Miasto jest dwuznaczne. Nie jest tylko miejscem harmonii, schronienia. Jest również miejscem strachu. Żywimy nadzieję, że zostawimy go za bramą miasta, za drzwiami naszego domu. Następnie jednak odkrywamy, że znajdzie on zawsze sposób, by przeniknąć do wewnątrz. Jak gdyby na tym właśnie polegało przekleństwo naszych miast.
Kłamią filozofowie, ilekroć zmieniają się w ideologów, pedagogów, politruków i opowiadają nie o tym, co jest, tylko jak ma być. Choć mit poetycki w całości jest fałszem, zawarte są w nim także elementy prawdy, mówi Platon (377a). Dlatego spór między poezją a filozofią, rywalizacja z-myślenia poetyckiego z filozoficznym roszczeniem do prawdy tli się do dziś.
Grecy nauczyli nas nie tyle myśleć, gdyż wszystkie ludzkie istoty zwykły to robić, ile myśleć o myśleniu i stawiać takie pytania, jak: co myślę? co ta czy tamta osoba albo jeszcze inni ludzie myślą? w jakiej kwestii zgadzamy się lub nie zgadzamy? i dlaczego? I nie tylko nauczyli nas stawiać pytania o myślenie, lecz także odkryli, jak zamiast udzielać bezpośrednich odpowiedzi, zakładać pewną możliwość, a następnie badać jej konsekwencje.
Jeżeli niektóre pytania Greków zostały przez nich nieodpowiednio postawione, a udzielone na nie odpowiedzi okazały się błędne, nie ma to większego znaczenia. Gdyby cywilizacja grecka nigdy nie istniała, moglibyśmy lękać się Boga, odnosić się sprawiedliwie do naszych bliźnich, moglibyśmy uprawiać sztuki, a nawet nauczyć się obsługiwać stosunkowo proste urządzenia. A jednak bez Greków nigdy nie stalibyśmy się w pełni świadomi, co należy rozumieć tak, że nigdy nie nauczylibyśmy się być pełnymi – na dobre i na złe – ludźmi.
W.H. Auden (1907–1973) – autor potężnych wierszy, do trzydziestki uważany za największego poetę języka angielskiego XX wieku. Po licencjacie w Oksfordzie spędził ze swoim partnerem Christopherem Isherwoodem a gap year w Berlinie. Jako kierowca ambulansu wziął udział w wojnie domowej w Hiszpanii, która na zawsze wyleczyła go z „choroby lewicowości”. Homoseksualista żonaty z Eriką Mann, córką Thomasa, także homoseksualistką. Długoletni partner swojego studenta Chestera Kallmana, przyjaciel Hannah Arendt. Po emigracji do Stanów w 1939 roku jakoby „urwał mu się wątek i wypaliły emocje” (Philip Larkin), w co jednak trudno uwierzyć. Tak zwany późny Auden to poeta konserwatywny, bliski chrześcijaństwu. Pisał libretta do oper i piękne eseje. Lubił wypić. Umarł w pobliżu Wiener Staatsoper.
To obszerne dzieło Bertranda Russella (1872–1970), jednego z najwybitniejszych filozofów angielskich XX wieku, walnie przyczyniło się do przyznania mu Nagrody Nobla (1950), choć jednocześnie należy do najbardziej kontrowersyjnych ujęć historii filozofii. Russell, wszechstronny intelektualista, który wczesną karierę poświęcił matematyce, napisał "Dzieje…" w czasie II wojny światowej, kiedy przebywał w USA i wygłaszał w Filadelfii odczyty dla dość różnorodnego audytorium. Na ich kanwie wyrosła rzecz wysoce nieakademicka. Autor nie stroni w nim od radykalnych opinii, z jednymi klasykami poważnie dyskutuje, innych wyśmiewa, a czytelnik otrzymuje rozległą panoramę myśli filozoficznej wraz z jej historycznym kontekstem społeczno-politycznym tak bardzo rozbudowanym, że proporcje tradycyjnego podręcznika ulegają zachwianiu i sam autor nazywa swoje podejście raczej „historią społeczną”. To szerokie tło jednak, dystans i sceptycyzm, świeżość spojrzenia i przenikliwa argumentacja będą dla czytelnika lepszym wprowadzeniem do filozofii niż niejedno rzeczowe, lecz drętwe kompendium. "Dzieje…" to polemiczne ujęcie pewnej filozoficznej kultury, początkowo zdominowanej przez scholastykę, a potem, w czasach nowożytnych, przez naukę. Autor nie ukrywa tu swoich sympatii ani antypatii, czytelnicy i recenzenci również ich nie ukrywali, jedni potępiając go lub ganiąc za „wybiórczość” i „dezinterpretacje” (George Steiner), inni (Albert Einstein) chwaląc, a Stanisław Lem gotów był zabrać "Dzieje…" Russella na bezludną wyspę.
