Praca księdza biskupa Jana Kopca jest dziełem absolutnie unikatowym. Jej tematyka, dotyczy okresu starannie przez historyków w Polsce omijanego, czyli tak zwanej wojny północnej - starcia pomiędzy inspirowaną przez Francuzów Szwecją, a Rosją Piotra Wielkiego. To ostatnie państwo, które wkraczało dopiero jako potęga na arenę międzynarodową było wprost golemem uruchamianym przez banki Amsterdamu i Londynu. Wojna północna toczyła się na terenie Rzeczpospolitej, monarchii katolickiej, ostoi Kościoła i świętej wiary, która była istotnym elementem w niełatwej w owym czasie polityce Watykanu. O tym , jakie plany miał Rzym wobec królów Polski w początkach XVIII wieku opowiada ta książka.
The grisly spectacle of public executions and torture of centuries ago has been replaced by the penal system in western society - but has anything really changed?
In his revolutionary work on control and power relations in our public institutions, Michel Foucault argues that the development of prisons, police organizations and legal hierarchies has merely changed the focus of domination from our bodies to our souls. Even schools, factories, barracks and hospitals, in which an individual's time is controlled hour by hour, are part of a disciplinary society.
'Foucault's genius is called forth into the eloquent clarity of his passions ... his best book' Washington Post
Kwiecień 1945 r. Młoda dziewczyna – „Krystyna” (Alicja Trojanowska) wstępuje do oddziału Zygmunta Błażejewicza „Zygmunta”, wchodzącego w skład 5. Brygady Wileńskiej majora Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”. Ponieważ Białostocczyzna, gdzie działa 5. Brygada, jest coraz silniej penetrowana przez wojska sowieckie, major „Łupaszka” decyduje się wysłać oddział „Zygmunta” na lewy brzeg Bugu z zadaniem rozpoznania nowych terenów, na których możliwe byłoby prowadzenie skutecznej walki. Co spotka „Zygmunta” na drugim brzegu? Czy „Krystyna” zdobędzie jego zaufanie? Co robił w tych czasach Paweł Jasienica? Jak potoczą się losy bitwy w Modusach Pokrzywnych? To wszystko w pierwszym zeszycie komiksowego cyklu zatytułowanego „Wilcze tropy”.
Wspomnienia Austriaka, żołnierza legendarnych oddziałów górskich „szarotek”, który znalazł się na froncie wschodnim. Jego szlak bojowy zaczyna się pod Nikopolem i wiedzie przez kolejne rubieże obrony niemieckiej na Bugu czy Dniestrze do Rumunii i Węgier, skąd próbuje przedostać się przez Słowację do Austrii. Trafia do niewoli, gdy próbuje w obliczu klęski Hitlera i rozpadu frontu wrócić do domu.
Książka pokazuje całe okrucieństwo frontu wschodniego, ale też niezwykłą przyjaźń Austriaka i Alzatczyka, których los zetknął ze sobą przy obsłudze cekaemu.
To jedna z tych antywojennych książek, w której autor znalazł się w sytuacji bez wyjścia. Zabijał aby przeżyć, mimo że nie chciał tego czynić. Ale czymś znacznie gorszym od śmierci była dla niego rosyjska niewola. To, że ją przeżył, zawdzięcza tylko niezwykłej sile swojej woli.
Poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości i dorastaniu w cieniu I wojny światowej.
Czy tamte lata w Kornwalii wydarzyły się naprawdę? Pamiętam skowronki. Pamiętam zielone fale. Pamiętam trawę i ciszę. Czy cokolwiek z tego zostało?
Jedenastoletnia Clarry pragnie zdobyć wykształcenie i być niezależna. Nie zamierza zostać po prostu panią domu, choć w Anglii na początku XX wieku nie oczekuje się więcej od kobiety. Oschły ojciec nie rozumie jej marzeń – ani lęków jej brata Petera, który zrobi wszystko, by nie wysłano go do szkoły z internatem. Prawdziwą swobodą rodzeństwo cieszy się tylko na wakacjach u dziadków, gdzie jest słońce, morze i ich ukochany kuzyn Rupert. Ale gdy wybucha I wojna światowa, Rupert idzie do wojska. Jak przetrwają trudny wojenny czas? I czy wygrają inną walkę: o prawo do podążania własną drogą?
