Prezentowane rozważania na temat przestrzeni kuchni wynikają z różnych perspektyw oglądu kultury i życia społecznego, a ich podstawą analityczną są zarówno źródła historyczne i archiwalne, wyniki badań etnograficznych i archeologicznych, jak i materiały o charakterze literackim, prasowym i reklamowym, fragmenty kolekcji muzealnych oraz wizualizacje architektoniczne.
Pierwsza w Polsce zbiorcza publikacja na temat cudownych źródełek przybliża miejsca, które często mają duże znaczenie dla duchowej, religijnej, a także fizycznej kondycji Polaków. Album jest dziełem pionierskim, jedynym na rynku książki, który temat źródełek opracowuje w tak obszerny i wszechstronny sposób. Zamieszczono tu obszerne opisy i fotografie 120 źródełek z różnych stron naszego kraju, z którymi związane są relacje i opowieści o uzdrowieniach i innych wydarzeniach o charakterze nadprzyrodzonym.Dzieło ma znaczące walory krajoznawcze i edukacyjne, cenne zarówno dla młodzieży, jak i osób dorosłych. Zamieszczono tu liczne barwne mapy z zaznaczonymi miejscami, gdzie znajdują się opisywane źródełka: mapę Polski, trzy mapy województw, w których występuje najwięcej źródełek (małopolskie, podkarpackie, podlaskie) oraz 120 niewielkich map z fragmentami kraju stanowiącymi okolice poszczególnych źródełek. Z reguły źródełka usytuowane są obok świątyń: sanktuariów, kościołów lub kaplic. Każde z tych miejsc zostało w niniejszej publikacji szczegółowo omówione i przedstawione na barwnych fotografiach.Tradycja przypisuje niektórym źródłom związek z ważnymi wydarzeniami w dziejach naszej Ojczyzny oraz ze znanymi postaciami, jak Marysieńka Sobieska (związana z historią cudownego źródełka w Krasnobrodzie) czy znane postacie polskiej kultury, jak Stefan Żeromski czy Zygmunt Krasiński. Cudowne źródełka są także ważnym elementem kultury ludowej i ciągle żywych regionalnych tradycji. Piękne legendy opisujące wydarzenia związane z cudownymi źródełkami są dowodem nie tylko ogromnej wiary, ale i bogatej ludowej wyobraźni.
Oddajemy w Państwa ręce tom ""Kulturoznawstwo polskie. Przeszłość, przestrzeń, perspektywy"", który powstał jako trzeci w ramach pracy nad grantem badawczym ""Kulturoznawstwo polskie. Historia i dziedzictwo dyscypliny"". [...] Dylematy polskiego kulturoznawstwa mają dwa źródła: wewnętrzne - łączące sie z samym rozwojem dyscypliny i skłaniające do wskazywania kierunków czy też czynienia projektów na przyszłość oraz zewnetrzne - wypływające z obawy nie tyle o potencjał naukowy, co w ogóle o istnienie i trwanie dyscypliny.
Przedstawiona Czytelnikowi monografia wieloautorska pt. Wokół muzyki Feliksa Nowowiejskiego stanowi zbiór oryginalnie ujętych refleksji oraz zupełnie nowych faktów dotyczących twórczości autora Roty. Feliks Nowowiejski jest kompozytorem doskonale znanym w środowisku muzycznym, jednak niedostatecznie rozpoznawalnym i obecnym w świadomości i ogólnej wiedzy osób niezwiązanych z zawodami muzycznymi. Próbę naświetlenia tego problemu, z okazji 70. rocznicy jego śmierci, podjęło w 2016 roku ? formalnie ustanowionym przez Sejm RP Rokiem Nowowiejskiego ? wiele instytucji. Z uwagi na 140. rocznicę urodzin twórcy zakres prowadzonych działań naukowych, artystycznych i popularyzatorskich rozszerzono na rok 2017, w którym Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego ogłosiło specjalny program dotacyjny ? ?Nowowiejski 2017?.
We are all dressed. But how often do we pause to think about the place of our clothes in our lives? What unconscious thoughts do we express when we dress every day? Can memories, meaning and ideas be wrapped up in a winter coat?
