W tej strefie zapraszamy do nabycia książek z szeroko pojętej dziedziny jaką jest psychologia. Posiadamy podręczniki i poradniki kierowane do specjalistów psychiatrii i psychologii, a także uczniów i studentów. Poprzez poradniki z zakresu problemów emocjonalnych u dzieci i młodzieży czy okresu dojrzewania. Proponujemy poradniki dla ludzi biznesu, polityków, nauczycieli, dzieci i modzieży. Garść rozmaitych porad i rewolucyjnych technik, które pomogą otworzyć drzwi umysłu. Polecamy dobre książki psychologiczne. W ofercie psychologia społeczna, kliniczna, biznesu, rozwoju, zdrowia, sportu, psychologia umysłu, relacje międzyludzkie i wiele innych poradników.
Książka jest propozycją medytacji podczas adoracji Najświętszego Sakramentu na każdy dzień miesiąca. Są one wyrazem ogromnej miłości, jaką św. Alfons darzył Najświętszy Sakrament. Miłość ta była wyrazem tego, co można nazwać geniuszem świętych. ()
Niezwykły plecak Co zwykle pakujemy do plecaka? Rzeczy ważne i podstawowe, których potrzebujemy w szkole, w pracy, na wycieczce, w podróży. Takim zbiorem najważniejszych treści dla chrześcijanina jest właśnie ta książka, adresowana do wszystkich, którzy pragną poznać Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, i coraz lepiej rozumieć podstawy i zasady wiary chrześcijańskiej.Przydatna pomoc Publikacja to świetne uzupełnienie i komentarz do Biblii i katechizmu zarówno dla tych, którzy przemierzają drogę wiary w grupach i w ruchach kościelnych, jak i dla rodzin, katechetów czy młodych, którzy przygotowują się do bierzmowania lub którzy już przyjęli ten sakrament.Przejrzysta oprawa graficzna Dodatkowy książki atut to przejrzysta oprawa graficzna wzbogacona o ramki, ilustracje i wyróżnienia, ułatwiające przyswojenie przeczytanych treści.
"Uzdrawiająca mądrości Afryki” pokazuje, że życie rdzennych ludzi, żyjących w tradycyjnych kulturach, opiera się na paradygmacie intymnego związku ze światem natury, który otacza nas, lecz także jest w nas. Ta przełomowa książka jest wybitnym, rozległym studium roli, jaką rytuał pełni w życiu Afrykanów – oraz roli, jaką może pełnić w życiu ludzi Zachodu poszukujących sensu i wspólnoty.
John Eldredge uważa, że to, co naprawdę definiuje istotę męskości, zostało całkowicie stracone dla naszego myślenia. „Większość mężczyzn uważa, że Bóg postawił ich na ziemi, aby byli dobrymi chłopcami – pisze w Dzikim sercu. – Właśnie to uważamy za wzór dojrzałości chrześcijańskiej”. Tymczasem warunkiem uchwycenia tego, co konstytuuje mężczyznę, jest zrozumienie trzech fundamentalnych pragnień, kryjących się głęboko w jego sercu: pragnienia stoczenia bitwy, przeżycia przygody i uratowania damy w nieszczęściu. Dzikie serce to książka napisana nie tylko dla mężczyzn. Powinna przeczytać ją również każda żona i matka mająca syna. Ta książka nie jest o siedmiu sprawach, które należy zrobić, żeby być miłym facetem. To książka o uzdrowieniu i wyzwoleniu serca mężczyzny, o jego namiętnościach i prawdziwej naturze, którą otrzymał od Boga. To zaproszenie, aby pognać na pola pod Bannockburn, na Dziki Zachód, skoczyć z wodospadu i uratować Piękną. Jeśli bowiem naprawdę chcesz poznać, kim jesteś jako mężczyzna, jeśli chcesz odnaleźć życie, które warto przeżyć, jeśli chcesz głęboko pokochać kobietę i nie przekazać swoich błędów dzieciom, to musisz odzyskać swoje serce. Musisz udać się w góry duszy, na pustynię i w niezbadane rejony – i wytropić tę nieuchwytną zdobycz.
