Publikację należy uznać za interesującą pozycję, prezentującą problematykę edukacji, rozwoju kariery w obecnej sytuacji na rynku pracy. Przez całe życie człowiek kształtuje swoją osobowość, rozwija swoje predyspozycje, planuje przyszłość zawodową.
Zachodzące zmiany społeczno-kulturowe stawiają przed edukacją nowe wyzwania dostosowywania programów, profili kształcenia do potrzeb rynku pracy. (…) Publikacja wpisuje się w nurt dyskusji na temat konieczności zmian. Refleksje, rozważania, eksplikacje oraz eksploracje podejmowane przez Autorów publikacji, odnoszą się zarówno do rynku pracy, kariery zawodowej, ale również do wyzwań dla edukacji.
Uważam, że opracowanie ma duże walory poznawcze i praktyczne, dzięki którym może być użyteczne w działalności szkolnictwa na różnych etapach edukacyjnych, w działalności urzędów pracy, w doradztwie zawodowym, a także w kształceniu studentów.
Praca ta powinna również być przedmiotem analiz instytucji oświatowych przygotowujących osoby do wejścia na rynek pracy, urzędów pracy, instytucji walczących z bezrobociem, a także doradców zawodowych. Powinna być też przedmiotem zainteresowania studentów kierunków pedagogicznych, pracy socjalnej i wszystkich tych, którzy zajmują się problematyką bezrobocia, rynku pracy, doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy.
Z recenzji dr hab. inż. Elżbiety Sałaty, prof. UTH
Wstęp
1. Edukacja wobec wyzwań rynku pracy
Anna Maria Wójcik
Zawód edukatora ekologicznego nową perspektywą w rozwoju kariery
zawodowej studentów kierunków przyrodniczych
Bożena Alejziak
Płeć jako determinanta rozwoju zawodowego studentów turystyki
a potrzeby rynku pracy. Wybrane aspekty
Monika Mazur-Mitrowska
Pierwsza praca. Oczekiwania i obawy młodzieży kończącej zasadniczą
szkołę zawodową
Justyna Meissner-Łozińska
Młodzież szkół gimnazjalnych wobec obowiązków szkolnych
2. System doradztwa w rozwoju kariery zawodowej
Marian Piekarski
Doradztwo zawodowe w edukacji a rozwój kariery
zawodowej ucznia
Justyna Bojanowicz
Kształcenie pracowników socjalnych – motywacje i predyspozycje oraz
pomoc doradcy zawodowego
3. Zjawisko marginalizacji w zmieniającym się rynku pracy
Joanna Wróblewska-Skrzek
Trudny start. Sytuacja zawodowa młodych dorosłych
Norbert G. Pikuła, Katarzyna Białożyt
Aktywność zawodowa osób po 55. roku życia w Polsce
i Unii Europejskiej – analiza porównawcza
Katarzyna Jagielska
Jakość życia w pracy i jej wpływ na jakość życia osób starszych
Larysa Lukianova
Kwestia bezrobocia na Ukrainie – problemy i sposoby
ich rozwiązywania
Sylwester Bębas
Preferencje młodzieży, osób bezrobotnych i pracodawców dotyczące
zatrudnienia na przykładzie regionu piotrkowskiego
26 marca 1267 roku papież Klemens IV, spełniając prośby króla Czech, książąt śląskich, episkopatu polskiego oraz sióstr zakonu cysterskiego z Trzebnicy, kanonizował Jadwigę Śląską. Stało się to zaledwie w 24 lata po śmierci Jadwigi – żony księcia wrocławskiego Henryka I Brodatego, a córki Bertolda IV, księcia Meranii, i Agnieszki von Rochlitz z rodu Wettynów. Jej życie w zgodzie z wiarą, dobroczynność, fundacje kościołów i klasztorów, pomoc chorym i ubogim (m.in. założenie szpitala dla trędowatych) oraz osobista asceza legły u źródeł rodzącego się kultu. Wkrótce zaowocował on powstaniem spisanych historii jej życia. Pierwszą zachowaną wersją Legendy o Świętej Jadwidze jest tzw. kodeks lubiąski z 1353 roku, kolejną, która nie dotrwała do naszych czasów – przekaz z 1380 roku. Wreszcie trzecia to tłumaczenie na język niemiecki z 1451 roku. Ten przekaz właśnie stał się podstawą XVIII-wiecznego rękopisu Legendy o św. Jadwidze, który pod sygnaturą 303/IV znajduje się w zbiorach Biblioteki Śląskiej w Katowicach.