These are the questions that interest Shahidha Bari, as she explores the secret language of our clothes. Ranging freely through literature, art, film and philosophy, Dressed tracks the hidden power of clothes in our culture and our daily lives. From the depredations of violence and ageing to our longing for freedom, love and privacy, from the objectification of women to the crisis of masculinity, each garment exposes a fresh dilemma. Item by item, the story of ourselves unravels.
Evocative, enlightening and dazzlingly original, Dressed is not just about clothes as objects of fashion or as a means of self-expression. This is a book about the deepest philosophical questions of who we are, how we see ourselves and how we dress to face the world.
Lotna nowoczesnośćto nie tylko kolejna filozoficzna opowieść o nowoczesności; to propozycja myślenia o współczesnym świecie z wykorzystaniem narzędzi dostarczanych przez historyków, socjologów, ekonomistów, teoretyków mediów czy kulturoznawców; to opowieść o ludzkim sprawstwie i jego filozoficznych artykulacjach.
Korzystając z nowszych metodologii badań, Autorka konstruuje w książce własną oryginalną propozycję zastosowania w interpretacji tekstów wybranych kategorii kulturowej teorii literatury. Instruktywnie wprowadzając odbiorców w różne perspektywy teoretyczne, sama posługuje się nimi w lekturze literatury polskiej XIX, XX i XXI wieku.W kolejnych częściach publikacji przedstawia zagadnienia związane z etnopoetyką i gatunkami interkulturowymi, praktykami przestrzennymi, migracjami, kulturowymi reprezentacjami oraz tożsamościami. Układ tomu wydobywa koncepcję całości pracy oraz wskazuje główne nurty namysłu nad możliwościami badań wykorzystujących instrumentarium etnologiczno-literackie.
Książka dr Doroty Rak, poświęcona charakterystyce archiwaliów podhalańskich zgromadzonych w Archiwum Muzeum Etnograficznego im. Seweryna Udzieli w Krakowie i ich waloryzacji pod kątem pełnionych funkcji informacyjnej i naukowej, jest pozycją z wielu powodów cenną i zasługującą na uwagę. Autorka na wstępie klarownie przedstawiła zakres i cele pracy, sformułowała główne pytania badawcze, postawiła hipotezy, omówiła metody, a także zdefiniowała podstawowe pojęcia,takie jak podhalanika, funkcja informacyjna i funkcja naukowa, a także komunikacja naukowa, komunikacja społeczna i komunikacja kulturowa. Jest to rzetelnie udokumentowana i ważna z punktu widzenia badań źródłowych książka, podejmująca próbę analizy gromadzonych w Archiwum Muzeum Etnograficznego nieprzerwanie od 1911 roku rękopisów, maszynopisów, pocztówek, rysunków, fotografii, druków ulotnych i listów. [] Dla zainteresowanych problematyką kultury Podhala jest także wręcz niezbędnym źródłem wiedzy, pomocnym w poszukiwaniu odpowiednich materiałów i dokumentów archiwalnych.Z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Linerta
Numer poświęcony sposobom używania terminu „rasa” w kulturze polskiej w i początku XX wieku. Autorzy rozpatrują to zjawisko w 3 obszarach: w nauce, piśmiennictwie artystycznym, obejmującym również podróżopisarstwo i pamiętnikarstwo oraz w publicystyce politycznej. Wskazują m.in. na specyficzny charakter stosowania tego terminu, na co wpływ miały: wyjątkowość sytuacji politycznej Polski – brak państwa, a także spuścizna ideologii sarmatyzmu, która wskazywała na odrębność etniczną szlachty i chłopstwa.
W zeszycie znalazły się też artykuły opisujące: rozwój negatywnego stereotypu „rasy” żydowskiej, który przybrał na sile na przełomie XIX i XX wieku, jak „rasa” uwodziła intelektualistów o bardzo różnych światopoglądach, związki między słowami „rasa” i degeneracja, postawę jaką wobec kategorii „rasy” przyjmowali XIX-wieczni polscy podróżnicy w zetknięciu z radykalnie odmiennymi kulturami.
