Literatura beletrystyczna - beletrystyka psychologiczna, religijna i filozoficzna, powieści, opowiadania, science fiction, romans, thrillery, fantazja po te wszysztkie bestsellery zapraszamy do naszej księgarni internetowej Dobreksiazki.pl
Mamy naprawdę szeroki wybów i atrakcyjne ceny. Jest w czym wybierać. Zapraszamy.
Literacka podróż w głąb rodzinnej pamięci, której nigdy nie było – ale która mogła być. Filip, bohater powieści, nigdy nie poznał swojego dziadka. Z pomocą sztucznej inteligencji rekonstruuje jego życie, tworząc alternatywne wspomnienia, które stają się równie ważne jak te prawdziwe. AI jako współautor pamięci – literacki eksperyment, który wzrusza. Fragment I Mój dziadek, Józef, zamarzł w pociągu jadącym na Kresy Wschodnie. W takim przekonaniu żyłem przez kilka lat dzieciństwa. Informacja o zamarznięciu tkwiła we mnie jak kolec jeżyny pod paznokciem, a obraz Józefa Andrzejewskiego, jaki wytworzyła moja dziecięca wyobraźnia, był bardzo realistyczny – jakby jego portret wisiał w ramce na ścianie. Czerwone od mrozu policzki, wąsy pokryte szronem oraz sopelki lodu utworzone z włosków brwi. Prawie Dziadzio Mróz z wierszyka dla dzieci. Fragment II Z każdą opowieścią, którą Aik budował z cegiełek, jakie mu podawałem, rósł mój podziw dla sztucznej inteligencji, która nie odczuwa, ale potrafi uczucia opisać. Wyposażona w język wolnych lektur, romansów, epopei i tego wszystkiego, co sama nazywa „biblioteką wszechświata” – tworzy literackie obrazy. Może mój język byłby inny, ale coraz bardziej wchodzę w opowieść krasnala Aika, coraz lepiej rozumiem, jak nim sterować, by snuł wątek w kierunku przeze mnie oczekiwanym. I coraz mniej jestem pewny, który z nas jest naprawdę autorem. Fragment III Wydało mi się nieprawdopodobne, żeby Maria napisała taki długi list. Przypuszczam, że w ogóle nie potrafiła pisać, ale nie chciałem krasnala poprawiać, a tym bardziej pouczać, bo przepraszałby za pomyłkę, przyznając mi absolutną rację i wydmuchując dym z fajeczki (tak go widziałem), produkowałby kolejne wersje wydarzeń. Uznałem, że historia pradziadków jest na swój sposób domknięta i wystarczy mi to, co wiem. Być może tak było, a na pewno jakoś podobnie. Ogólnie czułem się zmęczony wielogodzinnymi rozmowami ze sztuczną inteligencją o moich przodkach, którym oddawałem się przez ostatnie dni. Pomyślałem, że dam, sobie urlop od wspomnień, wrócę do życia tu i teraz, do emeryckiej codzienności.
Od autoraTym razem, pozwoliłem sobie zabrać Państwa w podróż po uczuciach związanych z "miłością" i jej odcieniami. Uczucia: nieśmiałe, platoniczne, dzikie, nieokiełzane, nieujeżdżone, smutne, tragiczne, radosne, szczęśliwe, to temat wszystkich utworów od początku świadomego myślenia, od początków pierwszego poznania - do nieskończoności.
Walery Przyborowski obala wygodne dla mocarstw rozbiorowych mity. Upadku Rzeczypospolitej nie przesądziła rzekoma anarchia, moralna zgnilizna szlachty ani brak mieszczaństwa, lecz przemoc obcych i przegrane wojny nie z braku serca, ale z braku wodza, który potrafiłby skupić narodowy wysiłek i wykorzystać sprzyjające okoliczności. Autor z pasją rozprawia się z narzuconą nam czarną legendą, która zatruła własną samoocenę Polaków, pokazując zarazem trwałość rodziny, poczucie obowiązku i heroizm mieszkańców. Prowadzi czytelnika przez kluczowe kampanie od konfederacji barskiej przez wojnę 1792 roku po powstania listopadowe i styczniowe wskazując błędy dowodzenia, niewykorzystane szanse i realny potencjał armii. Tylko siła odbudować może, co siła zniszczyła ta maksyma staje się mottem nie tyle rozprawy, ile programu odzyskiwania wiary w siebie. Książka żywa, polemiczna i odbrązawiająca bezkrytyczne uwielbienie dla wodzów armii polskiej XVIII i XIX w.