Niniejsza edycja, ukazująca się prawie 770 lat po śmierci Świętej, to wierne odwzorowanie tego rękopisu. Ponadto każda karta została wzbogacona o przekład tekstu niemieckiego na język polski oraz o swoisty komentarz w postaci obszernych fragmentów opracowania [K. Stronczyńskiego] z 1880 roku Legenda obrazowa o świętej Jadwidze księżnie szląskiej według rękopisu z r. 1353 przedstawiona i z późniejszymi tejże treści obrazami porównana.
W cieniu Domu Prasy to syntetyczny wybór utworów z dorobku Czesława Ludwiczka znanego nie tylko na Śląsku dziennikarza i redaktora, który dziennikarstwo traktuje nie tylko jako zawód, ale i pasję oraz życiową przygodę. Uprawia on niemal wszystkie gatunki dziennikarskie – publicystykę, szkic wspomnieniowy, historyczny, biograficzny, reportaż, recenzję czy też krótkie formy literackie. W zebranych tutaj tekstach autor sięga do przeszłości, chociaż niektóre podjęte przez niego wątki pozostają ciągle aktualne. Urodą tego zbioru jest również to, że autor opisuje co przeżył, czego był bezpośrednim obserwatorem lub bardziej aktywnym współuczestnikiem. Szczególnie interesujące są opowiadania, w których ukazuje od wewnątrz duże i ambitne katowickie środowisko dziennikarskie. To skondensowany maksymalnie wielobarwny i wielowymiarowy obraz życia polskich dziennikarzy w czasach tak zwanego realnego socjalizmu. Środowisko to traktuje z dużym sentymentem, ale z pewnością obiektywnie. I w końcu reportaże, w których opisywana rzeczywistość jest w jednym przypadku jakby zakonserwowana, w innym nieustannie zmieniająca się w oczach. Patrzy na wszystko ze swojej perspektywy, która nadaje opisowi walor świeżości i autentyczności. Utwory zebrane w tomie W cieniu Domu Prasy są dobrze literacko napisane. Ich autor operuje barwną, soczystą polszczyzną, skrótem, niebanalną metaforą. I bez wątpienia zasługują na uwagę Czytelnika.
Skąd się wzięła nazwa The Yardbirds?
Jakie były kulisy powstania Led Zeppelin?
Jak doszło do wspólnych nagrań supergrupy Jeff Beck, Jimmy Page, Nicky Hopkins, John Paul Jones, Keith Moon?
Koneksje Dreji z grupą The Doors.
Śniadaniowe jajka na bekonie smażone przez tatę Chrisa Erikowi Claptonowi.
Co było powodem napisania nowego tekstu bluesa Five Long Years?
Jakie były kulisy udziału The Yardbirds w festiwalu piosenki w San Remo i w słynnym filmie Antonioniego
Powiększenie?
Jaki związek mieli ze sobą: rosyjski fizyk i wynalazca Lew Termen, przedwojenny rybnicki hotel Świerklaniec i… Jimmy Page?
To tylko niektóre historie, o których wiedza dotrze do polskiego czytelnika.
Warto zagłębić się w lekturę tej zajmującej opowieści, a przy okazji sięgnąć po którąś z płyt Yardbirdsów, by podróż w tamte muzyczne czasy uczynić jak najpełniejszą.
Andrzej Matysik
Spis treści
Słowo wstępne
Od Autora
Alojzy Dreja, Chris Dreja, rodzinny dom
Początki angielskiego bluesa
Narodziny The Yardbirds
The Yardbirds prezentują: Jeff Beck
The Yardbirds prezentują: Jimmy Page
Four Live Yardbirds
Amerykańska scena muzyczna tamtych lat
Coś się kończy, a coś zaczyna
Show must go on
Trzech muszkieterów
Książki o The Yardbirds
Chris: wspomnienia
Wywiady
Co ostatnio działo się w życiu Chrisa
Słów kilka na zakończenie
Bibliografia
Aneks
Krytyka rozumu cyfrowego to oryginalna próba zrozumienia, w jaki sposób przebiega wielka metamorfoza XXI wieku, polegająca na totalnej cyfryzacji, i jakie może mieć konsekwencje dla psychiki człowieka współczesnego. Praca wyrasta z gruntownych analiz, opartych na wieloletnich przemyśleniach w ramach własnego systemu filozoficznego, zwanego recentywizmem, oraz na ekstensywnej znajomości najnowszej literatury przedmiotu, dotyczących współczesnych tendencji w budowaniu modelu sieci informacyjnej o globalnym zasięgu. Swoje poglądy autor wyłożył w dość oryginalny sposób, budując model tzw. pianthropus digitalis – człowieka obdarzonego tylko zdolnością odbierania informacji, i to w jedynej jej postaci, mianowicie cyfrowej. Jako przykład takiego modelu autor podaje liczbę „pi”, wyrażającą się nieskończonym i nieokreślonym szeregiem wartości dziesiętnych po przecinku. Stąd liczba „pi” występuje jako prefiksalny człon utworzonej przez autora nazwy pianthropus.
