Wiesław Ochman – tenor o wielkim talencie, pracowitości i uroku osobistym – debiutował w 1960 roku w Operze Śląskiej w Bytomiu, skąd trafił na największe sceny świata: od Metropolitan Opera w Nowym Jorku po La Scalę w Mediolanie. Śpiewał pod batutą najwybitniejszych dyrygentów, stworzył osiemdziesiąt sześć ról operowych, nagrał ponad pięćdziesiąt płyt i wystąpił w blisko tysiącu ośmiuset spektaklach.
Książkę tworzy trzynaście rozmów przeprowadzonych przez Agnieszkę Malatyńską-Stankiewicz – dziennikarkę i autorkę publikacji o wybitnych muzykach. Tytuły poszczególnych rozdziałów układają się w imię i nazwisko artysty: od „W jak Warszawa” po „N jak następca”. Artysta życia. Wiesław Ochman to pełen anegdot i humoru zbiór refleksji o operze jako sztuce i instytucji, o scenicznych wizjach i inscenizacjach – także tych wyreżyserowanych osobiście. Znajdziemy tu opowieści o współpracy i przyjaźniach, o pasjach – zamiłowaniu do malowania i kolekcjonowania obrazów, o filozofii życia i rodzinie, wspominanej z czułością i wdzięcznością.
Wiesław Ochman, dziś także dziadek Krystiana Ochmana – finalisty Eurowizji 2022 i jednego z najbardziej utalentowanych głosów młodego pokolenia – wciąż czaruje publiczność radością, energią i blaskiem prawdziwego mistrza.
Portret wybitnego artysty, który pozostał skromnym chłopakiem z warszawskiej Pragi.
Rozmowa-rzeka z Henrykiem Bielskim została przeprowadzona w czerwcu 2021 roku w jego domu w Karolinie pod Warszawą. Miejscowość ta jest również siedzibą Zespołu Pieśni i Tańca Mazowsze, w którego składzie Bielski występował w młodości i z którym przez całe życie był silnie związany emocjonalnie. Piotr Marecki i Artur Sobiela przypominają sylwetkę reżysera, którego dzieła, zwłaszcza kultowy serial Ballada o Januszku, zapisały się na stałe w dziejach polskiej kinematografii. Publikacja stara się wypełnić istotną lukę w historiografii kina polskiego, wzbogacając ją o monograficzną opowieść o unikatowym twórcy filmów z zakresu realizmu peryferyjnego. Henryk Bielski w sugestywny sposób portretował środowiska egzystujące na peryferiach miejskich, wiejskich czy nawet cywilizacyjnych wraz z ich zwyczajami oraz przesądami: bieszczadzkich smolarzy w filmie Hasło, mieszkańców warszawskiej Pragi w filmie Koty to dranie, mikrokosmos PGR-u w Chrześniaku czy wreszcie dramatyczną relację matki i syna w Balladzie o Januszku. Wykształcony jako jeden z nielicznych polskich reżyserów w Moskwie, przenosił wzorce radzieckiego realizmu filmowego na grunt polski. Tego typu twórczość, prezentująca punkt widzenia niższych warstw społeczeństwa, zawsze była w głównym nurcie polskiej krytyki filmowej stawiana niżej od twórczości prezentującej perspektywę inteligencką. Niniejsza publikacja usiłuje poprzez analizę filmowego dzieła Bielskiego uczynić pełnoprawną tę pierwszą perspektywę. Forma rozmowy-rzeki pozwala natomiast wyzyskać emocjonalną i traumatyczną warstwę leżącą u podstaw twórczej postawy reżysera i zrozumieć jego wybór formy kina wręcz drastycznie realistycznego jako adekwatnego do poruszanych w filmach problemów. Niezwykle barwny życiorys - historia człowieka, który w młodości zadarł głowę, spojrzał na szczyt, na którym był sukces i postanowił: wejdę tam. I wszedł. Janusz Petelski Wywiad-rzeka z Henrykiem Bielskim to lektura wymagająca od czytelnika krytycznej postawy. Jest to bowiem nie tylko niezwykle ciekawy, wzbogacający dotychczasową perspektywę filmoznawczej narracji, obraz twórczości jednego z najbardziej oryginalnych reżyserów w powojennej