Utrata kontroli to naturalna cena, jaką płacimy za swoją kreatywność i produktywność. Cała sztuka polega na tym, by skrócić do minimum czas poczucia utraconej równowagi i szybko wrócić na właściwą ścieżkę. Pomóc w tym może metoda GTD, opracowana przez autora niniejszej książki. Dzięki niej na nowo uporządkujemy swoje życie na wszystkich jego płaszczyznach i przejmiemy nad nim kontrolę. Nie będzie wówczas potrzebne rozgraniczenie między sferą osobistą i zawodową, nie będzie dylematu równowagi między pracą i życiem osobistym. Sekret leży w tym, jak bardzo jesteśmy zaangażowani w to, co robimy, i czy wszystko w naszym otoczeniu znajduje się na swoim miejscu. Wystarczy tylko mieć zaufane narzędzia – a takie właśnie zapewnia ta książka. · Jesteś studentem, zapracowaną matką, właścicielem jednoosobowej firmy, a może zarządzasz wielką korporacją? Życie i praca Jak znaleźć czas na wszystko – fragment ksiażki Aby żyć efektywnie, musimy posiadać umiejętność sprawiania, by różne rzeczy się zdarzały - by były związane z naszym światem, wzbogacały go w doświadczenia i przynosiły oczekiwane przez nas rezultaty. Dokonywanie właściwych wyborów i pilnowanie, by wszystko zostało doprowadzone do końca, zawsze stanowiło klucz do sukcesu. Nieskończona liczba książek, seminariów, konsultacji czy programów coachingowych ma na celu uruchomienie owych procesów oraz przypomnienie, jak planować, budować wizję, wyznaczać cele, weryfikować wartości oraz motywować siebie i innych. Dostępnych jest wiele technik i narzędzi, które mają nam pomóc w zorganizowaniu się, zarządzaniu własnym czasem i byciu bardziej efektywnymi. Brakuje nam jednak podstawowego zrozumienia i efektywnego modelu procesu jako całości - sposobu, dzięki któremu wszystko zacznie działać. Czy istnieje jakaś spójna metoda, która obejmując całość, w każdej chwili może być stosowana do poszczególnych części? W rzeczy samej istnieje, i właśnie ona jest tematem niniejszej książki. Jest to swego rodzaju instrukcja, jak skierować wszystko na właściwą drogę - od poradzenia sobie z przepełnioną skrzynką mailową, przez szczególnie istotne wyzwanie zawodowe, aż po zaplanowanie urlopu. Zadaniami tymi rządzą te same zasady, a gdy zostaną one wprowadzone w szerszą perspektywę życia i pracy, nastąpi doskonała integracja. Praca stanie się lżejsza, a życie samo w sobie będzie pełnym sukcesów przedsięwzięciem. Podejście do pracy to gra - będzie sprawiała przyjemność dopóty, dopóki będziemy znać jej cel, granice, treść oraz zasady. Gdy którykolwiek z tych czynników jest niejasny, pojawia się niepotrzebny stres i stajemy się nieefektywni. Jeśli jednak mamy pod ręką sprawdzony sposób, który możemy zastosować w każdej potrzebie, by coś wyjaśnić i dostosować swoje myślenie do posiadanych zasobów - niezależnie od tego, co się dzieje - z pewnością będziemy traktować czas spędzany w pracy z większą swobodą i spontanicznością. Podobnie musimy być praktyczni i skuteczni podczas reszty naszych codziennych zajęć, przenosząc zawodowe doświadczenia na życie prywatne. Nasze codzienne zabieganie będzie pozytywne dopóty, dopóki będziemy mieli w nim rozeznanie, dopóki będziemy świadomi działań, które powinny być podjęte, oraz efektywnie zarządzali tymi działaniami i ich wynikami. Pojawia się tu paradoks - jeśli mechanizmy naszego codziennego życia nie są w żaden efektywny sposób uporządkowane, nie mamy szans na jakiekolwiek życie prywatne. By nasze rodziny, nasze zdrowie i dobrostan były zadbane, a potrzeba odpoczynku i kreatywności w pełni zaspokojone, musimy wprowadzić wiele zachowań z życia zawodowego. Gra w pracę i codzienne zabieganie tak naprawdę są tym samym, jeśli spojrzeć na nie pod kątem zasad, zachowań i metod, które pomagają w wykluczeniu rozproszenia i dobroczynnym skupieniu uwagi. Wygrana na obu tych płaszczyznach nie polega po prostu na przekroczeniu mety. Polega na stosowaniu tych reakcji i zachowań, które skutecznie pomagają w odniesieniu sukcesu i doskonaleniu każdego aspektu życia i pracy. W 2001 roku wydałem swoją pierwszą książkę, Getting Things Done, czyli sztuka bezstresowej efektywności, która nie tylko sprzedała się w setkach tysięcy egzemplarzy na całym świecie, ale na której wyrosło mnóstwo naśladowców, wśród wszelkich możliwych do wyobrażenia sobie grup ludzi, włączywszy w to prezesów zarządzających wielkimi firmami, profesorów uniwersyteckich, inżynierów, twórców oprogramowania komputerowego, wojskowych, muzyków, studentów i duchownych. Akronim GTD, będący symbolem metodologii opisanej w tej książce, stał się standardowym wyrażeniem, które weszło do kanonu języka związanego z samozarządzaniem (zarządzaniem samym sobą). Po wpisaniu go w wyszukiwarki internetowe otrzymujemy miliony wyszukań. Przez wiele lat od momentu wydania tej pierwszej książki za każdym razem, kiedy entuzjaści stosujący w praktyce opisane w niej zasady pytali „Co dalej?", zawsze odpowiadałem, że powinni po prostu przeczytać ją raz jeszcze! Pięć stadiów osiągania kontroli i przepracowywania własnych spraw oraz wprowadzenie ich w życie w postaci rzeczywistych wyników, a także posiadanie możliwych do wglądu dowodów na przeprowadzenie swoich działań było, jest i zawsze będzie najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie kontroli nad swoim najbliższym otoczeniem i nad psychiką. Podobnie ocena sześciu wyraźnych horyzontów skupienia uwagi, co do których się zgadzacie i na które nakierowujecie uwagę, była, jest i zawsze będzie sposobem na ufanie swoim przyszłym decyzjom i określanie priorytetów. Moje doświadczenie pokazało mi jednak, że nadal istnieje poważny rozdźwięk pomiędzy zrozumieniem a wprowadzeniem w życie oraz że prawie każdy może odnieść korzyści z zastosowania modeli w szerokiej perspektywie życia zawodowego i osobistego. Metoda GTD została wypróbowana przez wiele wybitnych osobowości, które oceniły ją jako nowoczesną, efektywną i niezwykle mądrą. Powinna się ona jednak stać metodą, którą każdy z nas będzie mógł stosować w swoim życiu zawodowym i osobistym.[...] · Czujesz zagubienie, frustrację, wszystko cię przytłacza? · Czujesz, że tracisz kontrolę nad swoim życiem? · Pragniesz okiełznać swoją rzeczywistość? „W tej książce chodzi o pracę, którą musicie wykonać, by poznać pracę, którą musicie wykonać, kiedy praca, którą musicie wykonać, nie mówi o tym, jaką pracę musicie wykonać.” „Życie jest pracą, a praca jest częścią życia, to, co zawodowe, jest tym, co jest również osobiste.” David Allen Życie i praca Jak znaleźć czas na wszystko Spis Treści Przedmowa Podziękowania Rozdział l Wprowadzenie 1.1. Dla tych, którzy już znają metodę GTD 1.2. Dla tych, którzy dopiero zapoznają się z metodą GTD Rozdział 2 Fenomen GTD 2.1. Koncepcja działa 2.2. Zasady są proste i łatwe do zastosowania 2.3. Problemy i postrzegane potrzeby rosną 2.4. Dotyczy czegoś fundamentalnego i intuicyjnego 2.5. Czym w istocie jest GTD? 2.6. Trzy modele GTD 2.7. GTD: podstawy mentalne 2.8. Logika GTD 2.9. Potrzeba poszerzenia umysłu Rozdział 3 Jak sprawić, by wszystko działało - proces 3.1. Podstawowy proces 3.2. Mapa drogowa życia i pracy 3.3. Ułuda równowagi między pracą a życiem Rozdział 4 Podstawy zarządzania samym sobą 4.1. Macierz zarządzania samym sobą 4.2. Macierz jest względna, zależna od sytuacji i płynna 4.3. Zwracanie uwagi na to, co zwraca naszą uwagę Rozdział 5 Odzyskiwanie kontroli: uchwycenie 5.1. Osobiste sprzątanie umysłu 5.2. Prowadzenie dziennika 5.3. Burza mózgów 5.4. Sprzątanie 5.5. Grupowe chwytanie spraw 5.6. Wyrobienie nawyku wychwytywania 5.7. Broń przeciwko czynnikom rozpraszającym 5.8. Wartość notatek 5.9. Najlepsze metody wychwytywania 5.10. Myślenie na temat spraw, a nie o sprawach Rozdział 6 Przejmowanie kontroli: rozjaśnianie 6.1. Organizer jako terapeuta 6.2. Natura i rozmiary „rzeczy" 6.3. Radzenie sobie z „rzeczami" 6.4. Klucz do pustej skrzynki spraw przychodzących 6.5. Ważne pytania, na które należy odpowiedzieć 6.6. Potęga fundamentalnego procesu myślowego Rozdział 7 Przejmowanie kontroli: organizowanie 7.1. Co naprawdę oznacza „zorganizowany" 7.2. Znaczenie wyprzedza organizowanie 7.3. Skomplikowane systemy do przyziemnych spraw 7.4. Kategorie organizacyjne 7.5. Możliwie najprostsze, ale ani trochę prostsze 7.6. Organizowanie na mapie drogowej Rozdział 8 Odzyskiwanie kontroli: refleksja 8. l. Nieużywany system nie jest systemem 8.2. Podwójna funkcja refleksji Rozdział 9 Przejmowanie kontroli: zaangażowanie 9. l. Jakie jest następne działanie? 9.2. Kiedy już wiecie, jakie jest następne działanie 9.3. Branie pod uwagę wszystkich czynników zaangażowania 9.4. Wyzwanie priorytetów Rozdział 10 Przejmowanie kontroli: wykorzystanie metody w życiu i w pracy 10.1. Przejmowanie kontroli nad Ogrodami Gracie 10.2. Roń Taylor przejmuje kontrolę nad samym sobą 10.3. I co z tego? Rozdział 11 Odzyskiwanie perspektywy 11.1. Kiedy już przejmiecie kontrolę, nie zatrzymujcie się! 11.2. Potrzebujecie perspektywy, by ciągle mieć kontrolę 11.3. Uchwycenie horyzontów 11.4. Iść w górę czy w dół hierarchii? 11.5. Praca z horyzontami skupienia Rozdział 12 Osiąganie perspektywy na rozbiegu: następne działanie 12.1. Zakres 12.2. Typowe formaty 12.3. Jak i kiedy się angażować 12.4. Rozbieg a priorytety 12.5. Poziom działania jako nowy horyzont 12.6. Wielka tajemnica przyziemnych zajęć Rozdział 13 Osiąganie perspektywy na poziomie 10 000 stóp: projekty 13.1. Zakres 13.2. Typowe formaty 13.3. Jak i kiedy się angażować 13.4. Siła myślenia na poziomie projektowym Rozdział 14 Osiąganie perspektywy na poziomie 20 000 stóp: obszar skupienia i odpowiedzialności 14.1. Zakres 14.2. Typowe formaty 14.3. Jak i kiedy się angażować 14.4. Wejście w obszar działań bardziej subtelnych i strategicznych Rozdział 15 Osiąganie perspektywy na poziomie 30 000 stóp: cele i zamierzenia 15.1. Zakres 15.2. Typowe formaty 15.3. Kiedy i jak się angażować 15.4. Gra będąca częścią większej gry Rozdział 16 Osiąganie perspektywy na poziomie 40 000 stóp: wizja 16.2. Typowe formaty 16.3. Kiedy i jak się angażować 16.4. Przyszłość jest teraz Rozdział 17 Osiąganie perspektywy na poziomie 50 000 stóp: przyczyna i zasady 17.1. Przyczyna 17.2. Zasady Rozdział 18 Odzyskiwanie perspektywy: ponowne odwiedziny w Ogrodach Gracie 18.1. Skupienie się na biznesie 18.2. Osiąganie osobistej perspektywy 18.3. Kapitan i Dowódca Rozdział 19 W prawdziwym świecie 19.1. Niebezpieczny biznes 19.2. Planowanie w sytuacji niespójności 19.3. Korzystanie z narzędzi i sztuczek - rozpracowywanie systemu 19.4. No i co z tego? Rozdział 20 Na zakończenie Dodatek l Lista Spraw Niedokończonych Dodatek 2 Naturalny Model Planowania Dodatek 3 Lista Planowania Projektów Dodatek 4 Zarządzanie przepływem pracy Dodatek 5 Cotygodniowy przegląd Dodatek 6 Przetwarzanie i organizowanie przepływu pracy Dodatek 7 Horyzonty skupienia Bibliografia 16.1. Zakres

