Prezentowane w tomie rozmowy z aktorkami i aktorami Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej zostały bardzo dobrze skomponowane. Ewelina Konopczyńska-Tota prowadzi każdą z nich wedle podobnego planu zaczyna od dzieciństwa, pyta o zainteresowania, które mogły przywieść do wyboru zawodu aktora; o egzaminy do szkół teatralnych, obyczaje takie jak fuksówka, pierwsze role, trudności i radości. Tematy rozmów rozgałęziają się na techniki pracy scenicznej, doświadczenia, przyjaźnie i rozczarowania. Jeśli rozmówcy grali w filmach, dowiemy się więcej o tym wymiarze zawodu. Ci, którzy obronili doktoraty, objaśniają poruszoną w nich problematykę. Czytelny układ i powtarzalność modułów pomagają w lekturze tego okazałego tomu w ten sposób, że porównujemy stałe elementy karier aktorskich. Śledzimy jednocześnie indywidualne przypadki, specyficzne podejścia, zbliżając się do postaci i tych odgrywanych, i tych odgrywających.Jeśli Narodowy Stary Teatr stanowi scenę wspólną rozmówców, trafili na nią z różnych polskich miast. Miejsca urodzenia i domy rodzinne są ważne, wywiadująca potrafi wywołać ich materialny i uczuciowy ślad, gdy zagaja: co pachniało, jakie były obyczaje, dokąd się chodziło? Dowiadujemy się, w jakim momencie następował rozbłysk pewności: chcę grać. Kto zdał do wymarzonej szkoły za pierwszym razem, kto miał wcześniejsze doświadczenia w pracy artystycznej. Poza przywołaniem nauczycieli, pojawia się też ocena metod nauczania, wydolności instytucji, wpływu wywartego przez reżyserów. Ponieważ wspólna scena nie oznacza identyczności poglądów, niekiedy jeden wywiad przedstawia odmienny od drugiego punkt widzenia, choćby na metody uczenia fachu.Ciekawe są również kwestie techniczne: jak zapamiętywać tekst, co ze sprawnością fizyczną? Jak odpoczywać, niwelować stres, radzić sobie z przechodzeniem między zróżnicowanymi zadaniami? Jaka jest skala zmian zachodzących w kulturze od lat osiemdziesiątych XX do dwudziestych XXI wieku. Ewelina Konopczyńska-Tota zna dobrze repertuar Starego, ale też historię dramatu, fabuły filmowe, a nawet serialowe. Dzięki temu książka staje się nieoficjalną monografią dorobku krakowskiego teatru, rodzajem kroniki kolejnych sezonów, współczesną opowieścią o zawodzie aktorskim. Jest też analizą sztuki reżyserskiej, dokonaną przez tych, którzy współpracowali z Janem Klatą, Anną Augustynowicz, Moniką Strzępką, Anną Smolar tu tylko kilka często wymienianych nazwisk.Osoby pytane na potrzeby książki okazują się samoświadomymi interpretatorami literatury, sztuki, odniesień do tradycji i uwspółcześnień dramatów, a także bardzo interesującymi, integralnymi osobowościami.
Dwa światy w jednej rozmowie…
Ona katoliczka, on niewierzący. Ona – z ziemiańskiej antykomunistycznej rodziny, on – z asymilowanej żydowskiej, ona – córka żołnierza AK, on – syn komunisty. Dwa światy, a jednak od prawie pięćdziesięciu lat łączy ich bliska przyjaźń. Zgodnie twierdzą, że mogą sobie powiedzieć znacznie więcej niż komukolwiek innemu. Małgorzata Niezabitowska, dziennikarka, pisarka, rzeczniczka pierwszego niekomunistycznego rządu, oraz Feliks Falk, słynny reżyser, a także scenarzysta, dramatopisarz i prozaik, we wspólnie napisanej książce konfrontują swoje biografie w rozmowie często intymnej, a zawsze bez cenzury.
„Na wzburzonych falach” to zapis przyjacielskiego i zarazem wzajemnie dociekliwego dialogu. Jego dodatkowym walorem jest to, że osobiste doświadczenia autorów splatają się z historią kraju, z najważniejszymi wydarzeniami, w których uczestniczyli lub byli ich świadkami.
Małgorzata i Feliks rozmawiają z czułością i swadą, nie unikają trudnych tematów, dają się poznać. A mają o czym opowiadać. Książkę opatrzyli cytatem z Oscara Wilde’a: „W życiu chodzi o to, żeby być trochę niemożliwym”. I ta myśl z pewnością będzie towarzyszyła czytelnikowi w trakcie lektury, bo właśnie takie trochę niemożliwe mają życiorysy.
