Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Dlaczego jeździmy do Zakopanego? Bo wszyscy jeżdżą do Zakopanego. A wszyscy jeżdżą do Zakopanego, bo Zakopane jest jedyne na świecie, prawdziwie polskie, może tu się wyleczyć i zabawić, wykazać dzielność zdobywając Tatry i podziwiać unikatową kulturę ludową, niespotykany gdzie indziej styl budownictwa, spotkać ministrów, piosenkarzy i pisarzy i poruszać się szlakami, którymi przed nami podążali wszyscy wielcy Polacy i nie tylko Polacy. A zatem poczuć się troszkę nimi. Prawda? Nieprawda? MitAle nie zawsze tak było. Kiedyś była tu niewielka wioseczka koło dymiącej huty żelaza, w Tatry chodzili tylko naukowcy i kłusownicy, a większość bywalców stanowili suchotnicy, leczący się górskim powietrzem, owczą serwatką, czyli żętycą i dyskusjami o pogodzie, psioczeniem na fatalne warunki w Zakopanem, uprawianiem małej i wielkiej polityki, a także narzekaniem na pazerność górali i podziwianiem ich niezależności w stosunku do tych, z których zdzierali finansową skórę. A jeszcze wcześniej nie było tu nawet górali, tylko góry i wydzierający lasom ziemię chłopi. I szukający przygód awanturnicy. Przygód, złota, i sławy.Czasy tatrzańskich zdobywców minęły i dziś dziennie w kolejce do zdobycia Giewontu stoi kilka tysięcy osób, kilkanaście tysięcy przepycha się do Morskiego Oka, a krupówkowy bruk szlifuje rocznie blisko pięć milionów osób. Kilkanaście procent polskiej populacji. Dla porównania - najbardziej znaną i największą grecką wyspę Kretę rocznie odwiedza dwa miliony turystów z całego świata. Dziś nikt już w Zakopanem nie leczy płuc piciem żętycy, w modzie są inne napoje, z góralską herbatą na czele. Do przeszłości odeszły peerelowskie dwutygodniowe pobyty w ośrodkach wczasowych, teraz wpada się tu najczęściej na weekendy, te długie i zwyczajne, czasem nawet na jeden-dwa dni, a także na jedną noc noc Sylwestra Marzeń.Dlaczego? Racjonalnie wytłumaczyć się tego nie da. Tam, gdzie prawdziwe zjawiska nie znajdują racjonalnych wytłumaczeń, pojawia się mitologia. Ale mit Zakopanego nie ma żadnego klarownego systemu, hierarchii, ani nawet chronologii. Pojawia się znikąd, rozwija się i mimo upływu lat ma się dobrze. Co więcej w polskim społeczeństwie jest jednym z niewielu mitów, wyznawanych przez większość społeczeństwa, bez względu na wiek, płeć i poglądy polityczne. I o tym jest ta książka.
Niniejsza monografia rozszerza oraz porządkuje wiedzę na temat zabójstw w typie podstawowym, kwalifikowanym i uprzywilejowanym. W warstwie empirycznej przeprowadzono badanie 37 akt prawomocnie zakończonych spraw karnych w okręgu szczecińskim. Struktura pracy obejmuje: wstęp, dziewięć rozdziałów właściwych oraz podsumowanie i wnioski końcowe. Całość uzupełniają: streszczenie, wykaz skrótów, a także spis tabel i wykresów. Na końcu pracy zamieszczono również bibliografię zawierającą: wykaz aktów prawnych, orzecznictwa, sygnatury wykorzystanych akt oraz wykaz literatury. Z uwagi na specyfikę pracy zrezygnowano z podzielenia jej na dwie części: teoretyczną i empiryczną. Każdy rozdział monografii zawiera część teoretyczną oraz empiryczną, stanowiącą kompleksowe opracowanie danego zagadnienia.