Czy trenowanie (stymulowanie, rozwijanie) twórczości w ogóle jest możliwe?* Jeśli jest możliwe, to czy warto się nim zajmować?* Jeśli warto, to w jaki sposób to czynić?Jeśli możliwe jest ćwiczenie ruchów dowolnych lub pamięci, to dlaczego nie mielibyśmy ćwiczyć myślenia twórczego?Trenowanie twórczości jest możliwe tylko pod warunkiem, że myślenie i działanie twórcze potraktujemy tak samo jak wszelkie inne rodzaje aktywności człowieka. Nie chodzi o to, żeby pozbawiać twórczość specyficzności, lecz o to, by ją odmitologizować. A to znaczy, że trzeba odejść od romantycznej wizji twórczości jako czegoś nadzwyczajnego, tajemniczego, niemal nadprzyrodzonego i całkowicie odpornego na działanie zabiegów stymulujących.

Z Księgi życia kobiety można się nauczyć, jak w naturalny sposób przejść przez zmiany, które pojawiają się na kolejnych etapach życia, jak zachować zdrowie i czuć się doskonale. Zdaniem Joan Borysenko, kobieca mądrość, intuicja i specyficzny sposób postrzegania świata sprawiają, że kobiety mogą odegrać kluczową rolę w dziele tworzenia nowej kultury... ... Spragnione są jednak wiedzy o sobie samych, chciałyby dostrzec własne problemy w innym świetle, poszukują inspiracji do pracy nad sobą. Dlatego właśnie autorka ?Księgi życia kobiety? przedstawia nową teorię rozwoju kobiety, całkowicie odmienną od dotychczasowych, opartych na męskim modelu rozwoju człowieka. Zawarte w tej książce naukowe opisy procesów rozwojowych podane są w sposób przystępny i klarowny, a dziesiątki przykładów pozwalają lepiej zrozumieć prezentowane tezy. Dzięki temu jej lektura może być pasjonującym zajęciem dla wszystkich czytelniczek, niezależnie od ich wieku, przekonań i poziomu wiedzy.