Przywiązywanie się jest zjawiskiem uniwersalnym kulturowo oraz typowym nie tylko dla gatunku homo sapiens. To dzięki niemu potomstwo poszukuje opieki rodziców, zaś rodzice tę opiekę zapewniają. To również w dużej mierze dzięki niemu możliwe jest poznawanie świata, uczenie się i stawanie się samodzielnie funkcjonującą jednostką.
Katarzyna Lubiewska opisuje przywiązanie i rodzicielstwo oraz ich kontekstualne, w tym kulturowe, uwarunkowania. Prezentuje rozwój przywiązania i występujące w jego zakresie różnice indywidualne, przybliża metody pomiaru przywiązania.
Ostatnia część książki zawiera raport z przeprowadzonych przez autorkę badań nad domenami socjalizacji oraz międzypokoleniową transmisją przywiązania.
Monografia W kulturze wstydu? Wstyd i jego reprezentacje w tekstach kultury układa się w koherentną całość i stanowi wzorcowy przykład współpracy między uczonymi reprezentującymi różne dziedziny humanistyki. Rozmaite oblicza wstydu, analizy oraz interpretacje wybranych tekstów literackich i tekstów kultury przeplatają się w tej monografii ze sobą i wchodzą w szczególny rodzaj dialogu tworzącego wielopoziomową strukturę dyskursu na temat wstydu. To jeden z cenniejszych walorów omawianej książki, który z pewnością pozytywnie zaważy na jej recepcji i stałej obecności w pracach pojawiających się po jej wydaniu.
Bez wątpienia publikacja ta stanie się źródłem licznych cytowań i inspiracji dla badaczy, krytyków, a także studentów literaturoznawstwa i kulturoznawstwa zajmujących się problematyką wstydu w kulturze.
Z recenzji prof. dra hab. Adama Dziadka
Tytułowa „kultura wstydu” to zarówno kultura wywodząca się z tej emocji, jak i ujęcie różnych sposobów kulturowych form przeżywania wstydu. Oba ujęcia są ważne dla autorów poszczególnych tekstów, pokazują historyczną i geograficzną zmienność tych form, zwracając uwagę na cywilizacyjną rolę analizowanej emocji. Czytelnicy otrzymują książkę bardzo ważną, kompetentnie przybliżającą wybrane przykłady siły oddziaływania zachowań opartych na wstydzie, jak i wstydem się posługujących (problem zawstydzania), wskazującą na konieczność podjęcia tej tematyki przez innych badaczy z uwagi na jej istotny dla zrozumienia jednostkowych i zbiorowych reakcji charakter. Praca wypełnia lukę w polskich badaniach nad kulturowymi reprezentacjami emocji, pozwalając zarazem w innym świetle ujrzeć znane i mniej znane teksty kultury.
Z recenzji dr hab. Beaty Przymuszały
Theodor W. Adorno (1903-1969) – niemiecki filozof, socjolog, myśliciel polityczny, muzykolog i kompozytor. Jeden z czołowych przedstawicieli szkoły frankfurckiej, reprezentant teorii krytycznej.
Prezentowane eseje poruszają problem powszechnej komercjalizacji oraz standaryzacji procesu produkcji dóbr kultury, które stają się podobne do innych towarów. Autor wskazuje na banalność i szkodliwość kultury masowej, na jej globalny negatywny skutek, jakim jest zanik indywidualności. Na tom składa się dziesięć esejów poświęconych m.in. muzyce, telewizji, filmowi, fetyszyzmowi, pojęciu czasu wolnego czy mechanizmom faszystowskiej propagandy.
Dla Adorna przemysł kulturalny przede wszystkim stanowi zagrożenie dla naszego doświadczenia sztuki: po pierwsze, degraduje dzieło sztuki poprzez sprowadzenie go do obiektu w dobie reprodukcji technicznej […] oraz po drugie, niweluje on samo przeżycie estetyczne jako coś wyjątkowego i niepowtarzalnego. Z jednej strony mamy zatem powtarzalność „dzieła”, reprodukowanego wedle zestandaryzowanych wzorców, z drugiej zaś – standardowe reakcje na obiekty oferowane przez przemysł kulturalny.