W niniejszej monografii Autorka podejmuje rozważania nad uczeniem się partycypacji przez młodzież szkolną. W książce szuka odpowiedzi na pytanie, jak młodzi ludzie uczą się partycypacji publicznej, czyli jak uczą się funkcjonować w przestrzeni demokratycznego uczestnictwa. Książka ta jest jednym z pierwszych na polskim rynku wydawniczym tak szerokich i pogłębionych ujęć uczenia się partycypacji publicznej przez młodzież w warunkach demokratycznych współczesnej Polski.
Praca jest skoncentrowana na analizie problemu edukacyjnych migracji studentów. Jest to zjawisko relatywnie nowe, ale nabierające z każdym rokiem coraz większego znaczenia i coraz silniej zaznaczającego się tak w obszarze szkolnictwa wyższego, jak i gospodarki. To opracowanie nie tylko prezentujące kształt tego zjawiska w Polsce, ale i konfrontujące je z procesami zachodzącymi w wielu krajach wspólnoty europejskiej. Bez wątpienia przedłożone opracowanie ma istotne walory poznawcze [i posiada] charakter problemowego studium oddziaływania struktur organizacyjnych oraz potrzeb i preferencji jednostkowych na zjawisko społeczne edukacyjnych migracji studentów. Z recenzji prof. dr hab. Ireny Machaj
Publikacja przedstawia najważniejsze elementy struktury Unii Europejskiej i zasady jej funkcjonowania, Uwzględniono uwarunkowania bieżącego okresu finansowania 2021–2027 i najnowsze priorytety Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej na lata 2024–2029. Wyznaczają one plan strategiczny do końca obecnej dekady, a także są odpowiedzą na doświadczone bezprecedensowe kryzysy i przemiany (zmiany klimatyczne, Brexit, pandemia Covid-19 czy rosyjska napaść na Ukrainę). W książce przedstawione zostały organizacja i funkcjonowanie UE, integracja gospodarcza oraz działania UE i jej aktywność na arenie międzynarodowej. Jest to lektura obowiązkowa dla studentów, naukowców i wykładowców zainteresowanych procesami integracji europejskiej, stosunkami międzynarodowymi, biznesem międzynarodowym, a także dla pracowników administracji publicznej oraz przedsiębiorstw działających na rynku europejskim.
Dzieci migranckie w przestrzeni szkolnej. Doświadczenia Polski i wybranych krajów Unii Europejskiej to niezwykle ważne, wręcz unikatowe, źródło wiedzy o sytuacji dzieci migranckich w polskim systemie edukacyjnym. Nigdy wcześniej nasz kraj nie doświadczał tego rodzaju sytuacji, dlatego ani rządzący, ani kadra nauczycielska czy pedagogiczna nie byli przygotowani na problemy, których przybywało wraz z rosnącą liczbą migrantów i migrantek osiedlających się w różnych częściach Polski. Potrzeba badań naukowych w tym zakresie była i jest w związku z tym ogromna. Książka nie tylko dostarcza wyjątkowej, pogłębionej wiedzy o uwarunkowaniach postrzegania polskiej szkoły przez cudzoziemskie dzieci oraz o najważniejszych problemach edukacji międzykulturowej z perspektywy profesjonalistów, ale także zawiera wiele wskazówek praktycznych, gotowych do wprowadzenia "od zaraz".Publikacja oferuje szczegółową analizę na temat funkcjonowania dzieci cudzoziemskich w polskich (i europejskich) szkołach, pokazując zarówno perspektywę dziecka-ucznia, jak i nauczyciela-profesjonalisty oraz asystenta kulturowego. Dostarcza wskazówek i zaleceń (szczegółowych i bardziej ogólnych) dotyczących możliwości wprowadzenia zmian w szkole, by uczynić ją bardziej przyjazną. W książce jest również mowa o konieczności prowadzenia systematycznych badań i monitorowania szkół, bo pomoc uczniom i uczennicom cudzoziemskim nadal i stale wymaga reorganizacji i doskonalenia pomimo podejmowanych w tym kierunku wielu działań. Dr hab. Maria Zielińska, prof. Uniwersytetu ZielonogórskiegoKsiążka dofinansowana w ramach projektu CHILD-UP Children Hybrid Integration: Learning Dialogue as a Way of Upgrading Policies of Participation finansowanego przez Komisję Europejską (nr umowy 822400) w ramach programu Horyzont 2020 licencja (CC-BY-NC-ND) 4.0
W pracy zaprezentowano wyniki badań dotyczących codziennej rzeczywistości pracy w ośrodkach pomocy społecznej. Autor opisuje praktyczną stronę polityki świadczeń socjalnych, która powstaje na przecięciu prawa, stosunku pracowników socjalnych do przepisów i procedur, uwarunkowań lokalnych i organizacyjnych ich pracy oraz praktyki decyzyjnej ośrodków dystrybuujących świadczenia. Ukazane w ten sposób różnice między założeniami polityki świadczeń a codzienną praktyką składają się na ukryty wymiar lokalnej polityki społecznej, której nie sposób opisać oficjalnymi statystykami.