historii polskiego kina, ale również świadectwo światopoglądowych wyborów artysty, świadomie opowiadającego się za ideologicznym porządkiem, kształtującym oficjalny profil filmowej kultury PRL-u, niemalże od początku jego istnienia. Najważniejszą wartością książki jest jednak jej aspekt praktyczno-filmowy. Bielski, jako wieloletni ten drugi", a następnie twórca samodzielnych filmów, dzieli się z czytelnikami nie tylko arcyciekawymi wspomnieniami z drugiej strony kamery, ale również daje rady, które mogą być pomocne każdemu praktykowi sztuki filmowej - od scenarzysty i aktora, po reżysera i filmowego producenta. Tak superprodukcji, jak i poruszających, kameralnych dzieł kinematograficznych. dr hab. Piotr Kletowski, prof. UJ, fragment recenzji wydawniczej
Czy tłumacz ma tylko obowiązki, czy też jakieś prawa? Czy da się tłumaczyć poezję konkretną i czy jest coś, czego przełożyć się nie da? Czy istnieje przekład polityczny? Czy przekłady się starzeją i co to właściwie znaczy? Czy przypisy tłumacza są konieczne i czemu (lub komu) służą? Jak się powinno – a kiedy się nie powinno tłumaczyć? I w końcu: czy tłumacze oddają spójnikom należny szacunek?Jerzy Jarniewicz nie tylko odpowiada na te pytania, ale stawia też kilka ważnych postulatów, jak choćby formułuje osiem przykazań tłumacza, oraz bez ogródek mówi, na czym polega współpraca z redaktorem i jaki jest jego wkład w proces twórczy. W swojej najnowszej książce – skrzącej się humorem, wnikliwej i napisanej z niezwykłą erudycją – ten wybitny tłumacz analizuje przekłady dzieł autorów nie tylko anglojęzycznych, w tym Ursuli Le Guin, Adrienne Rich, Alice Oswald czy Franka O’Hary, ale też na przykład Arystofanesa, Théophile’a Gautiera, Konstandinosa Kawafisa i Josifa Brodskiego.Dla wszystkich, którzy zafiksowali się na Jarniewiczowskim kanonicznym rozróżnieniu sprzed lat: na tłumaczy-legislatorów i tłumaczy-ambasadorów, ta książka będzie prawdziwie transującym doświadczeniem.Ewa RajewskaKiedy mam coś tłumaczyć, słucham własnej intuicji; kiedy mam o przekladzie mówić, czytam Jarniewicza.Marek Bieńczyk
Kamil Stoch padł na kolana w błoto, by poprosić ukochaną kobietę o rękę. Martyna Wojciechowska wskoczy z tobą w kałużę, a jak trzeba będzie, to raz jeszcze spojrzy na nas z dachu świata. Krzysztof Hołowczyc wciska gaz do dechy, by kolejny raz otrzeć się o szaleństwo. Tomasz Stańko opowiada w swoim ostatnim w życiu wywiadzie, jak gubił kapelusze, by mieć frajdę z kupowania nowych. Jerzy Pilch z dziką radością gromadził ołówki, a potem upychał je po szufladach. Franciszek Pieczka zawsze nosi przy sobie słodkie wafelki. Magda Umer zapomina o całym świecie, kiedy wnuki wyciągają z szuflady klocki. Józef Hen robi literackie psikusy tym, których uwiecznia w swoich książkach. Lech Janerka kupuje emaliowane sowy. Wzruszające, pełne humoru i wspomnień rozmowy z gośćmi audycji Myślidziecka 3/5/7 stały się inspiracją do powstania książki, wzbogaconej o dotąd nieznane wypowiedzi wielkich osobowości. Czy dzieciństwo może dać ci taką siłę, jaką dało bohaterom książki? A może jest tajemnicą ich sukcesu? Katarzyna Stoparczyk – dziennikarka, autorka książek, reżyserka spektakli teatralnych. Stworzyła kultową radiową audycję Dzieci wiedzą lepiej, współtworzyła także format telewizyjny Duże Dzieci. Uhonorowana Nagrodą Safony za odwagę pomagania dzieciom i propagowania mądrości dzieci, Odznaką Honorową Rzecznika Praw Dziecka za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka, tytułem Mistrz Mowy Polskiej Vox Populi.