Niniejsza monografia stanowi interdyscyplinarny głos w dyskusji nad doświadczaniem lektury w kontekście nowoczesnych narzędzi komunikacyjnych. Autorzy polscy oraz ukraińscy badacze podejmują wieloaspektową refleksję nad wyzwaniami i potencjałem, jakie niesie ze sobą cyfrowa trans-formacja praktyk lekturowych.Zgromadzone w tomie teksty obejmują szerokie spektrum zagadnień, m.in. empiryczne badania czytelnictwa i kompetencji czytelniczych różnych grup odbiorców, przemiany form lektury w kontekście mediów cyfrowych oraz kultury wizualnej, modele promocji czytania wobec ewolucji form książki. Analizy dotyczą również wyzwań związanych z hybrydyzacją praktyk lekturowych i wpływem sztucznej inteligencji, e-booków, platform społecznościowych oraz aplikacji mobilnych na percepcję tekstu i strategie czytelnicze, inkluzywności czytelnictwa oraz funkcjonowania i roli instytucji wspierających obieg książki w społeczeństwie.Książka proponuje kompleksowy przegląd zagadnień kluczowych dla współczesnej humanistyki oraz nauk o komunikacji i może posłużyć jako narzędzie do pogłębionej analizy procesów związanych z czytaniem oraz kształtowaniem nowych form uczestnictwa w kulturze pisma w XXI wieku.Tom jest adresowany do badaczy, edukatorów i praktyków zainteresowanych ewolucją praktyk czytelniczych w erze nowych mediów i technologii. [Redaktorki tomu]
Laureatka Konkursu im. Anny Świrszczyńskiej na Książkowy Debiut Poetycki 2025 Łódź miejsce urodzenia, moje miejsce na ziemi (nie tylko tej obiecanej): tu stoję, tu jestem, stąd pochodzę i stąd wychodzę. I łódź, którą płynę i którą wypłynęłam w świat. Jak się te łodzie/Łodzie mają do siebie? W ostatnim domykającym wersie książki: Łódź się przechyla wypada za burtę cóż to oznacza? Przekonajmy się, spróbujmy. Odczytajmy. Czytajmy Bronisław Majz Lutomierskiej na Bałutach
Każdej księgi jesteśmy przeżytą śmiercią jednej i tej samej księgi, mawiał. Zgłoska nas wiąże i zarazem zrywa nasze więzi. Której z nich będę zawdzięczał pewnego dnia mą wolność?Jednej tylko. Twojemu rozszarpanemu imieniu. Bóg zabił Imię, które Go zabiło.Drapieżna, o jakże drapieżna wolność. Jeśli El, lub ostatnią księgą, postawiłem ostatnią kropkę Księgi Pytań, to wraz z Księgą Podobieństw kończy się być może księga pewnego życia w księdze; lecz dokąd się zapuściłem?Wszelkie życie zderzone z wiecznością jest tylko krótkim życiem bez znaczenia. To nie życie nas pokona, lecz my je. Umrzemy z naszych rąk, naszej nicości i naszej winy.Każdy z naszych gestów jest skierowany przeciw życiu, jakkolwiek staramy się przekazać coś przeciwnego.W naszym pragnieniu życia udajemy, że nie wiemy, iż ciało i duch, za pośrednictwem zmysłów i myśli, są tylko uświęconymi chwilami śmierci; że wiedza jest tylko przynętą czuwającej pustki.A gdyby w tym leżało wyjaśnienie grzechu pierworodnego: wypalać aż do wiekowych pni zalesione aleje życia; zatykać popiołem, zgarnianym szuflami, coraz głębszy otwór śmierci?, pisał reb Assayas.Reb Simhon: Nie donosi się do końca. Znosi się zupełnie.