******
On the Morality of Social Transfer: Mechanisms of Benefit Distribution in Social Services Centres in Poland
The monograph presents the findings of research on the everyday reality of work in Polish Social Services Centres. The author discusses the practical side of social benefits policy, which emerges at the intersection of the law, social workers’ attitudes to rules and regulations, the societal and institutional entanglements of their work, and the decision-making process in the local institutions responsible for distributing benefits. The gap between the tenets of social welfare policy and everyday practice constitutes a hidden dimension of local social policy that is impossible to grasp using official statistics.
Łucja Lange, jako naukowczyni i praktyczka pracująca z osobami umierającymi i w żałobie, omawia różne podejścia do śmierci oraz prezentuje inny sposób podchodzenia do spraw ostatecznych. Jej książka może stanowić punkt wyjścia do dyskusji o konieczności zmian w oferowanym wsparciu i edukacji tanatologicznej, by pomagać w sposób włączający, wrażliwy, współczujący i otwarty.Autorka przekonuje: posthumanistyczne spojrzenie przez soczewkę socjologii nowego naturalizmu pozwala na konstatację, że dobra śmierć to taka, którą akceptuję, która daje mi szerszą perspektywę mojego istnienia, ułatwia godzenie się z tym, że wszystko przemija. Pozwala czerpać z życia, cieszyć się nim, doceniać to, co jest. Dobra śmierć to coś, co przynależy do kategorii świadomego spoglądania w siebie i widzenia swojego nic-nie-znaczenia, przy jednoczesnym wszystko-znaczeniu. Bo z jednej strony jestem nikim i nie potrzebuję bycia kimś, by mieć sens, cel, szczęście, radość, znaczące życie. Z drugiej strony jestem kimś dla kogoś innego mogę być kimś dla różnych osób, dla każdej kimś innym. Mogę nic nie znaczyć i wszystko znaczyć jednocześnie. Tak samo śmierć może być jednocześnie dobra i zła, coś kończyć i coś zaczynać, dawać ukojenie, spokój, rozpacz, żal, a nawet szczęście jeśli tylko otworzymy się na tę wielość, różnorodność, bogactwo, ciągłość, zmienność i naturalność. Zapraszam więc do oswajania swojej śmiertelności, rozszerzania granic definiowania śmierci i żałoby, rozmawiania o tym, co ostateczne.
