Michaił Bułhakow zaczął pisać „Mistrza i Małgorzatę” w 1928 roku, ukończył w roku 1940, na kilkanaście dni przed śmiercią. Książka ukazała się w druku po 40 latach i rzecz niespotykana – natychmiast stała się światowym bestsellerem!
Do dzisiaj i śmiech, i łzy towarzyszą lekturze „Mistrza i Małgorzaty”. Bułhakow opisał świat współczesny szyderczo i bez litości, nie pozostawiając czytelnikom szczególnej nadziei; na pociechę zostawił obietnicę, że „rękopisy nie płoną”, że człowiek jest, a może raczej bywa – dobry. Nawet szatan w „Mistrzu i Małgorzacie” okazuje się w końcu przyzwoitym facetem.
Tytułowy charyzmatyk, to współczesny św. Paweł, czterdziestodwuletni perkusista, kaznodzieja, który w towarzystwie żony i dzieci przemierza Polskie wielkim Chevroletem. Na szlaku swojej wędrówki spotyka zarówno nastolatków, agnostyków, bandziorów jak i oddziały "Moherowych Beretów".
"W moim odczuciu ta oryginalna książka sytuuje się na nieznanym polu. Należy do popkultury, ale sięga do metafizyki. Niezwykły mix wart przeczytania i zastanowienia, bo cały tekst przenika spotkanie z tajemnicą. Autor jednocześnie płynie z prądem, a zarazem pod prąd, a ja w roli czytelnika jestem za, a nawet przeciw."
Krzysztof Zanussi.
Reżyser, scenarzysta
W rzeczach po swoim zmarłym na raka płuc bracie Kang Sang-ho odkrywa pośmiertne zapiski. Żeby dokończyć dzieło brata przedstawiające niepoznanane dotąd cele podróży, Kang Sang-ho razem z pracownikiem wydawnictwa udają się do klasztoru zwanego Zamkiem Hebronu, położonego na szczycie wyludnionej góry Cheonsan. Co tam odkryją i do czego doprowadzi ich ta wizyta? Pieśń ziemi to jedna z najbardziej znanych powieści Lee Seung-u, która zdobyła wiele nagród w Korei Południowej i we Francji. Ciekawa konstrukcja, pełna napięcia akcja i wielowątkowość nie pozwalają oderwać się od lektury.
Lee Seung-u urodzodził się w 1959 roku w południowej prowincji Jeolla, w miejscowości Jangheung. Ukończył Seulski Uniwersytet Teologiczny, a następnie studiował na Uniwersytecie Yonsei. Obecnie wykłada na Wydziale Kreatywnego Pisania na Uniwersytecie Chosun. W swoich utworach Lee Seung-u poprzez analityczny styl pisarski oraz motywy działań wnikliwie obrazujące wewnętrzną naturę człowieka zadaje fundamentalne i rzetelne pytania na temat ludzkiej egzystencji, poszukując jednocześnie uzasadnienia dla istnienia religii i literatury. W Polsce ukazała się inna powieść pisarza Prywatne życie roślin.
Tytułowym bohaterem opowiadania Thomasa Bernharda z 1982 roku jest Paul Wittgenstein (1907–1979), wiedeński ekscentryk, meloman i pasjonat wyścigów Formuły I, znawca i entuzjasta opery, bliski krewny Ludwiga (1889–1951), słynnego austriackiego filozofa, autora Tractatus logico-philosophicus. I chociaż obaj Wittgensteinowie należeli do jednej z najbogatszych rodzin austriackich przemysłowców, to ze względu na swoje filozoficzno-artystyczne zainteresowania oraz brak materialnej zapobiegliwości, nie znajdowali uznania rodu, zajmując w nim osobną, marginalną pozycję. Natomiast Thomasa Bernharda i Paula Wittgensteina zbliżyły do siebie zarówno podobne fascynacje muzyczne, jak i paralelne doznania życiowe, czy nawet cierpienia (Thomas przez wiele lat musiał leczyć choroby płuc, a Paul był częstym pacjentem szpitali dla chorych umysłowo). Przyjaźń ta tworzy oś Bratanka… I staje się dla Bernharda okazją do opisania wybranych epizodów i wątków autobiograficznych, sformułowania krytycznych refleksji dotyczących ludzkich postaw wobec chorób, cierpienia, samotności i przemijania, a także – w charakterystyczny dla tego pisarza, ostry, czasem złośliwy, czasem ironiczny, a często przesadny sposób – zaprezentowania jego ocen czy to życia literackiego, czy polityki kulturalnej ojczystego kraju.
