Książka stanowi próbę podsumowania doświadczeń ludzkości i służy jako kapitalny dokument w historii talizmanów i amuletów. W niej prześledzona została geneza tej starej sztuki, zaczynając od starożytnego Egiptu, poprzez gnostycyzm, kończąc na badaniach kabalistów. Zawarte tu opis i właściwości talizmanów Wschodu ułatwiają prawidłowe wykorzystanie tych ochronnych przedmiotów, aby zabezpieczyć się przed różnymi klęskami i nieszczęściami lub zapewnić sobie pozytywny wpływ magicznych sił. W książce zostały dokładnie skomentowane wszystkie starożytne receptury. Autor weryfikuje starożytną wiedzę tworzenia talizmanów, tak, aby współczesny czytelnik nie popełnił błędu, jeśli kiedykolwiek zdecyduje się na eksperymentowanie w tej dziedzinie. Do książki dołączony jest wyjątkowy Symbol Wschodu, chroniący przed złymi mocami i przyciągający szczęście.
Prośmy w tej nowennie, byśmy mogli się cieszyć darami Ducha Świętego i ich owocami w swoim życiu. Ze św. Janem od Krzyża przyzywajmy Ducha Świętego, który jest ""żywym płomieniem miłości"", aż doświadczymy Jego mocy i będziemy mogli powiedzieć: ""jak czule rani siła żaru twego"".
Książka ta jest adresowana do małżeństw oczywiście nie tylko, ale głównie do małżeństw jeśli mam pisać o małżeństwie, to trzeba najpierw zacząć od rzeczy najważniejszej, czyli od celu małżeństwa. Powiedzmy wprost: celem życia w małżeństwie jest szczęście doczesne i wieczne, czyli zbawienie. Tytuł Remont małżeński wskazuje na to, że nie chodzi o kosmetykę czy powierzchowny lifting a o działania gruntowne, sięgające najgłębszych warstw człowieczeństwa sfery duchowej. Do gruntownej przemiany potrzebne są wzrost duchowy, zmiana myślenia i ukierunkowanie tęsknot na szczęście prawdziwe, a odrzucenie atrap szczęścia.
Jerzy Koenig o książce Zygmunta Hübnera „Polityka i teatr"
...Wielkość tej książki - nie waham się użyć tego określenia - bierze się stąd, że autor w opisywaniu złożonego zjawiska, jakim są związki teatru i polityki, nie przybrał punktu widzenia uwarunkowanego rzeczywistością, w której sam żył i pracował. Kiedy Zygmunt Hübner pisał swoją książkę - dla amerykańskiego wydawcy - teatr był niebywale istotny, a polityka była na co dzień obecna w jego życiu. Posłowie zostało napisane w 1988 roku, autor zmarł w styczniu 1989 roku. Od tego czasu bardzo wiele się zmieniło i w polityce, i w teatrze. Teatr przestał być ważny. A kiedy politycy tracą serce do teatru - Hübner na pewno odnotowałby to zjawisko – zupełnie zmienia się jego sytuacja. Nie ma żadnych kłopotów cenzuralnych, repertuarowych, personalnych ani też z pieniędzmi - bo ich, po prostu, nie ma. Książka Hübnera jest pozbawiona emocji - nie ma w niej żadnych oskarżeń, ani też histerycznej próby obrony teatru. Autor byt na tyle inteligentnym człowiekiem, że zdawał sobie sprawę ,iż i politycy grzeszą, i teatr grzeszy. W stosunku do polityki nie miał żadnych złudzeń. Świadczy o tym definicja, jakiej używa polityka to sposób jak zdobyć władzę i jak ją u t r z y m a ć. A teatr interesuje polityków wyłącznie jako instrument w realizacji tych zadań. Hübner w swoich rozważaniach wziął pod uwagę dwa i pół tysiąca lat - jego spostrzeżenia dotyczące teatru ateńskiego z czasów Peryklesa są po prostu fascynujące. Podobnie wnikliwie zanalizował inne epizody.
