Kształcenie zawodowe było najlepiej zsynchronizowane z potrzebami polskiej gospodarki narodowej w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX w. Późniejsze reformy edukacyjne poprawiały system szkolnictwa (również wyższego) bez istotnej koordynacji ze zmieniającą się w zupełnie innym rytmie gospodarką. Takie wnioski wynikają z badań podłużnych, syntetyzujących wyniki setek opracowań naukowych sporządzonych w minionym półwieczu. Autorzy Synchronizacji proponują rozwiązanie tego problemu na podstawie własnej kilkudziesięcioletniej praktyki zawodowej, popartej licznymi publikacjami teoretycznymi i sprawozdawczymi. Obecnie kierunki kształcenia zależą od preferencji młodzieży i od bieżącej optymalizacji działania szkół wszystkich stopni. Efektem jest podążanie za modą (często pozytywną, preferującą np. informatykę) i zatrudnianie takich nauczycieli i profesorów, jacy są dostępni. Jednakże optymalizacja niezależnych składników nie prowadzi do optymalizacji systemu. Przeciwnie. Generuje za to ogromne koszty i utrzymuje kierunki nadwyżkowe bez wiedzy o zawodach przyszłości.
Czasownikowa teoria dobra – druga książka twórcy filozofii czasownikowej w Wydawnictwie Naukowym „Śląsk” (poprzednio była to Prawda po epoce post-truth). Nowe podejście do podstawowych problemów filozofii wynika z przekonania autora, że skoro mózg człowieka inaczej przetwarza rzeczowniki niż czasowniki, to niewykluczone, że istnieją pojęcia, jak m.in. ‘prawda’, ‘dobro’, ‘piękno’, ‘wolność’, których nie da się zrozumieć rzeczownikami i należy badać je, korzystając z czasowników (et vice versa).
Autor – językoznawca, a zarazem informatyk – korzysta z inspiracji interdyscyplinarnych. Wzorem fizyki wprowadza rozróżnienie na kategorie skalarne i wektorowe. Skalary (np. wolność, edukacja, prawda w nauce, demokracja) nie są zorientowane na dobro, definiowane w tej pracy czasownikowo: „nie umrzeć i nie cierpieć”. Z kolei wektory (państwo, wychowanie, prawda w sądzie, odpowiedzialność) muszą mieć kierunek, wyznaczony fundamentalnymi prawami biernymi każdego człowieka, czyli właśnie: „nie umrzeć i nie cierpieć”.
Filozofia czasownikowa jest propozycją zmiany paradygmatu (w sensie Kuhna) wobec kryzysu, w jakim znalazły się pojęcia rzeczownikowe: ‘prawda’ i ‘dobro’. Również inne wartości, wzajemnie wykluczające się, wymagają nowej metody rozstrzygania. Autor proponuje metodę czasownikową, właściwą dla epoki internetu, wędrówki ludów i konieczności dokonywania różnych uzgodnień między obcymi sobie lub skonfliktowanymi, dążącymi do sprzecznych celów cywilizacjami.
Spis treści
1. Bierna strona praw człowieka
2. NUNC
3. Czasownikowa teoria możności
4. Imperatyw praw biernych
5. Kategorie skalarne i wektorowe
6. Demokracja skalarna
7. Wojna o kobiety
8. Ixodus
9. SOS. Ogrody dla Afryki
10. Rzeczywistość rozmyta
11. Unde malum
12. Wielowymiarowa koncepcja osoby we wspólnocie
13. Odpowiedzialność za dobro wspólne
14. O pomocniczości i dobru wspólnym
15. O nierówności, solidarności i sprawiedliwości
16. O miłości dobrej
17. Przeciw ‘zaufaniu’ i filozofii dialogu
18. Zasada doboru dobrego
19. O politycznej przyzwoitości
20. Podnosimy kontinuum
21. Społeczeństwo rozdarte i jego suzeren
22. Staraj się!
23. Czasownikowe treningi ważności
24. Czasownikowa teoria prawdy
POSŁOWIE
Streszczenie
Summary
Le résumé
Zusammenfassung
Indeks autorów
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
