Ten dział kierowany jest do pasjonatów podróżnictwa, którzy poszukują nowych, nieznanych miejsc. Dla tych co uwielbiają podróże i związane z nimi doznania i przygody polecamy szeroki wybór reportaży podróżniczych, literaturę podróżniczą, pamiętniki, opowiadania, albumy, mapy, magazyny podróżnicze. Główne atrakcje i szalki turystyczne, egzotyczne miejsca, opisy najpiękniejszych miejsc w Polce i na świecie, piękne fotografie przedstawiające potężne budowle, miejsca pamięci, kunsztowne dzieła sztuki i piękno natury. Przewodnik po polskich i światowej klasy muzeach i prezentowane w nich dzieła sztuki.
Fakty, ciekawostki i atrakcje 36 tematów dotyczących Roztocza zawartych na 500 bogato ilustrowanych stronach (mapy, plany i 250 fotografii).Publikacja obejmuje rozdziały m.in o Grzegorzu Kuźniewiczu artyście ze Starego Brusna, niemieckim obozie zagłady w Bełżcu, św. Bracie Albercie, browarze w Zwierzyńcu, Czartowym Polu, Dahanach roztoczańskich połoninach, drzeworycie płazowskim, Dziewięcierzu-Moczarach, Guciowie pełnym niespodzianek, cerkwi w Hrebennem, ostatnim szczebrzeszyńskim Żydzie Jankielu Grojserze, kamiennym miasteczku Józefowie, kamieniarce bruśnieńskiej, koniku polskim, Koronie Wzgórz Roztocza, Krasnobrodzie, monasterze nad Werchratą, morzu zaklętym w skałach, Narolu zwanym dawniej Florianowem, roztoczańskich pałacach, Radecznicy Jasnej Górze Lubelszczyzny, dwóch cerkwiach w Radrużu, Roztoczańskim Parku Narodowym, schronach bojowych Linii Mołotowa, skamieniałych drzewach, Szczebrzeszynie, Tomaszowie Lubelskim, Świątyni Słońca, uzdrowisku w Horyńcu, Zamościu, wodospadach, a także wieżach i punktach widokowych. Roztocze do niedawna dla wielu nieznane lub kojarzone z krańcem cywilizowanego świata gdzieś na wschodnich rubieżach, dziś zyskuje coraz większą popularność. Trudno nakreślić sztywne ramy tego zakątka pełnego pamiątek po dawnej mozaice kultur, wyznań i języków, bo jego granice turystyczne wędrują na północ pod Zamość i na południe do Lubaczowa, zachodnią flanką ocierając się o Kraśnik. Sama nazwa wskazuje na roztaczające się niegdyś z tutejszych pagórów widoki oraz wody płynące wartkim nurtem rzek: Tanwi, Wieprza, Raty, Sołokii czy Sopotu. Progi skalne w korytach części z nich stanowią strefę krawędziową platform tektonicznych Europy, ukształtowaną przez naturę przed milionami lat. Stąpanie śladami dawnych mieszkańców, zwłaszcza w miejscach na zawsze wymazanych z lokalnego pejzażu, pozwala głębiej zanurzyć się w ich historię. Warto uchylić bramę kirkutu, zajrzeć w okno samotnej synagogi czy pochylić w zadumie głowę w Niszy Ohel bełżeckiego upamiętnienia ofiar nazistowskich mordów. Dawne kresowe pałace i dwory zmieniły styl oraz charakter, ale wciąż można znaleźć odrobinę cienia i ochłody w pamiętających czasy ich świetności ogrodach oraz parkach. Niegdysiejsze granice zaborów, do dziś oznaczone w przestrzeni i utrwalone w pamięci pokoleń, da się bez trudu przekroczyć, choć nie zawsze suchą stopą. Wędrowców powiodą kamienne drogowskazy przydrożne krzyże i kapliczki. Większość z nich swoim rodowodem sięga do warsztatów Starego Brusna, obecnie uroczyska, będącego pamiątką po ludowych mistrzach dłuta. Kraina buka, jodły i konika polskiego wciąż oferuje niebo pełne gwiazd, niezakłócone łuną miejskiego światła. Może zatem właśnie tutaj, gdzie czas zwalnia bieg, uda się przysiąść na snopku siana, okurzyć stopy, maszerując niespiesznie piaszczystą dróżką, nasycić wzrok zielono-żółtymi patchworkami pól przetykanymi miedzami. Platformy i wieże widokowe pozwolą zawisnąć między niebem a ziemią, zaś wszelkie szlaki piesze, rowerowe czy wodne doprowadzą do najodleglejszych i najdzikszych zakątków krainy. [Ze Wstępu] RENATA FERENC-PUPEK instruktor przewodnictwa i przewodnik beskidzki z wpisaną w krwiobieg miłością do Roztocza oraz dawnych Kresów Wschodnich. Zatrzymane pod powiekami obrazy coraz częściej przenosi w obszar wymiernej fotografii, ilustrując nimi teksty zamieszczane w Przestrzeni Pogranicza.MAŁGORZATA SKULIMOWSKA. Doktor nauk o Ziemi w zakresie geografii. Przewodnik beskidzki oraz pilot wycieczek. Turystka z wykształcenia i z pasji do podróży, którą dzieli się ze studentami w pracy na uczelni.