"Wydaje nam się, że całe dobrodziejstwo, jakie metafizyka tomistyczna może wyciągnąć z zetknięcia się z filozofiami nowożytnymi, polega na zmuszeniu jej do refleksji nad własnymi źródłami i poddaniu ich krytyce, a także na zobowiązaniu jej do pełniejszego i głębszego wyartykułowania swej epistemologii. Tylko tyle i aż tyle. W pewnym sensie jest to bardzo niewiele, ponieważ nie dodaje nic do korpusu prawd, które metafizyka tomistyczna już posiadała. Z drugiej jednak strony jest to znaczny postęp, ponieważ zapewnia jej to wyraźniejszą samoświadomość. Nasz wykład będzie składał się z trzech części. Pierwsza będzie głównie polemiczna, druga opisowa, a trzecia dogmatyczna. Są to jednak tylko ogólne motywy przewodnie, ponieważ nie sposób całkowicie oddzielić od siebie tych trzech punktów widzenia." Fragment z Wprowadzenia Ks. Roger Verneaux (1906-1997), wieloletni wykładowca Instytutu Katolickiego w Paryżu, wybitny znawca idealizmu i autor cenionej serii podręczników z filozofii tomistycznej. Epistemologia ogólna czyli krytyka poznania jest jego pierwszym dziełem przełożonym na język polski. W przygotowaniu tegoż: Historia filozofii nowożytnej oraz Historia filozofii współczesnej. Patronat: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
"Wydawcy naukowi książki z sukcesem podjęli się zadania odczytania i opracowania tekstów, które nie były dotąd znane nauce historycznej ani dyskutowane. Ojciec Jacek Woroniecki podejmował, podczas swej pracy badawczej i dydaktycznej, szereg kluczowych dla kultury chrześcijańskiej kwestii filozoficznych, teologicznych i społecznych. Owoce tej pracy warto badać i promować. W skład recenzowanej książki wchodzi opracowanie na temat istoty filozofii (podzielonej na pięć kwestii), studium nad tomizmem w Polsce, obszerne rozważania nad istotą i znaczeniem konserwatyzmu, omówienie poświęcone nacjonalizmowi w jego różnych formach, a także refleksje nad nauczaniem religii w szkole, nad pracą człowieka oraz krótka uwaga nad poglądami Henryka Sienkiewicza. W pismach dominikańskiego profesora widzimy precyzję, jasność, tomistyczne rozróżnianie kluczowych kwestii i ich ocenę w świetle historii, istoty, ich znaczenia i oddziaływania. Mimo trudności, wynikających z języka, oddalonego od współczesnej polszczyzny o wiele dziesięcioleci, badacz, filozof, historyk, jak również katolik zatroskany o formację religijną, znajdą w niej sporo cennych, wręcz proroczych, uwag, wniosków i przemyśleń." Z recenzji wydawniczej prof. dra hab. Marcina Karasa (UJ). Pierwsze wydanie niepublikowanych dotąd tekstów wybitnego polskiego tomisty i pedagoga, o. Jacka Woronieckiego OP (1878-1949). Patronat: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne, Tygodnik DoRzeczy, Polonia Christiana.