Prezentowana monografia to pierwsza część refleksji przedstawicieli różnych dziedzin wiedzy, którzy – każdy z punktu widzenia swojego obszaru badawczego – usiłowali odpowiedzieć na pytania dotyczące znaczenia duchowości w życiu człowieka, w procesie jego rozwoju i wychowania oraz jakie przyjąć konkretne paradygmaty duchowości w ujęciu pragmatycznym, edukacyjnym oraz filozoficznym. W dyskursie dotyczącym duchowych podstaw wychowania znajdujemy się bowiem ciągle w sytuacji, którą można określić jako: między ufnością a ryzykiem. Heurystycznym przewodnikiem po tej niezwykle złożonej i bogatej rzeczywistości został Anselm Grün. Ten niemiecki pisarz, psychoterapeuta i teolog zdaje się koncentrować swoje szerokie i wielowymiarowe poszukiwania wokół koncepcji "pełni człowieczeństwa", co daje nadzieję na odnalezienie nowych impulsów i inspiracji dla samej pedagogiki, zwłaszcza tych z jej ujęć, które otwarte są na integralne spojrzenie na człowieka i mogą zdynamizować złożony proces jego wychowania.
Prezentowane opracowanie to druga część refleksji przedstawicieli różnych dziedzin wiedzy, którzy - każdy z punktu widzenia swojego obszaru badawczego – usiłowali odpowiedzieć na pytania o znaczenie duchowości w życiu człowieka, w procesie jego rozwoju i wychowania oraz jakie przyjąć konkretne paradygmaty duchowości w ujęciu pragmatycznym, ekonomicznym, biznesowym, edukacyjnym oraz filozoficznym. Publikacja ta jest także swoistym poszukiwaniem „społecznego systemu odpornościowego” dla biznesu, próbą odpowiedzi na pytania, jak w dzisiejszych czasach można kierować i zarządzać przedsiębiorstwem, nie tracąc przy tym z oczu jednostki i troski „o wspólny dom”, jak połączyć sukces finansowy i odpowiedzialność, myślenie o gospodarce i dobrobycie w kulturze uwzględniającej wartości uczciwości, sprawiedliwości i solidarności.
Global thinker, public intellectual and world-famous theorist of ‘liquid modernity’, Zygmunt Bauman (1925-2017) was a scholar who, despite forced migration, built a very successful academic career and, after retirement, became a prolific and popular writer and an intellectual talisman for young people everywhere. He was one of those rare scholars who, grey-haired and in his eighties, had his finger on the pulse of the youth.
This is the first comprehensive biography of Bauman’s life and work. Izabela Wagner returns to Bauman’s native Poland and recounts his childhood in an assimilated Polish Jewish family and the school experiences shaped by anti-Semitism. Bauman’s life trajectory is typical of his generation and social group: the escape from Nazi occupation and Soviet secondary education, communist engagement, enrolment in the Polish Army as a political officer, participation in the WW II and the support for the new political regime in the post-war Poland. Wagner sheds new light on the post-war period and Bauman’s activity as a KBW political officer. His eviction in 1953 from the military ranks and his academic career reflect the dynamic context of Poland in 1950s and 1960s. His professional career in Poland was abruptly halted in 1968 by the anti-Semitic purges. Bauman became a refugee again - leaving Poland for Israel, and then settling down in Leeds in the UK in 1971. His work would flourish in Leeds, and after his retirement in 1991 he entered a period of enormous productivity which propelled him onto the international stage as one of the most widely read and influential social thinkers of our time.
