Literatura beletrystyczna o tematyce filozoficznej dostępna w księgarni internetowej Dobreksiazki.pl. W ofercie nowości, zapowiedzi i bestsellery. Szczególnie polecamy literaturę Olgi Tokarczuk - znana polska pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2018. Jej artystyczny dorobek to między innymi: Księgi Jakubowe, Czuły narrator, Zagubiona dusza, Bieguni, Szafa, Lalka i perła i wiele innych, które znajdziesz w jednym miejscu, z natychmiastową wysyłką.
Książka Andrzeja Kapusty budzi podziw: po pierwsze – ze względu na erudycję, po drugie – za podkreślenie i ocenę fenomenu doświadczenia. Kategoria i fenomen „doświadczenia” mają swoją długą historię: od docenienia przez Ary-stotelesa, przez opisy w Biblii – w której Hiob stanowi wzorzec doświadczenia niezasłużonego cierpienia, a Abraham doświadczenia wiary i zaufania – aż po literackie i poetyckie refleksje, m.in. u Czesława Miłosza i Tadeusza Różewicza. Współcześni filozofowie, tacy jak Hans-Georg Gadamer, zauważają, że kategoria „doświadczenie” należy do tych, które najtrudniej poddają się charakterystyce. Autor wyraźnie pokazuje, że doświadczenie transformacji jest nam dostępne – zarówno w przeżywaniu, jak i w refleksji. Po trzecie – autor włącza w obszar badań filozoficznych doświadczenia analizowane w innych dziedzinach, takich jak psychologia czy psychiatria. W ten sposób wiedza uzyskana na ich gruncie staje się nie tylko inspiracją, lecz także przedmiotem analizy filozoficznej. Zbliża to współczesną myśl filozoficzną do klasycznego, starożytnego pojmowania filozofii jako wiedzy o świecie i człowieku – jeszcze przed jej podziałem na wąskie dyscypliny. Po czwarte – efektem tego podejścia jest wprowadzenie do polskiej filozofii nowych nazwisk, takich jak Edna Ullmann-Margalit czy Anne Laurie Paul, która doświadczeniu transformacyjnemu poświęciła całą książkę. Po piąte – w pracy obecne są pytania. Nie jest to jedynie interpretacja kulturowych tekstów, lecz także stawianie fundamentalnych pytań analizowanemu tematowi. To właśnie pytajność czyni z pracy Andrzeja Kapusty dzieło filozoficzne. Tytuł książki – Filozofia jako terapia – zachęca, by zarówno terapeuci, jak i ich podopieczni zanurzyli się w tej lekturze. Wymaga ona jednak „umiejętności pływania” – wysiłku rozumienia i interpretacji. Od potocznego uchwycenia poszczególnych fragmentów, przez analizę pojęć psychologicznych i terapeutycznych, aż po filozoficzne refleksje nad doświadczeniem transformacji, które konstruują nowy język zdolny do jego adekwatnego opisu. Aby w pełni docenić i zrozumieć tę książkę, potrzeba wysiłku – nie tylko w przyjęciu nowych interpretacji, lecz także w refleksji nad samym sobą. Jest to praca, która powinna – i, mam nadzieję, będzie – szeroko dyskutowana, a pytania, które stawia jej autor, sprowokują wiele kolejnych.
Z recenzji prof. dr hab. Zofii Rosińskiej
Philosophy is a way of thinking about just about anything. It asks big questions, such as "how can I be good?" or "what makes something beautiful?" Using lively examples, humorous illustrations and simple thought experiments, this book opens up the world of philosophy to children and adults with enquiring minds.