Przedsłowie (fragment z książki):Drogi Czytelniku z ogromną radością oddaję dziś w Twoje ręce wspaniałą i wyjątkową książkę o tytule Scivias (Poznaj drogi Pana), która została napisana przez św. Hildegardę z Bingen. To niezmiernie ważne XII-wieczne dzieło, przyglądające się kluczowym obszarom życia człowieka, było publicznie odczytywane przez najwyższy autorytet ówczesnego Kościoła papieża Eugeniusza III. Scivias zostało przywiezione do Rzymu przez św. Bernarda z Clairvaux, osobę dobrze znaną i zaprzyjaźnioną ze św. Hildegardą. Wobec zgromadzonych na synodzie w Trywirze ta benedyktyńska mniszka autorka prac teologicznych, medycznych, kosmologicznych, ziołoleczniczych, kompozytorka oraz poetka, która dziś nazywana jest reformatorką Kościoła, odnowicielką życia monastycznego, kaznodziejką, egzorcystką, wizjonerką, prorokinią już za życia ziemskiego została przez Ojca Świętego nazwana świętą niewiastą.Scivias to pierwsza z trzech teologicznych ksiąg nazywanych często Trylogią Wizyjną. Księga druga to Liber Vitae Meritorum (Księga zasług życia), a trzecia Liber Divinorum Operum (Księga dzieł Bożych), zwana również De operatione Dei (O stworzeniach Bożych).Czytając Scivias można poznać Hildegardowe spojrzenie na treści traktujące o Bogu, Jego Kościele, człowieku oraz o całości stworzenia. W charakterystyczny dla siebie sposób, nasączony symbolizmem, nasza Święta klarownie wyjaśnia to, co często z powodu ograniczoności ludzkiej, jest trudne czy wręcz niemożliwe do poznania, zrozumienia czy choćby przeczucia. Proroczy i wizyjny ogląd prawdy wiecznej daje możliwość przybliżenia niepojętych Tajemnic Bożych.Prezentowane tłumaczenie pierwszej Księgi Scivias nie rości sobie prawa do wydania ściśle naukowego. Niniejsze przedłożenie wpisuje się jednak w szereg tych tłumaczeń, które starannie i zrozumiale dla współczesnego Czytelnika próbują oddać bogactwo tekstów ważnych i ponadczasowych.Alfreda Walkowska
Celem nowej koncepcji prawdy nie jest dostarczanie wiedzy, lecz sformatowanie odbiorcy, który z czasem ma z jednej strony otrzymać wyselekcjonowane matryce myślowe, ale z drugiej ma zostać impregnowany na odmienne treści przekazów. Powstaje kontrola narracji, której mógłby pozazdrościć każdy system totalitarny, ponieważ podmiot kontrolujący stał się abstrakcyjny. Brak zainteresowania sferą „jak było/jest”, odrzucaną na korzyść „jak być powinno”, wytworzył nieuświadamianą autocenzurę. W miejscu cenzury narzucanej, zawsze pozostawiającej jakiś ślad ontologiczny, wobec której można by się zbuntować, powstaje cenzura idealna. To sam odbiorca domaga się przekazu dobranego do jego optyki oraz dopatruje się w nim wolności i pełności.
Fragment Wprowadzenia
[…] musimy mieć świadomość, że historia (w obu znaczeniach: i res gestae, i historia rerum gestarum) sama się nie obroni. Brak reakcji jedynie ośmiela do takich działań. Jeśli w milczeniu będziemy obserwowali deprecjację naszego fachu, przyczynimy się do jego degeneracji (a kondycja części historiografii już dzisiaj nie napawa optymizmem), bez względu na to, jakie idee i światopoglądy obecnie nam przyświecają. Zapłacimy za to wszyscy, tak jak ponosimy już dzisiaj konsekwencje „demokratyzacji wiedzy” w postaci odrzucania w wyjaśnianiu świata przez dużą część społeczeństwa metod naukowych na rzecz magii, potocznego myślenia i ostentacyjnego partykularyzmu. Te procesy wpisują się w zachodzące, coraz lepiej widoczne przemiany cywilizacyjne. Historia jako nauka przestanie istnieć i uczyć; zastąpi ją zdegenerowany świat trywialnej popkultury determinowanej tymczasowymi czynnikami pozanaukowymi i wolą przygodnych mecenasów. Wykorzystają to postacie nieodbiegające zanadto od radzieckich historyków-propagandystów.
Fragment Zakończenia
Jubileusze w życiu Kościoła są wydarzeniami o wielkim znaczeniu. Publikacja „Rok Święty 2025. Śladami historii i teraźniejszości” przypomina i przybliża wcześniejsze jubileusze, m.in. bardzo wyczekiwany i ważny dla Jana Pawła II Wielki Jubileusz 2000 czy uroczystości z lat 2015–2016. Rok Święty 2025 obfituje w wydarzenia przygotowane dla różnych grup społecznych, organizowane są koncerty, wystawy, spotkania o charakterze duchowym. Mają one pomóc wiernym w odkryciu na nowo sensu Roku Świętego i pielęgnowaniu doświadczenia wiary poprzez modlitwę. Książka ta, wzbogacona fotografiami, zachęca czytelników do intensywnego przeżywania jubileuszowego Roku Świętego.
