Każdy potrzebuje zwierciadła, w którym mógłby się przejrzeć. Pewnie dlatego jedna połowa świata rozgląda się za swoją drugą połową. Paulo Coelho w swojej książce opowiada o spotkaniu dwojga ludzi po latach rozłąki.
Miłość, która w nich zasnęła, budzi się powoli, pośród wątpliwości i obaw przed porażką. Aby uwierzyć w drugiego człowieka, należy najpierw uwierzyć w siebie. Żyć w harmonii ze światem widzialnym i niewidzialnym. Odnaleźć prawdziwe oblicze Boga... Ale czy miłość jest w stanie uchronić przed samotnością? Nie zapominajmy, że "Bóg ukrył piekło w samym sercu raju".
Czy nie byłoby pięknie móc wyłączyć wszystkie złe emocje?
Osiemnastoletnia Dominika to dziewczyna z rozbitej rodziny. Od zawsze czuje się inna niż wszyscy, zagubiona i bardzo samotna. Nieustannie próbuje rozgryźć samą siebie i zrozumieć świat, który ją otacza. Bolesne życiowe doświadczenia sprawiają jednak, że zupełnie nie radzi sobie z emocjami, które uderzają w nią ze zdwojoną siłą. Pojawiają się myśli samobójcze, pierwsze samookaleczenia i stany depresyjne... Czy pragnienie autodestrukcji weźmie górę nad coraz bardziej wątłą chęcią życia? Co tak naprawdę siedzi w głowie dziewczyny, która nie potrafi uwolnić się od swoich demonów?
Odczuwałam samotność, bo wciąż nikt nie wiedział, z czym dokładnie się zmagam. Potrzebowałam jedynie zrozumienia, ale nie robiłam nic, aby pomóc samej sobie. Dążyłam do autodestrukcji. Coraz częściej w mojej głowie pojawiały się myśli samobójcze. Odpychałam ludzi od siebie i uciekałam w alkohol, za co nienawidziłam się najbardziej, bo zachowywałam się jak on. Cięłam się częściej, piłam do utraty przytomności. Może to żałosne, ale to, co wtedy miałam w głowie, to jeden wielki chaos. Nadal wydaje mi się to wszystko żałosne, ale jednak to naga prawda. Samoocena spadła tak nisko, że już niżej nie mogła. Wyniszczałam się stopniowo, tak jak tego podświadomie chciałam.
"Wzdłuż śladów" to intrygująca opowieść o kondycji ludzkiego sumienia i choć tak skromna w swej objętości, przez Czytelników porównywana była niejednokrotnie nawet do "W poszukiwaniu straconego czasu" Marcela Prousta. Wzdłuż śladów to także męskie widzenie świata i niech owo „męskie” nie zwiedzie Cię, gdyż nie o mężczyznę macho tu chodzi, ale silnego wrażliwością, bo – jak najczęściej odpowiada Autor pytany o to, o czym jest ta książka – mężczyzna też człowiek.
Pragniemy zwrócić Twoją uwagę także na nietuzinkową konstrukcję opowiadania, która sprawia, że kiedy skończymy je czytać, możemy wrócić do początku i czytać... dalej.
"Głos uwiądł mu w gardle. Obserwowałem go kątem oka i miałem wrażenie, że całym wysiłkiem woli stara się powstrzymać łzy. Jego ciałem wstrząsały dreszcze, ale przed tym nie mógł się już obronić ani ukryć tego. I myślę, że świadomość tej niemocy męczyła go dodatkowo.
- Tymczasem - zaczął po dłuższej chwili - osądzony po pozorach, spotykałem się z pogardą, nienawiścią, w najlepszym razie z obojętnością. Nawet najbliżsi odwrócili się wtedy ode mnie. Nikt nie chciał ze mną rozmawiać. Kobiece łzy, lament - są takie sugestywne..."
Czy w realizmie magicznym lody obszarów polarnych mogą zastąpić tropikalną dżunglę amerykańską? Per Olov Enquist udowadnia, że tak. Jego magia splata wiele losów, ukazuje ich równoległość i mistyczny związek. Biografia Pasquala Pinona - niesamowitego dziwactwa natury, istoty uznanej za dziecko szatana, dzieje tajemniczej partnerki Bertolda Brechta, historia mordercy dziewczynek, niepokojący związek małżeństwa K. oraz autobiograficzne wspomnienia tajemniczego narratora tworzą opowieść zagadkową i przejmującą, dotykającą mrocznych tajemnic ludzkiego istnienia...
"Kociarz" został przeczytany na stronach "New Yorkera" rekordowe dwa miliony razy, stając się najpopularniejszą opowieścią zamieszczoną w tym prestiżowym magazynie. Opowiadanie dało początek zbiorowi, który uznano za najważniejsze amerykańskie wydarzenie literackie roku. To prawdziwa proza XXI wieku, która w ciągu zaledwie jednej nocy została największym wiralowym fenomenem literackim w historii. To realizm magiczny w dobie mediów społecznościowych. To portret pokolenia w skondensowanej formie.
"Kociarz" to dwanaście opowiadań składających się w panoramę naszych czasów. To opowieści o pożądaniu i wstręcie, seksie i samotności, zagubieniu i poczuciu winy w erze Instagrama, Tindera i #MeToo. To literatura minimalistyczna, choć – paradoksalnie – napisana z rozmachem. Właśnie dlatego stała się najpopularniejszym wiralowym tekstem literackim XXI wieku i zdobyła dwa miliony czytelników w internecie. Teksty wywołują wiele emocji: fascynują i odstręczają, oburzają i podniecają, przerażają i zachwycają, nie pozostawiając miejsca na obojętność.
"Przenikliwa i perfekcyjnie minimalistyczna".
The New York Times
"Idealna do książkowych dyskusji przy winie".
Vogue
"Magiczny realizm ociera się o pełną fantazję".
The Independent
Nie ulega wątpliwości, że fabuła nie jest tu stworzona dla samej fabuły. Czemuś służy, tym bardziej że jest prosta i zarazem niezwykła. Czytelnik widzi nie tylko piękno zdań, ale również opowiadaną mu historię, która porusza w nim ukryte struny i - jak grecka tragedia - budzi litość i trwogę, by doprowadzić do katharsis. (...) W tę powieść, na zasadzie palimpsestu, został wpisany mit Edypa, opowieść o winie, karze i otchłani świata: może dlatego jej bohaterowie są prawie bezimienni.
Tadeusz Komendant, "Twórczość"
Powieść jednego z najważniejszych francuskich twórców eksperymentalnych ukazuje się w osiemdziesiątą rocznicę pierwszego wydania. To książka o nieprzychylnym czasie I wojny i o człowieku, który próbuje istnieć mimo nieszczęść, śmierci oraz własnej pogardy wobec rzeczywistości. Queneau – literacki rewolucjonista, współtwórca grupy OuLiPo i jeden z ojców postmodernizmu – prowadzi czytelników przez wojenną zawieruchę z dala od patosu, za to z wielkim ładunkiem absurdu, dowcipu oraz intertekstualnych aluzji. Lekturę ubogaca znakomity przekład Hanny Igalson-Tygielskiej.
50th ANNIVERSARY SPECIAL EDITION
As a young man and a prisoner of war, Kurt Vonnegut witnessed the 1945 US fire-bombing of Dresden in Germany, which reduced the once proudly beautiful city to rubble and claimed the lives of thousands of its citizens.
For many years, Kurt tried to write about Dresden but the words would not come. When he did write about it, he combined his trademark humour, unfettered imagination, boundless humanity and keen sense of irony to create one of the most powerful anti-war books every written, and an enduring American classic.
This special edition is published with notes of appreciation from some of the book's ardent fans (Kate Atkinson, Richard Herring, Robin Ince) as well as fascinating extra material from Vonnegut's archive which casts light on the genesis, reception and enduring influence of an iconic American classic.
A wszystko zaczyna się od kradzieży bochenka chleba!. Historia byłego galernika Jana Valjeana, komisarza Javera, Fantyny, Kozety i bojowników z paryskiej barykady staje się wielowątkową powieścią rozgrywającą się w XIX-wiecznej Francji. Stanowi zarówno wnikliwe spojrzenie na socjologiczne mechanizmy rządzące społeczeństwem, jak i zadziwiająco trafną analizę natury ludzkiej. Ale przede wszystkim jest pełną wartkiej akcji i przygód historią z pogranicza kryminału. Zadziwia fakt, że ta powstała w drugiej połowie dziewiętnastego wieku powieść, ciągle króluje na listach bestsellerów, jest jedną z najczęściej komentowanych książek w historii literatury. O niesłabnącej popularności „Nędzników” świadczą liczne musicale, adaptacje filmowe i animowane. Historia Jana Valjeana, Javerta i Kozety znana jest nie tylko dorosłemu czytelnikowi, ale i młodemu odbiorcy.
Skromna i delikatna Anna Elliot przed ośmiu laty pod wpływem rodziny zerwała zaręczyny z przystojnym, lecz niezamożnym kapitanem Wentworthem.
Teraz ma lat dwadzieścia siedem i ponieważ odrzucała względy innych mężczyzn, wydaje się skazana na staropanieństwo. Gdy rodzina z powodu kłopotów finansowych przeprowadza się do Bath, los znów stawia na jej drodze ukochanego.
Czy kapitan Wentworth odkryje na nowo wdzięk i szlachetność Anny? I czy ona rzeczywiście pragnie odzyskać jego miłość, tym bardziej że o jej względy zabiega bogaty i utytułowany kuzyn?
Kilkakrotnie ekranizowane Perswazje Jane Austen to nie tylko stylowy romans, ale też znakomity obraz dziewiętnastowiecznej angielskiej szlachty i subtelny portret młodej kobiety – zapowiedź nowoczesnej powieści psychologicznej.
Szesnaście opowiadań zawartych w debiutanckim tomie Marka Hłaski? jednego z najbardziej wyrazistych polskich prozaików ? przedstawia naturalistyczne obrazy z czasów realizmu socjalistycznego. Zawarty w nich dosadny, szorstki i pozbawiony złudzeń świat to nie tylko przejmujący zapis ludzkich losów, ale też głębokie studium psychologiczne bohaterów, którzy w różny sposób próbują buntować się przeciwko zastanej rzeczywistości.
Tytułowe kwaśne pomarańcze symbolizują los człowieka, który przeżywa sporo momentów niekoniecznie dobrych i „słodkich”. Tymczasem właśnie te niedobre „kwaśne pomarańcze”, których w życiu czasami tak wiele, mają największą moc kształtowania charakterów.
W opowiadaniach autor przedstawia różne historie z życia – od czasu dzieciństwa do wieku męskiej dojrzałości – które stają się tłem do rozważań na temat ludzkiego losu, szczególnie stosunku jednego człowieka do drugiego, czasu, jaki chcemy sobie wzajemnie poświęcić, i tego, czego poszukujemy w osobie, która ma być naszym towarzyszem w tej drodze na ziemi. Pomimo ich nieraz smutnego wydźwięku historie te są jednak gdzieniegdzie przyprawione zdrową szczyptą komizmu bądź niekiedy przybierają wręcz formę groteski.
Leżąc w łóżku przed zaśnięciem, ustaliłem sam ze sobą, że nazajutrz muszę opracować nowy, całościowy pomysł na siebie. Taki, który będzie zawierał moje cele strategiczne i określał moją tożsamość. Muszę więc zacząć od szczerych odpowiedzi na pytania: Kim jestem? Co jest dla mnie ważne? Do czego dążę?
Zmierzenie się z samym sobą na pewno nie będzie dla mnie łatwe i przyjemne. Niemniej to pierwszy krok na drodze do tego, aby posklejać obraz samego siebie we własnych oczach. Jestem pewny, że zyskując wewnętrzną orientację, a przez to większą samosterowność, będę w stanie uporać się ze swoimi dylematami egzystencjalnymi.
Parafrazując pewną mądrą sentencję, mógłbym rzec: przez analizę moich niepowodzeń ku lepszemu samopoznaniu. Owo samopoznanie zaś pozwoli mi, mam nadzieję, na skuteczniejsze radzenie sobie z pułapkami i wyzwaniami, jakie niesie życie, jak również dopomoże mi w bardziej świadomym jego przeżywaniu. Czyż nie jest to obiecująca perspektywa?
(fragment opowiadania "Meursault")
Wydany we wszystkich językach świata, pisany alfabetem łacińskim, arabskim, bengalskim czy cyrylicą (lecz zawsze z pięknymi rysunkami Autora), Mały Książę jest od wielu pokoleń czytany, kochany i przekazywany milionom Czytelników, małych i duzych, dla których stał się przyjacielem, być może najblizszym.
Uczennica została napisana na samym początku literackiej kariery Osamu Dazai. Szybko jednak zyskała rozgłos – przede wszystkim dzięki mistrzowskiemu użyciu języka. Był to styl, który z powodzeniem mógłby znaleźć się w dzienniku nastoletniej dziewczyny, a jednocześnie – bardzo malowniczy i sugestywny. Dziś widzimy w tej opowieści ironiczny opis społeczeństwa i walkę jednostki o wolność. To tematy, które Dazai eksplorował nie tylko w swojej twórczości, ale które były też wiodącymi wątkami w jego krótkiej i burzliwej biografii.
Osamu Dazai (właśc. Shuji Tsushima; 1909-1948) to jedna z najważniejszych postaci w literaturze japońskiej. W czasie swojego burzliwego – bo naznaczonego uzależnieniami i licznymi próbami samobójczymi – życia zasłynął jako mistrz nowego stylu, świetnie władający językiem, potrafiący głośno wyrazić stany uczuciowe kolejnych pokoleń młodych Japończyków.
Młoda narratorka „Uczennicy” nadal jest na etapie odkrywania siebie, a stworzona przez Dazai kronika jej emocjonalnych przemian jest arcydziełem.
J. Thomas Rimer, University of Pittsburgh
Chociaż przedstawione w konkretnym czasie, miejscu i kulturze, przesłanie i przestroga od Dazai mają wydźwięk uniwersalny.
David Stahl, Binghamton University SUNY
Przejmująca opowieść o ludziach walczących o uratowanie przepięknej, zabytkowej dzielnicy Gdańska – Biskupiej Górki – przed rozbiórką i zagładą. Skłóceni ze sobą nawzajem muszą przejść wewnętrzną przemianę, by stać się społecznością zorganizowaną wokół wspólnych celów. Symbolem tego zjednoczenia staje się cenny zabytek – zegar na wieży; mieszkańcy Biskupiej Górki muszą znaleźć sposób, żeby go wyremontować i ocalić. Inspiracją do ich działania staje się Królowa Salwatora – dziwaczka, ale zarazem duch dzielnicy.Emma Popik – gdańska pisarka, poetka, dziennikarka, tłumaczka z języka angielskiego. Debiutowała w 1966 r. utworami poetyckimi w miesięczniku społeczno-kulturalnym „Litery”. Pierwsze opowiadanie Mistrz opublikowała w 1983 r. w czasopiśmie „Fantastyka”. Autorka kilkunastu powieści i opowiadań, m.in. Tylko Ziemia (1986), Bramy strachu (1996), Genetyka bogów (1999), Tajemnice Emilki (2014), Złota ćma (2014), Raport (1988). Publikowała m.in. w „Przeglądzie Technicznym”, „Toposie”, „Nowej Fantastyce”. W latach 2000-2015 była redaktor naczelną „Nowego Kuriera Nadbałtyckiego”. Wydaną w 2004 r. książkę Wejście do baśni przetłumaczono na język japoński i zaprezentowano na wystawie wraz z oryginalnymi ilustracjami na Uniwersytecie Miyagi w Sendai.
Dla Aśki, dwudziestoletniej gdynianki, rock to nie tylko pasja, ale też remedium na życiowe zawirowania. A tych ma niemało – na głowie matura, egzaminy na studia, nowa miłość i w dodatku… zdolności psychopompa, które nieoczekiwanie odkrywa w sobie pewnej sierpniowej nocy. Okazuje się, że Aśka rozmawia z umierającymi i pomaga im „przejść na drugą stronę”. Jak pogodzić zwykłe życie i niezwykłe umiejętności? Czy stąpająca twardo po ziemi nastolatka zaakceptuje swój dar?Agatha Rae – anglistka, gdynianka, pisarka. Zadebiutowała w 2013 roku anglojęzyczną powieścią Oenone. W kolejnych latach ukazały się: dwutomowa powieść przygodowo-obyczajowa Tangents (przetłumaczona także na język szwedzki), nowele The Belt i The Garden oraz opowiadanie Coming home for Christmas. Kolekcjonerka płyt, miłośniczka psów, fanka zespołu The Tea Party. Marzy o ponownej wizycie w Kanadzie i zwiedzeniu jej wzdłuż i wszerz. Psychopomp jest jej pierwszym utworem wydanym w języku polskim.