„Bratanek Wittgensteina wyznacza ciekawy punkt i moment w ewolucji Bernharda. […] Utwór względnie, choć nie przesadnie lapidarny, nie wymaga od czytelnika takiej koncentracji, jak na przykład Wymazywanie, nie ustępując głębią późniejszej prozie w swych najbardziej gęstych i najpiękniejszych momentach. Dla kogoś, kto jeszcze nie czytał Bernharda, może być idealnym wprowadzeniem w jego dzieło. Bernhard portable. Compact Bernhard. Bernhard w łupinie orzecha. Skrócony kurs życia pisarza tudzież wprowadzenie w tajniki jego warsztatu w jednym szczupłym tomie. […] Ze stu iluś stron tej krótkiej powieści – a raczej dłuższego opowiadania – czytelnik dowie się znacznie więcej niż z podobnej długości fragmentu innego tekstu Bernharda”. (Z posłowia tłumacza).
Obrazoburcza, prowokacyjna, mroczna…
Powieść historyczna, futurystyczna, ponad konwencjami
Nieślubny syn króla Kazimierza Wielkiego i córki norymberskiego kupca, Paszko, ginie pod Grunwaldem jako jeden z rycerzy zakonnych. Umiera, by obudzić się do życia wiele razy w różnych czasach. Walczy ze wszystkimi i ze wszystkim. Nie ma pewności, kim jest. Polakiem czy Niemcem? Rycerzem czy mordercą?
Prowadząc swojego bohatera przez kolejne przestrzenie czasowe, alternatywne wcielenia i odmienne rzeczywistości, Szczepan Twardoch przedstawia własną wizję odwiecznego konfliktu polsko-niemieckiego.
„Przełomowa powieść, która przeorganizowała moje myślenie o literaturze”.
SZCZEPAN TWARDOCH
„Od czasu Teodora Parnickiego nie pisano w Polsce z tak szalonym rozmachem o człowieku rozdzieranym przez żywioł dziejów i przez schizofreniczne lojalności mieszańca: dziecka dwóch kultur, bękarta dwóch ojczyzn”.
JACEK DUKAJ
AUDIOBOOK W INTERPRETACJI ANDRZEJA MASTALERZA
Powieść Jonathana Swifta, wydana po raz pierwszy w 1726 roku, jest na pozór prostą opowieścią o podróżach. Lemuel Guliwer przeżywa przygody w niezwykłych krainach zamieszkałych m.in. przed lud Liliputów, gigantów i mądre konie. Jednak nie to spowodowało, że książka stała się – i do dziś pozostaje – jedną z najbardziej popularnych powieści świata. Podróże Guliwera to satyra na ludzką naturę i polityczne konflikty. Książka często dedykowana jest dzieciom, w rzeczywistości jest lekturą wymagającą wiedzy i życiowego doświadczenia, ciągle jednak dającą ogromną przyjemność czytania.
Debiutancka powieść Olgi Tokarczuk, dostępna znowu, po 30 latach od powstania
Historia śmiałków, którzy w XVII wieku ruszyli w podróż w poszukiwaniu prawdziwej mądrości, szczęścia i ładu.
Gdzieś na granicy francusko-hiszpańskiej, w Pirenejach, podobno jest Księga. Zawarta w niej wiedza może przynieść wyższe wtajemniczenie, odmienić losy świata, a nawet przywrócić młodość.