Ta ponadczasowa powieść została doceniona przez krytyków i nagrodzona Costa Children’s Book Award 2018.
Uwielbiam Wojnę skowronków. Hilary McKay jest geniuszką. To najlepsza książka dziecięca jaką czytałam w tym roku!
Katherine Rundell, autorka „Dachołazów”
Postacie stworzone przez Hilary McKay są pełne życia, wzruszające i zabawne, promieniują energią i łatwo stają nam się bliskie niczym przyjaciele albo dobrzy znajomi.
Elizabeth Wein, autorka „Kryptonim Verity”
Autorce udaje się w cudowny sposób zrównoważyć lekki i radosny ton z powagą i emocjonalnym ciężarem tematów, które podejmuje.
The Bulletin of the Center for Children’s Books
Hilary McKay jest genialna. Ta piękna książka jest zarazem złożona i subtelna, piękna i surowa, aktualna i ponadczasowa. Nie chciałam, żeby się skończyła.
Bonnie-Sue Hitchcock, autorka „Zapachu domów innych ludzi”
Saga rodu Witaczków! Twórców polskiego jedwabnictwa, wizjonerów, przedsiębiorców, patriotów.Sto lat temu rodzeństwo dwudziestolatków z Milanówka odważnie sięgnęło po dar niebios, by rozpocząć produkcję jedwabiu. Pełni entuzjazmu chcieli ratować wyniszczoną wojną ojczyznę, a przy tym dać uboższym rodzinom szansę polepszenia losu. Zaczęli od zera, bez kapitału, ale ze zdobytym wcześniej doświadczeniem. Dzięki sile młodości i pracowitości ich Stacja Doświadczalna jakością wyrobów dorównała światowym liderom.
W czasach okupacji niemieckiej Stacja zapewniła bezpieczeństwo i opiekę pracownikom, wspomogła i uratowała wiele osób, także osoby prześladowane z racji pochodzenia i tych, którzy walczyli z wrogiem. Stanisława i Henryk Witaczkowie dopilnowali też, by produkcja nie poszła na cele wojskowe okupanta, do końca utrzymali firmę w polskich rękach.
Po zakończeniu wojny na drodze ich życiowej aktywności stanął nowy ustrój państwa, na którego pomocną zwierzchność liczyli. Choć nie był ich sprzymierzeńcem - zakłady zostały upaństwowione - nadal promowali jedwabnictwo, zarządzali produkcją i edukowali młode pokolenie, by mogło w przyszłości kontynuować ich działalność. Krzewili najważniejsze wartości, choć przestały już obowiązywać. Jednak byli fabrykanci przeszkadzali ówczesnej władzy i w końcu uznano ich za wrogów społeczeństwa, a Henryka Witaczka - w dziedzinie jedwabnictwa jedynego w kraju specjalistę-praktyka, na podstawie fałszywych pomówień osadzono w więzieniu i odebrano dobre imię.
Przedwojenny niemiecki konkurent Witaczków, firma Gütermann, wykorzystał moment, by się ich pozbyć z rynku. Doniósł niemieckim władzom wojskowym o bezprawnej wyprzedaży tkanin spadochronowych. Oskarżył Witaczka, że zamiast zostawić produkowane w Milanówku tkaniny spadochronowe do dyspozycji niemieckich władz wojskowych, rozdał je ludności cywilnej, by nie trafiły w ręce Niemców. Była to jawna dywersja. Natychmiast wysłano do Berlina raport, sąd wojenny skazał Witaczka zaocznie na karę śmierci, o czym telefonicznie powiadomiono Warszawę.
Z rozdziału „Żółwin - przesiedleni, bezrobotni”
Złota korona jest zbiorem ponad trzydziestu opowiastek historycznych dla dzieci autorstwa Marii Krüger. Akcja utworów usytuowana jest w czasach początków państwa polskiego. Pisarka przybliża młodemu czytelnikowi wybitne historyczne postacie i przełomowe dla losów Polski wydarzenia. Czyni to ze znaną tylko sobie wirtuozerią, wplatając autentyczne dzieje w bieg fascynujących przygód stworzonych przez siebie dziecięcych bohaterów. W tej wartościowej książce najdawniejsze dzieje naszej ojczyzny przemieniają się w pasjonującą sagę, która zainteresuje i zachwyci zarówno najmłodszych badaczy historii Polski, jak i wielbicieli powieści przygodowych.
