Rozważania na temat wartości rozpoczynamy od przypomnienia wypowiedzi
znakomitego socjologa, aby – w taki to sposób – poniekąd uzasadnić nasze
racje do zajmowania się wartościami. Otóż Florian Znaniecki w jednej ze
swoich prac pt. „Społeczne role uczonych” zamieścił fragment poświęcony refleksji
nad tym, czy socjologowie powinni zajmować się problematyką wartości.
Doszedł do następujących wniosków, że „... każdy przedstawiciel socjologii
stosowanej, a być może także każdej innej nauki stosowanej, pragnący
przyczynić się, choćby w niewielkim stopniu, do ukształtowania się przyszłej
ludzkości, winien umieć myśleć systematycznie jak filozofowie wartości i znać
najważniejsze z rozwiniętych przez nich ideałów, by służyły mu za wskazówkę
przy dokonywaniu wyborów przyszłych celów”.
Socjologów-teoretyków Znaniecki jest skłonny zwolnić od tej powinności,
chociaż zalecając im dbałość o to, aby mieli „wolność prowadzenia badań
indukcyjnych i dochodzenia do uogólnień teoretycznych”, wskazuje konieczność
pielęgnowania tej wartości, jaką jest wolność do prezentowania poglądów
naukowych i wyników własnych dociekań. Tym samym zwraca uwagę na
to, że – nawet w sferze zainteresowań teoretycznych – nie należy unikać problemu
wartości. Jeżeli teoria jakiejkolwiek nauki ma bowiem służyć ludziom,
to musi być przecież wartościująco zorientowana, czyli ukierunkowana na te
wartości, które są ludziom szczególnie drogie i z którymi łączą oni swoje nadzieje
dotyczące najważniejszych dla nich spraw związanych z ich istnieniem
oraz rozwojem zarówno osobniczym, jak i gatunkowym.
Spis treści
1. Wprowadzenie w podjętą problematykę
2. Metodologiczne problemy wynikające z rozważań wokół wartości
2.1. Poszukiwania odpowiedzi na pytanie: co to jest wartość?
2.2. Świat wartości – jako trzecie środowisko gatunku Homo sapiens
2.3. Typologia wartości
3. Funkcje spełniane przez wartości w systemie społecznym
3.1. Określenie systemu społecznego
3.2. Rola wartości w systemie społecznym
3.3. Krótkie wnioski porządkujące dotychczasowe rozważania
4. Wpływ wartości na myślenie, postawy i zachowania ludzi
4.1. Rozważania wstępne
4.2. Proces internalizacji wartości i jego wpływ na myślenie, postawy
i zachowania ludzi
4.3. Etapy oddziaływania wartości na myślenie, postawy i zachowania ludzi
4.4. Wartości a motywacje
4.5. Motywacje a potrzeby
4.6. Społeczne uwarunkowania motywacji ludzi
5. Praca ludzka jako wartość
5.1. Określenie przedmiotu rozważań
5.2. Rozwój poglądów na wartość pracy ludzkiej
5.3. Pozytywne i negatywne konsekwencje pracy człowieka
6. Prawda jako wartość
7. Pokój jako wartość
8. Pieniądz jako wartość
8.1. Uwagi wstępne
8.2. Właściwości i funkcje pieniądza w życiu społeczno-gospodarczym
8.3. Postawy wobec pieniądza i ich wpływ na zachowania ludzi
9. Autorytet i prestiż jako wartość
9.1. Dlaczego ludzie chcą mieć autorytet i cieszyć się prestiżem?
9.2. Uwarunkowania autorytetu i prestiżu oraz ich rodzaje
9.3. Funkcje spełniane przez autorytet oraz prestiż
9.4. O osobliwościach takich wartości, jakimi są autorytet i prestiż
10. Czy nauka jest wartością?
11. Fachowość jako wartość
11.1. Wprowadzenie w problematykę rozważań
11.2. Czy w polskim społeczeństwie fachowość jest postrzegana jako
wartość?
11.3. Uwagi końcowe
12. Tolerancja jako wartość
13. Wolność jako wartość
14. Godność ludzka jako wartość
14.1. Refleksje wokół godności człowieka
14.2. Problem godności człowieka w naszych czasach
14.3. Rynek pracy a godność człowieka
15. Czy normalność jest wartością?
16. Przyjaźń jako wartość
Można uwierzyć
Tę historię można było snuć na różne sposoby. Słowo snuć wyświetla tu zresztą całkiem nieoczekiwanie owych sposobów cały zestaw! Od skręcania nitki z "przędziwa" opowieści w kształt rewidowanych symboli, przez tworzenie osnowy jakiejś innej narracyjnej "tkaniny", po całkiem już dymno-mgielne zasnucie ponowoczesną dekonstrukcją, co z kolei zbliżyłoby niechybnie Czytelnika do mało sensownego snucia się (wolno i bez celu) po labiryncie kolejnego eksperymentu...
Droga do Emaus ... Już w chwili czytania tytułu zostajemy postawieni przed jednym z najbardziej intrygujących i pięknych obrazów Nowego Testamentu, obrazem spotkania Zmartwychwstałego Boga, którego człowiek nie rozpoznaje od razu, chociaż Go widzi. Chociaż z nim rozmawia. Siła przekazu jest tak wymowna, że nie potrzebuje on w żadnym czasie jakichkolwiek "uwspółcześnień". Może natomiast (i tak się działo) inspirować różne teksty kultury, przydając im uniwersalnych znaczeń.