dr hab. Tomasz Maślanka, dr hab. Rafał Wiśniewski, prof. UKSW (fragment Wstępu)
Książka towarzysząca wystawie „Polska” na eksport w syntetyczny sposób przedstawia dzieje miesięcznika „Polska” w kluczowym dla jego rozwoju okresie 1954–1968. Zadaniem przeznaczonego na eksport pisma, wydawanego w kilkunastu wersjach językowych, było budowanie wizerunku PRL poprzez jego największe osiągnięcia w kulturze, nauce, przemyśle, ale też odbudowie i modernizacji kraju. Propagandowa rola publikowanych tam materiałów nie ulega wątpliwości, jednak za sprawą pracujących dla miesięcznika znakomitych fotografów, jak m.in. Marek Holzman, Irena Jarosińska, Tadeusz Rolke, Tadeusz Sumiński , Jan Morek i wielu innych, „Polska” stanowi dziś nieocenione źródło dla historii powojennej fotografii prasowej. W książce zestawiono materiały opublikowane na łamach rozmaitych edycji miesięcznika z wyborem oryginalnych materiałów odnalezionych w archiwach fotografów. Przedstawione w układzie tematycznym, pozwalają zobaczyć, jakim zabiegom poddawano autorskie fotografie, by osiągnąć zamierzone cele propagandowe, ale i artystyczne. Towarzyszą im eseje poświęcone historii miesięcznika i ukazujące jego funkcjonowanie w kontekście ówczesnej sytuacji politycznej i społecznej, a dopełnieniem są przedstawienia sylwetek najważniejszych współpracujących z nim fotografów — postaci kluczowych dla historii polskiej fotografii tego okresu.
Treść tomu, między innymi ze względu na wspomnianą pasjonarność, a także okoliczności towarzyszące jego powstawaniu, pozostaje mocno niejednolita. W dużej mierze oddaje ona międzynarodowy i interdyscyplinarny charakter sesji „Słowiańskie inspiracje i innowacje”, wzbogacona jednak została o artykuły rozszerzające nieco zakres tematyczny wyznaczony przez ramy tego spotkania. Łotmanowska myśl, która wiąże intencję nadawania sensu z segmentacją – kompozycyjnym zorganizowaniem – delimitacją przestrzeni, wpłynęła na decyzję o podziale materiału zebranego do tomu. Ostatecznie, na podstawie zawartości treściowej, udało się wyodrębnić cztery części, mniej lub bardziej zróżnicowane pod względem wewnętrznej spójności.
Publikacja zbiorowa Mai Wojciechowskiej prezentuje całe spectrum zagadnień dotyczących współczesnego zarządzania biblioteką. Książka zawiera ważny zarówno z poznawczego punktu widzenia, jak i praktycznego kompleks zagadnień dotyczących współczesnego zarządzania biblioteką. Wprawdzie istnieją już na ten temat liczne monografie i artykuły, ale wiele omówionych w nich problemów jest już zdezaktualizowanych lub częściowo zdezaktualizowanych, a najnowsze piśmiennictwo na ten temat jest bardzo rozproszone. Stąd potrzeba nowego opracowania i kompleksowego zaprezentowania współczesnych problemów zarządzania biblioteką. Recenzowana praca bardzo dobrze wpisuje się i wypełnia tę obecnie istniejącą na rynku lukę wydawniczą.
Celem publikacji jest zasygnalizowanie zasadności i wagi podjęcia filozoficznych badań, zmierzających do uchwycenia iunctim między dwiema nominalnie kontradykcyjnymi względem siebie eksplikacjami bytu ludzkiego. Jedno z nich eksponuje niejednoznaczność, niejednolitość i historyczny wariabilizm, nieodrodnie towarzyszące bytowi ludzkiemu. Drugie, przeciwnie, domaga się ujawnienia i opisania tego, co składa się na swoistość bytu ludzkiego i przesądza o jego tożsamości, niezależnie od historyczno-kulturowego kontekstu, który niewątpliwie stanowi trwały horyzont ludzkiego istnienia – wciąż poszerzający się, obejmujący dziedzinę zjawisk podlegających nieustannej fluktuacji.
