Leksykon Leszka Szostka, zawodowego oficera, który służył w kilku jednostkach artyleryjskich, jest próbą zaprezentowania sprzętu artyleryjskiego znajdującego się na uzbrojeniu Wojska Polskiego. W albumie opisano wszystkie środki ogniowe, jakimi dysponowała w tym okresie artyleria polowa Wojsk Lądowych Wojska Polskiego. Dodatkowo przedstawione zostały zmiany, jakie sprzęt ten przeszedł w ostatnich latach. Album adresowany jest głównie do Czytelników interesujących się uzbrojeniem wojskowym, a zwłaszcza tych, którzy interesują się sprzętem artylerii polowej WP.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, wersje i użycie bojowe sowieckiego/rosyjskiego samolotu mysliwskiego Suchoj Su-27, jednego z najbardziej znanych współczesnych rosyjskich samolotów wojskowych. Był on przeznaczony do wywalczenia panowania w powietrzu. Samolot Su-27 miał wysoce perspektywiczną konstrukcję, w wyniku czego na jego bazie opracowano dużą rodzine odrzutowych samolotów bojowych o różnorodnym zastosowaniu. Konstrukcje te (m.in. Su-30, Su-33, Su-34, Su-35 i Su-37) będą opisane w kolejnych publikacjach ksiązkowych Agencji Wydawniczej CB. W oparciu o eksportowe wersje Su-27 w Chinach opracowano własną linię rozwojową (samolot myśliwski J-11, samolot myśliwski bazowania pokładowego J-15 i samolot myśliwsko-bombowy J-16). Dziś rosyjsko-chińska rodzina spod znaku Su-27 zajmuje drugie miejsce na świecie pod względem liczebnosci floty samolotów bojowych, ustępując tylko amerykańskiemu samolotowi wielozadaniowemu Lockheed Martin F-35 Lightning II.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, uzbrojenie, przeprowadzone modernizacje i losy radzieckich krążownikow rakietowych proj. 58 typ Groznyj. Okręty te zbudowano w połowie lat 60. XX wieku. Poczatkowo miały to być duże niszczyciele, ale dzięki przypadkowi stały się pierwszymi radzieckimi krążownikami rakietowymi z prawdziwego zdarzenia. Były przeznaczone głównie do walki z lotniskowcami przeciwnika, dlatego ich główne uzbrojenie stanowiły rakiety przeciwokrętowe dalekiego zasięgu. Okręty miały oryginalną, niespotykaną wcześniej w sowieckiej flocie, architekturę z wydłużonym półbakiem, piramidalnymi masztami i charakterystycznymi cylindrycznymi wyrzutniami rakiet. Przy niewielkiej wyporności dysponowały sporym potencjałem ofensywnym oraz defensywnym. Pomimo modernizacji omawiane krążowniki jednak szybko się zestarzały. Zwalczanie lotniskowców przerastało ich możliwości. Poza tym dysponowały ograniczonym zasięgiem i małą autonomicznością. Miały słabe uzbrojenie do zwalczania okrętów podwodnych i nie dysponowały śmigłowcem pokładowym. Tekst jest zilustrowany 52 zdjęciami, 3 rys., 4 tabelami, 4 zestawami rzutów z boku i z góry oraz 4 barwnymi przykladami kamuflażu okrętu.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, uzbrojenie, przeprowadzone W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, szczegółowe dane takt.-techn., wersje rozwojowe najnowszych okrętów bojowych Polskiej Marrynarki Wojennej niszczycieli min typu Kormoran II. Aktualnie pod polską banderą pływają 3 okręty typu Kormoran, a następne trzy zostały zamówione i znajdują się w budowie. Tekst jest zilustrowany 95 zdjęciami, 8 rysunkami, 3 tabelami, 2 zestawami kolorowych rzutów z boku i z góry oraz barwnymi przykladami kamuflażu okrętów. modernizacje i losy amerykańskich lotniskowców USS Lexington i USS Saratoga z okresu II wojny światowej. Bardzo zagmatwane i interesujace są początkowe lata ich istnienia. Zostały one zamówiony dla US Navy jako krążowniki ciężkie podczas I wojny światowej, na mocy postanowień konferencji w Waszyngtonie w 1922 r. w sprawie ograniczenia zbrojeń morskich wstrzymano ich budowę. Później kontynuowano ją po zmianie przeznaczenia okrętów na lotniskowce. Weszły do służby w US Navy pod koniec lat 20. Podczas II wojny światowej brały w walkach z Japończykami na Oceanie Spokojnym. USS Lexington został zatopiony przez Japończyków 8 maja 1941 r. podczas bitwy na Morzu Koralowym. Z kolei USS Saratoga przyzył wojne i został zatopiony w 1946 roku na atolu Bikini w trakcie amerykańskich prób z bronią atomową. Tekst jest zilustrowany 35 zdjęciami, 6 rys., 6 tabelami, 4 zestawami rzutów z boku i z góry oraz 4 barwnymi przykladami kamuflażu okrętu.