Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Monografia ma charakter teoretyczno-metodyczny. Scharakteryzowano w niej cechy rodziny, czynniki ryzyka krzywdzenia dziecka, opisano objawy zaburzeń dziecięcych wynikających z wychowywania się w rodzinie nieprawidłowo realizującej swe funkcje. Ponadto zaprezentowano role i zadania oraz metodykę działania specjalistów pracujących z rodzinami w obszarze wsparcia rodziny i ochrony dobra dziecka. W ostatnich latach zwraca się bowiem uwagę, aby w pracy z rodzinami stosować idę umacniania (epmowerment), całościowości, spójności, subsydiarności (familocentryzm), wzmacniania więzi między dziećmi a rodzicami (teoria przywiązania, rodzicielstwo bliskości). Ponadto kładzie się coraz większy nacisk na współpracę pracowników służb społecznych między sobą i z przedstawicielami innych resortów i sektorów (muliprofesjonalizm).
Afazja - odbudowa komunikacji to seria zeszytów ćwiczeń, które powstały w oparciu o doświadczenia autorki w pracy z osobami dotkniętymi afazją oraz chorobami neurodegeneracyjnymi. Materiał w nich zawarty wspomaga procesy odpowiadające za odbudowę bądź utrzymywanie komunikacji językowej, jak również pamięć i koncentrację.Podział zeszytów na trzy części dostosowane do poziomu kompetencji językowej pacjentów ułatwia indywidualizację ćwiczeń oraz pracę na różnych poziomach funkcjonowania osób dotkniętych afazją. Materiał może być wykorzystany zarówno podczas terapii logopedycznej, jak również podczas codziennych ćwiczeń w środowisku domowym pacjenta.Część III pomaga wprowadzać w świat pojęć abstrakcyjnych, przestrzennych i zawierających znaczenia przenośne.
PUS Logopedyczne potyczki 2. Głoski syczące to książeczka PUS należąca do nowej serii książeczek logopedycznych, skierowanych do dzieci w wieku wczesnoszkolnym.
Seria "Logopedyczne potyczki" powstała z myślą o dzieciach, które mają trudności z automatyzacją głosek w ich wymowie już wywołanych. Składa się z 4 części:
1. Głoski ciszące
2. Głoski syczące
3. Głoski szumiące
4. Głoski L-R
Ćwiczenia zawarte w książeczkach tej serii zostały skonstruowane tak, aby zachować zasadę stopniowania trudności, czyli od najłatwiejszych do najtrudniejszych. Ich różnorodność pozwala dziecku ćwiczyć nie tylko wymowę, ale także szereg innych umiejętności, jak na przykład: myślenie logiczne i analityczne, koncentrację i uwagę, analizę wzrokową i słuchową, kategoryzowanie, szeregowanie, układanie sekwencji. Celem tych książeczek jest utrwalanie prawidłowej wymowy trudnych głosek podczas świetnej zabawy.
PUS Logopedyczne potyczki 2. Głoski syczące
Autorką tej książeczki jest Magdalena Rybka, logopedka pracująca na co dzień z dziećmi mającymi trudności z prawidłową wymową i jednocześnie popularna blogerka, poruszająca na swoim blogu wiele tematów związanych z logopedią i rozwojem dziecka.
Przygotowała ona także charakterystyczne czarno-białe ilustracje na okładkę i do kilku ćwiczeń zawartych w książeczce.
PUS Logopedyczne potyczki 2. Głoski syczące, to książeczka, z której można korzystać w gabinetach logopedycznych, w terapii pedagogicznej, a także w trakcie zabaw w domu. Rozwiązywanie zawartych w niej zadań przy jednoczesnym układaniu klocków w zestawie kontrolnym PUS mocno angażuje uwagę dziecka oraz umożliwia samokontrolę poprawności wybranych odpowiedzi. To świetny motywator do dalszych ćwiczeń.
PUS Logopedyczne potyczki 1. Głoski ciszące to książeczka PUS należąca do nowej serii książeczek logopedycznych, skierowanych do dzieci w wieku wczesnoszkolnym.Seria ""Logopedyczne potyczki"" powstała z myślą o dzieciach, które mają trudności z automatyzacją głosek w ich wymowie już wywołanych. Składa się z 4 części:1. Głoski ciszące2. Głoski syczące3. Głoski szumiące4. Głoski L-RĆwiczenia zawarte w książeczkach tej serii zostały skonstruowane tak, aby zachować zasadę stopniowania trudności, czyli od najłatwiejszych do najtrudniejszych. Ich różnorodność pozwala dziecku ćwiczyć nie tylko wymowę, ale także szereg innych umiejętności, jak na przykład: myślenie logiczne i analityczne, koncentrację i uwagę, analizę wzrokową i słuchową, kategoryzowanie, szeregowanie, układanie sekwencji. Celem tych książeczek jest utrwalanie prawidłowej wymowy trudnych głosek podczas świetnej zabawy.Logopedyczne potyczki 1. Głoski cisząceAutorką tej książeczki jest Magdalena Rybka, logopedka pracująca na co dzień z dziećmi mającymi trudności z prawidłową wymową i jednocześnie popularna blogerka, poruszająca na swoim blogu wiele tematów związanych z logopedią i rozwojem dziecka.Przygotowała ona także charakterystyczne czarno-białe ilustracje na okładkę i do kilku ćwiczeń zawartych w książeczce.PUS Logopedyczne potyczki 1. Głoski ciszące, to książeczka, z której można korzystać w gabinetach logopedycznych, w terapii pedagogicznej, a także w trakcie zabaw w domu. Rozwiązywanie zawartych w niej zadań przy jednoczesnym układaniu klocków w zestawie kontrolnym PUS mocno angażuje uwagę dziecka oraz umożliwia samokontrolę poprawności wybranych odpowiedzi. To świetny motywator do dalszych ćwiczeń.