Wagner’s biography brings out the complex connections between Bauman’s life experiences and his work, showing how his trajectory as an ‘outsider’ forced into exile by the anti-Semitic purges in Poland has shaped his thinking over time. Her careful and thorough account will be the standard biography of Bauman’s life and work for years to come.
Jedna książka może odmienić losy świata.
Formuła "Złotej Księgi" jest wiecznie aktualna.
Tajemnica Afirmacji JAM JEST jest nieśmiertelna.
Podobnie jak dążenie człowieka do szczęścia. Każdy może po nie sięgnąć.
Wtedy staje się naprawdę wielki.
I może śmiało rzec JAM JEST nieśmiertelny!
ZŁOTA KSIĘGA jest unikalnym dziełem pozwalającym zrozumieć, jak ważne jest to, co powodujemy, tworzymy własnymi słowami, zwłaszcza kiedy stosujemy niewłaściwe słowa.
Używamy wówczas najpotężniejszej Boskiej Zasady Działania we wszechświecie - JAM JEST.
Godne uwagi są afirmacje, których - najkrócej mówiąc - sens sprowadza się do podkreślenia, iż naturalną tendencją Życia jest Miłość, Pokój, Piękno, Harmonia oraz Obfitość.
TY sam kształtujesz własne życie, wprowadzając w nie Doskonałość Boskiej Miłości.
Święty Charbel nie tylko za życia był wielkim orędownikiem u Boga w rozmaitych potrzebach i problemach osób proszących go o modlitwę. Mnisi z libańskiego klasztoru Annaya udokumentowali ponad 24 tysiące cudów i uzdrowień, które za przyczyną Charbela dokonały się po jego śmierci.
Ten wyjątkowy modlitewnik zawiera niepublikowaną dotąd nowennę i modlitwy za wstawiennictwem św. Charbela oraz świadectwa cudów, które dokonały się dzięki jego orędownictwu. Dzięki praktykowaniu tego nabożeństwa można powierzyć siebie i swoich najbliższych opiece świętego eremity, a tym samym jeszcze bardziej zbliżyć się do Boga.
Mówiono o nim: „Anioł w ludzkim ciele”. Jego pokora, miłość i surowe życie ascetyczne są niedoścignionym wzorem do naśladowania. Święty Charbel, choć umarł ponad sto dwadzieścia lat temu, pozostaje dla wielu największym współczesnym eremitą i jednym z najbardziej niezwykłych świętych. Liczne cuda dziejące się za jego wstawiennictwem zdumiewają największych niedowiarków. Warto zatem powierzać mu swoje życie.
Aleksander Bańka
Interdyscyplinarność i różnorodność badawczych perspektyw jest wielką siłą tej publikacji. Tom jest logicznie i klarownie zaprojektowany. Gest otwarcia należy do tekstów filozoficznych, po nich pojawiają się kulturoznawcze czy literaturoznawcze, niekiedy poetyzujące, czasami analityczno-obiektywne, niekiedy też lekko ironiczne analizy rozmaitych odmian estetycznego wyróżnienia i wykluczenia, a ostatecznie jest miejsce dla tekstów sprawozdających (niekiedy subiektywnym tonem, w mniej naukowym stylu) wydarzenia artystyczne lub własne doświadczenia egzystencjalno-estetyczne. Mimo silnego kontrastu perspektyw badawczych i retorycznych rejestrów eliminacja tekstów pisanych przez artystów lub bardzo młodych badaczy świadczyłaby właśnie o „estetycznym wykluczeniu”.
Z prawdziwą przyjemnością i satysfakcją intelektualną czytałam teksty Autorów-filozofów, odznaczające się nienaganną kulturą logiczną i warsztatem badawczym. Teksty te posiadają wyrazisty, odautorski rys. Tak właśnie powinno się uprawiać humanistykę w duchu tego, co zmarły niedawno George Steiner nazwał „miastem pierwotnym” – w duchu rzetelnej analizy źródeł, a przy tym dając świadectwo uwewnętrznienia prezentowanej problematyki.