"Gdyby tak Kościół mówił do nas, jak Ksiądz Profesor... Gdyby tak mieszał się do polityki, jak ten wspaniały (znam Go od lat) Rozmówca... Jakże skorzystalibyśmy wszyscy na tym! Nasza polityka, nasz język publiczny, a może i sam Kościół..." prof. dr hab. Jerzy Bralczyk
Sukcesja Pokoleniowa to nie tylko testamenty i strategie firmowe. To także niewidzialna praca kobiet, które od lat trzymają wszystko w ryzach ... choć zbyt rzadko stawia się je w centrum wydarzeń.
W piątym sezonie BIOLOGIKI SUKCESJI POKOLENIOWEJ Paweł Piotr Nowak przygląda się sukcesji z kobiecej perspektywy ... od córek sukcesorek, przez matki godzące rodzinę z działalnością biznesową, aż po właścicielki, które dziś podejmują decyzje i budują firmę na własnych zasadach. To książka o emocjach, decyzjach, lojalności, dziedziczeniu i partnerstwie.
Jak wygląda sukcesja oczami kobiet, które przez lata działały z tylnego siedzenia?
Czy da się zabezpieczyć dzieci z dwóch małżeństw i nie wchodzić przy tym w konflikt?
Dlaczego bez rozmowy z kobietą nie da się przeprowadzić żadnego procesu sukcesyjnego?
Czym różni się sukcesorka Alfa od matki Sigma?
Jak rozmawiać o pieniądzach, miłości i fundacji rodzinnej bez iluzji?
To nie jest książka wyłącznie dla kobiet. To sezon dla każdego, kto chce zrozumieć, komu zawdzięcza więcej, niż mu się wydaje. Bez tej rozmowy sukcesja nie ma dalszego ciągu.
Opowieść Hanny Krall o XX i XXI wieku, które przepływają przez jej życie i książki.
Historia zaczyna się od miejsca, w którym "nastał najgorszy czas", i kończy w miejscu najlepszym, nad Narwią. Dom volksdeutscha w Milanówku, sierociniec w Otwocku, brama przy Targowej 32, redakcja na Dubois, mieszkanie Marii na Szwedzkiej, bezpieczny adres przy Narbutta 48, cmentarz w Pyrach i kuchnia na Ursynowie, gdzie ludzie sprzeczali się o ważne sprawy.
Każde z tych miejsc istnieje w pamięci Reporterki i w dzisiejszej rzeczywistości. Bywa, że odmienione, tętniące życiem albo zupełnie zapomniane, porośnięte samosiejkami. Odwiedzając je, odwiedzamy życie Hanny Krall. Poznajemy świat z jej punktu widzenia. I wiele "szczegółów znaczących", o których nigdy wcześniej nikomu nie mówiła i które zostają z nami na zawsze.
Hanna Krall - światowej sławy reporterka, której książki, w tym ponad sto przekładów, na stałe weszły do kanonu reportażu. Autorka m.in. słynnej książki Zdążyć przed Panem Bogiem, opartej na jej rozmowie z jednym z przywódców powstania w getcie warszawskim, Markiem Edelmanem.
Wojciech Tochman - jeden z najważniejszych polskich reporterów i autorów literatury faktu. Znany z reportaży poruszających tematykę wojny, konfliktu i ludzkiego cierpienia. Z nim Hanna Krall dzieli się historią swojego życia, jak nigdy przedtem.
Pierwsza taka książka o systemie pomocy społecznej w Polsce.
To może być przyszłość twoja lub twoich bliskich.
Przeczytaj. zrozum. nie ODWRACAJ WZROKU.
Polskie społeczeństwo starzeje się szybciej, niż chcemy to przyznać. Do 2060 roku osoby po 65. roku życia mogą stanowić nawet 40% populacji. Wiele z nich – z nas – nie uniknie długoterminowej opieki. Ale co tak naprawdę wiemy o miejscach, do których trafiają najciężej chorzy, niesamodzielni, zapomniani?
Domy Pomocy Społecznej rzadko bywają tematem publicznej debaty. Kojarzymy je z niedoborami, złą prasą i dramatycznymi historiami, które przebijają się do mediów. A to tylko część prawdy.
Jędrzej Dudkiewicz rozmawia z mieszkańcami DPS, ich bliskimi, personelem, kierownictwem i przedstawicielami organizacji społecznych. Pokazuje ten świat od środka: z empatią i bez uproszczeń. Analizuje system, który coraz trudniej utrzymać w obecnym kształcie, i pyta, jak długo jeszcze będziemy udawać, że nas to nie dotyczy.