Zanotował: Arkadiusz Szaraniec
Kulturowa monografia, w której autorka bada zależności między kobiecością, widowiskiem i pożądaniem w nowoczesnych społeczeństwach konsumpcyjnych, a zarazem przez pryzmat aktorki przygląda się instytucji i historii teatru, zwracając szczególną uwagę na „podłe gatunki” jak burleska czy rewia, których popularność zależy od ekspozycji kobiecej cielesności i seksualności.
Narracja skonstruowana jest tak, by ujawnić ambiwalencję fantazji o kobiecości glamour. Dostrzegając opresyjny i dyscyplinujący wymiar takiego modelu kobiecości, autorka dowodzi kluczowej, a wymazywanej przez historię roli, jaką kobiece ciało glamour odegrało w procesie emancypacji kobiet. Książka opowiada o jednej z najbardziej pociągających fantazji nowoczesności – fantazji o kobiecości glamour. Kino lat 50. XX wieku stworzyło jej ikonę – to Marilyn Monroe z przymkniętymi oczami, przytrzymująca białą sukienkę, rozwiewaną podmuchem z nowojorskiego metra. Marilyn wciela się tu w rolę bezimiennej dziewczyny – the Girl – a jej białe majtki, choć niepokazane na ekranie kinowym, utrwalone zostaną na niezliczonych fotosach. Glamour, kobiecość, widowisko jest więc nie tylko historią o pułapkach „kobiecości”, o niemych obiektach pożądania, o mackach wiedzy-władzy. Jest również historią o poszerzaniu definicji kobiecości oraz o zakulisowej lub przemilczanej władzy kobiecej. O zabawie w kobiecość, która bywa śmiertelnie poważna. Współwydawcą książki jest Instytut Teatralny
"Świstki teatralne wszystkie… i więcej". Trzeba tu wyjaśnić, że Świstek teatralny to była rubryka w „Teatrze”, którą w latach 1960-71 redagował Jerzy Timoszewicz pod pseudonimem Theatralski. Umieszczał w niej różne zabawne wypisy z najrozmaitszych źródeł historyczno-teatralnych. Były więc tam fragmenty tajnych raportów Henryka Macrotta, szpiega Wielkiego Księcia Konstantego, anegdoty z pamiętników aktorskich, cytaty z korespondencji, dokumentów, recenzji Słonimskiego w „Wiadomościach Literackich” – słowem: silva rerum. Czytane 50 lat później nie tracą humoru, wdzięku i są wciąż pouczające. Być może słabiej czytelny jest kontekst, w jakim się pojawiały, choć uważny czytelnik między wierszami odkryje współczesne dla tej publikacji aluzje. Nietrudno rozpoznać, dlaczego w spisanych ze Słownika Lindego definicjach słów kojarzących się z nazwiskami krytyków pojawiają się: Csato, Tarn, Raszewski, Jaszcz. W przypadku Raszewskiego źródłem wypisów są pamiętniki Stanisława Krzesińskiego, aktora prowincjonalnego, który wspominał komika Raszewskiego: „z chrapotliwym nosowym głosem, komik dość dobry, ale przesadzający, do poważnych ról niezdatny”. Tak się więc bawił Theatralski dawnymi laty. Ale w książce (jej pomysłodawcą był Paweł Płoski) zebrano nie tylko oryginalne Świstki teatralne, również grono autorów dzisiejszych w podobnej konwencji dołączyło swoje próbki. I ich lektura jest niemniej ciekawa i charakterystyczna. Bo w wielu przypadkach tworzy się osobliwy dialog z Theatralskim i wybór poszczególnych wypisów jest ukłonem dla niego. Oto np. Hanka Baltyn sięga do współczesnych senników, aby wydobyć z nich objaśnienia „teatralnych” snów, tylko jedno zacytuję: Teatr – być w teatrze to przestroga, by być bardziej oszczędnym; dla osób niezamężnych sen taki zwiastuje szczęśliwy i bogaty ożenek; brać udział w sztuce oznacza rozczarowania i kłopoty w interesach; klaskać i śmiać się to ostrzeżenie przed poświęceniem obowiązków dla niemoralnych rozrywek; pożar teatru symbolizuje zaangażowanie w niepewne przedsięwzięcia. Theatralski w 1970 roku również podobną antologię opublikował, zaczerpniętą jednak ze starszych senników. W nich widzieć teatr, znajdować się na przedstawieniu oznaczało: „pogrzeb jakiś i śmierć czyjąś zwiastuje to tobie”. Świstki poszczególnych autorów są też wyrazem ich własnych zainteresowań, temperamentów i nie ma też co ukrywać: poczucia humoru, którym jak wiadomo ludzie nie są równo obdarzeni. Niemniej cała książeczka, starannie wydana w nakładzie 200 numerowanych egzemplarzy, z pewnością może stanąć na półce z wyjątkowo cennymi teatraliami. Świetnie się nadaje do lektury na jesienne chandry i będzie jeszcze jednym powodem do wdzięczności dla Jerzego Timoszewicza. A Theatralskiemu życzę raz jeszcze dobrego humoru, zdrowia i już czekam na następne spotkanie.
