W tym dziale znajdziecie fascynująca literaturę, która przekona was jak fascynująca i ciekawa jest historia i jak wiele możemy się nauczyć. Może zainteresujecie się wojną na Pacyfiku, o której ciekawie pisze Morison Samuel Eliot, albo może zaciekawią was powieści Adama Borowieckiego, które przedstawiają przygody w galaktykach kosmosu Junga i Ing. Zapraszamy równiez po powieści biograficzne, polityczne.
"Massie jest mistrzem historycznej opowieści, imponuje niesamowitym literackim rzemiosłem…" Max Boot, The New York Times Book Review "Przedstawił każdą postać z artystyczną wizją pisarza… napisana z pasją opowieść o ludziach z epoki pierwszej wojny światowej…" The Waszyngton Post Book World "Wspaniałe, niewyobrażalne osiągnięcie… Książka napisana lekkim, świetnie się czytającym stylem oparta na benedyktyńskiej pracy historyka..." Milwaukee Journal Sentinel "Żywy opis postaci i wydarzeń… mistrz gawędziarstwa… w tym rodzaju historycznego pisarstwa wątpię, by Massie miał sobie równego." Paul Kennedy, Los Angeles Time Book Reviev "Półmisek wypełniony smakowitymi opisami postaci. Wielka, wspaniała lektura…" New York Post
Massie jest mistrzem historycznej opowieści, imponuje niesamowitym literackim rzemiosłem… Max Boot, The New York Times Book Review Przedstawił każdą postać z artystyczną wizją pisarza… napisana z pasją opowieść o ludziach z epoki pierwszej wojny światowej… The Waszyngton Post Book World Wspaniałe, niewyobrażalne osiągnięcie …Książka napisana lekkim, świetnie się czytającym stylem oparta na benedyktyńskiej pracy historyka... Milwaukee Journal Sentinel Żywy opis postaci i wydarzeń… mistrz gawędziarstwa… w tym rodzaju historycznego pisarstwa wątpię, by Massie miał sobie równego Paul Kennedy, Los Angeles Time Book Reviev Półmisek wypełniony smakowitymi opisami postaci. Wielka, wspaniała lektura… New York Post Robert K. Massie Urodzony w 1929 roku w Lexington. Studiował na Uniwersytecie w Yale i Oxfordzie, dziennikarz, zdobywca Nagrody Pulitzera, jeden z najpoczytniejszych współczesnych pisarzy historycznych na świecie. "Stalowe Fortece" są kontynuacją świetnego "Dreadnoughta" wydanego przed kilku laty w Polsce.
Krzysztof Lewandowski ukończył Wydział Prawa i Administracji na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach oraz studia menadżerskie w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Był stałym współpracownikiem Wydawnictwa Prawniczego LexisNexis, w którym wydał m.in. dwie książki: „Zarządzanie nieruchomościami" i „Ubezpieczenie nieruchomości”. Publikował w „Rzeczpospolitej”, „Gazecie Prawnej”, „Gazecie Ubezpieczeniowej”, „Prawie Asekuracyjnym".
W 2006 roku został powołany na stanowisko zastępcy prezydenta miasta Zabrze. Od tego momentu jego zainteresowania publicystyczne poszerzyły się o aspekty historyczne, obejmują zagadnienia zarządzania, prawa i historii przedsiębiorczości Górnego Śląska. W 2010 roku ukazała się książka „Zostać milionerem według Karola Goduli”. Oddana właśnie do rąk czytelnika pozycja jest kontynuacją historii przedsiębiorców Górnego Śląska, żyjących w XIX i XX wieku.