Czy można wierzyć, pozostając buntownikiem?Jon Fosse, laureat literackiej Nagrody Nobla, jeden z najważniejszych pisarzy na świecie, w rozmowie z Eskilem Skjeldalem odsłania swoją duchową biografię.Podobno najtrafniej o Bogu i relacji z Nim mówią nie teologowie, ale poeci i mistycy. Nie zamykają Go bowiem w sztywnych ograniczających pojęciach, ale pozwalają odkrywać się tajemnicom wiary w nieskrępowany a jednocześnie subtelny sposób.Fosse czyni podobnie. Rozmowa z nim to podróż po meandrach ludzkiego wnętrza, artystycznej twórczości i relacji z Bogiem. Słowa Fossego są oszczędne, ale pełne ciężaru i znaczeń. Wierność ortodoksji łączy się tu z odwagą dotykania granic herezji. Noblista mówi o ludzkim mroku i zagubieniu, by zaraz obok wskazać na sens życia i wagę zaufania.Jon Fosse prowokuje, inspiruje, wyznaje. A przede wszystkim pokazuje, jakiego języka mówienia o religijnym doświadczeniu brakuje dziś najbardziej.W zasadzie jestem pewien, że to rozpacz, nie wątpliwości, doprowadziła wielu ludzi do wiary. Lub przynajmniej umocniła ich w wierze. Bóg jest najbliżej w ciemności spowodowanej przez lęk. Przynajmniej w moim przypadku. Nie w panicznym lęku, który dręczył mnie jako nastolatka, tylko w ogólnym niepokoju, lękaniu się, strachu. Hlderlin mówi tak pięknie: "tam, gdzie niebezpieczeństwo / tam jest też ocalenie".Jon FosseNorweski noblista i konwertyta na katolicyzm snuje swoją opowieść o Bogu i Kościele, o drogach, które go do katolicyzmu prowadziły z niezwykłą uczciwością i przenikliwością. To lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy z zachwytem przyjmują kolejne tłumaczenia Fossego na język polski.Sebastian Duda, teolog, filozof, publicystaLektura tej książki raczej nie zbliża do odpowiedzi, ale przybliża pytania. Nie wiem, czy zbliża do rozwiązań, ale pomaga ich szukać. Nie zbliża do ortodoksji, ale przyprowadza do głębi. Trudno powiedzieć, czy zbliża do religii lub Kościoła. Na pewno za to zbliża do Boga.Ignacy Dudkiewicz, publicysta Magazynu "Kontakt", autor książki PastwiskoMisterium wiary jest przepełnione Bogiem. Tyle, że to Bóg nieoczywisty: nie ten zamknięty w świątyni, lecz przemawiający z ciemności, cierpienia i pustki, Bóg wierzących na marginesach Kościoła. Trudno o lepszy literacki przewodnik w duchowych poszukiwaniach niż dzieła Fossego, a znakomitą mapę do nich stanowi ta książka.Karol Kleczka, filozof, Miesięcznik "Znak"
Spotkajmy się jeszcze raz, czyli 30 rozmów z ciekawymi ludźmi to zbiór najbardziej interesujących wywiadów z ludźmi teatru, filmu, muzyki, rozrywki, literatury szeroko rozumianej kultury, które ukazały się na przestrzeni 10 lat na naszych łamach. W grudniu 2025 roku mija bowiem 10 lat od wznowienia druku gazety Goniec Górnośląski. Nie planując żadnej wielkiej jubileuszowej fety, pragnę jednak tę moją dekadę z tytułem zaakcentować w ten właśnie sposób wydawnictwem w formie książki.Hanna Grabowska-Macioszek
Na granicy życia to zapis wyjątkowych rozmów Michała Dobrołowicza z medykami, którzy na co dzień znajdują się w sytuacjach na granicy pomiędzy życiem a śmiercią. Autor oddaje głos tym, którzy w szpitalnych salach, gabinetach i w czasie interwencji medycznych obserwują chwile "tuż przed" i "tuż po" - momenty, które dla pacjentów i ich bliskich stają się przełomowe.To książka o śmierci, ale przede wszystkim o życiu - o tym, jak można je dobrze przeżyć, mając świadomość jego nieuchronnego końca. Nie znajdziemy tu recept na "dobre odejście" ani metafizycznych spekulacji o tym, co jest "po drugiej stronie". Zamiast tego - konkretne doświadczenia lekarzy: onkologa, kardiologa, geriarty, specjalisty medycyny paliatywnej, patomorfologa, pielęgniarza czy młodych rezydentów. To ich refleksje, obserwacje i pytania stają się punktem wyjścia do rozmowy o tym, co naprawdę ważne."Na granicy życia" nie odbiera radości, ale uczy, by jej nie traktować jako czegoś oczywistego. Pokazuje, że do śmierci można się przygotować - nie wiedząc, kiedy nadejdzie - i że można ją oswoić, traktując życie jako pełny proces: z początkiem i zakończeniem. To książka, która nie tyle mówi o śmierci, ile zachęca do uważniejszego życia.
