Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Bohaterki Biblii wzięły udział w przygodzie Bożej i stały się dla nas Niezapomniane. Każda z nas, wędrując z Bogiem, jest w Jego oczach Niezapomniana. Niezapomniane. Moje spotkania z Bogiem to oryginalny notatnik, który możesz zabierać ze sobą na czas spędzany z Bogiem. Na kartach tej niezwykłej książki, którą sama będziesz tworzyć, zapisuj każdą modlitwę, refleksję i doświadczenie działania Bożego w Twoim życiu, a także to, co poruszyło Cię w Piśmie Świętym. Stworzysz w ten sposób niezwykłe świadectwo swojej wędrówki duchowej. Notatnik ubogacony został cytatami z serii książek Magdy Grabowskiej Niezapomniane. Bohaterki Biblii, które zainspirują Cię do rozważań i modlitwy, oraz subtelnymi ilustracjami, które obudzą w Tobie kreatywność. Zachęcamy, abyś używała notatnika, czytając książki z serii Niezapomniane. Bohaterki Biblii Magdy Grabowskiej. Przeżyjesz w ten sposób niezwykłą podróż przez księgi Biblii w towarzystwie jej bohaterek zarówno tych najbardziej znanych, jak i bezimiennych. Będzie to też idealne narzędzie do pracy w grupie. Tworzenie własnej historii z pomocą notatnika Niezapomniane. Moje spotkania z Bogiem: pomoże Ci coraz lepiej poznawać Boga i głębiej przeżywać Jego działanie w Twoim życiu,zachęci Cię do czytania Pisma Świętego,zainspiruje do rozważań i przemiany myślenia na sposób Boży. Notatnik będzie idealnym towarzyszem Czytelniczek serii Niezapomniane. Bohaterki Biblii! Magda Grabowska
Moje osobiste duchowe przebudzenie to poruszające historie dusz ludzi, którzy przeszli przez wewnętrzne transformacje, by odnaleźć głębszy sens życia, prawdę o sobie i poczuć jedność ze światem.Każdy rozdział to świadectwo przebudzenia i momentów, które zmieniły sposób postrzegania rzeczywistości, zburzyły stare schematy i otworzyły drzwi do wyższej świadomości. Współautorzy dzielą się swoimi historiami, doświadczeniami duchowymi i refleksjami, które prowadziły ich do miejsca, gdzie życie staje się bardziej świadome, pełne pokoju, miłości i wewnętrznej mocy.To książka dla wszystkich, którzy czują, że świat, który znają, to tylko początek. Dla tych, którzy tęsknią za prawdą, głębią i zmianą, zarówno w sobie i wokół siebie.Czy jesteś gotów, by spojrzeć na życie oczami duszy? Swoje historie napisało 10 osób: 1 Przebudzenie z autopilota, czyli duchowość codziennościKatarzyna Pater 2 Odpamiętywanie mocy w sobieDagmara Popa 3 Od dziewczynki, która dźwigała świat, po powrót do siebie i życia w uważnościBożena Kubik 4 Życie to najbardziej zdumiewająca bajkaAneta Salomea Owsianik 5 Czuję się BOGAta w przyjaciół, zdrowie, miłość, dostatekEdyta Wyban (Bosonoga) 6 Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość te trzy: z nich zaś największa jest miłośćKatarzyna Fryszka 7 O granicach świadomości, wolnym duchu, absolucie i misji wcieleniowejEzo Oneir 8 Od artystycznych ekspresji po uzdrawianie innychKasia Miko 9 Nirmanakaya transwersja świadomościBaldagon Ras 10 Piastunka złotej przędzyJoanna Lessing-Pernak
Chłopiec o wielkich oczach, dziewczynka, której nikt nie chciał, uśmiechnięty staruszek i babcia Hania. To tylko niektóre anioły z przypowieści snutych pod drzewem figowym. Uczą, jak oddychać, jak kochać, jak się uśmiechać, jak żyć i umierać. Między życiem a śmiercią istnieje jedynie cienka granica, wąskie przejście. Przeciśnij się przez nie, by poszukać ukrytego sensu, zadać trudne pytania, w końcu pokonać strach, spojrzeć w oczy śmierci i odkryć, że nie kończy ona życia. Ewa Liegman to kobieta żywiołowa i refleksyjna. Lubi podróżować, jest aktywną działaczką społeczną, pomysłodawczynią i realizatorką licznych akcji charytatywnych. Jest prezesem hospicjum dla dzieci. Realizuje projekty na rzecz osób zmagających się z ciężką chorobą, stratą i żałobą. Nakładem wydawnictwa Bratni Zew ukazały się jej książki: Prognoza pogody ducha oraz Nocny stróż.