Relacja z trwającej ponad 20 dni wyprawy rowerowej wzdłuż Renu, którą autor odbył w 2018 r., to pierwszy opis tej trasy w polskiej literaturze podróżniczej. Rozpoczyna się w Holandii, gdzie znajduje się ujście rzeki do Morza Północnego, kończy natomiast aż u jej źródła w szwajcarskich Alpach. Przebiega przez kolejne państwa, takie jak Francja, Niemcy, Austria oraz Liechtenstein. W przewodniku znajdziemy nie tylko opisy malowniczych krajobrazów i odwiedzanych miejscowości, ale także refleksje i emocje towarzyszące podróżującemu każdego dnia. Poza geograficznym przebiegiem podróży wspomina o napotkanych trudnościach, a także szczegółowo wymienia niezbędne wyposażenie, ocenia miejsca noclegu oraz przytacza mnóstwo ciekawostek historycznych. Odnosi się do literatury i filmu, wskazując na tytuły, w których pojawiają się odwiedzane lokalizacje. Forma dziennika sprawia, że nie ma tu mowy o monotonii, ponieważ zmieniają się okoliczności i pojawiają się nowe anegdoty. Jest to propozycja idealna zarówno dla tych, którzy planują sami pokonać tę trasę rowerem, jak i dla tych, którzy chcieliby jedynie czytelniczo obcować z historią tamtych ziem. Na kartach "Rowerem wzdłuż Renu" odnajdujemy dowód na to, że wiek nie stanowi przeszkody, a taka forma turystyki jest wspaniałą okazją do poszerzenia horyzontów i wiedzy historycznej. Zdaniem autora żaden z przejechanych europejskich odcinków rowerowych nie daje takiego bogactwa poznawczego, jak ma to miejsce w przypadku tej podróży. Ryszard Karol Spiżewski - rocznik 1947, obecnie na emeryturze. Posiada wyższe wykształcenie techniczne. Przez 30 lat prowadził samodzielnie działalność gospodarczą w zakresie konsultingu gospodarczego. W czasie studiów oraz po nich zajmował się turystyką górską. Przebył większość pasm górskich w Polsce, Słowacji, Rumunii i Bułgarii. Od 2004 r. zajmuje się turystyką rowerową. W ten sposób samodzielnie odwiedził Szwecję oraz Danię. Okrążył również kraje Beneluksu, Francję i Niemcy. W 2016 r. sam przejechał rowerem Islandię (drogą nr 1), co opisał w książce wydanej przez wydawnictwo Sorus pt. Rowerem po Islandii. Dziennik z miesięcznej wyprawy. Na rowerze przejechał wokół wyspy pętlą drogi nr 1 i zahaczył o wyspę Heimaey. W następnych latach przejechał rowerem Dolinę Rodanu, Lazurowe Wybrzeże oraz Dolinę Dunaju od jej początku do Bratysławy.
Ta książka pozwala poznać gruzińską duszę, zobaczyć Gruzję z bliska. Prawdziwie. Sercem. Krzysztof Brożek proponuje nam nie tylko podróż w przestrzeni, ale również w czasie. Poznamy historię i kulturę Gruzji od jej powstania aż po współczesność. Zobaczymy zaskakująco różne oblicza tego kraju. W Gori odwiedzimy Muzeum Stalina, które nie zmieniło się od czasów ZSRR.Porozmawiamy też z uchodźcami z Abchazji i Osetii Południowej. W Batumi zajrzymy do zakładu szewskiego, który prowadzi wielbiciel polskiego kina. Przekonamy się, których polskich piosenkarzy kochają Gruzini i dlaczego wciąż pamiętają Lecha Kaczyńskiego. W Tbilisi poznamy ludzi protestujących przeciwko działaniom antyzachodnich polityków. Spróbujemy również zrozumieć, dlaczego obywatele kraju położonego między dawnymi mocarstwami – Persją, Turcją i Rusią – na każdym kroku podkreślają swoją przynależność do Europy. Wybierzemy się też na wycieczkę po winnicach leżącej na południu Kachetii. Skosztujemy wina z tradycyjnych ceramicznych amfor na stałe zakopanych w ziemi oraz wysłuchamy przemówienia tamady podczas tradycyjnej uczty. Spróbujemy chaczapuri, adżapsandali oraz sosów: tkemali i adżika. Jedna wizyta w Gruzji nie wystarczy, żeby w pełni ją zrozumieć. To pewne!
