Opella de Passione Domini to unikatowo zachowany cykl dwunastu kompozycji muzycznych wykonywanych podczas medytacji pasyjnych jezuickiej sodalicji Zwiastowania NMP we Wrocławiu. Teksty słowne do tych medytacji napisał prefekt tejże sodalicji, Johannes Thamm (17191787), pełniący tę funkcję również po ogłoszeniu kasaty Towarzystwa Jezusowego na Śląsku (1776). Autorem muzyki do kolejnych recytatywów i arii był zaś najprawdopodobniej uczeń Thamma, Anton Weigang (17511829) jeden z najlepszych kompozytorów czynnych na przełomie wieków XVIII i XIX na terenie Śląska i Ziemi Kłodzkiej. Niniejsza edycja stanowi rekonstrukcję słowno-muzycznej struktury całej kompozycji zachowanej w dwóch rękopiśmiennych kopiach pochodzących ze zbiorów klasztoru kanoników regularnych we Wrocławiu, a przechowywanych obecnie w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie.
Opella de Passione Domini to unikatowo zachowany cykl dwunastu kompozycji muzycznych wykonywanych podczas medytacji pasyjnych jezuickiej sodalicji Zwiastowania NMP we Wrocławiu. Teksty słowne do tych medytacji napisał prefekt tejże sodalicji, Johannes Thamm (17191787), pełniący tę funkcję również po ogłoszeniu kasaty Towarzystwa Jezusowego na Śląsku (1776). Autorem muzyki do kolejnych recytatywów i arii był zaś najprawdopodobniej uczeń Thamma, Anton Weigang (17511829) jeden z najlepszych kompozytorów czynnych na przełomie wieków XVIII i XIX na terenie Śląska i Ziemi Kłodzkiej. Niniejsza edycja stanowi rekonstrukcję słowno-muzycznej struktury całej kompozycji zachowanej w dwóch rękopiśmiennych kopiach pochodzących ze zbiorów klasztoru kanoników regularnych we Wrocławiu, a przechowywanych obecnie w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie.
"Notatki z Algierii" to zapis z pobytu autorki w Algierii w latach osiemdziesiątych, w okresie poprzedzającym wojnę domową. Autorka pracowała jako wykładowca w Instytucie Architektury na uniwersytecie w Oranie, a podczas wypraw na Saharę zbierała dokumentację ginącej pustynnej architektury. Opisany okres to lata pełne nadziei zarówno dla niepodległego, rozwijającego się państwa, jak i dla autorki, która wyjechała z Polski stanu wojennego. Algierczycy, aby odciąć się od wpływów francuskich po okresie kolonializmu, zaprosili do współpracy specjalistów z krajów bloku wschodniego. Dla przybyszów z tych krajów, również z Polski, było to nieoczekiwane zetknięcie z nową kulturą i egzotyką. Ten niezwykły okres współpracy i harmonii skończył się niespodziewanie i bezpowrotnie. Autorka opisuje życie środowiska akademickiego, tamtejszej Polonii, a także podróże do miejsc dzisiaj wciąż niedostępnych zarówno dla turystów, jak i dla ogółu mieszkańców Algierii.
Płyta z utworami słynnego czeskiego pieśniarza i poety Karela Kryla w wykonaniu warszawskiego barda Antoniego Murackiego. Muracki pokusił się tu o zupełnie nowe i całkowicie autorskie tłumaczenia tekstów Kryla, dzięki którym słuchacz może odkryć je na nowo. Nagrania zostały zarejestrowane w 2019 roku podczas koncertu, który odbył się w studiu Radia Gdańsk. Antoniemu Murackiemu towarzyszą Rafał Grząka na akordeonie oraz Joachim Łuczak na skrzypcach oraz instrumentach perkusyjnych.
1. Karavana mraků/ Mroczna karawana
2. Veličenstvo kat/ Przewielmożny kat
3. Bratříčku, zavírej vrátka/ Braciszku, zamykaj furtkę
4. Nevidomá dívka / Niewidome dziewczę
5. Maškary/ Maszkary
6. Pasážová revolta/ Spacerowa rewolucja
7. Tráva/Trawa
8. Jeřabiny/ Jarzębiny
9. Děkuji/ Dziękuję
10. Lásko/ Miła
11. Tak Vás Tu Máme/ Bracia Kainowi
12. Srdce a kříž/ Serce i krzyż
13. Anděl / Anioł
14. Ukolébavka/ Kołysanka
„O technice aktora” jest najlepszą książką jaką kiedykolwiek czytałem o aktorstwie.