Pomóż dziecku odzyskać siłę, radość i równowagę w życiuPriorytetem dla każdego rodzica jest zapewnienie dzieciom bezpiecznego i wspierającego środowiska, w którym mogą się rozwijać. Ale co się dzieje, gdy życie rzuca im wyzwanie w postaci traumatycznego wydarzenia? Wypadki, katastrofy przyrodnicze, pobyt w szpitalu czy utrata bliskiej osoby mogą wywołać głęboki kryzys psychiczny. Jakie zachowania są naturalną reakcją na trudne doświadczenia, a jakie sygnalizują poważniejsze problemy?Melissa Goldberg Mintz, terapeutka traumy i zaburzeń przywiązania, odpowiada na te pytania i oferuje opiekunom wsparcie oraz praktyczne wskazówki. Prowadzi rodziców przez proces identyfikacji, zrozumienia i leczenia skutków traumy u dzieci, a także opisuje różne metody i techniki terapeutyczne. Podkreśla przy tym znaczenie relacji rodzic-dziecko w procesie zdrowienia. Książka zawiera podpowiedzi, jak podołać trudnościom i wyzwaniom wychowawczym pojawiającym się w trakcie leczenia.Trauma u twojego dziecka jest nie tylko poradnikiem dla rodziców, ale też cennym źródłem wiedzy dla pedagogów i terapeutów pracujących z młodzieżą.Melissa Goldberg Mintz, PhD, jest psycholożką kliniczną oraz adiunktem w Baylor College of Medicine w Houston. Angażuje się w upowszechnianie skutecznych metod leczenia dzieci, nastolatków i osób dorosłych, które przeżyły traumę.
Po ontologicznej orientacji filozofii klasycznej (starożytnej i średniowiecznej) paradygmat filozofii nowożytnej staje się mentalistyczny, a jednym z podstawowych pojęć filozofii pokantowskiej, jeśli nie podstawowym, organizującym jej myślenie, jest pojęcie świadomości. Niewątpliwie jest też tak w wypadku fenomenologii Edmunda Husserla. Przejście od paradygmatu ontologicznego do mentalistycznego jest związane z utratą naiwnego zaufania do bytu, wynikiem autorefleksji nad tym, co wydawało się dotychczas oczywiste. Po drugiej wojnie światowej takim podstawowym pojęciem organizującym refleksję filozoficzną w jej całokształcie, jej nowym paradygmatem, staje się znowuż pojęcie języka. Wszelka filozofia jest krytyką języka stwierdza L. Wittgenstein (Tractatus logico-philosophicus, 40031). Dobitnie tę nową pozycję języka wskazuje cytat z dzieła E. Tugendhata: Wiodącym pytaniem naszych dociekań jest pytanie, co to znaczy rozumieć zdanie. Pytanie to chcemy rozumieć jako podstawowe pytanie filozoficzne, które ma zająć miejsce tradycyjnego podstawowego pytania o to, czym jest byt, względnie co to znaczy przedstawiać przedmiot. Można też użyć formuły: Jak słowa łączą się ze światem , jako określenia najbardziej doniosłego problemu filozofii. Badanie języka staje się tu rozwiązywaniem zasadniczych problemów filozoficznych, dawaniem podstaw samej filozofii, tak że filozofia staje się jak pisze Karl-Otto Apel prima philosophia współczesności (fragment Wstępu Autora). Celem pracy był całościowy namysł nad problemem: czym jest język filozofii fenomenologicznej. Nie można było próbować odpowiedzieć na to pytanie bez odpowiedzi na pytanie: czym jest język z punktu widzenia fenomenologii. Czy praca była w stanie udzielić odpowiedzi na te pytania Nie do końca. Husserl sam nie odpowiedział w sposób wyraźny na interesujące nas kwestie. Czasami więc praca miała postać współmedytacji, była próbą dopowiedzenia tego, czego on sam nie powiedział chciała wyzwolić cały potencjał argumentacyjny jego projektu fenomenologii, projektu fenomenologii rozumianej jako transcendentalna i genetyczna. Uwikłanie tej myśli w kartezjański program, możliwość wielu odmiennych interpretacji dyskutowanych problemów nie pozwala jednak na bardziej zdecydowane, bardziej jednoznaczne odpowiedzi na poruszane kwestie, odpowiedzi mające pokrycie w samych tekstach ojca fenomenologii. Sama ilość tekstów Husserla jest już problemem. Jest ona tak imponująca, że jak pisze Dan Zahavi wydaje się mało prawdopodobne, aby znalazła się choć jedna osoba, która przeczytała wszystko, co napisał. Fakt ten czyni niemożliwym dokonanie interpretacji w pełni zadowalającej, zawsze mogą pojawić się teksty ją podważające. Temat języka ma też tę specyfikę, że ponieważ filozofia jest tworem językowym, to wszystko może wiązać się z językiem (fragment Zakończenia).