Książka o miejscu i znaczeniu miasta w tradycji politycznej i intelektualnej oraz kulturze Zachodu. Jej autor, czołowy badacz tych zagadnień, ukazuje, jak od starożytności po współczesność zmieniała się rola miast w polityce i jak ewoluował mieszczański sposób życia. Przedstawia, jak na te zmiany wpływały i jak je opisywały dzieła słynnych myślicieli, uczonych, pisarzy, artystów, m.in. Arystotelesa, Cycerona, Dantego, Rembrandta, Johannesa Althusiusa, Jana Jakuba Rousseau, Benjamina Constanta, Charlesa Baudelaire'a, Maxa Webera, Auguste'a Rodina, Tomasza Manna, Sándora Máraia, Johna Lukacsa i Rogera Scrutona. Odwołuje się do doświadczeń różnych miast i epok, np. starożytnych Aten i Rzymu, średniowiecznych Budy i Sieny, renesansowych Florencji i Wenecji, siedemnastowiecznego Emden, Genewy z okresu oświecenia, dziewiętnastowiecznego Paryża, Koszyc z różnych etapów ich dziejów, Budapesztu z czasów rozkwitu przełomu XIX i XX wieku oraz doby totalitarnego zniewolenia. Podaje przykłady dobrych i złych praktyk z przeszłości – m.in. przywołując krytyki kierowane pod adresem rozrosłych ponad miarę megalopolis i formułowane jako alternatywy dla nich idee i koncepcje miast o ludzkiej skali. Inspiruje tym samym dyskusję o właściwie urządzonym mieście w dobrze urządzonym państwie, zatem o roztropnej polityce.
Ferenc Hörcher (1964), węgierski filozof polityczny, historyk myśli politycznej, filozof sztuki i poeta, dyrektor Instytutu Badawczego Polityki Uniwersytetu Służby Publicznej w Budapeszcie, pracownik naukowy w Instytucie Filozofii Sieci Badawczej Eötvös Loránd.
Seria: Biblioteka Myśli PolitycznejKsiążka o miejscu i znaczeniu miasta w tradycji politycznej i intelektualnej oraz kulturze Zachodu. Jej autor, czołowy badacz tych zagadnień, ukazuje, jak od starożytności po współczesność zmieniała się rola miast w polityce i jak ewoluował mieszczański sposób życia. Przedstawia, jak na te zmiany wpływały i jak je opisywały dzieła słynnych myślicieli, uczonych, pisarzy, artystów, m.in. Arystotelesa, Cycerona, Dantego, Rembrandta, Johannesa Althusiusa, Jana Jakuba Rousseau, Benjamina Constanta, Charlesa Baudelaire'a, Maxa Webera, Auguste'a Rodina, Tomasza Manna, Sándora Máraia, Johna Lukacsa i Rogera Scrutona. Odwołuje się do doświadczeń różnych miast i epok, np. starożytnych Aten i Rzymu, średniowiecznych Budy i Sieny, renesansowych Florencji i Wenecji, siedemnastowiecznego Emden, Genewy z okresu oświecenia, dziewiętnastowiecznego Paryża, Koszyc z różnych etapów ich dziejów, Budapesztu z czasów rozkwitu przełomu XIX i XX wieku oraz doby totalitarnego zniewolenia. Podaje przykłady dobrych i złych praktyk z przeszłości – m.in. przywołując krytyki kierowane pod adresem rozrosłych ponad miarę megalopolis i formułowane jako alternatywy dla nich idee i koncepcje miast o ludzkiej skali. Inspiruje tym samym dyskusję o właściwie urządzonym mieście w dobrze urządzonym państwie, zatem o roztropnej polityce.
Ferenc Hörcher (1964), węgierski filozof polityczny, historyk myśli politycznej, filozof sztuki i poeta, dyrektor Instytutu Badawczego Polityki Uniwersytetu Służby Publicznej w Budapeszcie, pracownik naukowy w Instytucie Filozofii Sieci Badawczej Eötvös Loránd.
After an assassination attempt and in waning health, Naguib Mahfouz became more cautious in his twilight years. At the same time, in nightly dreams, his imagination began to roam his beloved city, Cairo, with a rare freedom.
In this collection of vivid vignettes linked together by the author’s precisely rendered nocturnal wanderings through Cairo, figures from Mahfouz’s personal life blend with his anxieties about Egypt’s political past and future. Each dream is layered with philosophical and spiritual musings, hopes and disappointments. Over the course of the book, they build to a rich and complex picture of Mahfouz’s subconscious.