DWOJE LUDZI I DWIE KULTURY, JEDNO PRZESŁANIE: SIŁA JEST W DZIAŁANIU RAZEM.Historia miłości, która stała się misją.Dyplomacja to świat, w którym każdy gest ma znaczenie, a jeden uścisk dłoni potrafi zmienić bieg historii. Oni pokazują, że prawdziwa siła tkwi w partnerstwie.Mark Brzezinski, ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce, syn legendarnego Zbigniewa Brzezińskiego, wychowany w cieniu wielkiego nazwiska, z poczuciem odpowiedzialności za każdy ruch i za każde słowo. Olga Leonowicz dorastała w zupełnie innym świecie, nie boi się mówić własnym głosem, jest niezależna, wrażliwa, odważna i inspirująca. To ona przypomina, że dyplomacja bez empatii staje się tylko protokołem."Partnerstwo" to książka o relacji, która dojrzewa w cieniu wielkich wydarzeń.O zaufaniu, które buduje mosty. I o tym, że nawet w świecie dyplomacji najważniejsze jest to, by umieć być razem i się wspierać.Polecam.Martyna WojciechowskaPiękna historia o uczuciach, wzajemnym wsparciu, pokonywaniu przeciwności losu, tolerancji i uczeniu się siebie. A nade wszystko opowieść o dwójce państwowców wspaniale reprezentujących to, co najlepsze w Polsce i w Ameryce. Jeśli chcecie się dowiedzieć, czym jest prawdziwe partnerstwo, polecamy tę książkę.Jolanta i Aleksander KwaśniewscyMark Brzezinski i Olga Leonowicz z autentycznością, błyskotliwością i humorem opowiadają o życiu dwojga ludzi, których łączy głębokie uczucie i wspólna misja w samym sercu spraw publicznych. W czasach rosyjskiej agresji i strategicznego sojuszu polsko-amerykańskiego ich historia staje się fascynującą lekcją nowoczesnej dyplomacji i patriotyzmu. "Partnerstwo" to hołd dla odwagi, by iść ramię w ramię - w miłości i w służbie publicznej.Aleksandra i Sławosz Uznańscy-Wiśniewscy
Jestem z gwiazd– WSZYSCY JESTEŚMY Z GWIAZD Jesteśmy nieśmiertelnymi istotami, które uczestniczą w boskiej grze. A to, że Ziemię odwiedzają nasi bracia i siostry w pojazdach UFO z dalekich galaktyk, jest tylko kolejnym elementem niezwykłej układanki. Wierzę, że wszyscy jesteśmy z gwiazd. Dajcie mi szansę, żebym Was do tego przekonał. Robert Bernatowicz– ekonomista i politolog z wykształcenia, dziennikarz z zamiłowania i przypadku. Przez wiele lat prowadził szkolenia dziennikarskie i z samorealizacji. Był gospodarzem popularnych audycji w takich stacjach jak Radio Zet, Polskie Radio i TOK FM. Przeprowadzał wywiady o gospodarce w TV Biznes oraz prowadził pasma informacyjne w Polsat News. Twórca legendarnej audycjiNautilus Radia Zet, a także programuNie do wiaryemitowanego przez TVN. Od 2001 roku stoi na czele Fundacji Nautilus, która zajmuje się badaniem zjawisk niewyjaśnionych. Anna Matusiak – dziennikarka i autorka wielu książek, m.in.Ze śmiercią im (nie) do twarzy i Niezniszczalny. Absolwentka filologii polskiej i teatrologii na Uniwersytecie Wrocławskim. Suicydolog, studentka psychologii, lektorka, specjalistka ds. PR, wykładowczyni dziennikarstwa, trenerka wystąpień publicznych. Pracuje z kobietami nad odwagą w dążeniu do nowego ja. Wraz z mężem prowadzi Studio Syta. Prywatnie mama wspaniałego Maksymiliana.
60 lat rockandrollowej przyjaźni
Mało brakowało, a tej przyjaźni by nie było. Gdy Andrzej Olechowski zmienił w siódmej klasie szkołę podstawową, dostał od wychowawcy jedną radę: nie koleguj się z Wojtkiem Mannem. Na szczęście nie posłuchał.