To książka nie tylko o starości, ale też o tym, jak chcemy traktować się nawzajem jako społeczeństwo.
„Przez cały rok jest wiosna i przez całe życie jest młodość; wciąż jest z czego kwitnąć. To tylko takie gadanie, że jesień; my na razie rozkwitamy innym kwieciem, rośniemy pod ziemią, wypuszczamy nowe pędy; wciąż jest co robić. Tylko ci, którzy trzymają ręce w kieszeniach, mówią, że będzie gorzej; ale ten, kto kwitnie i wydaje owoce, nawet jeżeli robi to w listopadzie, nie daje świadectwa jesieni, ale złotemu latu; nie daje świadectwa upadkowi, ale kwitnieniu. Jesienny astrze, drogi człowieku, rok jest tak długi, że nie ma końca” – pisze Karel Čapek w pełnej uroku i humoru opowieści o ogrodnictwie.
Te felietony jednego z najwybitniejszych czeskich pisarzy XX wieku ukazywały się na łamach „Lidových novin”, a zebrane w książkę złożyły się na Rok ogrodnika – nie tylko praktyczno-humorystyczny kalendarz amatora kopania w ziemi, lecz także subtelną opowieść o cyklu życia, pełną refleksji na temat relacji człowieka z naturą.
Čapek – sam zapalony ogrodnik – z lekkością i filozoficznym zacięciem opisuje codzienne radości i troski ogrodników: od planowania grządek w styczniu przez pierwsze zbiory latem aż po nostalgiczne listopadowe spostrzeżenia. Między klombami żonkili, hiacyntów i narcyzów, fiołków rogatych i ułudek, głodków i gęsiówek, i rzeżuszek alpejskich, i bergenii pojawiają się barwne postacie: optymista wierzący w każdą kiełkującą roślinę, pesymista spodziewający się klęski, praktyk szukający skutecznych metod oraz filozof upatrujący w ogrodzie metafory życia.
Rok ogrodnika, dowcipna i ciepła opowieść o ogrodzie, to także pochwała cierpliwości, rytmu natury i małych codziennych zwycięstw. To książka zarówno dla miłośników roślin, jak i dla wszystkich, którzy cenią literaturę z duszą.
Tekstowi Karela Čapka towarzyszą rysunki jego brata, Josefa.
Pierwszy wywiad-rzeka z legendą polskiej walki o wolność, najbardziej znanym spośród żyjących księży-opozycjonistów. Jako student Uniwersytetu Warszawskiego x. Małkowski brał udział w strajkach w marcu 1968 roku, za co został usunięty z Wydziału Filozofii UW. Od lat 70. XX w. współpracował z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela i Komitetem Obrony Robotników oraz czołowymi przywódcami polskiej opozycji m. in. Andrzejem Czumą, Leszkiem Moczulskim, Wojciechem Ziembińskim, Adamem Michnikiem i Jackiem Kuroniem. Przyjaźnił się z błogosławionym ks. Jerzym Popiełuszką. Tomasz Sommer (wieloletni redaktor naczelny tygodnika NCZ!) oraz śp. Rafał Pazio (dziennikarz NCZ! oraz działacz społeczny znany m.in. ze starań o upamiętnienie życia i śmierci zamordowanego przez SB w 1989r. ks. Sylwestra Zycha) wysłuchali i spisali nie tylko historię życia x. Małkowskiego, ale prawie połowę książki poświęcili sprawom współczesnym m.in. obronie krzyża na Krakowskim Przedmieściu, problemowi lustracji księży, relacjom władza państwowaKościół itp.
Wywiad rzeka z jednym z najwybitniejszych historyków zajmujących się II wojną światową, niemiecką okupacją Polski i ruchem oporu, relacjami polsko-niemieckimi.W opowieści prof. Szaroty historia Europy XX wieku przenika się z historią jego rodziny, związanej przed wojną z Berlinem, Paryżem i Warszawą. Tomasz Szarota urodził się kilka tygodni po tym, jak Niemcy zamordowali jego ojca, katolickiego publicystę o żydowskich korzeniach. Matka, wychowana w kulturze niemieckiej i francuskiej, była profesorką i autorką licznych podręczników."Miejsce Polski jest w Europie i nie powinno to być miejsce na widowni" - przekonuje prof. Szarota.Rozmowa wiedzie również przez historię PRL-u i relacje polsko-niemieckie, oglądane także z perspektywy narodowych stereotypów. Bodaj najgorętsza dyskusja dotyczy zbrodni w Jedwabnem.Bohaterami tej książki są postaci najważniejsze dla historii naszego kraju w XX wieku - od Stefana Starzyńskiego, przez Irenę Sendlerową, Stefana "Grota" Roweckiego, Mariana Turskiego, po aktorów polskiej polityki najnowszej.Duma i wstyd. O historii i potrzebie pamiętania - wywiad przeprowadzony przez Emila Marata i Michała Wójcika dowodzi, że możemy rozmawiać w zgodzie, a historia jest dziedziną, która powinna nas łączyć, a nie dzielić.
Co nie działa w polskiej szkole? Wszystko.Czy można z tym coś zrobić? Tak, ale zupełnie inaczej, niż podchodzą do tego politycy.Wojciech Harpula o absurdach polskiej szkoły. Tych, które wszyscy znamy i tych, których istnienia nawet nie podejrzewamy. O systemie, który sprawia, że młodzi ludzie gubią naturalną ciekawość świata i tracą swój potencjał. O szkolnej rzeczywistości, którą naukowcy porównują do życia w systemie pełnym kontroli i ograniczeń. O tym, że nigdy nie odpowiedzieliśmy sobie na pytanie, czego i w jaki sposób chcemy uczyć nasze dzieci.Autor w serii rozmów z osobami, które znają system od środka - nauczycielami, pedagogami, psychologami - udowadnia, że nasze szkoły wciąż działają jak w poprzednich epokach.Ta książka to nie tylko analiza problemów, ale też konkretne pomysły na to, co można zmienić. Bez politycznych haseł i obietnic bez pokrycia. Po prostu rzetelna wiedza i spojrzenie na to, co w szkołach działa źle i co można z tym zrobić.Jeśli podobnie jak my, uważasz, że szkoła kręci się w kółko, przeczytaj tę książkę i dowiedz się, co naprawdę trzeba zmienić. Edukacja dotyczy nas wszystkich, nie tylko naszych dzieci!
Chcieliśmy, aby wywiad z Panią Joanną był zapisem jej wersji zdarzeń. Opowieścią kobiety, którą los rzucił na tory historii prowadzące przez doświadczenia przeszło trzech pokoleń. (...) Czasem po obu stronach trzeba było czasu, aby zmierzyć się z własną historią i emocjami. Priorytetem była rozmowa o najważniejszych zagadnieniach: o Polsce, o rodzinie, o miłości, śmierci, cierpieniu, starości, sukcesie. Mamy nadzieję, że ten wywiad będzie inspiracją i może wskazówką, dla tych, którzy zadają sobie pytania dotyczące życiowych priorytetów.Joanna Papuzińska otwiera czytelnika nie tylko na jej świat, jej los, jej ważności, ale też prowokuje do wędrowania ścieżką wspomnień. Poszerza się więc pejzaż opisywany o to wszystko, co w nas. Odnajdujemy tu czas miniony, a ci, których nie było tu jeszcze, poznają kontekst lat wojny, powojnia, PRL-u - tak ważny dla rozumienia współczesności. Ta książka to spotkanie z niezwykłym człowiekiem, jego dzielnością, jego wrażliwością, z mierzeniem się z wysiłkiem istnienia tak odważnie, tak pięknie, że daje to nam nadzieję, że warto się starać. Wydaje mi się piękne i ważne wychylenie Joanny Papuzińskiej ku dzieciom, ku ludziom młodym - jej myśl o tym, kto będzie tworzył po nas świat Bliskie jest mi także pielęgnowanie pamięci - tak obecne w tej książce. Przeczytajcie koniecznie - ta opowieść jest darem.MAJA KOMOROWSKA
Rozmowy - przeprowadzone przez Emila Marata - otwiera wywiad ze Stefanem Jakobielskim, uczestnikiem badań Faras, który na własne oczy widział, jak katedra i całe miasto pogrążają się w wodach Nilu spiętrzonych przez Wielką Tamę Asuańską. Jakobielski swoją przygodę z archeologią kontynuował w Dongoli, gdzie jego towarzyszem, a potem następcą na stanowisku kierownika ekspedycji był bohater kolejnej rozmowy, Włodzimierz Godlewski. Trzeci z archeologów, Michał Gawlikowski, przez dziesięciolecia kierował badaniami w Palmyrze, wspaniałym mieście na obrzeżach Imperium Romanum. Karol Myśliwiec, czwarty rozmówca, ma za sobą wspaniałą karierę naukową zwieńczoną odkryciami w Sakkarze, u stóp najstarszej piramidy, i rzeczywistym członkostwem Polskiej Akademii Nauk. Wielką rolę w pracach na stanowiskach archeologicznych odgrywają architekci, tak na etapie dokumentowania odkryć, jak i później, w trakcie konserwacji, rekonstrukcji i udostępniania odkryć szerokiej publiczności - o tym opowiada Wojciech Kołątaj, uczestnik wielu ekspedycji, którego najważniejszym dokonaniem są prace w Aleksandrii: piękny teatr i monumentalne łaźnie cesarskie. Najmłodszym bohaterem książki jest Piotr Bieliński, uczestnik, a z czasem kierownik badań na wielu stanowiskach w Syrii, Iraku i krajach Zatoki Perskiej.