Szybciej, więcej, lepiej… Współczesna młodzież często określana jest „pokoleniem instant” bądź „cyfrowych tubylców”. Świetnie poruszają się w mediach społecznościowych i nie wyobrażają sobie bez nich życia. Przyzwyczajeni do natychmiastowej gratyfikacji wypracowali nowe sposoby spędzania wolnego czasu i odreagowania stresu. Książka porządkuje wiedzę na temat nałogowych zachowań coraz częściej pojawiających się u młodych ludzi. Wśród poruszanych zagadnień znalazły się m.in.:
- medykalizacja społeczeństwa, szczególnie jego zapotrzebowanie na magiczną pigułkę, która usprawni pracę umysłu czy zapewni stan odurzenia;
- temat neurostymulantów i leków bez recepty – jako że wiele młodych osób traktuje zażywanie tych substancji jako jedną z metod wspomagających pamięć i ułatwiających skupienie w pracy;
- pliki dźwiękowe reklamowane jako e-narkotyki, które mają wpływać na nastrój słuchacza
- czy instagramowalne e-papierosy jako przepis na bycie modnym.
Książka odwołuje się do współczesnej wiedzy i wyjaśnia nałogowe zachowania z perspektywy najnowszych badań naukowych z zakresu uzależnień. Przywoływane wypowiedzi osób dzielących się w Internecie swoimi doświadczeniami pozwolą terapeutom uzależnień, psychologom, pedagogom, a przede wszystkim zatroskanym rodzicom lepiej zrozumieć zachowanie młodzieży.
Karty przeznaczone są dla psychologów, terapeutów, socjoterapeutów, pedagogów do pracy indywidualnej i grupowej z dziećmi, a także dla nauczycieli podczas lekcji wychowawczych, czy zajęć świetlicowych. Materiały te z powodzeniem mogą być wykorzystywane przez rodziców i opiekunów, którzy chcieliby pomóc dzieciom w lepszym odkrywaniu świata własnych emocji, myśli i zachowań, ale nie potra?ą z dziećmi o tym rozmawiać.
Trening umiejętności emocjonalnych i społecznych dzieci. Karty terapeutyczne i karty pracy to:
- 55 kart (18 kolorowych – pokazowych) oraz 37 czarno-białych przeznaczonych do pracy z dziećmi;
- Gotowe narzędzie do pracy terapeutycznej i pro?laktycznej z dziećmi w wieku przedszkolnym i szkolnym;
- Karty dostosowane są do wieku i możliwości poznawczych dzieci;
- Treści ujęte w atrakcyjnej formie gra?cznej, są niezwykle prostym sposobem pomocy uczniom w uświadomieniu sobie własnych przekonań poznawczych, stanów emocjonalnych czy zachowań;
- Teczka zawierająca karty będące propozycją pomocy w pracy nad rozwojem kompetencji emocjonalnych w oparciu o cztery podstawowe emocje, takie jak: SMUTEK, STRACH/LĘK I ZŁOŚĆ czy RADOŚĆ. Znajdują się w niej także karty przydatne do wspierania rozwoju pozytywnych postaw społecznych i dotyczą ZACHOWAŃ PROSPOŁECZNYCH, takich jak: DZIĘKOWANIE, PROSZENIE, POMAGANIE, ZAPRASZANIE DO ZABAWY, POCIESZANIE I DZIELENIE SIĘ.