Źródło: wojciech-majcherek.blog.onet.pl
Kwiaty. Ptaki. Kobiety. Flowers. Birds. Women Magdy Słomskiej to dwujęzyczny album prezentujący przegląd prac autorki z lat 1995-2018. Są to prace pełne radosnej fantazji, harmonii i piękna. Słowo wstępne do albumu napisały Joanna Figuła-Czech i Agnieszka Zawadzka.
W Zerwanej genealogii Magdalena Grabowska proponuje nowe spojrzenie na polskie komunistyczne organizacje kobiece. W tej odważnej, a zarazem dogłębnej analizie Autorka sytuuje ich (zupełnie niedocenione) dokonania w historii feminizmu, będące efektem działań podejmowanych nie tylko w skali krajowej, lecz także międzynarodowej. Szuka również przyczyn marginalizacji organizacji kobiecych z czasów PRL-u we współczesnym polskim feministycznym archiwum oraz spuścizny komunizmu i socjalizmu w światowym ruchu na rzecz równych praw. W pracy wykorzystuje najnowszą literaturę przedmiotu z zakresu gender studies, historii kobiet i historii feminizmu, źródła prasowe oraz wyniki imponujących badań własnych, na które złożyły się zarówno wywiady pogłębione z byłymi działaczkami, jak również archiwalne zapisy posiedzeń organizacji kobiecych i dokumenty ONZ.
z recenzji dr hab. Agnieszki Kościańskiej
Dr Magdalena Grabowska – socjolożka, absolwentka wydziału Women’s & Gender Studies na Rutgers University, adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. W latach 2010–2014 stypendystka European Commission, Marie Curie International Reintegration Fellow na Uniwersytecie Warszawskim. Współzałożycielka Fundacji na rzecz Równości i Emancypacji STER. Bada głównie historię ruchów kobiecych i emancypacyjnych w Europie Wschodniej z perspektywy postkolonialnych i transnarodowych ruchów feministycznych. Zajmuje się również prowadzeniem studiów zaangażowanych, w tym poświęconych przemocy wobec kobiet, prawom reprodukcyjnym oraz równości kobiet w polityce. Autorka wielu publikacji naukowych zamieszczanych w różnych czasopismach i pracach zbiorowych.
"Biorę sobie ciebie ..... za żonę/męża i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że cię nie opuszczę aż do śmierci(...)".
Małżeństwo to sakrament na całe życie. To decyzja, która powinna być podjęta świadomie i dobrowolnie. W dzisiejszych czasach kiedy tyle pokus czuwa za rogiem, kiedy tyle problemów spada na człowieka każdego dnia - małżeństwo powinno być siłą, wsparciem, podporą. Aby tak było, do przyjęcia tego sakramentu trzeba się dobrze przygotować. Papież Franciszek podkreśla, iż należy maksymalnie wykorzystać czas kursu przedmałżeńskiego, należy odpowiedzieć sobie na podstawowe pytania takie jak:
- Co to znaczy wziąć ślub?
- Jak realizować ten projekt razem?
- Jak radzić sobie z kryzysami?
- Jak budować wspólnie fundamenty małżeństwa?