Autor wyróżnia trzy typy rozumu cyfrowego, za pomocą których człowiek współczesny może tworzyć spójne wersje cyfrowego obrazu epoki XXI wieku, nazywanej w tej książce epoką recentywizmu. Są to mianowicie: po pierwsze, rozum cyfrowy pozytywny, spełniający się jako prawdziwość wypowiedzi zaistniałych w czasie teraźniejszym; po drugie, rozum cyfrowy negatywny, spełniający się jako fałszywość wypowiedzi zaistniałych w czasie przeszłym lub przyszłym; po trzecie, rozum cyfrowy wirtualny, spełniający się jako wartość hipotetyczna wypowiedzi, zaistniałych bez użycia okolicznika czasu teraz, przedtem, potem. Wirtualność traktuje autor jako przejaw kultury i na wskroś cyfrowego stylu myślenia XXI wieku. W efekcie staje się widoczne bogactwo, konceptualny rygor, złożona logika i niewyczerpana pomysłowość obecne u netokratów w ich cyfrowym odczytywaniu świata. Jednocześnie dzięki wypracowanemu w książce nowemu ujęciu problematyki ochrony sfery psychicznej człowieka przed skutkami totalnej cyfryzacji współczesnej cywilizacji informacyjnej, autor twórczo powraca do podstawowych pytań o istotę, specyfikę i warunki profilaktycznej myśli rozwijanej przez siebie eutyfroniki.
Ukazując słabości cyfryzacji współczesnej cywilizacji, przedstawia Józef Bańka model humanizacji techniki, z jednej strony zapewniający ochronę podstawowych wartości ludzkich, z drugiej zaś wskazujący przyczyny, dla których współczesna technika staje się źródłem dobrobytu i komfortu albo psychicznych cierpień i frustracji. Modelem tym jest homo euthyphronicus – człowiek myślący kategoriami prostymi, czujnie wrażliwy i otwarty na wszystko, świadom faktu, iż warunkiem udźwignięcia przez jego psychikę ciężaru intensywnej cyfryzacji obrazu świata, w którym żyje na co dzień, jest zrozumienie ograniczonego jej sensu.
Uczta cyfrowa Józefa Bańki jest hipertekstem, w którego „sonorystycznym” tle odmilkły słyszalnym echem poprzednie dwa duże teksty tego Autora: Krytyka rozumu cyfrowego (621 stron) oraz Batożyca, albo taniec z chłostą (402 strony), układając się w monumentalną trylogię. W tekście pierwszym wygenerowany został język dzieła, w drugim – jego specyficzna atmosfera.
Uczta cyfrowa jest dziełem szczególnym. Czytana albo od początku do końca, albo przenosząc nas od fragmentów poszczególnych mów Faustów i Anhellich, do komentarzy osób siedzących przy stoliku, spełnia naturalne pragnienie Czytelnika, który – oczekując od Autora jednolitego tekstu – dostaje w hipertekście całości dzieła paletę przeróżnych wersji podobnych, lecz innych w gruncie rzeczy utworów. Bo w hipertekście literackim, który nie istniałby bez idée fixe cyfrowej nicości wiedzy, spełniają się – opisane tu bogatym językiem akademickim, ale i własnym – autorskie wizje ogrodów o rozwidlających się ścieżkach i labiryntach wokół Wieży Babel, materializujących się w wirtualne miasto cyfrowych „cudów”. Irracjonalne opisy cyfrowego miasta i żywe dialogi książki odbierają jej szczęśliwie nużący chwilami ciężar dzieła czysto naukowego, a sama Wieża Babel jawi się jako model możliwych cyfrowych światów, gdzie przyczyny – stając się matką skutków – żyją zbyt krótko, by można było je uchwycić i sprowadzić do roli zasad. Na ten symboliczny poziom cyfrowych śladów zachowań werbalnych wynosi je nieciągły i wielolinearny sposób prezentacji tekstu, zastosowany przez Autora Uczty cyfrowej. Wieża Babel w kreacji J. Bańki to dalsza wirtualizacja świata już wirtualnego, bo par excellence cyfrowego, to autorefleksyjne odzwierciedlenie wirtualnej natury rozumu cyfrowego.
Spis treści
„Fuzja horyzontów”
SPOTKANIA Z PRZEKŁADEM
Wacław M. Osadnik: Przekład jako fenomen wielosystemowy
Martina Ožbot: Słoweńskie i polskie przekładoznawstwo – wybrane zagadnienia w ujęciu porównawczym
Niko Jež: Nowe tendencje w przekładach literatury polskiej w Słowenii
Edward Balcerzan: Przekład-laboratorium. Julian Przyboś tłumaczy Pawła Tyczynę
Anna Majkiewicz: Czy stylizacja dialektalna jest nieprzetłumaczalna?