Lektura uzupełniająca w klasie IV
Manuel Rosa jest doktorantem w zakresie historii wyspiarskiej i atlantyckiej na Uniwersytecie Azorskim. Urodził się w Pico, na portugalskich wyspach Azorach. W 1973 wyemigrował z rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Od 1991 roku zajmuje się badaniem życia odkrywcy Ameryki. W poszukiwaniu prawdy historycznej podróżuje po całym świecie. Odwiedził m.in. Dominikanę, Portugalię, Hiszpanię, Niemcy, Litwę i Polskę. Po piętnastu latach badań wraz z Erickiem Jamesem Steele'em napisał książkę O Mistério Colombo Revelado (Kolumb: tajemnica odkryta, Portugalia, 2006), która zrewidowała powszechnie akceptowaną biografię Kolumba.
„Kim pan do diabła jest?” – to historia pełna wspomnień, przygód, zawirowań i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Życie Klausa Pringsheima jun. jest niczym pasmo niekończących się niespodzianek, dziwnych i fascynujących zarazem. Niezwykłe wydarzenia oraz spotkania z intrygującymi ludźmi rozgrywają się na tle wielkiej historii XX wieku.
W książce znajdziemy również wiele ciekawych komentarzy i wnikliwych spostrzeżeń dotyczących najważniejszych epizodów w historii ostatniego półwiecza widzianych oczyma młodego człowieka, który doświadczył życia w czterech różnych kulturach świata.
Klaus Pringsheim jun. dorastał w Berlinie w latach trzydziestych i jako dziecko był świadkiem narodzin nazizmu oraz dojścia Hitlera do władzy. W 1939 roku, chcąc uniknąć służby wojskowej, uciekł do Tokio, gdzie zamieszkał razem ze swoim ojcem. W Japonii pozostał do końca wojny na Pacyfiku. Na początku 1945 roku został aresztowany i wtrącony do więzienia przez Japończyków, którzy podejrzewali go o działalność szpiegowską. Po kapitulacji Japonii amerykańskie władze okupacyjne zatrudniły go na stanowisku cenzora prasowego. W drugiej połowie lat czterdziestych wyemigrował do Ameryki, gdzie zatrzymał się w kalifornijskiej rezydencji swojego wuja Thomasa Manna, w Pacific Palisades. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles oraz na nowojorskiej Columbii przez jakiś czas wykładał na Kalifornijskim Uniwersytecie Stanowym w Hayward oraz na Uniwersytecie Stanu Kansas w Lawrence, by ostatecznie przenieść się do Kanady, gdzie jako ekspert w dziedzinie chińskiej i japońskiej polityki dostał posadę wykładowcy w Instytucie Nauk Politycznych na Uniwersytecie MacMaster w Hamilton w prowincji Ontario. Tutaj także, kończąc ponad dwudziestoletnią karierę akademicką, uzyskał tytuł profesora emerytowanego politologii (ze specjalnością: polityka Japonii). Później zaś piastował przez wiele lat stanowisko przewodniczącego Kanadyjsko-Japońskiej Rady Handlowej (CJTC) z siedzibą w Ottawie.
Pakiet zawiera książki: ,,Łemkowszczyzna po obu stronach Karpat", ,, Łemkowszczyzna. Czas wojny i pokoju"; ,,Łemkowszczyzna nieutracona"
Łemkowszczyzna – fascynująca i tajemnicza kraina, o której niewielu Polaków słyszało, a przecież leży w Polsce. Stało się tak, bowiem zasłoną milczenia okryły ją władze PRL. Została wyparta ze świadomości, po tym jak w latach 1945–1947 wysiedlono stąd niemal wszystkich Łemków. Nieliczni turyści, którzy tu trafiali, wędrując po Beskidach, ze zdumieniem odkrywali przepiękne cerkwie, kryte słomą chyże i nagrobki z cyrylickimi inskrypcjami. Czasem, jak w Bartnem czy Olchowcu, można było spotkać tamtejszych mieszkańców mówiących innym językiem. Jednak po 1989 r. Łemkowie dali o sobie znać. Założyli własne organizacje, spotykają się na corocznych Watrach. Mają własnych naukowców badających i kodyfikujących ich język. Spontanicznie zakładane zespoły kultywują folklor muzyczny Łemków, a młodzież od kilku lat zdaje maturę po łemkowsku.