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, uzbrojenie, przeprowadzone modernizacje i losy japońskich pancerników Ise i Hyuga. Zbudowano je w latach I wojny światowej i wcielono do służby w Cesarskiej Flocie Wojennej Japonii w latach 1917-1918. Już w chwili wejścia do słuzby były to okręty przestarzałe koncepcyjnie, słabo opancerzone i zbyt wolne, by nadążać za np. lotniskowcami, dla których mogłyby stanowić osłonę. Po przystąpieniu Japonii do II wojny światowej rzadko wysyłano je na misje bojowe. W 1942 roku zdecydowano o przebudowie obu na tzw. pamcermiki lotnicze, z pokładem lotniczym w części tylnej (wieże artyleryjskie zdemontowano). W tej roli też się nie sprawdziły, ponieważ nie przydzielono na ich pokłady samolotów o odpowiedniej konstrukcji, zdolnych do startu z krótkich pokładów lotniczych. W efekcie oba okręty pełniły rolę transportowców samolotów do garnizonów japońskich na odległych wyspach Pacyfiku. Oba zatopiło lotnictwo amerykańskie w lipcu i sierpniu 1945 roku. Tekst jest zilustrowany 58 zdjęciami, 3 rys., 13 tabelami, 2 zestawami rzutów z boku i z góry oraz 2 barwnymi przykladami kamuflażu okrętu.
Pierwsza tak obszerna publikacja książkowa przedstawiająca ponad 110 typów i wersji samochodów osobowych wprowadzonych na rynek motoryzacyjny w Polsce po 2015 roku. Autor opisał najróżniejsze odmiany samochodów osobowych, od typowych limuzyn, przez kombi, SUV-y, crossovery, dżipy, po minivany. Oprócz opisu konstrukcji pojazdów, charakterystyki ich osiągów, Z. Podbielski zwraca uwagę na innowacyjne rozwiązania zastosowane w danym samochodzie i jego oryginalne cechy. We wporwadzeniu do leksykonu autor w przystępny sposób objaśnia, czym rożnią się między sobą najnowsze systemy napędowe stosowane w samochodach, w tym napędy: hybrydowy, plug-in, elektryczny i tradycyjny za pomocą silników spalinowych. Tekst wzbogacają setki zdjęć, w tym 32 zamieszczone na kolorowej wkładce ilustracyjnej.
Książka S. Wrzesińskiego poświęcona bardzo ciekawym dziejom mało znanego, ale niezwykle uroczego pałacu Paulinum położonego na pieknie zalesionym wzgórzu w południowo-wschodniej części Jeleniej Góry. Obiekt powstał w wyniku przebudowy willi z 1871 roku, któręj dokonał bogaty przemysłowiec Oscar Caro w latach 1905-1906. W 1933 roku pałac został przejęty przez władze III Reszy i przekształcony w osrodek szkleniowy Niemieckiego Frontu Pracy. W latach 1945-1948 w pałacu Paulinum mieściła się składnica dzieł sztuki, w której przechowywano, katalogowano i skąd wysyłano do polskich muzeów najróżniejsze dzieła sztuki zrabowane przez Niemców w okupowanej Polsce bądź odnalezione w schowkach na terenie Dolnego Śląska. Od 2005 roku w wyremontowanym pałacu znajduje się wysokiej klasy hotel. Tekst uzupełnia ponad 100 zdjęć, w tym 8 zdjęć kolorowych na kredowej wkładce.
W tomiku zostały opisane najnowsze pokazywane od 2020 roku wojskowe ciężarówkiJelcza, zaopatrzone w mocne, 578- i 625-konne silniki Mercedes-MTU. Pojazdy te majątakże nowe zautomatyzowane skrzynie ZF ze zoptymalizowanym funkcjonalnie algorytmem sterowania zmianą biegów, wyłącznie pojedyncze ogumienie oraz kompletnie nowe integralnie opancerzone wydłużone kabiny. Pierwotnie samochody te przygotowano w ramach programów: zestawu klasy HET, Jak i systemu obrony powietrznej Wisła. Niemniej wkrótce od 2022 roku zaczęły także wchodzić w nieco odmiennych kompletacjach docelowych w skład systemu uzbrojenia przeciwlotniczego mała Narew i systemu wieloprowadnicowych wyrzutni. W ostatnim rozdziale autor zwraca uwagę na potrzebę zaprojektowania w najbliższym czasie wilekopojemnych opancerzonych cystern do zaopatraywania w paliwo na pierwszej linii ewentualnego konfliktu czołgów M1 Abrams, które zużywają dwa, trzy razy więcej paliwa niż czołgi Leopard 2A6.Tekst jest zilustrowany 70 zdjęciami, 4 rys. i 2 tabelami.