Marta Buczek: Słowacka proza naturyzmu w Polsce — z problematyki przekładu
Katarzyna Majdzik: Przekład farsy i przekład-farsa. Kłopoty z Ubu Królem po polsku
Agnieszka Adamow icz-Pośpiech: Kulturowe „świadectwa lektury” Sióstr Josepha Conrada
w przekładzie Wita Tarnawskiego
Anna Muszyńska Vizintin: Formuły tytułowe Sklepów cynamonowych Brunona Schulza w słoweńskim przekładzie
Anna Bednarczyk: Translatologiczne konteksty ekfrazy – o ilustracjach piosenek Eleny Kazancewej
Monika Gawlak: Wartość komentarza w przekładzie (w kontekście literatury słoweńskiej)
SPOTKANIA KOMPARATYSTYCZNE
Anna Krajewska: Komunikacja międzykulturowa jako teatr i jako performans
Anna Legeżyńska: „Stracone pokolenie” w prozie polskiej i obcej
Jelka Kernev Štrajn: Dwa modele poezji: Wisława Szymborska i Saša Vegri
Piotr Fast: Kilka uwag o obłędzie w literaturze (Krzysztoń, Kanowicz, Schneider, Fuks)
Anna Węgrzyniak, Tomasz Stępień: Co łączy Juliusza Słowackiego z Tarasem Szewczenką?
Danuta Szajnert: Czerwony ledykant Spinozy – apokryficzne sceny z życia filozofa (Zbigniew Herbert i Goce Smilevski)
Tone Smolej: „Dumny Polak cierpi w milczeniu”. Obraz Polaków w literaturze słoweńskiej
Marko Juvan: „Uświatawianie” Prešerna
Józef Zarek: Między słowem a obrazem. O Jiřím Kolářu w Polsce
Stefan Zabierowski: „Autor-Rodak”. Wokół polskich sporów o twórczość Conrada
Zoltan Jan: Recepcja twórczości słoweńskiego poety Cirila Zlobca we Włoszech
Leszek Małczak: Wciąż obca, czyli o slawistyce na początku XXI wieku
SPOTKANIA TEORETYCZNO- I HISTORYCZNOLITERACKIE
Grzegorz Gazda: Ku nowoczesnej historii literatury polskiej
Krzysztof Jarosz Kontener jako metafora tożsamości w Made in Mauritius Amala Sewtohula
Robert Rduch: Optant. Tragiczny los krytyka Franza Goldsteina
Alojzija Zupan Sosič: Początki i zakończenia narracji
Silvija Borovnik: Wielokulturowość w twórczości Josipa Ostiego
Miran Hladnik: Josip Lavtižar a wybory literaturoznawców
Barbara Czapik-Lityńska: Literackie kontestacje chorwackiego przełomu modernistyczno-awangardowego
Darja Pavlič: Narracyjność współczesnej poezji słoweńskiej (na przykładzie utworów Sveta poroka Vlada Žabota oraz Zemljevidi domotožja Borisa A. Novaka)
Miran Štuhec: Publicystyka Andreja Brvara
Marlena Gruda: Dominacja i zależność w powieści Filio ni doma Berty Bojetu
Alina Świeściak: Sztuka dyslokacji. O poezji Adama Zdrodowskiego
Biobibliografia prac Profesor Bożeny Tokarzowej
Noty o autorach
Indeks nazwisk
"Czekałem na tę książkę. (...) Chciałoby się metaforycznie powiedzieć, że czuje ona Śląsk i tak nim żyje, że nawet śni po śląsku! Tą wiedzą o regionie i miłością do niego dzieli się z nami w książce, na którą – powtórzę – tak czekałem. A jest to wiedza ogromna i gruntowna, zdobyta w trudzie codziennych obowiązków rodzinnych i zawodowych, zrodzona z niezliczonej ilości spotkań z ludźmi różnych środowisk, osadzona w śląskiej codzienności, a i wygenerowana z tradycji rodzinnych, miłość zaś do małej śląskiej ojczyzny jest uczuciem mądrym, wyważonym, niezaślepiającym, owszem – dostrzegającym wszystko to, co w niej dobre i piękne, ale i to, co boli, i to boli czasem bardzo" (z recenzji prof. zw. dr. hab. Jana Miodka)
Wstęp (Moje półwiecze w Radiu Katowice)
PO PROSTU LUDZIE
Pamiętać to znaczy myśleć
Zbigniew Religa
Po śląsku nauczyciele to – ?