(Ze wstępu profesora Tomasza Derdy)Komu karierę przepowiedział diabeł? Który z uczonych zaczynał jako aktor, a który jako karzeł na grzbiecie olbrzyma? Jaki sens ma dzisiaj praca archeologa? O co w niej chodzi? O głośne odkrycia czy bardziej o zrozumienie minionych czasów?Wybitni uczniowie założyciela polskiej szkoły archeologii śródziemnomorskiej, Kazimierza Michałowskiego, w szczerych rozmowach opowiadają nie tylko o dorobku naukowym, ale również o życiu i osobistych losach, zdeterminowanych przez niezwykłą pasję i przygodę, jakimi były dla nich archeologia i badanie przeszłości.*****From Faras to Not Only Excavations - Talks with Archeologists (and One Architect)Talks conducted by Emil Marat present readers with of the figures of outstanding Polish researchers who worked at many important archaeological sites. Stefan Jakobielski participated in legendary excavations in Faras and in Dongola. Włodzimierz Godlewski was also present in Dongola. Michał Gawlikowski was head of research in Palmyra. Karol Myśliwiec has had a great scientific career culminating in discoveries in Saqqara. Piotr Bieliński has worked at the archeological sites in Syria, Iraq and Persian Gulf countries. Architect Wojciech Kołątaj carried out spectacular reconstruction works in Alexandria. The interviewees tell why they devoted their lives to archeology, what the beginnings of their careers were and which of their discoveries and achievements are most important to them.
Doświadczenia Piotra Nowina-Konopki na tle przemian polityczno-społecznych ostatnich dekad.
Książka to zapis rozmów przeprowadzonych przez Andrzeja Brzezieckiego z Piotrem Nowina-Konopką. Autor dzieli się w niej wspomnieniami z życia prywatnego i zawodowego, ukazując swoje doświadczenia na tle przemian polityczno-społecznych ostatnich dekad.
Publikacja obejmuje historię rodu, działalność opozycyjną w PRL, a także późniejsze zaangażowanie w politykę europejską, działalność edukacyjną i służbę dyplomatyczną. Osobista opowieść łączy się z refleksją nad miejscem Polski w Europie oraz rolą instytucji państwowych i religijnych we współczesnym świecie.
Publikacja składa się z 16 rozdziałów, z których każdy stanowi osobny epizod z życia autora:
„Hulajnogą do wolności” – opowieść o dzieciństwie, rodzinnych korzeniach i pierwszym doświadczeniu wolności;
„Obok polityki” – refleksja nad miejscem człowieka myślącego niezależnie w realiach PRL-u;
„Moją siłą była jawność” – o odwadze, prawdzie i roli przejrzystości w życiu publicznym;
„Od marazmu do nadziei” – obraz przemian lat 80., narodzin „Solidarności” i nowej nadziei dla Polski;
„Pociąg do Warszawy” i „U generała” – kulisy wejścia do polityki i kontaktów z generałem Jaruzelskim;
„Za Mazowieckim, ale nie przeciw Wałęsie” – o lojalności, różnicach i trudnych wyborach w wolnej Polsce;
„Dwie Unie”, „Gra w kolory?” i „Europa, czyli Schuman i szprot a sprawa polska” – refleksje nad integracją europejską i miejscem Polski w UE;
„Natolin” – wspomnienie lat pracy dydaktycznej i wychowywania przyszłych elit europejskiej służby dyplomatycznej;
„Między Brukselą i Waszyngtonem” – dyplomatyczne doświadczenia i kulisy relacji transatlantyckich;
„U progów apostolskich” i „Ambasador” – osobisty portret dyplomaty w Watykanie;
„Papież Wojtyła i Papa Bergoglio” – spotkania z dwoma papieżami i refleksje z czasów przedstawicielstwa dyplomatycznego w Stolicy Apostolskiej;
„Wszystko dobre, co się dobrze kończy” – podsumowanie opowieści z właściwym autorowi dystansem i poczuciem humoru.