Aktorzy, reżyserzy, pisarze , krytycy będą wdzięczni po jej przeczytaniu.
Gregory Peck
Możesz uczyć się sam aktorstwa, ale M. Czechow da ci najważniejsze techniki - a dla mnie gest psychologiczny i centrum mają najwyższą wartość... one działają w taki sposób jak wdzięk. Zawsze ich używałem i nadal to robię.
Clint Eastwood
Podczas gdy moja matka i siostra skryte w ciemności oglądały mnie mając nadzieję że wejdę w biznes filmowy ,odwróciłem się i zobaczyłem reżysera żartującego sobie z mojego nowo wypracowanego gestu psychologicznego Michaiła Czechowa.
Jack Nicholson
Przez M. Czechowa aktorstwo stało się dla mnie czymś więcej niż profesją. Stało się rodzajem religii. M. Czechow to najinteligentniejszy człowiek jakiego poznałam. Mędrzec , który otwarł mi oczy.
Marylin Monroe
Od autora:
Książka ta jest wynikiem „podglądania” procesu twórczego. Podglądanie to rozpoczęło się w Moskiewskim Teatrze Artystycznym (MCHAT). Jako aktor, reżyser i pedagog, a w końcu jako kierownik II Studia MCHAT-u, zebrałem wiele doświadczeń, które - po opracowaniu - stanowią część metody przedstawionej w niniejszej książce.
(…) Profesor Jacek Dąbała prowadzi nas w kierunku świata zdroworozsądkowego (…).
Filip Bajon (profesor, reżyser i scenarzysta, PWSFTviT)
(…) Lektura tej książki przypomina zwiedzanie planety Ziemia ponaddźwiękowym myśliwcem (…).
Łukasz Barczyk (reżyser i scenarzysta, PWSFTviT)
Do poznania świata przez media (…) potrzeba nowego języka. Jacek Dąbała taki proponuje (…).
Robert Cieślak (profesor, medioznawca, UW)
(…) bezlitośnie obnaża słabości medialnych kanonów (…).
Maciej Czajkowski (dziennikarz współpracujący z BBC News i „Gazetą Wyborczą”)
(…) autor (…) nie ogranicza się do opisu rzeczywistości, ale też uczy odporności na manipulację. I jeszcze ta forma! Błyskotliwa, krótka (…).
Katarzyna Kolenda-Zaleska (dziennikarka w Fakty TVN)
(…) siła dosadnej komunikacji (…) w słusznej sprawie – aby piętnować narastający populizm, hipokryzję i kołtuństwo.
Michał Kozicki (prezes HBO Polska w latach 2015-2018)
(…) nowe, oryginalne, niebanalne odpowiedzi. To właśnie jest wielką zasługą profesora Jacka Dąbały (…).
Paweł Lisicki (redaktor naczelny „Do Rzeczy”)
(…) obnaża surrealizm, a nawet zwykłą głupotę wielkich kwantyfikacji, prawd niesłusznie utrwalonych czy też pseudoautorytetów.
Tomasz Mielczarek (profesor, medioznwca, UJK)
(…) antidotum na głupotę, traktuję ją jako przewodnik dla uwiedzionych (ukąszonych, zaczadzonych) oraz zdezorientowanych.
Ks. Alfred Wierzbicki (profesor, filozof, KUL)
Prof. Jacek Dąbała napisał znakomitą książkę. (…).
Kazimierz Wolny-Zmorzyński (profesor zw., medioznawca, UŚ)
(…) powinni odsunąć od siebie ostre przedmioty.
Lech Zdybel (profesor, filozof, UMCS)
Jacek Dąbała jest profesorem zwyczajnym, pisarzem, scenarzystą i byłym dziennikarzem radiowo-telewizyjnym. Kieruje Katedrą Warsztatu Medialnego i Aksjologii w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej KUL. Jako ekspert stale komentuje i analizuje problematykę związaną z mediami, komunikowaniem, filmem i literaturą. Jest współscenarzystą jednego z najpopularniejszych polskich filmów – Młode wilki. Wykłada też na UKSW w Warszawie. Jako pisarz opublikował dziesięć powieści (m.in. Telemaniak, Pieszczochy losu, Złodziej twarzy, Diabelska przypadłość, Ryzykowny pomysł i Największa przyjemność świata) i jeden dramat (Mechanizm). Jego książki naukowe ukazują się w Polsce i za granicą (np. Horyzonty komunikacji medialnej, Tajemnica i suspens w sztuce pisania. W kręgu retoryki dziennikarskiej i dramaturgii medialnej, Warsztatowo-aksjologiczne mechanizmy tworzenia telewizji, Mystery and Suspense in Creative Writing, Media i dziennikarstwo. Aksjologia – warsztat – tożsamość, Creative Paths to Television Journalism). Jest członkiem Polskiej Akademii Nauk, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Polskiej Akademii Filmowej, Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej i Polskiego Towarzystwa Komunikacji Medycznej.