Profesor Antoni Motyczka – przyjaciel
Kto ważniejszy i lepszy
Odszedł Gerard Cieślik
By uczniowie przerośli mistrzów
Nasze matki
Spowiedź półrocza
Karl Dedecius – Ambasador Polszczyzny
60 lat Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej
Śląscy Teksańczycy – wczoraj i dziś
„PO NASZYMU…”
A jednak dla Śląska
To nie śląszczyzna – to żargon
Dwudzieste święto Ślązaków
Fenomen „Po naszymu – czelodki”
Kto jest naszym sprzymierzeńcem
Śląskie ojczyzny w książkach zapisane
Ślązacy w Niemczech
Siedź w kącie, a znajdą cię
Czy wystarczy 13 śląskich języków
Prawo do ratowania śląszczyzny
Polterabend
Prima aprilis
TACY JESTEŚMY
Grudniowe świętowanie
U progu 2009 roku
Szlachetne zdrowie
Regionalny Kongres Podbeskidzia
Młodość, która hartowała
Definicja patriotyzmu i przyzwoitości
Pisanie to jest wartość
Ile jest wiary w ludziach
Po smoleńskiej katastrofie
Parytety
U węgierskich wód
Spierać się na argumenty
ECH, TA POLITYKA
Ojczyznę kocha się za to, że jest
Co to jest samorządność
Kto sieje wiatr, ten burze zbiera
Obudźcie się, Ślązacy
Kraj, któremu na imię Polska
Nie uczcie mnie śląskości
Nie mieszać w śląskim kotle
Roszczeniowa mniejszość śląska
Stowarzyszenie Ludności Narodowości Śląskiej
III Forum Regionów Polski i Chorwacji w Primošten
W…ć Marię Pańczyk z senatu
Lament nad śląszczyzną
ZAPACHY ŚLĄSKIEGO DOMU
Rarytas na chlebie
O arkanach sztuki kulinarnej
Zielone Świątki
Zapachy śląskiego domu
Mięsopust i kwietno niedziela
Zioła – najlepszym lekarstwem
Wyleczyć malkontenctwo
Szpajza, czyli deser
Babcia, starka, starzyk
Nasze czy nie nasze
Nie ma jak dobry sąsiad
Szkoda, nie zdążyłam
NA ZAKOŃCZENIE
O książce: Śląsk i Pani Maria (prof. Jan Malicki), Czekałem na tę książkę (prof. Jan Miodek)
O Autorce
Książka F.M.R.ydy powstała z ponad stu zdjęć wykonanych podczas pięćdziesięciu lat zawodowego fotografowania Bogdana Kułakowskiego. Większości z nich nigdy nie opublikowano. To typowe fotoreporterskie zdjęcia z „szuflady”, takie, których nie udało się sprzedać, bo były „nie na temat” lub „obok” realizowanego fotoreportażu dla prasy. Ukazują jednak sposób rejestracji i zrozumienia chwili przez autora. Zdjęcia nieważne i o niczym, ale mocne w wymowie. Wszystkie czarno-białe, pozbawione jakiejkolwiek reżyserii. To książka refleksji na widok uwiecznionej sytuacji, ciekawych dygresji młodego autora tekstów Romana Lipczyńskiego. Napisane współczesnym poetyckim językiem, odmładzającym fotografie i łączącym je w zbiór.
„Takiego albumu jeszcze nie widziałem. Ten jest genialny w swojej odkrywczej prostocie i zaborczym komizmie świata ludzi ubogich. Odnosi się wrażenie, jakby Bogdanowi Kułakowskiemu, świetnemu fotoreporterowi z Katowic, z jego ponad stutysięcznego zbioru negatywów wysypały się obrazki niezwykłych farfocli (!), które insynuują, że aparat fotograficzny od czasu do czasu wyzwalał się spod jego kontroli, pstrykał na własną rękę, by odkryć dla nas świat czystego absurdu, tragicznego komizmu i zabawnej niedorzeczności. Roman Lipczyński, niewątpliwie poeta, objaśnia fotografie lapidarnymi komentarzami. Wizualność Kułakowskiego zderzona z literackością Lipczyńskiego wyzwalają iskrę, wprowadzając nas w przestrzenie nadprzyrodzone. Brawo!”
Kazimierz Kutz
„...znów wrzesień. Znajomi pytają mnie o moje najciekawsze zdarzenie z minionych wakacji, a ja najmocniej zapamiętałem pijanego faceta na Zakopiance. Szedł z Pcimia w kierunku Stróży, odwrócony tyłem do drogi szybkiego ruchu. Prawą nogę, wysuniętą do przodu, posuwał po ciągłej linii znaczącej pobocze, lewą dociągał do prawej, znów prawa, lewa i tak dalej. Równo i dokładnie. Jego ramiona zwisały nieruchomo i wskazywały na całkowitą rezygnację, a opuszczona bezradnie głowa uporczywie śledziła trakt jego podróży. Za jego plecami pędziły setki samochodów, a on wolno, ale precyzyjnie i uporczywie, jak trolejbus, którym dawno temu jeździłem z Gdyni do Orłowa, podążał do przodu...”