Niniejsza książka ma na celu przedstawienie przełomowej próby zdefiniowania zjawiska uprzedmiotowienia kobiet przez Marthę Nussbaum oraz sposobu, w jaki Rae Langton przeniosła uprzedmiotowienie kobiet na poziom poznawczy, dokonując rozróżnienia pomiędzy uprzedmiotowieniem epistemicznym i moralnym, oraz na poziom języka jako zjawisko uciszania. Nawiązując do prac Mirandy Fricker (brytyjskiej filozofki, autorki koncepcji niesprawiedliwości poznawczej), argumentuję także, że filozoficzną kategorię uprzedmiotowienia można jeszcze lepiej doprecyzować, jeśli zdefiniujemy uprzedmiotowienie kobiet jako zjawisko systematyczne i oparte na przesądzie. Feministycznie i filozoficznie godne uwagi uprzedmiotowienie kobiet nie jest przypadkowe i pojedyncze, lecz systematyczne i wyrasta z zakorzenionego przesądu. Struktura książki odwzorowuje chronologiczny rozwój badań nad pojęciem uprzedmiotowienia kobiet w filozofii. Praca składa się z czterech rozdziałów pierwszy ma charakter wprowadzający do debaty nad pojęciem uprzedmiotowienia w filozofii, zaś kolejne trzy przedstawiają przebieg badań prowadzonych przez Nussbaum i Langton oraz wnioski, jakie wyciągam z ich refleksji. Ze wstępu
Książka ukazuje kompleksową diagnozę aktywności politycznej młodzieżowych radnych z pokolenia Z, obejmującą ich motywacje, poziom wiedzy i sprawstwa politycznego oraz poczucie wsparcia ze strony innych. Z badań wyłania się pesymistyczny obraz działania młodzieżowych rad. Młodzi aktywiści deklarują, że nie mają wystarczających kompetencji do efektywnego wpływania na decyzje polityczne. Odczuwają sprawstwo kolektywne, ale przy tym deklarują niższy poziom sprawstwa w wymiarze indywidualnym oraz nie odczuwają wsparcia ze strony szkoły, władz samorządowych i społeczności lokalnej. Wnioski z badań stanowią punkt wyjścia do wskazania rekomendacji - dekalogu młodzieżowych rad, którego wprowadzenie przyczyni się do większego upodmiotowienia młodych ludzi.
To kompleksowe opracowanie poświęcone zjawisku zachowań ryzykownych w środowisku akademickim oraz możliwościom ich diagnozy i profilaktyki. Autorka, opierając się na szerokim przeglądzie literatury, prezentuje teoretyczne ujęcie zachowań ryzykownych – od definicji i etiologii, przez ujęcia neuropsychologiczne, po konteksty profilaktyczne i edukacyjne.Centralnym punktem publikacji jest zastosowanie koncepcji kapitałów – społecznego, kulturowego i psychologicznego – jako narzędzia pozwalającego zrozumieć mechanizmy podejmowania ryzykownych zachowań oraz wspierać pozytywny rozwój studentów. Praca uwzględnia interdyscyplinarne spojrzenie na kapitał, jak koncepcję Pierre’a Bourdieu, Jamesa Colemana i Roberta Putnama czy nowoczesne ujęcie kapitału psychologicznego zbliżone do teorii resilience i psychologii pozytywnej.
Wojnę domową poprzedza rewolucja nowoczesności, zdetonowana przez zmiany społeczno-ekonomiczne i świadomościowe. Wtedy też wspólnota etniczna rozszczepia się na dwie antagonistyczne części, które poczuwają się do odmiennych systemów wartości, inaczej oceniają wspólną przeszłość i widzą rozdzielną przyszłość. W wojnie domowej zderzają się dwie wykluczające się kultury w obrębie tej samej jedni etnicznej. Uprzystępniają to przypadki wojen domowych – w Stanach Zjednoczonych między kapitalistyczną Północą a secesjonistycznymi stanami południowymi, feudalno-niewolniczymi w swym jestestwie, oraz w Rosji, gdzie starli się dziedzice Rosji petersburskiej, proeuropejskiej, z żywiołem ludowym, wymodelowanym przez schedę eurazjatycką, moskiewską. Wojna domowa w Polsce chromała dotąd w połowiczności. W czasach nowożytnych sprawa wybicia się na niepodległość przytłaczała kwestię unowocześnienia i retuszowała wynikające stąd antagonizmy. Konflikty między tradycjonalistami a modernizatorami nie przybierały drastycznych rozmiarów. Od 1980 roku w kraju toczy się rewolucja unowocześnienia, nad którą wciąż nawisa cień wojny domowej.
Przyzwyczajenie i potrzeba nauczyły nas wiązać publikacje teoretycznoliterackie bądź to z prezentowaniem szkół badawczych, bądź z próbą odpowiedzi na konkretne zagadnienia domagające się rozwiązań. Tym razem postanowiliśmy odejść od tego modelu, by wrócić do podstawy, jaką jest status tekstu w robocie filologicznej. Świadomie zastępujemy tu – w nawiązaniu do Tadeusza Kotarbińskiego – układnie brzmiący termin „praca” – „robotą”. Łączymy tę „robotę” z rzemiosłem filologicznym, zawężając jednocześnie znaczenie słowa „tekst”.