Tylko jak dzisiaj, w sytuacji wyczerpania form, kreacyjnej bezsiły i zwyczajnego braku powagi sprostać w sztuce takiemu zadaniu? Zasnuty (powróćmy do tego wymownego słówka) brakiem czytelnych kryteriów krajobraz sprzyja najczęściej pomysłom ekstremalnym, obliczonym na błysk efektu, na szokującą dekonstrukcję. Zatem i narzędzia nie te i atmosfera raczej rozrzedzona. (...)
Maciej Szczawiński - maj 2017 r.
Celem niniejszego studium jest zgromadzenie danych empirycznych pozwalających na zbadanie wystąpienia syndromu wypalenia zawodowego wśród pracowników socjalnych. Badania zostały przeprowadzone w oparciu o własny model wypalenia, według którego wypalenie zawodowe to stan fizycznego, emocjonalnego i psychicznego wyczerpania człowieka, który spowodowany jest różnorodnością ról zawodowych, czynnikami organizacyjnymi oraz relacjami społecznymi i interpersonalnymi w środowisku pracy.
Ważne miejsce w zaproponowanym przez autorkę dysertacji modelu wypalenia zawodowego zajmuje motywacja, cele i oczekiwania związane z pracą. Jednocześnie autorka przyjęła, że na odczuwalność satysfakcji w pracy lub jej brak, która prowadzi do wypalenia zawodowego, znaczący wpływ mają warunki organizacyjne pracy. Wśród czynników organizacyjnych autorka wyróżniła: warunki pracy, warunki zatrudnienia oraz treść pracy. Jednocześnie istotnym elementem pracy jest środowisko społeczne w pracy oraz sposoby i strategie radzenia sobie w sytuacjach stresowych – pełnią one znaczącą rolę w odczuwaniu wypalenia zawodowego.
Stworzony przez autorkę niniejszej dysertacji model wypalenia zawodowego zakłada, że długotrwałe obciążenie warunkami organizacyjnymi pracy, złożoność ról zawodowych, brak wspierającego środowiska pracy oraz zła komunikacja prowadzą do odczuwania stresu i spadku motywacji. W przypadku nieprawidłowych sposobów i strategii radzenia sobie ze stresem wpływają na wystąpienie wypalenia zawodowego.
Adam Lisik, profesor zwyczajny dr hab. inż. architekt.
Autor ponad 200 zrealizowanych ważnych obiektów architektonicznych o zróżnicowanych programach użytkowych, do których należą między innymi domy mieszkalne wielorodzinne i jednorodzinne, obiekty sakralne, w tym kościoły i kaplice oraz Ołtarz Papieski w Gliwicach (1999).
Projekty autorskie i ich realizacje eksponowane w kraju (Kraków, Katowice, Kielce, Gliwice, Nysa, Warszawa) i za granicą (Toronto, Halle, Praga, Lwów) stanowiły także tworzywo dla prac naukowo-badawczych i wydawnictw.
Spis treści
WSTĘP
Założenia ideowe
Założenia teoretyczne
Symbolika w architekturze sakralnej w ujęciu autora
PROJEKTY I REALIZACJE
OŁTARZ PAPIESKI
Gliwice – ołtarz papieski
KOŚCIOŁY
Mysłowice – Janów Miejski – kościół rzymskokatolicki
Piekary Śląskie – Osiedle Józefka – kościół rzymskokatolicki
Knurów – kościół rzymskokatolicki
Zagórnik k. Andrychowa – kościół rzymskokatolicki
Chrząstowice – Tłuczań k. Skawiny – kościół rzymskokatolicki
Szczejkowice k. Żor – kościół rzymskokatolicki
Hołdunów k. Tychów – kościół ewangelicko-augsburski
Czechowice Ligota – Miliardowice – kościół rzymskokatolicki
Zawiercie – kościół rzymskokatolicki
Ławki k. Mysłowic – kościół rzymskokatolicki
Dąbrowa Górnicza – kościół rzymskokatolicki
Mysłowice – Osiedle Wielka Skotnica – kościół rzymskokatolicki
Bąków k. Strumienia – kościół rzymskokatolicki
Grodzisko Dolne k. Leżajska – kościół rzymskokatolicki
Cieszyn – Marklowice – kościół rzymskokatolicki
Czyżowice k. Wodzisławia Śląskiego – kościół rzymskokatolicki
Gliwice – kościół rzymskokatolicki
Świdwin – kościół rzymskokatolicki
KAPLICE
Chełm Śląski k. Mysłowic – kaplica cmentarna
Brzezinka k. Mysłowic –kaplica przedpogrzebowa
Ławki k. Mysłowic – kaplica cmentarna
DOM PARAFIALNY Piekary Śląskie – Osiedle Józefka
Boguszowice k. Rybnika
Wybrane projekty i realizacje
Projekty kościołów – niezrealizowane
Warszawa, Świątynia Opatrzności Bożej. Konkurs 2000
Streszczenia
SUPLEMENT
Wybrane materiały prasowe, opinie
Wykaz obiektów sakralnych zaprojektowanych przez autora
Zrealizowane obiekty sakralne opisane w książce
i nazwiska księży budowniczych
Nazwiska osób współpracujących z autorem monografii
WYBRANE TEKSTY
Dydaktyka, prace naukowe, artykuły, przedruki, wystawy, opinie, podziękowania,
wyróżnienia
Współczesna architektura sakralna w regionie górnośląskim. Adam Lisik
Architektura sakralna a ruch odnowy liturgicznej. Na przykładzie obiektów
diecezji katowickiej. Ks. Jerzy Nyga
Bogu i ludziom. Nowe kościoły w diecezji katowickiej.