Legenda Księgi ożywiała wyobraźnię wielu pokoleń marzycieli, błędnych rycerzy, desperatów. Wśród nich znaleźli się niecodzienni podróżnicy, którzy pewnego dnia w 1685 roku wyruszyli z Paryża ku Pirenejom: Markiz parający się alchemią, bankier i filantrop de Berle, Gauche — niemy woźnica z nieodstępującym go żółtym psem – oraz porzucona przez narzeczonego kurtyzana Weronika.
Czy uda im się odnaleźć to, czego szukają?
W tym czasie Europa stoi u progu zmian. Ludwik XIV podbija kolejne terytoria, zwalcza protestantów, dziesiątki tysięcy hugenotów emigrują z Francji. Rodzi się umysłowy ferment. Filozofowie, alchemicy próbują zrozumieć i opisać świat od nowa…
Audiobook w interpretacji Danuty Stenki
Współczesna baśń dla literackich koneserów
Różowa mysz najnowsza powieść Wiktora Jerofiejewa to groteskowa bajka, a raczej rodzaj okrutnej baśni, w której dziecięcy bohaterowie pod wodzą dzielnej Marusi poszukują w podwodnych zaświatach swoich utraconych rodziców. Okazuje się jednak, że świat „po drugiej stronie”, choć dziwaczny i groźny, jest ledwie karykaturalnym odbiciem tego, z czym mamy do czynienia na co dzień. To świat na opak, a raczej Rosja na opak, ponieważ Jerofiejew, opisując wynaturzoną rzeczywistość Car-Dna jak zwykle w ironiczny sposób wytyka wady swoich rodaków, zwłaszcza szemranych elit i obozu rządzącego. „Różowa Mysz” to także postmodernistyczna zabawa literacka. Niezwykłym przygodom Marusi na dnie oceanu patronuje najbardziej znana spośród literackich podróżniczek po fantasmagorycznych światach. Marusia na Car-Dnie jako rosyjska Alicja po drugiej stronie lustra? Być może…
Poznaj zdumiewającą tajemnicę ukrytą w sercu dżungli!
Doktor Ron Webber, wybitny zoolog, obserwuje niespotykane zdolności u jednego z szympansów bonobo. Według niego to przełomowe odkrycie w badaniach nad naczelnymi, które może także wiele powiedzieć o naturze człowieka. Nie podejrzewa jednak, że w samym centrum kongijskiej dżungli czyha na niego ogromne niebezpieczeństwo. Niedaleko
jego stacji badawczej odkryto złoża cennego kasyterytu. Kiedy w grę wchodzą ogromne pieniądze, środowisko naturalne, życie ludzkie czy inne wartości przestają się liczyć.
W tym samym czasie w Belgii popełniono tajemnicze morderstwo, które przyciąga uwagę dwóch byłych żołnierzy Legii Cudzoziemskiej. Podejmują śledztwo, a wszelkie ślady prowadzą ich do Demokratycznej Republiki Konga. Nie zważając na ryzyko, Robert i Ludwik podążają tropem zabójców. Jeszcze nie wiedzą, że dwa tygodnie, które spędzą w sercu Afryki, zmienią ich życie na zawsze.
Biała Plama to pełna zwrotów akcji powieść, trzymająca w napięciu aż do ostatniej strony! Spodziewałem się, że doktor Mucha uraczy nas książką o trudnym i pasjonującym życiu lekarzy, a oto zostałem zaskoczony przygodową powieścią o Afryce! Jako miłośnik filmu powiedziałbym tak: trochę tu Konga, trochę Psów wojny, trochę Ostatniego króla Szkocji i troszeczkę Świata zaginionego. Co w sumie składa się na zajmującą historię z dużym ładunkiem pasji.
Jacek Piekara, pisarz
Lech Mucha – absolwent Śląskiej Akademii Medycznej, specjalista chirurgii ogólnej. Autor książki Chirurdzy. Opowieści prawdziwe. Poza salą operacyjną motocyklista, bloger i publicysta miesięcznika „Polska Niepodległa”. Od 25 lat szczęśliwy mąż, a także ojciec dwójki dorosłych
już dzieci.