Pytanie o człowieka – stawiane w obrębie dyskursu filozoficznego – należy do pytań równie kłopotliwych, co fundamentalnych. Jego wartość tkwi w nim samym, a jego potencjał jest zarazem potencjałem filozofii – skłania do podejmowania poszukiwań, uzasadnia ich aktualność, dowodzi tego, że filozofia nie jest intelektualną rozrywką, wyobcowaną z cywilizacyjnego kontekstu współczesności.
Prezentowana monografia – dotycząca węzłowych kwestii związanych ze specyfiką filozoficznego pytania o człowieka, jego dotychczasową drogą i perspektywami – jest pierwszym tomem planowanego cyklu: Filozofia na tropie człowieka; kolejne będą poświęcone dialogicznej recepcji problematyki antropologicznej (Człowiek dialogu) oraz antropologii fundamentalnej Michaela Landmanna (Przeszłość i przyszłość antropologii fundamentalnej).
Spis treści
Od redaktorów
Witold Nowak
Odmiany pamięci. Wprowadzenie do problematyki
Stanisław Gałkowski
Wychowanie jako pamięć kultury
Przemysław Paczkowski
Między psychologią a metafizyką. Arystoteles i Platon o pamięci i anamnezie
Witold Nowak
Kolekcja jako znak pamięci
Marek Ruba
O domniemanych pożytkach z niepamięci
Paweł Przywara
Redukcja fenomenologiczna jako metodyczna amnezja
Witold Nowak
Vanitas i niepamięć – szkic o obrazie A. da Peredy y Salgado Vanitas vanitatum
Prezentowana publikacja jest pierwszym na rodzimym rynku wydawniczym opracowaniem poświęconym w całości programom telewizyjnym o książkach. Czytelnik znajdzie tu dokumentację, informacje i dane dotyczące pełnego repertuaru programów proksiążkowych, które wyemitowano w latach 2003-2018 na kanałach polskich stacji telewizji publicznej, prywatnej, regionalnej, edukacyjnej, satelitarnej, kablowej oraz internetowej. Wydawnictwo zawiera także charakterystykę najważniejszych z nich, przybliżając sposób, w jaki promowano i/lub starano się promować (realizowany scenariusz, wykorzystane środki i formy służące promocji) książki oraz czytelnictwo w tej szczególnej grupie programowej.
W publikacji Tatarskie dziedzictwo kulturowe. Historia, Literatura. Sztuka prezentujemy oryginalne naukowe opracowania, tematycznie związane z wielowiekowym dziedzictwem kulturowym Tatarów Polski, Litwy, Białorusi (dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego), Krymu i Tatarstanu.
Głównym wątkiem tej książki, choć nie jedynym, jest oczywiście miasto, którego badaniu Anna Karwińska poświęciła wiele lat swojej pracy naukowej. W tomie znajduje się siedemnaście tekstów, które zostały podzielone na trzy grupy tematyczne. Pierwsza zawiera artykuły poświęcone szeroko rozumianej problematyce współczesnego miasta – dominuje w nich refleksja nad tożsamością miasta oraz współczesnymi procesami jego transformacji. W drugiej grupie znajdują się teksty, które stanowią empiryczne egzemplifikacje różnorodnych kwestii związanych z miejskością – omawiane m.in. na przykładzie Gliwic, Łodzi, Kassel czy Krakowa. Książkę kończą rozważania na temat kultury organizacyjnej, przemian mentalnych młodzieży, patriotyzmu oraz tożsamości i pamięci kolektywnej.
Autorzy: Patrycja Bałdys, Krzysztof Bierwiaczonek, Agnieszka Brzosko-Sermak, Ewa Cierniak-Szóstak, Małgorzata Dymnicka, Frank Eckardt, Juliusz Gardawski, Magdalena Jelonek, Jacqueline Johnson, Przemysław Kisiel, Ewa Klima, Katarzyna Kwarcińska, Andrzej Majer, Jerzy Mikułowski Pomorski, Tomasz Nawrocki, Andrzej Słaboń, Ewa Ślęzak, Anna Urbaniak, Katarzyna Warmińska-Zygmunt, Grzegorz Węcławowicz
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