W tomiku opisano historię rozwoju, konstrukcję, cechy eksploatacyjne, dane techniczne oraz zastosowanie bojowe sowieckiego taktycznego zestawu rakietowego 9K79 Toczka oraz jego zmodernizowanej wersji Toczka-U. Jego uzbrojenie stanowią rakietowe pociski balistyczne 9M79F, 9M79K i 9M79B (odłamkowo-burzące, kasetowe i jądrowe). Zestawy 9K79 Toczka znajdowały się lub nadal się znajdują w uzbrojeniu sił zbrojnych: Związku Sowieckiego/Rosji, Bułgarii, Czechosłowacji, Czech, Słowacji, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Ukrainy i Polski (4 wyrzutnie w latach 1988-2005). Były użyte bojowo przez Armię Rosyjską w obu wojnach czeczeńskich (1994-1996 i 2000-2001) oraz w konflikcie z Gruzją w 2008 r. Systemy Toczka i Toczka-U są wykorzystywane od 2022 r. w wojnie Rosji z Ukrainą przez obie strony tego konfliktu.
Pierwsza tak obszerna publikacja książkowa gromadząca dostępne w chwili obcenej informacje o wojskowym samochodzie osobowo-terenowym Honker i jego wersjach, a także o prototypach projektowanych w latach 80. i 90. XX wieku oraz w pierwszych dwóch dekadach XXI wieku z myślą przede wszystkim o zastosowaniu w Wojsku Polskim. Przedstawiono rozwój koncepcji samochodu dla Wojska Polskiego, który w prostej linii wywodzi się z pojazdu Tarpan. Ten ostatni był specjalnie zaporjektowany do wykorzystania w rolnictwie, dlatego cechowała go dośc duża zdolnośc jazdy po bezfrożach i pokonywania trudnego terenu. Te cechy były niezbędne w wojskowym samochodzie osobowo-terenowym. W 1991 r. Honker został przyjęty do uzbrojenia Wojska Polskiego i od tego roku był kupowany na potrzeby armii w ilości od kilkudziesięciu do kilkuset sztuk rocznie (brak dokładnych, wiarygodnych danych na ten temat). Obecnie WP ma ok. 2800 egz. samochdóe Honker.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, uzbrojenie, przeprowadzone modernizacje i losy sowieckich/rosyjskich atomowych krążownikow rakietowych proj. 1144. (krypt. Orłan). Okrętów tego typu zbudowano w Związku Radzieckim cztery, a obecnie w służbie pozostaja dwa: Piotr Wielikij oraz Admirał Nachimow. Są to obecnie nie licząc od lat remontowanego i aktualnie przeznaczonego do oddania na złom lotniskowca Admirał Kuzniecow największe okręty nawodne Marynarki Wojennej Rosji. Bhyły to jedyne sowieckie okręty o napędzie atomowym. Długotrwały okres budowy (1974-1998) sprawił, że każdy z czterech okrętów różnił się od pozostałych uzbrojeniem i wyposażeniem elektronicznym. Te prawdziwe monstra, o wyporności pełnej 24 500 t, były przeznaczone do zwalczania amerykańskich lotniskowcow i strategicznych okrętów podwodnych. Wysokie koszty ograniczyły serię do czterech jednostek. Kosztowna i niezbyt profesjonalna eksploatacja spowodowały ich stosunkowowo szybkie wycofanie z linii. Tekst jest zilustrowany 56 zdjęciami, 3 rys., 13 tabelami, 2 zestawami rzutów z boku i z góry oraz 2 barwnymi przykladami kamuflażu okrętu.