Ojciec. Król. Cień. Zbliża się rok tysięczny. Świat się chwieje, zmienia, a Bolesław Mieszkowic – zwany Chrobrym – jest coraz bliżej spełnienia marzenia o królewskiej koronie. Ale władza ma swoją cenę. Coś trzeba zawsze poświęcić, kogoś się wyrzec. Opowieść o pierwszym królu Polski snują jego dzieci – Regelinda Miśnieńska i Mieszko II Lambert. Ona, przebywając na obcej ziemi, usiłuje zrozumieć, jakie demony prześladują ojca i wyciągają szpony po brata. On dorasta w cieniu potęgi, rozdarty między miłością do ojca a lękiem przed jego pierworodnym synem, Bezprymem. Oto kronika narodzin królestwa, pamiętnik ukazujący ludzi schwytanych przez burzę dziejów, spowiedź z miłości i okrucieństwa. BIOGRAM Grzegorz Gajek Życie według Grega Gajka zaczyna się latem 1987 roku. I jest proste. Co warto? Warto czasem wypalić fajkę na balkonie, warto napić się wina z przyjaciółmi wieczorem, warto poopowiadać głupoty przy ognisku, warto wleźć na jakąś górę i zgubić się w lesie, i pętać się po uliczkach w obcym mieście. Warto też mieć książki. Czytać je, pisać, tłumaczyć. Tym właśnie Greg zajmuje się od piętnastu lat. Czyta wszystko, co mu wpadnie w ręce. Tłumaczy beletrystykę, reportaże i opowiadania. Pisze powieści historyczne, słowiańskie, z rzadka zaprawiane fantastyką i grozą. W 2021 roku nakładem Wydawnictwa SQN ukazał się Piast, rok później Bolko, a w 2023 Tofa. Księżniczka Słowian, która wraz z kontynuacją Tove. Królowa Duńczyków skradła serca tysięcy czytelników. Wreszcie, w 2024 roku, przyszedł czas na zbierający znakomite recenzje Kraj kobiet.
Pisanie o Dziennikach Sørena Kierkegaarda może wywoływać niemałe zdziwienie. I to nie tylko dlatego, że nie posiadamy pewności, co do należytego zrozumienia intencji samego Autora, lecz z bardziej oczywistej przyczyny, a mianowicie czy pojęło się ich „boskie” przesłanie. Wreszcie ze względu na immanentną ezoteryczność filozoficzno-teologicznego języka. Innymi słowy, trudność tkwi już w przekładzie, w wysiłku adoptowania Kierkegaardowskiego stylu „niebezpośredniego pisarstwa” do języka w ogóle, a w szczególności do języka polskiego. Każda próba asymilacji Dziennika już jest jego interpretacją. Dodajmy, w przypadku filozofa, teologa, Antoniego Szweda, jest interpretacją wzorcową, intuicyjnie i naukowo pewną. Można jednak, jak przypuszczam, do pewnego stopnia, w przypadku Dzienników Kierkegaarda zachować ich „czystość”, są one bowiem przemyśleniami, a nawet spekulatywnymi ustaleniami. Dzienniki te wyrażają prawdę, którą Duńczyk osiągnął poprzez dyskursywny namysł, zaś ich intelektualny spokój, ale i zawarty w nich bunt, przerodził się w żywą egzystencjalną batalię. Przeto Dzienniki wypełniają u myśliciela z Kopenhagi najdalszy horyzont jego filozoficznych i teologicznych badań, zawartych w jego pismach. (…) Rzecz jasna, Dzienniki nie staną się tu chrześcijaństwem ani chrześcijaństwo Dziennikiem. (…) Na własną rękę musimy dotrzeć do głębin swego jestestwa, kierując się tylko nieznającą spoczynku ani ograniczeń, intymną, wewnętrzną refleksją.
Z recenzji prof. Jacka Aleksandra Prokopskiego
Natura jest moją religią. A moim pragnieniem… moją ambicją… wielkim celem, który chcę osiągnąć, jest zabrać moich czytelników ze sobą w samo serce tej Natury. Kocham ją i czuję, że oni też muszą ją pokochać… jeśli tylko uda mi się ich ze sobą zapoznać.