Z Wygotskim i Brunerem w tle Doskonały przewodnik dla nauczycieli pragnących budować kulturę uczenia się! W części pierwszej autorka wyczerpująco omawia proces powstawania wiedzy i uczenia się, strategie pracy nauczyciela z uczniem oraz role, jakie przyjmują oni w edukacji. Podkreśla znaczenie motywacji do nauki, podpowiada, jak motywować uczniów do pracy, wspierać ich działania, a także jak kontrolować i oceniać ich wysiłki edukacyjne. W drugiej części książki szczegółowo przedstawia różne strategie rozwijania zdolności uczenia się. Niniejsza pozycja to praca stanowiąca profesjonalne wsparcie praktyków i ich edukatorów w odczytywaniu istoty tego, co dzieje się w pracy z uczniami. Największą jej zaletą jest działanie zmierzające do uzyskania interakcyjnej równowagi między założeniami teoretyczno-koncepcyjnymi i praktycznymi sugestiami, kierowanymi do nauczycieli tak, by nie tyle dostarczyć im technicznego narzędzia do pracy z uczniami, ile podnosić ich świadomość pedagogicznego sensu swoich działań (…) Kompetencje Autorki, Jej doświadczenie i pozycja w środowisku naukowym oraz Jej ogromne zasługi dla nauczycieli-praktyków zagwarantowały celny wybór podjętych wątków i umiejętne ich kierowanie ku szkolnym potrzebom. Książka z pewnością będzie znaczącym wkładem w doskonalenie pracy nauczycieli i rozwijanie ich profesjonalnej samoświadomości. Z recenzji prof. D. Klus-Stańskiej Ewa Filipiak – dr hab., prof. Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, od 2003 roku kierownik Zakładu Dydaktyki Instytutu Pedagogiki UKW, członek Zespołu Edukacji Elementarnej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół problemów organizacji i wspierania procesu uczenia się, języka i jego roli w uczeniu się oraz dydaktycznych aplikacji społeczno-kulturowych teorii uczenia się, w szczególności Lwa S. Wygotskiego i Jerome’a S. Brunera. Fragment ksiażki Rozwijanie Zdolności uczenia się Kurt Lewin napisał kiedyś, że nie ma nic bardziej praktycznego niż dobra teoria. W każdą pracę badawczą i projektową są wpisane krytyczna refleksja i poszukiwanie dobrej teorii. Niewątpliwie takimi konstruktywnymi teoriami są socjokulturowe, pojęciowo wyrafinowane koncepcje Lwa S. Wygotskiego i Jerome'a S. Brunera. Autorzy ci proponują czytelnikom prace niełatwe w odbiorze, zapraszające jednak do podróży intelektualnej i konfrontowania własnej wiedzy o problemie z teorią, stawiają tezy, poddają teorie analizie krytycznej, przedstawiają własne badania. Od wielu lat ich koncepcje są źródłem inspiracji także dla mnie. W latach 2006-2009 realizowano projekt badawczy Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego pt. Rozwój zdolności uczenia się uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum1. Naukowym celem projektu była diagnoza poziomu i właściwości zdolności uczenia się uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum. Wnioski i refleksje wynikające z badań ukazały potrzebę i kierunek zmian w edukacji nauczycieli i uczniów. Przyczyniły się do rozważań na temat konieczności krytycznego namysłu wokół „uczenia uczenia się" w szkole oraz ponownego zdefiniowania uczenia się w szkole, przemyślenia kierunku zmian w przygotowaniu nauczycieli do specyficznej roli wyznaczonej przez „bycie w kulturze uczenia się", w interakcji, spotkaniu edukacyjnym z uczniem. Efektem tych rozważań ukierunkowanych aplikacjami koncepcji socjokulturo-wych jest niniejsza praca. W.1. Dlaczego koncepcja Wygotskiego? Lew Siemionowicz Wygotski - człowiek, który wyprzedził swoje czasy o dziesiątki lat, urodził się 17 listopada 1896 roku w Orszy na Białorusi. Zmarł przedwcześnie, w pełni rozkwitu sił twórczych, 10 czerwca 1934 roku w Moskwie. Był wybitnym rosyjskim psychologiem, pedagogiem, prekursorem neuropsychologii, twórcą szkoły psychologicznej kulturowo-historycznego rozwoju wyższych funkcji psychicznych. Amerykański naukowiec Stephen Toulmin nadał rosyjskiemu naukowcowi przydomek „Mozart psychologii", podkreślając biograficzną zbieżność obydwu postaci. Zarówno Mozart, jak i Wygotski żyli krótko, zmagali się z poważnymi chorobami, ale pozostawili po sobie niezwykle bogaty i oryginalny dorobek. Twórczość pisarska Wygotskiego obejmuje 270 prac (tylko nieliczne z nich są tłumaczone na język polski; wykaz prac tłumaczonych zamieszczono dalej). Niezwykłe jest to, że publikacje te powstały w okresie niespełna dekady. Leon-tiew pisał o Wygotskim jak o człowieku, który wyprzedził swoje czasy o dziesiątki lat. Mimo że od jego śmierci minęło już 75 lat, Wygotski nie jest postacią historyczną, ale - jak pisze jego córka Gita L. Wygod-ska- „żywym współczesnym" (2002, s. 57). Zainteresowanie jego dziełem od wielu lat nie słabnie na całym świecie - zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Europie. Anna I. Brzezińska pisze: „Jest to rzadki przypadek, by dzieło kogoś, kto od dawna nie żyje i kto żył i działał w tak odległym kulturowo kontekście (w niektórych okresach naszej najnowszej historii kontekście mimo bliskości fizycznej odległym niezmiernie), stawało się z roku na rok coraz bardziej znane i znaczące" (2000, s. 5). Współcześnie znane są odczytania prac Wygotskiego autorstwa Jamesa V. Wertscha, Michaela Cole'a, Jerome'a S. Brunera, Barbary Rogoff (Stany Zjednoczone), Johna Shottera (Holandia), Mariannę Hedegaard, Alexa Kozulina (Izrael), Setha Chaiklina (Dania), jak również wcześniejsze interpretacje jego uczniów i kontynuatorów rosyjskiej szkoły: Aleksandra R. Łurii, Aleksieja N. Leontiewa, Piotra J. Galpierina, Daniila B. Elkonina, Lidii I. Bozhovich, Alexandra Vladimirovicha Zaporozhetsa, Witalija Rubtsova, Yasilija Davidova, Yladimira P. Zinchenki. Prace Wygotskiego są dziś na nowo odczytywane, rozwijane, stanowią inspirację dla współcześnie podejmowanych projektów badawczych. Niewątpliwie był on wielką indywidualnością. Poddał gruntownej rewizji wiele głównych zagadnień psychologii, poddawał krytycznej analizie osiągnięcia współczesnych mu szkół psychologicznych, ale przede wszystkim stworzył własną, oryginalną koncepcję teoretyczną. W ramach swojej pracy naukowej był autorem rozległych analiz i rozważań teoretycznych, ale przeprowadził także serie badań eksperymentalno--psychologicznych. Jak sam pisze we wstępie do pracy Myślenie i mowa: Nie sposób było poprzestać na badaniach eksperymentalnych, należało sięgnąć również do prac teoretycznych i krytycznych. Trzeba było, po pierwsze, przeprowadzić analizę teoretyczną, a następnie uogólnić już zebrany przez psychologów bogaty materiał faktyczny, skonfrontować i porównać dane filogenezy i ontogenezy, by w ten sposób określić punkty wyjścia rozwiązania