More than forty years after Bruce Lee’s sudden death at age 32, journalist and author Matthew Polly has written the definitive account of Lee’s life. It’s also one of the only accounts; incredibly, there has never been an authoritative biography of Lee. Following a decade of research that included conducting more than one hundred interviews with Lee’s family, friends, business associates and even the mistress in whose bed Lee died, Polly has constructed a complex, humane portrait of the icon.
There are his early years as a child star in Hong Kong cinema; his actor father’s struggles with opium addiction and how that turned Bruce into a troublemaking teenager who was kicked out of high school and eventually sent to America to shape up; his beginnings as a martial arts teacher, eventually becoming personal instructor to movie stars like Steve McQueen; his struggles as an Asian-American actor in Hollywood and frustration seeing role after role he auditioned for go to white actors in eye makeup; his eventual triumph as a leading man; his challenges juggling a sky-rocketing career with his duties as a father and husband; and his shocking end that to this day is still shrouded in mystery.
'Describes with plenty of colour how surrealism, from Rene Magritte's bowler hats to Salvador Dali's watches, was born and developed' The Times
During the 1920s, in the Parisian neighbourhood of Montparnasse, a unique flowering of avant-garde artistic creativity became the cradle of Dada and Surrealism. In this crowd biography, Sue Roe tells the story - from Duchamp to Dali, via Man Ray and Max Ernst - of the salons and cafes, alliances and feuds, love affairs and scandals, successes and suicides of one of the most important and long-lasting artistic achievements of the twentieth century.
'Supercharged. Highly colourful . . . they're all here, the big names of the time - behaving badly, and, at times, quite madly too' Observer
Revolutionary essays on design, aesthetics and materialism - from one of the great masters of modern architecture
Adolf Loos, the great Viennese pioneer of modern architecture, was a hater of the fake, the fussy and the lavishly decorated, and a lover of stripped down, clean simplicity. He was also a writer of effervescent, caustic wit, as shown in this selection of essays on all aspects of design and aesthetics, from cities to glassware, furniture to footwear, architectural training to why 'the lack of ornament is a sign of intellectual power'.
Translated by Shaun Whiteside
With an epilogue by Joseph Masheck
Powstał wszechstronny portret aktorki, uwzględniający nie tylko jej role teatralne i filmowe, ale także występy kabaretowe, współpracę z radiem, telewizją… Powstał także ciekawy portret kobiety (wraz ze wszystkimi jej słabościami), która zaznała niedostatku, poznała smak ogromnej popularności, ale największe role teatralne stworzyła u schyłku życia, zupełnie zapomniana przez kino, które ją wykreowało. […] Praca jest świetnie napisana, perfekcyjnie opracowana od strony bibliograficznej, określiłabym ją mianem wręcz wzorcowej monografii aktorskiej. […] Powstał więc ostatecznie pasjonujący portret aktorki teatralnej, filmowej – portret człowieka o niebanalnym i trudnym życiorysie.
prof. dr hab. Małgorzata Hendrykowska
Dobrze się stało, że Roman Włodek napisał książkę poświęconą Jadwidze Andrzejewskiej. Aktorkę tę ciepło wspominają widzowie starszej generacji, natomiast nie zna jej młode pokolenie, zupełnie oderwane od kontaktów z przedwojennym kinem polskim. Książka Jadwiga Andrzejewska na scenie i ekranie wypełnia lukę w wiedzy o polskim teatrze i kinie, a dla młodych teatrologów i filmoznawców jest wzorem badawczej rzetelności, umiejętności docierania do trudno dostępnych źródeł
zawierających istotne informacje, dogłębnej znajomości epoki oraz – last but not least – elegancji i taktu w sposobie prezentowania niebanalnej biografii aktorki.
prof. dr hab. Grażyna Stachówna
Miesięcznik poświęcony jest dramaturgii współczesnej – teatralnej, filmowej, radiowej i telewizyjnej. Został założony w 1956 roku przez Adama Tarna, dramatopisarza i tłumacza, który kierował pismem do 1968 roku. Ogromny wpływ na kształt miesięcznika miał Konstanty Puzyna, krytyk, który współzakładał pismo a potem był jego redaktorem naczelnym od 1972 roku aż do śmierci w 1989 roku. Naczelnymi byli także Stanisław Stampf’l (1968-1971), Jerzy Koenig (1989-1990). Od 1991 roku „Dialogiem” kieruje Jacek Sieradzki. Podstawowym zadaniem pisma była i jest publikacja tekstów dramatycznych. W każdym numerze miesięcznika od prawie pięćdziesięciu lat ukazuje się co najmniej jedna polska sztuka lub scenariusz. Drukujemy także starannie wybrane tłumaczenia najciekawszych współczesnych sztuk obcojęzycznych. W sumie uzbierało się już prawie dwa tysiące dzieł dramatycznych, co jest, jak się zdaje, wynikiem bez precedensu w światowym piśmiennictwie teatralnym. Sztukom towarzyszą na łamach „Dialogu” eseje, rozmowy redakcyjne, felietony, szczegółowe prezentacje sylwetek dramatopisarzy a także informacje o życiu współczesnego teatru. Redaktor naczelny - Jacek Sieradzki.