Guido Henckel von Donnersmarck – bliski przyjaciel Bismarcka, człowiek zaliczany do najbogatszych Europejczyków swoich czasów, mąż słynnej paryskiej kurtyzany, wielki górnośląski przedsiębiorca, właściciel kopalń i hut w Zabrzu, Świętochłowicach, Rybniku. Jedna z nich stała się przestrzenią muzealną i nosi imię – „Guido”. To Zabytkowa Kopalnia Węgla Kamiennego w Zabrzu. Jego pałac w Świerklańcu (niem. Neudeck, woj. śląskie), nazywany „Małym Wersalem", został zaprojektowany przez architekta cesarza Napoleona III. Donnersmarck w Berlinie zakupił pałac zwycięzcy pod Waterloo, a w Paryżu zbudował jedną z najpiękniejszych rezydencji tamtego czasu. Fundacja, którą założył przed śmiercią, działa w Berlinie do dziś i pomaga niepełno- sprawnym.
Książka jest fascynującą opowieścią o losach niezwykłego człowieka, osadzoną na tle historycznym Europy i Śląska przełomu XIX i XX wieku.
Niemal czterdzieści poruszających relacji mieszkańców Łemkowszczyzny zilustrowanych reportażowymi fotografiami autorstwa Krzysztofa Pierzgalskiego. Publikacja zawiera opowieści o czasach wojennych, dramatach wysiedleń, tęsknocie i powrotach. Historie Łemków i Polaków wzajemnie się uzupełniają, tworzą pełniejszy, pierwszy taki, obraz tej krainy.
„Czym są »Ślady«? Powrotem do źródeł, zaginionego mikroświata, który – mimo tylu zawirowań – wciąż nie pozbył się swojej tożsamości i odrębności. Migawki z tragicznej historii, ludzie i miejsca zatrzymane w czarno-białych kadrach – przejmujące świadectwo, które autor albumu przekazuje Czytelnikom. Dla ich wiedzy, artystycznych wrażeń, lecz przede wszystkim dla pamięci”. [Krzysztof Potaczała, fragment Wstępu]
„Tu w okolicy nie było roboty, więc mój dziadek pracował na Słowacji. Wracał do domu co dwa tygodnie. Raz wraca, a tu nikogo nie ma! Dom rozgrabiony i pusty! Potem dopiero się dowiedział, że wszystkich wywieźli na Ukrainę. Szukał ich. Jak znalazł, to już tu nie wrócili”. [Mikołaj Gałczyk, Łemko z Polan]
„Tato był w polu, przychodzi do kuchni i mówi: »Szykujcie się, za dwie godziny musimy być na drodze«. Rodzice płakali, a człowiek młody – jeszcze se z tego sprawy nie zdawał. Bo jakby przyszło dzisiaj… Jezus kochany!”
[Maria Pyrcz, Łemkini z Kwiatonia]
„W 1947 roku ojca zamknęli w Jaworznie. Centralny Obóz Pracy Jaworzno – tak nazwano to więzienie. Trzymali go trzynaście miesięcy bez wyroku. Mówił później, że gdyby nie nadzieja, że jutro wyjdzie, toby tego nie przetrzymał. Teraz ma dodatek do emerytury za ten obóz, bo niewinnie siedział. Z Myscowej był tam też taki Harowicz. Razem na jednej pryczy spali”. [Piotr Repak, Łemko z Myscowej]
„Nasza wieś znalazła się na linii frontu. Wszędzie kule biły. Chowaliśmy się do piwniczki na ziemniaki albo uciekaliśmy na dół, do potoczka. Jak było trochę spokojniej, ojciec z krewnymi obłożyli tę ziemiankę sągami drzewa, żeby większe pociski jej nie przebiły. Kilka takich zawaliło się ludziom na głowy. Sąsiad się nie ukrywał. Wyszedł na gołe pole z dziećmi i krowami. Spadła bomba między nich i wyrwało mu trzewia”. [Kazimierz Delimata, Polak z Myscowej, ur. w Hucie Polańskiej]
„Ojciec był gajowym. Podejrzewali, że współpracuje z banderowcami. W czerwcu 1947 roku wsadzili go do Jaworzna. Zbili… Stłukli deską od łóżka. Współwięźniowie przynieśli go po tym na kocu i przewracali z boku na bok. Był cały czarny. Po dziewięciu miesiącach wyszedł z obozu, ale do zdrowia już nie wrócił. Zmarł jesienią 1958 roku”. [Jan Ciura, Łemko z Myscowej]