Obaj nie przepadali za WF-em, więc czas spędzali na słuchaniu muzyki. W czasach popularności Beatlesów i Stonesów konkurowali ze sobą o to, kto zapuści dłuższe włosy. Palili za kościołem, przed wojskiem uciekli na studia, razem zaczynali w radiu. Potem ich drogi się rozeszły, dzieliły ich kontynenty i odmienne zajęcia, ale przyjaźń przetrwała.
Wojciecha Manna i Andrzeja Olechowskiego połączyły niezwykłe poczucie humoru, fascynacja muzyką i otwartość na świat wykraczająca daleko poza granice ówczesnej Polski Ludowej. W rozmowie z Karoliną Opolską opowiadają o swojej przyjaźni i wydarzeniach – lokalnych i globalnych – które stały się dla niej tłem. Historia jednej znajomości to jak podróż autostopem – obok doborowe towarzystwo, w tle ulubione rockandrollowe kawałki, we włosach zachodni wiatr, a w sercu pewność, że tak oto powstają najlepsze wspomnienia.
JAK RODZĄ SIĘ SERIALE I FILMY, KTÓRE PRZYKUWAJĄ WIDZÓW DO EKRANÓW? TWÓRCA GŁOŚNYCH I NAGRADZANYCH "25 LAT NIEWINNOŚCI", "ROJSTA", "WIELKIEJ WODY" I "HEWELIUSZA" ZDRADZA KULISY SWOICH PRODUKCJI.Jan Holoubek w szczerej i pełnej pasji rozmowie z Cezarym Łazarewiczem opowiada, jak się robi kino, które porusza i zostaje z widzem na długo, a także o tym, co go naprawdę kręci w robieniu filmów. To opowieść o pasji do tworzenia własnych światów - od pierwszych amatorskich nagrań z kolegami z podwórka po produkcje dla międzynarodowych platform streamingowych i fabuły nagradzane na festiwalach.Dlaczego jedne pomysły lądują w koszu, a inne stają się hitem Netflixa? Jak zatopić statek i nie utonąć razem z nim? Jak sfilmować powódź, nie zalewając miasta? To również opowieść o niegasnącej frajdzie z robienia rzeczy niemożliwych - nie tylko o zmaganiach z producentami o pieniądze i pomysły, lecz także o adrenalinie planu filmowego, wyzwaniach montażu i stresie towarzyszącym oczekiwaniu na reakcję widzów.Kiedy robisz film czy serial, cały czas jesteś na haju. Nie możesz spać, myślisz tylko o ujęciach: co nakręciłeś, co masz do zrobienia. Film to straszny zapieprz, robota tylko dla wariatów, którzy to kochają. Ale to najpiękniejszy zawód świata - Jan Holoubek
Dziennikarz i publicysta Jerzy Kubrak w rozmowach ze znanymi postaciami życia publicznego o obowiązkowej służbie w Ludowym Wojsku Polskim. Jaki mundur leżał jak ulał na podkomendnym Macieju Orłosiu? Które piosenki żołnierskie podbiły serce Artura Andrusa? Czym imponował podczas musztry starszy szeregowy podchorąży Rafał Ziemkiewicz? Czy wojskowa fala ciężko przetoczyła się przez starszego marynarza Leszka Millera? Co do żołnierskiej grochówki wkładał Robert Makłowicz? Czym za-skoczył komisję poborową Adam Małysz? Kogo szturmował na poligonie podchorąży Jerzy Stuhr? Opowieści, które chwilami przywodzą na myśl Przygody dobrego wojaka Szwejka albo Paragraf 22, różnią się od wymienionych książek tym, że nie są wymyślone. Rozbawią na pewno, ale mogą też zaniepokoić w kwestii bezpieczeństwa narodowego. Ale to na szczęście opowieść o minionej epoce!