Antoni Zając wie chyba wszystko, co dziś można wiedzieć o Leo Lipskim. W jego osobie Niespokojni, powieść na przemian genialna i drażniąca, znaleźli wreszcie idealnego czytelnika. Anarchiwa i kryptografie po prostu kipią od najrozmaitszych odkryć: archiwalnych, interpretacyjnych, literaturoznawczych i filozoficznych. Zgłębiając tajniki przedziwnej powieści Lipskiego z tak niebywałą znajomością rzeczy, Zając napisał zarazem wielką, bardzo mądrą książkę o niepokoju, utracie i miłości no i o samym pisaniu. Adam Lipszyc Osiadły w Tel Awiwie tuż po ii wojnie światowej, schorowany i biedny, Leo Lipski miał jeden cel: ukończyć i wydać Niespokojnych powieść z czasów krakowskich, wyłącznie prawie erotyczną, w której cień katastrofy kładzie się na przedwojennym świecie młodości. Jej widmo odbiera piszącemu dostęp do czystych wspomnień naznacza piętnem zniszczenia rzeczywistość, która o swoim przyszłym losie nic jeszcze nie wie albo dopiero zaczyna go przeczuwać. Lipski dąży do rejestracji ulotnych, trudno uchwytnych w języku aspektów istnienia, które czynią je żywotnym i utrzymują w ruchu, sprawiając, że jest ono niespokojne, nieustępliwie pragnie bycia w świecie. Niespokojni to literackie archiwum przedwojennego życia, widzianego z perspektywy zmartwiałej, pogrążonej w kryzysie teraźniejszości. Pisarz posłużył się nie tylko wspomnieniami, lecz także własnymi utworami pisanymi w latach trzydziestych, czasem cytując ich długie fragmenty. Próbował w ten sposób zrekonstruować swój niewydany przedwojenny debiut.
Agnieszka, kobieta na życiowym zakręcie, od lat nosi w sobie ciężar decyzji sprzed młodości tej, która na zawsze zmieniła jej los. Wspomnienia dawnej miłości i utraconego dziecka nie pozwalają zaznać spokoju. Kiedy w chwili duchowego kryzysu Agnieszka spotyka tajemniczego mężczyznę, zaczyna podróż w głąb siebie: w świat pytań o wiarę, przeznaczenie i znaczenie ludzkich wyborów. To historia o tym, jak przeszłość potrafi kierować naszymi krokami, jak przypadkowe spotkania zmieniają życie i jak trudno wybaczyć sobie samemu. Bilard dusz to poruszająca, refleksyjna opowieść o winie, miłości i przebaczeniu o ludzkich zderzeniach, w których, jak w grze, nic nie dzieje się przypadkiem.
Pierwsze miesiące wojny. Mroczne organizacje okultystyczne poszukują pradawnej mocy, wierząc, że skrywa się ona w sercu polskich ziem. Kornelia od pierwszych dni angażuje się w walkę z okupantem. Niezwykły dar, który w sobie nosi, czyni ją zarówno zagrożeniem, jak i kluczem do tajemnic prowadzących przez mroki Agharty aż po legendarne mgły Avalonu. Pod opieką cygańskich przewodniczek uczy się rozumieć swoje przeznaczenie, lecz im więcej odkrywa, tym bliżej znajduje się świata, w którym granica między rzeczywistością a legendą zaczyna się zacierać. Krzyk kamienia, drugi tom sagi Zaklęte w kamieniu, to porywająca opowieść o kobiecej sile, magii i odwadze historia, w której wojna splata się z pradawnym mitem, a los bohaterki rozstrzyga się na granicy światów i czasu.