Turcja na własną rękę. 101 pomysłów na turecką przygodę Od bajkowej Kapadocji po tętniące życiem plaże Alanyi i Bodrum, od cichych górskich wiosek po zgiełk barwnych bazarów i odległe miasta wschodniej Anatolii – ta książka to autorski przewodnik po Turcji i jednocześnie podróżniczy inspirator dla tych, którzy chcą odkrywać kraj po swojemu. 101 pomysłów na niezapomniane doświadczenia: aktywne wycieczki, chwile relaksu wśród natury, spacery po starożytnych ruinach, lokalne festiwale i smakowanie życia w tureckim rytmie. Agnieszka Maury dzieli się nie tylko swoimi ulubionymi miejscami, ale także praktycznymi wskazówkami: jak poruszać się lokalnym transportem, gdzie szukać klimatycznych noclegów i regionalnych przysmaków, jak poznawać kraj we własnym tempie i na własnych zasadach – oraz jak z podróży zrobić przygodę, nie tylko wyjazd. Dla tych, którzy chcą w pełni doświadczyć Turcji! Ilekroć ktoś pyta mnie o najbardziej niezwykłe miejsce na Riwierze Tureckiej, na myśl natychmiast przychodzi mi jedno. Moim absolutnie ulubionym doświadczeniem w tej części Turcji jest wizyta na górze o nazwie Chimera (Yanartaş). W tym unikatowym miejscu przez całą dobę spomiędzy skalnych szczelin wydobywają się pomarańczowo-żółte płomienie, których wysokość może wahać się od kilku do nawet kilkudziesięciu centymetrów. To jedno z najbardziej naturalnych źródeł ognia na świecie, niepochodzącego z wulkanów, w którym płomienie palą się bez przerwy od tysięcy lat. Ogień jest efektem naturalnej emisji gazów, głównie metanu i wodoru, które wydobywają się z głębi ziemi. Gaz samoistnie zapala się przy kontakcie z tlenem, nie wymagając podpałki. (…) Kilkakrotnie zdarzyło mi się spotkać niedowiarków, którzy dopatrywali się w Górze Chimery marketingowego triku. Turyści usiłowali zgasić ogień, by przekonać się, że był wynikiem celowego rozpalenia. W kontrze do sceptyków, na wzgórzu często nie brakuje także i tych, którzy wykorzystują wieczne płomienie do własnych celów, usiłując usmażyć na nich kiełbaski lub chleb. Agnieszka Maury – dziennikarka, kulturoznawczyni, autorka książek Turcja. W mojej krainie minaretów,aromatycznej herbaty i mruczących kotów i Stambuł. Miasto, w którym budzimuezzin, kołysze Bosfor i uwodzi nostalgia oraz bloga www.stykkultur.pl. Zawodowo związana z branżą koncertową, łączy podróżniczą pasję z miłością do muzyki. Od 12 lat pisze i opowiada o Turcji – kraju, w którym mieszkała i do którego od blisko dwóch dekad wraca tak często, jak to tylko możliwe!
„TO SAMOBÓJSTWO!” - KRZYKNĄŁ PRZERAŻONY MANUEL - „MUSIMY WRACAĆ, ZANIM BĘDZIE ZA PÓŹNO!” Tak zaczyna się niesamowita prawdziwa historia trzech mężczyzn, których połączyło marzenie o wyprawie na Antarktydę. Załoga — norweski kapitan ledwo po dwudziestce, argentyński świeżo upieczony żonkoś i autor — wyruszyli małym jachtem żaglowym z południowego krańca Ameryki Południowej i popłynęli przez Ryczące Czterdziestki i Wyjące Pięćdziesiątki w niezwykle trudny rejs, aby zobaczyć najzimniejszy, najbardziej niebezpieczny i niedostępny kontynent świata. W BERSERKU David Mercy barwnie i przejmująco opisuje, jak czuje się człowiek doświadczający nieustannych uderzeń wiatru i fal, samotnych czterogodzinnych wacht pełnionych podczas zimnej, ponurej ciemności i ciągłego napięcia pomiędzy członkami załogi, w każdej chwili mogącego zaowocować buntem z tragicznym finałem. Powrót z wyprawy okazał się jeszcze trudniejszym wyzwaniem – doświadczeniem przypominającym odyseję Shackletona. Całą wyprawę Mercy dokumentował na taśmach wideo, które później posłużyły do stworzenia niezwykle popularnego norweskiego filmu dokumentalnego. Sporządzał również notatki do tej barwnej, pełnej czarnego humoru relacji. Miłośnicy przygód pokochają tę książkę, bo jak to kiedyś napisał Meiville: „To jest to, po co wyruszasz na morze, człowieku”.
