazy opracowane przez komisję z Orvontonu, posłaną w tym celu na Urantię.       Wasz świat, Urantia, jest jedną z wielu podobnych jej, zamieszkałych planet, wchodzących w skład wszechświata lokalnego Nebadonu. Wszechświat ten, wraz z podobnymi kreacjami, tworzy superwszechświat Orvonton, a z jego stolicy, Uversy, przybywa nasza komisja. Orvonton jest jednym z siedmiu ewolucyjnych superwszechświatów czasu i przestrzeni, które krążą wokół kreacji boskiej doskonałości bez początku i końca — centralnego wszechświata Havony. W sercu tego wiecznego, centralnego wszechświata, znajduje się stacjonarna Wyspa Raj, geograficzne centrum nieskończoności i miejsce pobytu wiecznego Boga.