Jacek Rykała – malarz, poeta, dramaturg, reżyser teatralny. Profesor na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, prowadzi Pracownię Malarstwa. Swoje prace prezentował w kilkudziesięciu krajach świata. Od roku 2005 realizuje własne sztuki w teatrze, reżyserując. Zrealizował Dom przeznaczony do wyburzenia (2005) i Mleczarnię (2007) w Teatrze Śląskim w Katowicach oraz Chłodne poranki (2012) w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu.
Jakie zmiany następują w obszarze polityki społecznej w państwach europejskich? Jak kształtował się rozwój polityki społecznej w Polsce i czy była alternatywa dla wdrażanych rozwiązań społecznych po roku 1989? Czy model realizowanej polityki społecznej w Polsce koreluje z podstawami ideologicznymi partii politycznych rządzących po transformacji ustrojowej? Dokąd zmierza rozwój usług społecznych w naszym kraju? Czy idea welfare mix jest lekarstwem na bieżące problemy społeczne? Czy aktywna polityka społeczna i elastyczne formy zatrudniania to skuteczne sposoby przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu? I wreszcie – czy możemy przewidzieć, w jakim kierunku nastąpi rozwój polityki społecznej w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości naszych czasów? Na te i inne pytania starają się odpowiedzieć w niniejszej publikacji specjaliści z różnych obszarów polityki społecznej z ośrodków naukowych z całej Polski: Akademii Pomorskiej w Słupsku, Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Pedagogicznego w Krakowie, Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego w Radomiu, Uniwersytetu Warszawskiego, Wrocławskiego oraz Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka w Warszawie.
Prometeizm ekokrytyki, jakkolwiek utopijny, czerpie z sensowności samego tekstu, stanowi próbę zatrzymania w nim rzeczywistości niejako już utraconej. Czyni to następująco: poprzez przedstawienia przyrody, czyli spoetyzowanych, lecz biologicznych światów życia; przez ożywienie w tekście funkcji naturalnego środowiska i jego mieszkańców; przez nadanie naturze znaczenia nie tylko estetycznego, ale empirycznego.
Książka publikowana jest w 25. rocznicę inicjacji w 1991 roku edycji "Guliwera", jedynego w Polsce specjalistycznego czasopisma poświęconego w całości literaturze dla dzieci i młodzieży. Periodyk adresowany jest do środowisk zawodowo zainteresowanych książką dla dziecka: nauczycieli, bibliotekarzy, pedagogów, księgarzy, wydawców i rodziców.
Dlaczego oczy wszystkich technologicznych entuzjastów zwrócone były na poczynania Steve’a Jobsa? Jak firma Apple zmieniła nasze zachowania komunikacyjne ? Dlaczego uważam, że nasza kultura zaczęła być poddawana „appleizacji”?
„Przejście na dietę jabłkową” (niejako przymusowe) mogłoby być kwintesencją współczesnej kultury. Apple chce, by każdy człowiek toczył iLife (nieprzypadkowo pakiet oprogramowania służący do obróbki zdjęć, filmów, tworzenia muzyki, dołączany do każdego nowo zakupionego Maca, nosi właśnie taką nazwę). iFilozofia ma być częścią naszego życia. Czy jednak w związku z tym „I” (czyli „ja”) stanie się podrzędne względem „i” („zappleizowanego” przedrostka) i ostatecznie podmiot stanie się przedmiotem? Czy rzeczywiście jesteśmy świadkami postępującej reifikacji? Jaką cenę przyjdzie nam zapłacić za wybór iLife? Przedstawione problemy znajdą rozwinięcie w kolejnych rozdziałach tej pracy.
Chcąc skupić się na swoistym fenomenie produktów koncernu z Cupertino, pragnę poruszyć kwestie estetyki, designu, antropologii mediów czy też filozofii kultury. Interesują mnie również zmiany zachowań komunikacyjnych, które dokonały się w ciągu kilku lat za pośrednictwem kontaktu użytkowników z tymi technologiami.
Książka obejmuje dwa obszary tematyczne: pierwszy skoncentrowany na produktach Apple, a drugi na analizie tych aspektów (estetyka, desing, antropologia filozofii i kultury), w które wtargnęły opisywane nowe media.