Niemal całkowicie nowe spojrzenie na jubileusz 1964 r. było możliwe dzięki wykorzystaniu niezwykłej podstawy źródłowej i skrupulatnie zebranej, pełnej bibliografii opracowań. [...] Praca ma w moim osądzie charakter odkrywczy i przynosi ważne ustalenia nie tyko dla historii UJ ale także do dziejów miasta. Dla uczelni odsłania plany, koncepcje i postawy pracowników wobec jubileuszu. Wyraźnie został zarysowany spór o to, czym ma byc jubileusz według Uniwersytetu oraz władz państwowych i partyjnych (...) Autorce udało się stworzyć niezwykłą panoramę spraw, problemów, sporów, jakimi żyła ówcześnie Alma Mater Jagiellonica, ale też miasto Kraków. Z recenzji prof. dr. hab. Juliana Dybca
Europa Wschodnia to region, w którym burzliwa historia i pełna emocji pamięć o minionych wydarzeniach nieustannie się ścierają, kształtując tożsamość narodów i jednostek. W czasach, gdy wojna znów zmienia bieg dziejów, a przeszłość staje się narzędziem polityki, artykuły zebrane w tomie Między historią a pamięcią skłaniają do refleksji nad tym, jak doświadczenia XX wieku wpływają na współczesne wybory społeczne i polityczne.W książce przeplatają się historie ludzi i narodów uwikłanych w dramatyczne wydarzenia: wojny, migracje, represje, eksperymenty społeczne. Szczególne miejsce zajmują głosy badaczy, reprezentujących różne kraje i pokolenia, którzy sami doświadczyli emigracji lub uchodźstwa. Nie unikają trudnych pytań o rolę pamięci zbiorowej i edukacji historycznej, a ich osobiste historie pozwalają zachować nadzieję na budowanie dialogu ponad podziałami.Znalazły się tu analizy dotyczące między innymi polityk historycznych w różnych krajach, roli muzeów, edukacji szkolnej, losów mniejszości czy mechanizmów represji. Badacze z Polski, Ukrainy, Białorusi, Litwy i Słowacji stawia-ją pytania o sens upamiętniania i rozliczania się z trudną przeszłością, rozwijanie poczucia jedności i umacnianie tożsamości zbiorowej. To nie tylko naukowa synteza, lecz także inspiracja do głębszego zrozumienia, jak historia i pamięć wpływają na teraźniejszość, kształtując współczesną Europę Wschodnią - i nas samych.Ze Wstępu:Europa Wschodnia od ponad trzech lat jest znów w centrum uwagi światowej opinii publicznej. Jednak nie tak jak ponad trzydzieści lat temu, gdy pokojowo wychodziła z systemu komunistycznego i podejmowała ambitne przekształcenia ustrojowe mające przyspieszyć jej rozwój i integrację z Zachodem, kiedy to w nadziejach i ocenach zewnętrznych dominowały optymizm i przekonanie o "końcu historii" i zanikaniu wszelkich "żelaznych kurtyn". Pełnoskalowa agresja Rosji na Ukrainę spowodowała ogrom zniszczeń i śmierć setek tysięcy żołnierzy, a po stronie ukraińskiej - także tysięcy cywilów. [...]Zmagania na współczesnych frontach ożywiły [...] zainteresowanie przeszłością, zwłaszcza wiekiem XX, czasem dwóch wojen światowych, erą totalitarnych ideologii, [...] walki o państwa narodowe i ich suwerenność. Procesy wtedy uruchomione w różnym stopniu nadal wyraźnie wpływają na dzisiejsze relacje między narodami i państwami. Choć komunizm odszedłw przeszłość, otwarcie porównywany z drugą zbrodniczą ideologią - nazizmem, to na wielu obszarach dzisiejszego funkcjonowania państw i społeczeństw obserwujemy różnorakie negatywne jego skutki. []Niniejszy tom jest dowodem na to, że - przy wierności pewnym podstawowym wartościom - nawet w bardzo trudnych czasach udaje się prowadzić dialog naukowców ponad podziałami, a Wrocław, którego losy w ostatnim stuleciu są odbiciem niełatwej i często tragicznej historii Europy Środkowo-Wschodniej, jest miejscem wręcz predestynowanym do tego typu debat i wymiany poglądów na temat najtrudniejszych problemów nieodległej przeszłości.
