Poradnik stanowiący kompendium wiedzy teoretycznej z zakresu medycyny, psychologii, psychologii społecznej, prawa, niezbędnej do rozpoznania dziecka krzywdzonego i wiedzy praktycznej z zakresu profesjonalnego udzielania pomocy dziecku krzywdzonemu.
Poradnik zawiera również komplet dokumentów prawnych stanowiących źródło praw dzieci.
Obowiązkowa lektura dla wszystkich pracujących zawodowo z dziećmi
W monografii przedstawiono analizę sytuacji uczniów znajdujących się na progu edukacyjnym w pryzmacie antropologicznej kategorii rytuału przejścia. Trzy etapy longituidalnych badań odpowiadały trzem fazom rytuału (faza wyłączenia – koniec trzeciej klasy gimnazjum, faza liminalna – początek pierwszej klasy szkoły ponadgimnazjalnej, faza włączenia – koniec nauki w pierwszej klasie szkoły ponadgimnazjalnej). Poszukiwano odpowiedzi na pytanie, jaki jest profil przejścia adolescentów z gimnazjum do szkoły ponadgimnazjalnej ze względu na wybrane subiektywne aspekty tożsamości osobowej, orientacje temporalne i edukacyjne plany na przyszłość, obraz siebie w roli ucznia, stosunek do szkoły, poziom identyfikacji ze szkołą, wyobrażenia i oczekiwania względem siebie w roli ucznia i względem szkoły oraz stosunek do zmiany. Wyniki badań ukazujące współczesne oblicze szkolnych obrzędów przejścia oraz przemian tożsamości uczniów w tym okresie prowadzą do wniosku o znaczącej roli środowiska szkolnego w kreowaniu doświadczeń sprzyjających rozwojowi adolescentów, których status się zmienia.
Książka ta jest zorientowana na poznanie kategorii znaczących dla współczesnej rodziny dziecka z niepełnosprawnością w obliczu zachodzących zmian społecznych. […] Moją pracę oparłam na wyznaczonych przez Halinę Borzyszkowską kluczowych kategoriach funkcjonowania rodziny z dzieckiem z niepełnosprawnością. Starałam się jednocześnie zachowywać otwartość na poznanie bądź wyznaczenie kategorii nowych. Dokonałam analizy społecznej rzeczywistości posttransformacyjnej z uwzględnieniem zmian uwarunkowań funkcjonowania człowieka z niepełnosprawnością oraz jego rodziny. Przeprowadziłam również badania uwzględniające nowe trendy cywilizacyjne oraz zmiany w obszarze komunikacji społecznej. […] Książka ta stanowi pracę pedagoga specjalnego, dla którego temat rodziny dziecka z niepełnosprawnością jest ważny z dwóch głównych powodów: po pierwsze ze względu na jego implikacje teoretyczne w obszarze pedagogiki specjalnej; po drugie zaś w związku z codzienną współpracą z rodzicami w obszarze działań praktycznych autora (praca w przedszkolu specjalnym).
Druga z trzech książek powstałych w ramach projektu HyPaTia – kobieca Historia Polskiego Teatru. Autorki proponują spojrzenie na teatr i jego okolice jako na bardzo specyficzny rynek pracy. Ich zdaniem statystyka
(bliska krewna rachunku prawdopodobieństwa) mówi nam coś o szansach kobiet na awans czy samorealizację twórczą
Statystyki nie kłamią, a przynajmniej nie te opisowe, fałszywe mogą być co najwyżej ich interpretacje. Statystyka w swoim podstawowym wydaniu pokazuje nam w postaci danych liczbowych, jak jest, obejmując szersze pole widzenia niż wynikające z naszych osobistych obserwacji. Może to potwierdzać nasze intuicje, dając im mocniejsze podstawy, może też nas zaskakiwać.
Jednak bez względu na to, ile kobiet znajdziemy w teatrze i wokół niego, ciekawe byłoby także pytanie, czy teatr się zmienia: podejmuje więcej tematów związanych z kobietami, usuwa ze swojego pola mizoginię, jest bardziej otwarty na formy, które można by powiązać z pisaniem i działaniem kobiecym?