Nieprzewodnik dla turystów i mieszkańców Zwiedzaj, jak chcesz! Nieprzewodnik jest podzielony na części, które są propozycjami spacerów po różnych częściach Gdańska. Czy pójdziesz wytyczoną ścieżką, czy wybierzesz własną drogę przez ceglany labirynt miasta, z tą książką trudno się zgubić. Za to poznać ciekawe historie - z łatwością! Autor opowiada o gdańskich zabytkach, a przy tym w mozaice opowieści próbuje uchwycić wyjątkowy klimat nadmorskiego miasta i kulturę, która powstawała na przestrzeni jego ponad tysiącletniej historii. W tej odbiegającej od klasycznego przewodnika książce opisuje nie tylko losy obiektów znanych z widokówek, ale też zakamarki Gdańska rzadko odwiedzane przez turystów, a nawet przez mieszkańców.
Lofoty. Przewodnik po najpiękniejszym zakątku Norwegii Ten przewodnik powstał z codziennych zachwytów - z dźwięku fal rozbijających się o skały, z zapachu mchu po deszczu i z miękkiego światła, które o wschodzie maluje góry na złoto. To moja osobista opowieść o Lofotach - miejscu, które uczy uważności, prostoty i życia w rytmie natury. Zebrałam tu nie tylko sprawdzone trasy i praktyczne wskazówki, ale przede wszystkim fragmenty mojej codzienności. Miejsca, do których wracam niezależnie od pory roku. Widoki, które nie przestają mnie wzruszać. I ten szczególny spokój, który można poczuć tylko tutaj - na końcu świata. Mam nadzieję, że ten przewodnik pomoże Wam nie tylko odkryć Lofoty, ale i je poczuć. Tak naprawdę. I że zostaną z Wami na dłużej - tak jak zostały ze mną. To nie tylko mapa najpiękniejszych miejsc - to zaproszenie do świata, który zachwyca, wycisza i zostaje w sercu na długo.
Ta książka to opowieść o miejscach, które kiedyś były pełne życia, a dziś są tylko milczącymi pamiątkami. Zabiera nas w podróż przez zrujnowane pałace i zamki, puste hale przemysłowe, osiedla robotnicze pamiętające czasy, gdy gwizdek z kopalni wyznaczał rytm życia całej dzielnicy. Wędrujemy przez miasteczka, nadal istniejące na mapie, ale z dnia na dzień coraz mniej realne - jak Sokołowsko, w którym kiedyś leczyła się Europa, czy Chełmsko Śląskie, gdzie dawno temu tkano len, a dziś słychać tylko ciszę. Przed nami niemal cały Śląsk - skomplikowany region, który administracyjnie leży w województwach dolnośląskim, opolskim i śląskim. Czas więc na wędrówkę szlakiem ruin, przemilczeń i niepamięci. Od fabryki "Concordia" w Bolesławcu przez pałace w Bożkowie i Kopicach oraz elektrociepłownię Szombierki po robotnicze osiedla w Zabrzu i Bytomiu. Odkryjemy miejsca zniszczone przez ludzkie decyzje i bezlitośnie upływający czas. Niektóre porzucono zaraz po 1945 roku jako zbyt niemieckie i zbyt niepasujące do nowej tożsamości. Inne eksploatowano do granic technicznej wytrzymałości, by następnie je zamknąć. Jakby nikt nie wierzył, że mogą jeszcze komuś służyć. Przez dekady Śląsk był przekształcany, pozbawiany swojego dziedzictwa, a potem - w epoce transformacji politycznej i gospodarczej - pozostawiony samemu sobie. Często wraz z miejscami zaniedbywano też ludzi i wspomnienia o przeszłości.Śląsk zapomniany. Śląsk opuszczony. Śląsk, który milczy, choć jego mury nadal przyciągają nas swoją magią. Zatrzymajmy się na chwilę, by te miejsca mogły do nas przemówić.