W tej książce śmiech sąsiaduje z powagą, ironia z czułością, a Aleksander Fredro, znany z lekkości pióra i błyskotliwego humoru, daleki jest od szkolnych stereotypów - okazuje się twórcą, który nieustannie zaskakuje i inspiruje, przekracza granice obyczajowości i odważnie komentuje społeczeństwo swoich czasów. Jego twórczość to fascynujący labirynt gier, ironii i przemian, w którym odnaleźć można całą złożonośćdziewiętnastowiecznej, podzielonej przez zaborców Rzeczy-pospolitej, a także odpowiedzi na uniwersalne pytania o wolność i tożsamość.Kreacje i deformacje. Aleksandra Fredry metamorfozy świata to zbiór tekstów, których autorzy analizują zarówno znane, jak i zapomniane utwory Fredry, odsłaniając ich niezwykłą wielowarstwowość. Zwracają uwagę na emocjonalne i intelektualne napięcia towarzyszące Fredrze - od wspomnień związanych z bitwą pod Waterloo, przez komediowy geniusz, po śmiałe eksperymenty z formą i tematyką. Wśród poruszanych zagadnień znalazły się kwestie cenzury, emancypacji kobiet, a także obscenicznych utworów funkcjonujących przez lata w drugim obiegu. Nie zabrakło omówienia recepcji dzieł mistrza oraz korespondencji artystycznej i światopoglądowej z Wincentym Polem czy Stanisławem Moniuszką.Drugi tom z serii "Romantyzm Krajowy", pod redakcją Małgorzaty Łoboz i Olgi Taranek-Wolańskiej, otwiera przed czytelnikiem nowe perspektywy i zaprasza do wspólnego odkrywania Fredry na nowo. Komediopisarz jawi się tu nie tylko jako pomnikowy klasyk, lecz także jako artysta niepokorny, demaskator historii i twórca prowokujący do myślenia - także dziś, w XXI wieku.Zgromadzone prace, syntetyzując dotychczasową wiedzę o rozlicznych aspektach dzieła i kontekstach twórczości wielkiego komediopisarza, zarazem wytyczają kierunki reinterpretacji w przyszłych badaniach historycznoliterackich. Chciałbym szczególnie podkreślić ów potencjał rewaloryzacyjny zgromadzonych pod jedną okładką wielu ujęć badawczych, unowocześniający - w różnych przecie aspektach - dzieło Fredry. Ze zgromadzonych w tomie studiów i szkiców zaczyna się coraz wyraźniej wyłaniać wizerunek autora Dożywocia jako pisarza romantycznej nowoczesności, sięgającego chętnie po narzędzia ironisty i twórcy ujęć groteskowych, romantyka par excellence, a nie rzuconego w XIX wiek twórcy przedłużającego życie komedii stanisławowskiej, niekiedy także prekursora późniejszych wyborów estetycznych. Stąd też wynika realizowany w większości prac postulat badawczy unowocześnienia Fredry, czyli ukazania istniejącychw jego dziele, dotąd niezbyt dobrze dostrzeganych różnych ujęć i sposobów refleksji - zawarta w nich została świadomość romantyka, któremu nieobce były także aporie romantyzmu. Ale Fredro okazuje się nie tylko najwybitniejszym komediopisarzem romantycznym, bywa także twórcą artystycznych poszukiwań, eksperymentów, co pozwala w dzisiejszej lekturze badawczej dowartościować utwory dotąd sytuowane na marginesie bądź przemieścić je z owego marginesu bliżej centrum.Z recenzji prof. dr. hab. Arkadiusza Bagłajewskiego
W okresie międzywojennym nacjonalizm stał się jednym z najpoważniejszych wyzwań dla porządku europejskiego. Po pierwszej wojnie światowej ziemie ukraińskie znalazły się w granicach kilku państw, a jednym ze skutków kształtowania się dróg ewolucji ukraińskiego ruchu narodowego było powstanie w 1929 roku Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN). Jej działalność, prowadzona na terenie II Rzeczypospolitej oraz zagranicą, miała na celu zjednoczenie ziem ukraińskich i uzyskanie niepodległości wszelkimi dostępnymi metodami. Szczególne znaczenie dla realizacji tego celu miały struktury emigracyjne OUN, odpowiadające za kontakty międzynarodowe i finansowanie.Książka Magdaleny Gibiec Kulisy funkcjonowania Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów na emigracji w świetle Archiwum Senyka (1929-1934) to pierwsze tak szerokie opracowanie poświęcone działalności OUN poza granicami II RP, oparte na unikatowej korespondencji przechowywanej w archiwum Omelana Senyka, wysokiej rangi działacza OUN. Autorka rekonstruuje mechanizmy funkcjonowania organizacji, analizuje relacje wewnętrzne i międzynarodowe, portretuje czołowych działaczy oraz omawia konflikty między emigracją a środowiskami w kraju. Przedstawia również kulisy współpracy z sąsiadami II RP i podejmowane przez OUN próby lobbingu na Zachodzie.Dzięki wnikliwej analizie materiałów źródłowych, krytycznej analizie listów i szeroko zakrojonej kwerendzie archiwalnej książka ukazuje nieznane dotąd oblicze ukraińskiego nacjonalizmu, prezentując OUN jako ruch złożony, dynamiczny i zależny od międzynarodowych uwarunkowań. To atrakcyjna propozycja nie tylko dla osób zajmujących się dziejami Europy Środkowo-Wschodniej, ale także dla wszystkich zainteresowanych funkcjonowaniem transnarodowych ruchów politycznych oraz rolą archiwaliów w rekonstruowaniu przeszłości.