Niniejsza publikacja przeznaczona jest dla uczniów mających problemy z osiągnięciem elementarnych celów edukacyjnych w zakresie umiejętności matematycznych, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i dla niektórych uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym. Karty mogą być wykorzystywane zarówno podczas pracy w systemie lekcyjnym, jak i podczas zajęć korekcyjno-kompensacyjnych czy rewalidacyjnych. Proponowane ćwiczenia mają przede wszystkim ułatwić dziecku zrozumienie aspektu porządkowego, miarowego i algebraicznego liczby. Ponadto zamieszczone zostały również zadania mające na celu ćwiczenie operacji myślowych analizy, syntezy, abstrahowania, uogólniania, porównywania i myślenia symbolicznego niezbędnych w rozwiązywaniu problemów, w tym matematycznych.
Oddajemy w Państwa ręce kompleksową pomoc z zakresu logorytmiki dziedziny łączącej terapię oraz profilaktykę logopedyczną z rytmiką i muzyką. Prezentowane zabawy mogą być wykorzystywane przez logopedów, terapeutów, a także nauczycieli przedszkoli, nauczania zintegrowanego i rytmiki. Publikacja została wzbogacona o zdjęcia dzieci wykonujących ćwiczenia logorytmiczne oraz o zapis nutowy wybranych ścieżek muzycznych. Przedstawione propozycje ułożone zostały według kolejności postępowania oraz stopnia trudności. Zabawy mają charakter uniwersalny, skierowane są do dzieci od 4. roku życia. Mogą być realizowane jako cykl ćwiczeń prowadzonych systematycznie lub jako pojedyncze zabawy uatrakcyjniające inne zajęcia. Atrakcyjność zajęć logorytmicznych polega na wszechstronnym rozwijaniu umiejętności dziecka. Logorytmika poprawia ogólną kondycję psychofizyczną dziecka, wyzwala aktywność i umożliwia odreagowanie napięć i negatywnych emocji, a przede wszystkim utrwala prawidłową artykulację, umuzykalnia, uwrażliwia.
Lektura obowiązkowa dla rodziców, pedagogów i dyslektyków.
Gordon F. Sherman, były prezes Międzynarodowego Towarzystwa Dysleksji
Prawdopodobnie najbardziej przydatna publikacja o dysleksji, jaka kiedykolwiek się ukazała.
Manuel Casanova, profesor psychiatrii
Czy wiedzieliście, że wielu wybitnych architektów, prawników i inżynierów – a nawet popularnych pisarzy – miało w dzieciństwie problemy z nauką czytania i pisania?
W przełomowej książce Brock i Fernette Eide wyjaśniają, jak niepowtarzalny styl poznawczy – wspólny dla 20 procent ludzi – przekłada się na sukces w szkole, pracy i życiu prywatnym. Opierając się na specjalistycznej wiedzy w dziedziny neurologii i pedagogiki, autorzy pokazują, że dyslektycy nie tylko inaczej odbierają słowo pisane, lecz także wyróżniają się wyobraźnią przestrzenną, dostrzegają ukryte związki, które umykają innym, myślą o świecie narracjami i przejawiają niezwykłą kreatywność.
Dyslektyczne talenty dostarczają bezcennych wskazówek, jak rodzice, pedagodzy i sami dyslektycy mogą rozpoznać i wykorzystać dyslektyczne talenty: myślenie materiałowe (którym posługują się architekci i inżynierowie), integracyjne (naukowcy i projektanci), narracyjne (pisarze i prawnicy) oraz dynamiczne (ekonomiści i przedsiębiorcy).
Oferując praktyczne zalecenia i inspirujące przykłady z życia, ta rewolucyjna książka udowadnia, że dysleksja zamiast ciężarem może być cennym zasobem.
Książka ma na celu umożliwienie zdiagnozowania poziomu wypalenia i poszukania jego potencjalnych źródeł w codziennej pracy nauczyciela.Stanowi próbę odpowiedzi na takie pytania:- jak skutecznie wzmacniać chęć do działania?- jak radzić sobie ze stresem w pracy z uczniami?- jak stać się autorytetem w swojej dziedzinie?- jak zachować pasję do tego, co robimy?- jak efektywnie pracować nad własnym rozwojem?
