Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Książka prezentuje wyniki badań na problemem wspomagania rozwoju społecznego dziecka z zespołem Downa w przedszkolu. Autorka, która opracowała program „Ja mówię…” wspomagający rozwój społeczny dzieci przede wszystkim w obszarze komunikacji z uwzględnieniem ich indywidualnych możliwości psychofizycznych, w swoich badaniach postawiła na podejście podmiotowe. I wyniki pokazały, że obok odpowiednio dobranej do rozwoju dzieci metody postępowania drugą ważna rzeczą otwierającą możliwości rozwoju mowy u dzieci jest więź oparta na zrozumiałym dla siebie nawzajem dialogu.
Dostrzegając doniosłą rolę kultury w życiu człowieka, autorzy publikacji naukowym dyskursem objęli różnorodne aspekty kultury i jej powiązania z edukacją, z uwzględnieniem zarówno teorii, jak i praktyki pedagogicznej. Zamieszczone teksty pozwalają poznać i przeanalizować procesy kulturowe kształtujące zarówno tożsamość kulturową, etniczną, jak i edukację kulturową na przestrzeni wieków, ukazują udział kultury w wychowaniu oraz kształtowaniu postaw społecznych, narodowych, a także ogólnoludzkich Polaków i Ukraińców żyjących w czasach minionych i współczesnych.
The book’s subject matter is consistent and cohesive and the issues it raises – well-arranged and thought over. Its entirety is focused on language and different ways of interpreting its role. It is presented dynamically, which signals the occurrence of subsequent publications concerning these issues. It includes extensive theoretical grounds and numerous examples of research. Not only neglected areas of children’s language education are shown, but also proposed directions of changes inspired by constructivism and the potential children themselves have. (prof. dr hab. Agnieszka Nowak-Łojewska)
Książka "Dzieci psychiatryka" ukazuje problemy współczesnej młodzieży wynikające z bardzo różnych przyczyn (przypadek, środowisko, towarzystwo) i jednocześnie jest ostrzeżeniem dla rodziców, na co powinni zwrócić uwagę w wychowaniu dzieci.
Książka składa się z trzech równorzędnych wątków wzajemnie się przeplatających. Główny wątek to pamiętnik Natalii, która opisuje swoje patologiczne relacje z rodziną, destrukcyjne zachowania i proces demoralizacji. Drugi to przeżycia dzieci, ich losy, które zaprowadziły je do tego samego miejsca — szpitala psychiatrycznego oddziału o wzmożonym zabezpieczeniu. Trzeci dotyczy pracy oddziału, regulaminu, którego muszą przestrzegać dzieci oraz niezwykłych zdarzeń szokujących nawet odporny personel.
Czy kobieta zawsze ma pierwszeństwo? Jakie zasady obowiązują w komunikacji mailowej? I jak zjeść homara, żeby się nie skompromitować? Skorzystaj z doświadczenia autorytetu w dziedzinie dobrych manier i naucz się radzić sobie w każdej, nawet najtrudniejszej, sytuacji. Elisabeth Bonneau nie tylko otwiera przed tobą drogę do świata savoir-vivre'u, ale także wyjaśnia, skąd się wzięły źródła zasad etykiety. Dzięki podanym przez nią informacjom będziesz mógł odróżnić zachowanie poprawne od właściwego w danej sytuacji i pożegnać się z regułami, które już dawno stały się przestarzałe.
Ksiązka ponad to zawiera ponad 50 ilustracji i prostych objaśnień "krok po kroku" - dzięki nim od razu zrozumiesz, jak należy się zachować; pierwszą pomoc na wypadek gafy - informacje, jak jej uniknąć i jak wydobyć się z tarapatów, gdy już w nie wpadłeś; szczegółowe odpowiedzi na najczęstsze pytania dotyczące etykiety, które dręczą cię być może już od dłuższego czasu oraz wielki quiz ze znajomości dobrych manier - sprawdź swoją wiedzę na temat zasad dobrego zachowania!
[...] książka dr. Krzysztofa Sawickiego wpisuje się bardzo dobrze we współczesne dyskusje na temat młodzieży społecznie nieprzystosowanej i jej resocjalizacji, readaptacji oraz reintegracji. [...] Opracowanie odznacza się wysokim poziomem merytorycznym – i to zarówno w kontekście przyjętych przez Autora założeń teoretycznych i metodologicznych, sposobu przeprowadzenia badań, narracji oraz argumentacji, jak i konkretnych rezultatów analitycznych. […] Publikacja spełnia wszystkie kryteria naukowości i akademickości. Jest napisana w sposób erudycyjny i interesujący. To oryginalne dzieło, które stanowi niezaprzeczalny wkład Autora w wybrane przez niego pole problemowe.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Zbyszka Melosika
Reprint z 1927 r. "Nasze hasła i cele".