naszego problemu oraz podstawowe przesłanki samodzielnego zdobywania faktów naukowych, przez nadanie im postaci ogólnej teorii genetycznych podstaw myślenia i mowy. Po drugie, trzeba było krytycznie przeanalizować panujące współcześnie teorie myślenia i mowy, by z nich uczynić odskocznię w odnajdywaniu własnych dróg i opracowaniu wstępnych hipotez roboczych, przy czym od samego początku teoretyczną drogę naszego badania trzeba było przeciwstawić tej drodze, która doprowadziła do powstania dominujących dziś w nauce teorii, teorii niedających się utrzymać, wymagających rewizji i przezwyciężenia (Wygotski, 1989, s. 7-8). Wygotski poddał analizie krytycznej między innymi dwie najbardziej wpływowe w tym czasie teorie rozwoju mowy i myślenia: teorię Jeana Piageta i Williama Sterna. Punktem wyjścia w badaniach podejmowanych przez Wygotskiego były próba przezwyciężenia kryzysu psychologii oraz poszukiwanie nowych kierunków i metod badań. Zaproponował nową metodę badania wyższych procesów psychicznych, jak pisze Łuna: „metodykę podwójnej stymulacji, którą sam wykorzystał do badań nad genetycznym rozwojem wyższych procesów psychicznych" (Łuria, 1978, s. 12). Wygotski dokonał przełomu w psychologii rozwojowej. Jego oryginalna teoria kulturowo-historyczna stała się inspiracją dla badań podejmowanych współcześnie w wielu krajach świata. Jako pierwszy rosyjski psycholog docenił znaczenie problemu świadomości w psychologii. W swoich badaniach zwrócił uwagę na rolę, jaką odgrywają narzędzia w procesie rozwoju człowieka, oraz społeczne determinanty tego rozwoju. Systematyczne badania naukowe rozpoczął w 1922 roku, podejmując pracę w Instytucie Psychologii Eksperymentalnej, a od 1924 roku także w Instytucie Eksperymentalno-Defektologicznym w Moskwie. W 1926 roku Wygotski stworzył od podstaw laboratorium do badania dzieci nieprawidłowo rozwijających się, które stało się zalążkiem powstałego w 1929 roku Eksperymentalnego Instytutu Defektologicznego. Placówką tą kierował aż do śmierci. Zasługi Wygotskiego w dziedzinie psychologii wychowawczej są nieocenione. Wśród jego prac jest wiele takich, które wskazują na związek między rozwojem a nauczaniem, jak również uzasadniają formy i procedury działań w okresie przedszkolnym oraz szkolnym. Opracowania te zawierają wyraźne wskazania i aplikacje dydaktyczne. Dotyczą one sensytywnych okresów nauczania - uczenia się, analizy procesu przyswajania pojęć naukowych i potocznych, koncepcji strefy najbliższego rozwoju, konieczności dwukrotnego badania poziomu umysłowego dziecka. Działalność naukowa Wygotskiego została poddana krytyce na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych minionego stulecia. Jak pisze Gi-ta L. Wygodska: „[...] Krytyka była niesprawiedliwa, tendencyjna, nie wytrzymywała naukowej argumentacji, obfitowała za to w polityczne oskarżenia" (2002, s. 55). Znamienne jest to, że prace Wygotskiego były poddane cenzurze przez prawie dwadzieścia lat. Zostały w tym czasie wycofane z obiegu, nie można było ich wypożyczać, wydawać ani cytować. Oryginalność myśli Wygotskiego i jego niezwykła intuicja badawcza sprawiają, że jego prace stale inspirują nowe projekty badawcze, a jego myśli przetrwały próbę czasu. [...] Minęło wiele lat od czasu, kiedy zabrakfo Lwa Siemionowicza. Jednak jego myśli, idee, twórczość, on sam należą nie tylko do historii. Do dziś interesują ludzi. W jednym z artykułów A. N. Leontiew pisał o nim jak o człowieku, który wyprzedził swoje czasy o dziesiątki lat... Prawdopodobnie dlatego jest on dla nas nie tylko postacią historyczną, ale żywym współczesnym (Wygodska, 2002, s. 57). Rozwijanie Zdolności Uczenia się Spis Treści Wstęp W.1. Dlaczego koncepcja Wygotskiego? W.2. Dlaczego koncepcja Brunera? CZĘŚĆ l Co wnoszą teorie socjokulturowe Wygotskiego i Brunera do myślenia o zmianie i rozwoju w edukacji? 1. Założenia dotyczące uczenia się i tworzenia wiedzy 1.1. Uczenie się jako wspólna aktywność ucznia i nauczyciela w strefie rozwoju 1.2. Uczenie się jako proces opanowywania narzędzi kulturowych 1.3. Język jako najważniejsze narzędzie kulturowe 1.4. Proces uczenia się jako proces społeczny 2. Strategie pracy nauczyciela z uczniem: w kierunku budowania rusztowania i wrażliwej kontroli nauczania, negocjowania wiedzy i konstruowania znaczeń 2.1. Budowanie rusztowania (scaffolding) 2.2. Wrażliwa kontrola nauczania 2.3. Sterowane (ukierunkowane) uczestnictwo 2.4. Zadania rozwojowo-dydaktyczne: „od cudzej pomocy do autopomocy" 2.5. Wprowadzanie w metodę naukowego poznania 3. Dziecko-uczeń w teorii socjokulturowej 4. Nauczyciel i jego rola w perspektywie socjokulturowej 5. Motywacja do uczenia się - kontekst socjokulturowy 5.1. Motywacja - ustalenia ogólne 5.2. Motywacja wewnętrzna i budowanie „zamiaru uczenia się" 5.3. Strategie motywowania uczniów do nauki 6. Szkolne środowisko uczenia się, reguły kierowania klasą i proces „uczenia uczenia się" 6.1. Kultura klasy - kontekst zmiany 6.2. Szkolna kultura uczenia w rozumieniu Brunera 6.3. Dobre praktyki dotyczące budowania kultury uczenia się 7. Planowanie i organizacja pracy ucznia Od działania ze wsparciem do działania samodzielnego 7.1. Planowanie - uwagi ogólne 7.2. Organizowanie indywidualnej pracy ucznia 7.3. Organizacja pracy w zespole 7.4. Organizowanie przestrzeni uczenia się 8. Ocenianie i monitorowanie pracy ucznia 8.1. Ocenianie - kontekst zmiany 8.2. Portfolio jako technika monitorowania rozwoju ucznia 8.3. Portfolio w pracy nauczyciela CZĘŚĆ II Rozwijanie zdolności uczenia się - metoda naukowego poznania i narzędzia uczenia 9. Narzędzia ogólne - strategie generujące uczenie się i umożliwiające opanowanie metody naukowego poznania 10. Rola i znaczenie strategii rozwiązywania problemów w rozwijaniu samodzielności myślenia i działania 11. Pytania - ich znaczenie dla rozwijania zdolności uczenia i myślenia 12. Budowanie rusztowania dla rozwoju języka 12.1. Strategie budowania rusztowania dla języka 12.2. Przykłady strategii budowania rusztowania dla wypowiedzi dziecka 13. Budowanie rusztowania dla myślenia i uczenia się - mapy mentalne 13.1. Mapy mentalne w edukacji - organizowanie myślenia i językowego wyrażania się 13.2. Mapy mentalne jako strategie wspomagania rozwoju językowego 13.3. Wartość map mentalnych dla wspierania rozwoju językowego dziecka 14. Budowanie rusztowania dla interpretacji i rozumienia tekstu 14.1. Żeby rozumieć, musimy się domyślać 14.2. Czytanie rozwija myślenie, ale też wymaga myślenia 15. Strategie pracy samokształceniowej 15.1. Praca z fiszką 15.2. Plan pracy indywidualnej Zamiast zakończenia Bibliografia Indeks osobowy Indeks rzeczowy