"(...) W ujęciu Magdaleny Mielnik sztuka ta ma wiele faset, zarówno tych apologetycznych, ukazujących zwłaszcza ideał obywatela i małżonki, jak i satyrycznych, piętnujących przywary, zwłaszcza chciwość, próżność i lubieżność, w szczególności tę obnażoną u mnichów i szlachty polskiej, oraz chłopską gnuśność i pijaństwo.
Tak zarysowaną problematykę autorka w sposób erudycyjny i barwny ukazuje w szerokim kontekście europejskim, poprzez wnikliwe studium bibliologiczne precyzyjnie kreśli antyczne i nowożytne źródła literackie gdańskich dzieł moralistycznych, tropi najistotniejsze motywy, w tym błazna, komedianta, a nade wszystko szeroko zarysowane wątki feministyczne.(...)"
dr hab. Marcin Kaleciński redaktor serii DOCTRINA CORONAT
"Możliwości techniczne polegające na skanowaniu i udostępnianiu on-line materiałów źródłowych, w tym również i dokumentów archiwalnych z dawniejszych epok, mimo całego postępu nie zastąpią umiejętności odczytywania dawnych zapisów neograficznych (...) Z pewnością materiały z uwagi na swoją doniosłość badawczą stanowią istotne uzupełnienie wiedzy na temat środowiska artystów i rzemieślników gdańskich lub działających w Gdańsku, w Prusach Królewskich oraz na Warmii w XVI - XVIII w. W źródłach przyswojonych nauce przez Niego odnaleźć można wiele nazwisk twórców całkowicie zapoznanych nauce i badaczom. Bez znajomości szczegółów ich życia oraz wykonanych prac jakakolwiek synteza dziejów sztuki i jej twórców w Gdańsku i Prusach Królewskich byłaby chybiona. Przedstawione źródłowe wydawnictwo słownikowe wnosi bardzo istotny wkład do wiedzy na temat środowiska artystycznego działającego w nowożytnym Gdańsku, Prusach Królewskich oraz na Warmii. Praca jest wynikiem długotrwałej i cały czas jeszcze trwającej kwerendy źródłowej; świadczy o niezwykłej cierpliwości i wzorowym opanowaniu materiału dokumentalnego przez Autora. Jej wydrukowanie z pewnością zostanie przyjęte z uznaniem przez licznych badaczy problemu i stanie się istotna pomocą w prowadzeniu badań szczegółowych."
prof. dr hab. Edmund Kizik (na podstawie recenzji wydawniczej)
Nie martw się, że producent, agent, czy dyrektor artystyczny wyrzuci Twój scenariusz przeczytawszy dziesięć stron. Wykorzystaj listę kontrolna z " Twój scenariusz jest do kitu!", a usuniesz wady w tekście i uzyskasz porywającą lekturę, od której nie będzie można się oderwać.
Dzisiaj, w dobie ogromnej konkurencji na rynku opowiadania historii, to jedyna książka, która niczym pocisk termolokacyjny namierza defekty twojego scenariusza i pokazuje jak się ich pozbyć.
Płyta, na której zespół Piramidy wyszedł obronną ręką z zadania zinterpretowania słynnych utworów największego rosyjskiego barda i poety Bułata Okudżawy. Grupa Piotra Kajetana Matczuka – m.in. Dyrektora Międzynarodowego Festiwalu Piosenki „Szlakiem Bardów” w Warszawie – w tradycyjnych tłumaczeniach wykonała m.in. takie pieśni jak „Wróżba”, „Czarny kot”, „Cudowny walc”, „Modlitwa” oraz „Majster Bułat”.