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, przeprowadzone modernizacje i użycie bojowe amerykańskiego pokładowego samolotu myśliwskiego Grumman F-14 Tomcat. Był to samolot specjalnie zaprojektowany dla dywizjonów lotnictwa pokładowego pełniących służbę na lotniskowcach marynarki wojennej USA. F-14 Tomcat jest uznawany za pierwszy amerykański samolot bojowy IV generacji wprowadzony do służby liniowej. Był to typowy myśliwiec przechwytujący i przewagi powietrznej, bez zaawansowanych systemów do zwalczania obiektów naziemnych i nawodnych. Zaprojektowano go i początkowo przeznaczono do niszczenia sowieckich przeciwokrętowych pocisków rakietowych dalekiego zasięgu, których zadaniem było niszczenie lotniskowców US Navy. W latach 1970-1992 wyprodukowano 712 samolotówF-14, w tym 80 na eksport do Iranu. Ostatnią maszynę tego typu wycofano z eksploatacjiw lotnictwie US Navy w 2006, natomiast w Islamskiej Republice Iranu samoloty F-14 pełnią słuzbę w lotnictwie wojskowym do dzisiaj. Tekst jest zilustrowany 44 zdjęciami, 4 rys., 1 tabelą oraz 6 barwnymi przykladami kamuflażu.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, uzbrojenie, przeprowadzone modernizacje i losy brytyjskiego lotniskowca HMS Eagle z okresu II wojny światowej. Bardzo zagmatwane i interesujace są początkowe lata jego istnienia. Został zamówiony dla Marynarki Wojennej Chile jako pancernik Almirante Cochrane, ale wybuch I wojny światowej wstrzymał jego budowę. Później kontynuowano ją po zmianie przeznaczenia okrętu. Ostatecznie wszedł do służby w Royal Navy w 1924 r. jako lotniskowiec. Podczas II wojny światowej w walkach na Morzu Śródziemnym Eagle stał się istnym pogromcą floty włoskiej. Od 10 kwietnia 1940 r. jego lotnictwo pokładowe zatopiło 9 niszczycieli, okręt podwodny, pomocniczy stawiacz min i 4 transportowce oraz uszkodziło niszczyciel, torpedowiec, zbiornikowiec i transportowiec. Tekst jest zilustrowany 39 zdjęciami, 3 rys., 4 tabelami, 4 zestawami rzutów z boku i z góry oraz 4 barwnymi przykladami kamuflażu okrętu.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, wersje i użycie bojowe amerykańskiego samolotu wielozadaniowego Lockheed Martin F-35 Lightning II. F-35 to dziś najlepszy i najnowocześniejszy samolot myśliwski świata. Jest on także uznawany za najskuteczniejszą maszynę uderzeniową i mającą największe szanse na przetrwanie we wrogim środowisku. Jednym z ważnych założeń programu F-35 była redukcja kosztów,osiągnięto to projektując samolot spełniający (w trzech dedykowanych odmianach)wymagania wszystkich rodzajów sił zbrojnych, a tym samym zastępujący wiele dotychczas używanych typów. Myśliwiec posiada wysoko wyspecjalizowane czujniki, które zbierają dane i prezentują je pilotowi w sposób syntetyczny i łatwy do zrozumienia. Poprawia toznacznie świadomość sytuacyjną pilota i skraca proces decyzyjny, pozwalając mu w maksymalnym stopniu skupić się na wykonaniu zadania bojowego. Dzięki czemu użyteczność w walce F-35 jest znacznie większa niż starszych maszyn. Oprócz lotnictwa wojskowego USA samolot F-36 został zakupiony przez kilkanaście innych państw, w tym przez Polskę (32 egz.) i krąg nabywców stale się rozszerza. Tekst jest zilustrowany 70 zdjęciami, 4 rys., 2 tabelami oraz 6 barwnymi przykladami kamuflażu.
Fregaty typu Oliver Hazard Perry (FFG 7) były jednymi z najliczniej produkowanych okrętów nawodnych średniej wielkości po II wojnie światowej.
W stoczniach amerykańskich, jak też australijskiej, hiszpańskiej i tajwajskiej powstało łącznie 71 takich jednostek. Choć obecnie żadna już nie nosi bandery ze "Stars and Stripes", sporo fregat wycofanych ze służby w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych Ameryki (US Navy) trafiło do flot państw zaprzyjaźnionych. Obecnie operują one w ośmiu krajach, w tym w Polsce.