Dla chrześcijanina małżeństwo to nie tylko ludzka przygoda, ale prawdziwe powołanie i misja.
Ta książka to swego rodzaju poradnik dla par, łączy w sobie przydatne porady oraz wskazówki. Przekonuje, że dzięki pracy obojga - dobry związek jest realna i osiągalna wartością.
Cykl 28 kazań w ramach spotkań poświęconych Bożemu Miłosierdziu – do wykorzystania jako rozważania na trzecie piątki miesiąca. Przewodnikiem będzie bł. Jerzy Popiełuszko – kapłan i męczennik. Czytelnik będzie miał możliwość zagłębiać się w jego życie i myśli, które przekazał w swoich kazaniach i szukać odpowiedzi na nurtujące problemy współczesnego świata.
Modele aktywności politycznej Polek to tom ciekawy i udany. Impulsem do jego powstania był Dzień Niepodległości, święto wprowadzone w Drugiej Rzeczypospolitej. 11 listopada wzbudził w autorkach i autorach prezentowanych tu tekstów nie tylko uznanie dla kilku generacji walczących szablą i piórem o suwerenność Polski, ale też potrzebę naświetlenia z różnych stron kontekstów i konsekwencji wiary w „patriotyzm”, „wolność”, „ojczyznę”. Zauważyli oni przede wszystkim dwuznaczność miejsca kobiet we wspólnocie narodowej, które z jednej strony są traktowane jako jej „normalni” członkowie, z drugiej zaś obejmują je specyficzne regulacje. W rezultacie kobiety stają się alegorią własnej wspólnoty lub alegorią „innego”. Zarazem, mimo że podlegają rozmaitym mechanizmom kontroli (nadzorowanym także przez inne kobiety), z racji przypisywanego im pierwiastka „inności” łatwiej przekraczają granice wytyczane przez dyskurs dominujący. Uczestniczki i uczestnicy szczecińskiego seminarium opisali zatem ogromną rozpiętość ról, pragnień, oczekiwań i wyobrażeń, jakie wspólnota narodowa czy obywatelska wiązała w przeszłości i nadal wiąże z kobietami (czyniąc to bądź za ich zgodą, ba, przy ich aktywnym udziale, lub przeciwnie – narzucając im wzorce zachowań).
Z recenzji dr hab. Moniki Bednarczuk
Książka ma charakter przewodnika, który wyjaśnia problemy z zakresu filozofii i etyki, istotnie z punktu widzenia praktyki lekarskiej. Przybliża to, czym naprawdę jest filozofia i etyka, co jest w nich najbardziej wartościowe, co wymaga uwagi, co moralnie najgłębsze. Pomaga zrozumieć też wkład filozofii w rozwój medycyny i szczególną więź między zasadami moralnymi a praktyką lekarską.
Książka jest próbą charakterystyki i opisania twórczości Jia Zhangke w kontekście przemian społeczno-ekonomicznych zachodzących w Chinach końca XX i początków XXI wieku. Jia Zhangke jest jednym z najważniejszych współczesnych chińskich filmowców wywodzących się z tak zwanej Szóstej Generacji.
W ośmiu rozdziałach autorka analizuje jedenaście filmów reżysera (dokumentalnych i fabularnych), wpisując je w kontekst szybko zmieniających się realiów Chin po czterech modernizacjach (program rozwoju czterech najważniejszych sektorów gospodarki: rolnictwa, przemysłu, obrony narodowej oraz nauki i techniki, zainicjowany przez Denga Xiaopinga w 1978 roku) w Chińskiej Republice Ludowej. Opisuje też, w jaki sposób twórczość filmowa Jia Zhangke przedstawia najistotniejsze problemy społeczne i polityczne w Państwie Środka.
Najważniejsza jest miłość, ale równie ważny jest…ślub.
Kameralna uroczystość czy wesele na dwieście osób? Luksusowy hotel czy romantyczny plener? Suknia pożyczona czy dziedziczona z pokolenia na pokolenie? Każda para młoda staje przed koniecznością podjęcia miliona decyzji, dotyczących tego, jak ma wyglądać najważniejszy dzień ich życia. .