O emocjach, męskości, kryzysach, bliskości i wszystkim tym, co faceci naprawdę przeżywają, ale o czym rzadko mówią na głos.16 wyjątkowych mężczyzn, 16 szczerych rozmów, a w nich - bogactwo emocji i tematów.Odwaga nie zawsze oznacza siłę mięśni czy gotowość do podejmowania ryzyka. Odwaga to także umiejętność mówienia o emocjach i doświadczeniach.Beata Biały po raz kolejny zaprosiła do rozmowy szesnastu wyjątkowych mężczyzn, by opowiedzieli o sobie, o tym, co ich ukształtowało i jakimi wartościami się kierują. Z Janem Englertem rozmawia o lęku przed starzeniem, z Antonim Pawlickim o lojalności, z Mariuszem Szczygłem o zachwycie, a z Maciejem Musiałem o sensie życia. Maciej Dowbor opowiada o presji, Rafał Rutkowski o poczuciu bezpieczeństwa, Piotr Zychowicz o gniewie, a Bartłomiej Topa o stracie i jej konsekwencjach. Marek Kamiński mówi o pokorze i samotności, a Tadeusz Oleszczuk o czułości, której tak bardzo potrzebują kobiety i mężczyźni. Szymon Marciniak mierzy się z tematem odpowiedzialności, a Paweł "Naval" Mateńczuk - strachu. Tomasz Organek opowiada o buncie, Michał Rusinek o dumie, Mateusz Gessler o wdzięczności, Bartosz Węglarczyk o wyczerpaniu.Każda rozmowa jest inna, ale wszystkie łączą szczerość i gotowość do odsłonięcia tego, co zwykle pozostaje w cieniu. Męskie gadanie 2 to książka o mężczyznach, ale nie tylko dla mężczyzn. To opowieść o ludziach, o emocjach, które im towarzyszą, i o sile rozmowy, która bywa najwyższą formą odwagi.
Prezentowane w tomie rozmowy z aktorkami i aktorami Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej zostały bardzo dobrze skomponowane. Ewelina Konopczyńska-Tota prowadzi każdą z nich wedle podobnego planu zaczyna od dzieciństwa, pyta o zainteresowania, które mogły przywieść do wyboru zawodu aktora; o egzaminy do szkół teatralnych, obyczaje takie jak fuksówka, pierwsze role, trudności i radości. Tematy rozmów rozgałęziają się na techniki pracy scenicznej, doświadczenia, przyjaźnie i rozczarowania. Jeśli rozmówcy grali w filmach, dowiemy się więcej o tym wymiarze zawodu. Ci, którzy obronili doktoraty, objaśniają poruszoną w nich problematykę. Czytelny układ i powtarzalność modułów pomagają w lekturze tego okazałego tomu w ten sposób, że porównujemy stałe elementy karier aktorskich. Śledzimy jednocześnie indywidualne przypadki, specyficzne podejścia, zbliżając się do postaci i tych odgrywanych, i tych odgrywających.Jeśli Narodowy Stary Teatr stanowi scenę wspólną rozmówców, trafili na nią z różnych polskich miast. Miejsca urodzenia i domy rodzinne są ważne, wywiadująca potrafi wywołać ich materialny i uczuciowy ślad, gdy zagaja: co pachniało, jakie były obyczaje, dokąd się chodziło? Dowiadujemy się, w jakim momencie następował rozbłysk pewności: chcę grać. Kto zdał do wymarzonej szkoły za pierwszym razem, kto miał wcześniejsze doświadczenia w pracy artystycznej. Poza przywołaniem nauczycieli, pojawia się też ocena metod nauczania, wydolności instytucji, wpływu wywartego przez reżyserów. Ponieważ wspólna scena nie oznacza identyczności poglądów, niekiedy jeden wywiad przedstawia odmienny od drugiego punkt widzenia, choćby na metody uczenia fachu.Ciekawe są również kwestie techniczne: jak zapamiętywać tekst, co ze sprawnością fizyczną? Jak odpoczywać, niwelować stres, radzić sobie z przechodzeniem między zróżnicowanymi zadaniami? Jaka jest skala zmian zachodzących w kulturze od lat osiemdziesiątych XX do dwudziestych XXI wieku. Ewelina Konopczyńska-Tota zna dobrze repertuar Starego, ale też historię dramatu, fabuły filmowe, a nawet serialowe. Dzięki temu książka staje się nieoficjalną monografią dorobku krakowskiego teatru, rodzajem kroniki kolejnych sezonów, współczesną opowieścią o zawodzie aktorskim. Jest też analizą sztuki reżyserskiej, dokonaną przez tych, którzy współpracowali z Janem Klatą, Anną Augustynowicz, Moniką Strzępką, Anną Smolar tu tylko kilka często wymienianych nazwisk.Osoby pytane na potrzeby książki okazują się samoświadomymi interpretatorami literatury, sztuki, odniesień do tradycji i uwspółcześnień dramatów, a także bardzo interesującymi, integralnymi osobowościami.