Książka „Kraj Boga: Moja droga do szczęścia – od myśliwego do obrońcy przyrody” to autobiograficzna opowieść duchowa i filozoficzna, w której autor dzieli się swoją wewnętrzną przemianą – od zdeklarowanego myśliwego i niszczyciela dzikiej przyrody do gorącego jej obrońcy i piewcy.
Curwood opisuje, jak życie blisko natury nauczyło go pokory, duchowej radości i odnalezienia prawdziwego szczęścia. Książka stanowi refleksję nad miejscem człowieka we wszechświecie, krytykę ludzkiego egoizmu i cywilizacyjnej pychy, a także apoteozę życia w zgodzie z naturą. Autor porusza temat religii, sensu życia, przyjaźni ze zwierzętami, a także własnego przebudzenia duchowego.
Pierwsze wydanie w języku polskim
Patronat medialny: Dzikie Życie
Wspomnienia o Sokratesie to ostatnie spośród czterech pism sokratycznych Ksenofonta, które ukazało się w prowadzonej przez Teologię Polityczną oraz Państwowy Instytut Wydawniczy Bibliotece Klasycznej. Zupełnie nowe, bliskie współczesnemu czytelnikowi tłumaczenie tego dzieła zostało wykonane przez Dorotę Tymurę. Wspomnienia o Sokratesie to najobszerniejsze oraz najważniejsze spośród pism, które Ksenofont - jeden z najważniejszych historyków greckich - poświęcił prawdopodobnie najwybitniejszemu spośród jego współczesnych: Sokratesowi.Wspomnienia nie są trudnym ani zawiłym dziełem filozoficznym - to relacje z różnych chwil życia męża stanu i wielkiego mędrca, jakim był Sokrates. Są to wspomnienia o inspirującej postaci, do których lektury nie jest wymagana głęboka znajomość ,,specjalistycznej"" filozofii.
Podzielam przedstawione w książce przygnębiające konkluzje. Zastanawiałem się jak określić pozycję, z której Pan to napisał.To nie jest lewica, to nie jest prawica ani centrum. Patrzy Pan na świat z pozycji Czlowieka, mieszkańca naszej planety. To nieczęsty przypadek.Spojrzał Pan wnikliwie i z wielką troską na kryzys/początek kryzysu o wymiarze globalnym. Wchodzimy w niego jak zabłąkani we mgle.Z listu prof. dr hab. Bogdana Galwasa, członka Prezydium Komitetu Prognoz PANPrzemysław Grudziński to intelektualista z wszechstronnymi przemyśleniami na temat kultury, polityki i stosunków międzynarodowych, a zarazem działacz państwowy i dyplomata z bogatym doświadczeniem praktycznym. Dzięki jego erudycji, wnikliwości i krytycyzmowi otrzymujemy unikatową porcję autorskich rozważań, które inspirują do pogłębionych refleksji. Warto zrozumieć jak najwięcej z tego, co się dzieje, a w szczególności ogarnąć zawiłości geopolityki, które tak mocno wpływają na otaczającą nas rzeczywistość. Lektura tej książki jest w tym wielce pomocna.prof. dr hab. Grzegorz W. Kołodko
Maurice Blondel (1861–1949) jest jednym z najważniejszych myślicieli francuskich i europejskich końca XIX i pierwszej połowy XX wieku, a to za sprawą oryginalnej, opracowanej i przedstawionej w rozprawie Działanie. Próba krytyki życia i nauki o praktyce (1893), filozofii działania. Według Blondela działanie jest zasadniczą potrzebą człowieka, tym, czym dla egzystencjalistów jest egzystencja: najbardziej fundamentalną postacią ludzkiej obecności w świecie. Działanie stało się podstawową kategorią antropologiczną, syntezą chcenia, bycia i poznania, więzią ludzkiej złożoności, funkcją, w której zbiega się świat myśli, moralności i nauki. Filozof poszukuje racjonalnych przesłanek wiary poprzez analizę ludzkich działań. Dowodzi występowania w każdym z nich nieusuwalnej dysproporcji między realizacją doraźnych celów, a dążeniem do doskonałości i pełni, którego człowiek sam z siebie nie jest w stanie zaspokoić; owo dążenie wskazuje, iż przyczyna sprawcza i celowa ludzkiej aktywności ma charakter transcendentny – jest nią Bóg uobecniający się w człowieku, kierujący go ku sobie i oferujący mu spełnienie absolutne, czyli zbawienie. *** Oryginalność Blondela polegała na tym, że chciał tworzyć filozofię, która na drodze racjonalnej wyszłaby naprzeciw chrześcijaństwu. Porzuciwszy myśl o kapłaństwie, tak pojmował swoje powołanie, któremu był wierny przez całe życie jako świecki filozof, mąż i ojciec rodziny. Zamierzał wykazać, że wymagania Ewangelii w rzeczywistości odpowiadają na „wołanie z wnętrza” człowieka w taki sposób, że heteronomia pojawi się jako warunek prawdziwej autonomii. Uczynił to już w swej rozprawie doktorskiej pt. L’action. Essai d’une critique de la vie et d’une science de la pratique (Działanie. Próba krytyki życia i nauki o praktyce), opublikowanej w 1893 roku. Miał wtedy zaledwie trzydzieści dwa lata. Action znaczy „działanie”. Dlaczego w centrum refleksji teologicznej stawiać ludzkie działanie? W zgodzie ze wspomnianym już nowym nurtem filozofii – pragmatyzmem – działanie dla Blondela stało się podstawową kategorią antropologiczną, syntezą chcenia, bycia i poznania, więzią ludzkiej złożoności, funkcją, w której zbiega się świat myśli, moralności i nauki. Jeżeli więc Blondel pyta, jaki jest sens działania, to pyta, podobnie jak Pascal, o sens życia […]. (fragment wstępu ks. prof. dr. hab. Tadeusza Dzidka)