Wartością niniejszej publikacji jest fakt zazębiania się dwóch obszarów: spekulatywnego i empirycznego. I tu trzeba przywołać życzenie Ingardena – estetyka filozoficzna ma stanowić „teoretyczne uzasadnienie estetyki empirycznej”. Warto też zacytować wypowiedź profesor Marii Gołaszewskiej. Pragnęła ona, by estetyka empiryczna stanowiła „wynik do tego, by rozważania teoretyczne wyjaśniały to, czego doświadczamy”. Ten efekt wspólnie osiągnęli przedstawiciele dwóch światów – naukowego i artystycznego, zaproszeni do niniejszej publikacji.
Z recenzji dr hab. Anny Chęćki, prof. UG
„50 wielkich idei, które powinieneś znać” to pomysłowo skonstruowany przewodnik po pięćdziesięciu najbardziej wpływowych ideach intelektualnej historii Europy i współczesnego świata. Autor wprowadza czytelnika w klasyczne i nowoczesne wątki myśli Zachodu pogrupowane w sześć dziedzin: polityka, filozofia, religia, ekonomia, nauka i sztuka. Są wśród nich idee nieskazitelne (wolność, rozum), idee oszałamiające (Wielki Wybuch, chaos), idee tajemnicze (los, surrealizm) oraz idee jawnie niegodziwe (faszyzm, rasizm). Ich wspólną cechą jest to, że wszystkie są znaczące i wszystkie głęboko odcisnęły się na ludzkiej cywilizacji. „50 idei, które powinieneś znać” to seria książek wprowadzających w fascynujący świat pytań i zagadnień – tych trudnych oraz tych zupełnie podstawowych – które od dawna towarzyszą ludzkości w jej misji zrozumienia świata. Seria prezentuje najważniejsze teorie i idee głównych dziedzin wiedzy, stanowiąc świetny punkt wyjścia do dalszej nauki. Obowiązkowa lektura każdego początkującego erudyty!
W książce Swami Rama uczy, że wszyscy jesteśmy mieszkańcami dwóch światów: zewnętrznego świata związków międzyludzkich, pracy, rodziny i społeczeństwa, oraz wewnętrznego świata naszej najgłębszej rzeczywistości. Największe ze wszystkich ludzkich osiągnięć polega na tym, by umiejętnie poruszać się po tych dwóch światach, by nauczyć się zachować równowagę w obu aspektach życia.
Jak oswoić przypadek? Czy jest on wyłomem w racjonalności, czy da się go jakoś ująć w matematyczne karby? Sformułujmy problem kontrastowo: czy światem rządzi Bóg, czy czysty przypadek?
Komu można zadedykować Filozofię przypadku? Michał Heller przyznaje, że sam mógłby ją zadedykować Richardowi Dawkinsowi i Williamowi Dembskiemu, którzy spierają się o to, czy biologiczna ewolucja jest „ślepym zegarmistrzem”, czy raczej świadczy o „Inteligentnym Projekcie”. W biologicznej ewolucji przypadek odgrywa rolę nadrzędną – jest źródłem zmienności gatunków.
Autor Filozofii przypadku proponuje szersze spojrzenie. Odwołując się do historii pojęcia przypadku i jego ewolucji wskazuje miejsce, jakie przypadki zajmują w strukturze całego Wszechświata. A miejsca te są… nieprzypadkowe.
Dlatego Filozofię przypadku można zadedykować i polecić każdemu, kto potrafi dostrzec głębię samego pytania o istotę przypadku. I ciekaw jest odpowiedzi.
Prof. Michał Heller (ur. 1936r.), uczony, kosmolog, filozof i teolog, który w matematycznych równaniach teorii naukowych potrafi dostrzec dzieła sztuki, a wielkich fizyków uważa za genialnych artystów. Sam w swoich licznych książkach i artykułach naukowych z powodzeniem odnajduje się w obu rolach: naukowca-artysty i pisarza-uczonego. Laureat (2008) prestiżowej Nagrody Templetona. Fundator tej nagrody wymienił Michała Hellera obok Mikołaja Kopernika oraz Karola Wojtyły, jako przedstawiciela „polskiej tradycji” uczonych, których życiowym powołaniem stało się poszukiwanie odpowiedzi na Wielkie Pytania. Pytania o sens istnienia człowieka, życia i Wszechświata.