Bestsellerowa kolekcja „Kocham Polskę” to zaproszenie do podróży po Polsce i do poznania jej niezwykłych dziejów. Dzięki swoim walorom edukacyjnym, to wspaniałe kompendium wiedzy o naszym kraju, może stać się dla przyszłego pokolenia znakomitą szkolą patriotyzmu
Kocham Polskę Kalendarium to kolejna pozycja dopełniająca naszą bestsellerową serię. Tym razem na osi czasu zaznaczone zostały wszystkie najważniejsze wydarzenia z historii Polski. Kronikarski zapis pozwala szybko zorientować się kolejności następujących po sobie wydarzeń historycznych i bez trudu przypisać je do konkretnej epoki. Wydarzenia w formie chronologicznej ułożone zostały od najdawniejszych czasów, aż po najnowsze fakty.
Z całą pewnością będzie to znakomite uzupełnienie wychowania patriotycznego naszych dzieci oraz przyjazna pomoc edukacyjna. Barwne ilustracje i bogata szata graficzna rozbudzą wyobraźnie i dadzą możliwość do rodzinnego snucia opowieści o dziejach naszego narodu.
"Dziennik 1940, cz. 1. Megila życia" to wydany przez Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma drugi tom pełnego polskiego wydania „Dziennika” spisanego przez Chaima Arona Kapłana w latach 1933–1942. Książka zawiera fragmenty zapisków z pierwszej połowy 1940 r., a więc z okresu przed formalnym utworzeniem niemieckiego getta dla Żydów w okupowanej Warszawie.
Publikacja ta, jest pierwszą biografią Leszka Białego, władcy polskiego, doby rozbicia dzielnicowego. Leszek Biały był ostatnim władcą krakowskim, którego wszyscy dzielnicowi książęta piastowscy uznawali, choćby czysto nominalnie i w określonych okolicznościach, za posiadającego pewne uprawnienia zwierzchnie nad całością ziem polskich (stąd użycie w tytule terminu „princeps Poloniae”).
Bohater książki był w pewnym sensie, postacią wyjątkową wśród władców piastowskich. Historiografia zdecydowanie nie doceniła jego roli w procesie jednoczenia ziem polskich. Książę charakteryzujący się łagodnością, dobrocią, prawością, nadający przywileje Kościołowi, był traktowany jako słaby, pozbawiony charakteru i talentu władca. Jego śmierć, tragiczna i niwecząca część, z trudem wypracowanego dorobku, tylko podkreślała ten negatywny wizerunek. Autor odrzucił te krzywdzące księcia opinie. Jednocześnie przeanalizował na nowo różne stereotypy, oparte na dramatycznych lub anegdotycznych elementach życiorysu władcy.
Massie jest mistrzem historycznej opowieści, imponuje niesamowitym literackim rzemiosłem…
Max Boot, The New York Times Book Review
Przedstawił każdą postać z artystyczną wizją pisarza… napisana z pasją opowieść o ludziach z epoki pierwszej wojny światowej…
The Waszyngton Post Book World
Wspaniałe, niewyobrażalne osiągnięcie …Książka napisana lekkim, świetnie się czytającym stylem oparta na benedyktyńskiej pracy historyka...
Milwaukee Journal Sentinel
Żywy opis postaci i wydarzeń… mistrz gawędziarstwa… w tym rodzaju historycznego pisarstwa wątpię, by Massie miał sobie równego
Paul Kennedy, Los Angeles Time Book Reviev
Półmisek wypełniony smakowitymi opisami postaci. Wielka, wspaniała lektura…
New York Post
Robert K. Massie - Urodzony w 1929 roku w Lexington. Studiował na Uniwersytecie w Yale i Oxfordzie, dziennikarz, zdobywca Nagrody Pulitzera, jeden z najpoczytniejszych współczesnych pisarzy historycznych na świecie. „Stalowe Fortece” są kontynuacją świetnego „Dreadnoughta” wydanego przed kilku laty w Polsce.
Porywająca historia rodziny, osadzona w okresie międzywojennym!
Po zakończonej wojnie polsko-bolszewickiej rodzeństwo Niemojskich oraz Piotr Kondratowicz powracają do Warszawy. Gustaw kontynuuje studia medyczne, Fryderyk czeka z niecierpliwością na unieważnienie ślubu Izabeli, a Wiktoria przygotowuje się do ślubu z Piotrem.