Podróż na Wschód, nazywana niekiedy uwerturą do głównego dzieła Hessego, Gry szklanych paciorków, rozgrywa się na pograniczu światów: świata rzeczywistego i świata imaginacji. Cel wyprawy, Wschód, symbolizuje wewnętrzne odrodzenie, a jej uczestnicy są wędrowcami na pograniczu kultur, przeszłości i teraźniejszości, swoistym pochodem wiernych, o którym Hesse pisał: „Ten pochód wiernych i ufnych dążył na Wschód, do Ojczyzny Światła, nieprzerwanie i od wieków, był on w drodze od całych stuleci, zmierzając do świetlistej krainy cudu, do Ojczyzny. […] Naszym celem był nie tylko Wschód, czy raczej: nasz Wschód był przecież nie tylko jakimś krajem czy pojęciem geograficznym, lecz również ojczyzną i młodością duszy, znajdował się wszędzie i nigdzie. Był jednością wszystkich czasów”.
Niedokończona, ostatnia powieść Witkacego.
Przyjaźń dwóch głównych bohaterów, Izydora i Marcelego, zostaje wystawiona na próbę, gdy jeden żeni się z byłą partnerką drugiego. Fabuła jest jednak tylko pretekstem do snucia rozważań nad sensem historii, rolą sztuki i filozofii. Witkacy prezentuje tu swój specyficzny system filozoficzny, poddaje krytyce czołowych polskich intelektualistów dwudziestolecia międzywojennego, a także realizm w literaturze i sztuce.
Gyula Krúdy doczekał się miana pisarza pisarzy. Jak ktoś wyliczył – ośmiu na dziesięciu pisarzy węgierskich kocha Krúdyego. Światowa recepcja jego twórczości z roku na rok jest coraz szersza. Jego nowele i niektóre powieści przełożono na wiele języków. Prezentowany polskiemu czytelnikowi tom wspaniałych krótkich utworów domaga się uwagi. Uniwersum, jakie wyłania się z tej prozy, współistnieje ze światem Brunona Schulza: oba światy nawadniane są silnym autobiografizmem, znajdujemy tu wątki erotyczne, surrealistyczne przekształcenia, nawraca topos małego miasteczka z jego „drętwiącą nudą” i charakterystycznymi postaciami osadzonymi w zmitologizowanej przestrzeni rynku, gospody, cukierni, szkoły tańca, domu uciech. Oprócz opowiadań w tomie znalazła się garść tekstów publicystycznych, które pokazują, że Krúdy nigdy nie przestawał być lirykiem, ale też ilustrują tak znamienne dla jego pisarstwa przenikanie się materii rzeczywistości z materią fikcji literackiej.
Debiutancka powieść laureatki Międzynarodowej Nagrody Bookera
Przeszło 25 lat po premierze ponownie w księgarniach
Tak swoją literacką podróż zaczynała Olga Tokarczuk
Francja, rok 1685. Król Słońce ustanawia katolicyzm jedynym legalnym wyznaniem. Grupy hugenotów przemierzają kraj, by dotrzeć na północ, gdzie mają nadzieję znaleźć nową ojczyznę.
Z okien karety banitom przygląda się grupa nietypowych podróżnych, zmierzających na południe. Porzucona przez narzeczonego kurtyzana Weronika, Markiz parający się alchemią, twardo stąpający po ziemi bogacz de Berle oraz Gauche — niemy woźnica z nieodstępującym go żółtym psem. Każde z nich opuściło Paryż z innego powodu. Ta podróż, momentami wręcz awanturnicza, może odmienić nie tylko ich losy, ale również dzieje całej ludzkości.
Oto w Pirenejach, ku którym zmierzają, w trudno dostępnym górskim wąwozie, w murach małego klasztoru od wieków ukryta jest Księga. Teraz ma szansę zaważyć na przyszłości świata. Tylko czy świat jest gotowy na to, by Księga została odnaleziona?
Młodzieńcza powieść, napisana 30 lat temu, jest prawdziwą kopalnią motywów, które Olga Tokarczuk rozwijała w swoich kolejnych utworach, zdobywając przy tym międzynarodowe uznanie i uwielbienie czytelników.