Ks. Jerzy Nyga, ks. Marian Zielniok
Konferencja naukowo-techniczna z cyklu „Budownictwo miast i wsi”
budownictwo sakralne 96. Adam Lisik
Ołtarz papieski. Z Życia Politechniki Śląskiej – tekst redakcyjny
Kompleks sakralny w Mysłowicach-Ławkach, czyli wielkie dzieło małej
wspólnoty. Ks. dr Marian Zielniok
Budowle sakralne Adama Lisika. Alicja Szubert-Olszewska
Symbolika w architekturze sakralnej Adama Lisika. Ks. Leszek Makówka
O twórczości w architekturze sakralnej Adama Lisika. Ks. Jerzy Nyga
Wielowymiarowość znaczeniowa przestrzeni sacrum w „Otwartych
strukturach architektonicznych” Adama Lisika. Bogusław Szuba
Jak malowałem Drogę Krzyżową w Ławkach. Maciej Bieniasz
Stan subtelnej równowagi. Magdalena Żmudzińska-Nowak
Opinia dotycząca wniosku o nagrodę Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Aleksander A. Grygorowicz
Azyl piękna – kościół w Ławkach. Alicja Szubert-Olszewska
Architektura przestrzeni i światła. Romuald Loegler
Wystawy
Książka prezentuje aktualność funkcji architektury świątyni gotyckiej jako syntezę architektury i liturgii istniejącej obecnie w przestrzeniach gotyckich. Podobna synteza dokonywała się we Francji w XII wieku przy narodzinach gotyku. Dotyczy to architektury wykreowanej przez Opata Sugeriusza w Saint-Denis obok Paryża. Definiuje się konstrukcję szkieletową, związaną z ostrołukowym sklepieniem żebrowym jako rozwiązanie funkcjonalne i symboliczne dobrze służące mistycznej przestrzeni gotyku. Eksponuje się dzieło kreowania bardzo wysokiego wnętrza architektonicznego, rozciągającego się od zachodu na wschód z istniejącym na zakończeniu nawy głównej chórem, otoczonym ambitem z kaplicami promienistymi.
Według książki symetryczna fasada z Île-de-France z dwoma wieżami i wielką różą po środku nich podkreśla plan, który dobrze akceptuje ekspozycję chóru gotyckiego na zakończeniu nawy głównej. Opisuje się architekturę posiadającą fasadę budowaną jako wielkie symboliczne drzwi portalowe. Na tej fasadzie przy udziale rzeźb i witraży prezentuje się mieszkańców Domu Bożego. Porównuje się to z gotykiem bramandzkim, w którym jedna wieża fasadowa sygnalizuje symetrycznie początek drogi prowadzącej do chóru gotyckiego.
Książka w sposób szczególny eksponując świątynie francuskie i belgijskie przedstawia funkcję liturgiczną w epoce wydzielającej przy pomocy lektorium chór z ołtarzem zbudowanym w sanktuarium wobec nawy z wiernymi. Kwestia dotyczy faktu budowania dwóch kościołów, gdy jeden z nich, stanowiąc chór, jest zamykany wewnątrz drugiego.
Książka definiuje przestrzeń chóru jako strefę bez podpór wewnętrznych, porównywalnych z przestrzenią współczesnej nawy tworzącej wnętrze sakralne również bez podpór wewnętrznych. Dotyczy to konsolidacji stylu gotyckiego z innymi stylami, które w nim odnajdują inspirację. Likwidację lektoriów gotyckich tłumaczy się jako obowiązkową po Soborze Trydenckim (1545—1563), będącą w zgodzie z odnową liturgiczną II Soboru Watykańskiego. Wraz z uszanowaniem dziedzictwa gotyckiego, nie zapomina się o architekturze neogotyckiej, szukającej odpowiedzi odnośnie aktualności funkcji architektury gotyckiej. Dla wytłumaczenia aktualności funkcji w architekturze świątyni gotyckiej, często opisuje się i eksponuje ilustracyjnie wnętrza starych kościołów, które są odnawiane liturgicznie po II Soborze Watykańskim (1962—1965).
Biblioteka Gerontologii Społecznej jest przedsięwzięciem naukowym powstałym z inicjatywy badaczy skupionych wokół tematyki psychospołecznego funkcjonowania osób starszych w Polsce i za granicą. Wydane do tej pory tomy poruszały szereg zagadnień związanych z różnorodną problematyką edukacyjną, społeczną, medyczną, zdrowotną czy też zagospodarowania czasu wolnego. W wybranych tekstach poprzednich tomów można było dostrzec, iż niektórzy autorzy podkreślają znaczenie zmian technicznych determinujących jakość życia osób starszych. Idąc tym tropem zespół redakcyjny postanowił poświęcić kolejny tom zagadnieniu rozwoju społeczeństwa informacyjnego ze szczególnym uwzględnieniem wątków andragogicznych, tym samym służąc m.in. podniesieniu jakości kształcenia najstarszej, zmarginalizowanej na tle technologicznym grupy społecznej.
Tom został podzielony na trzy główne działy: seniorzy w „płynnej ponowoczesności”, edukacja osób starszych w zakresie nowych mediów, e-usługi i e-rozwiązania dla osób w „złotym wieku”. Pierwszy składa się głównie z tekstów przeglądowych, ukazujących zależność pomiędzy zmianami społecznymi a implementacją rozwiązań technicznych w życie codzienne oraz zawodowe.
Drugi wyodrębniony dział ukazuje dydaktyczne aspekty i możliwości, a także wyniki badań związane z przygotowaniem seniorów do odbioru oraz sprawnego korzystania z nowych mediów. Ostatni dział, podnoszący problematykę e-usług dla osób starszych, podkreśla różnorodność mediów elektronicznych jako narzędzi służących podnoszeniu jakości życia. Autorzy ukazują znaczenie e-usług i rozwiązań takich jak: blogi internetowe, portale społecznościowe i dyskusyjne, sklepy internetowe, telefony komórkowe, e-nauczanie czy też – coraz mniej futurystyczne – medialaby. Zebrane teksty są napisane przez pracowników polskich ośrodków naukowych (Kraków, Bielsko-Biała, Wrocław, Warszawa, Poznań) jak i zagranicznych (Bratysława, Dortmund). O wartości praktycznej zgromadzonego materiału świadczy fakt, iż część autorów odwołuje się do własnych doświadczeń dydaktycznych zdobytych podczas kształcenia seniorów.