Tymczasem nad prawie całą rodziną zbierają się czarne chmury. Jakie zawiłości losu czekają na rodzinę Niemojskich w zmieniającej się Polsce i Europie? Z jakimi wyzwaniami przyjdzie im się zmierzyć? Czy miłość i siła rodzinnych więzów zwyciężą?
Apolonia Ptak - urodzona 16 sierpnia 1933 roku w Janówce. Prozaiczka, reportażystka, poetka, malarka, emerytowana nauczycielka, od roku 2001 członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Debiutowała w "Kulturze". Uprawia rzadki obecnie gatunek "prozy myśliwskiej".
W swoich reportażach opisuje także powojenne walki zbrojnego podziemia z siłami podległymi Urzędowi Bezpieczeństwa PRL. Prywatnie: malarka krajobrazów i portretów. Członkini Koła Łowieckiego. Niestrudzona wędrowniczka po leśnych ostępach i górskich szlakach.
Północny łuk refleksyjny był używany począwszy od prehistorii po XX wiek, na obszarach od Polski na zachodzie aż do Kamczatki na wschodzie. Jego występowanie nie tylko w Polsce, ale także na świecie nie zostało w polskiej literaturze przedmiotu opisane. Tymczasem typ ten jest najdłużej i najszerzej używanym rodzajem łuku. Jego charakterystyczne cechy, choć różne w zależności od regionu produkcji i innych czynników, pozostawały niezmienne. Świadczy to o skuteczności konstrukcji i żywotności praktyki tak jego wytwarzania, jak i efektywnego użycia. Znaleziska archeologiczne oraz ikonografia świadczą, że był powszechny na ziemiach wschodnich i północnych sąsiadów Polski oraz w Czechach. Takie same ślady poświadczają jego znajomość w Polsce.
Książka ta ma więc zapełnić szeroką lukę w polskiej literaturze, jaką jest brak opracowań na temat północnego łuku refleksyjnego. W tym celu został w tej publikacji opisany tak według chronologii, jak geografii jego występowania, by na podstawie zebranego materiału określić jego użycie w Polsce. Równie ważny jest materiał ilustracyjny, także mało znany w polskiej literaturze przedmiotu, a będący ważnym źródłem dla historii łuków północnych w Polsce....
Jakub Juszyński (1988), historyk, zajmuje się rekonstrukcją historyczną Scytów i średniowiecznych Węgier. Publikuje w „De re militari”, „Mówią Wieki” i „Pruthenii”.
Wydanie Nocy listopadowej kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Książka zawiera pełen tekst lektury. Na końcu książki zamieszczono opracowanie, w którym znajduje się bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera ponadto plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów.
Noc listopadowa to utwór napisany przez Stanisława Wyspiańskiego, jednego z czołowych polskich dramatopisarzy.
W przedziwnym kręgu wydarzeń splatają się tutaj dwie płaszczyzny - realna, historyczna, na której jest rok 1830 i właśnie wybucha powstanie listopadowe, oraz mitologiczna, na której bogowie znani z mitologii greckiej wpływają na los powstania i decydują o przyszłości osób biorących w nim udział, zarówno po jednej, jak i po drugiej stronie.
Wiadomo z historii, że powstanie zostało przegrane, ale perspektywa ontologiczna, jaką umożliwia spojrzenie na nie oczami greckich bogów, nadaje poświęceniu polskich patriotów zupełnie inny sens i gloryfikuje ofiarę z ich życia.
Zgodnie z nowym regulaminem Bechtolsheim posuwał się na czele, z naprzeciwka wyjechał na siwym koniu dowodzący batalionem major Antonio Stoppino, prawdopodobnie starając się rozeznać w sytuacji. Włoska armata oddała jeden tylko wystrzał, ale podobno niecelny.