1. Wróżba
2. Czarny kot
3. List do mamy
4. Pieśń o żołnierskich butach
5. Aleksander Siergiejewicz Puszkin
6. Piosenka o Mozarcie
7. Cudowny Walc
8. Wańka Morozow
9. Piosenka o Arbacie
10. Ballada amerykańskiego żołnierza
11. Piosenka o młodym ułanie
12. Mała orkiestra nadziei
13. Piosenka o otwartych drzwiach
14. Ballada o głupcach
15. Modlitwa
16. Majster Bułat
Książka omawia koncepcję podmiotowości Stanisława Ignacego Witkiewicza i jej znaczenie dla jego twórczości malarskiej. Zawiera eksplikację pojęcia jedności osobowości znanego z pism estetycznych Witkiewicza, omawianego również szczegółowo w jego rozprawach ontologicznych. Analiza zawartości znaczeniowej pojęcia jedności osobowości jest dokonywana metodą ukazywania napięć i miejsc zaburzenia spójności między tezami dojrzałej ontologii Witkiewicza, jego estetyki i wczesnej metafizyki. Wielostronność oglądu prowadzi do ujawnienia tych znaczeń pojęcia jedności osobowości, które były zapoznawane w dotychczasowych ujęciach. Co więcej, pozwala ona na rozpoznanie wątków ontologicznych w twórczości artystycznej Witkiewicza. Monografia dowodzi aktualności myśli filozoficznej Witkiewicza, osadzając ją na tle filozofii dwudziestowiecznej – poglądów Henriego Bergsona, Maurice’a Merleau-Ponty-ego, Jacques’a Derridy i Gilles’a Deleuze’a.
„Książka Pawła Polita jest oryginalnym połączeniem perspektywy filozoficznej i głębokiego, kompetentnego wejścia w problematykę artystyczną. Jest ona nie tylko wartościową rekonstrukcją zawartości pojęciowej tytułowej kategorii oraz jej artystycznych »zastosowań«, ale również szeroko pomyślaną konceptualizacją związków, jakie łączą sztukę, w szczególności malarską i refleksję teoretyczno-filozoficzną. Jedną z zasług autora jest wyprowadzenie koncepcji Witkacowskich z epokowych uwikłań i odczytanie ich przez siatkę kategorialną współczesnych ujęć filozoficznych. Będzie ona interesująca dla szerokiego kręgu humanistów i zapewne bardzo przydatna w dydaktyce akademickiej”.
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Iwony Lorenc
Paweł Polit, Pojęcie jedności osobowości w twórczości filozoficznej i malarskiej Stanisława Ignacego Witkiewicza – zadanie finansowane w ramach umowy 644/P-DUNdem/2019 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę.
Album prezentuje najważniejsze prace Witkacego, jednego z najbardziej nowatorskich i niezwykłych malarzy polskich, podzielone na okresy twórczości artysty. Tekst znanego witkacologa – dr Anny Żakiewicz – prowadzi czytelnika przez koleje losu Witkacego i wprowadza w świat wyobraźni artystycznej twórcy. Oglądamy różne typy portretów Witkacego, jego liczne autoportrety, rzadsze w jego twórczości pejzaże, sceny fantastyczne, szkice.
„Piękny Instalator” to nowy album Marka Dyjaka. Jest to tytuł piosenki do tekstu Jana Kondraka, która była próbą nawiązania do obrazu Jerzego Dudy-Gracza. Tą piosenką Marek Dyjak w 1995 roku wyśpiewał jedną z nagród Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie.
Jak sam mówi :„Piosenka oczywiście została lekko zmodyfikowana, wcześniej była strasznie agresywna i wulgarna, co dało mi nagrodę, ale dziś nikt by jej nie chciał puścić w radiu, dlatego na potrzeby tego albumu została troszeczkę zmiękczona”. Na albumie tę piosenkę Marek Dyjak zaśpiewał w duecie z raperem Vieniem. Gościnnie na krążku pojawi się także Renata Przemyk oraz Zosia Hiszpańska młoda skrzypaczka, grająca temat do muzyki z filmu „Jasminum” Zygmunta Koniecznego, do którego słowa na potrzeby piosenki „Miriam” napisał Robert Kasprzycki.
Wokalista przyznaje, że zmienia się nieco brzmienie i klimat tego albumu. Jak mówi:
„Będzie to inny rodzaj muzyki, nie umiem tego opisać. Musicie Państwo posłuchać. Wydaje mi się, że nastąpił jakiś zwrot, jakaś progresja.”
Na płycie znajdą się piosenki autorstwa Jana Kondraka, Roberta Kasprzyckiego, Jacka Musiatowicza, Artura Andrusa, Dariusza Milińskiego i Adama Struga oraz temat z filmu „Jasminum” Zygmunta Koniecznego. Za produkcję muzyczną i opracowanie całości materiału odpowiada Marek Tarnowski, który od lat współpracuje z Artystą, tworząc część jego zespołu.