K-pop, k-dramy i aromatyczne kimchi - poznajcie kraj, w którym wszystko jest na "k"Przygodę rozpoczniemy w tradycyjnym koreańskim stroju - hanboku, przechadzając się po seulskich pałacach. Następnie wyruszymy śladem idoli z teledysków i seriali. A to dopiero początek!Wpadniemy na wyspę Nami, gdzie kręcono popularną k-dramę Winter sonata. Na wyspie Jeju zdobędziemy najwyższy szczyt Korei Południowej, a potem odpoczniemy na jednej z wielu malowniczych plaż.Na koniec wybierzemy się do Busan - rodzinnego miasta Baby Sharka i chłopców z BTS, gdzie zrobimy sobie zdjęcie z Małym Księciem i przejedziemy się kolorowymi wagonikami wzdłuż wybrzeża.Poznamy zarówno miejsca uwielbiane przez turystów, jak i te odwiedzane głównie przez Koreańczyków.Ewa Białas-Bomba sprawi, że pokochacie Koreę Południową. Na jednej wyprawie się nie skończy. To pewne!
Saliny, złociste plaże i ukryte laguny- Z czego słynie Tavira?- Gdzie w Algarve można skosztować najlepszej oliwy?- Skąd w Portugalii wzięła się sztuka azulejo?- Który fragment Szlaku Siedmiu Wiszących Dolin robi największe wrażenie?Podczas podróży z Pascalem odkryjesz różne oblicza Algarve!Moje Algarve to spokojne zachodnie wybrzeże Costa Vicentina, gdzie nie ma tłumów ani ogromnych hoteli, są za to szerokie plaże i zapierające dech w piersiach widoki. Bardzo popularne jest podróżowanie kamperem, który można zaparkować na klifie, oczywiście w specjalnie wyznaczonych miejscach, i obudzić się z magicznym widokiem wschodu słońca nad oceanem. Na Praia da Amoreira w pobliżu Aljezur zdarza mi się wypożyczyć deskę SUP i pływać po spokojnych wodach Ribeira de Aljezur - nie ma nic bardziej relaksującego!Anna Maria SzostekFlor de salPortugalski "kwiat soli" to naturalna sól morska, która jest zbierana ręcznie z powierzchni wody w solankowych stawach. Jest to najczystsza, najdelikatniejsza część soli, która tworzy się na powierzchni wody, gdy słońce i wiatr odparowują wodę morską, pozostawiając kryształy. Flor de sal charakteryzuje się subtelnym, lekko słodkawym smakiem. Jest bogaty w minerały, takie jak magnez, wapń i żelazo, które nadają mu wyjątkowych właściwości zdrowotnych.
Włochy południowe. Rzym, Neapol, Bari. Travelbook. Wydanie 2 Travelbook to Twój niezastąpiony towarzysz podróży. Wskaże Ci najważniejsze atrakcje, podpowie, czego szukać poza głównymi szlakami, i wprowadzi w świat miejscowych obyczajów. Znajdziesz w nim opisy najciekawszych regionów i miast, a sprawdzone informacje praktyczne umożliwią staranne zaplanowanie podróży. Włochy południowe Południe Półwyspu Apenińskiego to w znacznym stopniu kraina wciąż do odkrycia. Podróż po niej warto rozpocząć w Rzymie, jednym z najciekawszych miast całej Europy, pełnym najwspanialszych zabytków wszystkich epok. A potem można odwiedzić Kampanię, która jest tak odmienna od północy Włoch, że zdaje się leżeć w innym kraju! Pełen kolorów Neapol otaczają prawdziwe skarby - jak wydobyte z popiołów Wezuwiusza Pompeje czy rajskie wyspy Capri i Ischia. Apulia, Kalabria i Bazylikata to już prawdziwe, egzotyczne południe Italii, ze spaloną słońcem ziemią i błękitem morskich wód, z gajami oliwnymi i urokliwymi miasteczkami, wśród których wyróżniają się nadzwyczajne Matera i Alberobello. Zapraszamy na niezwykłą wyprawę z Rzymu aż na kraniec włoskiego "buta"! Niewyczerpane bogactwo Rzymu Malownicze zaułki Neapolu Pompeje, Herkulanum i Wezuwiusz Malownicze miasteczka na wzgórzach Wody trzech mórz i wypoczynek na plażach Wyśmienita kuchnia