Książeczka niniejsza stanowi rozwinięcie i umotywowanie programu przyjętego przez Zarząd Oddziału Warszawskiego Związku Harcerstwa Polskiego za podstawę do przeprowadzenia zamierzonych prac na przeciąg lat najbliższych.
Dużo już czasu upłynęło od chwili powstania Zw. Harc. Polskiego; zasady jego pozostały niewzruszone; zmieniły się jednak zadania i rodzaj prac, jakie w związku z odbudową Państwa Polskiego musi Harcerstwo wykonać.
Bo życie w miejscu nie stoi; zmieniają się jego formy, ulepszają wciąż metody pracy i to zarówno technicznej, jak i społeczno-ideowej. Stąd też na czasie jest rozpatrzenie, zorjentowanie się, które z naszych pierwotnych celów straciły już na swej aktualności, które należy wzmóc i rozwinąć, które zaś, jako nowe, wprowadzić dopiero teraz.
Niewzruszone pozostały, jak już zaznaczyliśmy naczelne podstawy Harcerstwa, a więc miłość Boga i Ojczyzny. Wiara, jako niezachwiany fundament naszej etyki chrześcijańskiej i miłość ku Ojczyźnie, jako najwyższemu dobru na ziemi — oto dwa filary, na których mocno opiera się sklepienie idei harcerskiej. Nie rozwijamy więc szczegółowiej tych dwóch zagadnień; rozszerzając jedynie częściowo interpretację drugiego punktu Prawa Harcerskiego w tym sensie, że obok ofiary życia stawiamy dziś konieczność wytrwałej pracy dla Polski, uważając, że ofiarna praca każdego z nas jest najistotniejszą ostoją Jej wielkości.
W omawianiu linji rozwojowej idei harcerskiej pragnęlibyśmy ustalić ciągłość między jej częścią niepodległościową, wojenną i wreszcie kreśloną przez nas, dzisiejszą, aby tem wyraźniej uwypuklić jej nierozerwalność i ciągłą genetyczną zależność jej poszczególnych okresów.
Utrzymując w całej rozciągłości merytoryczną interpretację X pkt. Prawa Harcerskiego w stosunku do mas młodzieży harcerskiej — pragnęlibyśmy zmienić dotychczasowy punkt widzenia na metody zwalczania nałogów, uważając, że najsilniej przemawia do młodzieży nakaz z jej własnego przeświadczenia wypływający, a zasiany tam umiejętną i troskliwą ręką jej zaufanego kierownika. Nakaz taki rzadko tylko zastąpić mogą zakazy i represje organizacyjne i to tylko w stosunku do chłopców zupełnie młodych lub słabych indywidualnie. Grupowanie w drużynach harcerskich wyłącznie takiego elementu musimy uważać dla Harcerstwa za szkodliwe. Szlachetność i głęboki patrjotyzm naszej młodzieży dokonają, że silna wola, wytrwałość, zdrowie moralne i tężyzna fizyczna staną się ewangelją jej pracy dla Polski.
Pragnęlibyśmy, aby te uwagi — stawiające nam przed oczyma niezmierny ogrom prac czekających nas zarówno wewnątrz Związku Harc. Polsk. jak też i w stosunku do naszego otoczenia — ożywiły tętno pracy w zespołach instruktorskich i przyczyniły się do odrodzenia wielkości i mocy ducha harcerskiego.
Reprint z 1917 r. "Skauci w polu".
Harcerze. Napisaliśmy tę książeczkę dla was, zamykając w niej niejedno z naszych doświadczeń.
Nazwaliśmy ją podręcznikiem, nie chcemy jednak, byście się z niej ślepo uczyli.
Zarówno, jak „Vade mecum Skauta“, lub „Kalendarzyk Skauta“, niech i ta „Bibljoteczka“ służy wam w polu, czy w izbie, w mieście, czy na wsi, ale niech służy jako podstawa do ćwiczeń praktycznych. Każde zdanie powinno być przerobione i sprawdzone praktycznie. Szarże dostają nowy materjał do gawęd; pamiętać jednak trzeba, że jest to tylko materjał dla pogłębienia i rozszerzenia pracy harcerskiej, materjał, który sami rozszerzyć możecie, podając swe osobiste, ciekawe przykłady i uwagi, materjał który jest tylko podstawą i ogólną wytyczną do koniecznych ćwiczeń praktycznych.