„Myśmy też na pace jechały z siostrą. Płakałyśmy obie bardzo, bo to było wysoko, bałyśmy się. Pamiętam, miałam 6 lat. Kotek mi uciekł pod stodołę, a tak chciałam go zabrać. Strasznie mi było żal tego kotka... Ludzie zabierali ze sobą kury w pozbijanych skrzynkach. Każdy z płaczem. Krowy i konie potem w wagonach głodne, wszystko ryczało”. [Stefania Hładyk, Łemkini z Kunkowej]
„Ale jeszcze panu powiem! Kiedyś to tu była taka wieś, po sąsiedzku. Nazywała się Zawadka Morochowska. Teraz tam nie ma domów, proszę pana, bo wszystkich po wojnie wymordowali. I to zrobił oddział Ludowego Wojska Polskiego. Że niby mieli kontakty z UPA. A to byli biedni i spokojni ludzie, bardzo pracowici. Nikomu nie zrobili nic złego, a taka kara ich spotkała…” [Józef Żurat, Łemko z Morochowa]
Vibrant vegetarian home-cooking recipes, capturing the essence of the Middle East, from the award-winning author of the best-selling The Lebanese Kitchen
This glorious celebration of a bold vegetarian cuisine features 140 easy-to-make, bright, uplifting plant-based recipes, including classics such as falafels, hummus, and tabbouleh, as well as unique dishes reflective of region, religion, and culture across the Levant.
The food is fresh and delicious, whether it’s garlic-laced mezze dishes, pittas stuffed with pickles, tahini, and grilled vegetables, or sweet and spicy desserts. Covering a vast area straddling Africa, Asia, and the gateway to Europe, the book embraces the culinary traditions of all corners of the Cradle of Civilization.
Hage, one of the world’s authorities on Middle Eastern home-cooking, has taken her inspiration widely and created new ‘fusion’ dishes alongside classics.
Featured recipes include: Parsnip and Cumin Beignets; Sesame Halloumi Fries with Chilli Yogurt; Black Lime and Herb Tofu; and Za’atar Cucumber Noodle Salad; and each is accompanied by newly-commissioned photography and double-page tablescapes that capture the vibrancy and the plentiful, sharing nature of the Middle Eastern dining table.
Ukrainian politics, the Russian invasion and the escalating crisis of the post-Soviet world
Towards the Abyss presents searching analysis of a decade of war and upheaval in Ukraine. Volodymyr Ishchenko has been among the left’s most significant commentators on Ukraine since 2014, when pro-EU protestors toppled the government in Kiev, Russia annexed Crimea and pro-Russian separatists seized parts of the Donbass. One of his first thoughts when he read the news of the full-scale Russian invasion on 24 February 2022 was that no matter how the war ends, he will no longer have a homeland.
What has happened in Ukraine ever since the Soviet collapse is a drawn-out process of de-modernization, and the downward spiral is getting faster. Ishchenko argues that the conflict being fought in Ukraine with tanks, artillery and rockets is the same conflict suppressed by police batons in Belarus and in Russia itself. The intensification of the post-Soviet crisis – the incapacity of an oligarchic ruling class in the territories of the former USSR to sustain political or moral leadership – is the root cause of the escalating violence.
Własnością młodego małżeństwa staje się stara, zagadkowa szafa. Barbara, której przeszłość też skrywa wiele tajemnic, pragnie odkryć, kim byli pierwsi właściciele antyku. Trafia do Sławkowa, miejscowości leżącej w Zagłębiu Dąbrowskim, tam dowiaduje się, że mebel należał do rodziny żydowskiej. Dalsze poszukiwania doprowadzają Barbarę do Mikołaja, pasjonata historii i opiekuna żydowskiego cmentarza. Z płyt nagrobnych i starych dokumentów powoli odsłania się historia Sary, żydówki zakochanej w goju – synu miejscowego szklarza. Czy ta zakazana miłość zdołała przetrwać wojnę i holocaust?