This publication is dedicated to the issue of street children but is the first on the Polish market, as far as I know, which has been written in English. It is a valuable source of knowledge about the unique nature of this phenomenon in Central and Eastern Europe. The idiosyncratic dimension of the miserable reality of abandoned children in this part of the world is due to the waves of emigration of parents to Western countries, which is accompanied by them leaving their children with their grandparents or insufficient care of one of their parents. Most of the causes of the phenomenon of “street children” – described in almost every chapter of the volume presented for the review – are, however, universal. This phenomenon is caused mainly by multiple social pathologies in family life (alcoholism, violence, poverty), escaping from the home, care and educational centers, as well as poverty on a macroeconomic level.
Praktyczne ćwiczenia i wskazówki ułatwiające opanowanie sztuki komunikowania się z dziećmi - i... nie tylko z nimi - sprawiają, że książka jest przeznaczona dla każdego, kto chciałby lepiej rozumieć i mądrzej kochać dzieci oraz być przez dzieci kochanym i rozumianym. Nowe wydanie poszerzone o posłowie "Nowe pokolenie", które napisała Joanna Faber, córka jednej z autorek. Wychowana według metod przedstawianych w książce dzieli się doświadczeniami z dzieciństwa i wraz z rodzicami podejmuje wyzwania nowych czasów, szukając nowych rozwiązań.
Autor z wielkim wyczuciem i wyczerpująco opisuje znaczenie rozmaitych zachowań dzieci wyrażających swoje uczucia, co zilustrowane jest uroczymi fotografiami Naomi Baumgartl.
Dzieci nie dysponują bogatym słownictwem i właśnie dlatego tak ważne jest rozeznanie w ich niewerbalnych środkach wyrazu. Samy Molcho prowadzi nas przez rozwój dziecka od okresu prenatalnego aż po wiek szkolny, ułatwiając budowanie z nimi zdrowych relacji.
Książka Koniec wybuchów złości zawiera opisy technik wypracowanych w ciągu wielu lat badań nad motywacją i zachowaniem dzieci. Jej autor, dr Jed Baker, wyposaża rodziców i opiekunów w narzędzia, dzięki którym:
zaakceptują i docenią swoje dzieci, aby stworzyć z nimi dobrą relację;
dowiedzą się, jak uspokajać podopiecznych i nie załamywać rąk, gdy ich zachowanie wymyka się spod kontroli;
nauczą się tworzyć plany zapobiegawcze dla powtarzających się problemów, aby można było nie dopuścić do kolejnych wybuchów złości.
Uważam, że ta książka jest bardzo dobra i niezwykle życiowa. Zawiera analizę konkretnych przypadków i sporą dawkę humoru, szczególnie we fragmentach, gdy dr Baker zdradza, w jaki sposób jego początkowe podejście do małych klientów obróciło się przeciwko niemu. Autor zachęca, abyśmy stali się świadomi, elastyczni i pełni nadziei – aby nasze zachowanie było wzorem dla naszych dzieci. Przede wszystkim wyraża swoje współczucie wobec młodych „władców” panujących w naszych domach i klasach szkolnych. Dzieci te robią wszystko, co jest w ich mocy, aby sobie poradzić. Dr Baker zapewnia nas, że mogę one i będą się lepiej zachowywać, kiedy ich rodzice oraz nauczyciele wezmą sprawy w swoje ręce i zastosują strategie proponowane przez autora.
Carol Kranowitz, autorka książki Nie-zgrane dziecko
Przetrwaj codzienne rodzicielskie potyczki i pomóż swojej rodzinie kwitnąć.
Daniel Siegel i Tina Payne Bryson stworzyli mistrzowski, przyjazny czytelnikom przewodnik, który ma pomóc dzieciom w kształceniu inteligencji emocjonalnej. Te błyskotliwe metody zmieniają codzienne interakcje w wartościowe, modelujące umysł chwile. Każdy, kto kocha swoje dziecko i troszczy się o nie, powinien przeczytać tę książkę. - Daniel Goleman, autor „Inteligencji emocjonalnej”
Twój dwulatek wpada w histerię na środku sklepu, przedszkolak odmawia ubrania się, a piątoklasista dąsa się na ławce, zamiast grać na boisku. Czy dzieci spiskują, żeby życie ich rodziców było niekończącym się wyzwaniem? Nie – to tylko ich rozwijające się umysły przejmują ster!