Publikacja skierowana jest do osób zainteresowanych historią najnowszą, współczesną polityką, stosunkami międzynarodowymi oraz relacjami między państwem a Kościołem. Forma rozmowy sprawia, że książka jest przystępna, choć porusza również tematy wymagające refleksji. To propozycja zarówno dla czytelników zawodowo związanych z życiem publicznym, jak i dla tych, którzy szukają osobistej perspektywy świadka i uczestnika przemian ostatnich dekad.
Piotra poznałem w Gdańsku, w czasach słusznie minionych. (…) Zawsze odbierałem go jako człowieka wiernego Kościołowi katolickiemu, ale nie bezkrytycznego wobec tej instytucji. Był zdecydowanie antykomunistyczny i konserwatywny w duchu Jacka Woźniakowskiego. Był w nim, i dalej jest, ten sam co u Jacka rys patriotyczno-ziemiański, ale właśnie w dobrym wydaniu, czyli skierowany ku demokracji, ku Polsce chrześcijańskiej, a zarazem otwartej na inne światopoglądy.
Adam Michnik
Jako polityk Piotr potrafił współpracować blisko i owocnie z kilkoma jakże różnymi postaciami i osobowościami: z Lechem Wałęsą jako jego rzecznik prasowy, z Wojciechem Jaruzelskim jako minister stanu z ramienia „Solidarności” w Kancelarii Prezydenta czy z Tadeuszem Mazowieckim jako sekretarz generalny Unii Demokratycznej. Zarazem pozostawał zawsze sobą (...), będąc państwowcem, Europejczykiem wspólnotowym, otwartym katolikiem ze szkoły Turowicza, Malewskiej czy Stommy.
Henryk Woźniakowski
Tadeusz Bartoś, filozof i były dominikanin, opowiada Arturowi Nowakowi o życiu w peerelowskim Krotoszynie, o Kościele, który uwodził i zniewalał, o rodzinie i latach edukacji nacechowanych pogardą, o Polsce, której się wstydzi i którą kocha. I chrześcijaństwie, które generuje w nas poczucie winy, by nim zarządzać. To nie jest tylko wspominanie – to wiwisekcja polskiej duszy. Rozmowy są ostre jak żyletka i czułe jak pamięć dziecka. To opowieść o dojrzewaniu, które boli, i buncie, który nie chce się wypalić. Zderzenie chłodnego rozumu z ogniem emocji. Tadeusz Bartoś mówi bez taryfy ulgowej o księżach, polityce, zakłamaniu, ale i smaku malin z przydomowego ogrodu. Artur Nowak (ur. 1974) – adwokat, publicysta i pisarz, m.in. współautor wraz z profesorem Stanisławem Obirkiem bestsellerowych reportaży „Babilon. Kryminalna historia Kościoła”, „Gomora. Władza, strach i pieniądze w polskim Kościele” i „Skandalistów w sutannach” oraz z filozofem Ireneuszem Ziemińskim książki „Chrześcijaństwo. Amoralna religia”. Napisał też „Kroniki opętanej” – powieść, w której przedstawił opartą na faktach historię nastolatki molestowanej przez egzorcystów. Jest również autorem reportażu „Adwokaci. Zraniony zapał”. Współautor podcastu „Kryminalna historia Kościoła”, nagrodzonego Bestsellerem Empiku za 2022 rok. Kolejny sezon tego podcastu otrzymał nagrodę Best Audio. Od 2021 roku na kanale Sekielski Brothers Studio prowadzi autorski podcast „Wysłuchanie”. Tadeusz Bartoś (ur. 1967) – filozof, teolog, publicysta, były dominikanin, profesor nadzwyczajny Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku. Do zakonu wstąpił w 1987 roku, a w 1993 przyjął święcenia kapłańskie. W 2007 roku otrzymał tytuł doktora habilitowanego w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN na podstawie książki „Metafizyczny pejzaż. Świat według Tomasza z Akwinu”. Od 2007 do 2009 roku zasiadał w jury Nagrody Literackiej Nike. Jego książka „Jan Paweł II. Analiza krytyczna”, wydana w 2008 roku, wywołała dyskusję w środowisku kościelnym i wśród publicystów katolickich. W 2019 roku ukazała się książka „Mnich”, opowiadająca o życiu w zakonie.