Małgorzata Rozenek-Majdan, radzi co zrobić, aby przygotowania do ślubu nie stały źródłem obezwładniającego stresu, lecz były przyjemnością i wyjątkowym czasem wzmacniającym więź między partnerami. Z książki dowiesz się:
· Jak przygotować budżet i kto płaci za ślub?
· Jak stworzyć listę gości i kogo nie zapraszać?
· Jak znaleźć wymarzoną lokalizację i niezbyt się przy tym zmęczyć?
· Jak zaplanować idealne menu?
· Jak przeżyć dzień wesela?
· Czy warto zatrudnić wedding planera?
Praktyczny poradnik pomaga zorganizować ślub krok po kroku, miesiąc po miesiącu, dzień po dniu. Lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy planują zmienić stan cywilny, a potem…żyć długo i szczęśliwie.
Wiedeń, 1938 rok. Czternastoletnia Lisa Jura, młoda pianistka zakochana w muzyce klasycznej, obserwuje zmiany zachodzące w jej ukochanym mieście: nazistów przemierzających ulice, prześladowania Żydów, zamieszki. Po nocy kryształowej rodzice postanawiają wysłać Lisę w bezpieczne miejsce. Pociągi ewakuujące żydowskie dzieci (tzw. Kindertransporty) opuszczają stolicę Austrii, kierując się do Holandii i Anglii. Na kilka miesięcy przed początkiem wojny Lisa trafia do Londynu, gdzie wraz z innymi nastoletnimi uchodźcami zostaje umieszczona w internacie na Willesden Lane 243, który wkrótce staje się jej drugim domem. Poznaje Ginę, Aarona, Güntera, Paula i Johnny’ego. Wspólnie zakładają Komitet do Zniesienia Wszelkiego Zła, którego tajnym sygnałem rozpoznawczym stają się pierwsze akordy Koncertu fortepianowego Edvarda Griega. Lisa dojrzewa, przeżywa pierwszą miłość, spotyka ludzi, dzięki którym może realizować marzenie o karierze pianistki koncertowej. Odcięta od rodziny, nigdy nie zapomina słów, którymi pożegnała ją matka: „Musisz mi obiecać… że nie rozstaniesz się z muzyką. Muzyka ci pomoże, dasz sobie radę. Niech będzie twoją najlepszą przyjaciółką, Lisełe”…
Bohaterka książki, Lisa Jura-Golabek, po wydarzeniach opisanych w książce wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1949 roku wyszła za mąż za poznanego w Europie żołnierza francuskiego ruchu oporu o polskim pochodzeniu – Michela Golabek. Para przeniosła się do Los Angeles, gdzie Lisa uczyła gry na fortepianie. Pasję muzyczną przekazała córkom oraz wnuczkom, które zostały pianistkami koncertowymi. W Los Angeles zamieszkały również siostry Lisy: Sonia, wraz z mężem Solem, oraz Rosie, z mężem Leo i córką Ester. Lisa JuraGolabek przez całe życie wspierała działalność charytatywną, uczestnicząc w koncertach na rzecz hospicjów dla chorych na AIDS oraz badań nad rakiem. Zmarła w 1997 roku.
Autorka książki, Mona Golabek, to światowej sławy pianistka nominowana do nagrody Grammy, laureatka wielu plebiscytów i konkursów pianistycznych. Wraz z siostrą Renée GolabekKeye poświęciła się popularyzacji muzyki klasycznej, kontynuując tym samym misję matki, Lisy JuraGolabek.
Wprowadzone przez Autorkę kategorie pozwalają na nowo zobaczyć charakterystyczne dla twórczości Słowackiego, a trudne do opisania napięcia wewnętrzne. W książce Magdy Nabiałek przemiany ujęto w języku poetologicznym, a nie w języku teorii sztuki romantycznej. Zmiany w sposobie postrzegania świata przez twórcę Fantazego polegają na modyfikacji techniki budowy „kadru”, a co za tym idzie – przebudowie pozycji odbiorcy. Zmiana taka może wspomagać (tak upragnioną przez poetę) transfigurację czytelnika, przeprowadzonego – przez „patrzenie” i „widzenie” – do „rozumienia”. Do szczególnych osiągnięć zaliczyłabym analizę Kordiana i Balladyny. Dopiero ta dość złożona propozycja poetologiczna jest w stanie opisać zmienność perspektyw i możliwości widzenia świata ukazaną w tych dramatach, z którą niezupełnie radzą sobie kategorie ironii, fantastyczności, iluzji i deziluzji czy cudowności.