Uznajemy oczywiście zasadność przyjmowania szerzej zarysowanego pojęcia tekstu jako tekstu kultury. Zamierzamy jednak przede wszystkim przypomnieć o wadze samych dokumentów i o intelektualnej płodności dialogu z literaturą. (…) Postulat powrotu do tekstów nie musi czynić z literatury autonomicznego bytu ani niepodważalnego autorytetu, nie ogranicza też zakresu pytań, jakie jej zadajemy. Świadczy o tym rozpiętość tematyczna artykułów zamieszczonych w tym tomie, obejmująca pytania o zasady, analizy szczegółowe i badania historycznoliterackie. (…)
Książkę dedykujemy Profesorowi Karolowi Sauerlandowi, dziękując mu za to, że uczył nas i nadal uczy, jak uprawiać nasze rzemiosło, jak polemizować z tekstami bez ich kaleczenia, wychodzić poza nie i znów do nich wracać, po prostu – jak myśleć filologicznie.
Kamilla Najdek
Autorki i autorzy: Bożena Chołuj, Magdalena Daroch, Ewa Geller, Agnieszka Jezierska-Wiśniewska, Małgorzata Klentak-Zabłocka, Andrzej Kopacki, Iwona Kotelnicka-Grzybowska, Kamilla Najdek, Katarzyna Sadkowska, Barbara L. Surowska, Krzysztof Tkaczyk, Monika Tokarzewska, Anna Wołkowicz
Jedna z najważniejszych książek o współczesnej polityce. Na co dzień kryzys goni kryzys. Tymczasem Yascha Mounk pokazuje nam, jak odzyskać przestrzeń dla zdrowego rozsądku, wolności słowa i prawdziwej równości.~ Jarosław Kuisz, redaktor naczelny Kultury LiberalnejYascha Mounk w erudycyjnej, a zarazem przystępnej książce wyjaśnia intelektualne źródła naszego współczesnego skupienia na tożsamości, pokazuje, co jest w tym podejściu błędne, i jak możemy powrócić do wiary w wspólną ludzkość.~ Francis Fukuyama, profesor, autor książki „Koniec historii i ostatni człowiek”Yascha Mounk próbuje zrozumieć pochodzenie i wpływ idei, które składają się na „politykę tożsamości”. Ta książka to zarówno znakomita analiza, jak i poruszający apel o odzyskanie wspólnych wartości — idei, które nas łączą, zamiast dzielić.~Anne Applebaum, publicystka, autorka książki „Zmierzch demokracji”
Dla etnografów i etnografek badania terenowe są ważnym sposobem gromadzenia materiału empirycznego, bywają też głębokim doświadczeniem obcości i względności. Niektórzy, by móc wyrazić swoje przeżycia, wątpliwości i fascynacje oraz ambicje literackie, tworzyli – oprócz regularnych monografii terenowych – teksty artystyczne i pisali je „inną ręką”. Później granice między antropologią a literaturą zaczęły się zacierać. Celem książki było wyznaczenie nowego pola badawczego: literackiego pisarstwa etnograficznego. Publikacja została poświęcona analizie polskiej twórczości literacko–etnograficznej, zarówno tej dawniejszej, jak i współczesnej, oraz rozmowom z jej twórcami i twórczyniami: Ireną Borowik, Antonim Krohem, Andrzejem Dybczakiem, Ludwiką Włodek, Michałem Garapichem, Agatą Maksimowską, Michałem Rauszerem, Izabelą Wagner, Kacprem Pobłockim, Agnieszką