Saleta. Przemysław Saleta w rozmowie z Aldoną Sosnowską-SzczukąKiedy spotkał w Tajlandii mnicha, usłyszał, że jego żywiołem jest powietrze i dlatego nosi go po świecie.Gdy jego córka potrzebowała nerki, bez wahania oddał jej swoją.Kiedy stanął na szczycie światowego kick-boxingu, natychmiast z niego zszedł, by zacząć od zera karierę pięściarza w USA.Przemysław Saleta w rozmowie z Aldoną Sosnowską-Szczuką zdradza swoje sposoby na to, jak osiągnąć założone cele i radzić sobie z przeciwnościami losu. Opowiada o dzieciństwie, rodzicach i relacjach z córkami. Wskazuje blaski i cienie życia boksera. Nie waha się mówić o pieniądzach, porażkach i momentach, w których czuł się oszukany.12 rund, 12 rozdziałów i 12 odpowiedzi na pytanie, jak mądrze walczyć i nigdy się nie poddawać.Wciągająca opowieść o pogoni za marzeniami, otrzymywaniu od życia druzgoczących ciosów i podnoszeniu się po każdym z nich. Inspirujące. - MiuoshPierwszy polski zawodnik sportów walki, który wszedł na medialne salony. Wciąż jestem pod wrażeniem sytuacji sprzed wielu lat, gdy biegliśmy razem ulicami Szczyrku. Pozdrawiały go dzieciaki, pozdrawiały starsze kobiety. Przemek Saleta to ikona sportów walki. - Łukasz "Juras" JurkowskiGorąco polecam książkę tym, którzy szukają odwagi, by zmierzyć się z własnymi lękami i słabościami. Przemek motywuje do tego jak nikt inny. - Marek KamińskiNajbardziej cenię Przemka za stoicki spokój i poczucie humoru. Nie umniejszam jego sukcesów sportowych, ale dla mnie liczy się człowiek. A ten człowiek jest fajny, świadomy i dobry. Polecam wszystkim tę książkę - genialną motywację do bycia szczęśliwym i porzucenia wymówek. - Beata Sadowska
Luksus kontra proste życie- Czym jest dzisiaj luksus?Poczuciem stabilizacji, zbytkiem? Przejawem inteligencji? Marzeniem, które snujemy, stojąc na światłach obok ekskluzywnego samochodu? A może możliwością pozwolenia sobie na proste życie?Jakub Szczęsny, architekt i autor Domu Kereta, próbuje odpowiedzieć na te pytania. Aby to zrobić opowiada o związkach polityki i religii z luksusem w architekturze. Pokazuje quasi-ekskluzywne detale wystroju wnętrz współczesnych mieszkań. Przywołuje historię popowej gwiazdy i jej piaskowej sukni, które stoczyły nierówny bój z pewnymi słynnymi schodami. A także zdradza, na czym polega niedyskretny urok McMansions. Wreszcie przywołuje spełnione sny o skromnym życiu. Tylko czy zawsze jest to życie szczęśliwe?To jest książka o luksusie. Ale przede wszystkim o prostym życiu.
Dwa światy w jednej rozmowie
Ona katoliczka, on niewierzący. Ona z ziemiańskiej antykomunistycznej rodziny, on z asymilowanej żydowskiej, ona córka żołnierza AK, on syn komunisty. Dwa światy, a jednak od prawie pięćdziesięciu lat łączy ich bliska przyjaźń. Zgodnie twierdzą, że mogą sobie powiedzieć znacznie więcej niż komukolwiek innemu. Małgorzata Niezabitowska, dziennikarka, pisarka, rzeczniczka pierwszego niekomunistycznego rządu, oraz Feliks Falk, słynny reżyser, a także scenarzysta, dramatopisarz i prozaik, we wspólnie napisanej książce konfrontują swoje biografie w rozmowie często intymnej, a zawsze bez cenzury.
Na wzburzonych falach to zapis przyjacielskiego i zarazem wzajemnie dociekliwego dialogu. Jego dodatkowym walorem jest to, że osobiste doświadczenia autorów splatają się z historią kraju, z najważniejszymi wydarzeniami, w których uczestniczyli lub byli ich świadkami.