Która z nienapisanych powieści Tadeusza Różewicza jest najciekawsza? Co poeta odpisał na list I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka? Jak poprawiał swoje rękopisy i co rysował na ich marginesach? Skąd wiadomo, że nie lubił rozpolitykowanych księży, felietonistów i poetów metafizycznych? Co się stało z pamiątkową ławką, którą Różewiczowi postawiono w parku Południowym?Stulecie Tadeusza Różewicza. O pisaniu i wspominaniu to próba odpowiedzi na powyższe i wiele innych pytań, które rodzi twórczość i niezwykła biografia poety. Wojciech Browarny zagląda do nieukończonych powieści i odręcznych notatek autora Kartoteki, śledzi historię powstawania jego dziennika, odkrywa rolę poety w tworzeniu wrocławskiej lokalności. To opowieść o pisarzu, który nie bał się przekraczać granic własnej wyobraźni, odsłaniająca nieznane dotąd strony jego życia i warsztatu.To pełna zaskakujących historii, archiwalnych odkryć i osobistych refleksji książka, w której dodatkową wartość stanowią fotografie rękopisów, brulionów i notatek poety, pozwalające czytelnikowi bezpośrednio obcować z materią codziennej pracy twórczej Różewicza.Odkrywcze, spójne, logicznie uporządkowane i starannie skomponowane Stulecie Tadeusza Różewicza przedstawia to, co może wydawać się w twórczości Różewicza mniej ważne, marginalne i nieistotne. Jednak z lektury utworów pisarza i pracy literaturoznawczej Wojciecha Browarnego wynika, że to, co zdawało się być nieważne, okazuje się ważne, to, co miało być znikome, prezentuje się całkiem obszernie, a to, co zostało pominięte, umniejszone być nie może. Wojciech Browarny wskazuje również na to, jak twórczość Różewicza w każdym aspekcie jest skomplikowana, niejednoznaczna, nieuchwytna, jak nie mieści się w obiegowych opiniach, gatunkowych (i rodzajowych) gorsetach czy stereotypowych formułach. Nawet rękopisy autora Mojej córeczki są tak wyjątkowe, że trzeba było dla nich wymyślić nową nazwę. I wrocławski badacz to zrobił.Autor w swoich rozważaniach, kwerendach i analizach posługuje się bowiem stworzonym przez siebie pojęciem grafopisu, by w pasjonujący sposób opowiedzieć o przygodach z Różewiczowskimi archiwaliami. Analiza grafopisów z kolorowymi skreśleniami, szlaczkami, figurami oraz rysunkami, które poeta nanosił na swoje rękopisy w trakcie ich pracowitego, wielokrotnego i długoletniego poprawiania, prowadzona narzędziami pismoznawstwa, stanowi cenne dopełnienie literaturoznawczego opisu tekstów Różewicza i jego pisarskiej biografii.Z recenzji dr. Jarosława Petrowicza, Wieluńskie Towarzystwo Naukowe
Tam, gdzie rodzi się odwaga zadawania pytań, zaczynają się wielkie zmiany. Epoka oświecenia to czas burzenia utartych schematów i poszukiwania nowych dróg rozwoju, otwierania przestrzeni dla myśli, które ukształtowały nowoczesny świat. Dziś, gdy powracają fundamentalne spory o wartości i granice ludzkiej autonomii, przypominanie wielkich idei XVIII wieku umożliwi lepiej zrozumieć nie tylko przeszłość, ale i wyzwania współczesności.Książka Po co komu oświecenie? zawiera czterdzieści siedem starannie wybranych obszernych cytatów z dzieł najznamienitszych przedstawicieli Wieku Świateł, między innymi Voltaire'a, Rousseau, Diderota, Kanta i Montesquieugo, zgrupowanychw dziesięciu rozdziałach: Rozum, Niewolnictwo, Szczęście, Tolerancja, Natura i religia naturalna, Materializm i ateizm, Cywilizacja, Krytyka społeczna, Równouprawnienie kobiet oraz Rewolucyjny epilog. Każdy z fragmentów jest przytoczony w oryginale i przekładzie na język