Już w czasie pierwszej wojny światowej, gdy mieszkał w Berlinie, Agnon zaczął pisać cykl opowiadań zatytułowany Polin [Polska], który w całości ujrzał światło dzienne w 1925 roku, niedługo po tym, jak pisarz osiadł w Jerozolimie i założył tam dom. Jeden z utworów serii Polin, zatytułowany Kdumot [Pradzieje], opowiada legendarną historię początków osadnictwa żydowskiego w Polsce. Gdy przed kilkoma laty utworzono Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie, zdecydowano się rozpocząć wędrówkę przez tysiącletnią historię polskich Żydów od wyobrażonego lasu, na którego drzewach umieszczono zdania z tego właśnie opowiadania Agnona – po hebrajsku, angielsku i po polsku. Trudno sobie wyobrazić, co równie dobitnie i namacalnie mogłoby symbolizować doniosłość pozycji Agnona w dziejach polskiego żydostwa jak ten wspaniały obraz. Wydaje mi się, że to w zupełności tłumaczy zasadność i czas publikacji mojej książki o Agnonie w przekładzie na język polski. Ze wstępu Autora Dan Laor(1944–2023) – jeden z najwybitniejszych badaczy współczesnej literatury hebrajskiej, profesor na Uniwersytecie Telawiwskim, gdzie wiele lat był wykładowcą, a także pełnił funkcje kierownika Katedry Literatury Hebrajskiej oraz dziekana Wydziału Humanistycznego Lestera i Sally Entinów. Autor wielu książek i artykułów dotyczących współczesnej literatury i kultury hebrajskiej, w tym trzech prac poświęconych w całości życiu i twórczości Szmuela Josefa Agnona; znany także dzięki swej wysoko ocenianej biografii Natana Altermana, urodzonego w Warszawie pisarza, który stał się narodowym poetą współczesnego Izraela. Dan Laor wykładał na kilku uniwersytetach w Europie i Stanach Zjednoczonych, a ostatnio w Divinity School przy Uniwersytecie Chicagowskim. Zarówno jego praca akademicka, jak i wkład we współczesną kulturę izraelską spotkały się z uznaniem, o którym świadczą otrzymane nagrody literackie, m.in. Nagroda Premiera Izraela w dziedzinie literatury, Jacob Buchman Memorial Prize przyznawana przez Yad Vashem oraz Nagroda im. Jicchaka Ben Cewiego za pracę na temat historii Ziemi Izraela.
Darko Cvijetić w nietypowy dla powieści bliski poezji sposób opowiada o dramacie, który rozegrał się w Bośni i Hercegowinie. Wojna na Bałkanach pogrzebała świat, jaki do tej pory znaliśmy, co symbolicznie autor przedstawia na przykładzie losów mieszkańców dwóch sąsiadujących ze sobą wieżowców w Prijedorze, mieście, które nazywa "dziurą w świecie znaną ze zbrodniarzy wojennych, obozów i malarzy". Na początku historii cofa się do lat 70. XX wieku, pokazuje życie robotników, ich wspólnie przeżywane radości i smutki, po to, by jeszcze dobitniej podkreślić tragedię sąsiadów, którzy podczas wojny stanęli po dwóch stronach konfliktu. Nagle ze znajomych, przyjaciół, a nawet członków rodziny stali się wrogami, strzelali do siebie, zamykali się w obozach jenieckich, a później uczestniczyli w wymianach ciał poległych, rozpoznając się na zdjęciach z dzieciństwa. Cvijetić nie tylko reprezentuje sumienie czasu i miejsca, ale także nie boi się zapłacić ceny odkupienia zarówno za ofiary, jak i zbrodniarzy.