W 1983 roku Richard Normann opublikował pierwszą na świecie książkę prezentującą zintegrowaną strukturę zarządzania firmą usługową. W niniejszej książce przedstawia natomiast nowe podejście, oryginalny sposób myślenia o firmie i kreowania innej, lepszej przyszłości. W tej niezwykle wartościowej książce pokazuje, że firmy przygotowane na przemyślenie swojej strategii prowadzenia interesów, są w stanie w przyszłości osiągnąć wysoką konkurencyjność. Książka prezentuje nowy model biznesu, nowatorskie podejście do strategii myślenia w budowaniu organizacji oraz mnóstwo rzeczywistych przykładów ułatwiających czytelnikowi zorientowanie się w prezentowanej tematyce. Dzięki lekturze tej wartościowej książki czytelnik dowie się: - jak przekształcić potencjalne koncepcje i plany w konkretne, realne działania i czyny; - w jaki sposób zmienić i wdrożyć nowatorskie rozwiązania w zarządzaniu firmą; - jak, wymyślone i opracowane przez samego autora, rozwiązania sprawdziły się już w praktyce wielu znanych i cenionych firmach; - jak sprawnie przejście z etapu chaosu na konstruktywny model zarządzania organizacją. Książka została nominowana do Igor Ansoff Strategic Management Award 2002.

W świecie przemysłu i biznesu wdrażanie nowych idei i pomysłów stanowi wyjątkowe wyzwanie. Wytworzenie ?produktu niematerialnego? oraz świadczenie usług nie jest łatwym zadaniem. W swojej książce R. Normann w kompleksowy sposób omawia ważne kwestie związane z zarządzaniem organizacjami z sektora usług oraz użytku publicznego. Autor zwraca uwagę na potrzebę stosowania sprawnego systemu zarządzania usługami, ilustruje i analizuje strategie rozwoju firmy i charakter innowacji ? ale przede wszystkim podkreśla specjalną rolę dobrego przywództwa. Podkreśla fakt iż w dzisiejszych czasach główną wagę powinno przywiązywać się do procesu dotarcia do klienta, stworzenia sobie grupy odbiorców, nie zaś skupianiu się na samym tylko promowaniu produktu. Pisze o roli technologii informacyjnych w usługach, a także roli usług w społeczeństwie, wyróżnia unikalne cechy usług oraz warunki konieczne do osiągnięcia sukcesu w zarządzaniu organizacją usługową. Przetłumaczony na osiem języków podręcznik jest cennym źródłem praktycznych informacji dla menedżerów i naukowców związanych z sektorem usług ? pobudza do analizy i działania w konkretnych sytuacjach.

Książka ta stanowi przede wszystkim owoc badań naukowych nad etiologią niezwykle złożonego zjawiska pedofilii. Z otrzymanych wyników – wpisanych w kontekst zarówno własnej społeczno-rozwojowej koncepcji rozwoju zaburzenia, jak i licznych teorii i ustaleń wypracowanych w ostatnich latach przez specjalistów na całym świecie – wyłaniają się dwa nowe modele, przydatne zwłaszcza w pracy terapeutycznej: wyjaśniają one etiologię pedofilii rodzinnej i pozarodzinnej będącej skutkiem współdziałania szeregu czynników biologicznych, psychologicznych i środowiskowych, które występują w wielu różnych konfiguracjach. Ponadto niniejsza książka stanowi ważny głos w debacie społecznej o pedofilii – jest wyrazem sprzeciwu wobec tolerowania patologii, przez którą cierpią wszyscy, zwłaszcza zaś ofiara i sprawca, oraz wobec promowania niedobrej, choć nierzadko „atrakcyjnej”, wizji ludzkiej seksualności w dobie zmian, które dotyczą pozycji kobiet, mężczyzn i dzieci we współczesnym świecie.