W książeczce tej znajdziecie wiele rzeczy zawartych w regulaminach wojskowych służby polowej przystosowanych do celów harcerskich. Uderza was, zapewne, zupełny brak paragrafów. Myśmy jednak trzymali się tego układu, chcąc podkreślić, że przedmiot „Skauci w polu“ nie może być traktowany ściśle regulaminowo, że przerabiać go trzeba praktycznie, teorją przeplatać praktykę, dążyć zaś należy przy omawianiu ich do formy raczej zwięzłej i zajmującej gawędy; przy ćwiczeniach, do wyrobienia samodzielności i szybkiej orjentacji w polu, energji zaś i dokładności w zorganizowaniu polowych ćwiczeń harcerskich.
Przedmiot „Skauci w polu“ obejmuje o wiele więcej, niż to, co przedstawiliśmy wam w pierwszym tomiku; — nie mówiliśmy tu ani o życiu obozowym, ani o ćwiczeniach zmysłów, ani o pracach pionierskich i t. d. O tym nie zapominajcie i my też nie zapomnimy, starając się przedstawić powyższe w następnych książeczkach lub w piśmie harcerskim.
Zastrzeżenia i uwagi, które tu uczyniliśmy, zastosować wypadnie i do innych tomików „Bibljoteczki harcerskiej“, traktujących o podobnych przedmiotach. Jeśli macie więcej uwag i spostrzeżeń, podzielcie się z nami.
Mównica Logopedyczna to seria zeszytów ćwiczeń poświęcona zagadnieniom różnicowania głosek opozycyjnych i przeznaczona dla dzieci, logopedów, terapeutów, nauczycieli oraz rodziców. Zeszyt Szale czy sale? obejmuje materiał dotyczący różnicowania głosek szeregu syczącego oraz szumiącego: s i sz. Pomoc zawiera różnorodne, pomysłowe zabawy oparte głównie na materiale obrazkowym, które uatrakcyjnią ćwiczenia prawidłowej wymowy i ułatwią pracę nad różnicowaniem głosek opozycyjnych.
W trakcie pierwszych sześciu lat życia dziecięcy mózg dysponuje możliwościami, których nie będzie mieć już nigdy potem.
Álvaro Bilbao, doktor psychologii i neuropsycholog, tłumaczy, jak działa mózg małego dziecka i jak wiedza na ten temat może znacząco pomóc w budowaniu głębokich i satysfakcjonujących relacji między rodzicami i dziećmi.
Ten praktyczny przewodnik dla rodziców i wychowawców, napisany żywym i przystępnym językiem, podsumowuje współczesną wiedzę psychologiczną, która pomaga wspierać dzieci w ich intelektualnym i emocjonalnym rozwoju.
„[...] książka Marioli Jąder porusza ważną problematykę współczesnej edukacji dziecka. Aktualnie zachodzącym przemianom społecznym i edukacyjnym towarzyszy troska o efekty edukacyjne i ich zgodność z warunkami rzeczywistości społecznej i wymaganiami edukacyjnymi. [...] Książka składa się z czterech części. [...] W każdej części, zawierającej przykłady pracy z dziećmi, Autorka przedstawia założenia teoretyczne oraz przykłady praktycznych rozwiązań w pracy z dziećmi z zastosowaniem wybranych metod, technik i form organizacyjnych. Godne podkreślenia jest to, że Mariola Jąder dzieli się z Czytelnikiem wskazówkami i informacjami praktycznymi wynikającymi z własnych doświadczeń, obserwacji i refleksji. [...] Wiedza na temat podjęty przez Autorkę w recenzowanej książce jest potrzebna przede wszystkim nauczycielom, którzy muszą umieć organizować warunki do wspierania rozwoju dziecka. Niniejsza publikacja stanowi dobry przykład dostarczający nauczycielom sposobów stymulowania, inspirowania, pobudzania aktywności dzieci oraz stwarzania możliwości samodzielnego uczenia się. Zamieszczone w książce przykłady zabaw z dziećmi oraz wskazówki metodyczne i organizacyjne ich zastosowania przyczynią się zapewne do kreatywności samych nauczycieli".Z recenzji dr hab., prof. UP Bożeny Muchackiej Książka dostępna w wersji elektronicznej w witrynie