Żywoty cezarów (De vita Caesarum) to zbiór biografii pierwszych dwunastu jedynowładców imperium rzymskiego, rządzących nim od połowy I wieku przed naszą erą do roku 96 naszej ery. Bohaterami dzieła Swetoniusza są kolejno: dyktator Juliusz Cezar oraz cesarze - Oktawian August, Tyberiusz, Kaligula, Klaudiusz, Neron, Galba, Oton, Witeliusz, Wespazjan, Tytus i Domicjan. Każda z biografii podaje informacje o ich życiu i działalności, ułożone tematycznie: Swetoniusz pisze o pochodzeniu, sprawowanych urzędach, czynach wojennych, cechach charakteru, wyglądzie zewnętrznym oraz okolicznościach śmierci każdego z władców. Szczególnie dużo miejsca poświęca sprawom dotyczącym ich kręgu rodzinnego i dworskiego, chętnie powtarza skandaliczne plotki krążące o tym środowisku, relacjonuje rozmaite anegdoty, z autentycznym przekonaniem spisuje wiadomości o wyjątkowych znakach - na niebie i ziemi - zapowiadających przyszłość. Wobec zaginięcia w późniejszych wiekach większości dzieł łacińskiej biografistyki Żywoty cezarów, przynoszące masę informacji - choć o różnej wartości - stały się interesującym źródłem dla poznania życia panującej elity we wczesnym okresie istnienia imperium rzymskiego. Co najmniej do kresu epoki starożytnej cieszyły się ogromną popularnością: były czytane, a nawet naśladowane i kontynuowane. W czasach najnowszych zaś stały się nie tylko materiałem dla historyków badających dzieje cesarskiego Rzymu, ale i bezcenną kopalnią inspiracji, wiadomości i anegdot dla twórców dzieł malarskich, literackich i filmowych, spośród których najsłynniejszym stał się zapewne serial telewizyjny Ja, Klaudiusz, oparty na powieści Roberta Gravesa - tłumacza De vita Caesarum na język angielski. Nową edycję Żywotów cezarów wzbogacają ilustracje, indeks oraz tablice genealogiczne.
Wojna peloponeska to klasyczne dzieło starożytnej historiografii greckiej, pisane prawie "na gorąco" - jeszcze w trakcie trwania konfliktu i (zapewne) tuż po jego zakończeniu. Opowiada o przyczynach i dziejach wojny toczącej się w latach 431-404 p.n.e. między Atenami a Spartą o hegemonię w świecie greckim. Obie strony zaangażowały w tę walkę większość greckich miast-państw i ich kolonii od Bizancjum po Sycylię; wciągnęły też sąsiadów: Macedonię i Persję jako sojuszników na różnych etapach konfliktu. Tukidydes skoncentrował się na wiernym przedstawieniu przebiegu wojny. W układzie chronologicznym - rok po roku - opisał z dużą dokładnością działania militarne i dyplomatyczne. Opis ten uzupełnił o prezentacje stanowisk stron biorących udział w wojnie, ukazując ich motywacje, plany polityków i wodzów oraz opinie panujące wśród ludności polis. Czytelnicy uzyskują w ten sposób pełen, naświetlony z różnych punktów widzenia obraz konfliktu. Obecną edycję dzieła uzupełniają: przedmowa profesora Kazimierza Kumanieckiego, ilustracje, mapa całego teatru działań wojennych oraz indeks.