Publikację należy uznać za interesującą pozycję, prezentującą problematykę edukacji, rozwoju kariery w obecnej sytuacji na rynku pracy. Przez całe życie człowiek kształtuje swoją osobowość, rozwija swoje predyspozycje, planuje przyszłość zawodową.
Zachodzące zmiany społeczno-kulturowe stawiają przed edukacją nowe wyzwania dostosowywania programów, profili kształcenia do potrzeb rynku pracy. (…) Publikacja wpisuje się w nurt dyskusji na temat konieczności zmian. Refleksje, rozważania, eksplikacje oraz eksploracje podejmowane przez Autorów publikacji, odnoszą się zarówno do rynku pracy, kariery zawodowej, ale również do wyzwań dla edukacji.
Uważam, że opracowanie ma duże walory poznawcze i praktyczne, dzięki którym może być użyteczne w działalności szkolnictwa na różnych etapach edukacyjnych, w działalności urzędów pracy, w doradztwie zawodowym, a także w kształceniu studentów.
Praca ta powinna również być przedmiotem analiz instytucji oświatowych przygotowujących osoby do wejścia na rynek pracy, urzędów pracy, instytucji walczących z bezrobociem, a także doradców zawodowych. Powinna być też przedmiotem zainteresowania studentów kierunków pedagogicznych, pracy socjalnej i wszystkich tych, którzy zajmują się problematyką bezrobocia, rynku pracy, doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy.
Z recenzji dr hab. inż. Elżbiety Sałaty, prof. UTH
Wstęp
1. Edukacja wobec wyzwań rynku pracy
Anna Maria Wójcik
Zawód edukatora ekologicznego nową perspektywą w rozwoju kariery
zawodowej studentów kierunków przyrodniczych
Bożena Alejziak
Płeć jako determinanta rozwoju zawodowego studentów turystyki
a potrzeby rynku pracy. Wybrane aspekty
Monika Mazur-Mitrowska
Pierwsza praca. Oczekiwania i obawy młodzieży kończącej zasadniczą
szkołę zawodową
Justyna Meissner-Łozińska
Młodzież szkół gimnazjalnych wobec obowiązków szkolnych
2. System doradztwa w rozwoju kariery zawodowej
Marian Piekarski
Doradztwo zawodowe w edukacji a rozwój kariery
zawodowej ucznia
Justyna Bojanowicz
Kształcenie pracowników socjalnych – motywacje i predyspozycje oraz
pomoc doradcy zawodowego
3. Zjawisko marginalizacji w zmieniającym się rynku pracy
Joanna Wróblewska-Skrzek
Trudny start. Sytuacja zawodowa młodych dorosłych
Norbert G. Pikuła, Katarzyna Białożyt
Aktywność zawodowa osób po 55. roku życia w Polsce
i Unii Europejskiej – analiza porównawcza
Katarzyna Jagielska
Jakość życia w pracy i jej wpływ na jakość życia osób starszych
Larysa Lukianova
Kwestia bezrobocia na Ukrainie – problemy i sposoby
ich rozwiązywania
Sylwester Bębas
Preferencje młodzieży, osób bezrobotnych i pracodawców dotyczące
zatrudnienia na przykładzie regionu piotrkowskiego
26 marca 1267 roku papież Klemens IV, spełniając prośby króla Czech, książąt śląskich, episkopatu polskiego oraz sióstr zakonu cysterskiego z Trzebnicy, kanonizował Jadwigę Śląską. Stało się to zaledwie w 24 lata po śmierci Jadwigi – żony księcia wrocławskiego Henryka I Brodatego, a córki Bertolda IV, księcia Meranii, i Agnieszki von Rochlitz z rodu Wettynów. Jej życie w zgodzie z wiarą, dobroczynność, fundacje kościołów i klasztorów, pomoc chorym i ubogim (m.in. założenie szpitala dla trędowatych) oraz osobista asceza legły u źródeł rodzącego się kultu. Wkrótce zaowocował on powstaniem spisanych historii jej życia. Pierwszą zachowaną wersją Legendy o Świętej Jadwidze jest tzw. kodeks lubiąski z 1353 roku, kolejną, która nie dotrwała do naszych czasów – przekaz z 1380 roku. Wreszcie trzecia to tłumaczenie na język niemiecki z 1451 roku. Ten przekaz właśnie stał się podstawą XVIII-wiecznego rękopisu Legendy o św. Jadwidze, który pod sygnaturą 303/IV znajduje się w zbiorach Biblioteki Śląskiej w Katowicach.
Niniejsza edycja, ukazująca się prawie 770 lat po śmierci Świętej, to wierne odwzorowanie tego rękopisu. Ponadto każda karta została wzbogacona o przekład tekstu niemieckiego na język polski oraz o swoisty komentarz w postaci obszernych fragmentów opracowania [K. Stronczyńskiego] z 1880 roku Legenda obrazowa o świętej Jadwidze księżnie szląskiej według rękopisu z r. 1353 przedstawiona i z późniejszymi tejże treści obrazami porównana.