Ze wstępu
Kino autorskie od początku swojego istnienia wykazywało duże zainteresowanie problematyką śmierci i na ogół traktowało ją tradycyjnie jako temat ważny i poważny, którego nie sposób uniknąć w refleksji nad życiem człowieka i kondycją tworzonej przez niego sztuki. Artyści filmowi stworzyli wiele oryginalnych, nacechowanych subiektywnymi przekonaniami i odczuciami poetyk i stylistyk ekranowych poświęconych tzw. sytuacjom granicznym, sygnalizującym i symbolizującym kres egzystencji, pojmowanej jako szczególny, tylko właściwy człowiekowi sposób istnienia. Każdy mistrz X muzy wniósł w XX wieku, zwłaszcza do lat sześćdziesiątych, w okresie poprzedzającym postmodernizm, swój wkład do światowej tanatologii, o czym świadczy lektura najważniejszych zarysów dziejów sztuki ekranowej.
jest pokłosiem zorganizowanej w maju 2011 roku w Katowicach międzynarodowej konferencji poświęconej językowi i literaturze Serbołużyczan. Spotkanie badaczy i miłośników piśmiennictwa małego zachodniosłowiańskiego narodu, z którym od stuleci łączyły nas więzy przyjaźni, uświadomiło obecnym, iż znajomość jego kultury, historii i teraźniejszości jest w Polsce znikoma. Towarzysząca spotkaniu żywa dyskusja stała się impulsem do opracowania publikacji, której celem jest zaprezentowanie najnowszego stanu badań nad językiem i literaturą serbołużycką w polskich i niemieckich ośrodkach naukowych.
Zaproponowany układ treści pozwala poznać najnowsze kierunki rozwoju sorabistyki w Polsce i na Łużycach, jak też zwrócić uwagę na kręgi tematyczne będące przedmiotem zainteresowania i dociekań wybitnych badaczy przedmiotu, np. Jadwigi Zieniukowej z Warszawy, Tadeusza Lewaszkiewicza z Poznania, Tomasza Derlatki z Lipska czy Dietricha Scholze-Šołty z Budziszyna, a także grona ich wychowanków i uczniów, młodych pracowników naukowych. Obok artykułów poświęconych wybranym aspektom i zjawiskom języka i literatury serbołużyckiej zamieściliśmy w książce przyczynki dokumentujące działalność sorabistyczną śląskich slawistów, literatów, tłumaczy i przyjaciół Łużyc, a także artykuły o problematyce historycznej. W Katowicach, mieście, które począwszy od połowy lat 30., kończąc na latach 80. XX wieku, pielęgnowało pamięć o wybitnych twórcach kultury Serbołużyczan, organizując wystawy, spotkania i imprezy z udziałem łużyckich pisarzy, grafików i aktorów; w ostatnich latach zabrakło ludzi otwartych na kontakty z Łużycami i zdolnych do kontynuowania trudu poprzedników.
Książkę zamyka wywiad ze znakomitym współczesnym pisarzem łużyckim, przyjacielem Polaków, znanym w Polsce z przekładów wierszy Benediktem Dyrlichem oraz głos niemieckich badaczy, sygnalizujący problemy związane z różnym statusem prawnym mniejszości narodowych i etnicznych.
„Nie ma się wątpliwości, że książka Marii Fiderkiewicz jest dziełem fundamentalnym dla zrozumienia nie tylko fenomenu Sówki, ale całego śląskiego mikroświata śląskich górników, którzy w ezoteryzmie i symbolice synkretycznych światopoglądów widzieli szansę na zbawienie, ale także na udanie się w inne realia tajemnicy bytu, będącego zawsze wyborem moralnym”.
Ze wstępu prof. zw. dra hab. Wojciecha Józefa Burszty
Maria Barbara Fiderkiewicz – antropolog kultury, muzealnik, eseistka i poetka. Absolwentka studiów kulturoznawczych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach oraz podyplomowych z zakresu etnologii na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Współorganizatorka restytuowanego Muzeum Śląskiego w Katowicach (1995–2007), kreatorka działu sztuki pogranicza w tym muzeum oraz założycielka autorskich galerii sztuki, m.in. „P”, „Se-Ma-for”, Galerii Sztuki na Pograniczu w Mysłowickim Centrum Kultury, Galerii Sztuki Pogranicza w Muzeum Śląskim w Katowicach. Współzałożycielka interdyscyplinarnej Grupy Sztuki Ekspresyjnej w Katowicach (1985 r. - debiut poetycki). Propagatorka sztuki tzw. innej, outsider art i art brut. Autorka oraz kuratorka ponad stu wystaw sztuki w kraju oraz w Europie (Warszawa, Gdańsk, Kraków, Jever, Monachium, Sztokholm) m.in.: Erwina Sówki, Piotra Stożka, Michała Litkiwa, Tomasza Sętowskiego, Jerzego Przybyły, Andrzeja Urbanowicza. Autorka wielu opracowań naukowych i popularnonaukowych, esejów i artykułów z zakresu kultury i sztuki wizualnej oraz książek (Śląscy pariasi pędzla i dłuta, 1994; Biogramy śląskich plastyków sztuki pogranicza, 2005; Kicz w kulturze, 2006; Sztuka pogranicza. Między etnosztuką a sztuką akademicką, 2007). Popularyzatorka kultury, założycielka Klubu Śląskich Artystów Amatorów w Mysłowickim Centrum Kultury.