How a supposedly apolitical form of philosophy owes its continuing power to social and political forces
Analytic philosophy is the leading form of philosophy in the English-speaking world. What explains its continued success? Christoph Schuringa argues that its enduring power can only be understood by examining its social history. Analytic philosophy tends to think of itself as concerned with eternal questions, transcending the changing scenes of history. It thinks of itself as apolitical. This book, however, convincingly shows that the opposite is true.
The origins of analytic philosophy are in a set of distinct movements, shaped by high-ly specific sets of political and social forces. Only after the Second World War were these disparate, often dynamic movements joined together to make ‘analytic philosophy’ as we know it. In the climate of McCarthyism, analytic philosophy was robbed of political force.
To this day, analytic philosophy is the ideology of the status quo. It may seem arcane and largely removed from the real world, but it is a crucial component in upholding liberalism, through its central role in elite educational institutions. As Schuringa concludes, the apparently increasing friendliness of analytic philosophers to rival approaches in philosophy should be understood as a form of colonization; thanks to its hegemonic status, it reformats all it touches in service of its own imperatives, going so far as to colonize decolonial efforts in the discipline.
Znakomity podręcznik dla studentów filozofii i innych kierunków humanistycznych. Książka stanowi kompendium historii europejskiej filozofii XIX i XX wieku.
Myśli Człowiek wyraźnie stworzony jest do myślenia, to cała jego godność: cała zaś jego zasługa i cały obowiązek to myśleć jak się należy Blaise Pascal W 1653 roku Blaise Pascal postanowił porzucić studiowanie fizyki i matematyki, aby całą swoją energię poświęcić na stworzenie dzieła życia: wielkiej apologii chrześcijaństwa, która stanowiłaby jego kompletną analizę i obronę. Przygotowując się do tego zadania, spisywał swoje myśli w postaci krótkich, rozproszonych notatek. W 1658 roku zaczął porządkować zebrany materiał, jednak pracę nad traktatem przerwały choroba i śmierć. Kilka lat później przyjaciele filozofa wydali Myśli - skomponowane na podstawie zachowanych zapisków, w formie zgrupowanych tematycznie uwag, maksym i aforyzmów. Myśli są wybitnym dziełem teologicznym, a przy tym kamieniem milowym francuskiej prozy. Pascal podjął w nim wiele zagadnień, które nurtują nas do dziś: nieskończoność i nicość, wiara i rozum, duch i materia, sens i próżność. W słowach wielkiego myśliciela, przekonującego, że wiara w Boga nie jest ograniczeniem wolności, możemy odnaleźć głęboki sens i pociechę. W czasach rozdarcia i niepokoju Myśli przypominają o poszukiwaniu Boga jako źródła czystego dobra. W ich lekturze znajdziemy inspirację do podjęcia decyzji o tym, jak pokierować swoim życiem, aby żyć godnie i szlachetnie. Z niej bowiem wynika prawdziwie rozsądna etyka człowieka, który choć jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, to jest trzciną myślącą. Największy wysiłek rozumu - to uznać, że istnieje nieskończona mnogość rzeczy, które go przerastają Blaise Pascal
Jak zaczął się wszechświat? Czym jest prawda? Jak możemy prowadzić dobre życie? Na przestrzeni dziejów ludzkość zadawała te i inne ważne pytania dotyczące natury życia i istnienia a wielcy myśliciele oferowali rozwiązania, które nadal kształtują nasz świat. W pełni zaktualizowana książka "Filozofia" jest napisana prostym językiem i zawiera krótkie, zwięzłe wyjaśnienia, które unikają naukowego żargonu, diagramy, które rozwiązują zawiłe teorie filozoficzne, niezapomniane cytaty i dowcipne ilustracje, które bawią się naszymi percepcjami i przekonaniami. Nieważne, czy jesteś nowicjuszem w filozofii, studentem na ostatnim roku, czy ekspertem w fotelu, w tej książce znajdziesz wiele intrygujących i stymulujących treści.