W cieniu Domu Prasy to syntetyczny wybór utworów z dorobku Czesława Ludwiczka znanego nie tylko na Śląsku dziennikarza i redaktora, który dziennikarstwo traktuje nie tylko jako zawód, ale i pasję oraz życiową przygodę. Uprawia on niemal wszystkie gatunki dziennikarskie – publicystykę, szkic wspomnieniowy, historyczny, biograficzny, reportaż, recenzję czy też krótkie formy literackie. W zebranych tutaj tekstach autor sięga do przeszłości, chociaż niektóre podjęte przez niego wątki pozostają ciągle aktualne. Urodą tego zbioru jest również to, że autor opisuje co przeżył, czego był bezpośrednim obserwatorem lub bardziej aktywnym współuczestnikiem. Szczególnie interesujące są opowiadania, w których ukazuje od wewnątrz duże i ambitne katowickie środowisko dziennikarskie. To skondensowany maksymalnie wielobarwny i wielowymiarowy obraz życia polskich dziennikarzy w czasach tak zwanego realnego socjalizmu. Środowisko to traktuje z dużym sentymentem, ale z pewnością obiektywnie. I w końcu reportaże, w których opisywana rzeczywistość jest w jednym przypadku jakby zakonserwowana, w innym nieustannie zmieniająca się w oczach. Patrzy na wszystko ze swojej perspektywy, która nadaje opisowi walor świeżości i autentyczności. Utwory zebrane w tomie W cieniu Domu Prasy są dobrze literacko napisane. Ich autor operuje barwną, soczystą polszczyzną, skrótem, niebanalną metaforą. I bez wątpienia zasługują na uwagę Czytelnika.
Skąd się wzięła nazwa The Yardbirds?
Jakie były kulisy powstania Led Zeppelin?
Jak doszło do wspólnych nagrań supergrupy Jeff Beck, Jimmy Page, Nicky Hopkins, John Paul Jones, Keith Moon?
Koneksje Dreji z grupą The Doors.
Śniadaniowe jajka na bekonie smażone przez tatę Chrisa Erikowi Claptonowi.
Co było powodem napisania nowego tekstu bluesa Five Long Years?
Jakie były kulisy udziału The Yardbirds w festiwalu piosenki w San Remo i w słynnym filmie Antonioniego
Powiększenie?
Jaki związek mieli ze sobą: rosyjski fizyk i wynalazca Lew Termen, przedwojenny rybnicki hotel Świerklaniec i… Jimmy Page?
To tylko niektóre historie, o których wiedza dotrze do polskiego czytelnika.
Warto zagłębić się w lekturę tej zajmującej opowieści, a przy okazji sięgnąć po którąś z płyt Yardbirdsów, by podróż w tamte muzyczne czasy uczynić jak najpełniejszą.
Andrzej Matysik
Spis treści
Słowo wstępne
Od Autora
Alojzy Dreja, Chris Dreja, rodzinny dom
Początki angielskiego bluesa
Narodziny The Yardbirds
The Yardbirds prezentują: Jeff Beck
The Yardbirds prezentują: Jimmy Page
Four Live Yardbirds
Amerykańska scena muzyczna tamtych lat
Coś się kończy, a coś zaczyna
Show must go on
Trzech muszkieterów
Książki o The Yardbirds
Chris: wspomnienia
Wywiady
Co ostatnio działo się w życiu Chrisa
Słów kilka na zakończenie
Bibliografia
Aneks
Krytyka rozumu cyfrowego to oryginalna próba zrozumienia, w jaki sposób przebiega wielka metamorfoza XXI wieku, polegająca na totalnej cyfryzacji, i jakie może mieć konsekwencje dla psychiki człowieka współczesnego. Praca wyrasta z gruntownych analiz, opartych na wieloletnich przemyśleniach w ramach własnego systemu filozoficznego, zwanego recentywizmem, oraz na ekstensywnej znajomości najnowszej literatury przedmiotu, dotyczących współczesnych tendencji w budowaniu modelu sieci informacyjnej o globalnym zasięgu. Swoje poglądy autor wyłożył w dość oryginalny sposób, budując model tzw. pianthropus digitalis – człowieka obdarzonego tylko zdolnością odbierania informacji, i to w jedynej jej postaci, mianowicie cyfrowej. Jako przykład takiego modelu autor podaje liczbę „pi”, wyrażającą się nieskończonym i nieokreślonym szeregiem wartości dziesiętnych po przecinku. Stąd liczba „pi” występuje jako prefiksalny człon utworzonej przez autora nazwy pianthropus.
Autor wyróżnia trzy typy rozumu cyfrowego, za pomocą których człowiek współczesny może tworzyć spójne wersje cyfrowego obrazu epoki XXI wieku, nazywanej w tej książce epoką recentywizmu. Są to mianowicie: po pierwsze, rozum cyfrowy pozytywny, spełniający się jako prawdziwość wypowiedzi zaistniałych w czasie teraźniejszym; po drugie, rozum cyfrowy negatywny, spełniający się jako fałszywość wypowiedzi zaistniałych w czasie przeszłym lub przyszłym; po trzecie, rozum cyfrowy wirtualny, spełniający się jako wartość hipotetyczna wypowiedzi, zaistniałych bez użycia okolicznika czasu teraz, przedtem, potem. Wirtualność traktuje autor jako przejaw kultury i na wskroś cyfrowego stylu myślenia XXI wieku. W efekcie staje się widoczne bogactwo, konceptualny rygor, złożona logika i niewyczerpana pomysłowość obecne u netokratów w ich cyfrowym odczytywaniu świata. Jednocześnie dzięki wypracowanemu w książce nowemu ujęciu problematyki ochrony sfery psychicznej człowieka przed skutkami totalnej cyfryzacji współczesnej cywilizacji informacyjnej, autor twórczo powraca do podstawowych pytań o istotę, specyfikę i warunki profilaktycznej myśli rozwijanej przez siebie eutyfroniki.
Ukazując słabości cyfryzacji współczesnej cywilizacji, przedstawia Józef Bańka model humanizacji techniki, z jednej strony zapewniający ochronę podstawowych wartości ludzkich, z drugiej zaś wskazujący przyczyny, dla których współczesna technika staje się źródłem dobrobytu i komfortu albo psychicznych cierpień i frustracji. Modelem tym jest homo euthyphronicus – człowiek myślący kategoriami prostymi, czujnie wrażliwy i otwarty na wszystko, świadom faktu, iż warunkiem udźwignięcia przez jego psychikę ciężaru intensywnej cyfryzacji obrazu świata, w którym żyje na co dzień, jest zrozumienie ograniczonego jej sensu.
Uczta cyfrowa Józefa Bańki jest hipertekstem, w którego „sonorystycznym” tle odmilkły słyszalnym echem poprzednie dwa duże teksty tego Autora: Krytyka rozumu cyfrowego (621 stron) oraz Batożyca, albo taniec z chłostą (402 strony), układając się w monumentalną trylogię. W tekście pierwszym wygenerowany został język dzieła, w drugim – jego specyficzna atmosfera.
Uczta cyfrowa jest dziełem szczególnym. Czytana albo od początku do końca, albo przenosząc nas od fragmentów poszczególnych mów Faustów i Anhellich, do komentarzy osób siedzących przy stoliku, spełnia naturalne pragnienie Czytelnika, który – oczekując od Autora jednolitego tekstu – dostaje w hipertekście całości dzieła paletę przeróżnych wersji podobnych, lecz innych w gruncie rzeczy utworów. Bo w hipertekście literackim, który nie istniałby bez idée fixe cyfrowej nicości wiedzy, spełniają się – opisane tu bogatym językiem akademickim, ale i własnym – autorskie wizje ogrodów o rozwidlających się ścieżkach i labiryntach wokół Wieży Babel, materializujących się w wirtualne miasto cyfrowych „cudów”. Irracjonalne opisy cyfrowego miasta i żywe dialogi książki odbierają jej szczęśliwie nużący chwilami ciężar dzieła czysto naukowego, a sama Wieża Babel jawi się jako model możliwych cyfrowych światów, gdzie przyczyny – stając się matką skutków – żyją zbyt krótko, by można było je uchwycić i sprowadzić do roli zasad. Na ten symboliczny poziom cyfrowych śladów zachowań werbalnych wynosi je nieciągły i wielolinearny sposób prezentacji tekstu, zastosowany przez Autora Uczty cyfrowej. Wieża Babel w kreacji J. Bańki to dalsza wirtualizacja świata już wirtualnego, bo par excellence cyfrowego, to autorefleksyjne odzwierciedlenie wirtualnej natury rozumu cyfrowego.
Spis treści
„Fuzja horyzontów”
SPOTKANIA Z PRZEKŁADEM
Wacław M. Osadnik: Przekład jako fenomen wielosystemowy
Martina Ožbot: Słoweńskie i polskie przekładoznawstwo – wybrane zagadnienia w ujęciu porównawczym
Niko Jež: Nowe tendencje w przekładach literatury polskiej w Słowenii
Edward Balcerzan: Przekład-laboratorium. Julian Przyboś tłumaczy Pawła Tyczynę
Anna Majkiewicz: Czy stylizacja dialektalna jest nieprzetłumaczalna?
Marta Buczek: Słowacka proza naturyzmu w Polsce — z problematyki przekładu
Katarzyna Majdzik: Przekład farsy i przekład-farsa. Kłopoty z Ubu Królem po polsku
Agnieszka Adamow icz-Pośpiech: Kulturowe „świadectwa lektury” Sióstr Josepha Conrada
w przekładzie Wita Tarnawskiego
Anna Muszyńska Vizintin: Formuły tytułowe Sklepów cynamonowych Brunona Schulza w słoweńskim przekładzie
Anna Bednarczyk: Translatologiczne konteksty ekfrazy – o ilustracjach piosenek Eleny Kazancewej
Monika Gawlak: Wartość komentarza w przekładzie (w kontekście literatury słoweńskiej)
SPOTKANIA KOMPARATYSTYCZNE
Anna Krajewska: Komunikacja międzykulturowa jako teatr i jako performans
Anna Legeżyńska: „Stracone pokolenie” w prozie polskiej i obcej
Jelka Kernev Štrajn: Dwa modele poezji: Wisława Szymborska i Saša Vegri
Piotr Fast: Kilka uwag o obłędzie w literaturze (Krzysztoń, Kanowicz, Schneider, Fuks)
Anna Węgrzyniak, Tomasz Stępień: Co łączy Juliusza Słowackiego z Tarasem Szewczenką?