„Przemieszczaliśmy się niczym chmara wróbli, w postaci głośnej i bezczelnej mgławicy. Chodziliśmy na zamek. Przechodziliśmy przez wielki salon, przekraczaliśmy jadalnię, zmierzając do kuchni (albo w przeciwnym kierunku) w wielkich gromadach dzieciarni. Chodziliśmy odwiedzić kucharza René (mojego wuja), zawsze go o coś prosząc. Prosiliśmy go o pomoc w noszeniu ciężkich koszy z resztkami jedzenia, które sortowaliśmy po każdym posiłku, oraz koszy z obierkami (a czasami, przez przypadek również i z innymi rzeczami) dla świń. Miały one okropne małe niebieskie oczy. Gryzły opieszałe dłonie i, przepychając się, przygniatały swoje małe, które przeraźliwie piszczały.”
fragment książki Szpital na zamku La Borde
Wilde's works are suffused with his aestheticism, brilliant craftsmanship, legendary wit and, ultimately, his tragic muse. He wrote tender fairy stories for children employing all his grace, artistry and wit, of which the best-known is The Happy Prince. Counterpoints to this were his novel The Picture of Dorian Gray, which shocked and outraged many readers of his day, and his stories for adults which exhibited his fascination with the relations between serene art and decadent life. Wilde took London by storm with his plays, particularly his masterpiece The Importance of Being Earnest.
His essays - in particular De Profundis- and his Ballad of Reading Gaol, both written after his release from prison, strikingly break the bounds of his usual expressive range. His other essays and poems are all included in this comprehensive collection of the works of one of the most exciting writers of the late nineteenth century.
Jane Austen is without question, one of England's most enduring and skilled novelists. With her wit, social precision, and unerring ability to create some of literature's most charismatic and believable heroines, she mesmerises her readers as much today as when her novels were first published.
Whether it is her sharp, ironic gaze at the Gothic genre invoked by the adventures of Catherine Morland in Northanger Abbey; the diffident and much put-upon Fanny Price struggling to cope with her emotions in Mansfield Park; her delightfully paced comedy of manners and the machinations of the sisters Elinor and Marianne in Sense and Sensibility; the quiet strength of Anne Elliot in Persuasion succeeding in a world designed to subjugate her very existence; and Emma - 'a heroine whom no one but myself will like' teased Austen - yet another irresistible character on fire with imagination and foresight. Indeed not unlike her renowned creator.
Jane Austen is as sure-footed in her steps through society's whirlpools of convention and prosaic mores as she is in her sometimes restrained but ever precise and enduring prose.
Julita przez wiele lat nosi maskę szczęśliwej żony i matki. Wierzy, że jej poświęcenie wystarczy do zbudowania trwałego małżeństwa oraz pełnej miłości rodziny. Elżbieta, bezdzietna, żyjąca samotnie lekarka, boryka się z myślami, które w jej głowie urastają do rangi problemu niepozwalającego cieszyć się z codzienności. Życiowe blokady przyjaciółek są efektem podjętych w młodości decyzji…
„Bluszcz” to powieść inna niż wszystkie. Anna H. Niemczynow porusza zakamarki duszy, które człowiek pragnie ukryć nawet przed samym sobą. Dotyka najtrudniejszych spraw, z jakimi niejednemu z nas przychodzi się zmierzyć. W sposób delikatny i subtelny pokazuje kierunki, których obranie może pomóc wydostać się z największych, na pozór nierozwiązywalnych trudności. Wywołuje uśmiech, daje nadzieję, emanuje spokojem i łagodnością.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