Odkryj tajemnice Puszczy. Poznaj jej mieszkańców i fascynujące zależności między nimi. Podążaj tropem największych puszczańskich drapieżników: niedźwiedzi, wilków, żbików i rysi. Spójrz na świat oczyma szybujących ptaków, skrytych płazów i owadów. Wsłuchaj się w szum bukowych liści, stukot dzięcioła i chichot popielicy. Przyjrzyj się sędziwym drzewom, mikroświatom próchniejących kłód, sieci współpracujących grzybów, konstelacjom mchów i porostów. A potem spróbuj odnaleźć je w naturze.
Jola Richter-Magnuszewska, czerpiąc z karpackiego mitu Vincenza, opierając się na informacjach naukowych i obserwacjach, zanurza nas w baśniową opowieść, wypełnioną zachwycającymi, akwarelowymi ilustracjami. Z pietyzmem i czułością opisuje niezwykły, świetnie funkcjonujący organizm, w którym życie toczy się swoim odwiecznym rytmem, wszyscy są tak samo ważni, potrzebni i każdemu należy się szacunek. Ta książka pokazuje, że Puszcza to mądra, czująca istota. Możemy się wiele od niej nauczyć – nie tylko o prawach natury, ale również o nas samych.
„Najbardziej chciałabym iść teraz do lasu, usiąść pod bukiem i tam poczytać tę książkę. A potem poszukać liści, żołędzi, igieł i posłuchać drzew”. [Aniela, lat 7]
„O lasach jest. Ja bym wziął taką książkę, bo traperem jestem…” [Jędruś, lat 3,5]
„Tę książkę można oglądać i czytać bez końca. Mnóstwo ciekawych informacji i przepiękne ilustracje. Skarbnica wiedzy o przyrodzie”. [Pola, lat 12]
„Chciałbym kiedyś zobaczyć wilka”. [Kuba, lat 6]
„Dobrze, że są takie mądre i ciekawe książki. Nie wiedziałam, że tyle pięknych zwierząt żyje w puszczy”. [Alicja, lat 10]
„Fajna ona jest, o żukach z plamkami i długimi wąsami, zwierzętach i lesie, i ptaszkach”. [Szymek, lat 5,5]
„Chciałabym tak malować. Zwierzęta, cała przyroda są tu jak żywe”. [Paula, lat 7]
Jola Richter-Magnuszewska – ilustratorka, autorka książek dla dzieci. W swoim dorobku ma ich kilkadziesiąt. Niektóre z nich były wyróżniane i nagradzane, jak Dzika książka o dzikach i o ich kuzynach, a także tłumaczone na inne języki, jak Rok na targu. Mieszka zmężem, synami i gromadką zwierząt na skraju Beskidu Niskiego, w drewnianej chacie otoczonej jodłowym lasem. Tutaj na co dzień może obserwować świat przyrody i zależności, jakie w nim zachodzą. Ceni życie w zgodzie z naturą.
Niemal czterdzieści poruszających relacji mieszkańców Łemkowszczyzny zilustrowanych reportażowymi fotografiami autorstwa Krzysztofa Pierzgalskiego. Publikacja zawiera opowieści o czasach wojennych, dramatach wysiedleń, tęsknocie i powrotach. Historie Łemków i Polaków wzajemnie się uzupełniają, tworzą pełniejszy, pierwszy taki, obraz tej krainy.