Książka-rozmowa między pisarzami, poetami, przyjaciółmi - Martą Fox i Jerzym Fryckowskim. Na poważnie i zabawnie. O literaturze, historiach miłosnych, śmierci, rodzinie, ale też programach telewizyjnych czy... plackach ziemniaczanych. Lektura na lato i lata! Miałaś szczęście do mężczyzn!Ja miałam szczęście do mężczyzn? Jurku, na bogów wszelakich, to oni mieli szczęście do mnie! Nareszcie zaczynam to w sobie doceniać!*Co zapisane, to przyklepane. I łatwiej zobaczyć życie, jakim jest.*Literatura pisana przez kobiety ma zawsze płeć i deprecjonuje się ją przymiotnikiem kobieca. Kobiety powinny pisać jak kobiety, skoro inaczej postrzegają świat.*Przeraża mnie myśl, że zostawię bałagan, że nagle umrę i trzeba będzie po mnie posprzątać.
Krzysztof Gierat gościł w swych kinach największych twórców filmowych Michelangelo Antonioniego, Wima Wendersa, Romana Polańskiego. Z Robertem De Niro spacerował po krakowskim Rynku, z Andrzejem Wajdą wznosił toast płonącą śliwowicą, a ze Stevenem Spielbergiem jadł pierogi na Kazimierzu. Juror-obieżyświat. Odwiedził festiwale filmowe w ponad czterdziestu krajach. Lata po świecie, by w jakimś zakątku globu odkryć interesujące go filmy. Te spotkania i podróże to niewyczerpane źródło wspomnień i anegdot. Gdyby ktoś się mnie spytał: o co chodzi z tym krakowskim środowiskiem filmowym, sugerowałbym trzy możliwości odpowiedzi: 1. Spytaj kogoś w rodzaju Smoka Wawelskiego tu odpowiedzi obarczone byłyby dość spektakularną wadą spowodowaną równie spektakularną śmiercią zapytanych; 2. Weźże pogadaj na mieście tu problemem mogłoby być stężenie substancji niedozwolonych we krwi; Zatem pozostaje mi rekomendować Państwu jednie, po krakosku: 3. Poczytajże se Gierata! I z tym Państwa zostawiam!Maciej Stuhr
SZCZERA ROZMOWA CÓRKI Z OJCEM DLA WSZYSTKICH, KTÓRZY PRAGNĄ SZCZĘŚCIA W MIŁOŚCI Pola – wkraczająca w dorosłość córka pisarki Manueli Gretkowskiej – i jej ojciec – terapeuta Piotr Pietucha – twórcy popularnego kanału na TikToku „Jak córka z ojcem”, rozmawiają o najbardziej intymnych sprawach: relacjach, miłości i seksie. Red flags – jak je rozpoznać, zanim doprowadzą do emocjonalnej katastrofy? Kobieca i męska energia – mit czy rzeczywistość? Narcyzi toksyk – jak nie wpaść w sidła ich manipulacji? Seryjni mordercy związków – czy naprawdę istnieją? Tinder, ghosting i love bombing – jak randkować i nie zwariować? I wreszcie: jak się dobrze zakochać i tworzyć fajne relacje? Polapyta wprost o to, co wszyscy chcielibyśmy wiedzieć o związkach, ale rzadko mamy z kim o tym pogadać. Jej tata odpowiadaotwarcie i bez oceniania – jako terapeuta i mężczyzna z dużym doświadczeniem życiowym. To rozmowa, jakiej brakuje w szkołach, na imprezach i przy rodzinnych obiadach. Pełna luzu, spokoju i wsparcia. Dla każdego, kto próbuje mądrze kochać, szuka bliskości albo leczy złamane serce. POLA PIETUCHA-GRETKOWSKA (ur. 2001) – copywriterka, studentka psychologii, tiktokerka. Na TikToku prowadzi kanał „Jak córka z ojcem”, a na Instagramie profil „Gdybym była tobą”, gdzie rozmawia z Manuelą Gretkowską o książkach, sztuce i o tym, co ważne w życiu. PIOTR PIETUCHA (ur. 1954) – terapeuta, publicysta, autor książek: Stróż obłąkanych, Dożywotni kochankowie. Tajemnica udanego związku i wspólnie z Manuelą Gretkowską: Sceny z życia pozamałżeńskiego i Miłość klasy średniej.
Wolność. Bez znieczulenia. Bez lukru. Po mojemu. To szczera rozmowa Łukasza Karpiela z Łukaszem Warzechą – publicystą, który nie boi się niepopularnych opinii i życia zgodnego z własnymi zasadami. W świecie pełnym konformizmu książka ta jest manifestem niezależnego myślenia, logiki i wierności ideałom. Warzecha opowiada o swojej potrzebie wolności – w myśleniu, mówieniu, istnieniu – oraz o tym, jak boleśnie odczuwa każdą próbę jej ograniczania. To głos człowieka, który nie szuka poklasku, lecz sensu i prawdy – nawet jeśli wiąże się to z utratą stabilizacji.