Jak przeobrazić siebie za pomocą słowa Programowanie neurolingwistyczne NLP Książka ta otwiera nowe sposobności dokonywania pożądanych przemian we własnym rozwoju. Jak bowiem przekonują autorzy, wystarczy użyć odrobiny magii, by przerobić swój metodę widzenia, słyszenia i odczuwania świata , a dodatkowo nauczyć się na nowo postrzegać rzeczywistość i uwolnić się od ograniczeń. Z Żab w Księżniczki, przedmowa Od kiedy zdobyłem dyplom u Abe Masłowa, interesowałem się edukacją, poznawałem różne terapie, doświadczenia rozwoju i inne metody zmiany osobowości. Dziesięć lat później spotkałem Fritza Perlsa i zająłem się terapią Gestalt, gdyż wydawała się efektywniejsza niż większość innych systemów. W zasadzie wszystkie metody okazują się skuteczne dla niektórych ludzi i w rozwiązywaniu niektórych problemów. Prawie wszystkie metody wymagają dużo więcej niż mogą zaoferować, a większość teorii ma niewiele wspólnego z metodami, jakie opisuje. Kiedy po raz pierwszy zetknąłem się z programowaniem neurolingwistycznym (NLP), byłem jednocześnie zafascynowany i pełen sceptycyzmu. Skutecznie wbito mi do głowy, że zmiana następuje powoli i jest zazwyczaj bardzo trudna i bolesna. Wciąż mam pewien kłopot ze świadomym uznaniem faktu, że na ogół mogę uleczyć fobię lub podobny problem o długotrwałym charakterze bezboleśnie i w czasie krótszym niż godzina - mimo że robiłem to wielokrotnie i obserwowałem trwałe rezultaty. Wszystko, o czym mowa w tej książce, jest bardzo jasne i może być łatwo zweryfikowane w twoim własnym doświadczeniu. Nie ma w tym żadnej szarlatanerii i nie oczekuje się od czytelnika przyjmowania jakichkolwiek nowych poglądów. Prosi się go jedynie o zawieszenie swoich przekonań na czas wystarczający do przetestowania idei i procedur NLP we własnym doświadczeniu. Nie zabierze to dużo czasu; większość stwierdzeń i schematów z tej książki można przetestować w ciągu kilku minut czy godzin. Jeśli odnosisz się do nich sceptycznie, tak jak ja kiedyś, wypróbowanie śmiałych twierdzeń zawartych w tej książce i przekonanie się, że są prawdziwe, winien jesteś swojemu sceptycyzmowi. Z żab w księżniczki, fragment zmienianie osobistej historii i organizacji Opisaliśmy już kilka sposobów budowania związku z drugą osobą i włączania się w jej model świata. Może to stanowić początek udzielenia człowiekowi pomocy w znalezieniu nowych zachowań. Są to wszystko przykłady metod, które nazywamy wchodzeniem w rytm lub odzwierciedlaniem. Na tyle, na ile uda się wam dostosować zarówno werbalnie, jak i niewerbalnie, do zachowań innych, wejdziecie w rytm ich przeżyć. Odzwierciedlanie jest podstawowym składnikiem tego, co większość ludzi nazywa związkiem i ma ono tyle wymiarów, ile potrafisz wyodrębnić na podstawie swoich doświadczeń sensorycznych. Możesz odzwierciedlać składnię drugiej osoby, postawę jej ciała, oddychanie, ton głosu, tempo mowy, wyraz twarzy, mruganie powiekami itp. Istnieją dwa sposoby pozasłownego wchodzenia w rytm. Jednym z nich jest bezpośrednie odzwierciedlanie, jego przykładem może być sytuacja, kiedy oddycham w takim samym tempie i tak samo głęboko jak ty. Nawet jeżeli nie jesteś tego świadomy, wywiera to na ciebie ogromny wpływ... Z żab w księżniczki Spis Treści: WSTĘP - WYZWANIE DLA CZYTELNIKA PRZEDMOWA ROZDZIAŁ 1 DOŚWIADCZENIE SENSORYCZNE ROZDZIAŁ 2 ZMIENIANIE OSOBISTEJ HISTORII i ORGANIZACJI ROZDZIAŁ 3 ODKRYWANIE NOWYCH DRóG

Książka "Serce umysłu" okazała się jedną z najpoczytniejszych w Stanach Zjednoczonych publikacji z zakresu NLP. Jej autorzy wydali jedenaście książek dotyczących tej techniki. Są oni terapeutami i badaczami o międzynarodowej sławie. Connirae i Steve Andreas prezentują wypracowane przez NLP sposoby przezwyciężania najpowszechniejszych (a jakże trudnych do pokonania) problemów: nałogów, poczucia winy, wstydu, braku umiejętności podejmowania decyzji itp.. Książka została oparta na doświadczeniach ludzi, którzy dzięki programowaniu neurolingwistycznemu odmienili swoje życie. Connirae i Steve Andreas nauczają Neurolingwistycznego Programowania od 1977 roku. Stopień trenera NLP każde z nich otrzymało w 1980 roku. Od tego czasu koncentrują się na szerokim propagowaniu idei NLP. Wydali najbardziej poczytne książki twórców NLP Richarda Bandlera i Johna Grindera, założyli NLP Comprehensive, nagrali kilkadziesiąt kaset wideo z materiałem z warsztatów prowadzonych zarówno przez siebie, jak i innych znanych trenerów NLP. Są autorami kilku książek na ten temat.

Królewna Monika ma tylko jedno marzenie: chce jeździć koparką. Niestety, nie jest to zbyt odpowiednie zajęcie dla królewskiej córki, tak przynajmniej uważa minister do spraw konwenansów, a wraz z nimi cały dwór królewski. Zabawna historia o wielkiej sile naszych marzeń, dzięki której możemy stawić czoła nawet szalejącym żywiołom!

Jesień liścia Jasia to ciepła, cudownie mądra i uderzająco prosta opowieść o życiu i śmierci splatających się w jedną całość. W tej książce liść Jaś i jego przyjaciele zmieniają się wraz z następującymi po sobie porami roku i zbliżającą się zimą, aby w końcu ze śniegiem spokojnie opaść na ziemię. Sposób przedstawienia tego niezwykle delikatnego tematu, który jest przecież elementem prawdziwego życia, skłania do przemyśleń i porusza zarówno dzieci, jak i dorosłych. / Jesień liścia Jasia/ weszła do kanonu klasyki literatury.

Ci, którym ta książka umknie, nie dowiedzą się: Co chcą zmienić w swoim życiu? Jak znaleźć odpowiedzi w sobie, bez pomocy ?ekspertów?. Jak odróżnić własne potrzeby od tych, które narzuciło otoczenie? Ani - że sami są najlepszymi doradcami swojego rozwoju osobistego! Autorka zadaje kluczowe pytania i podsuwa niezwykłe metafory, które otwierają umysł na nowe możliwości. Czytelnicy pozbywają się ciężkich ?plecaków? z przeszłości, które utrudniają marsz do przodu, ku zmianie. Dowiadują się, co zrobić, gdy utkną w martwym punkcie i co może im pomóc w dotarciu do bramy ku lepszemu życiu. W czasie lektury czytelnicy odwiedzą ?pokój z widokiem?, gdzie odstawią na bok swoje dotychczasowe doświadczenia, nawiążą kontakt z prawdziwym Ja i postarają się odpowiedzieć na pytanie, jak prowadzić bardziej satysfakcjonujące i wartościowe życie.