Od Wydawcy
Pierwsze na rynku wydawniczym opracowanie przedstawiające historię wykorzystania przez Niemców w latach 20. i 30. XX wieku, a także podczas II wojny światowej pałaców na Dolnym Śląsku do początkowo tajnego, pod płaszczykiem szkół sportowych, a później już jawnego szkolenia przedwojskowego młodzieży. Program tajnych szkoleń przedwojskowych, których celem było skrócenie czasu potrzebnego na szkolenie rekrutów zmobilizowanych w okresie późniejszym, po osiągnięciu pełnoletniości, do wojska zainicjowało w 1924 roku ministerstwo obrony Republiki Weimarskiej. Od 1933 r. program szkoleń przedwojskowych w pałacach na Dolnym Śląsku kontynuowały władze III Rzeszy. Oczywiście oprócz zajęć sportowych, nauki musztry i strzelania wpajano młodzieży ideologię narodowego socjalizmu. Nadzór nad tymi placówkami, które nosiły nazwę HJ-Reichsportschule, sprawowały władze Hitler-Jugend. Autor opisał palcówki tego typu na terenie III Okręgu Wojskowego we Wrocławiu, który wspierał je finansowo.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, przeprowadzone modernizacje i losy japońskich lotniskowców Shokaku i Zuikaku z okresu II wojny światowej. Stanowiły one rozwinięcie wcześniejszych konstrukcji Soryu i Hiryu. Przy ich projektowaniu skorzystano z istniejących rysunków konstrukcyjnych ww. lotniskowców i z doświadczeń uzyskanych w trakcie ich eksploatacji. Postanowiono zwiększyć wyporność i wymiary zachowując dwupokładowy układ hangarów dla samolotów. Potężna siłownia zapewniała im dużą prędkość marszową i maksymalną. W efekcie okręty te okazały się bardzo udanymi konstrukcjami, ale nie stały się podstawą do budowy dużej liczby lotniskowców tej wielkości dla Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii podczas II wojny światowej. Tekst jest zilustrowany 38 zdjęciami, 4 rys., 3 tabelami, 9 mapami, 4 zestawami rzutów z boku i z góry oraz 4 barwnymi przykladami kamuflażu okrętu.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, przeprowadzone modernizacje i losy japońskich lotniskowców Soryu i Hiryu z okresu II wojny światowej. Przy wyporności o połowę mniejszej niż wielkie lotniskowce floty Kaga i Akagi miały dwupokładowy hangar dla samolotów, dzięki czemu zabierały niemal tyle samo maszyn pokładowych. Potężna siłownia zapewniała im odpowiednio dużą predkość marszową i maksymalną, co wraz z pojemnymi zbiornikami paliwa umożliwało im operowanie na oceanach. Pomimo swoich wad, okręty te okazały się na tyle udanymi konstrukcjami, że stanowiły podstawę do budowy kolejnych lotniskowców Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii podczas II wojny światowej. Tekst jest zilustrowany 39 zdjęciami, 2 rys., 2 tabelami, 5 mapami, 4 zestawami rzutów z boku i z góry oraz 6 barwnymi przykladami kamuflażu okrętu.
Publikacja zwiera szczegółowy opis: historii powstania, budowy części jezdnej i artyleryjskiej, wykorzystywanej amunicji i zastosowania bojowego 122 mm haubicy samobieżne 2S1 Goździk wprowadzonych do uzbrojenia Armii Radzieckiej w 1972 roku. Jest to najbardziej na świecie rozpowszeniony typ haubicy samobieżnej (wyprodukowano blisko 10 000 egz.). Piersze haubice 2S1 Wojsko Polskie otrzymało w 1972 roku. W szczytowym momencie, w latach 90. XX wieku, WP miało 534 egz. wozów 2S1. W 2021 roku Polska miała jeszcze 332 haubice samobieżne 2S1, które znajdowały się w zapasach wojska oraz w dywizjonach artylerii samobieznej. W okresie kwiecień-maj 2022 r. część tych wozów (co najmniej 20) przekazano armii ukraińskiej, które odpiera agresję Rosji rozpoczętą 24 lutego 2022 r. W książce opisano również kilka wersji rozwojowych haubicy samobieznej 2S1 oraz pojazdy bojowe zbudowane w kilku krajach na jej podwoziu. Aktualnie haubica samobieżna 2S1 pozostaje w uzbrojeniu armii ok. 40 państwa świata.
Pierwsza tak obszerna publikacja książkowa gromadząca dostępne w chwili obcenej informacje o samochodzie osobowo-terenowym Tarpan i jego wersjach, a także o prototypach innych samochodów projektowanych w latach 70. i 80. XX wieku z myślą przede wszystkim o zastosowaniu w sektorze gospodarki rolnej. Przedstawiono rozwój koncepcji samochodu dla rolnictwa, różne pomysły biur projektowych i prototypy przez nie opracowane, genezę i proces tworzenia Fabryki Samochodów Rolniczych w Antoninku pod Poznaniem, gdzie produkowano seryjnie samochody Tarpan oraz koncepcje jego modernizacji w latach 80. W kolejnym tomie serii będzie opisany wojskowy samochód osobowo-terenowy Honker, który w prostej linii wywodzi się z pojazdu Tarpan.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