Zaburzony umysł to autorytatywna wypowiedź wybitnego uczonego, laureata Nagrody Nobla profesora Erika R. Kandela na temat tego, co wiemy o mózgu i powiązanych z nim zaburzeniach.
W swej nowej, inspirującej książce Zaburzony umysł Kandel czerpie z bogactwa swych przełomowych badań oraz z prac innych czołowych neurobiologów, zabierając nas na niezwykłą wyprawę w głąb mózgu i podejmuje jedno z najtrudniejszych pytań, przed jakimi dziś stajemy: w jaki sposób nasz umysł, indywidualne poczucie siebie wyłania się z fizycznej materii mózgu?
Prowadząc badania naukowe nad zakłóceniami typowej pracy mózgu oraz testując potencjalne terapie, pogłębimy swoją wiedzę o myśleniu, odczuwaniu, pamięci i kreatywności. Dopiero wtedy będziemy mogli zmierzyć się z wielkim pytaniem, w jaki sposób miliardy neuronów generują świadome ja – twierdzi Kandel
„Teby-Smoleńsk-Warszawa. O złudzeniu nietragiczności polityki” to zbiór esejów z filozofii polityki, w których autor sięgając do starożytnych tekstów, odkrywa uniwersalne schematy aktualne również we współczesnej polityce, mierząc się ze złudzeniem nietragiczności naszej polskiej polityki.
Publikacja z okazji 20. rocznicy śmierci księdza profesora Józefa Tischnera, wybitnego polskiego filozofa i duszpasterza, twórcy filozofii dramatu, kawalera Orderu Orła Białego. Zawiera zapis wybranych odcinków cyklu „Rozmowy z ks. prof. Józefem Tischnerem” prowadzonego przez Ewelinę Puczek na antenie TVP Katowice w latach 1994–1997. Z dialogów wyłania się znany obraz Tischnera jako serdecznego, błyskotliwego myśliciela o niekwestionowanym autorytecie intelektualnym, który imponował nam także swoją postawą życiową, potrafiąc łączyć w niej trudne do pogodzenia elementy.
Wiele tu rozważań religijnych i przemyśleń filozoficznych, wiele spraw bieżących, nieco humoru. Choć rozmowy stanowią świadectwo czasów, poruszając między innymi sporne zagadnienia formatywnego okresu współczesnej Polski jak konstytucja, konkordat, religia w szkole, wybory – okazuje się, że wiele refleksji Tischnera jest zaskakująco aktualnych właśnie dziś, nie tylko tych filozoficznych, ale właśnie tych dotyczących spraw przyziemnych, codziennych – spraw ludzkich.
W książce zaprezentowano zagadnienia z zakresu etyki filozoficznej szczegółowej, które były przedmiotem analiz niemieckiego myśliciela. Tematyka książki dotyczy wybranych kwestii bioetyki i ekoetyki oraz etyki społecznej i politycznej. W dalszej części rozważań przedstawiono analizy o charakterze antropologicznym.
Neoweberyzm (The New-Weberian State) nie stanowi zwykłej rehabilitacji klasycznego modelu biurokratycznego w myśleniu o modernizacji administracji publicznej. Nie jest również kompilacją rodzajowo różnych składników. To nowa interpretacja myśli Maxa Webera polegająca na przezwyciężeniu wielu zastrzeżeń wobec założeń pierwotnych, dokonana z punktu widzenia doświadczeń nowoczesnego zarządzania publicznego. Nowa interpretacja myśli Webera, w otoczeniu społecznym administracji XXI w., miałaby opierać się na re-afirmacji czterech założeń: (1) przywrócenie szczególnej roli państwa; (2) utrzymanie systemu demokracji przedstawicielskiej na wszystkich poziomach władzy; (3) przywrócenie roli i znaczenia prawa administracyjnego; (4) utrzymanie i realizacja idei służby publicznej. Przedkładana Czytelnikowi publikacja stanowi analizę krytyczną ostatniego z wymienionych założeń, stawiając pytanie o racje, naturę i prognozy dla myślenia o etosie, jako o składniku wielowymiarowej modernizacji administracji publicznej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