Z Mannem o karierze i wyzwaniach codziennościDystans do otaczającej go rzeczywistości i własnej osoby, czyli "Głos. Wojciech Mann w rozmowie z Katarzyną Kubisiowską" - intymne dywagacje o codzienności dziennikarza z wieloletnim doświadczeniem. Cechy charakterystyczne: barwa głosu, komizm, wygląd. Niepowtarzalny, kochany przez słuchaczy i widzów. Nie boi się poruszać trudnych tematów i rozpoczynać dialogu. Tłumacz, autor, rockman. Prywatnie - syn, mąż, ojciec. Mann, Wojciech Mann. Niechętny do rozmów przez lata, zgodził się na szczery i intymny wywiad. Nikt nie mógł przypuszczać, że w trakcie prac nad pozycją "Głos. Wojciech Mann w rozmowie z Katarzyną Kubisiowską", radiowiec utraci posadę w radiowej Trójce, w której nadawał przez ponad pół dekady. W książce znajdziesz . kulisy pracy nad dopiero rodzącym się Radiem Nowy Świat."Głos. Wojciech Mann w rozmowie z Katarzyną Kubisiowską" - odważna rozmowa o codzienności"Głos..." to historia kariery dziennikarza, ale i uniwersalna opowieść o tym, w jaki sposób pozostać niezależnym i wolnym. Autorka, Katarzyna Kubisiowska - reporterka "Tygodnika Powszechnego". Ukończyła filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracowała przy takich opracowaniach naukowych jak "Panorama kina najnowszego. 1980-1995. Leksykon" i "Lektury na ekranie, czyli mały leksykon adaptacji filmowych." .Szukasz szczerej rozmowy z kontrowersyjnym dziennikarzem? - Sprawdź autobiografię "
W obliczu światowego kryzysu, po raz pierwszy w historii przedstawiciele prastarych tradycji postanowili podzielić się swoją wiedzą z ludźmi Zachodu. Mędrcy ci nieustanie przekraczają granice dzielące tradycje od nowoczesności, balansując między różnymi stanami świadomości i podróżując - często zaopatrzeni w laptopy - jako orędownicy dawnej mądrości po całej kuli ziemskiej.Geseko von Lpke przeprowadził rozmowy z siedemnastoma z nich, między innymi z szamanami innuickim, peruwiańskim czy buriackim, północnoamerykańskim uzdrawiaczem oraz kapłanką Majów.Jego książka przywołuje zapomniane, lecz wciąż aktualne prawdy, które mogą okazać się kluczowe dla naszego (prze)życia.W pewnym momencie nowoczesna cywilizacja zredukowała postrzeganą przez nas rzeczywistość do rzeczywistości rzeczy, po to, abyśmy mogli łatwiej ją pojąć i nad nią panować. Potrzebujemy szamańskich mądrości, aby móc na nowo odnaleźć powiązanie z prawdziwą, żywą rzeczywistością. Bez tego powiązania pozbawiamy się korzeni i nie mamy wielkich szans na przyszłość. Musimy ten większy świat odkryć na nowo, aby móc swobodnie oscylować między tym, co dotykalne, a tym, co prawdziwe i żywe.Hans-Peter Drr, fizyk kwantowy, laureat Nagrody NoblaKsiążka, zawierająca rozmowy z szamanami z kulturowych kręgów pięciu kontynentów, oferuje nam fascynujący wgląd w prastare mądrości tych podróżników po różnych stanach świadomości. W czasach, w których pilnie potrzebujemy odnowienia obrazu świata, tak aby respektował jedność życia, rozpoznawał wzajemny związek wszelkich zjawisk i połączył nas ponownie z Ziemią, możemy się z tych ponadczasowych szamańskich mądrości nauczyć wielu cennych rzeczy.Fritjof Capra, fizyk atomowy, pisarzGeseko von Lpke, ur. w 1958 roku, politolog i etnolog. Autor wielu książek, niezależny dziennikarz, redaktor audycji radiowych. Organizuje i prowadzi konferencje, wykłady i otwarte debaty dotyczące kultury, nauk przyrodniczych i duchowości. Długie podróże po świecie, zwłaszcza po Azji, obudziły w nim zainteresowanie duchowym rozwojem człowieka. Od lat prowadzi seminaria poświęcone vision quests, w czasie których pomaga ludziom przechodzącym życiowy kryzys. Dzięki rozległym kontaktom na całym świecie stał się pośrednikiem i "tłumaczem" między różnymi kulturami.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