No man can live a happy life, or even a supportable life, without the study of wisdom
Lucius Annaeus Seneca (4 BC-AD 65) is one of the most famous Roman philosophers. Instrumental in guiding the Roman Empire under emperor Nero, Seneca influenced him from a young age with his Stoic principles. Later in life, he wrote Epistulae Morales ad Lucilium, or Letters from a Stoic, detailing these principles in full.
Seneca’s letters read like a diary, or a handbook of philosophical meditations. Often beginning with observations on daily life, the letters focus on many traditional themes of Stoic philosophy, such as the contempt of death, the value of friendship and virtue as the supreme good.
Using Gummere’s translation from the early twentieth century, this selection of Seneca’s letters shows his belief in the austere, ethical ideals of Stoicism – teachings we can still learn from today.
Poznaj i zrozum otaczający cię świat razem z Zosią! ,,Niesamowity świat Zosi" to ciepła, pełna humoru i refleksji opowieść o dziewczynce, która wraz z rodziną i przyjaciółmi odkrywa piękno codzienności. Wyrusz z Zosią w podróż pełną przygód, filozoficznych rozmów i niezwykłych odkryć od zabaw na podwórku po ważne życiowe pytania o przyjaźń, odwagę czy sens istnienia. To książka, która rozbawi, wzruszy oraz zainspiruje młodszych i starszych czytelników do uważniejszego patrzenia na świat i siebie nawzajem.
Dzieje sześciu pojęć na stałe wpisały się w kanon literatury dotyczącej estetyki. Stanowią one kompendium wiedzy o kluczowych pojęciach związanych z naukami humanistycznymi, takimi jak: sztuka, piękno, forma, twórczość, odtwórczość oraz przeżycie estetyczne. Autor nie tylko w wyczerpujący sposób zbiera i przedstawia ich definicje, lecz także ukazuje historyczną zmienność pojęć, zagadnień i teorii estetycznych, bez zrozumienia których niemożliwa jest refleksja nad zjawiskami artystycznymi. To książka dla pasjonatów filozofii, historii sztuki, literatury, a także dla wszystkich, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę z obszaru nauk humanistycznych.
Klasyczne dzieło Władysława Tatarkiewicza O szczęściu to nie tylko monografia pojęcia, lecz także wielka, jak ją sam Autor nazywa, summa de beatitudine, przedstawiająca zagadnienie szczęścia z wielu różnych perspektyw i pokazująca, jak myśl o szczęściu zmieniała się przez wieki. Pełno w niej anegdot, przykładów, jak również opowieści o pisarzach, artystach, poetach, filozofach, politykach. Tatarkiewicz stara się w charakterystyczny dla siebie sposób ocenić i docenić każdą koncepcję, każdy pomysł na szczęście. Zastanawia się, jak ma się ono do cierpienia, do nieszczęścia, do spokoju, zadowolenia czy pragnienia oraz w jakim stopniu zależy od naszej woli i natury, a w jakim musimy po prostu na nie poczekać. To doskonała pozycja zarówno dla wszystkich pasjonatów filozofii, jak i studentów kierunków humanistycznych. O szczęściu stanowi próbę zestawienia wszystkiego, co obiektywnie można o szczęściu powiedzieć. Rozpatrywane są tu więc zarówno zagadnienia teoretyczne, jak i praktyczne, historyczne (informacje o ludzkich poglądach na szczęście), systematyczne, opisowe, normatywne, a także językowe (analiza wyrazu „szczęście” i wyrazów pokrewnych), psychologiczne (analiza doznawania szczęścia), socjologiczne i etyczne.
Platon (427 p.n.e.-347 p.n.e.) uczeń Sokratesa, którego śmierć uważał za niewyobrażalną zbrodnię ateńskiej republiki, napisał 35 dialogów. I są to dialogi fundamentalne w historii filozofii, można wręcz powiedzieć, że bez nich filozofii by nie było. Menon to dialog dialektyczny (należący do tzw okresu średniego), w którym autor próbuje zdefiniować pojęcie cnoty, a także co może nawet bardizej istotne zawiera ważne elementy epistemologiczne i nauki o ideach.. Jak pisze jednak Władysław Witwicki we wstępie: Główne zagadnienie dialogu dotyczysprawy uczenia się dzielności. I dalej: Cały dialog zmierza przy tym bodaj że do jednego celu: pokazać doniosłość jasnego myślenia - to znaczy: wolnego od sprzeczności - nie tylko dla intelektualnej, ale i dla moralnej wartości człowieka. Uczcie się , myślcie, starjcie się być mądrzy, a będziecie naprawdę lepsi. Jakże aktualne przesłanie!!!