W tej pionierskiej książce autorzy w przystępny sposób przekazują nową wiedzę dotyczącą rozwoju mózgu człowieka. U dzieci, szczególnie małych, prawa półkula, odpowiedzialna za emocje, dominuje nad lewą półkulą, zawiadującą logicznym myśleniem. Nic dziwnego, że dzieci mogą mieć problem z kontrolowaniem swoich zachowań. Ta niezwykła książka dostarcza rodzicom skutecznego narzędzia w postaci 12 sprawdzonych strategii integracji umysłu, które zostały uzupełnione wyjaśnieniami, przykładami oraz ilustracjami.
Krystyna Miłobędzka jest jedną z największych poetek piszących w języku polskim – to fakt rozpoznany, szeroko opisywany, problematyzowany. To także jedna z najważniejszych rodzimych autorek piszących dla teatru dla dzieci oraz o teatrze młodego widza.
Główny cel pracy „Skrzydła dla dzieci. Teatr poetycki Krystyny Miłobędzkiej” stanowi próba opisu teatralnej twórczości autorki „Siała baba mak”.
Interesowały mnie jej teksty drukowane oraz niepublikowane materiały, które znalazłam w archiwach. Ważne były także rozmowy z osobami, które w przeszłości doświadczyły tego teatru, z realizatorami najnowszych przedstawień oraz spotkania z samą poetką.
Całą twórczość Miłobędzkiej, dla dzieci i dla dorosłych, chciałam pokazać jako dzieło jednej wyobraźni poetyckiej. Szukałam tego, co wspólne dla zapisów publikowanych
w tomikach oraz zapisach dla teatru. W tym celu, podążając za myślą samej poetki, posługiwałam się właśnie słowem „zapis” (a nie „wiersz”lub „dramat”).
Moim celem była także uważna lektura poszczególnych tekstów, by opisać ich język oraz sposób konstruowania – z myślą o scenie i o dziecku jako odbiorcy. Przekonanie o jedności wyobraźni poetyckiej, która w tym przypadku od początku, od debiutanckich „Anaglifów”, jest także wyobraźnią teatralną, potwierdzam analizą esejów i wypowiedzi autorki o teatrze i o poezji.
Spróbowałam uchwycić całościowy pomysł na teatr poetycki, jaki zaproponowała Miłobędzka. Dotyczy to poszczególnych tekstów, gier słownych dla teatru, ale także sposobu myślenia o teatrze dla dzieci, o widzu i o aktywności jego wyobraźni.
Spostrzeżenia te są bliskie dzisiejszym przemyśleniom i praktyce związanej z pedagogiką teatru, co spróbowałam pokazać w podsumowaniu.
Joanna Żygowska
W obecnej rzeczywistości dostrzega się wzrost zachowań dewiacyjnych wśród różnych grup wiekowych, co sprawia, że nie maleje zainteresowanie poszukiwaniem skutecznych sposobów ich eliminowania i zapobiegania. […]
W kręgu powyższych, społecznie i pedagogicznie ważnych oraz aktualnych kwestii pozostają zagadnienia resocjalizacji instytucjonalnej młodzieży niedostosowanej społecznie, które są podejmowane przez dra Michała Kranca w niniejszej publikacji. Autor analizuje je pod kątem metodycznym dotyczącym formalno-prawnej organizacji, założeń teoretycznych odnoszących się do poszczególnych obszarów zadaniowych oraz sposobów ich osiągania. […]
Na podstawie dokonanych analiz formułuje także postulat o potrzebie modernizowania i reformowania młodzieżowych ośrodków wychowawczych. Wskazania do proponowanych zmian organizacyjno-metodycznych przedstawia w autorskim opracowaniu, tj. Ramowym rozkładzie dnia pracy resocjalizacyjnej w młodzieżowym ośrodku wychowawczym oraz Podstawie programowej wychowania resocjalizacyjnego dla młodzieżowych ośrodków wychowawczych. […]
Ponadto należy podkreślić, że książka jest poznawczo wartościowa, wyróżnia ją bowiem praktyczna użyteczność dla potrzeb kształcenia i doskonalenia kadr placówek resocjalizacyjnych.
Z recenzji dr hab. Danuty Kowalczyk, prof. UO
Książka Marka Gajdzińskiego podsumowuje doświadczenia drużynowego 16 WDH im. Zawiszy Czarnego oraz twórcy harcerskich programów i organizacji. Dostarcza wiedzy oraz narzędzi ambitnym wychowawcom - nie tylko instruktorom harcerskim - oraz pozwala zrozumieć czemu harcerstwo zawdzięcza swoje sukcesy wychowawcze.