Małgorzata i Feliks rozmawiają z czułością i swadą, nie unikają trudnych tematów, dają się poznać. A mają o czym opowiadać. Książkę opatrzyli cytatem z Oscara Wildea: W życiu chodzi o to, żeby być trochę niemożliwym. I ta myśl z pewnością będzie towarzyszyła czytelnikowi w trakcie lektury, bo właśnie takie trochę niemożliwe mają życiorysy.
A możesz zdjąć okulary?Nie każdy może zadać takie pytanie Muńkowi Staszczykowi - jednemu z najbardziej znanych nad Wisłą rockandrollowców, autorowi piosenek, które przeszły do historii polskiej muzyki. Wszak za tymi okularami kryją się oczy, które od ponad 40 lat spoglądają na fanów z setek scen w całym kraju i poza jego granicami. Oczy, w których poza błyskiem rockowego geniuszu czasem pojawia się także cień smutku, wątpliwości, strachuProśbę o zdjęcie kultowych już okularów odważył się skierować do Muńka Piotr Żyłka - dziennikarz, który jak nikt potrafi spoglądać prosto w oczy swoich rozmówców (tak zaglądał m.in. w głąb ks. Jana Kaczkowskiego, pisząc razem z nim bestsellerowe Życie na pełnej petardzie). Czy tym razem udało mu się dotknąć duszy rockowej legendy, syna, męża, ojca i dziadka? Co zobaczył w spojrzeniu człowieka, który już kilka razy powstawał do nowego życia? W oczach dojrzałego faceta, który mimo bolesnych doświadczeń, upadków i choroby wciąż ma ochotę, by każdego poranka siadać z żoną przy kubku kawy. I co dzień zakochiwać się i w niej, i w życiu na nowo.To wywiad, jakiego Muniek jeszcze nigdy nie udzielił. Intymny i zaskakujący. O rodzinie, o miłości, o wierze. O najważniejszych dla niego miejscach - o swoim domu, mieście i o Polsce. O inspiracjach, o męskiej przyjaźni i o dojrzewaniu. O wielkich sukcesach i równie wielkich życiowych błędach. Zaproszenie Piotra Żyłki do szczerej rozmowy wyjątkowo przyjęła także Marta Staszczyk, żona artysty. Ze swojej perspektywy opowiedziała o kilkudziesięciu latach niełatwego, ale fascynującego życia z chłopakiem, który mimo wszystko czasem płacze.
Czy ZUS się zawali? Jak uniknąć błędów w kontekście migracji? Co czeka nas po erze Tuska i Kaczyńskiego? Jak kreować politykę wobec Ukrainy? Czy w 2100 roku liczba ludności Polski spadnie do niespełna piętnastu milionów?Patrycjusz Wyżga - dziennikarz i twórca popularnego kanału YouTube "Didaskalia" - specjalnie na potrzeby tej książki przeprowadził rozmowy z ekspertami o przyszłości Polski. Jakie wyzwania przed nami stoją? Co zrobić, by stać się liderem Europy?Wywiady dotyczą kluczowych tematów: migracji, polityki międzynarodowej i wewnętrznej, demografii, gospodarki i innowacji, systemu emerytalnego, bezpieczeństwa i armii. Zderzają prognozy z realiami, odsłaniają nieoczywiste mechanizmy i inspirują do szerszego spojrzenia na to, co już dziś kształtuje nasze jutro.Didaskalia. Osiem rozmów o przyszłości Polski to nie tylko diagnoza wyzwań, lecz także próba zarysowania mapy drogowej - śmiałej wizji przyszłości. To książka dla tych, którzy chcą rozumieć, a nie tylko obserwować. Dla tych, którzy wierzą, że przyszłość Polski zależy od mądrych decyzji i od nas samych.prof. Antoni Dudek prof. Marcin Piątkowski prof. Katarzyna Pisarska gen. Tomasz Piotrowski dr Maciej Duszczyk prof. Agnieszka Legucka dr Tomasz Lasocki Mateusz Łakomy
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Prezydent. Aleksander Kwaśniewski w rozmowie z Aleksandrem Kaczorowskim [wydanie 2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/prezydent-aleksander-kwasniewski-w-rozmowie-z-aleksandrem-kaczorowskim-wydanie-2025.jpg "Prezydent. Aleksander Kwaśniewski w rozmowie z Aleksandrem Kaczorowskim [wydanie 2025]. Autor: Aleksander Kwaśniewski, Kaczorowski Aleksander. Dobreksiazki.pl")