„Czym są »Ślady«? Powrotem do źródeł, zaginionego mikroświata, który – mimo tylu zawirowań – wciąż nie pozbył się swojej tożsamości i odrębności. Migawki z tragicznej historii, ludzie i miejsca zatrzymane w czarno-białych kadrach – przejmujące świadectwo, które autor albumu przekazuje Czytelnikom. Dla ich wiedzy, artystycznych wrażeń, lecz przede wszystkim dla pamięci”. [Krzysztof Potaczała, fragment Wstępu]
„Tu w okolicy nie było roboty, więc mój dziadek pracował na Słowacji. Wracał do domu co dwa tygodnie. Raz wraca, a tu nikogo nie ma! Dom rozgrabiony i pusty! Potem dopiero się dowiedział, że wszystkich wywieźli na Ukrainę. Szukał ich. Jak znalazł, to już tu nie wrócili”. [Mikołaj Gałczyk, Łemko z Polan]
„Tato był w polu, przychodzi do kuchni i mówi: »Szykujcie się, za dwie godziny musimy być na drodze«. Rodzice płakali, a człowiek młody – jeszcze se z tego sprawy nie zdawał. Bo jakby przyszło dzisiaj… Jezus kochany!”
[Maria Pyrcz, Łemkini z Kwiatonia]
„W 1947 roku ojca zamknęli w Jaworznie. Centralny Obóz Pracy Jaworzno – tak nazwano to więzienie. Trzymali go trzynaście miesięcy bez wyroku. Mówił później, że gdyby nie nadzieja, że jutro wyjdzie, toby tego nie przetrzymał. Teraz ma dodatek do emerytury za ten obóz, bo niewinnie siedział. Z Myscowej był tam też taki Harowicz. Razem na jednej pryczy spali”. [Piotr Repak, Łemko z Myscowej]
„Nasza wieś znalazła się na linii frontu. Wszędzie kule biły. Chowaliśmy się do piwniczki na ziemniaki albo uciekaliśmy na dół, do potoczka. Jak było trochę spokojniej, ojciec z krewnymi obłożyli tę ziemiankę sągami drzewa, żeby większe pociski jej nie przebiły. Kilka takich zawaliło się ludziom na głowy. Sąsiad się nie ukrywał. Wyszedł na gołe pole z dziećmi i krowami. Spadła bomba między nich i wyrwało mu trzewia”. [Kazimierz Delimata, Polak z Myscowej, ur. w Hucie Polańskiej]
„Ojciec był gajowym. Podejrzewali, że współpracuje z banderowcami. W czerwcu 1947 roku wsadzili go do Jaworzna. Zbili… Stłukli deską od łóżka. Współwięźniowie przynieśli go po tym na kocu i przewracali z boku na bok. Był cały czarny. Po dziewięciu miesiącach wyszedł z obozu, ale do zdrowia już nie wrócił. Zmarł jesienią 1958 roku”. [Jan Ciura, Łemko z Myscowej]
„Myśmy też na pace jechały z siostrą. Płakałyśmy obie bardzo, bo to było wysoko, bałyśmy się. Pamiętam, miałam 6 lat. Kotek mi uciekł pod stodołę, a tak chciałam go zabrać. Strasznie mi było żal tego kotka... Ludzie zabierali ze sobą kury w pozbijanych skrzynkach. Każdy z płaczem. Krowy i konie potem w wagonach głodne, wszystko ryczało”. [Stefania Hładyk, Łemkini z Kunkowej]
„Ale jeszcze panu powiem! Kiedyś to tu była taka wieś, po sąsiedzku. Nazywała się Zawadka Morochowska. Teraz tam nie ma domów, proszę pana, bo wszystkich po wojnie wymordowali. I to zrobił oddział Ludowego Wojska Polskiego. Że niby mieli kontakty z UPA. A to byli biedni i spokojni ludzie, bardzo pracowici. Nikomu nie zrobili nic złego, a taka kara ich spotkała…” [Józef Żurat, Łemko z Morochowa]