Książka prezentuje aktualne wyzwania edukacji menedżerskiej w szerokim kontekście społeczno-gospodarczym. Autorka szczególną uwagę skupia na profesji menedżera, jego środowisku pracy oraz kompetencjach. Porusza również problematykę tożsamości, roli, wartości i autorytetu menedżera. Zastosowanie etnografii jako metody badawczej pozwoliło na kompleksowe ujęcie procesu edukacji menedżerskiej i ukazało złożoność relacji pomiędzy jego uczestnikami. Umożliwiło podjęcie takich tematów jak typologie szkół zarządzania, programy i metody edukacyjne, specyfika kształcenia menedżerów, a także rola nauczyciela akademickiego w tym procesie. Książka opiera się na wynikach dogłębnych badań terenowych prowadzonych w latach 20122018 i wpisuje się w nurt symboliczno-interpretatywny.***Dr Agnieszka Postuła pracownik naukowy na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się antropologią organizacji i od lat prowadzi badania terenowe dotyczące komunikacji, profesji, kultury w organizacjach, ról społecznych oraz edukacji menedżerskiej. Zainteresowania zawodowe dr A. Postuły obejmują także szkolenia z zakresu budowania zespołu, pracy grupowej, komunikacji interpersonalnej i negocjacji, co wykorzystuje w pracy trenerskiej i doradczej. Autorka wielu publikacji w językach polskim, angielskim i rosyjskim.
Poradnik zawiera ćwiczenia praktyczne dla nauczycieli i rodziców do wykorzystania podczas pracy z uczniem, aby stymulować jego rozwój i pozwolić osiągnąć sukces edukacyjny. Docelowa grupa uczniów 4–6 klasa szkoły podstawowej. Główną cechą, którą wyróżnia proponowaną publikację jest to, że zawiera w przeważającej części praktyczne ćwiczenia, które rodzic sam może wykorzystać podczas wspólnej pracy nad zminimalizowaniem zaburzeń wynikających z dysleksji.
Książka autorstwa pp. Nory Orłowskiej i Andrzeja Orłowskiego (…) jest owocem wieloletnich doświadczeń, jakie Autorzy zebrali prowadząc na Uniwersytecie Gdańskim warsztaty teatralne. (…) studenckie grupy teatralne występowały na wielu pokazach oraz festiwalach organizowanych w kraju i za granicą (…).
W syntetycznym wstępie Autorzy wymieniają kilka naczelnych cech, którymi powinna charakteryzować się sztuka teatralna pisana w celach dydaktycznych. (…) sztuki zebrane w książce w pełni spełniają opisane kryteria. Za ich podstawową zaletę uznałbym swoistego rodzaju dynamiczność, tak w sferze treści, jak i w warstwie językowej (…) sztuki naznaczone inteligentnym, czasami nawet dość absurdalnym humorem, które w błyskotliwy sposób nawiązują do aktualnych wydarzeń. Niektóre nie są pozbawione także wyraźnych celów poznawczych i mogą być wykorzystane w szeroko rozumianej praktyce szkolnej.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Marka Barana, prof. UŁ
Niniejsza publikacja stanowi zbiór artykułów na tematy ważne i bardzo ważne, obejmujące swoim zakresem takie nauki, jak socjologia, psychologia, filozofia oraz pedagogika. Początkowo artykuły miały być skierowane tylko do młodszego pokolenia, ale w czasie ich powstawania okazało się, że mogą zainteresować każdego potencjalnego czytelnika. Jest to literatura obowiązkowa dla młodzieży, ale także studentów socjologii, psychologii, pedagogiki, filozofii, nauk medycznych i tych wszystkich osób, które interesują się otaczającym ich światem. Świat zmienia się w sposób dynamiczny, zatem coraz trudniejsze staje się uchwycenie go w danym momencie. Było to nie lada wyzwanie dla autorów publikacji, żeby skupić się na określonym, małym wycinku rzeczywistości i go w sposób zrozumiały opisać, biorąc pod uwagę fakt, że wszystko szybko ulega przekształceniu. (Z Wprowadzenia)
W czasach negowania autorytetów, brutalizacji życia publicznego oraz negowania prawdy opracowanie to jest niezwykle ambitną próbą wyjaśnienia otaczającej nas rzeczywistości w sposób obiektywny, z zastosowaniem naukowego wywodzenia stawianych tez. (prof. Piotr Jabkowski)
Program do pracy z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo w wieku przedszkolnym, ukazujący propozycje kontrolowania dziecięcej energii poprzez odpowiednio zorganizowane zabawy i ćwiczenia relaksacyjne, zawarte w praktycznych scenariuszach zajęć dostosowanych do poszczególnych grup wiekowych.
Książka ukazuje przyczyny niewłaściwego zachowania dzieci i sposoby radzenia sobie z nimi. Omawia następujące metody pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo:
1. Techniki relaksacyjne
- według Jakobsona
- oparte na treningu autogennym Schultza
2. