Nowele jednej z najpopularniejszych pisarek południowo-koreańskich, w roku 1993 nominowanej do literackiej Nagrody Nobla, ukazujące pole psychologicznej obserwacji ludzkich postaw i zachowań w obliczu nowych sytuacji życiowych. Bohaterowie opowiadań pochodzą z różnych warstw społecznych, reprezentują różny światopogląd i uwikłani są w kłopoty zarówno bytowej, jak i psychologicznej natury.
Nowele jednej z najpopularniejszych pisarek południowokoreańskich, w roku 1993 nominowanej do literackiej Nagrody Nobla, ukazujące pole psychologicznej obserwacji ludzkich postaw i zachowań w obliczu nowych sytuacji życiowych. Bohaterowie opowiadań pochodzą z różnych warstw społecznych, reprezentują różny światopogląd i uwikłani są w kłopoty zarówno bytowej, jak i psychologicznej natury.
Zbiór opowiadań najpopularniejszych w swoim kraju i uznanych za klasyków pisarzy starszego pokolenia. W ich twórczości znalazły odbicie zarówno trudne doświadczenia z lat dzieciństwa i młodości: okupacja japońska, podział kraju, wojna domowa, jak i problemy psychologiczne, nurtujące aktualnie społeczność Korei.
To życie tworzy szkielet, a ja ubieram go w historię. Lubię ludzi, obserwuję ich, wysłuchuję, podobno pisaniem im pomagam. Stąd też pomysł na "Portrety" - 21 historii z życia wziętych. Portrety maluję w głowie od ponad dwóch lat. Moim pędzlem są słowa, płótnem blog, a inspiracją życie. To historie przeżyte, usłyszane, zobaczone. Każdy mógł ich doświadczyć, a może właśnie je przeżywa lub za chwilę odczuje na własnej skórze.
To PORTRETY kobiet, mężczyzn, dzieci. To miłość, nienawiść, zazdrość, współczucie, smutek, radość, szczęście, porażka, odwaga i strach. Z takich emocji utkane jest przecież życie, dlatego nasze portrety mogą być niepokojące, intrygujące, piękne lub brzydkie. Ale nigdy mdłe.
Porywająca powieść psychologiczna, która nie stroniąc od czarnego humoru, odsłania najmroczniejsze zakątki ludzkiej duszy. Johannes, gorliwy członek Hitlerjugend, dorastający w latach czterdziestych w Austrii po aneksji przez Trzecią Rzeszę, po ciężkim urazie podczas nalotu odkrywa, że jego rodzice ukrywają żydowską dziewczynę imieniem Elsa w sekretnym pomieszczeniu w ich dużym, wiedeńskim domu. Początkowa zgroza, jaka go ogarnia, przeistacza się w zainteresowanie, a następnie w miłość i obsesję. Po zniknięciu rodziców Johannes odkrywa, że jest jedyną osobą świadomą obecności Elsy w domu, jak również jedynym człowiekiem odpowiedzialnym za jej przetrwanie. Manipulując i poddając się manipulacji, Johannes obawia się końca wojny: wraz z nią nadejdzie perspektywa utraty Elsy i koniec ich związku obejmującego pasję i obsesję, podległość i apatię, miłość i nienawiść. „Tatuażysta z Auschwitz, Złodziejka książek, Chłopiec w pasiastej piżamie – wszystkie są genialnymi książkami dającymi wgląd w żydowskie doświadczenia podczas II wojny światowej. Niebo na uwięzi nie stanowi wyjątku – i być może to najbłyskotliwsza z tych wszystkich powieści. Niepokojąca, poruszająca, niezwykle interesująca, nieustannie fascynująca – to historia, której czytania nie będziesz w stanie przerwać”. „My Weekly” „Najlepszą cechą tej interesującej powieści jest jej zdolność pokazywania części naszej historii, którą inni lekceważą: dlaczego cierpienie może uczynić niektórych bardziej wrażliwymi, a w innych wzmaga okrucieństwo, i jak wojna, sama w sobie stanowiąca pogwałcenie ludzkiej godności, zaciera granicę między zwycięzcami i pokonanymi”. „Elle” „To potężne, zapadające w pamięć dzieło. Christine Leunens prowadzi nas płynnie przez fabułę z chwilowymi przebłyskami czarnego humoru i nieustannie bardzo subiektywnym głosem Johannesa. To niezwykłe, że współczesnej autorce udało się tak skutecznie zanurzyć czytelników w sposobie myślenia młodego nazisty, przy jednoczesnym zmuszeniu ich do zastanowienia się nad motywami jego czynów”. „Yorkshire Magazine” NA PODSTAWIE KSIĄŻKI TAIKA WAITITI NAKRĘCIŁ KINOWY PRZEBÓJ JOJO RABBIT
Co się dzieje, jeśli kochasz kogoś tak bardzo, że chcesz go zatrzymać przy sobie za wszelką cenę, w bezpiecznym miejscu? Rodzina Haarder mieszka na odosobnionej, porośniętej świerkami małej wysepce i z rzadka kontaktuje się z obcymi. Mieszkańcy sąsiedniej wyspy uważają ich za dziwnych, ale nie wtrącają się w ich życie. Gdy ojciec zgłasza śmierć 9-letniej córki, szanują ich żałobę i coraz mniej się interesują tym, co się dzieje w odosobnionym domostwie. Żywica to wstrząsająca i zarazem wzruszająca kronika stopniowego upadku i szaleństwa, do którego może doprowadzić ludzi lęk przez kolejną utratą i traumą.
Mistrzowska opowieść o ostatnim dniu życia Geoffreya Firmina, brytyjskiego konsula w Cuernavace. Arcydzieło należące do kanonu powieści XX wieku. Pod wulkanem to mistrzowska opowieść o ostatnim dniu życia Geoffreya Firmina, brytyjskiego konsula w Cuernavace (tu pod indiańską nazwą Quauhnahuac) w Meksyku. Tego dnia – w Zaduszki 1938 roku – konsul dochodzi do kresu drogi znaczonej pogrążaniem się w alkoholizm i poszukiwaniem absolutu. Niezwykła sceneria, gęsta atmosfera, splątane uczucia, nagromadzenie wizji, halucynacji – wszystko to przenika czytającego do głębi. Powieść odczytywana jest jako nieporównywalna ewokacja skrajnego alkoholizmu, jako mistrzowska synteza mitów meksykańskich, chrześcijańskich i żydowskich, ale też jako alegoria upadku świata. John Huston nakręcił na podstawie tej powieści film z udziałem Alberta Finneya i Jacqueline Bisset.
Nagroda Pulitzera i PEN/Faulkner Award. Film Godziny na podstawie powieści został nagrodzony Złotym Globem, a grająca rolę Virginii Woolf Nicole Kidman zdobyła Oscara Godziny to głęboko poruszająca, przepełniona namiętnościami powieść inspirowana życiem i twórczością Virginii Woolf. Cunningham umieścił jej akcję na przemian w różnych okresach XX wieku. Losy dwóch głównych bohaterek - Clarissy Vaughan i Laury Brown - splata z wątkami zaczerpniętymi z życiorysu pisarki. Clarissa, mieszkanka współczesnego Nowego Jorku, nazwana przez mężczyznę, którego kocha, panią Dalloway, jest wydawcą. Laura - gospodynią domową uwięzioną w dusznym, beznamiętnym małżeństwie. Obie szamoczą się między pragnieniem miłości a wpojonymi zasadami, między nadzieją a rozpaczą. Próbują odnaleźć radość życia na przekór temu, czego oczekują od nich przyjaciele, kochankowie, rodzina.
Powieść Na Zachodzie bez zmian należy do najgłośniejszych dzieł literatury XX wieku. Jej bohaterowie, podobnie jak sam autor, należą do „straconego pokolenia”: pokolenia, którego młodość przepadła w okopach pierwszej wojny światowej. Osiemnasto-, dziewiętnastolatkowie trafiają na front niemal prosto ze szkolnej ławy, namawiani przez nauczycieli do spełnienia obowiązku wobec ojczyzny. Czymże jednak jest ten obowiązek? – pytają siebie, świadomi, że strzelają do takich jak oni młodych, tęskniących za domem i pokojem i pytających o sens wojny wrogów. Mistrzowskie wniknięcie w emocje bohatera, gwałtowność opisu ataków z lądu i powietrza, atmosfera nieuchronności śmierci – wszystko to sprawia, że powieść ta do dziś przejmuje grozą.
Jedna z najbardziej cenionych powieści XX wieku to nie tylko szkic miasta w czasie wielkiego zagrożenia, to przede wszystkim studium postaci stojących w obliczu Zła. Dżuma, która niezauważalnie wkrada się w bramy Oranu zmienia dotychczasowy porządek rzeczy. Strach, cierpienie, odizolowanie, nieustanna walka z chorobą ukazuje bohaterstwo i determinację niektórych, ale i nikczemność, przebiegłość innych. Paraboliczna kronika odarta ze zbędnego patosu, będąca manifestem humanizmu to ponadczasowa historia ludzkiej solidarności i moralności.
Arcydzieło prozy poetyckiej przetłumaczone na ponad 40 języków. Najlepiej obok biblii sprzedająca się książka XX wieku za oceanem. Teraz w wersji audio !
Prorok nie jest zbiorem porad, jak zmienić życie.
Nie jest tanią wskazówką, jak być szczęśliwym.
Nie jest też księgą mądrych sentencji.
Słowa Proroka to misterna tkanina rzeczywistości, nad którą tylko mądry potrafi przystanąć i spojrzeć ze zrozumieniem.
Charyzmatyczny głos, doskonała interpretacja i efekty dźwiękowe, nadają dziełu niepowtarzalny klimat i sprawiają, że każde odsłuchanie pozwala odkrywać wypowiadane treści na nowo.
Khalil Gibran – pisarz, filozof, artysta; człowiek o przenikliwym spojrzeniu, umiejący w prostocie codziennych zdarzeń i relacji z ludźmi, wskazać głębię znaczeń, harmonię i piękno. Pozostawił po sobie poetyckie zbiory prozy medytacyjnej, będące od dziesięcioleci inspiracją do refleksji i poszukiwań dla milionów czytelników na całym świecie.
Kobieta, samotność i współczesne demony Agata jest pisarką, ale od pewnego czasu cierpi na brak pomysłów, taka jest przynajmniej wersja oficjalna. W istocie jej samotne życie w towarzystwie kota Maurycego upływa między sklepami z alkoholem, gabinetami lekarskimi, w których specjaliści przepisują jej coraz więcej leków nasennych i uspokajających, knajpami, gdzie nierzadko dochodzi do ekscesów, i galerią handlową, gdzie wydaje pieniądze w sposób kompulsywny i niekontrolowany. Pętla zadłużenia zaciska się coraz mocniej, iluzje zaczynają przesłaniać rzeczywistość, życie Agaty zmierza do katastrofy. Czego trzeba, żeby się opamiętać? Czy zdoła? W 2018 roku ukazała się poruszająca i niosąca nadzieję książka Katarzyny T. Nowak Rok na odwyku. Teraz – powracając do formy powieściowej – autorka zaprasza czytelników do potwornego świata sprzed terapii, ale Nienasycona to coś znacznie więcej niż literacki prequel. To książka prowokująca i ostra, mocny kobiecy głos skłaniający do namysłu nad samotnością i uzależnieniami we współczesnym świecie. Dwadzieścia lat temu polskimi czytelnikami wstrząsnęła oniryczna powieść Jerzego Pilcha Pod Mocnym Aniołem. Nienasycona pod wieloma względami sytuuje się na przeciwległym biegunie (prostota i oszczędność języka, kobiecy punkt widzenia), ale z pewnością jest to książka nie mniej szokująca i równie ważna.
Czytanie Houellebecqa jest jak picie alkoholu. Na początku jest miło… Daniel to zawodowy komik, parający się pisaniem skandalicznych skeczy. Jest człowiekiem nieszczęśliwym: pożąda kobiety, której zależy na zaangażowaniu i miłości, a kocha inną, która pragnie wyłącznie seksu. Zmęczony życiem dołącza do sekty klonującej ludzi. Dwa tysiące lat później jego klony Daniel24 i Daniel25 usiłują odszyfrować zapiski pozostawione przez ich pierwowzór. Porównują swoją nowoczesną, wyobcowaną egzystencję z codziennym życiem człowieka na początku XXI wieku. W świecie zachowujących wieczną młodość ludzi przyszłości nie ma jednak miejsca na wzajemne relacje, zanika nie tylko miłość, ale i seks, bohaterowie są całkowicie samowystarczalni i porozumiewają się wirtualnie
Lata trzydzieste, południe Stanów Zjednoczonych. Wojna secesyjna dawno się skończyła, czarnoskórzy w teorii są już pełnoprawnymi obywatelami, jednak ani takimi się nie czują, ani też biała większość ich za równych sobie nie uważa.
W małym miasteczku Maycomb sześcioletnia Scout i jej starszy braciszek Jem pod troskliwą opieką ojca oraz ciemnoskórej kucharki Calpurnii dorastają i poznają nieoczywiste prawa rządzące ich światem.
Atticus, ich ojciec, jest adwokatem. Podejmuje się obrony czarnoskórego oskarżonego o gwałt na białej dziewczynie; obwinionemu grozi kara śmierci. Mieszkańcy Maycomb już wydali wyrok, „czarnuch” z pewnością jest winny. Jego obrońca ma przeciwko sobie całe miasteczko.
Dramatyczny przebieg rozprawy sądowej prowadzi do jeszcze dramatyczniejszych wydarzeń i pozwala odkryć prawdziwe oblicze prowincjonalnej społeczności. Rozjuszony motłoch przywdziewa wstrętne maski tępego rasizmu, lecz niespodziewanie objawia się też zwykła ludzka życzliwość, uczciwość, współczucie. Nieustraszony Atticus ma bowiem nie tylko śmiertelnych wrogów, może również liczyć na ciche wsparcie współobywateli oraz pomoc ze strony nieoczekiwanych sojuszników. Dla Scout i Jema jest bohaterem i wzorcem moralnym – podobnie jak dla milionów czytelników, których Harper Lee zyskała sobie od pierwszego wydania książki w roku 1960.
Po niemal sześćdziesięciu latach opowieść jest równie aktualna i tak samo poruszająca. W Fred Fordham w komiksowej wersii Zabić drozda wzbogaca ją plastycznym przedstawieniem realiów z epoki, a przede wszystkim pozostaje wyjątkowo wierny oryginałowi Harper Lee. Komiksowe wydanie Zabić drozda to wyjątkowa okazja, by powrócić do tego niezwykłego świata w nowej odsłonie, a dla najmłodszych czytelników – by zawrzeć znajomość z być może najważniejszą powieścią w historii amerykańskiej literatury. Na podstawie książki Harper Lee w 1962 powstał film nakręcony roku przez Roberta Mulligana. W roli Atticusa wystąpił Gregory Peck, który odebrał za swoją kreację Oscara (łącznie film zdobył 3 statuetki).
Książka Laureata Nagrody Bookera 2016 Ostra jak brzytwa i przezabawna powieść o zniechęconym DJ-u z Los Angeles, który wyrusza w podróż do zjednoczonego Berlina w poszukiwaniu swojego transatlantyckiego sobowtóra. Po stworzeniu idealnego beatu DJ Darky postanawia odszukać niejakiego Charlesa Stone’a, niezbyt popularnego awangardowego jazzmana, i namówić go, by zagrał do jego kawałka. W tym celu udaje się do zjednoczonego właśnie Berlina. Przechadzając się sennymi uliczkami miasta, DJ Darky prowadzi dywagacje na temat kwestii rasowych, seksu, miłości i muzyki Wyntona Marsalisa, próbując spotkać swoją bratnią duszę i artystycznego bliźniaka. „Na każdej stronie gry słów leją się strumieniami, przenikając się wzajemnie niczym acid jazz”. – Washington Post „Osobliwa i wzbudzająca salwy śmiechu medytacja. Nowatorska i psychodeliczna proza”. – Seattle Times „Satyra Beatty’ego jest zabójcza […]. Żaden stereotyp mu nie umknie”. – Newsday „Beatty to zdumiewająco utalentowany pisarz. Slumberland przepełniają nowatorstwo, humor i przenikliwość”. – The Times „Każde zdanie to eksplodująca petarda prowadząca opowieść z prędkością światła”. – Clarence Major
Po urodzeniu dziecka młoda kobieta mieszkająca z mężem na odludziu walczy z demonami: samotnością, depresją poporodową, niepokojem o noworodka, nieokiełznaną kobiecością i wymykającym się spod kontroli popędem seksualnym. Podczas bezsennych nocy zastanawia się, czy rodząc dziecko, utraciła samą siebie? Czy uda jej się kiedykolwiek odzyskać dawną tożsamość i swobodę?
Ta krótka, ale niesłychanie mocna opowieść trafia w sedno trudnego i skomplikowanego doświadczenia, jakim jest początek macierzyństwa, który bywa zupełnie inny od naszych wyobrażeń, zarówno tych kobiecych, jak i męskich.