polski, co jest istotnym walorem książki, a przejrzyste komentarze i wskazówki interpretacyjne sprawiają, że nawet najbardziej wymagające teksty stają się bliskie współczesnemu czytelnikowi.Autor wyboru udowadnia, że epoka oświecenia nie jest jedynie historią, lecz źródłem idei i refleksji o zmieniających się czasach. Tomasz Wysłobocki łączy rzetelność naukową z przystępnością i odkrywa, jak wiele inspiracji kryje się w pytaniach zadawanych przed wiekami. A książka, dzięki jej dydaktycznemu charakterowi, świetnie sprawdzi się na zajęciach akademickich na kierunkach humanistycznych i społecznych, a także jako pomoc dla nauczycieli w szkołach średnich.Szeroki wachlarz zagadnień pozwala czytelnikom na wszechstronne i pogłębione poznanie francuskiego oświecenia. Każdy temat został przez autora kompetentnie wprowadzony, a podana obok tłumaczenia wersja oryginalna pozwala czytającym, dysponującym pewną znajomością języka francuskiego, na wzbogaconą interpretację myśli oświeceniowej. Dążąc do panoramicznego ujęcia tematu, autor rozszerzył swoją książkę o ważne zagadnienie nieujęte w pierwszej edycji, a dotyczące równouprawnienia kobiet. Książka napisana jest w sposób klarowny, precyzyjny, piękną polszczyzną i stanowi niezwykle cenne źródło wiedzy o francuskim oświeceniu.Z recenzji dr hab. Mai Pawłowskiej, prof. UWrZredagowane przez autora wprowadzenia do tekstów są bardzo dobrą i potrzebną częścią opracowania - dają czytelnikowi cenne wskazówki, niezbędne przy odczytywaniu źródeł. [...] Takie ułatwienie stanowi zachętę do pogłębiania wiedzy, doskonalenia sposobu myślenia, myślenia samodzielnego i krytycznego. [...] Zadaniem tej książki jest upowszechnianie wiedzy. Czy można sobie wyobrazić lepszy cel dla publikacji poświęconej dorobkowi Oświeconych?Z recenzji dr hab. Krystyny Gabryjelskiej, prof. UWr
Jak światowy kryzys finansowy z lat 2008-2009 wpłynął na instytucje medialne w Europie Południowej? Hiszpania, dysponująca rozbudowanym systemem telewizji publicznej - zarówno ogólnokrajowej, jak i regionalnej - stała się w efekcie tąpnięcia globalnego rynku areną dynamicznych zmian, których konsekwencje warto rozpatrywać w szerokim kontekście historycznym. W książce Telewizja publiczna w Hiszpanii w latach 2008-2021. Długi cień kryzysu Michał Kuś analizuje, jak zawirowania ekonomiczne, polityczne i społeczne przełożyły się na funkcjonowanie mediów publicznych w tym kraju.Autor umieścił sytuację w Hiszpanii na szerokim tle europejskim, ukazując, w jaki sposób kryzys finansowy wpłynął na modele finansowania, zarządzania oraz misję telewizji publicznych. Szczegółowo omawia zarówno sytuację hiszpańskiego ogólnokrajowego nadawcy RTVE, jak i wyzwania, z jakimi mierzyły się regionalne spółki medialne - od cięć budżetowych, przez restrukturyzacje, po zmiany polityczne i technologiczne. Sięga do bogatej bazy źródeł, wykorzystuje wyniki własnych badań i ankiet przeprowadzonych wśród hiszpańskich ekspertów, by zilustrować strategie stosowane przez publicznego nadawcę w warunkach presji politycznej, spadku zaufania społecznego czy rosnącej konkurencji platform cyfrowych.Książka Michała Kusia jest nieocenionym źródłem wiedzy dla medioznawców, politologów, dziennikarzy oraz wszystkich zainteresowanych wyzwaniami, przed jakimi stają współcześnie media publiczne w Europie. To rzetelna, oparta na najnowszych ustaleniach analiza, która pozwala zrozumieć nie tylko specyfikę hiszpańską, ale też uniwersalne mechanizmy funkcjonowania mediów publicznych w czasach kryzysu.