A genius and prophet whose timeless works encapsulate the human condition like no others. A writer who surpassed his contemporaries in vision, originality and literary mastery. Who wrote like an angel, putting it all so much better than anyone else.
Is this Shakespeare? Well, sort of.
But it doesn't really tell us the whole truth. So much of what we say about Shakespeare is either not true, or just not relevant, deflecting us from investigating the challenges of his inconsistencies and flaws. This electrifying new book thrives on revealing, not resolving, the ambiguities of Shakespeare's plays and their changing topicality. It introduces an intellectually, theatrically and ethically exciting writer who engages with intersectionality as much as with Ovid, with economics as much as poetry: who writes in strikingly modern ways about individual agency, privacy, politics, celebrity and sex. It takes us into a world of politicking and copy-catting, as we watch him emulating the blockbusters of Christopher Marlowe and Thomas Kyd, the Spielberg and Tarantino of their day; flirting with and skirting round the cut-throat issues of succession politics, religious upheaval and technological change. The Shakespeare in this book poses awkward questions rather than offering bland answers, always implicating us in working out what it might mean.
Książka towarzysząca wystawie „Polska” na eksport w syntetyczny sposób przedstawia dzieje miesięcznika „Polska” w kluczowym dla jego rozwoju okresie 1954–1968. Zadaniem przeznaczonego na eksport pisma, wydawanego w kilkunastu wersjach językowych, było budowanie wizerunku PRL poprzez jego największe osiągnięcia w kulturze, nauce, przemyśle, ale też odbudowie i modernizacji kraju. Propagandowa rola publikowanych tam materiałów nie ulega wątpliwości, jednak za sprawą pracujących dla miesięcznika znakomitych fotografów, jak m.in. Marek Holzman, Irena Jarosińska, Tadeusz Rolke, Tadeusz Sumiński , Jan Morek i wielu innych, „Polska” stanowi dziś nieocenione źródło dla historii powojennej fotografii prasowej. W książce zestawiono materiały opublikowane na łamach rozmaitych edycji miesięcznika z wyborem oryginalnych materiałów odnalezionych w archiwach fotografów. Przedstawione w układzie tematycznym, pozwalają zobaczyć, jakim zabiegom poddawano autorskie fotografie, by osiągnąć zamierzone cele propagandowe, ale i artystyczne. Towarzyszą im eseje poświęcone historii miesięcznika i ukazujące jego funkcjonowanie w kontekście ówczesnej sytuacji politycznej i społecznej, a dopełnieniem są przedstawienia sylwetek najważniejszych współpracujących z nim fotografów — postaci kluczowych dla historii polskiej fotografii tego okresu.
„Żywy” koncert ku czci Chopina w wielotysięcznej Sali Copernicus Center w Chicago z udziałem Bogusława Kaczyńskiego (słowo), Haliny Czerny-Stefańskiej (fortepian), Juliusza Ursyna-Niemcewicza (tenor) i Wojciecha Stysza (fortepian). Barwna opowieść o Chopinie ilustrowana muzyką. Rodzaj audiobooka. Do słuchania także w samochodzie. Znakomita pozycja edukacyjna dla młodzieży i melomanów.
Paweł Lewiecki był wybitną osobowością artystyczną, wychowankiem Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie. Jego grę cechowała ogromna muzykalność, wirtuozeria i jakaś artystyczna wyniosłość. Pozostały po nim nieliczne nagrania dzieł Chopina, Liszta, Skriabina, Rachmaninowa.
Niedostępne dotąd przeboje „Chłopaka z Sosnowca”: Kujawiak Wieniawskiego, pieśń Na ust koralu, słynny filmowy przebój Sweet melody of the night i inne. Atrakcją płyty jest zapis przemówienia wygłoszonego przez Bogusława Kaczyńskiego podczas odsłonięcia pomnika Jana Kiepury w Sosnowcu w 2002 r. Wszystkie nagrania poddane zostały rekonstrukcji cyfrowej.