We współczesnym świecie, w którym królują komputery, tablety i smartfony, ważne jest, by odkrywać wraz z dziećmi inne sposoby na spędzanie wolnego czasu. Aktywność na świeżym powietrzu jest rozrywką, która na nowo powinna być doceniona. Warto więc pokazać dzieciom, jak wspaniale mogą bawić się w parku, nad jeziorem, w lesie, a nawet na własnym podwórku. Książka Poradnik wiercipięty to kompendium pomysłów od wspinania się na drzewa, przez jazdę na sankach, po malowanie obrazków, budowanie domków dla ptaków czy tworzenie własnego miniogródka. Każde dziecko znajdzie tu coś dla siebie: propozycje szalonych zabaw z przyjaciółmi i spokojne zajęcia wymagające skupienia i dokładności.Zapraszamy do czytania i radosnego spędzania czasu!Odbiorcyrodzice i opiekunowie chcący zainspirować dzieci do aktywności na świeżym powietrzu;wychowawcy i nauczyciele potrzebujący nowych pomysłów na zabawy z wychowankami;dzieci poszukujące nowych, ciekawych pomysłów na wspólne i indywidualne zabawy.Dlaczego warto nabyć tę książkęzawiera zbiór doskonałych pomysłów na zabawy;rozwija w dzieciach kreatywność, otwartość i ciekawość świata, a także doskonali ich sprawność fizyczną;jest przemyślana i dostosowana do możliwości dzieci, uwzględnia także ich bezpieczeństwo podczas zabaw.
Książka przygotowana przez niemiecki Państwowy Instytut Jakości Pracy Szkół i Badań nad Kształceniem (Staatsinstitut für Schulqualität und Bildungsforschung). Dla jej autorów najważniejszy był następujący pogląd: każde dziecko, każdy młody człowiek, niezależnie od potrzeb w zakresie wspierania rozwoju intelektualnego i ewentualnie zapotrzebowania w obszarze rozwoju emocjonalnego i społecznego, ma prawo do odpowiedniego kształcenia szkolnego. W publikacji przedstawiono szanse i ograniczenia diagnostyki psychiatrycznej oraz podejść terapeutycznych stosowanych w przypadku uczniów z zapotrzebowaniem na wspieranie w zakresie rozwoju umysłowego, zwrócono także uwagę na korzyści płynące z wymienionych działań dla szkoły i prowadzonych zajęć lekcyjnych. Wybrane postaci zachowań zwracających uwagę przedstawiono w czytelnej formie tabeli – wraz z próbą ich wyjaśnienia i podaniem możliwości działania. Czytelnik może zapoznać się z koncepcjami „pozytywnego wspierania zachowania”, metodą TEACCH oraz terapią rozwoju/pedagogiką rozwoju (ETEP), a także skorzystać z konkretnych podpowiedzi, jak prowadzić zajęcia lekcyjne i jak organizować naukę i pobyt dziecka w szkole.
Opracowana monografia składa się z czterech kolejnych rozdziałów, w których podjęto analizę różnych obszarów niepewności. Uznając, że wymaga ona doprecyzowania w sferze leksykalnej i znaczeniowej, w pierwszym rozdziale przedstawiono różne sposoby definiowania i problematyzowania podstawowego terminu. Poszukując znaczenia niepewności, nakreślono dwa przeciwstawne stanowiska. Pozytywne upatruje w niej przede wszystkim czynnika rozwoju, kreatywności i innowacyjności, negatywne łączy ją zazwyczaj z zagrożeniem, niepokojem i lękiem. Podejmując natomiast próbę usystematyzowania przejawów niepewności ze względu na wybrane kryteria (m.in. liczebność, umiejscowienie, czas, możliwość osobistego doświadczania czy dostępność informacji), przedstawiono różne jej rodzaje i wymiary. Na podstawie przeprowadzonej analizy literatury opisano również wybrane czynniki, które mają wpływ na postrzeganie niepewności (tj. tolerancja niepewności i niejasności, wsparcie i zaufanie społeczne, indywidualistyczna i kolektywistyczna orientacja społeczna oraz manipulacja medialna). W podrozdziale 1.6 dokonano pogłębionej analizy porównawczej niepewności i ryzyka, uznając, że ich rozróżnienie w rzeczywistości jest często sztucznie podtrzymywane.