dr hab. Magdalena Saganiak, prof. UKSW
Historia humanistyki to nie tylko seria zwrotów, lecz także nieustannych powrotów. Jednym z nich jest propozycja Magdy Nabiałek, która na nowo próbuje postawić pytania o szczególny status dramatu i związaną z nim poetykę utworów scenicznych. Swoje rozważania sytuuje zaś w nadal aktualnej dla humanistyki opozycji słowa i obrazu, której potencjału badawczego zdaje się dramatologia nie wykorzystała do dziś.
Koncentrując swoją uwagę na problematyce związanej ze zmiennością perspektyw oraz sposobami widzenia świata ukazanymi w dramatach Juliusza Słowackiego, autorka tworzy własną propozycję lektury tekstów autora Kordiana. Analiza wielopłaszczyznowej struktury utworów Słowackiego pozwala jej na odtworzenie architektoniczno-przestrzennej konstrukcji dzieła. Pojęcia sceniczności, kadru, ramy służą tutaj do wskazania wewnętrznych napięć w strukturze dramatu i kryjącego się za nimi potencjału semantycznego. Dzięki temu zaprezentowana analiza zyskuje charakter propozycji teoretycznej wykraczającej poza twórczość jednego autora.
Zbiór modlitw zebranych w książeczce przeznaczony jest dla każdego, kto pragnie za wstawiennictwem Maryi zanosić do Boga swe prośby.
Ona, choć wolna od grzechu pierworodnego, z matczyną miłością pochyla się nad nami, swymi niedoskonałymi dziećmi, słucha nas i modli się za nami do Swego Syna, wypraszając wszelkie łaski.
Zbiór modlitw zebranych w książeczce przeznaczony jest dla każdego, kto pragnie za wstawiennictwem Maryi zanosić do Boga swe prośby, bo któż lepiej od Niej ubłaga Syna o pomoc dla nas, kto pochyli się nad ludzkimi problemami z taką miłością i wyrozumiałością jak Ona?
"Po wieży Babel" należy do kanonu współczesnej humanistyki. Dzieło to napisał w latach 70. XX wieku, a potem aktualizował w kolejnych wydaniach George Steiner (ur. 1929), jeden z najwybitniejszych intelektualistów amerykańskich. Znakomity erudyta i poliglota o europejskich korzeniach, w tym obszernym traktacie podjął kwestię przekładu, ujmując go maksymalnie szeroko: jako centrum wszelkiej ludzkiej komunikacji, a nawet wszelkiego rozumienia. Odpowiednio do tego tłumaczenie – zwłaszcza literatury z jego najbardziej sporną i najżywiej dyskutowaną dziedziną: tłumaczeniem poezji – staje się szczególnym przypadkiem całokształtu relacji międzykulturowych, nie zaś tylko sprawą techniczną. Budowana przez autora „poetyka przekładu” wychodzi od zdumienia faktem tak ogromnego zróżnicowania językowego na świecie. Po co tyle języków? Czy to funkcjonalne? Czy nie marnuje energii ludzkiej populacji? Odpowiedź na te pytania musi sięgnąć do wielu dziedzin i to właśnie Steiner czyni, zanim skupi się na konkretnej praktyce translatorskiej i jej swoistości. Dlatego Po wieży Babel powinno być podstawową lekturą dla językoznawców i filologów, a zarazem dla filozofów języka i historyków idei, nie mówiąc o samych tłumaczach. Mnóstwo tam inspirujących wątków i koncepcji jak ta na przykład odpowiedź na powyższe pytanie o wielość języków: język rodzi się z potrzeby wspólnoty określonej grupy. Oznacza to, że każdy kontakt między grupami będzie zawsze przekładem: przejściem od własnej intymności do cudzej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