Najsławniejszy na świecie pianista. Gorący patriota, polityk i czarodziej estrady. Gra utwory Chopina, Liszta, Schuberta oraz wygłasza ORĘDZIE DO NARODU.
This beautiful art book for children charts the evolution of the greatest cultural achievements in painting, sculpture and photography.
Art: A Children's Encyclopedia traces the development of painting, from prehistoric cave drawings to the Mona Lisa to contemporary street art. Get to grips with world-famous sculptures, including the Terracotta Army and Michelangelo's David. Find out about photography, from pinhole cameras to digital imagery and iconic photography such as Neil Leifer's Ali versus Liston.
With amazing facts, clear explanations, and stunning photography, Art: A Children's Encyclopedia is the essential introduction to the art world for children.
W Kościele katolickim sanktuarium stanowi przestrzeń uznaną za miejsce święte, w której w sposób szczególny Bóg udziela swojej łaski. Najczęściej jest to kościół lub jego część. W Polsce mamy ponad 200 sanktuariów. Zapewne wynika to z naszej chrześcijańskiej tradycji, a także głębokiej religijności społeczeństwa. Są to głównie ośrodki maryjne (ponad 85 proc.), poświęcone Chrystusowi lub świętym. Każde z nich posiada jakiś cudowny obraz (np. Gietrzwałd), figurkę (np. Skępe) lub relikwie (np. Gniezno). Osobną kategorią sanktuariów są kalwarie, czyli zespoły kościołów i kaplic odwzorowujące drogę krzyżową z Jerozolimy.
W dziejach Polski rola sanktuariów zwykle nie ograniczała się jedynie do funkcji religijnej. Miały one swój udział w kształtowaniu postaw patriotycznych narodu, szerzeniu oświaty i kultury. Stały się ważnymi centrami tzw. pątnictwa narodowego. Co ciekawe, każdego roku średnio 7 mln Polaków, czyli ok. 15 proc. ludności, wybiera się z pielgrzymką do wybranego miejsca kultu – sanktuarium. Polscy pątnicy stanowią około 5 proc. wszystkich chrześcijan pielgrzymujących na świecie i 20 proc. wędrujących do miejsc kultu Europejczyków.
W książce „Najpiękniejsze polskie sanktuaria” przedstawiliśmy tylko wybrane spośród tych niezwykłych miejsc w naszym kraju. Wszystkie zostały w interesujący sposób opisane, a całość uzupełniono barwnymi fotografiami. Mamy nadzieję, że publikacja zachęci do osobistego nawiedzenia chociaż kilku sanktuariów – może na początek tych w najbliższej okolicy – tak ważnych dla religii chrześcijańskiej, ale także lokalnego kultu.
„Czytelniku Szanowny
Jeśli czujesz, tęsknisz i kochasz,
to już blisko do tej prostoty,
do jedynej tęsknoty za Bogiem.
Zobacz, przeczytaj i ukochaj”.
(ksiądz biskup Józef Zawitkowski)
Bogato ilustrowany album ukazujący świetność Teatru Muzycznego ROMA w czasie czteroletniej dyrekcji Bogusława Kaczyńskiego (1994-1998). 400 fotografii autorstwa Ireneusza Sobieszczuka, ukazujące światowy rozmach tej sceny i plejadę gwiazd, które tworzyły jej legendę (Brodzińska, Morka, Polańska, Długosz, Teliga, Sokorska, Wojnicki, Matulka, Laszczkowski, Bayer).
Wanda Wermińska była jedną z największych gwiazd polskiej opery XX stulecia. Porywała publiczność w kraju i na świecie wspaniałym głosem, ogromnym talentem aktorskim, ognistym temperamentem. Na płycie znajdują się najsłynniejsze arie operowe z Carmen, Toski, Aidy i Madame Butterfly. Artystka mówi też o swojej bajecznej karierze. Duże przeżycie dla słuchacza.
Istota pamięci to szczelina istnienia, wskazująca na rozdział między tym, co stanowi wewnętrzny obraz a rzeczywistym pierwowzorem. Tylko nielicznym, nazwijmy ich tu filozofami-artystami, udaje się osiągnąć niemal gnostycki wgląd w istotę rzeczy pamiętania. Tak oto zewnętrzne uzmysłowienie upamiętnionych w myślach form sztuki staje się naszą własnością. Możemy je uzupełniać naszym wyobrażeniem, nadać im odpowiadające nam proporcje, a nawet wpleść rysy naszego charakteru, uczucia, marzenia. Inkarnacja przedmiotu sztuki może przybrać w naszym umyśle nieuchwytne i nieprzewidywalne formy – łańcuchy powiązań. Rupiecie pamięci budują rusztowania sztuki, po których wznosimy się, a któż może temu zaprzeczyć, ku światom możliwym i zasadniczo różnym od naszego. Tym samym zabawa z pamięcią staje się niekiedy niepewnością i ryzykiem. Pierwotny, przypominany materiał sztuki sprawia, że wyłaniają się z niego całkowicie nowe, możliwe byty, słuchowe z obrazu, wzrokowe z muzyki, wyobrażeniowe z myśli, zapachowe z dotyku. Emocjonalna moc pamięci nie jest mechanicznym przypominaniem minionego, lecz twórczym działaniem, przynoszącym nowe formy przy pomocy medium sztuki.
W trakcie lektury tomu Zapomniana sztuka – sztuka pamiętania można odnieść wrażenie podobieństwa teraźniejszości do przeszłości, które tkwi w enigmatycznej tożsamości niezmiennych elementów bytu. W interpretacji takich fenomenów sztuki, jak muzyka, malarstwo, słowo, fotografika, teatr, wyczuwa się ciągłość i pewna wspólność – wiecznie żywą identyczność.
Z recenzji dr. hab. Jacka Prokopskiego, prof. PWr
„Legendy polskiej sceny” to seria kompilacji dedykowana najważniejszym wykonawcom w historii rodzimej muzyki rozrywkowej. Każdy tytuł poświęcony jest innemu, ale za każdym razem tak samo istotnemu, artyście lub całemu zespołowi. Takiemu jak na przykład Perfect. Na płycie znalazło się aż siedemnaście utworów z dorobku grupy, w tym sześć w wykonaniu koncertowym. Tracklista tej kompilacji pęka w szwach od wielkich przebojów. Począwszy od „Co za hałas, co za szum”, przez „Idź precz!”, „Ale w koło jest wesoło”, „Nie płacz Ewka”, "Kołysankę dla nieznajomej” i „Nie mogę Ci wiele dać”, aż do słynną „Autobiografię”. Znalazło się tutaj również miejsce dla wybranych piosenek z bardzo dobrej, ale niedocenionej płyty „Schody”.
tracklista:
1. Co za hałas, co za szum
2. Idź precz!
3. Ale w koło jest wesoło
4. Nie bój się tego wszystkiego (Chodź kochanie)
5. A kysz, biała mysz
6. Nie płacz Ewka
7. Nie patrz jak ja tańczę
8. Obracam w palcach złoty pieniądz
9. Wyspa, drzewo, zamek
10. Chce mi się z czegoś śmiać
11. Objazdowe nieme kino
12. Kołysanka dla nieznajomej
13. Nie mogę Ci wiele dać
14. Schody
15. Urodziłem się nie do pary
16. Autobiografia
17. Chcemy być sobą
„Legendy polskiej sceny” to seria kompilacji dedykowana najważniejszym wykonawcom w historii rodzimej muzyki rozrywkowej. Każdy tytuł poświęcony jest innemu, ale za każdym razem tak samo istotnemu, artyście lub całemu zespołowi. Takim jak na przykład Lech Janerka i jego legendarna kapela Klaus Mitffoch. Na płycie znalazło się aż szesnaście utworów a wśród nich nagrania zarówno z solowego repertuaru Janerki, jak i z czasów wspomnianego zespołu. Te pierwsze reprezentują na przykład „Historia podwodna”, „Ta zabawa nie jest dla dziewczynek” oraz „Jest jak w niebie”, te drugie – „Jezu jak się cieszę”, „Strzeż się tych miejsc” oraz „Ewolucaj, rewolucja i ja”.
tracklista:
1. Jezu, jak się cieszę
2. Powinność kurdupelka
3. Ewolucja, rewolucja i ja
4. O głowie
5. Klus Mitroh
6. Ogniowe strzelby
7. Strzeż się tych miejsc
8. Dla Twojej głowy komfort
9. Ta zabawa nie jest dla dziewczynek
10. Jest jak w niebie
11. Konstytucje
12. Lola (chce zmieniać świat)
13. Niewole
14. Historia podwodna
15. Tryki na start
16. Nad ranem śmierć się śmieje
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