„Miasto Pińsk dawniej o rzeki Piny nazywane Pinnum, położone na Białej Rusi w województwie brzeskim litewskim, w zlewisku Morza Czarnego, pełne Rusinów, głównie schizmatyków, ma oprócz innych kościołów również kościół parafialny, znajdujący się pod opieką ojców franciszkanów” – czytamy w dokumencie diecezjalnym z 1727 roku.
Historia Bazyliki pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Pińsku w znakomity sposób reprezentuje zmienne i niejednokrotnie burzliwe dzieje wielu świątyń na dawnych ziemiach wschodnich Rzeczpospolitej. Obecny kościół katedralny diecezji pińskiej jest dziś jedyna czynną w tym mieście świątynią rzymsko-katolicką. Pierwotnie spełniał dwojaką rolę – służył franciszkanom jako kościół zakonny, jednocześnie sprawując rolę świątyni parafialnej, a po kasacie klasztory w 1852 roku pozostał jedynie przy tej drugiej funkcji. Do statusu katedry awansował po powołaniu nowej diecezji – pińskiej – w 1925 roku, tracąc go w latach 1946–1991, w okresie zawieszenia działalności administracji diecezjalnej na Białorusi, i by do niego powrócił w 1991 roku.
W czwartym tomie piątej części Materiałów do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej znalazło się dokładne omówienie historii, architektury, kompleksowe przedstawienie wystroju oraz stałego i ruchomego wyposażenia katedry w Pińsku. Książka została zaopatrzona w spisy wykorzystanych materiałó
Album prezentuje najwybitniejsze obrazy malarstwa polskiego i światowego od najwcześniejszych przykładów aż po współczesność. Mimo że publikacja ma charakter albumowy, to stanowi również kompendium niezbędnej wiedzy o dziejach malarstwa i może być przydatna dla szerokiego kręgu odbiorców.
Książka przedstawia najważniejsze dzieła architektury polskiej i światowej, cechy stylów, a także osiągnięcia najwybitniejszych mistrzów. Jest przeznaczona nie tylko dla miłośników architektury i zabytków, ale również dla tych, którzy dopiero rozpoczynają przygodę z jedną z najbardziej fascynujących gałęzi sztuki.
Książka Tomasza Górnego stanowi pierwsze tak szczegółowe i kompetentne opracowanie na gruncie muzykologii polskiej jednej z najważniejszych kolekcji dzieł organowych w dorobku Johanna Sebastiana Bacha. Jest to niewątpliwie publikacja cenna – zawiera nieznany wcześniej materiał źródłowy i wiele innych skrupulatnie zebranych, zweryfikowanych i prawidłowo zinterpretowanych informacji. Książka będzie znakomitą lekturą zarówno dla lepiej zorientowanych melomanów, jak i profesjonalistów: organistów i muzykologów. Jako badacz twórczości Bacha od lat zaangażowany w przybliżanie postaci kompozytora i wyjaśnianie jego kluczowej roli dla historii muzyki, szczególnie cieszę się, że oto pojawia się nowa i ważna pozycja w bibliografii Bachowskiej, która wyszła spod pióra polskiego autora.
dr hab. Szymon Paczkowski
Instytut Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego
Tomasz Górny jest adiunktem w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego badania dotyczą przede wszystkim związków muzyczno-literackich oraz twórczości Johanna Sebastiana Bacha. Ostatnio opublikował monografię Polifonia. Od muzyki do literatury (Kraków 2017).
Dzięki drobiazgowemu śledztwu Marka Telera poznajemy m.in. losy sławnej Iny Benity, odkrywamy kłamstwa arystokraty ukrywającego się pod pseudonimem Harry'ego Corta oraz podążamy za karierą Edwarda Raquello, etatowego amanta Hollywood, a później wymagającego szefa Głosu Ameryki. Wraz z autorem postaramy się również zrozumieć zawiłe losy Luli Kryńskiej, królowej piękności, na której życiorys padł cień współpracy z III Rzeszą oraz przyjrzymy się imponującej karierze niezbyt utalentowanej aktorki Moniki Carlo.
Wydana przez portal Histmag.org i wydawnictwo CM książka „Zapomniani artyści II Rzeczypospolitej” to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośniczek i miłośników historii dziesiątej muzy. Przenosi nas do świata celuloidowych taśm filmowych, porywających rewii oraz prawdziwych osobistości polskiej kultury. Do świata, którego już nie ma.