Medyceusze fundatorzy najpotężniejszego europejskiego domu bankowego w XV wieku władali Florencją od 1434 roku. Pod ich rządami miasto rozkwitło, stając się wiodącym ośrodkiem artystycznym i kolebką renesansu. Wtedy tworzyli Leonardo da Vinci, Botticelli, Donatello, Fra Angelico czy Michał Anioł. Ten znakomity ród wydał trzech papieży (Leon X, Leon XI, Klemens VII) oraz dwie królowe francuskie (Katarzyna Medycejska i Maria Medycejska). Czy ten utrwalony przez wieki wizerunek florenckiego rodu jest prawdziwy, czy może jest to fikcja powtarzana tak wiele razy, że zyskała status faktu? Czy Medyceusze faktycznie byli szlachetnymi mecenasami sztuki i humanizmu? A może, zupełnie jak Borgiowie, byli w rzeczywistości przebiegłymi, niemoralnymi tyranami, nienawidzonymi w mieście, w którym siłą przejęli władzę?
W roku 58 p.n.e. legiony rzymskie pod wodzą Gajusza Juliusza Cezara rozpoczęły podbój terytorium rozciągającego się od Oceanu Atlantyckiego i Pirenejów po Ren i Morze Północne, a zamieszkanego głównie przez celtyckie plemiona Gallów. Walki trwały do roku 51 p.n.e. Opisał je - w formie corocznych relacji - sam Cezar. Nie jest to więc przekaz w pełni obiektywny: ukazuje przebieg wydarzeń z punktu widzenia wodza jednej ze stron - strony zwycięskiej. Cezar przedstawia działania swoje i podległych mu dowódców w korzystnym świetle, jednakże relacjonuje je dokładnie i szczegółowo, dzięki czemu jego tekst stał się dla historyków najważniejszym źródłem dla poznania dziejów podboju Galii przez coraz potężniejsze państwo rzymskie. A ponieważ Cezar był też bacznym obserwatorem o szerokich zainteresowaniach, toteż zawarł w swym dziele również cenne informacje o plemionach zamieszkujących Galię, ich przywódcach, strukturze społecznej, zwyczajach, wierzeniach. Co więcej, ten wybitny polityk i bezwzględny wódz okazał się być również dobrym autorem: pisał komunikatywnie, a jego jasny, precyzyjny i pozbawiony krasomówczej przesady styl chwalił już Cyceron. Obecna publikacja stanowi pierwszą część Corpus Caesarianum - kompletu relacji o wojnach toczonych przez Cezara - w przekładzie i niezwykle drobiazgowym opracowaniu profesora Eugeniusza Konika i Wandy Nowosielskiej. Zawiera m.in. obszerny wstęp z życiorysem Cezara i charakterystyką jego spuścizny literackiej oraz opisem struktury armii rzymskiej. Tom uzupełniają: mapa teatru działań wojennych w Galii, ilustracje oraz indeks.
Od opublikowania przez wydawnictwo Bellona mojej pracy pt. Amida 359 minęło ponad dziesięć lat. W tym czasie ukazało się wiele pozycji zarówno naukowych, jak i popularnonaukowych, które nie tylko znacząco poszerzyły naszą wiedzę na temat badanych zagadnień, ale także zmusiły mnie do rewizji niektórych spostrzeżeń. Niniejsza publikacja jest więc zmienionym, poprawionym i rozbudowanym opracowaniem opartym na zawsze miałem nadzieję, że solidnych fundamentach utworu z 2012 r., ale to nie jest ta sama praca. Zmianie uległ także tytuł, seria Historyczne Bitwy, w zdecydowanej większości przypadków, niesie ze sobą zrozumiały wymóg nazwania książki od miejsca i daty decydującego starcia. Tymczasem niniejsza publikacja porusza temat całej wojny lat 359-360, przygotowań do niej, a także konsekwencji, niezwykle poważnych nie tylko dla Imperium Rzymskiego, ale i Persji. Nie zamyka się jedynie na kwestiach militarnych, chciałem nakreślić jak najszerszą panoramę społeczno-polityczną Cesarstwa, w tym burzliwe w IV w. wydarzenia religijne, a także przybliżyć Czytelnikom dzieje Persji Sasanidów. Mam nadzieję, że takie założenie udało się, choćby w części, zrealizować...
