Publikacja Fundacji Stefana Gierowskiego jest rozbudowanym komentarzem odnoszącym się do Wystawy malarstwa Mariana Bogusza i Zbigniewa Dłubaka.
Wyborowi prac, które prezentowane były w galerii, towarzyszy tekst profesora Janusza Zagrodzkiego, który jest historycznym i teoretycznym rozwinięciem tytułu wystawy: „Spotkali się jako więźniowie niemieckiego obozu koncentracyjnego. Tam planowali, szkicowali zakazaną sztukę awangardową. Po wojnie zrealizowali swoje marzenia współtworząc polską sztukę nowoczesną”. Zagrodzki opisuje poszczególne wątki biograficzne obu artystów – rozpoczynając od ich pierwszego spotkania ukazuje, w jaki sposób ich drogi przecinały się, prowadząc do dojrzałej wizji własnej twórczości.
Projekt graficzny katalogu wykonał Łukasz Dybalski.
Publikacja „Malowanie Dziesięciorga Przykazań” stanowi monografię skupiającą się wokół cyklu Stefana Gierowskiego pod tym samym tytułem. Ma ona formę kompilacji tekstów naukowych, prasowych, publicystycznych oraz wywiadów z samym autorem. Fragmenty zawarte w komentarzach do poszczególnych prac stanowią próbę odczytania dekalogu na nowo, przybliżenie kwestii formalnych dzieł Gierowskiego, takich jak znaczenie koloru czy wszelkich trudności z oddaniem treści w malarstwie niefiguratywnym. Rozwiewają wątpliwości widza, nasuwają możliwe interpretacje oraz stawiają przed odbiorcą nowe pytania.
Projekt graficzny książki wykonał Łukasz Dybalski.
Książka została wyróżniona przez Polskie Towarzystwo Wydawców Książek w ramach konkursu „Najpiękniejsza książka roku 2014”.
Fotograficzny przekrój przez radziecką architekturę jednego z najbardziej tajemniczych, niezbadanych i rozległych zakątków świata.
Od Uralu po koło podbiegunowe, album odkrywa modernistyczne osiedla wzniesione na obrzeżach metropolii dalekiej północy, industrialne monomiasta, kosmiczne bryły radzieckich cyrków, betonowe gmachy teatrów oraz wszechobecne bloki z wielkiej płyty, wzniesione na wiecznej zmarzlinie Syberii.
Concrete Siberia od Zupagrafika podzielona jest na sześć rozdziałów, ilustrowanych ponad 100. zdjęciami rosyjskiego fotografa, Alexandra Veryovkina, przedstawiającymi trudne piękno i rozmach powojennej modernistycznej architektury Nowosybirska, Omska, Krasnojarska, Norylska, Irkucka i Jakucka, oraz codzienne życie ich mieszkańców. Książka zawiera prolog autorstwa krytyka architektury, Konstantina Budarina, mapy oraz krótkie eseje opisujące historie dzielnic mieszkaniowych powyższych miast.
Książka ta jest dość nietypowa, stanowi bowiem rodzaj rozbudowanego autokomentarza artysty do jednego cyklu obrazów, a nawet do jednej wystawy (BWA Lublin w czerwcu 2012). Staje się to pretekstem do ukazania horyzontu intelektualnego, w jakim funkcjonujuje obraz w dobie późnej nowoczesności. Analizując poszczególne aspekty swoich obrazów, jak i sposób ich eksponowania, autor stara się ukazać wagę i doniosłość fenomenów - takich jak powtórzenia, rama, etc. - które niemal niezauważalnie kształtują nasze widzenie, rozumienie i odczuwanie. Czyni to w dialogu, a czasami i w polemice z dyskutowanymi dzisiaj koncepcjami obrazu. Według Sławomira Marca tematem sztuki powinno być wszystko , które stanowi swoiste wyzwanie dla naszej wyobraźni i rozumienia. Z jednej strony odwołuje się ono bowiem do niemożliwej i nierealnej całości, a z drugiej ujawnia fragmentaryczność każdej konkretyzacji. Wprowadza logikę paradoksalną, która nie tyle owocuje postmodernistyczną konstatacją samej różnorodności, ile wzywa do czujnego precyzowania i orientowania owej wieloznaczności. Książka ta jest namysłem nad obrazem rozumianym jako manifestacja sztuki.
