W tomiku opisano historię projektowania, budowy i eksploatacji krążowników rakietowych typu Bierkut, często określanych w literaturze jako nieoczekiwane lub przypadkowe. Projektowane początkowo jako okręty przeznaczone do zwalczania atomowych okrętów podwodnych, zostały ostatecznie ukończone jako jednostki uderzeniowe, choć klasyfikowano je jako okręty plot.-pop. Z powodu niegotowości nowoczesnych systemów przeciwlotniczego Sztorm i przeciwpodwodnego Mietiel, uzbrojono je w stare systemy Wołna i P-35. Od 1977 r. klasyfikowane jako krążowniki rakietowe. Wchodziły w skład Floty Północnej i Floty Oceanu Spokojnego. Pełniły służbę bojową na wszystkich oceanach i Morzu Śródziemnym, śledząc głównie amerykańskie lotniskowce. Ich kariera dobiegła kresu na początku lat 90. XX w., wraz z rozpadem Związku Sowieckiego. Tekst uzupełnia: 50 zdjęć, 8 tabel, 5 rysunków i 4 barwne rzuty okrętów z boku i z góry.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, uzbrojenie, przeprowadzone modernizacje i losy radzieckich krążownikow rakietowych proj. 58 typ Groznyj. Okręty te zbudowano w połowie lat 60. XX wieku. Poczatkowo miały to być duże niszczyciele, ale dzięki przypadkowi stały się pierwszymi radzieckimi krążownikami rakietowymi z prawdziwego zdarzenia. Były przeznaczone głównie do walki z lotniskowcami przeciwnika, dlatego ich główne uzbrojenie stanowiły rakiety przeciwokrętowe dalekiego zasięgu. Okręty miały oryginalną, niespotykaną wcześniej w sowieckiej flocie, architekturę z wydłużonym półbakiem, piramidalnymi masztami i charakterystycznymi cylindrycznymi wyrzutniami rakiet. Przy niewielkiej wyporności dysponowały sporym potencjałem ofensywnym oraz defensywnym. Pomimo modernizacji omawiane krążowniki jednak szybko się zestarzały. Zwalczanie lotniskowców przerastało ich możliwości. Poza tym dysponowały ograniczonym zasięgiem i małą autonomicznością. Miały słabe uzbrojenie do zwalczania okrętów podwodnych i nie dysponowały śmigłowcem pokładowym. Tekst jest zilustrowany 52 zdjęciami, 3 rys., 4 tabelami, 4 zestawami rzutów z boku i z góry oraz 4 barwnymi przykladami kamuflażu okrętu.
W tomiku przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji, uzbrojenie, przeprowadzone modernizacje i losy sowieckich/rosyjskich atomowych krążownikow rakietowych proj. 1144. (krypt. Orłan). Okrętów tego typu zbudowano w Związku Radzieckim cztery, a obecnie w służbie pozostaja dwa: Piotr Wielikij oraz Admirał Nachimow. Są to obecnie nie licząc od lat remontowanego i aktualnie przeznaczonego do oddania na złom lotniskowca Admirał Kuzniecow największe okręty nawodne Marynarki Wojennej Rosji. Bhyły to jedyne sowieckie okręty o napędzie atomowym. Długotrwały okres budowy (1974-1998) sprawił, że każdy z czterech okrętów różnił się od pozostałych uzbrojeniem i wyposażeniem elektronicznym. Te prawdziwe monstra, o wyporności pełnej 24 500 t, były przeznaczone do zwalczania amerykańskich lotniskowcow i strategicznych okrętów podwodnych. Wysokie koszty ograniczyły serię do czterech jednostek. Kosztowna i niezbyt profesjonalna eksploatacja spowodowały ich stosunkowowo szybkie wycofanie z linii. Tekst jest zilustrowany 56 zdjęciami, 3 rys., 13 tabelami, 2 zestawami rzutów z boku i z góry oraz 2 barwnymi przykladami kamuflażu okrętu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