Gdańsk 45. Działania zbrojne prezentuje historyczno-militarne aspekty walk o Gdańsk w 1945 r. na tle ofensywnej operacji wschodniopomorskiej Armii Czerwonej. W pracy wykorzystano wiele niepublikowanych, a często nieznanych dotąd polskim naukowcom dokumentów obu stron koniktu. Jednym z ważniejszych celów badań i powodów przygotowania tej publikacji, wykorzystującej nowe, bogate źródła i poszerzoną narrację, było poddanie prezentowanych zdarzeń pod osąd współczesnych odbiorców.Współwydawcami książki są: Wydawnictwo Region i Muzeum Stutthof w Sztutowie.
Gdańsk 45. Propaganda ukazuje, w jaki sposób politycznie sterowano obrazem walk Armii Czerwonej z niemieckim Wehrmachtem, prowadzonych w Gdańsku oraz jego okolicach w 1945 r. Autor szeroko omawia działania celowo wykrzywiające postrzeganie wojny przez żołnierzy. Wykorzystuje przy tym liczne dokumenty z epoki, ulotki, prasę wojskową i cywilną, audycje radiowe oraz produkcje ?lmowe. Tworzy w ten sposób podstawy do skutecznej demitologizacji powojennej opowieści o „wyzwoleniu” Pomorza Gdańskiego. Współwydawcami książki są: Wydawnictwo Region i Muzeum Stutthof w Sztutowie.
"Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie" - ostrzegały słowa umieszczone nad wejściem do piekieł w dziele Dantego. Zdanie to mogłoby widnieć na słupach granicznych kraju, którym rządził Stalin. Ofiarą psychopaty, którego w równym stopniu fascynowała władza, co terror i ludzkie cierpienie, padły miliony bezbronnych i niewinnych ludzi. Umierali z głodu, znikali na zawsze w łagrach albo byli mordowani, by zaspokoić żądzę krwi Stalina.W swojej wybitnej, wstrząsającej książce Jrg Baberowski prowadzi czytelnika w paranoiczny świat sowieckiego dyktatora i tworzy nieznane perspektywy, pozwalające na nowo odczytać przyczyny stalinowskich zbrodni. Jest to jednocześnie książka wymagająca, gdyż autor każe nam śledzić setki dokumentów, listów, donosów, raportów, wspomnień i relacji świadków, byśmy spróbowali sami - porzucając intelektualny komfort niewiedzy - zrozumieć "logikę terroru".Ta wyjątkowa książka jest wstrząsająca nawet dla tych, którzy myśleli, że po przerażającej do szpiku kości lekturze utworów Sołżenicyna i Szałamowa nic ich już nie zszokuje . []System stalinowski był absolutnie zdominowany przez terror. Ale czy można zrozumieć terror? Skąd wzięła się owa przemoc, którą ówczesna władza rozpowszechniła w całym wielonarodowościowym imperium sowieckim? Jakich dokonała spustoszeń? Być może odpowiedź na te i wiele innych pytań znajdziemy w tej książce []."Die Zeit"Jrg Baberowski (ur. w 1961) - profesor historii Europy Wschodniej na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Autor licznych publikacji na temat historii Rosji i Związku Sowieckiego.