Wolontariat stanowi jedną z najpopularniejszych form aktywności obywatelskiej w Polsce. W przekazach medialnych pojawiają się historie osób decydujących się na podjęcie różnych form pożytecznej działalności, które można kwalifikować jako wolontariat. Wyniki prowadzonych badań pokazują jednak, że społeczna percepcja wolontariatu może być błędna. W 2022 r. zaledwie mniej niż 10% Polaków choć raz zdecydowało się na podjęcie pracy w charakterze wolontariusza1. Tym samym wizja społeczeństwa zaangażowanego w wolontariat może być fałszywa. Z drugiej strony zaś, wydarzenia ostatnich lat, silnie rzutujące na sytuację społeczną takie jak pandemia COVID-19 czy konsekwencje wojny w Ukrainie pokazują, że Polacy są zdolni do podejmowania bezinteresownej i nieodpłatnej aktywności społecznej na ogromną skalę. Głównym celem publikacji jest ukazanie wolontariatu jako zjawiska wielowymiarowego, a następnie scharakteryzowanie jego wybranych form, które można wyróżnić, jako często występujące w polskich realiach, czy też warte uwagi z innych względów (np. użyteczności społecznej). W tym celu postawiono następujące pytania badawcze: 1) W jaki sposób ewoluowała i zmieniała się instytucja wolontariatu w Polsce? 2) Czy istniejące regulacje prawne we właściwy sposób normują badane zagadnienie? 3) Jaką rolę odgrywa wolontariat w funkcjonowaniu społeczeństwa obywatelskiego? 4) W jakich dziedzinach funkcjonowania państwa wolontariat wydaje się pomocny? 5) Jaka jest specyfika popularnych form wolontariatu? Autorzy poszczególnych rozdziałów korzystali ze zróżnicowanych metod i technik badawczych. Do najpopularniejszych z nich należy zaliczyć analizę neoinstytucjonalną, umożliwiającą badanie zachowania jednostek podejmujących aktywność wolontariacką, analizę obowiązujących norm prawnych pozwalającą opisać bieżące regulacje prawne, analizę systemową umożliwiającą ukazanie badanego zjawiska w szerszym kontekście społecznym oraz metodę historyczną, dzięki której został pokazany rozwój instytucji wolontariatu w Polsce. W przygotowanie publikacji zaangażowano grono ekspertów badaczy, których obszary zainteresowań są związane z różnymi dziedzinami życia społecznego. W gronie tym znalazły się osoby, które jednocześnie można traktować jako praktyków, posiadających szerokie doświadczenie w zakresie działalności społecznej, w tym samego wolontariatu i jego organizacji, a także współpracy międzysektorowej (zarówno z perspektywy instytucji publicznych, jak i organizacji pozarządowych).
Nowa książka Małgorzaty Przybysz-Zeremby "Wybrane obszary diagnozy problemów rodziny" ma na celu przybliżenie czytelnikom, zwłaszcza studentom kierunków pracy socjalnej i pedagogiki, istotnych zagadnień teoretycznych oraz praktycznych działań dotyczących procesu diagnozy, kluczowych dla ich zawodowego rozwoju.Autorka skupia się na elementach, które mają istotny wpływ na efektywność procesu diagnostycznego, zwracając uwagę na aspekty praktyczne oraz teoretyczne. Przedstawione zagadnienia i problemy są ukazane w sposób, który zachęca studentów i początkujących pracowników socjalnych i pedagogów do samodzielnego podejmowania działań diagnostycznych, poszukiwania rozwiązań oraz konstruktywnego myślenia.Książka stanowi cenne narzędzie dla osób pragnących rozwijać swoje umiejętności diagnostyczne oraz zwiększyć skuteczność pracy zawodowej. Wspierając rozwój refleksyjności zawodowej, ta publikacja staje się niezbędnym elementem samokształcenia, mającym na celu doskonalenie warsztatu pracy i podnoszenie jakości świadczonych usług. "Wybrane obszary diagnozy problemów rodziny" to książka zarówno dla studentów, ale rzede wszystkim dla praktyków zainteresowanych pogłębieniem swojej wiedzy i umiejętności w dziedzinie pracy z rodziną.