Kalendarz rodzinny, ścienny, notatnikowy Pszczółki Alex Clark na rok 2026 to urokliwy, artystyczny kalendarz ścienny, który łączy piękne ilustracje z funkcjonalnością niezbędną w codziennym życiu rodziny. Każda strona miesiąca jest ozdobiona obrazami autorstwa Alex Clark - pełnymi kwiatów, pięknych detali i przyjaznych pszczółek - które wprowadzają spokojny, przytulny klimat i motywują do planowania. Wymiar 31 31 cm daje dużą przestrzeń do zapisywania spotkań, urodzin, obowiązków i wspólnych celów na cały rok (w każdym miesiącu znajduje się 5 kolumn do robienia notatek). Kalendarz obejmuje cały 2026 rok i jest zaprojektowany tak, aby łatwo powiesić go na ścianie - dzięki temu może stać się centralnym punktem planowania w pokoju dziennym, domowym biurze lub kuchni. To doskonały wybór nie tylko dla miłośników sztuki czy pszczół, ale także dla rodzin, które chcą wspólnie planować i dzielić się obowiązkami - a przy tym cieszyć się pięknym dodatkiem do wnętrza.
Książka "Święty Papież Jan Paweł II - ZAMACH. Biografia niezwykła" to poruszającai dogłębna opowieść o jednym z najważniejszych wydarzeń w historii Kościoła katolickiegoXX wieku - zamachu na życie papieża Jana Pawła II 13 maja 1981 roku. Autor, Lech Tkaczyk,z niezwykłą precyzją, nowymi faktami,literackim wyczuciem i reporterską dokładnością kreśli wielowymiarowy portret świętego Papieża Polaka w kontekście dramatycznych wydarzeń, które wstrząsnęły światem.To nie tylko dokument o zamachu - to duchowa podróż przez życie, myśl i charyzmę Karola Wojtyły. Autor unika banału i patosu, dając czytelnikowi żywy obraz człowieka - silnego, cierpiącego, ale i niezłomnego w przebaczeniu. Opis zamachu to punkt kulminacyjny tej historii, lecz równie ważne są wątki dzieciństwa w Wadowicach, czas wojny, droga do kapłaństwa, walkao wolność narodów, a w końcu duchowa dojrzałość papieża, który przebacza swojemu oprawcy.Autor nie unika trudnych pytań. Przygląda się dostępnym w oryginale dokumentom watykańskim, działaniom tajnych służb i politycznym kontekstom, które do dziś budzą kontrowersje. Jego styl jest klarowny, barwny i pełen empatii. Wplata świadectwa, cytaty, analizy historyczne, dzięki czemu książka zyskuje głębię i wiarygodność.To biografia niezwykła - nie tylko ze względu na bohatera, ale też na sposób narracji, który łączy rzetelną historię z duchowym przesłaniem. Dla katolików to ważna lektura, dla historyków - bezcenny materiał źródłowy, a dla każdego człowieka - przypomnienie, że miłość, odwagai przebaczenie potrafią przemienić świat.
Błoński – Flaszen – Kijowski – Puzyna Wielka czwórka, która na zawsze odmieniła oblicze polskiej krytyki. Esej o najwybitniejszych uczniach Kazimierza Wyki, którzy na jego seminarium wypracowali własny, niepodrabialny model lektury, stając się filarami tzw. krakowskiej szkoły krytyki literackiej. Portret „szkoły krytyki” to rodzaj biografii poczwórnej, w której ważniejsze od samych naukowych osiągnięć głównych bohaterów stają się kulisy ich życia i warunki, w jakich tworzyli swoje dzieła i formowali krytyczne postulaty.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