„Wojna sprawiedliwa” ojca Tomasza Pegues'a OP to nie tylko książka – to prawdziwa wyprawa w głąb odwiecznego dylematu: kiedy walka staje się słuszna i sprawiedliwa? Autor z prawdziwą pasją rozkłada na części pierwsze zasady św. Augustyna i Tomasza z Akwinu, wciągając czytelnika w labirynt moralnych dylematów. Czy wojna może być sprawiedliwa? Jakie podłoża skrywają decyzje o życiu i śmierci? Ta wciągająca lektura odsłania przed nami jasne granice między dobrem a złem w chaosie konfliktów. W momencie, gdy globalne spory i lokalne wojny, narastające od lat, wchodząc w coraz ostrzejszą fazę, grożąc rozstrzygnięciami o nieprzewidywalnych skutkach dla przyszłości narodów, podjęcie tematu "wojny sprawiedliwej" wydaje się aktualne jak nigdy wcześniej.
Książka składa się z trzech części i aneksu. W pierwszej części przedstawione zostały rozmaite koncepcje metafizyki, ontologii i filozofii pierwszej, a także zasługujące na uwagę elementy tych doktryn. W części drugiej podjęto próbę systematyzacji teorii metafizycznych i ontologicznych, biorąc pod uwagę kilkanaście możliwych kryteriów. W części trzeciej omówiono pewne krytyczne argumenty ukierunkowane na określone koncepcje metafizyki i ontologii oraz na poszczególne ich elementy. Przytoczone zostały zarówno argumenty funkcjonujące w klasycznej literaturze przedmiotu, jak i wybrane analizy własne. Te ostatnie dotyczą takich fundamentalnych pojęć, jak koncepcja powszechników, struktura podmiotu i własności czy realnej relacji. Krytyka ta, choć daleka od kompletności wskazuje zdaniem autora, że ontologia lub też metafizyka, rozumiana jako teoria tego, co istnieje lub istnieć może, ma pewne zasadnicze mankamenty i tym samym wskazuje poza siebie na teorię, która jej tematykę podejmuje w bardziej adekwatnym kontekście. W charakterze przyczynku do tej kwestii załączono aneks, w którym autor prowadzi rozważania na temat możliwej genezy jednego z podstawowych pojęć metafizyki rozciągłości.
Mam na imię Kristoffer i mam osiem lat. Właśnie leżałem i myślałem o wszechświecie. Wszechświat to coś, czego nie rozumiem. Nie mogę zrozumieć, że wszechświat jest nieskończony, bo przecież wszystko ma jakiś koniec, jakąś krawędź, jakiś kant. Ale jeśli wszechświat się kończy, to co jest dalej, za tym końcem? Może nic. No ale czym jest to nic?
Jest wieczór, Kristoffer leży w łóżku i próbuje czytać komiks, ale jego myśli błądzą wokół zupełnie innych tematów. W pokoju obok tata chłopca czyta książkę Immanuela Kanta. Przez uchylone drzwi rozmawia z synem, odpowiada na pytania.
Czy jesteśmy w stanie zrozumieć wszystko? W przepięknym dialogu ojca z synem Jon Fosse zabiera nas w filozoficzną wędrówkę, zapraszając tym samym do świata dziecięcej wyobraźni.
Książka wydana w projekcie Witamina Czy.