Pajączkowską, a także Vincentem Crapanzanem. Publikacja Grażyny Kubicy zainteresuje czytelniczki i czytelników, którym bliskie są rozważania o naturze poznania, którzy podążają za nowymi sposobami myślenia o antropologii, wiedzy, praktyce badawczej oraz usytuowaniu badacza i badaczki w nauce i w dynamicznym świecie. To książka mówiąca o „dwuręczności” jako naturalnej predyspozycji wynikającej zarówno z potrzeby opowiedzenia o wydarzeniach, doświadczeniach, afektach i przeżyciach, niemieszczących się w formalnie skrojonych tekstach naukowych, jak i z chęci wynalezienia nowej formuły komunikacji w złożonych obiegach wiedzy humanistycznej i społecznej. Z recenzji dr hab. Katarzyny Majbrody, prof. Uniwersytetu Wrocławskiego Grażyna Kubica, profesorka nauk społecznych, pracuje w Zakładzie Antropologii Społecznej Instytutu Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się historią antropologii, socjologią i antropologią historyczną, pamięcią społeczną, problematyką genderową, herstorią, pisarstwem literacko-etnograficznym i antropologią wizualną. Prowadzi także badania terenowe i archiwalne na swoim rodzinnym Śląsku Cieszyńskim. Jest autorką książek: Luteranie na Śląsku Cieszyńskim (1996); Siostry Malinowskiego, czyli kobiety nowoczesne na początku XX wieku (2006); Śląskość i protestantyzm (2011), Maria Czaplicka: płeć, szamanizm, rasa (2015, angielskie wydanie w University of Nebraska Press, 2020); Das „Männerlager” im Frauen-KZ Ravensbrück, sowie Lagerbriefe und die Biografie des Häftlings Janek Błaszczyk (współautorstwo, 2021). Opracowała Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu Bronisława Malinowskiego (2002) i współredagowała kilka tomów, ostatnio – Bronisław Malinowski and His Legacy in Contemporary Social Sciences and Humanities (Routledge 2024). Wydała też wiele innych tekstów naukowych i literackich, przygotowała kilka wystaw fotograficznych i brała udział w kręceniu filmów kobiecej historii mówionej. Jest członkinią Prezydium Komitetu Socjologii PAN oraz zespołu redakcyjnego pisma „Kultura i Społeczeństwo”. Została uhonorowana m.in. Nagrodą Literacką im. Narcyzy Żmichowskiej, Nagrodą Klio za książkę historyczną oraz Nagrodą im. Kazimierza Dobrowolskiego za książkę socjologiczną.
Jak reagujemy jako społeczeństwo na kryzys? Jakie wartości stawiamy na pierwszym miejscu, gdy stajemy w obliczu wojny? Co w nas się zmienia pod wpływem tego doświadczenia, a co pozostaje niezmienne?"Przystanek Polska" to książka, która podejmuje te pytania, analizując wpływ wojny w Ukrainie na społeczeństwo polskie i ukraińskie. Autorzy prezentują różnorodne metody badawcze, takie jak wywiady czy analizy listów, by uchwycić każdy aspekt tego procesu. Celem jest zrozumienie, jak wojna wpływa na nasze relacje, jak kształtują się wartości i jak w obliczu kryzysu budujemy mosty porozumienia w świecie pełnym podziałów.