„Wśród polskich biografów zajaśniała nowa gwiazda! Dziennikarz Marek Teler – niestrudzony i utalentowany detektyw – z niespotykaną drobiazgowością przeprowadził serię śledztw dotyczących losów polskich artystów, którzy podczas II wojny światowej opuścili krąg scenicznych reflektorów i rozpłynęli się w mroku. Po dekadach możemy poznać ich historie, które okazują się bardziej zdumiewające i zawikłane od ich filmowych i estradowych kreacji.” - Marcin Szczygielski
Marek Teler – dziennikarz, popularyzator historii, bloger. Współpracownik portalu historycznego Histmag.org i czasopisma „Focus Historia”. Interesuje się między innymi historią kobiet oraz genealogią. Autor książek: „Kobiety króla Kazimierza III Wielkiego” oraz „Kochanki, bastardzi, oszuści. Nieprawe łoża królów Polski: XVI–XVIII wiek”.
Socjologia i przestrzeń miejska to systematyczny wykład na temat socjologii miasta i społecznych aspektów przestrzeni, który zainteresuje nie tylko socjologów, ale również studentów geografii, gospodarki przestrzennej, architektury i urbanistyki. W jasny i przystępny sposób autor porządkuje w nim socjologiczną problematykę miasta według dwóch kluczy: od zagadnień teoretycznych do przykładów podpartych danymi statystycznymi oraz od ogólnych do szczegółowych przedmiotów rozważań.
Wyczerpująco omawia główne procesy zachodzące w miastach w XX wieku - urbanizację, suburbanizację, dezurbanizację - wskazując również na perspektywy rowoju przestrzeni miejskiej w Polsce.
Książka Splątane obiekty. Przechwycenia artystyczno-literackie w niewspółmiernym świecie jest na gruncie polskim publikacją nowatorską, intelektualnie odważną, przy czym - jednoznacznie społecznie i politycznie zaangażowaną. Spotka się najprawdopodobniej z dużym oporem albo niezrozumieniem ze strony części tradycyjnie nastawionych odbiorców. Ale też może być, ze względu na bogactwo erudycyjnych odniesień, precyzję budowanego przez Annę Kałużę wywodu oraz klarowność silnie zeseizowanego języka, zachętą do niesztampowej, pogłębionej refleksji, a nawet rewizji utrwalanych społecznie, także w polskiej krytyce literackiej i krytyce sztuki, osądów i schematów myślenia.
Z recenzji dr. hab. Tomasza Cieślaka, prof. UŁ
Przechwycenia dziejące się w obszarze materii wcześniej czy później muszą doprowadzić nas do różnego rodzaju toksyczności, antropogenicznych zmian klimatu i środowiskowych mutacji. Im więcej pootwieranych kanałów gatunkowych i możliwych dostępów do rozmaitych pięter biologicznej rzeczywistości, tym bardziej realny staje się proces przenoszenia także tych elementów, które są niekorzystne dla (ludzkiego) życia. Przechwycenia dokonywane w tych zakresach są najczęściej konsekwencją katastrof ekologicznych (wycieków ropy, odpadów radioaktywnych i promieniotwórczych substancji, skażenia powietrza, zanieczyszczenia miast czy wyniszczenia przyrody) i dowodzą niezbicie, że zmiany środowiskowe są również zmianami kulturowo-estetycznymi. Nawet jeśli uszło to uwadze polityków, zależność tę na pewno zauważyli artyści i artystki, badacze i badaczki, którzy zaczęli zupełnie inaczej myśleć o swoich projektach.
Ze Wstępu
Anna Kałuża - dr hab., pracuje w Instytucie Literaturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego. Zajmuje się estetycznymi konsekwencjami przemian kulturowych i artystycznych, współczesną poezją i sztuką w ich wymiarach politycznych. Autorka książek: Wola odróżnienia. O modernistycznej poezji Jarosława Marka Rymkiewicza, Julii Hartwig, Witolda Wirpszy i Krystyny Miłobędzkiej (Kraków 2008), Bumerang. Szkice o polskiej poezji XX i XXI wieku (Wrocław 2010), Wielkie wygrane. Wspólne sprawy estetyki, krytyki i poezji (Mikołów 2011), Pod grą. Jak dziś znaczą wiersze, poetki i poeci? (Kraków 2015).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