Zbór opowiadań autorki w metaforyczny sposób pokazujących próby wydobycia się z ograniczeń zastanego świata. Bohaterowie opowiadań poruszają się w rzeczywistości snów i fikcji, kreującej obraz odczłowieczonej cywilizacji.
Kubuś Fatalista i jego pan jest powiastką filozoficzną napisaną przez oświeceniowego filozofa i encyklopedystę Denisa Diderota. Książka opisuje wędrówkę i przygody tytułowych bohaterów, którzy nie ustają w ciągłej debacie na wszystkie tematy, począwszy od dysputy na temat spotykanych osób i zachodzących zdarzeń, a skończywszy na najpoważniejszych problemach filozoficznych.
Lektura dla szkół średnich
Animal Farm is one of the most famous warnings ever written. Orwell's immortal satire - 'against Stalin' as he wrote to his French translator - can be read on many levels. With its piercing clarity and deceptively simple style it is no surprise that this novel is required reading for schoolchildren and politicians alike. This fable of the steadfast horses Boxer and Clover, the opportunistic pigs Snowball and Napoleon, and the deafening choir of sheep remains an unparalleled masterpiece.
One reviewer wrote 'In a hundred years' time perhaps Animal Farm ... may simply be a fairy story: today it is a fairy story with a good deal of point.' Over sixty years on in the age of spin, it is more relevant than ever.
„Nekrowersum” opowiada historie zwyczajnych ludzi, których łączy jeden drobny szczegół: wszyscy popełnili błąd, za który ktoś inny musiał zapłacić wysoką cenę. To, co miało być końcem, dla nich okazuje się dopiero początkiem czegoś mrocznego, nieznanego i bezkresnego. Wiedza, którą posiadają, nie wystarcza, aby zrozumieć sens życia i śmierci. Okazuje się, że świat, jaki znali, nie jest jedyny, a w życiu i po nim nic nie dzieje się bez przyczyny. On jest jednym z nich i uparcie szuka odpowiedzi na nurtujące wszystkich pytania, które być może na zawsze pozostaną bez odpowiedzi.
Marek Zychla od pierwszego zdania zmusza czytelnika do gry na swoich zasadach. Nie idzie na żadne kompromisy, ale jednocześnie potrafi okazane zaufanie wynagrodzić po wielokroć. To on rozdaje karty. I tak właśnie powinno się pisać. Gdybym miał określić „Wi@rusa” jednym słowem, byłoby to słowo: „brawurowe”. To popis stylu i eksplozja wyobraźni, która w poszukiwaniu najwłaściwszej formy z łatwością przełamuje bariery gatunków. To radykalne wyzwanie, rzucone zdolnościom percepcyjnym czytelnika, sytuujące się między science fiction a horrorem, między baśnią, mitem, powiastką filozoficzną a opowieścią o ludzkich uczuciach i ambicjach. To wreszcie fantastyka taka, jaką osobiście cenię najbardziej: erudycyjna, gęsta, ustawiająca wysoko poprzeczkę czytelnikowi. Po prostu świetna. Ja stawiam „Wi@rusa” na jednej półce z „Trojką” i „Onikromosem” – powieściami szalonymi, które z całą mocą zmuszają do przyjęcia ich reguł.
Wojciech Gunia, autor "Miasta i rzeki"
Wi@rus to mieszanka Neila Gaimana i Terry'ego Gilliama doprawiona solidną dawką gorzkiej ironii. Zychla znów odrealnia obraz świata, by pokazać nam więcej prawdy o nim, ale i o nas samych. Oniryczna i przesycona sarkazmem opowieść o najnudniejszym irlandzkim miasteczku - Callan i o tym, co kryje się za znajomą, bezpieczną otoczką rzeczywistości. Jeśli macie odwagę zedrzeć kurtynę świata i spojrzeć poza nią - śmiało! Ale pamiętajcie! Tylko Niewinnemu nie może stać się krzywda... Polecam!
Mariusz „Orzeł” Wojteczek, autor „Ballad morderców”
Chcesz pójść do nieba? Nie czytaj tego!