„Rozerotyzowana, histeryczna opowieść o najprostszym z możliwych żyć. Kiedy kobieta staje między jawą a snem, depresją a walką, pożądaniem a stagnacją, nic nie wydaje się prawdą. To, o czym czytamy, jawi się raz jako sen, raz jako obraz ludzkiego upadku, a potem jak o peregrynacja przez bycie matką, żoną, a przede wszystkim kobietą. To historia duszna, lepka, oniryczna, gdzie lynchowskie mamidła wchodzą w ciągły dialog z teraźniejszością, w której magii doszukać się może tylko dusza naznaczona szaleństwem” – Georgina Gryboś, „Literacka Kavka”.
„Bohaterka tej książki tak opowiada siebie, że już na pierwszych kilkunastu stronach robi wszystko, abyśmy nie poczuli do niej sympatii. W zamian za to pojawiają się ciekawość i sporo zaskoczeń. Zgiń, kochanie to proza sensualna, niesamowicie intensywna i wyjątkowo śmiała. Jest w niej wszystko to, co tkwi w kobiecie walczącej z demonami – smutek wraz z dzikością oraz melancholia połączona z drapieżnym rytmem zdań. Bardzo dobra” – Jarosław Czechowicz, „Krytycznym okiem”.
„Portret macierzyństwa, namiętności i rozchwiania psychicznego, który przenika aż do szpiku kości” – „Kirkus Reviews”.
Siedemnaście lat kłamstwa. Banalność zła i destrukcyjna moc społecznej presji. Powieść oparta na autentycznej historii kryminalnej, która wstrząsnęła opinią publiczną. 9 stycznia 1993 roku Jean-Claude Romand zabił swoją żonę, dzieci, rodziców, a następnie próbował popełnić samobójstwo. Śledztwo ujawniło, że nie był lekarzem, jak twierdził. Przez siedemnaście lat skutecznie okłamywał swoje otoczenie – rodzinę, przyjaciół, sąsiadów. Opowiadał, że jest wybitnym naukowcem, że pracuje dla Światowej Organizacji Zdrowia. Widzieli, jak codziennie rano wychodził do pracy. Ale nie wiedzieli, że czas spędza na parkingach albo w lesie. Namówił rodziców i teściów, żeby przekazali mu swoje oszczędności na intratne inwestycje. Z tych pieniędzy utrzymywał rodzinę i kochankę. Kiedy fundusze się wyczerpały, w obawie, że oszustwo wyjdzie na światło dzienne, Romand zamordował żonę, dzieci i rodziców. Jak to możliwe, że przez tyle lat nikt nie przejrzał jego manipulacji? Dlaczego zabił? Kim był, będąc nikim? „Pomyślałem, że napisanie tej książki to przestępstwo albo modlitwa” – stwierdził Emmanuel Carrere w finale powieści, którą stworzył na podstawie materiałów procesowych i korespondencji z mordercą. Na kanwie książki w 2002 roku powstał film z Danielem Auteuilem w roli głównej. To książka o uleganiu presji bycia szanowanych obywatelem, ale przede wszystkim o granicy między prawdą a zmyśleniem, o tropieniu „przeciwnika” w nas samych, przeciwnika, który nie pozwala na wyzwolenie, na zmierzenie się z własnymi ułomnościami i słabościami. „Gazeta Wyborcza”
Książka niezwykła - dozwolona tylko dla wymagających czytelników; bo choć z pozoru wiedzie po ścieżkach znanych każdemu z nas w mityczną krainę dzieciństwa - autor przygotował w ukrytych miejscach, zamaskowane niespodzianki do odczytania tylko dla wysmakowanych koryfeuszy słowa i wytrawnych literackich koneserów.
Wstrząsająca historia pięknej przyjaźni na przekór złu szalejącej wojny.
Dwóch chłopców i dwa światy... Obaj urodzili się w tym samym dniu, miesiącu i roku, ale los traktował ich do pewnego czasu zupełnie inaczej.
Bruno, syn niemieckiego oficera, żyje podczas wojny, prawie w ogóle jej nie doświadczając, nie mając świadomości, że ona trwa tuż obok, pochłania ofiary.
Szmul, syn żydowskiego zegarmistrza, zna wojnę od tej najgorszej, najbardziej nieludzkiej strony. To ona odebrała mu spokojne dzieciństwo, bezpieczeństwo, przyszłość oraz członków rodziny.
Spotkanie chłopców ma wymiar symboliczny. Odbywa się na granicy dwóch światów. Okazuje się, że przekroczenie jednego z nich powoduje, że stają się równi, ale na pewno nie szczęśliwsi. A może jednak...?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