Nie dotrzesz do prawdy, jeśli nie odważysz się choć raz zboczyć z utartej ścieżki Miłosz, młody doktorant rozpoczynający pracę na Uniwersytecie w Cambridge, nie potrafi znaleźć swojego miejsca w świecie. Gdy trafia na Teneryfę, poznaje ludzi, którzy świadomie wyrwali się ze sztywnych ram społeczeństwa - offgridowców żyjących w przyoceanicznych jaskiniach. Ich codzienność, wolna od schematów i konwenansów, zmusza go do konfrontacji z własnymi przekonaniami. Coraz głębsze zanurzanie się w ten hipnotyzujący świat powoduje, że Miłosz zaczyna w inny sposób patrzeć na rzeczywistość. Dostrzega wyraźniej niż kiedykolwiek bezkompromisowe piękno natury i odkrywa w sobie siłę do przezwyciężenia strachu oraz uporania się z sercowymi rozterkami. "Ścieżki wyrzutków" to nie tylko opowieść o podróży pełnej egzotycznych krajobrazów, lecz także intymna analiza ludzkich pragnień i próba odnalezienia sensu w życiu, które nieubłaganie pędzi przed siebie. Czy podejmiesz to ryzyko?
Przekształcając świadomość uwarunkowaną (postrzegającą samsarę) w świadomość pierwotną (postrzegającą nirwanę), buddyjska medytacja aktualizuje potencjał, jakim jest natura buddy – tathagatagarbha. Z jednej strony natura buddy, jak wszystko, musi być wedle poglądu buddyjskiego pusta. Z drugiej zaś jako potencjał oświecenia nie może być czystą negatywnością czy zaprzeczeniem, lecz musi być bogactwem właściwości, jakie manifestują się z chwilą osiągnięcia stanu buddy. Pogląd szentong wyjaśnia, jak to możliwe, że owa pustka natury umysłu jest jednocześnie nieskończonym wręcz bogactwem. Innymi słowy, pogląd szentong jest filozoficzną podstawą tantrycznej medytacji, która ma prowadzić do jego urzeczywistnienia.
Zbiór niezwykle głębokich i wciąż aktualnych homilii o. Jacka Salija wygłoszonych w ciągu ponad trzydziestu lat.Po dziedzictwie Świętego Augustyna, Świętego Tomasza, po sprawach wiary, obyczaju i ojczyzny, przyszedł czas na najbardziej przekrojowy z tomów serii stanowiący niezwykły zapis ważnego obszaru twórczości wybitnego dominikanina homiletyki.Zbiór obejmuje blisko 175 kazań wygłoszonych przez o. Jacka w latach 19872021 na antenie Polskiego Radia. Ich niepodważalna wartość merytoryczna i duszpasterska zdaje się z czasem raczej zyskiwać niż tracić. Mają one również wielką wagę historyczną jako późny owoc strajków w Stoczni Gdańskiej. O.Jacek Salij jako jeden z członków ośmioosobowej grupy kaznodziejów odpowiadał za treść i formę kazań, które w wyniku porozumień z komunistami, a dzięki wysiłkowi strajkujących, można było co niedzielę usłyszeć na antenie Programu 1. Polskiego Radia. Kazania podzielone są zgodnie z kalendarzem liturgicznym, co pozwala czytelnikowi na śledzenie tekstów wraz z czytaniami dnia. Zostały też zaopatrzone w dokładne indeksy.