Proza, którą chciałoby sie nazwać zbiorem opowiadań (i jednego tekstu do rymu), bardzo przy tym zróżnicowanych stylistycznie, gdyby nie fakt, że opatrzona została, niczym tradycyjna powieść, prologiem i epilogiem. Klasyczne tematy literatury: początek i koniec, erotyzm, przemijanie, starość, dusza i ciało, pytania o istnienie/nieistnienie Boga, tu ujęte w sposób zdecydowanie nie klasyczny. Bez mała wszystko to podane kpiąco, gorzko-ironicznie albo z opartym na paradoksie przewrotnym sarkazmem.
Nie jest to lektura dla tych, którzy wierzą, że „człowiek” brzmi dumnie.
Gasł w tempie ekspresowym. Już po tygodniu przestał opowiadać dowcipy, w drugim miesiącu pobytu zaniedbał się pod względem higieny osobistej, zaprzestając nawet wyrywania sobie palcami włosów z nosa, którym to zajęciem wcześniej parał się każdego ranka (…), w trzecim całkiem zamilkł, a w czwartym, zrezygnowany i umysłowo zdegradowany do poziomu zeschłego i śmierdzącego kalafiora – zapadł się w siebie totalnie, poddając się ogólnie tam panującemu stoickiemu podejściu do życia, i odleciawszy w mentalny niebyt, ostatecznie znormalniał.
Zbigniew Sawicki
Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował głównie w urzędach państwowych – z czego sześć lat spędził w dyplomacji – zaliczając wcześniej prawie roczny epizod w postaci pływania na kutrze pełnomorskim. Zwiedził niejeden kraj – w celu umocnienia swego sentymentu do jego własnego.
Opublikował dotąd dwa zbiory opowiadań: „Opowiadania bałkańskie i inne” (2008) oraz „Afrykańskie i inne zmyślenia” (2010).
Dwóch dzieciaków budujących prawdziwy samolot, powojenna tułaczka po terenach ZSRR, skaner w ciągu chwili posyłający ludzi na drugą półkulę, czyli zbiór kilkunastu opowiadań o najróżniejszym charakterze. W tym swoistym silva rerum czytelnik znajdzie między innymi:
• historię trzyletniej tułaczki komendanta partyzantów Armii Krajowej,
• napisaną z przymrużeniem oka dokładną historię ucieczki Józefa i Maryi do Egiptu z malutkim Jezusem,
• krótki tekst o Słowackim,
• opowiadania zawierające dyskusje i sądy polityczne oraz filozoficzne.
Książka idealna dla osób lubiących krótkie, ciekawe formy, przy lekturze których można miło spędzić czas, a jednocześnie wzbogacić wiedzę.
Wczesnym rankiem ktoś zastukał do jego drzwi. Był to żołnierz sowiecki, który powiedział Wiktorowi, że u nich jest pewien oficer, z zawodu nauczyciel, który chciałby z nim porozmawiać. Poszedł z mundurowym do sąsiedniego domu, a tam przy stole zamiast nauczyciela siedziało dwóch oficerów NKWD. Znaleźli na liście jego nazwisko i pytają:
– Wy oficer?
– Tak.
– Wy komandir partizantów?
– Byłem nim.
– Wam nada iść z armią Polszy!
(…)
Następnego dnia podjechał samochód i zabrał go, ale nie do polskiego wojska, a na razie do Majdanka, na teren byłego niemieckiego obozu koncentracyjnego.
Czekała go długa droga nie na wojnę, a do obozów w ZSRR.
Ryszard Marian Mrozek urodził się w 1930 roku w Jakubowie, gdzie skończył pierwszą klasę szkoły powszechnej. Przez resztę dzieciństwa i lata młodzieńcze mieszkał w Cegłowie. Ukończył szkołę średnią o profilu ogólnym. Był długoletnim pracownikiem poligrafii w resorcie Ministerstwa Obrony Narodowej. Jego zamiłowania to książki i turystyka, głównie górska. Autor książek: Historia jednego życia, Rama Singh, Trzydzieści srebrników, Źdźbło w garażu, Intro ligare, Niewidka i inne opowiadania oraz tomiku poezji.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