"Nareszcie ktoś opisał metodę harcerską współczesnym i zrozumiałym językiem!" - dr phm. Ewa Palamer - Kabacińska, Stowarzyszenie Harcerskie, Uniwersytet Warszawski.
"Gdy szukam inspiracji przygotowując zajęcia dla instruktorów, wracam do książki Marka, by sprawdzić, czy na pewno o niczym nie zapomniałam." - hm. Jolanta Kreczmańska, Związek Harcerstwa Polskiego
"Idea, metoda i program splatają się w spójny, harcerski system wychowania, po którym książka ta jest świetnym przewodnikiem i zaproszeniem do instruktorskiej przygody!" - hm. Andrzej Jaworski, Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej
The art of being a good wife is not an easy one. This little guide was written for the middle classes of the 1930s who were reading one of the first modern self-help books.Illustrated with contemporary line-drawings, it contains advice by turns delightfully arcane and timelessly true, for example: it is a wife's duty to look her best – if you don't tidy yourself up, when you have done the bulk of the day's work, don't be surprised if your husband begins to compare you unfavourably with the typist at the office; don't forget that a wife can always set the standard of behaviour for the home – if she allows laxities of dress or conversation at the table she will soon find that they become a fixed procedure; don't forget that very true remark that while face powder may catch a man, baking powder is the stuff to hold him; and, don't criticise the food at your own table when you are entertaining and especially refrain from doing so before the servants. After all is said and done, husbands are not terribly difficult to manage.
The art of being a good husband is not an easy one. This little guide was written for the middle classes of the 1930s who were reading one of the first modern self-help books. Illustrated with contemporary line-drawings, it contains advice by turns delightfully arcane and timelessly true, for example: don't squeeze the tube of toothpaste from the top instead of from the bottom – this is one of the small things of life that always irritates a careful wife; don't think that your wife has placed waste-paper baskets in the rooms as ornaments; don't tell your wife terminological inexactitudes, which are, in plain English, lies – a woman has wonderful intuition for spotting even minor departures from the truth; do cultivate the habit of coming down to breakfast with a smile – remember that as the head of the house, it is your duty to see that everyone starts the day in an atmosphere of happiness; and, don't criticise the food at your own table when you are entertaining and especially refrain from doing so before the servants.
How should men and women embark on a new relationship? Is it acceptable to flirt? Should one ever kiss in a canoe? What is the ideal age gap for marriage? What gifts are appropriate for a fiancee? How should one announce an engagement? Aimed at the romantically inclined in the 1930s, this charming self-help guide is dedicated to the etiquette of choosing, wooing and winning a prospective partner. Written with both sexes in mind, this little book is brimming with nuggets of useful advice, by turns humorous, old-fashioned and timeless: Don't attempt kissing in a canoe unless you are both able to swim. Don't delay falling in love until you have reached middle age. To be easily won is to be lightly valued. It is very inadvisable to marry anyone who laughs at your parents. Don't hesitate to break off an engagement if you consider you have made a mistake. Do bear in mind when there's any mistletoe about that two heads are better than one. Delightfully illustrated with contemporary line drawings, "How to be a Good Lover" appears in the same series as How to be a "Good Husband" and "How to be a Good Wife". All three guides were written for the middle classes of the 1930s–who were reading one of the first modern self-help series on relationships.
Everyone knows a joke about mothers-in-law, but what are the golden rules you need to become a popular one? The authors of this pioneering guide, first published in the 1930s, aimed to dramatically improve relationships for all the family with sound advice which is as relevant today as it was in the early twentieth century: "If your opinion is not sought, don't volunteer it". Practical tips are given on a range of issues, such as how to visit a married daughter, how best to interact with grandchildren, how not to pass comment at the dinner table and what degree of independence should be granted to married sons. The guide even contemplates living with the married couple and offers advice on how to negotiate this situation, as well as giving examples of how not to behave on your son or daughter's wedding day. Packed with amusing scenarios of provocative behaviour as well as pithy advice, and illustrated with contemporary line drawings, this charming guide will win over both novices and veterans in this much maligned role.
"Dziecko w wieku przedszkolnym. Zabawne przygody odważnego ojca."
Jakie wydarzenie najbardziej zmienia świat dorosłego mężczyzny? Oczywiście narodziny dziecka.