Spis treści
Kilka, w zasadzie zbędnych, uwag wstępnych
Preludium
Odsłona I. Śladami szyfru
Mapa znaczeń
Od regionalnych korzeni do kultury popularnej
Odsłona II. Przesłania i treści
Kontekst sztuki ponowoczesnej
Realizm magiczny, czyli Ananda na Nikiszu
Odsłona III. Skąd przybywasz, dokąd zmierzasz, artysto?
Śląski mikro- i makrokosmos
Nikiszowiec jako tekst kultury i centrum świata
Hałda – na granicy dwóch światów
Od okultyzmu do Hare Kriszna
Odsłona IV. Więcej niż pacierz
Hare Kriszna – to Ja!
Barbara i Ona
Manu – ojciec z dziećmi w Kosmosie
Odsłona V. Boska moc kobiecości
Odsłona VI. Model wszechświata w twórczości Erwina Sówki
Finał
Literatura
Streszczenie
W książce Czytelnik znajdzie odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób na podstawie analizy materiału biologicznego można określić przyczyny zatrucia po spożyciu grzybów oraz podjąć właściwy sposób leczenia. Książka jest barwnym atlasem grzybów trujących wraz z zarodnikami, będących najczęstszą przyczyną zatruć oraz podobnych do nich grzybów jadalnych. Zawiera tok postępowania analitycznego, a także krótki zarys objawów klinicznych zatruć najbardziej trującymi gatunkami grzybów, może więc stanowić doskonałe repetytorium wiedzy z grzyboznawstwa dla lekarzy pierwszego kontaktu, lekarzy rodzinnych i wszystkich zajmujących się osobami zatrutymi. Uwzględnia potrzeby analityków laboratoriów wykonujących analizy, pracowników stacji sanitarno-epidemiologicznych i studentów analityki medycznej. W książce Czytelnik znajdzie odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób na podstawie analizy materiału biologicznego można określić przyczyny zatrucia po spożyciu grzybów oraz podjąć właściwy sposób leczenia. Książka jest barwnym atlasem grzybów trujących wraz z zarodnikami, będących najczęstszą przyczyną zatruć oraz podobnych do nich grzybów jadalnych. Zawiera tok postępowania analitycznego, a także krótki zarys objawów klinicznych zatruć najbardziej trującymi gatunkami grzybów, może więc stanowić doskonałe repetytorium wiedzy z grzyboznawstwa dla lekarzy pierwszego kontaktu, lekarzy rodzinnych i wszystkich zajmujących się osobami zatrutymi. Uwzględnia potrzeby analityków laboratoriów wykonujących analizy, pracowników stacji sanitarno-epidemiologicznych i studentów analityki medycznej.
W książce zaprezentowano koncepcję wymiany informacji, czyli komunikacji między gałęzią turystyczną (podmiotami gospodarczymi, regionami) a rynkiem turystycznym i otoczeniem. Autorzy przedstawili najlepsze narzędzia i metody komunikacji dla tej specyficznej gałęzi gospodarczej. Książka przeznaczona jest dla studentów wszystkich kierunków studiów związanych z turystyką, pracowników administracji państwowej i samorządowej zajmujących się turystyką, właścicieli, menadżerów i pracowników podmiotów gospodarczych gałęzi turystycznej, pracowników i działaczy organizacji turystycznych.
Ze wstępu
Książka powstała w wyniku połączenia nowoczesnej wiedzy w zakresie pielęgniarstwa w ginekologii z doświadczeniem wynikającym z praktyki i obserwacji dydaktycznej. Układ i treść zostały dostosowane do nowo opracowanego programu nauczania w systemie szkolenia na poziomie studiów zawodowych pierwszego stopnia.
W monografii ujęto ogólne zasady obowiązujące w planowaniu i realizacji opieki pielęgniarskiej metodą procesu pielęgnowania.
Zagadnienia podjęte w publikacji należy traktować jako propozycję rozwiązań modelowych. Praca ma charakter otwarty, a informacje w niej zawarte mogą stanowić podstawę do dalszej pracy naukowo-dydaktycznej. Opracowując poszczególne tematy, autorzy starali się uwzględnić wszystkie zadania i funkcje położnej w procesie pielęgnowania w ginekologii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