Wnikliwe studium opętania władzą, rzucające nowe światło na postać włoskiego dyktatora.Wizerunek Mussoliniego i Hitlera, a także stworzonych przez nich reżimów zlał się ze sobą do tego stopnia, że twórca faszyzmu zniknął w cieniu Fhrera, uznany za jego nieudane wcielenie albo wręcz komiczną kopię. Tymczasem to właśnie władza Mussoliniego miała o wiele bardziej totalny charakter, a stworzony przez niego system był całkowicie zależny od jednego, owładniętego manią wielkości dyktatora.Można sobie wyobrazić ideologię nazistowską, jej zbrodnie i rytuały bez Hitlera. Komunistyczny terror istniał zarówno przed, jak i po Stalinie. Trudno jednak wyobrazić sobie faszyzm bez Mussoliniego - twórcy mitologii, stanowiącego jednocześnie jej ucieleśnienie.Zbrodniarze, którzy znajdowali się w bliskim otoczeniu Hitlera - Gring, Goebbels, Himmler, i wielu innych - mieli własny charakter, ściśle określony zakres władzy, a czasem nawet cieszyli się osobistymi sukcesami. Stalin przeprowadzał kolejne czystki na szczytach władzy i niszczył prawdziwych albo urojonych rywali, ale w dniu jego śmierci nadal żył Beria i wielu mu podobnych. Tymczasem całe otoczenie Mussoliniego stanowiło jedynie blade tło dla dyktatora, który sprawował pełnię władzy i bez namysłu wprowadzał w życie najmroczniejsze wizje, jakie podsuwała mu wyobraźnia. Mussolini sam obsadzał najwyższe stanowiska w państwie i wymieniał urzędników na każdym szczeblu, mógł wedle uznania zmieniać konstytucję i dla kaprysu wywoływał wojny, okupione hekatombą ofiar."Mussolini" Grana Hgga to wnikliwe studium opętania władzą, rzucające nowe światło na postać włoskiego dyktatora.Stworzony przez Grana Hgga obraz faszyzmu zdaje się skrywać wiele złowieszczych podobieństw do wielu zjawisk, które mają miejsce we współczesnej Europie."Dagens Nyheter"Gran Hgg (ur. 1947) - szwedzki pisarz i wybitny publicysta, autor kilkudziesięciu książek poświęconych historii, historii literatury, a także powieści. Absolwent uczelni wyższych w Sztokholmie i Uppsali oraz wykładowca na Uniwersytecie w Sztokholmie.
Wyklęci przez komunę Żołnierze Niezłomni, ścigani jak wilki... 1 marca 1951 roku komuniści zamordowali członków IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Razem z prezesem ppłk Łukaszem Cieplińskim zginęło sześciu jego współpracowników. "Obława na Wyklętych" prezentuje kilkanaście spraw prowadzonych przez Urząd Bezpieczeństwa i władze komunistyczne przeciwko Żołnierzom Wyklętym. Opisuje, jak PRL-owskie organy ścigania rozpracowywały oddziały i poszczególnych członków podziemia niepodległościowego. Na podstawie akt, wspomnień oraz korespondencji ukazuje przebieg brutalnych śledztw i marionetkowych procesów kończonych kuriozalnymi wyrokami, m.in. Łukasza Cieplińskiego, Hieronima Dekutowskiego, Mieczysława Dziemieszkiewicza, Augusta Emila Fieldorfa, Witolda Pileckiego, Jana Rodowicza, Danuty Siedzikówny, Zygmunta Szendzielarza czy Antoniego Żubryda. Bohaterom tym za działalność niepodległościową przyszło zapłacić cenę najwyższą. 38-letni Ciepliński wiedział, że zostanie bez pogrzebu wrzucony w tajemnicy do jakiegoś bezimiennego dołu. Dlatego przed śmiercią połknął medalik z Matką Boską. Do dziś nie udało sie odnaleźć jego szczątków. Nawet w III RP pozostał wyklęty, ale jego idea przetrwała. Idea Żołnierza Niezniszczalnego, Niezłomnego. Tadeusz M. Płużański - publicysta historyczny, pisarz. Autor licznych opracowań na temat Żołnierzy Wyklętych oraz ich prześladowców. Prezes Fundacji "Łączka" opiekującej się kwaterą na warszawskich Powązkach. Jej celem jest przywracanie pamięci o wyklętych przez komunistów Żołnierzach Niezłomnych. Członek Rady Fundacji Reduta Dobrego Imienia - Polska Liga przeciw Zniesławieniom. Jeden z pomysłodawców i prezes Społecznego Trybunału Narodowego ogłaszającego karę infamii (pozbawienia dobrego imienia) wobec komunistycznych zbrodniarzy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