Dziecko w wieku przedszkolnym to zbiór opowieści napisanych przez tatę trzyletniej Wiki. M. M. Cabicar opisuje rodzicielską rzeczywistość bezkompromisowo, czasem dosadnie, ale przede wszystkim z rozbrajającą szczerością i kapitalnym poczuciem humoru. Nie zdejmuje różowych okularów nawet w najbardziej kłopotliwych sytuacjach, wychowując dzięki temu niezwykle pogodne dziecko!
Łyżeczka optymizmu
100% zdrowego myślenia
Szczypta dystansu do siebie
Cześć! Tu Ania!
Jestem Super Laską! Skąd to wiem? Bo skończyłam z recydywą!
Jak to zrobiłam? Po latach walki ze swoim ciałem i z zaburzeniami wyrzuciłam z głowy diety. Teraz prowadzę bloga „Wilczo Głodna”, gdzie uczę kobiety samoakceptacji. Do tego jem jak najwięcej nieprzetworzonych produktów – przecież takie jedzenie jest dla nas naturalne od tysiącleci. Dopiero przez ostatnie sto lat my, ludzie, wywróciliśmy nasze jadłospisy do góry nogami. Ale czas wrócić do tego, co dla nas najlepsze!
Nie jest Ci potrzebna żadna dieta, tylko zdrowe podejście.
Chcesz zostać Super Laską taką jak ja? Zajrzyj do środka.
W niniejszej monografii zaprezentowałyśmy badania poświęcone wyznacznikom poczucia jakości zdrowia kobiet w okresie perimenopauzalnym. Wcześniej dokonałyśmy teoretycznej analizy problematyki dotyczącej czynników kształtujących przeżycia związane z okresem menopauzy oraz jakości zdrowia. Uzyskane wyniki unaoczniły nam przede wszystkim rolę cech osobowości, zwłaszcza neurotyczności, ekstrawertyczności, ugodowości, samooceny, oraz Ja cielesnego dla poczucia jakości zdrowia badanych kobiet. Przedstawione badania własne wnoszą istotne treści w wiedzę na temat zdrowia kobiet w okresie menopauzy. Potwierdzają założenie, że konieczne jest holistyczne podejście do zdrowia kobiet przechodzących menopauzę, uwzględniające różne obszary ich funkcjonowania. Uzyskane wyniki mogą być wykorzystywane w praktyce, w szczególności w dziedzinie promocji zdrowia kobiet przeżywających menopauzę. Podejmowane w tym zakresie działania powinny koncentrować się głównie na upowszechnieniu przekonania, że opieka medyczna nad kobietami w tej fazie życia powinna skupiać się nie tylko na leczeniu objawów menopauzy, ale także na stanie emocjonalnym, zadowoleniu z ciała (postrzeganiu własnej atrakcyjności fizycznej), samoocenie czy satysfakcji z różnych sfer egzystencji. Wszystkie te obszary stanowią integralną całość w rozumieniu zdrowia kobiet doświadczających menopauzy. Okazuje się, że to właśnie trafne rozpoznawanie własnych stanów emocjonalnych i fizjologicznych oraz postawa wobec ciała, obok neurotyczności i ekstrawersji, odgrywają kluczową rolę w subiektywnej ocenie zdrowia psychofizycznego.
Głównym celem autorskich badań prezentowanych w niniejszej monografii było zdiagnozowanie poczucia jakości zdrowia kobiet w okresie okołomenopauzalnym oraz wyłonienie układu czynników podmiotowych warunkujących ich samopoczucie. Stosowane w książce pojęcie poczucia jakości zdrowia odnosi się do subiektywnej oceny zdrowia psychofizycznego i obejmuje poczucie jakości życia (i jego sfery), objawy menopauzy oraz natężenie pozytywnych i negatywnych uczuć.
Książka składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy poświęcono społecznym i medycznym aspektom okresu menopauzy. Omówiono w nim zagadnienia związane z terminologią menopauzy oraz jej przebiegiem i objawami. W rozdziale drugim przedstawiono problem uwarunkowań doświadczania objawów menopauzy w kontekście różnych perspektyw teoretycznych, zmiennych pozapsychologicznych oraz psychologicznych. W rozdziale trzecim zaprezentowano projekt badań własnych i rezultaty badawcze. Pracę zamyka zakończenie, w którym wskazano na aplikacyjny charakter badań.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