Książka zawiera szczegółowe studia wybranych zjawisk w sztuce polskiej: od Światowego Kongresu Intelektualistów we Wrocławiu (1948) do zainteresowań współczesnymi kulturowymi teoriami. Obejmuje historyczne rekonstrukcje uwikłań twórczości w bieżącą politykę, a także przybliża dyskusje krytyków nad znaczeniami poszczególnych formacji artystycznych. Analizowane aspekty sztuki polskiej i toczone spory wokół hiperrealizmu, nowej figuracji, twórczości nowych dzikich, określając specyfikę kolejnych dekad pozwalają odtworzyć nie tylko obszar inspiracji, ale także mechanizmy artystycznej identyfikacji. Kryjące się za nimi dzieła pozwalają także inaczej spojrzeć na powojenna historię sztluki polskiej nie opisaną wyłącznie awangardowym paradygmatem - ujawniają stosunkowo słabo rozpoznaną mapę artystycznej rzeczywistości, określoną poprzez ciągłe powroty do malarstwa i figuracji.
Fundament przyjętego w pracy myślenia stanowi idea głosząca, że uczestnik danego nurtu dyskursywnego może się niejako w nim przejrzeć jak w lustrze, a nawet więcej – partycypować w kreowaniu jego zawartości. Autor pyta, jak wyraźne może być to odbicie oraz w jaki sposób kształtuje się dynamika napięcia między dzierżącymi komunikacyjną władzę nadawcą a członkiem grupy słuchaczy, skupionej wokół wybranej stacji radiowej. W książce czytelnik znajdzie charakterystykę poszczególnych audycji Pierwszego Programu Polskiego Radia, ich autorów oraz tematykę. Zaproponowany przez autora profil odbiorcy powinien posłużyć dziennikarzom radiowym w tworzeniu autorskich audycji, książka zaś może zainteresować nie tylko medioznawców, do których jest adresowana.
Rzemiosło artystyczne jest od początku powstania historii sztuki jako nauki akademickiej niedocenianym, żeby nie powiedzieć deprecjonowanym obszarem badań. Idzie za tym potoczna opinia o drugorzędności dociekań nad rzemiosłem artystycznym w stosunku do przyjętych za ważne rozważań nad malarstwem, architekturą i rzeźbą. Paradoksalnie, jakby na przekór temu stanowisku, także historycy sztuki, ale tym razem w roli dyrektorów i kustoszy czołowych muzeów świata [...]. kupują za gigantyczne sumy do swoich zbiorów arcydzieła rzemiosła artystycznego, wielokrotnie przepłacając ich materialną wartość. [...] Bez przedmiotów rzemiosła artystycznego trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie większości muzeów. Gdyby je z muzeów wycofać, chodzilibyśmy po opustoszałych przestrzeniach, opustoszałych nie tylko materialnie, ale przede wszystkim mentalnie. One bowiem jako element codziennego życia, ale też celebry stanowią podstawę, na której budować możemy wiedzę o nas samych i o naszej przeszłości. [...] W rzeczywistości drugiej dekady XXI wieku nasza dyscyplina jawi się jako ta, która porusza najbardziej uniwersalne i prymarne sfery ludzkich potrzeb i aktywności. Dotyczy to generalnie wszystkich epok i kultur. Nasza dyscyplina, wolna od uprzedzeń, wolna od podziałów na „..lepsze" i „..gorsze", „ważne'" i „drugorzędne", może przekraczać ramy tradycyjnie pojmowanych sztuk: malarstwa, architektury, rzeźby, docierając do dzieł, w których kwestie estetyczne nie są pierwszoplanowe. Sprostanie tym oczekiwaniom nakłada na nas wymóg przyjęcia integralnej, multidyscyplinarnej postawy badawczej, opartej na wykorzystaniu różnorodnych, nowoczesnych metod i podejść badawczych. Pozwoli to uchwycić i wyjaśnić złożoność oraz bogactwo relacji, jakie tworzą przedmioty „rzemiosła artystycznego" ze swoim otoczeniem.