Wysoko wrażliwe dzieci stanowią od piętnastu do dwudziestu procent wszystkich dzieci. Urodziły się z bardzo czułym i szybko reagującym układem nerwowym, co niesie za sobą zarówno pozytywne, jak i negatywne konsekwencje. Takie dzieci cechują się kreatywnością, intuicją, zaskakującą mądrością i empatią, ale jednocześnie niezwykle łatwo je przytłoczyć nadmiarem bodźców, nagłymi zmianami, krytyką bądź nieszczęściami innych. W zależności od temperamentu niektóre wysoko wrażliwe dzieci są aktywne, emocjonalne i wymagające, inne zaś są spokojne i skryte oraz nie sprawiają większych problemów wychowawczych. Wszystkie jednak muszą być wychowywane ze zrozumieniem, aby mogły poznać swoją wyjątkowość i nauczyć się czerpać z niej korzyści w dorosłym życiu. Niestety błędy wychowawcze dorosłych – wynikające z niezrozumienia i niewiedzy – łatwo mogą doprowadzić do wielu poważnych i negatywnych skutków, z którymi dziecku będzie niezwykle trudno sobie poradzić. Z takimi sytuacjami bardzo często spotykała się w swojej pracy Elaine Aron i dlatego – jako wybitna specjalistka i pionierka tej dziedziny – napisała praktyczny poradnik, który pomoże rodzicom, nauczycielom i opiekunom: • zrozumieć wysoko wrażliwe dziecko i jego potrzeby; • poradzić sobie z wyzwaniami związanymi z wychowywaniem takiego dziecka; • wprowadzić w życie cztery podstawowe zasady mądrego i skutecznego rodzicielstwa; • pomóc wysoko wrażliwemu dziecku funkcjonować w mało wrażliwym, a bardzo przytłaczającym świecie; • zadbać o to, by nauka i kontakty z rówieśnikami sprawiały dziecku radość, a nie stanowiły źródło stresu; • przystosować dziecko do zmian i radzenia sobie z nadmiernym pobudzeniem; • uświadomić dziecku, że wysoka wrażliwość jest darem, a nie ograniczeniem; • wychować dziecko na szczęśliwego, zdrowego i silnego – wysoko wrażliwego – dorosłego.
Oto 120 poruszających memów Marty Frej, które dotykają ważnych i aktualnych problemów społecznych, skłaniają do refleksji i odsłaniają trudną prawdę o polskiej rzeczywistości.
Siebie i swoje poglądy można wyrażać na wiele sposobów, jednak tym, co do współczesnego człowieka przemawia najbardziej, jest obraz. Marta Frej, polska malarka, ilustratorka i animatorka kulturalna, opisuje dzisiejszą rzeczywistość i swój stosunek do niej za pomocą memów. W tych obrazach z błyskotliwymi, celnymi podpisami porusza wiele trudnych tematów dotyczących m.in. praw kobiet, feminizmu, nietolerancji wobec mniejszości seksualnych, ekspansji Kościoła katolickiego w życiu publicznym, wykluczenia, stereotypów… Jej profil na Facebooku obserwuje ponad 200 tysięcy osób, a memy z prawdziwymi do bólu hasłami zna pewnie cała Polska.
W tradycyjnym podejściu do wychowania na pierwszym miejscu stawiany był autorytet władzy dorosłych, często oparty na strachu przed karą. Takie podejście określa się dziś wychowaniem autorytarnym i w miarę postępu wiedzy zauważono, że pociąga ono za sobą wiele negatywnych skutków.
W opozycji do modelu autorytarnego pojawiło się wychowanie wolne od zakazów, nakazów i kar. Naczelną zasadą nowego wychowania miał być partnerski dialog z dzieckiem. Okazało się jednak, że wychowanie zakładające radykalne ograniczenie władzy wychowawczej w praktyce nie zdaje egzaminu. Oba modele zawierają analogiczny błąd, polegający na zbyt jednostronnym postrzeganiu wychowania. W modelu autorytarnym brakuje właściwego miejsca dla dialogu, a w modelach przeciwnych mu przeoczono rolę władzy wychowawczej.
Paradoks obecnej sytuacji polega na tym, że z jednej strony dostrzega się poważne słabości współczesnego wychowania, a z drugiej – wciąż panuje niezachwiana wiara w słuszność jego założeń. Z tego powodu wielu rodziców i wychowawców, widząc nieskuteczność wychowania partnerskiego, albo całkowicie kapituluje, albo sięga po metody autorytarne. W jednym i w drugim przypadku przeżywają oni z tego powodu frustracje.
Znaleźliśmy się więc w sytuacji patowej, którą można przezwyciężyć tylko przez zmianę dominującego obecnie myślenia o wychowaniu. Ta książka ma nam pomóc wyzwolić się ze współczesnej „poprawności” poglądów na temat wychowania. Czytelnik znajdzie tu zupełnie inny opis tego, na czym polega wychowanie.
Jak w kwestii równości płci zachowuje się „przyzwoity facet”?
Potrzebujemy pilnie zdefiniować, na czym powinna polegać współczesna męskość i jej moralność. Sprawiedliwość płci to jeden z warunków demokracji, dlatego potrzeba nam dziś mężczyzn o poglądach równościowych, wrogich patriarchatowi, dla których ważniejszy jest szacunek niż władza. Po prostu facetów, ale facetów przyzwoitych.
Ivan Jablonka (ur. 1976) to francuski historyk i pisarz. Wykłada historię najnowszą na uniwersytecie Paris-XIII. Jego naukowe zainteresowania dotyczą historii społecznej, w szczególności feminizmu oraz losów przedstawicieli grup nieuprzywilejowanych. Bada również Holokaust, sięgając do historii własnej rodziny. Jest autorem licznych książek i publikacji naukowych. Jego „Histoire des grands-parents que je n’ai pas eus” i „Laëtitia ou la fin des hommes”, zostały do tej pory przetłumaczone na dwanaście języków.
Patriarchat się zestarzał. Jest archaicznym i zarazem złowrogim systemem służącym do podporządkowywania kobiet, ale nie tylko ich – bo również wszystkich mężczyzn, których męskość uznaje się za niewłaściwą. Jak sprawić, by męskość zerwała z patriarchalnymi hierarchiami i współgrała z prawami kobiet? W jaki sposób taka zmiana wpłynie na życie społeczne – rodzinę, religię, politykę, gospodarkę, związki romantyczne, seksualność i język?
Oto jakie stoi przed nami zadanie: stworzyć nowe rodzaje męskości, które nie będą oparte na uprzywilejowaniu. W dzisiejszych czasach potrzeba nam mężczyzn o poglądach równościowych, wrogich patriarchatowi, dla których ważniejszy jest szacunek niż władza. Po prostu mężczyzn – ale mężczyzn sprawiedliwych.
Facet przyzwoity to esej z dziedziny nauk społecznych oraz polityczny manifest. To książka, która mówi o naszym szczęściu: pokazuje, że możliwy jest szczęśliwszy świat, oparty na takich samych prawach dla wszystkich, z wolnymi kobietami i sprawiedliwymi mężczyznami.
Wśród osób płci męskiej panuje niepokój – boją się utraty dominującej pozycji. Wykorzystajmy to. Nadszedł czas budowy nowego projektu społecznego: sprawiedliwości płci.
Facet przyzwoity Ivana Jablonki to książka, która ma szansę stworzyć w Polsce klimat do rzeczowej rozmowy o wzorcach płciowych z zupełnie nowego punktu widzenia – nowoczesnego mężczyzny, wykształconego, otwartego na świat i pozbawionego kompleksów. Dotyka tematów obecnych w życiu wszystkich osób bez względu na płeć.
Autorzy bestsellerowych książek „Oswoić narkomana” i „Pułapki przyjemności” skupiają się na problemie trudnej relacji z matką. Starają się odpowiedzieć na pytania: Jaka jest toksyczna matka? Jakie mechanizmy stosuje? Jak się zachowuje i jaki ma to wpływ na nas i nasze funkcjonowanie w dorosłym życiu? Jak z nią postępować? Jak się bronić przed jej wpływem i ustalać granice? Czy wreszcie – w jaki sposób można uwolnić się od niesprzyjającej nam relacji i poczucia winy?
Wasze dziecko marudzi, ma napady złości albo nie chce jeść? Każda Wasza prośba kończy się awanturą? Nie jesteście sami! Tysiące rodziców też przez to przechodziło. Barbara C. Unell oraz Jerry L. Wyckoff przygotowali praktyczne rozwiązania ponad 100 najczęstszych problemów związanych z wychowaniem dzieci. „Jak kochać swoje dziecko i wyznaczać mu granice” pokazuje, jak budować empatyczne relacje, okazywać dzieciom wsparcie i zapewnić niezbędną ochronę; i jak jednocześnie radzić sobie z napadami złości. Co robić w sytuacjach konfliktowych oraz jak zapobiegać przyszłym problemom.
* ADHD to najczęstsze zaburzenie rozwojowe – dotyka 5% dzieci. * ADHD ze względu na swoje objawy utrudnia osiągnięcie sukcesów szkolnych, zawodowych, towarzyskich. * Nasilenie objawów ADHD zmniejsza się z upływem czasu. * Wczesne rozpoczęcie terapii indywidualnej dziecka oraz terapii rodzinnej znacząco zwiększa szansę na zmianę zachowania dziecka.
Kontrola, słowo o wielu znaczeniach i skojarzeniach, wywołuje silne emocje. Odnosi się do kwestii tak kluczowych i wszechobecnych jak: siła i poczucie bezradności, wolność i ograniczenia, podmiotowość i przedmiotowość, zmagania o pozycję „szefa”. Wiąże się również z postrzeganiem siebie jako osoby, która po prostu bierze, co się jej należy, czy też jako kogoś, kto zazwyczaj musi się zadowolić tym, co dostaje. Z kontrolą mierzymy się każdego dnia. Judith Viorst próbuje odpowiedzieć na ważne pytania dotyczące kontroli w naszym życiu: Czy mamy tyle kontroli, by kształtować swoje życie? Czy mamy jej na tyle, by radzić sobie samodzielnie w życiu? Czy mamy kontrolę nad własną seksualnością? Czy mamy ją w związku małżeńskim bądź partnerskim? Czy mamy ją w relacjach zawodowych? Czy mamy kontrolę nad dorosłymi dziećmi? Czy mamy kontrolę, którą możemy oddać, czasem z wyboru, czasem z konieczności? Czy mamy kontrolę nad śmiercią? Judith Viorst, pisząc z przenikliwym psychologicznym spojrzeniem i odrobiną swojego charakterystycznego humoru, zaprasza nas do określenia granic i możliwości naszej kontroli. Pokazuje, jak możemy kształtować życie poprzez działania i dokonywane wybory. Przypomina nam też, że czasami powinniśmy sobie „odpuścić” i zachęca do znalezienia sposobu jak to zrobić najlepiej. Judith Viorst Amerykańska pisarka i dziennikarka. Autorka książek dla dzieci (m. in. Alexander and the Terrible, Horrible, No Good, Very Bad Day) i dorosłych (min. To, co musimy utracić i Małżeństwo dla zaawansowanych). Wydała kilka tomików wierszy. Absolwentka Waszyngtońskiego Instytutu Psychoanalizy oraz Uniwersytetu Rutgersa. Jej książka To, co musimy utracić, wydana w 1986 roku, utrzymywała się przez prawie dwa lata na liście bestsellerów „The New York Timesa”.
Oto jest :Wasz mały cud.
Od tej pory będziecie obserwować, jak rośnie, uczy się , poznaje świat.
Co chwilę zaskoczy Was nowymi umiejętnościami. pierwszy uśmiech, pierwsze słowo, pierwsza zupka, pierwszy ząbek, pierwszy krok, pierwszy rysunek, pierwszy dzień w żłobku, w przedszkolu, pierwsza jazda na rowerze...
Dla malucha to kamienie milowe w jego życiu, a dla rodziców- wielkie święto.
Nie pozwól, by te cudowne , a tak ulotne chwile z życia Twojego synka zaginęły w zakamarkach pamięci !
Utrwal je w albumie. Będzie to wspaniała , niezwykła pamiątka dla całej rodziny.
Oto jest :Wasz mały cud.
Od tej pory będziecie obserwować, jak rośnie, uczy się , poznaje świat.
Co chwilę zaskoczy Was nowymi umiejętnościami. pierwszy uśmiech, pierwsze słowo, pierwsza zupka, pierwszy ząbek, pierwszy krok, pierwszy rysunek, pierwszy dzień w żłobku, w przedszkolu, pierwsza jazda na rowerze...
Dla malucha to kamienie milowe w jego życiu, a dla rodziców- wielkie święto.
Nie pozwól, by te cudowne , a tak ulotne chwile z życia Twojego synka zaginęły w zakamarkach pamięci !
Utrwal je w albumie. Będzie to wspaniała , niezwykła pamiątka dla całej rodziny.
Opieka nad szkrabami to coś wspaniałego! Ale czy czasem...Nie masz bladego pojęcia, co robić z dziećmi? Godzinami przygotowujesz jakieś skomplikowane edukacyjne zadanie tylko po to, by wykonać je potem samemu? Z rezygnacją po raz kolejny sadzasz dzieci przed telewizorem?Jeśli tak, to ta książka jest właśnie dla ciebie! To zbiór ponad 150 prostych i sprawiających mnóstwo frajdy aktywności, które przygotujesz w nie więcej niż 5 minut, a potem równie szybko po nich posprzątasz. To doskonała książka zarówno dla dorosłych - bo wreszcie zaznają chwili upragnionego spokoju - jak i dla dzieci, które będą się świetnie bawić, a jednocześnie rozwijać umiejętności z zakresu motoryki, czytania i liczenia, zupełnie nie zdając sobie z tego sprawy. Zabawy przeznaczone są dla maluchów w wieku od roku do pięciu lat, ale chętnie biorą w nich udział również starsze dzieci.,,Mama na 5. Przybij piątkę"" to istna kopalnia pomysłów na satysfakcjonujące rodzicielstwo.
Od pierwszego wydania Świata bez kobiet minęło 20 lat. Wiele się zmieniło na lepsze – ale równie wiele na znacznie gorsze. Przeżywamy dziś apogeum procesu, którego wczesną fazę Agnieszka Graff diagnozowała. Nie zaczęła się wtedy dyskusja o prawach kobiet, bo ją przerywano i ośmieszano. Dziś widać, że nie przez przypadek. Milczenie to nieodłączna część układu politycznego: po 1989 roku budowano nad Wisłą demokrację, ale z pominięciem praw kobiet. Niemal całkowity zakaz aborcji wprowadzony w 1993 roku, nazywany „kompromisem”, miał ów porządek społeczny stabilizować. Teraz feminizm jest zjawiskiem masowym, choć osoby popierające te postulaty nie zawsze się za feministki i feministów uważają. Powstały Partia Kobiet i Kongres Kobiet, są Manify i Strajk Kobiet. Po drugiej stronie barykady znajduje się antyfeminizm – podszyty nacjonalizmem, zawsze w zestawie z homofobią, nazywany też walką z „ideologią gender”. Rządy PiS pod rękę z Ordo Iuris zafundowały Polkom prawdziwą jazdę bez trzymanki. W odpowiedzi zrodził się potężny ruch kobiecy zdolny wyprowadzić na ulice setki tysięcy osób. Graff nie podaje recept i unika pouczeń. Daje narzędzia i pokazuje, jak (jeszcze, niestety) jest. Nowe wydanie zawiera kilka esejów z późniejszych lat: o narodowych obsesjach wokół seksualności, o polskim katolicyzmie i buncie kobiet. Wspaniale, że kolejne wydanie Świata bez kobiet, jednej z najważniejszych książek polskiego feminizmu, ukazuje się, kiedy przez kraj przetaczają się protesty i manifestacje przeciwko zakazowi aborcji i religijnemu fundamentalizmowi. Ten świetny zbiór esejów dokumentuje najnowszą historię Polski od 1989 roku z perspektywy feministycznej i snuje opowieść, w której oddano władzę nad kobietami Kościołowi, ten zaś zdradził demokrację, przekazując władzę nad Polską populistycznej prawicy. Olga Tokarczuk To jest klasyka. To feministyczny elementarz. Rzesze kobiet wychowały się na tej książce. Krążą o niej legendy: że w bibliotekach wyrywano z niej kartki (na własny użytek czy raczej cenzura?), że kłócono się o nią w związkach. Że ksiądz na kazaniu powoływał się na tezy Agnieszki i, oczywiście, polemizował z nimi. Mamy więc polską Rebeccę Solnit: błyskotliwą, profetyczną, wkurzającą i prowokującą do dyskusji. Sylwia Chutnik Niestety wciąż jeszcze nie żyjemy w świecie, w którym kolejne wydania Świata bez kobiet byłyby niepotrzebne. Ta książka czytana po dwudziestu latach – i uzupełniona o kilka nowych tekstów – wciąż ma moc czerwonej pigułki, którą bohaterowi Matrixa oferuje Morfeusz: totalnie dekonstruuje system. Tym bardziej że dzisiaj, w czasach ekspansji prawicowego populizmu i wojen tożsamościowych, Świat bez kobiet może służyć kolejnym pokoleniom tyleż za instruktaż buntu, ile za zestaw pierwszej klasy argumentów w ideowych sporach. Wzbierającej fali tradycjonalizmu nie pokona się bowiem, wciskając „cancel”, można to zrobić jedynie metodycznie rozmontowując uproszczenia, nadużycia i fałsze, na których opiera się dominacja patriarchatu. W tym zaś Agnieszka Graff zawsze była – i jest – absolutną mistrzynią. Tomasz Stawiszyński Agnieszka Graff (ur. 1970) – tłumaczka i publicystka, absolwentka Amherst College i Oxfordu, profesorka w ośrodku Studiów Amerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka wielu esejów i felietonów (publikowanych m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Literaturze na Świecie” i „Zadrze”). Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, członkini zespołu Krytyki Politycznej oraz członkini rady programowej stowarzyszenia Kongres Kobiet. Wydała też Rykoszetem. Rzecz o płci, seksualności i narodzie (2008), Matkę Feministkę (2014) oraz Memy i graffy. Dżender, kasa i seks (2015, wspólnie
TA KSIĄŻKA POMOGŁA SETKOM TYSIĘCY DOROSŁYCH DZIECI Z RODZIN DYSFUKCYJNYCH ODKRYĆ SWOJE PEŁNE ŻYCIA, SPEŁNIONE JA
• Nie potrafisz doceniać własnych dokonań?
• Doświadczasz wewnętrznej pustki i niewyjaśnionego smutku?
• Nie umiesz mówić o swoich uczuciach?
• Robisz wszystko, by pokazać światu, że dasz radę?
Niewykluczone, że te uczucia i zachowania biorą się z twojego dzieciństwa. Być może należysz do licznej grupy DDD, czyli dorosłych dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, wśród których znajdują się m.in. DDA, dorosłe dzieci alkoholików. Oprócz alkoholizmu dysfunkcje w rodzinie mogą jednak obejmować także uzależnienia rodzica od innych substancji, pracoholizm, skłonność do stosowania wszelkiego rodzaju przemocy i rozbudowanego systemu kar, zbytnią kontrolę, chłód emocjonalny, nadopiekuńczość i wiele innych problemów. Dziecko wychowane w takim domu wypracowuje mechanizmy przetrwania, odcina się od własnych uczuć, blokuje w sobie radość oraz spontaniczność i nakłada maskę, która z czasem zaczyna je coraz bardziej uwierać...
Zaopiekuj się udręczonym i zalęknionym dzieckiem w sobie. Pozwól mu wyjść na światło dzienne i dorosnąć. Doktor Charles L. Whitfield w trakcie wielu lat swej praktyki odkrył, że nawiązując relację ze swoim wewnętrznym dzieckiem, możemy je uwolnić i usunąć to, co nas blokuje. Dzięki konfrontacji z uczuciami, które nosimy w sobie, i uleczeniu dawnych ran przestajemy też wreszcie postrzegać teraźniejszość wyłącznie w kategoriach cierpienia.
Poddaj się procesowi uzdrowienia, zmień przekleństwo w dar, naucz się być dzieckiem i zacznij żyć na nowo. Ta książka ci w tym pomoże.
Kiedy działamy z pobudek prawdziwego Ja lub kiedy nim jesteśmy, czujemy, że żyjemy. Możemy odczuwać ból w postaci zranienia, smutku, poczucia winy lub złości, lecz mimo to czujemy się pełni życia. Równie dobrze możemy też czuć radość, zadowolenie, szczęście, natchnienie, a nawet ekstazę. Mówiąc ogólnie, czujemy się obecni, kompletni, w pełni ukształtowani, na właściwym miejscu, prawdziwi, spełnieni i zdrowi.
Próbowałyście zmienić własną matkę? Nie ma szans. Ale relację z nią można uzdrowić. Autorka przeciwstawia się powszechnej w naszej kulturze tendencji do obwiniania matek i proponuje, by zacząć zmianę od siebie. Podpowiada, jak wziąć odpowiedzialność za własne uczucia i reakcje. Dzieli się swoim osobistym i zawodowym doświadczeniem, z którego jasno wynika: moja relacja z matką zależy ode mnie. Z córką też. Lektura obowiązkowa dla matek i córek, które chcą się wydostać z kręgu wzajemnych pretensji, żalu, poczucia winy. I wyjść na wolność.
Hanna Samson
Co minutę dwadzieścia osób w Stanach Zjednoczonych doświadcza przemocy ze strony swoich partnerów. Przemoc ta jest drugą główną przyczyną zgonów Afroamerykanek, trzecią główną przyczyną zgonów reprezentantek rdzennej ludności USA i siódmą główną przyczyną zgonów białych kobiet. Każdego roku w Stanach ginie tysiąc dwieście maltretowanych kobiet.
Te statystki szokują, ale Rachel Louise Snyder na nich nie poprzestaje. Opowiada osobiste historie ofiar przemocy domowej, rozmawia ze sprawcami, z policjantami i działaczami. Analizuje problem psychicznego przywiązania ofiar do oprawców, wytyka rażące błędy administracji Donalda Trumpa, podkreśla szkodliwość łatwego dostępu do broni i przede wszystkim szuka rozwiązań, które pozwolą lepiej chronić ofiary. Dokładnie badając poszczególne przypadki, zastanawia się, które elementy systemu zawodzą, i na czym powinny polegać zmiany. Śladów pobicia brak to bezkompromisowy i wielokrotnie nagrodzony reportaż pokazujący, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami, i jak bardzo ten „rodzinny problem” dotyczy nas wszystkich. Jedna z najlepszych książek non-fiction 2019 roku według magazynu „Kirkus Reviews”.
„Czytając „Śladów pobicia brak”, dowiedziałam się, że w latach 2000–2006 więcej Amerykanek zmarło wskutek przemocy domowej niż amerykańskich żołnierzy poległo na polu bitwy. To szokujące, że najniebezpieczniejszym miejscem na świecie jest dla kobiet ich dom. Nadal istnieje wiele państw, w których przemoc wobec żony lub członka rodziny jest uznana za legalną. Co więcej, w ponad 10 państwach sprawca gwałtu może uniknąć skazania, jeśli poślubi swoją ofiarę.” Angelina Jolie
„„Śladów pobicia brak” obala mity dotyczące przemocy domowej […]. Dzięki wnikliwemu i niezwykle głębokiemu potraktowaniu tematu książka Synder skłania nie tylko do refleksji nad problemem przemocy, ale też nad sposobem pisania na tego rodzaju tematy.
[…] Autorka wykorzystuje wiele technik właściwych dobrym powieściom: opowiada wartko, umiejętne ożywia szczegóły, celnie charakteryzuje postaci. A przy tym wszystkie wątki omawia głęboko i wyczerpująco. Z niezwykłą lekkością przechodzi też od faktów historycznych do współczesności, od konkretnych przypadków do naukowej analizy. To pisarka, która po mistrzowsku ożywia tę opowieść, by sprawić, że naprawdę nas ona obejdzie.” Parul Sehgal, „The New York Times” „Snyder napisała książkę o bardzo wielu rzeczach: o mężczyznach, którzy biją i zabijają swoje żony lub partnerki, o ludziach, którzy próbują przewidzieć, czy dojdzie do morderstwa, i tych, którzy usiłują pomagać sprawcom, a także o ubóstwie, depresji, rozpaczy, przywilejach, egzekwowaniu prawa, więzieniach, zdrowiu psychicznym, polityce i sprawach płci. Mogło się to udać tylko naprawdę utalentowanej, pewnej swojej wiedzy i fachu pisarce.” Masha Gessen „Tej książki nie sposób odłożyć. Jest wciągająca jak najlepsza powieść, bezpośrednia jak osobiste wyznanie, doskonale udokumentowana i poparta ogromem wiedzy. […] Autorka przenosi nas w świat ofiar, oprawców i tych, którzy na różne sposoby mierzyli się i uporali z przemocą. Ich historie są wstrząsające, ale Snyder nie pozwala nam przerwać, tylko wskazuje możliwe rozwiązania. […] Po kilku rozdziałach powiedziałem znajomej prokurator, że wszyscy w jej biurze, a właściwie wszyscy urzędnicy, którzy mają do czynienia z problemem przemocy w rodzinie, muszą przeczytać tę książkę. Ona ratuje życie.” „The Washington Post” „Nie wiem, skąd Rachel Louise Snyder wzięła siłę, by napisać tę książkę – czyta się ją jak dziennik korespondenta wojennego. Opisując konsekwencje przemocy domowej, Snyder chce sprawić, by prywatny koszmar stał się sprawą publiczną.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