Zanim kanonierzy zdążyli ponownie załadować lub zaprzodkować, to ułani siedli już im na karki. Zginął dowodzący artyleryjską sekcją podporucznik Giovanni Francesco Rionero, a Stoppino skrzyżował własny pałasz z szablą rotmistrza. Nie wiadomo, jak skończyłby się ów pojedynek, gdyby nie pchnięcie lancą, otrzymane przez Włocha z ręki szeregowego Stjepana Kazezevicia, ordynansa Bechtolsheima. Śmiertelnie ranny oficer runął na ziemię. Jaszcze znajdujące się za działem zawróciły, dezorganizując szeregi wspomnianej kompanii. W zasadzie w tym momencie rotmistrz winien już wydać przybocznemu trębaczowi polecenie grania sygnału do odwrotu, bo za pierwszą kompanią posuwały się następne.
Z uwagi na nieobecność podczas całej porannej misji dwóch z pięciu etatowych oficerów szwadronu w praktyce brakowało jednak tzw. oficera prowadzącego, który wedle regulaminu miałby poprowadzić wąską drogą odwrót konnej kolumny, znajdując się w chwili rozpoczęcia szarży na samym końcu idącej do przodu kawalerii. Niewykluczone, że jeźdźców poniosły jednak wystraszone konie lub fantazja samego rotmistrza. Dezorganizacja pododdziału dalece przewyższającego liczebność dwóch plutonów jazdy i śmierć wysokiego rangą oficera nieprzyjacielskiego stanowiły maksimum tego, co można było osiągnąć. Pozostałe kompanie włoskie zeszły z drogi rozpędzonych Sławończyków, kosząc ich ogniem bocznym. Bechtolsheim zdołał jeszcze dojechać do skrzyżowania szlaków: Salionze–Sommacampagna i Valeggio sul Mincio–Castelnuovo del Garda. Tam kawalerzyści dostali się w krzyżowy ostrzał, mordujący praktycznie większość szarżujących...
Marcin Suchacki (1979), historyk i pisarz, wychowanek II LO im. Jana Śniadeckiego w Kielcach, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Niniejsza książka stanowi ósmą w jego dorobku. Na jej kartach Autor odsłania przed polskim czytelnikiem genezę, przebieg i następstwa tytułowej bitwy, podkreślając szereg paradoksów z nią związanych.
Oddawane w twe ręce Czytelniku opracowanie jest próbą zebrania rozsypanych źródłowych okruchów z tamtego okresu w zwartą całość. To nie tylko cykl poważnie uzupełnionych artykułów, jakie w 2018 r. ukazały się na łamach miesięcznika „Militaria”, ale także mało znane bądź dotąd nieznane „okruchy” z lotniczej historii sił powietrznych Rzeczpospolitej z lat 1918-1919, prowadzące do najbardziej znanego lotniczego godła w historii, jakim jest symbolika polsko-amerykańskiej 7. Eskadry Myśliwskiej im. Tadeusza Kościuszki. W okresie II wojny światowej godło to okryło się chwałą, umieszczone na kadłubach samolotów myśliwskich 111. Eskadry Myśliwskiej broniącej polskiego nieba w 1939 r. oraz 303. „Warszawskiego” Dywizjonu Myśliwskiego im. Tadeusza Kościuszki Polskich Sił Powietrznych, który w wolnej Polsce „wylądował w 2018 r.” w swoim muzeum w Napoleonie. Legenda pilotów 303. „Warszawskiego” Dywizjonu Myśliwskiego im. Tadeusza Kościuszki trwa od 1940 r. do dziś. O jego pilotach, legendarnych „Rafałach”, będący jednym z nich, por. Witold Urbanowicz po latach, w kontekście ich udziału w Battle of Britain w 1940 r., napisał: Byliśmy jak tuzin myśliwych psów rozrywających na strzępy dzika...
Andrzej Artur Olejko (ur. w 1963 r. w Brzozowie) – historyk, doktor habilitowany prof. URz, specjalizujący się w historii wojskowości i problematyce lotniczej, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu.
Wraz z red. Jerzym Pasierbem na falach „Polskiego Radia Rzeszów” prowadzi cykliczny program „Bitwy, Kampanie, Militaria”. Jest również twórcą cyklu programowego „Zakamarki Przeszłości” ukazującego się od 2007 r. w TVP Rzeszów oraz członkiem Stowarzyszenia Kolekcjonerów „Ziemia Pucka” i Stowarzyszenia Morskiego Dywizjonu Lotniczego w Pucku. Przewodniczący Rady Naukowej Muzeum 303 w Napoleonie. Autor, współautor, redaktor i współredaktor wielu artykułów i pozycji książkowych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