Zachodzące zmiany społeczno-kulturowe w sposób najbardziej wyraźny odbijają się zwykle na młodych ludziach. Witold Wrzesień, poznański socjolog, w swojej najnowszej książce wyróżnia i analizuje kolejną grupę pokoleniową polskiej młodzieży, którą nazywa Europejskimi Poszukiwaczami. Czym różni się ta grupa pokoleniowa od poprzednich? Jakie ma marzenia i aspiracje? Jakie wybiera ścieżki kariery zawodowej i modele życia rodzinnego? Jednym słowem, jaka jest współczesna polska młodzież? Na te pytania odpowiada autor, szkicując obraz zmieniającej się polskiej rzeczywistości widzianej oczami młodych ludzi.Każdy z nas jest kiedyś młody i należy do autonomicznej kategorii społecznej młodzieży. Ten ważny dla wszystkich etap w życiu musi się jednak skończyć i po nim wkraczamy w świat naszej dorosłości. Nie wszyscy robimy to w tym samym czasie, za co odpowiedzialne są różne uwarunkowania, od wolnej woli przez meandry socjalizacji, sukcesy edukacyjne i zawodowe, aspiracje i szanse modyfikujące postrzeganie życiowej kariery, a na zwykłym przypadku skończywszy. [...] Gdy jesteśmy młodzi i z tytułu wieku zaliczamy się do młodzieży, tworzymy pokolenia i ich najistotniejsze cechy. Nie każdemu pokoleniowość musi się przydarzyć, ale większość z nas zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne cechy przynależności do jakiegoś pokolenia posiada. Jest członkiem pokolenia bez względu na to, jak bardzo z nim się utożsamia, jaką z nim odczuwa więź. (Z tekstu)
Zmieniający się paradygmat relacji nadawca – odbiorca – użytkownik w mediach cyfrowych wymusza na badaczach nowe podejście, bardziej interakcyjne niż do mediów tradycyjnych, a zarazem wymaga uwzględnienia faktu, iż media tradycyjne również ulegają przekształceniom i – jak zauważa Bogusław Skowronek – stare łączy się z nowym w formy hybrydowe (media hybrydowe). Niestabilność i dynamika świata powodują, że badacze muszą szybko reagować na zmiany zachodzące w mediach i tworzyć odpowiednie modele i metodologie odpowiadające pojawiającym się wyzwaniom. […]
Dzięki temu, że monografia składa się z artykułów podejmujących kwestie relacji nadawca – odbiorca – użytkownik z użyciem różnorodnych metodologii, czytelnik otrzymuje wszechstronny obraz współczesnych mediów, uwzględniających nowe środki społecznej komunikacji. […] książka […] z pewnością stanowi istotny wkład do badań nad kondycją współczesnych mediów w Polsce, a zarazem solidny fundament pod przyszłe badania relacji nadawca – odbiorca – użytkownik, między innymi w odniesieniach do paktu faktograficznego i paktu o uczestnictwie.
Z recenzji
dr. hab. Marka Palczewskieg
Książka jest kontynuacją zainteresowań autora zapoczątkowanych tomem From Medicine to Sociology, opublikowanym przez Peter Lang Verlag (2020, 2024). Prof. Piątkowski rozwinął i pogłębił swoje analizy na bazie autorskiego podejścia określanego jako „socjologia socjologii medycyny”. To ważna nowatorska pozycja dotycząca ewolucji i rozwoju jednej z najciekawszych subdyscyplin socjologii, zajmującej się najważniejszymi kategoriami ludzkiej egzystencji: „zdrowiem” i „chorobą”, oraz medycyną jako rodzajem wiedzy przyrodniczo-humanistycznej odpowiadającej za jakość życia człowieka.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. dr. h.c. Janusza Mariańskiego
Podsumowując, recenzowana książka prof. dr. hab. Włodzimierza Piątkowskiego jest rodzajem studium dotyczącego statusu naukowego ewoluującej socjologii medycyny [...] Książkę tę można rekomendować wszystkim tym, którzy interesują się zmianami, jakie dokonały się na przestrzeni lat – od czasów Hipokratesa do współczesności – w definiowaniu podstawowych pojęć określających treść nauk lekarskich, takich jak: „zdrowie”, „choroba” i „medycyna”, oraz ich społeczny kontekst.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Małgorzaty Polz-Dacewicz
Rob Nixon opowiada o długotrwałej, systemowej przemocy, której ofiarami padają ubodzy, wykluczeni, pozbawieni władzy mieszkańcy Ziemi. Najczęściej nie jest ona w ogóle postrzegana w jako przemoc. Umyka naszej uwadze. Stosują ją aktorzy zglobalizowanego, neoliberalnego kapitalizmu, dążąc do akumulacji kapitału, w miejscach skrytych przed wzrokiem opinii publicznej: dawnych koloniach, krajach globalnego Południa, obszarach zamieszkanych przez ludność rdzenną, zgettoizowanych dzielnicach miast, peryferiach zamieszkanych przez ubogą i pozbawioną sprawczości politycznej ludność.
Powolna przemoc jest uważana za jedną z najważniejszych publikacji ekokrytycznych XXI wieku, a tytułowe pojęcie na stałe weszło już do słownika literatury ekologiczno-społecznej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