Paweł Czapla Nauczyciel. Urodzony w Krakowie. Filozof. W rzeczy samej. Nie wylegujemy się na plażach w Hiszpanii. Trwoniąc pieniądze na kolorowe drinki. Myślimy. Dociera do nas esencja egzystencji której dajemy wyraz. I to jest filozofia. Człowiek który w żaden sposób nie wyraża swoich myśli pisząc lub mówiąc, nie jest filozofem. Jeżeli jednak, trochę zastanawia się nad sensem życia, jest bynajmniej po części mistykiem. Nawet na plaży w Acapulco.
Odsłony dehumanizacji wypełniają lukę w polskim piśmiennictwie naukowym, systematyzując i porządkując rozproszone, zróżnicowane źródła danych na temat dehumanizacji oraz dokonując syntezy głównych nurtów, teorii, koncepcji i przyczynków do studiów nad tym zjawiskiem. Co więcej, łączą dostępną wiedzę z solidną, pogłębioną, często wyczerpującą analizą i interpretacją różnorodnych form dehumanizacji. Prezentują je zarówno w formie wykładu akademickiego, jak i popularyzacji niektórych aspektów dehumanizacji w szerszym ujęciu i z zastosowaniem publicystycznych środków wyrazu [ ]. Monografia stanowi cenny i unikatowy wkład w rozumienie współczesnego człowieka, społeczeństwa i cywilizacji. Cechuje się wysokimi walorami analityczno-poznawczymi. W interdyscyplinarny sposób łączy elementy nauk społecznych i humanistycznych. To atrakcyjna, pouczająca lektura nie tylko dla specjalistów i naukowców, ale też dla wszystkich zainteresowanych tematem. Jest to po prostu "mądra książka", po którą warto sięgnąć, by lepiej zrozumieć zawiłości współczesnego świata społecznego.prof. dr hab. Artur Gruszczak, Uniwersytet Jagielloński w KrakowieOdsłony dehumanizacji imponują objętością kwerendy, wielością wątków, bogactwem egzemplifikacji. Autor pokazał swoje doskonałe kompetencje badawcze, zebrał olbrzymią ilość materiałów, dokonał ich oceny, wyciągnął oryginalne wnioski. To ogromy wkład we współczesne badania nad dehumanizacją. Co więcej, praca jest ciekawa. Wywołuje u czytelnika syndrom "jeszcze jednego rozdziału" dzięki licznym przykładom i przystępnemu językowi. Tom przybliża złożoną kwestię dehumanizacji z różnych perspektyw badawczych. Pokazuje, jak skutecznie stosować współczesną naukę do zrozumienia otaczających nas zjawisk, pobudza refleksję, zachęca do analiz i interpretacji.dr hab. Jacek Ziółkowski, Uniwersytet Warszawski
Tematyką niniejszej monografii jest ewolucja zmieniającej się w czasie i przestrzeni relacji pomiędzy zamieszkiwaniem a stosunkiem zamieszkujących do krajobrazu i natury. Ta nieustanna zmiana jest analizowana na przykładzie obszarów przyrodniczych w metropoliach, gdzie można zaobserwować narastanie pozytywnego postrzegania krajobrazów zwyczajnych współistniejących w codzienności zamieszkiwania, przy jednoczesnym niedocenianiu ich rzeczywistych wartości przyrodniczych, stanowiących o zamieszkiwalności (habitability) obszarów urbanizowanych.Przywołanie XVIIXVIII-wiecznej genezy kształtowania się nowej estetyki krajobrazu zwyczajnego jest kluczem do zrozumienia późniejszych zasadniczych przemian w skali aglomeracji miejskich. We wczesnych XVII-wiecznych propozycjach planistycznych można wyróżnić dwa symboliczne kierunki rozwiązywania konfliktu osadnictwa i natury prymat zabudowy kosztem przyrody i wielorakie próby ich współistnienia. Rozwój osadnictwa i miast sprzyja dominacji realistów kierunku pierwszego, co stopniowo prowadzi do pogarszania się warunków życia miejskiego.W innych modelach urbanizacji dostrzegane są zalety drugiego typu koncepcji wizjonerów uwzględniających obecność elementów przyrodniczych i dążących do ich zachowania dla dobra zamieszkujących.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