***
Wydanie książki zostało dofinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach programu „Kreatywna Europa”. Dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Zapraszam czytelnika do warsztatu filozofów języka. Razem przyjrzymy się jak badają oni funkcjonowanie języka i sposób, w jaki umożliwia nam mówienie o świecie. W szczególności skupimy się na jednym z kluczowych narzędzi tej pracy - intuicji. Czy filozofowie korzystają z niej w sposób uzasadniony? Jakie są jej ograniczenia? Czy można się bez niej obejść? Badając rolę intuicji w jednej z najważniejszych gałęzi filozofii języka - teorii odniesienia - pokażę, jak refleksja nad sposobem uprawiania filozofii, zwłaszcza nad rolą intuicji w badaniach filozoficznych i analizie języka, wpływa na nasze rozumienie poznania, także w codziennym życiu. Przedstawię zarówno ograniczenia odwoływania się do intuicji, jak i ich nieuniknioność. Ostatecznie, ukazując empiryczny charakter intuicji językowych i porównując ich rolę w filozofii języka do ich funkcji w naukach szczegółowych, postaram się przekonać czytelnika, że filozofia języka powinna być rozumiana metodologicznie, jako gałąź nauki. Krzysztof Sękowski - filozof, adiunkt na Wydziale Filozofii UW. Zajmuje się problemami z zakresu metafilozofii, metodologii filozofii, epistemologii modalności i filozofii języka, które łączy podstawowe pytanie o wpływ kultury na to, jakie są ustalenia filozofii i w jaki sposób się ją uprawia. Stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej w Dartmouth College w 2024 roku, otrzymał także stypendium Ministra Nauki dla wybitnych młodych naukowców (2024) oraz programu START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2023). Publikował np: w "The Philosophical Quarterly", "Synthese", "Inquiry, "Review of Philosophy and Psychology", "Episteme", a także w "Filozofii Nauki" oraz "Studia Philosophica Wratislaviensia". Poza filozofią i przede wszystkim: trzy razy tata, jeden raz mąż.
Adam Synowiecki (1929–2000) jako Profesor Politechniki Gdańskiej nieustannie podkreślał potrzebę studiowania filozofii i poszukiwania odwiecznej prawdy. Starał się przy tym przeciwdziałać wszelkiej ignorancji zarówno w zakresie humanistyki, jak i nauk przyrodniczych. Utrzymywał, że wielką rolę w formułowaniu hipotez naukowych odgrywają założenia o charakterze filozoficznym, a nawet teologicznym. Co więcej, żywił przekonanie, iż nie istnieje wiedza bez poznającego podmiotu. Zatem nie jest rzeczą możliwą, aby oddzielić kontekst odkrycia, czyli to, co społeczne i egzystencjalne, od kontekstu uzasadnienia, a więc tego, co związane jest z racjonalnością, empirycznością czy badaniem zasadności proponowanych twierdzeń. Gdański uczony uważał więc za niemożliwe, by prawdziwa nauka mogła odbywać się poza człowiekiem jako badającym podmiotem, odkrywcą, a tym samym dotyczyć jedynie zagadnień odnoszących się do stosowanych doświadczalno-logicznych procedur. Takie pojmowanie nauki zostało ugruntowane myślą Mikołaja z Kuzy, filozofa, teologa, matematyka, którego pisma Profesor tłumaczył i opatrywał obszernymi komentarzami, jakie znajdują się w niniejszej monografii.
Z recenzji prof. Jacka Aleksandra Prokopskiego
Współwydawcą książki jest Pomorskie Towarzystwo Filozoficzno‑Teologiczne (ISBN 978-83-940130-1-1)
To niezwykła podróż przez najważniejsze opowieści, które ukształtowały naszą cywilizację. Od chwili stworzenia świata, przez historie narodu wybranego, aż po uniwersalne lekcje o wierze, moralności i odkupieniu książka oferuje coś więcej niż tylko lekturę. To przewodnik po życiu, pełen inspiracji i ponadczasowej mądrości.Książka przeplata duchowe refleksje z naukami, które nie tracą na aktualności, niezależnie od epoki. Wciągająca narracja, głębokie przesłanie i refleksje nad uniwersalnymi prawdami czynią tę lekturę nie tylko pouczającą, ale też niezwykle poruszającą. Zajrzyj w głąb ludzkiej natury i zrozum, dlaczego Abraham, Mojżesz czy Józef mimo swoich niedoskonałości zostali wybrani, aby zmieniać losy świata.Ta książka to nie tylko wciągająca lektura, ale też przewodnik po wartościach, które kształtują naszą tożsamość. Jej strony zachęcają do refleksji nad ludzką naturą, siłą wiary i nieustannym dążeniem do doskonałości.