Danuta Szajnert: Czerwony ledykant Spinozy – apokryficzne sceny z życia filozofa (Zbigniew Herbert i Goce Smilevski)
Tone Smolej: „Dumny Polak cierpi w milczeniu”. Obraz Polaków w literaturze słoweńskiej
Marko Juvan: „Uświatawianie” Prešerna
Józef Zarek: Między słowem a obrazem. O Jiřím Kolářu w Polsce
Stefan Zabierowski: „Autor-Rodak”. Wokół polskich sporów o twórczość Conrada
Zoltan Jan: Recepcja twórczości słoweńskiego poety Cirila Zlobca we Włoszech
Leszek Małczak: Wciąż obca, czyli o slawistyce na początku XXI wieku
SPOTKANIA TEORETYCZNO- I HISTORYCZNOLITERACKIE
Grzegorz Gazda: Ku nowoczesnej historii literatury polskiej
Krzysztof Jarosz Kontener jako metafora tożsamości w Made in Mauritius Amala Sewtohula
Robert Rduch: Optant. Tragiczny los krytyka Franza Goldsteina
Alojzija Zupan Sosič: Początki i zakończenia narracji
Silvija Borovnik: Wielokulturowość w twórczości Josipa Ostiego
Miran Hladnik: Josip Lavtižar a wybory literaturoznawców
Barbara Czapik-Lityńska: Literackie kontestacje chorwackiego przełomu modernistyczno-awangardowego
Darja Pavlič: Narracyjność współczesnej poezji słoweńskiej (na przykładzie utworów Sveta poroka Vlada Žabota oraz Zemljevidi domotožja Borisa A. Novaka)
Miran Štuhec: Publicystyka Andreja Brvara
Marlena Gruda: Dominacja i zależność w powieści Filio ni doma Berty Bojetu
Alina Świeściak: Sztuka dyslokacji. O poezji Adama Zdrodowskiego
Biobibliografia prac Profesor Bożeny Tokarzowej
Noty o autorach
Indeks nazwisk
"Czekałem na tę książkę. (...) Chciałoby się metaforycznie powiedzieć, że czuje ona Śląsk i tak nim żyje, że nawet śni po śląsku! Tą wiedzą o regionie i miłością do niego dzieli się z nami w książce, na którą – powtórzę – tak czekałem. A jest to wiedza ogromna i gruntowna, zdobyta w trudzie codziennych obowiązków rodzinnych i zawodowych, zrodzona z niezliczonej ilości spotkań z ludźmi różnych środowisk, osadzona w śląskiej codzienności, a i wygenerowana z tradycji rodzinnych, miłość zaś do małej śląskiej ojczyzny jest uczuciem mądrym, wyważonym, niezaślepiającym, owszem – dostrzegającym wszystko to, co w niej dobre i piękne, ale i to, co boli, i to boli czasem bardzo" (z recenzji prof. zw. dr. hab. Jana Miodka)
Wstęp (Moje półwiecze w Radiu Katowice)
PO PROSTU LUDZIE
Pamiętać to znaczy myśleć
Zbigniew Religa
Po śląsku nauczyciele to – ?
Profesor Antoni Motyczka – przyjaciel
Kto ważniejszy i lepszy
Odszedł Gerard Cieślik
By uczniowie przerośli mistrzów
Nasze matki
Spowiedź półrocza
Karl Dedecius – Ambasador Polszczyzny
60 lat Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej
Śląscy Teksańczycy – wczoraj i dziś
„PO NASZYMU…”
A jednak dla Śląska
To nie śląszczyzna – to żargon
Dwudzieste święto Ślązaków
Fenomen „Po naszymu – czelodki”
Kto jest naszym sprzymierzeńcem
Śląskie ojczyzny w książkach zapisane
Ślązacy w Niemczech
Siedź w kącie, a znajdą cię
Czy wystarczy 13 śląskich języków
Prawo do ratowania śląszczyzny
Polterabend
Prima aprilis
TACY JESTEŚMY
Grudniowe świętowanie
U progu 2009 roku
Szlachetne zdrowie
Regionalny Kongres Podbeskidzia
Młodość, która hartowała
Definicja patriotyzmu i przyzwoitości
Pisanie to jest wartość
Ile jest wiary w ludziach
Po smoleńskiej katastrofie
Parytety
U węgierskich wód
Spierać się na argumenty
ECH, TA POLITYKA
Ojczyznę kocha się za to, że jest
Co to jest samorządność
Kto sieje wiatr, ten burze zbiera
Obudźcie się, Ślązacy
Kraj, któremu na imię Polska
Nie uczcie mnie śląskości
Nie mieszać w śląskim kotle
Roszczeniowa mniejszość śląska
Stowarzyszenie Ludności Narodowości Śląskiej
III Forum Regionów Polski i Chorwacji w Primošten
W…ć Marię Pańczyk z senatu
Lament nad śląszczyzną
ZAPACHY ŚLĄSKIEGO DOMU
Rarytas na chlebie
O arkanach sztuki kulinarnej
Zielone Świątki
Zapachy śląskiego domu
Mięsopust i kwietno niedziela
Zioła – najlepszym lekarstwem
Wyleczyć malkontenctwo
Szpajza, czyli deser
Babcia, starka, starzyk
Nasze czy nie nasze
Nie ma jak dobry sąsiad
Szkoda, nie zdążyłam
NA ZAKOŃCZENIE
O książce: Śląsk i Pani Maria (prof. Jan Malicki), Czekałem na tę książkę (prof. Jan Miodek)
O Autorce
Książka F.M.R.ydy powstała z ponad stu zdjęć wykonanych podczas pięćdziesięciu lat zawodowego fotografowania Bogdana Kułakowskiego. Większości z nich nigdy nie opublikowano. To typowe fotoreporterskie zdjęcia z „szuflady”, takie, których nie udało się sprzedać, bo były „nie na temat” lub „obok” realizowanego fotoreportażu dla prasy. Ukazują jednak sposób rejestracji i zrozumienia chwili przez autora. Zdjęcia nieważne i o niczym, ale mocne w wymowie. Wszystkie czarno-białe, pozbawione jakiejkolwiek reżyserii. To książka refleksji na widok uwiecznionej sytuacji, ciekawych dygresji młodego autora tekstów Romana Lipczyńskiego. Napisane współczesnym poetyckim językiem, odmładzającym fotografie i łączącym je w zbiór.