„Masz tylko jedną szansę, by zrobić dobre pierwsze wrażenie.” To spostrzeżenie spędza sen z powiek wielu nieśmiałym i powoduje, że w relacjach towarzyskich i zawodowych w większości wypadków odczuwają paraliżujący lęk. Ilu nieśmiałych, tyle rodzajów nieśmiałości, ale o tym, co wspólne Wam osobom z tą przypadłością, pisze znany psychiatra Borwin Bandelow. W oparciu o rzetelne badania naukowe tłumaczy, skąd się bierze nieśmiałość i przekonuje, że można z niej uczynić zaletę. Jako doświadczony terapeuta uzasadnia, jak się objawia, jak z nią żyć, a przede wszystkim jak pracować nad swoim lękiem przed innymi. Przedstawia nie tylko fakty ze świata przyrody, niemniej jednak także czerpie z nauk społecznych, dzięki czemu Czytelnik oprócz konkretnych, sprawdzonych porad otrzymuje fascynujący obraz nieśmiałości jako zjawiska o wielu obliczach. Jeśli już chcesz zrozumieć własną nieśmiałość albo wesprzeć kogoś bliskiego w jego pracy nad sobą, koniecznie przeczytaj tą książkę. Poczujesz, że nie jesteś sam, i dowiesz się, że nieśmiałość można pokonać. Recenzja książki: "Kto nie doświadczył w swoim życiu przynajmniej chwili nieśmiałości? Kto nie przeżywał obaw, jakie zrobi pierwsze złudzenie na ważnej osobie? niektórym ludziom jednak doświadczenia te są w szczególności bliskie i stanowią tło ich codzienności. Borwin Bandelow w lekki, przystępny i atrakcyjny sposób prowadzi Czytelnika w świat i przeżycia chłopcy i dziewczęta nieśmiałej. Przybliża i konstatuje różnorodne stopnie nieśmiałości, bacząc na zarówno jej kontekst biologiczny, jak i społeczny Oraz ponadto co więcej indywidualny, psychologiczny. Dodaje otuchy, podkreśla pozytywne strony i zalety bycia nieśmiałym, dzieli się wskazówkami, jak żyć i radzić sobie z lękiem przed ludźmi. W dodatku przeplata wiedzę naukową relacjami swoich pacjentów, czyniąc książkę przyjemną w czytaniu. W książce tej Czytelnik może znaleźć wartościowe ćwiczenia, pomagające w przezwyciężaniu nieśmiałości, jak także ciekawe porady, jak pokonać wewnętrzne blokady, ażeby móc flirtować, nawiązać więź z płcią przeciwną i poznać intrygujących osób. Znajdzie w niej coś dla siebie zarówno specjalista, jak również osoba zainteresowana tematem , a dodatkowo przy tym doświadczająca kłopotu nieśmiałości". Joanna Krawczyk – psycholog, muzykoterapeuta, psychoterapeuta w trakcie kształcenia w Krakowskim Centrum Psychodynamicznym. Członek Stowarzyszenia INTRO i Portalu Pomocy Psychologicznej „Psychotekst”. O Autorze: Prof. dr n. med. i psychoterapeuta Borwin Bandelow pracuje w Klinice Psychiatrii przy Uniwersytecie w Getyndze. Od wielu lat leczy pacjentów cierpiących na zaburzenia lękowe i jest znanym na świecie specjalistą w zakresie zaburzeń psychicznych. Autor wydanych w Polsce książek „Gwiazdy. O trudnym szczęściu bycia sławnym” Oraz „5 łatwych możliwości radzenia sobie z lękiem”, w których wytłumacza zagadki ludzkiej psychiki. Napisał nieomalże 200 artykułów naukowych w języku angielskim i niemieckim na temat zaburzeń lękowych, depresji i innych. Jest redaktorem dzienniki „German Journal of Psychiatry”, a też recenzentem innych pism naukowych. Jako ekspert w większości sytuacji gości w audycjach radiowych i telewizyjnych. Fragment "Wstępu": "Wyobraźmy sobie życie jako jeden wielki casting, który skłaniałby wszystkich innych ludzi do złośliwych uwag o oglądanych kandydatach. Osoby niepewne siebie czują się codziennymi w tym momencie tak, jakby padał na nie lustrujący wzrok członków jury. Nie potrafią one spacerować po deptaku, stanąć w kolejce do bankomatu ani nabyć serdelka, nie czując na sobie krytycznych spojrzeń posyłanych w ich kierunku. Ciut nieśmiałości to żaden problem – takie pocieszenia osoby dotknięte nią słyszą niejeden raz. Ktoś, kogo nie nęka nieśmiałość, nie domyśli się jednak, na jakie cierpienia są skazani inni ludzie wszyscy ludzie Inni ludzie, którym pewności siebie brakuje. „Chorobliwa nieśmiałość” – tę cechę przypisałoby sobie zapewne tak wielu ludzi, że ich liczba musiałaby zadziwić. Niejedna osoba, która lęka się kontaktów z innymi, uważa, że jedynie ona ma taki problem. Tymczasem fobia społeczna – tę nazwę nadano nieśmiałości patologicznej – zajmuje wśród zaburzeń psychicznych trzecie miejsce pod względem częstotliwości występowania, po depresji i chorobie alkoholowej. Dlaczego niektórzy przejawiają niemałą komunikatywność i otwartość, inni zaś – nie mają powodzenia? Jak to możliwe, że osoby, które nie mają powodów, aby chować się po kątach, o przyjemnym wyglądzie, a prócz tego zdolne do formułowania wypowiedzi, które nadają się od razu do druku, stale tkwią w kompleksie niższości? Czyżby matka wpoiła mi zbytnią nieśmiałość? – pytają same siebie. Czyżby przyczyną było ciągłe lekceważenie moich zalet poprzez ojca? A może raczej naśladuję rodziców w własnej nieśmiałości? Czy także naraziły mnie na nią niedobre dzieci z sąsiedztwa, które mnie wyzywały? Czyżby w moim mózgu działo się coś złego? Lub przyczyną jest rtęć w moich plombach? Możliwe, że że zwyczajnie wszystko przeszło na mnie w genach? Czy raczej jedynie na mnie spada wina za te zahamowania, jakie u siebie obserwuję? I czy udałoby mi się uwolnić od tego kłopotu przy pewnym wysiłku? Więcej ruchu, zdrowsze jedzenie – czy to by pomogło? A może istnieją jakieś tabletki, które leczą z nieśmiałości? Czyżby potrzebna mi była psychoterapia – jeśli tak, to jakiego rodzaju? Niechaj ta książka pomoże ludziom nieśmiałym i wskaże im sposoby przezwyciężania wewnętrznej blokady".