Przedmiotem wnikliwych rozważań autorki, rodowitej bydgoszczanki, jest architektura i urbanistyka Bydgoszczy, piątego pod względem obszaru miasta II Rzeczpospolitej. Miasta, w którym w okresie dwudziestolecia międzywojennego działo się wyjątkowo dużo ciekawego w zakresie tytułowej architektury i urbanistyki. Architekci (miejscowi, jak i przybyli z innych rejonów Polski) projektowali oraz wznosili przede wszystkim budynki mieszkaniowe, oryginalne obiekty użyteczności publicznej i przemysłowej, kościoły i kaplice, a także zabudowania (stadiony, stanice wodne, korty) związane z uprawianiem różnych dyscyplin sportowych.Z recenzji prof. zw. dr. hab. Lechosława LameńskiegoKsiążka Agnieszki Wysockiej spotka się z żywym przyjęciem zarówno w środowisku rodzimych badaczy architektury nowoczesnej, studentów architektury i historii sztuki, a także mieszkańców tego pięknego miasta oraz regionu, zainteresowanych skomplikowaną historią i bogatą infrastrukturą architektoniczno-urbanistyczną, pozwalając uznać Bydgoszcz za jedno z najciekawszych miast Polski.
Chcesz poznać najbardziej skrywane sekrety iluzji? Chcesz poznać fascynujące ciekawostki z życia wielkich mistrzów? Chcesz nauczyć się wielu efektów iluzjonistycznych? Ta książka jest właśnie dla ciebie
Książka Od eksperymentu do fabuły Twórczość filmowa Petera Timara jest pierwszą monografią obejmującą całość dokonań tego węgierskiego twórcy. W polskim piśmiennictwie brakuje prac na temat współczesnej kinematografii węgierskiej, która bez wątpienia zasługuje na uwagę i przybliżenie czytelnikom. Twórczość Timara reprezentuje ten wycinek długiej i bogatej w osiągnięcia historii węgierskiego filmu, dlatego niniejsza książka jest próbą, przynajmniej częściową, wypełnienia tej pustki.
Reprint oryginały z 1877 r., nakładem S. Orgelbranda Synów i Drzeworytni Warszawskiej.
Monografia Wilanowa, zawierająca opis pałacu i znajdującej się tam galerii obrazów. Bogato ilustrowana drzeworytami wykonanymi przez najlepszych rytowników warszawskich według rysunków wybitnych artystów: Wojciecha Gersona i Henryka Pillatiego. Między innymi widoki pałacu, ogrodu, kościoła, kaplicy, pokoi i licznych obrazów z Galerii Wilanowskiej.
Reprint albumu z 1916 r. wydanego staraniem Koła Architektów i Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości w Warszawie. Swoisty katalog zdjęć zabytkowych obiektów architektonicznych, zgromadzonych na wystawie Architektury Polskiej w roku 1915.
Reprint oryginału wydanego nakładem własnym autora w 1888 roku. Książkę, jak sam autor zaznaczył we wstępie, opracował z potrzeby zebrania w jednym woluminie wiadomości o ogrodnictwie, ponieważ o zasadach urządzania ogrodu spacerowego nie przemawiał dotąd z książki żaden z ogrodników Polaków. Dobre rady Czartoryskiej z Myśli różnych o zakładaniu ogrodów i Franciszka Giżyckiego z "O przyozdobieniu siedlisk wiejskich" dziś już są przestarzałe, niewystarczające i z obecnym stanem ogrodniczej wiedzy niezgodne. W związku z tym Jankowski książkę "Ogród przy dworze wiejskim" uzupełnił o setki rycin, planów, opisów roślin ozdobnych, warzywnych i drzew oraz o sposobach ich uprawy. Dzieło Jankowskiego to kompendium wiedzy nie tylko dla ogrodników, ale również dla tych, co wracają do starych metod upraw i hodowli, dawnych aczkolwiek zapomnianych dziś odmian, dla poszukujących skutecznych wskazówek i inspiracji działkowiczów. Dwa tomy w jednym woluminie.