Kopenhaga i Malm Skandynawski design i harmonia dwóch miast połączonych mostem nad Sundem-Gdzie kupić maślane ciastka w niebieskich puszkach, które później przydadzą się na igły i nici?-Jak wyglądały okręty wikingów?-Który kościół zainspirował twórców Shreka?-W którym muzeum można spróbować najdziwniejszego jedzenia?Podczas podroży z Pascalem odkryjesz wszystkie sekrety Kopenhagi i Malm!Projekt Sześć Zaginionych Gigantów (The Six Forgotten Giants) to sześć dużych rzeźb ustawionych w lasach na obrzeżach Kopenhagi. Ich wspólną cechą jest sposób wykonania - zostały stworzone wyłącznie z lokalnego, odzyskanego drewna oraz materiałów pochodzących z recyklingu. Rzeźby nie znajdują się na popularnych szlakach - ukrywają się w rzadziej odwiedzanych, pięknych miejscach. Tym sposobem autor projektu, Thomas Dambo, zaprasza do podróży i czerpania radości z natury.Paulina Górszczak autorka bloga Marchewkowa SkandynawiaSłynne klockiGrupa LEGO została założona w 1932 r. przez Ole Kirka Christiansena, duńskiego stolarza z małego miasteczka Billund. Początkowo jego warsztat stolarski produkował drewniane zabawki i przedmioty codziennego użytku. Nazwa LEGO powstała w 1934 r. jako skrót od duńskiego zwrotu leg godt, który oznacza "baw się dobrze". Co ciekawe, po łacinie "lego" znaczy także "składam". Przełom nastąpił w 1949 r., kiedy LEGO zaczęło produkować plastikowe klocki z systemem wypustek i otworów, które pozwalały na ich stabilne łączenie. W 1958 r. opatentowano klasyczny klocek LEGO w formie znanej do dziś. Obecnie jest to globalna, rodzinna marka, która pobu
Korsyka Górskie szczyty, portowe miasteczka, miód kasztanowy i zjawiskowe plaże-Jakie tajemnice skrywają warowne górskie wioski?-Gdzie znajdują się najlepsze trasy rowerowe na wyspie?-W którym mieście urodził się Napoleon Bonaparte?-Dlaczego korsykańskie sery mają tak wyjątkowy smak?Podczas podróży z Pascalem odkryjesz wszystkie sekrety Korsyki!Niezrównanie piękne pejzaże Balagne są niczym idealnie skomponowane dzieła sztuki - góry o potężnych skalistych szczytach i stokach porośniętych bujną makią opadają wprost w pozornie łagodne objęcia Morza Liguryjskiego. Winnice przeplatają się z gajami oliwnymi, sady zazdrosnym okiem patrzą na spontanicznie wyrastające figowce i drzewka arbuzowe, a schodząca coraz niżej makia czyha na odrobinę wolnej przestrzeni, by zagarnąć ją swoimi pachnącymi ramionami.Ewa i Witold NiećKorsykańskie kotolisyPasterze już od dawna opowiadali historie o ghjattu-volpe, czyli kotolisach, atakujących przede wszystkim wymiona owiec i kóz. Żywy osobnik został pierwszy raz schwytany i przebadany w 2008 r. na półwyspie Cap Corse. W styczniu 2023 r. na podstawie analiz próbek DNA kilkunastu kotolisów ostatecznie wykazano, że korsykański drapieżnik różni się genetycznie od gatunków zarówno żbików europejskich, jak i kotów domowych. Korsyka dołączyła do grona nielicznych na świecie miejsc, gdzie występują dzikie, drapieżne koty. Francuscy naukowcy uważają, że po raz pierwszy przybyły na wyspę w epoce neolitu, ponad 8000 lat temu. Ludzie najprawdopodobniej sprowadzili je w celu zwalczania szkodników.
Neapol i KampaniaCapri i Wybrzeże AmalfiGwar ulic, żar słońca, pasja życia- Jak smakuje prawdziwa pizza napoletana?- Które miasteczko Wybrzeża Amalfi jest najpiękniejsze?- Gdzie w Kampanii pije się wino z owoców- 500-letnich winorośli?- Czy Neapolowi grozi erupcja Wezuwiusza?Podczas podróży z Pascalem odkryjesz miasteczka zawieszone na klifie między niebem a ziemią!Wyspy Zatoki Neapolitańskiej to trzy twarze południa. Capri lśni luksusem, a prawdziwą magię odsłania dopiero po zmroku. Warto wybrać się w rejs jachtem wokół wyspy, by zobaczyć Lazurową Grotę i słynne Faraglioni w świetle zachodzącego słońca. Procida, choć najmniejsza, jest najbardziej autentyczna. Pastelowe domy, rybacy naprawiający sieci, leniwe koty i warkot skuterów tworzą obraz, który mówi wszystko o wyspiarskim życiu. Ischia odsłania potęgę natury - wulkan Epomeo obdarzył ją gorącymi źródłami i bujną roślinnością. Każda z trzech wysp ma własną duszę, klimat i niepowtarzalne piękno - a razem tworzą najpiękniejszą opowieść o południu Włoch.Magdalena Ciach-Baklarz Stacja metra ToledoUznana za najpiękniejszą stację metra w Europie - podziemna galeria sztuki i przykład, jak transport publiczny może łączyć funkcjonalność z estetyką. Obiekt zaprojektował hiszpański architekt Oscar Tusquets Blanca, aby przenosić pasażerów w świat światła i głębin oceanu: ściany lśnią mozaikami, a błękitna kopuła tworzy wrażenie zanurzenia pod powierzchnią wody.