Techniki Terapeutyczne Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak:  obniżyć stres,  podnieść samoocenę i rozwinąć kreatywność,  poprawić pamięć i umiejętność uczenia się,  uwolnić się od nałogów, stresu, lęków i fobii,  sięgnij po hipnozę - powszechnie stosowaną w psychoterapii dzięki jej zdumiewającej skuteczności. Lata doświadczeń terapeutów jednoznacznie wskazują, że jest ona bezpieczna i można ją stosować również na samym sobie.  Z książki można korzystać jak z podręcznika autohipnozy, przydatnego przede wszystkim dla tych Czytelników, którzy chcą sami poradzić sobie z nękającymi ich problemami. Natomiast psychoterapeuci znajdą mnóstwo cennych wskazówek dotyczących pracy z pacjentami, którzy borykają się z konkretnymi trudnościami.  W kolejnych rozdziałach Czytelnik znajdzie konkretne sugestie hipnotyczne, a także omówienie problemów i propozycje zamienienia niechcianych zachowań na pożądane. Dzięki temu zyska konkretne narzędzia, dzięki którym nabierze sił, by żyć w pełni swoich możliwości.

Książę z bajki zmienił się w ropuchę lub uciekł ze Śpiącą Królewną… I co teraz? Ta książka dowodzi, że rozwód może być początkiem nowego, lepszego życia z innym partnerem lub w pojedynkę. Amy Botwinick opisuje rozwodową rzeczywistość szczerze, ale i z poczuciem humoru, które pomaga przetrwać najgorsze chwile. Autorka opisuje nie tylko własne doświadczenia, ale również innych kobiet, które opowiedziały swoją historię o nieudanym małżeństwie. Podaje wiele cennych wskazówek, dotyczących m. In. wyboru odpowiedniego adwokata, podziału majątku, przebiegu procesu sądowego, a także kwestii opieki nad dziećmi po rozwodzie, które pomogą podjąć właściwe decyzje mające na uwadze dobro wszystkich członków rodziny. Pomoże Ci dostrzec pozytywne aspekty zakończenia związku, natchnie nadzieją i da siłę potrzebną do zmierzenia się z nową rzeczywistością. Jeśli zdarza Ci się wpadać w depresję z powodu samotności, masz niską samoocenę lub uważasz, że nic Cię już w życiu nie czeka, koniecznie ją przeczytaj!

Arnold Lazarus, jeden z najbardziej wpływowych psychoterapeutów na świecie, proponuje korzystanie z wyobraźni jako narzędzia do pracy nad sobą i pokonania wielu trudności psychicznych pojawiających się w życiu codziennym. Pokazuje między innymi, jak radzić sobie z ograniczeniami w relacjach z innymi, budować poczucie własnej wartości, uwalniać się od lęków, fobii, nałogów, radzić sobie z depresją i zaburzeniami emocjonalnymi oraz wieloma innymi problemami dotyczącymi dorosłych i dzieci. Na podstawie wielu przykładów Czytelnik przekona się, w jaki sposób modyfikując w wyobraźni przebieg różnych życiowych sytuacji, może wpływać na swoje samopoczucie. Proponowane techniki terapeutyczne są uderzająco proste, a ich zaletą jest to, że można je stosować samodzielnie w domu.

Rysunek jest powszechnie stosowaną techniką diagnostyczną, a zarazem terapeutyczną. Pomaga w wyrażeniu nieuświadomionych lęków i pragnień. Terapeuta dzięki interpretacji rysunku poznaje niewyrażone słowami obszary osobowości. Technika ta doskonale sprawdza się w pracy z dorosłymi, jak również z dziećmi, które nie dysponują jeszcze dostatecznym zasobem słów, by opowiedzieć o swoich przeżyciach i uczuciach. Autorzy niniejszej książki wyjaśniają, jak stosować rysunek w procesie oceny osobowości, psychoterapii indywidualnej oraz systemowej terapii rodzinnej i grupowej. Posługując się ponad 90 przykładami, pokazują, w jaki sposób interpretować sztukę w pracy klinicznej. To doskonały przewodnik dla psychologów i terapeutów różnych nurtów, a także dla nauczycieli i rodziców.

Przedstawione w tej książce zabawy to angażujące fantazję propozycje doświadczonych psychoterapeutów. Niektóre oparte są na opowiadaniu historii, inne wymagają użycia przedmiotów, kukiełek, a także wykorzystują formy plastyczne. Wszystkie pomagają w dotarciu do uczuć dziecka, rozpoznaniu emocji i przepracowaniu problemu. Każda z zabaw jest dokładnie omówiona pod kątem celu, jakiemu ma służyć, a także praktycznego zastosowania odpowiednio do wieku dziecka, jego możliwości i zainteresowań. Zabawy te doskonale sprawdzają się w przypadku dzieci zdrowych i z niepełnosprawnością.

Jak stosować strategiczną kartę wyników. Alignment Robert S. Kaplan i David P. Norton pokazują w niniejszej książce, jak stworzony przez nich rewolucyjny system zarządzania - Strategiczna karta wyników (Balanced Scorecard) – z sukcesem zastosować można we współczesnych korporacjach. Dzięki niemu możliwe staje się: wzmocnienie procesów wprowadzania nowych pomysłów i udoskonaleń znacząco wpływających na polepszenie efektywności i konkurencyjności firmy na rynku; podniesienie spójności polityki kadrowej oraz zjednoczenie pracowników wokół realizacji zamierzonych celów; ulepszenie współpracy między wszystkimi elementami firmy, która jest niezbędna w drodze do sukcesu; osiągnięcie wysokiej wydajności pracy przy pełnym wykorzystaniu wysoce wykwalifikowanej kadry zarządzającej i utalentowanych pracowników. Książka ta pokazuje jak firmy mogą wykorzystać do tej pory nieodkryte wartości z poprawnej synergii w firmie przez usprawnienie poszczególnych elementów swej działalności. Robert S. Kaplan – professor finansów w Harvard Business School, doctor honoris causa uniwersytetów w Stuttgarcie, Łodzi i Waterloo. Światowy autorytet w dziedzinie strategii, planowania i pomiaru efektywności działań w biznesie, konsultant największych firm amerykańskich i europejskich. Laureat wielu prestiżowych nagród w dziedzinie finansów, strategii biznesowych i doradztwa.David P. Norton – prezes Balanced Scorecard Collaborative oraz Renaissance Worldwide, cenionych firm konsultingowych zajmujących się pomiarem efektywności i doskonaleniem organizacji. Prowadzi wykłady na temat zarządzania i strategii w różnych miejscach świata. Twórca (wraz z R. S. Kaplanem) nowatorskiej strategii zarządzania – strategicznej Katy wyników.

?Etnografia organizacji? przedstawia wielobarwny obraz polskich firm, instytucji i organizacji, stworzony na podstawie wnikliwych badań etnograficznych. Książka jest świadectwem przemian zachodzących w polskiej rzeczywistości biznesowej, i nie tylko. Zawiera omówienie badań empirycznych z bardzo rozległego i niejednorodnego terenu. Poszczególne części dotyczą organizacji wielokulturowych, kierowania zespołem, niematerialnych elementów kultury organizacji, a także ról przyjmowanych przez organizacje i ich uczestników. Książkę w sposób szczególny polecamy, studentom nauk społecznych i ekonomicznych oraz przedstawicielom świata biznesu ? kadrze zarządzającej, menadżerom i dyrektorom pragnącym udoskonalenia firm, którymi przewodzą, a także wszystkim osobom zainteresowanym badaniami etnograficznymi.