Książka wydana w Poznaniu w 1896 roku. Podstawowe dzieło, obok Krótkiej nauki budowania dworów, przypisywanej Opalińskiemu, nawołujące do poszukiwania narodowego stylu. Zachęcamy do lektury, szczególnie współczesnych architektów, którzy projektują domy jednorodzinne w stylu jak to nazywają „dworkowym”.
Reprint wydania z 1925 r. Monografia 4 pałaców i 2 dworów zaprojektowanych przez znanego architekta Jakóba Kubickiego: pałace w Białaczewie, Bejscach, Igołomi, Pławowicach; dwory w Witkowicach i Nadzowie. Na ostatniej stronie faksymile podpisu J. Kubickiego.
Reprint oryginału z 1659 r. ze zbiorów Biblioteki Kórnickiej. Dzieło napisane prawdopodobnie przez Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego i koronnego. Ta licząca sobie 32 strony książka miała być podręcznikiem dla "możnych panów", którzy zamierzali budować swoje siedziby na wsi. Są w niej zawarte podstawowe, ponadczasowe zasady budowania i dobre rady. Część pierwsza zawiera reprint oryginału, druga, ten sam tekst drukowany współczesną czcionką z tłumaczeniem staropolskich zwrotów.
Kroje architektury, obejmujące rozmaite jej kształty, uważane jako przedmiot piękności przez Adama Idźkowskiego. Reprint oryginału z 1832 roku. Idźkowski był przedstawicielem eklektyzmu w architekturze z wyraźną predylekcją do stylu gotyckiego. W r. 1832 ukazały się „Kroje architektury, obejmujące rozmaite jej kształty, uważane jako przedmiot piękności”. Mimo pewnej oryginalności w ujęciu tematu i starannego opracowania Kroje architektury nie zyskały uznania i pozostały w cieniu pracy Marconiego, która rychło doczekała się drugiego wydania. Nie zrażony I. obok publikacji pomniejszych rozprawek, przystąpił do wydawania okazałego dzieła pt. „Plany budowli, obejmujące rozmaite rodzaje domów, mieszkań wiejskich różnej wielkości, kościołów, gmachów publicznych, mostów, ogrodów, monumentów i tym podobnych szczegółów w rozmaitych stylach architektury.” Wychodziło ono zeszytami i obejmowało przedstawione w pięknych stalorytach znakomicie narysowane projekty I-ego (120 tablic); za pracę tę Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu mianowała I-ego swoim członkiem.
Sam Autor najlepiej wprowadzi nas w świat sprzed wieków, który przedstawia w albumie: "Podróżując wiele po Księstwie zauważyłem, że pamiątki nasze "dwory i dworki szlacheckie" owe świadki dawnej świetności, z dniem każdym uszczuplają się już to przez przebudowywania historycznych siedzib naszych przodków, już to przez rozbieranie i stawianie nowych. Czy pozostały, choćby tylko na papierze, podobizny wszystkich owych dawnych zabytków naszego budownictwa - nie wiem. Tu i ówdzie tylko spotkałem pomiędzy obywatelstwem ziemskim takich, którzy owe podobizny dworów polskich z wielką troskliwością zbierają i jako cenną rzecz przechowują.
Sam Autor najlepiej wprowadzi nas w świat sprzed wieków, który przedstawia w albumie: "Podróżując wiele po Księstwie zauważyłem, że pamiątki nasze "dwory i dworki szlacheckie" owe świadki dawnej świetności, z dniem każdym uszczuplają się już to przez przebudowywania historycznych siedzib naszych przodków, już to przez rozbieranie i stawianie nowych. Czy pozostały, choćby tylko na papierze, podobizny wszystkich owych dawnych zabytków naszego budownictwa - nie wiem. Tu i ówdzie tylko spotkałem pomiędzy obywatelstwem ziemskim takich, którzy owe podobizny dworów polskich z wielką troskliwością zbierają i jako cenną rzecz przechowują.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