„Takiego albumu jeszcze nie widziałem. Ten jest genialny w swojej odkrywczej prostocie i zaborczym komizmie świata ludzi ubogich. Odnosi się wrażenie, jakby Bogdanowi Kułakowskiemu, świetnemu fotoreporterowi z Katowic, z jego ponad stutysięcznego zbioru negatywów wysypały się obrazki niezwykłych farfocli (!), które insynuują, że aparat fotograficzny od czasu do czasu wyzwalał się spod jego kontroli, pstrykał na własną rękę, by odkryć dla nas świat czystego absurdu, tragicznego komizmu i zabawnej niedorzeczności. Roman Lipczyński, niewątpliwie poeta, objaśnia fotografie lapidarnymi komentarzami. Wizualność Kułakowskiego zderzona z literackością Lipczyńskiego wyzwalają iskrę, wprowadzając nas w przestrzenie nadprzyrodzone. Brawo!”
Kazimierz Kutz
„...znów wrzesień. Znajomi pytają mnie o moje najciekawsze zdarzenie z minionych wakacji, a ja najmocniej zapamiętałem pijanego faceta na Zakopiance. Szedł z Pcimia w kierunku Stróży, odwrócony tyłem do drogi szybkiego ruchu. Prawą nogę, wysuniętą do przodu, posuwał po ciągłej linii znaczącej pobocze, lewą dociągał do prawej, znów prawa, lewa i tak dalej. Równo i dokładnie. Jego ramiona zwisały nieruchomo i wskazywały na całkowitą rezygnację, a opuszczona bezradnie głowa uporczywie śledziła trakt jego podróży. Za jego plecami pędziły setki samochodów, a on wolno, ale precyzyjnie i uporczywie, jak trolejbus, którym dawno temu jeździłem z Gdyni do Orłowa, podążał do przodu...”
Jacek Rykała – malarz, poeta, dramaturg, reżyser teatralny. Profesor na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, prowadzi Pracownię Malarstwa. Swoje prace prezentował w kilkudziesięciu krajach świata. Od roku 2005 realizuje własne sztuki w teatrze, reżyserując. Zrealizował Dom przeznaczony do wyburzenia (2005) i Mleczarnię (2007) w Teatrze Śląskim w Katowicach oraz Chłodne poranki (2012) w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu.
Jakie zmiany następują w obszarze polityki społecznej w państwach europejskich? Jak kształtował się rozwój polityki społecznej w Polsce i czy była alternatywa dla wdrażanych rozwiązań społecznych po roku 1989? Czy model realizowanej polityki społecznej w Polsce koreluje z podstawami ideologicznymi partii politycznych rządzących po transformacji ustrojowej? Dokąd zmierza rozwój usług społecznych w naszym kraju? Czy idea welfare mix jest lekarstwem na bieżące problemy społeczne? Czy aktywna polityka społeczna i elastyczne formy zatrudniania to skuteczne sposoby przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu? I wreszcie – czy możemy przewidzieć, w jakim kierunku nastąpi rozwój polityki społecznej w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości naszych czasów? Na te i inne pytania starają się odpowiedzieć w niniejszej publikacji specjaliści z różnych obszarów polityki społecznej z ośrodków naukowych z całej Polski: Akademii Pomorskiej w Słupsku, Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Pedagogicznego w Krakowie, Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego w Radomiu, Uniwersytetu Warszawskiego, Wrocławskiego oraz Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka w Warszawie.
Prometeizm ekokrytyki, jakkolwiek utopijny, czerpie z sensowności samego tekstu, stanowi próbę zatrzymania w nim rzeczywistości niejako już utraconej. Czyni to następująco: poprzez przedstawienia przyrody, czyli spoetyzowanych, lecz biologicznych światów życia; przez ożywienie w tekście funkcji naturalnego środowiska i jego mieszkańców; przez nadanie naturze znaczenia nie tylko estetycznego, ale empirycznego.
Książka publikowana jest w 25. rocznicę inicjacji w 1991 roku edycji "Guliwera", jedynego w Polsce specjalistycznego czasopisma poświęconego w całości literaturze dla dzieci i młodzieży. Periodyk adresowany jest do środowisk zawodowo zainteresowanych książką dla dziecka: nauczycieli, bibliotekarzy, pedagogów, księgarzy, wydawców i rodziców.
Dlaczego oczy wszystkich technologicznych entuzjastów zwrócone były na poczynania Steve’a Jobsa? Jak firma Apple zmieniła nasze zachowania komunikacyjne ? Dlaczego uważam, że nasza kultura zaczęła być poddawana „appleizacji”?
„Przejście na dietę jabłkową” (niejako przymusowe) mogłoby być kwintesencją współczesnej kultury. Apple chce, by każdy człowiek toczył iLife (nieprzypadkowo pakiet oprogramowania służący do obróbki zdjęć, filmów, tworzenia muzyki, dołączany do każdego nowo zakupionego Maca, nosi właśnie taką nazwę). iFilozofia ma być częścią naszego życia. Czy jednak w związku z tym „I” (czyli „ja”) stanie się podrzędne względem „i” („zappleizowanego” przedrostka) i ostatecznie podmiot stanie się przedmiotem? Czy rzeczywiście jesteśmy świadkami postępującej reifikacji? Jaką cenę przyjdzie nam zapłacić za wybór iLife? Przedstawione problemy znajdą rozwinięcie w kolejnych rozdziałach tej pracy.
Chcąc skupić się na swoistym fenomenie produktów koncernu z Cupertino, pragnę poruszyć kwestie estetyki, designu, antropologii mediów czy też filozofii kultury. Interesują mnie również zmiany zachowań komunikacyjnych, które dokonały się w ciągu kilku lat za pośrednictwem kontaktu użytkowników z tymi technologiami.
Książka obejmuje dwa obszary tematyczne: pierwszy skoncentrowany na produktach Apple, a drugi na analizie tych aspektów (estetyka, desing, antropologia filozofii i kultury), w które wtargnęły opisywane nowe media.
Ze wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