O Wernerze Sombarcie, budzącym w europejskiej nauce ogromne emocje historyku gospodarczym i współtwórcy socjologii historycznej, przyjacielu i jednocześnie krytyku Maxa Webera, nauki społeczne od niemal stulecia nie mają zbyt wiele do powiedzenia. Jego błyskotliwą krytykę teorii wartości Marksa solidarnie zignorowali zarówno marksiści, jak i neoklasycy. Opus magnum Sombarta, Der moderne Kapitalismus, dobrze znane polskim badaczom początków XX wieku, od czasu międzywojnia nie było przedmiotem pogłębionej naukowej refleksji (do wyjątków należały prace Fernanda Braudela). Mowa zaś o dziele, w którym Sombart jawi się jako twórca takich pojęć, jak „duch kapitalizmu” i „schyłkowy kapitalizm”. Zapamiętano go natomiast jako autora wielokrotnie wznawianej, budzącej skrajnie odmienne oceny monografii Żydzi i życie gospodarcze. Inaczej niż w przypadku Martina Heideggera, nigdy też nie został mu zapomniany flirt z narodowymi socjalistami Hitlera (w przeciwieństwie do filozofa nie wstąpił do NSDAP). O tych i innych związanych z postacią Wernera Sombarta problemach traktuje ta książka.
___________
Ogromnym walorem pracy jest znakomita analiza wybranych motywów twórczości Wernera Sombarta. Na uwagę zasługuje potraktowanie go jako żywego, kompletnego badacza i teoretyka (notabene wcale nie drugorzędnego). Zaproponowany przez Henryka Szlajfera sposób lektury jest intelektualną podróżą rozpoczętą od Marksa, przez marksizm i socjaldemokrację – kierującą się marksizmem, a momentami go kwestionującą – po rozwinięte, złożone analizy kapitalizmu. […] Szlajfer analizuje też relacje Sombarta z socjaldemokracją, której członkiem nigdy nie został i od której – mimo że początkowo był jej gorącym sympatykiem – oddalał się z czasem coraz bardziej. Stało się tak głównie z powodu zmian w biurokratyzującym się ruchu socjalistycznym, to jest w partii i powiązanych z nią związkach zawodowych, ale też w wyniku przemian światopoglądowych jego członków.
prof. dr hab. Jarosław Kilias
Przez osobę Sombarta, jego losy, drogi myślenia oraz polemiki poznajemy historię intelektualną Niemiec – jakże ważną dla Europy i świata. […] Poglądy Sombarta ewoluowały tak dalece, że w końcu stał się on prekursorem narodowego socjalizmu. Prawdą jest, że w jakiś sposób dystansował się od Hitlera – z wzajemnością. W tym punkcie otwiera się ciekawa dla historyka sprawa: to, że różne zjawiska wyrastały z jednego pnia, oraz obserwacja, że nie od razu pień ten musiał być czytelnie zatruty. Na faszyzm – jak zresztą na komunizm – nabrała się zdumiewająco duża liczba ludzi wybitnych bądź takich, którzy z czasem wybitni się stali. Dla krajów „drugiej ligi” faszyzm był często atrakcyjny jako alternatywa dla dominującego Zachodu i jako gwarant szybkiego rozwoju. Notabene powtórzyło się to w stosunku do komunizmu. Jakkolwiek paradoksalnie by to brzmiało: gdy czytałem tekst Szlajfera o Sombarcie, przychodziła mi na myśl ewolucja wielu z nas od większego lub mniejszego związku z komunizmem, przez rewizjonizm, do antykomunizmu w różnych jego odcieniach oraz wysiłki wytłumaczenia sobie samemu własnej przemiany.
prof. dr hab. Marcin Kula
A beautiful deluxe gift edition of Oscar Wilde's decadent and disturbing novel with foiled covers, marbled endpapers, sprayed edges, beautiful paper and finished with a silk ribbon.