Tom XII „Dzieł zebranych” Feliksa Konecznego obejmuje prace Profesora z lat 1935-1938. Wśród nich można znaleźć książkę „O wielości cywilizacji”, jedną z najistotniejszych publikacji krakowskiego uczonego. Zawarł w niej zasadniczy trzon swej nauki o cywilizacji, sformułował także quincunx, czyli zbiór pięciu kategorii ludzkiego istnienia, obejmujący pięć sfer aktywności człowieka: „Na wewnętrzną stronę duchową życia składają się pojęcia Dobra (moralności) i Prawdy, na cielesną zdrowia i dobrobytu; nadto istnieje kategoria Piękna, wspólna ciału i duszy. Nie ma takiego przejawu życia, który by nie pozostawał w jakimś stosunku do którejś z tych kategorii”. Koneczny rozwinięciem i uzupełnieniem tez zawartych w książce „O wielości cywilizacji” zajął się w kolejnym swym ważnym dziele – publikacji „Rozwój moralności”. Jest to praca dotycząca wpływu etyki na funkcjonowanie religii, kultury i prawa, a także rozmaitych poglądów na zdrowie, dobrobyt, naukę czy sztukę w różnych cywilizacjach. Z rozważań Profesora wyłania się jeden wniosek – to cywilizacja łacińska gwarantuje wszechstronny moralny rozwój człowieka stworzonego na Boży obraz i podobieństwo.
Ponadto w XII tomie „Dzieł zebranych” można odnaleźć między innymi pierwszy tom książki „Święci w dziejach narodu polskiego”, jak również artykuły „Różne typy cywilizacji” czy „Napór Orientu na Zachód”.
W latach 19181939, po okresie zaborów, Polska znów cieszyła się niepodległością. Odrodzenie się po I wojnie światowej w dużej mierze otworzyło nowy rozdział jej dziejów, integralnie związany z hasłami nowoczesności. Młode państwo, aspirujące do znalezienia się wśród najbardziej rozwiniętych krajów Europy, dążyło do ukształtowania się na nowo, łącząc uniwersalne tendencje modernistyczne z lokalną specyfiką i odrębnością. Modernizm co ukazuje książka Nowy początek odzwierciedlał ducha epoki, w której kładziono nacisk na innowacje, funkcjonalność i minimalistyczną formę, a także odejście od tradycyjnych wzorców, nie tylko architektonicznych.Modernizm nowy początek Polski niepodległej Katalog Nowy początek. Modernizm w II RP prezentuje pierwszą falę modernizmu w Polsce w okresie międzywojennym. W ośmiu esejach omówiono podstawy i przejawy nowych trendów m. in. w architekturze, sztuce religijnej, fotografii czy stylu życia. Ilustrujący omawiane zagadnienia obszerny album jest podzielony tematycznie na cztery części przedstawia artystyczne wizje krytyki ówczesnej rzeczywistości; poszukiwania dróg odnowienia sztuki, m. in. przez odwołania do sztuki ludowej, twórczości dzieci czy wierzeń i praktyk ezoterycznych; sposoby realizacji haseł modernizacyjnych w różnych dziedzinach sztuki i życia oraz istotne cele polskiego modernizmu, wynikające z odzyskanej niepodległości i zastanej sytuacji społecznej i gospodarczej.Różnorodne interpretacje polskiej nowoczesności Niniejsza publikacja o modernizmie towarzyszy wystawie Nowy początek. Modernizm w II RP drugiej w serii 4 x nowoczesność, przedstawiającej różnorodne interpretacje nowoczesności w czterech okresach historii Polski w XX i XXI wieku. Ekspozycja ukazuje zróżnicowanie, dynamikę i oryginalny charakter modernizmu w naszym kraju, jako reakcji na skomplikowane procesy modernizacyjne tamtych czasów. Odbiorcy mogą obserwować, jak artyści zaangażowali się w proces kształtowania nowoczesnego społeczeństwa, wykorzystując swoją twórczość do budowy lepszej przyszłości. To nie tylko prezentacja ich osiągnięć, ale także historii i dziedzictwa kulturowego RP w okresie międzywojennym.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