Na rozdział drugi złożyły się cztery kolejne podrozdziały, w których zrealizowano identyfikację źródeł niepewności. Analizując przyczyny egzystencjalne, wskazano przede wszystkim na doświadczanie przez człowieka skończoności życia, nieprzewidywalności i niemożności kontrolowania i przewidywania przyszłości. Wśród najważniejszych cywilizacyjnych źródeł wymieniono m.in. katastrofy i kryzysy ekologiczne, globalne kryzysy finansowe, wojny i konflikty zbrojne, terroryzm i totalitaryzm. Ponadto uznano, że efekty globalnych zmian i przeobrażeń będą przejawiały się poprzez konkretne zjawiska i wydarzenia w skali makrospołecznej (np. bezrobocie, bieda i ubóstwo, iluzoryczność wykształcenia, mobilność). Te z kolei przekładać się będą na codzienne życie jednostek, wyznaczając mikrospołeczne i jednostkowe źródła niepewności (np. zanik i utrata więzi społecznych, prywatyzacja życia społecznego, konieczność samodzielnego dokonywania wyborów, świadomość ryzyka i zagrożenia).
W rozdziale trzecim dokonano charakterystyki wybranych sposobów reagowania i funkcjonowania człowieka w sytuacjach niepewnych. Uznano, że w przypadku „niepewności obiektywnej”...
Zasady dobrego
zachowania – czy je znasz?
Czy znasz reguły savoir-vivre’u, czyli
odpowiedniego zachowania się w różnych
codziennych sytuacjach? W tej książce
znajdziesz piosenki opisujące zasady dobrego
wychowania, które podpowiedzą Ci, co wolno
i należy robić, a czego powinieneś unikać. Nauka
poprzez zabawę, czyli wspólne śpiewanie piosenek,
jest świetną metodą na przyswajanie wiedzy
o grzeczności. Dzieci najmłodsze w mig nauczą się
zasad dobrego zachowania, a starsze przypomną
sobie reguły dobrego współistnienia z innymi
ludźmi. W naszej książce każda piosenka
opatrzona jest nutami, dzięki czemu
piosenki będzie można wykorzystywać
na przykład w przedszkolu
lub w szkole na lekcjach
muzyki.
Monografia ma charakter teoretyczno-praktyczny i jest wyrazem poszukiwań zmian w polskiej surdopedagogice, które wskazują najnowsze kierunki działań na rzecz osób niesłyszących. Dokonujące się zmiany społeczne, w ocenie Autorów, dotyczą koncepcji wybranych teorii i rozwiązań w zakresie rehabilitacji i edukacji osób g/Głuchych, ich miejsca w społeczeństwie. Ze względu na specyfikę omawianych zagadnień wśród szerokiego grona odbiorców powinni znaleźć się surdopedagodzy, surdologopedzi, psychologowie, rodzice dzieci niesłyszących, studenci i inne osoby, którym bliskie jest zrozumienie złożoności omawianych problemów.
Interdyscyplinarność pedagogiki, która dziś wydaje się być nie tylko modą, ale raczej chyba i koniecznością, uzewnętrznia się w recenzowanej publikacji książkowej w dobrym tego słowa znaczeniu. Opracowania traktuję jako wysoce interesujące poznawczo. Uznaję, iż treści wnoszą nową wiedzę do teorii i praktyki związanej z opracowanym ciekawie i w miarę innowacyjnie zagadnieniem. Wartością publikacji, a zarazem osiągnięciem Autora, jest: a) uniknięcie jednostronności w podejściu do poszczególnych obszarów zainteresowania pedagogów resocjalizacyjnych oraz jednoczesne zachowanie spójności i precyzji w formułowaniu prezentowanych myśli; b) przemyślana, logiczna struktura, odznaczająca się przejrzystością wywodu, i co najważniejsze – wnosząca nowe treści w postaci próby humanistycznej oceny działań związanych z działalnością resocjalizacyjną; c) fakt, że w publikacji, oprócz głęboko i poprawnie metodologicznie poczynionych analiz, odnaleźć można także treści o charakterze porównawczo-przeglądowym, jak i takie, które mają służyć rozwojowi teorii, zwłaszcza z obszaru pedagogiki społecznej i resocjalizacyjnej.