Dorian is a good-natured young man until he discovers the power of his own exceptional beauty. As he gradually sinks deep into a frivolous, glamorous world of selfish luxury, he apparently remains physically unchanged by the stresses of his corrupt lifestyle and untouched by age. But up in his attic, hidden behind a curtain, his portrait tells a different story...
This hardback is part of VINTAGE COLLECTOR’S CLASSICS, a series of luxurious books especially crafted for collectors and fans of beautiful special editions. Sumptuous design meets the highest quality production. Discover timeless classics beautifully bound for every bookshelf.
Co stanowi rdzeń edukacji w nowej kulturze świadomości?
Czym jest intelektualna rzetelność?
W jakim stanie świadomości chcemy umrzeć?
Metzinger opowiada się za ustanowieniem nowego rodzaju kultury: kultury świadomości. Dlaczego? Ponieważ wychodzi z przeświadczenia, że zmierzamy ku samozagładzie, na którą składają się kryzys klimatyczny, eksploatacja dóbr naturalnych, chciwe dążenie korporacji do pomnażania zysków, wojny, populistyczna polityka, radykalizm. W niniejszej książce przedstawia konkretne sugestie, jak możemy wpłynąć na otaczającą nas rzeczywistość. Powołuje się na fundamentalne wartości: intelektualną rzetelność, duchowość czy etykę świadomości. Odwołuje się także do współczesnych osiągnięć badań nad umysłem, które dostarczają odpowiednich narzędzi, by teorię przekuć w praktykę.
Znajdujemy się w historycznie bezprecedensowej sytuacji. Wszyscy będziemy obserwować rozwój globalnej katastrofy w jej wielu przejawach w Internecie, wiedząc, że razem ją wywołujemy. Wiemy też, że nie wszyscy jesteśmy winni w równym stopniu. Można już mówić o nowej fenomenologii, nowym rodzaju globalnie dzielonego doświadczenia, w skrócie: o nowym świecie życia (Lebenswelt), który nigdy wcześniej nie istniał. Uznamy się za gatunek upadający, a to z kolei wpłynie na każde kolejne pokolenie i to na wiele sposobów.
Fragment książki Kultura świadomości. Duchowość, intelektualna rzetelność i kryzys planetarny
Bitcoin isn’t just for criminals, speculators, or wealthy Silicon Valley entrepreneurs – despite what the headlines say. In an imperfect world of rampant inflation, creeping authoritarianism, surveillance, censorship, and financial exclusion, bitcoin empowers individuals to elude the expanding reach and tightening grip of institutions both public and private. So although bitcoin is money, it isn’t just money. Bitcoin is resistance money.
Resistance Money: A Philosophical Case for Bitcoin begins by explaining why bitcoin was invented, how it works, and where it fits among other kinds of money. The authors then offer a framework for evaluating bitcoin from a global perspective and use it to examine bitcoin’s monetary policy, censorship-resistance, privacy, inclusion, and energy use. The book develops a comprehensive and measured case that bitcoin is a net benefit to the world, despite its imperfections. Resistance Money is intended for all, from the clueless to the specialist, from the proponent to the die-hard skeptic, and everyone in between.
Key Features:
Provides a philosophical approach that makes use of multiple disciplines in its analysis
Offers a clearly written, measured academic treatment of bitcoin, comprehensive in scope and free of ideological baggage
Includes information on the financial, social, and environmental costs of bitcoin, how these costs are sometimes exaggerated, and how they might be mitigated
Addresses the strongest arguments against bitcoin and shows how some succeed and most come up short.
Kant forms the centrepiece of Alexandre Kojeve’s intriguing discovery of objective reality and its repressed history in Western philosophy
Immanuel Kant’s philosophical system, Kojève argues, is haunted by the Thing-in-itself as the ultimate expression of ‘bourgeois hypocrisy’ and its internally divided reason, split between action and discourse. Making a case for the post-historical moral imperative to turn away from infinite progress and the practical justification of the ideas of God and the immortality of the soul, Kant outlines the material conditions of possibility for revolutionary action within the twin horizons of accomplished and recollected history.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