LizbonaGwarne placyki i pogawędki przy kawie w cieniu jakarandy- Dlaczego lizbońskie windy są wyjątkowe?- Gdzie można spróbować najlepszych pastis de nata?- Kiedy odbywa się Santos Populares - święto radości?- Gdzie w okolicach Lizbony są najlepsze plaże?Podczas podróży z Pascalem zasłuchasz się w fado i odkryjesz niespieszny styl życia lizbończyków!Moja ulubiona dzielnica Lizbony to bez wątpienia Graa. Rozciąga się na jednym z najwyższych wzgórz miasta, a z punktów widokowych - Miradouro da Graa i Miradouro Senhora do Monte - rozpościera się niezapomniana panorama całej Lizbony aż po rzekę Tag. Ale Graa to coś więcej niż tylko widoki. To dzielnica ukrytych zakątków - wąskich uliczek prowadzących do zacisznych patio, gdzie czas płynie wolniej. Na każdym kroku można tu natknąć się na lokalne kawiarenki, niewielkie sklepiki i kolorowe murale.Anna Maria Szostekiberystka, podróżniczka, znawczyni Portugalii, Diogo Alves - morderca z akweduktuDiogo Alves był jednym z najsłynniejszych przestępców XIX-wiecznej Portugalii. W latach1836-1840 okradł i zrzucił z lizbońskiego akweduktu guas Livres co najmniej kilkanaście osób, pozorując samobójstwa. Po schwytaniu został skazany na śmierć i powieszony. Jego głowę zakonserwowali w formalinie naukowcy z uniwersytetu w Lizbonie, którzy chcieli zbadać fizjologiczne cechy przestępcy - zgodnie z ówczesną, dziś już zdyskredytowaną teorią, że skłonność do zbrodni można odczytać z budowy czaszki.
StambułTurecka gościnność przy filiżance mocnej herbaty- Kiedy powstała Hagia Sophia - najważniejszy zabytek Stambułu?- Jakie polskie ślady można znaleźć w dzielnicy Polonezky?- Jak daleko jest ze Stambułu do słynnej Troi?- Jak wygląda wizyta w tureckich łaźniach?Podczas podróży z Pascalem odkryjesz miasto położone na styku kontynentów i kultur!Są miejsca, które żyją w wyobraźni ludzi intensywniej niż w rzeczywistości. Stambulski harem w pałacu Topkap jest jednym z nich. Przez wieki stał się symbolem najbardziej egzotycznych fantazji Europejczyków o Wschodzie. Wbrew wyobrażeniom, harem nie był przybytkiem luksusu i rozrywki. Był politycznym i społecznym centrum wewnętrznego życia pałacu, zamkniętą enklawą, w której obowiązywały sztywne reguły i bezlitosna hierarchia, gdzie królowała nie namiętność, lecz walka o wpływy, status, bezpieczeństwo, a czasem również o majątek.Monika Górniakautorka bloga @jaknatureckimkazaniuTurecki dywanCała Turcja słynie ze wspaniałych wyrobów rękodzielniczych, biżuterii, ceramiki, odzieży i akcesoriów. Ogromną popularnością cieszą się dywany. Kupując dywan, trzeba zapytać sprzedawcę, z jakiego materiału został zrobiony. Jeśli to człowiek uczciwy, nie powinien się sprzeciwić testowi z zapalniczką, której ogniem przypala się skrawek tkaniny. Wełna i jedwab pachną jak przypalony włos i się marszczą. Bawełna z domieszką jedwabiu reaguje inaczej - zostaje z niej szary popiół, a pachnie jak przypalane drewno.
Wyspa słońca, granity i czerwonych pomarańczy- Co wyróżnia sycylijską pizzę?- Które święto na Sycylii obchodzi się najhuczniej?- Gdzie w Palermo spróbować najlepszego street foodu?- Którą trasą wejść na Etnę?Podczas podróży z Pascalem odwiedzisz najpiękniejsze plaże Sycylii!Sycylia to raj kąpieli morskich, wodnych i podwodnych wypraw, spacerów i odpoczynku na szerokich plażach. Sycylia to także kolebka nauki, kultury, sztuki i literatury. Od tętniącego życiem Palermo przez starożytne Syrakuzy, malowniczą Taorminę z widokiem na Etnę po antyczne Agrigento i pełną uroku Katanię - Sycylia urzeka, fascynuje i przyciąga niepowtarzalnym klimatem, atmosferą i oryginalną kuchnią.Dominika Friedrichautorka bloga @sycyliabocznymidrogamiSycylijska granitaNa terenie Włoch granita jest robiona z pokruszonego lodu z syropem, natomiast na Sycylii wytwarzana mieszanka utrzymuje się w konsystencji półpłynnego kremu, czymś pomiędzy musem i lodami. Możliwości smakowe są nieskończone: kawowa, cytrynowa, truskawkowa, pistacjowa, migdałowa, morwowa, figowa, melonowa, arbuzowa, brzoskwiniowa z winem malvasia...
AzoryArchipelag zieleni, wiatru i mgły- Z czego słynie kuchnia Azorów?- Która wyspa archipelagu jest najcieplejsza?- Kiedy najlepiej wspiąć się na wulkan Pico?- Gdzie zobaczyć wieloryba?Podczas podróży z Pascalem odkryjesz surową harmonię Azorów!Azory to wyspy kontrastów - łagodne, pagórkowate pastwiska na So Miguel i strome, dramatyczne klify Flores. Spokojne tafle wulkanicznych jezior, które w jednej chwili mogą się ukryć pod ciężką mgłą. Na Faial kwiaty hortensji malują pola na niebiesko, a na Pico nad ziemią góruje samotny, majestatyczny wulkan - najwyższy szczyt Portugalii. Każda z wysp to inny świat, ale łączy je jedno - wszechobecna oszałamiająca zieleń.Anna Maria Szostekiberystka, podróżniczka, znawczyni Portugalii, WiatrakiPrzez stulecia zboże było podstawowym produktem uprawianym na Graciosie, eksportowanym do innych części Portugalii. Przypominają o tym rozsiane po wyspie tradycyjne flamandzkie wiatraki z czerwonymi kopułami. Niektóre z nich zostały przerobione na kwatery turystyczne.
PortoWino, taniec i portugalskie saudade- Które danie z dorsza jest smaczniejsze - bolinhos de bacalhau czy bacalhau Gomes de S?- Skąd w dolinie Douro wzięły się drzewa migdałowe?- Kiedy odbywa się Festa de Sao Joao?- Gdzie powstaje słynne czerwone wino?Podczas podroży z Pascalem poznasz połączenie natury, historii i nowoczesności w portugalskim wydaniu!Północna Portugalia nie stara się nikomu przypodobać. Nie puszcza oka jak Lizbona, nie przyciąga tłumów złotymi plażami jak Algarve. Zamiast tego trwa - autentyczna, nieco dzika, piękna, na własnych zasadach. Porto przyciąga dynamiką i kosmopolityzmem. Braga pulsuje młodzieńczą energią. Guimares, uważane za kolebkę portugalskiego państwa, emanuje dumą i historią. Z kolei Viana do Castelo, przyklejona do wybrzeża Atlantyku, kusi spokojem, morskim powietrzem i widokami. Malownicze krajobrazy i lokalne tradycje tworzą niepowtarzalny klimat regionu.Anna Maria Szostekiberystka, podróżniczka, znawczyni Portugalii, Kogut z BarcelosGalo de Barcelos z czerwonym grzebieniem i wielobarwnym ogonem swoją popularność zawdzięcza starej legendzie związanej z miastem Barcelos w regionie Minho. Wizerunek ptaka zdobi ściereczki kuchenne, ceramikę, serwety i fartuszki. Figurki kogucika są jednymi z najczęściej kupowanych suwenirów z Portugalii, a ich obecność w domach i restauracjach ma przynosić pomyślność.
Turcja. Orient oswojony. Oblicza świata Kraj dwóch kontynentów, czterech mórz, tysięcy minaretów i kultywowanych od wieków tradycji. Kraj kontrastów, w którym przez ezan, recytowane przez muezzina śpiewne wezwanie wiernych do modlitwy, przebijają się amerykańskie hity. Setki lat historii, miliony zabytków, meczety i kościoły. Ta książka zabierze Was w podróż po Turcji - wrotach orientu. Poznacie jej mieszkańców, odkryjecie, co łączy Turków i Polaków, dowiecie się, dlaczego kraju pilnują koty i jak wygląda tureckie wesele. Autorka, prawdziwa pasjonatka Turcji, od lat przemierza jej prowincje, odkrywając kolejne zakamarki regionu, który jest prawdziwym tyglem kultur.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