Nastolatki bywają nieprzewidywalne, bardzo wrażliwe, często po prostu trudne.Domagają się autonomii, której nie umieją osiągnąć. Odpychają dorosłych, jednocześnie bardzo ich potrzebując. Oscylują między kompletnym brakiem motywacji a nadmiernym stresem. Jednego dnia są prowokujące, a drugiego cierpią z powodu lęku.Jak sobie z tym wszystkim poradzić?Praktyka uważności pomaga rodzicom unikać reakcji impulsywnych, dających efekt odwrotny do zamierzonego. Nastolatkom pozwala radzić sobie ze stresem i sięgnąć po to, co w nich najlepsze, łącząc witalność ze spokojem serca i umysłu.Eline Snel uczy uważności dzieci, nastolatki i rodziców. Czerpie ze swojego długiego doświadczenia jako matki i terapeutki. Poprzez ćwiczenia audio pomaga dorosłym i młodzieży odnaleźć pogodę ducha wobec życiowych turbulencji.Dołączona płyta CD zawiera bogaty wybór ćwiczeń uważności: 13 ćwiczeń dla dorosłych i 5 ćwiczeń dla nastolatków (wszystkie w formacie mp3, również do pobrania za pomocą kodów QR podanych na końcu książki).
Niezwykle świeże i szalenie przydatne podejście do wychowania. W swoim następnym życiu chcę być Holenderką!
Pamela Druckerman, autorka W Paryżu dzieci nie grymaszą
Fascynująca książka. Żałuję, że nie przeczytałam jej wcześniej! Szczerze mówiąc, coraz bardziej kusi mnie przeprowadzka z całą rodziną do Holandii.
Sarah Turner, autorka The Unmumsy Mum
Dlaczego:
Holenderskie dzieci są takie zadowolone z życia i tak dobrze śpią?
Holenderscy rodzice pozwalają swoim dzieciom bawić się na dworze bez opieki?
Holenderskie dzieci mogą same jeździć do szkoły na rowerze?
W holenderskich podstawówkach nie zadaje się prac domowych?
Holenderskie nastolatki się nie buntują?
Na czym polega sekret wychowywania najszczęśliwszych dzieci na świecie?
Holenderskie niemowlęta więcej śpią.
Holenderskim dzieciom w szkole podstawowej zadaje się mniej prac domowych (albo wcale).
Holenderskie dzieci nie tylko się widzi, lecz także się ich słucha.
Holenderskie dzieci mogą same jeździć na rowerach do szkoły.
Holenderskie dzieci mogą się bawić na dworze bez nadzoru.
Holenderskie dzieci regularnie jedzą posiłki z resztą rodziny.
Holenderskie dzieci spędzają więcej czasu z rodzicami.
Holenderskie dzieci doceniają proste przyjemności i cieszą się z używanych zabawek.
Rodzina odgrywa kluczową rolę w prawidłowym rozwoju dziecka. Liczne badania pokazują, że w wyniku uogólnienia doświadczeń wyniesionych z domu rodzinnego kształtuje się obraz własnej osoby, hierarchia wartości oraz postawy życiowe młodego człowieka.
Rodzina jest najważniejszym elementem kształtowania więzi społecznych dziecka. Członkowie rodziny tworzą jego najbliższe środowisko i są osobami najbardziej znaczącymi w pierwszych latach życia dziecka. Na podłożu interakcji społecznych dzieci z rodzicami i rodzeństwem rozwijają się postawy i zachowania w stosunku do ludzi, rzeczy, zjawisk i życia w ogóle. One też decydują o przyszłych wzorcach przystosowania (Cudak 2010, s. 157).
Jako ramy teoretyczne badań własnych opisanych w niniejszej książce wykorzystano teorię przywiązania oraz wybrane koncepcje postaw rodzicielskich. Zarówno w jednym, jak i drugim ujęciu bardzo mocno akcentowany jest bowiem wpływ rodzica na rozwój dziecka. Duże znaczenie ma też fakt, że dostępne są narzędzia do pomiaru postaw rodzicielskich i stylów przywiązania.
W książce przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w ramach seminarium licencjackiego w Katedrze Nauk o Rodzinie Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Śląskim. Badania pokazują pewne zależności między rodziną pochodzenia a funkcjonowaniem dziecka w życiu dorosłym.
Monografia składa się z dwóch części. W pierwszej poddano analizie postawy rodzicielskie i ich związek z funkcjonowaniem psychospołecznym potomstwa w życiu dorosłym (takie sfery, jak: cechy osobowości, decyzja o małżeństwie, percepcja własnej cielesności). W części drugiej zaś rozpatrzono związek między stylami przywiązania a sposobami wyrażania uczuć i cechami osobowości dorosłego dziecka.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
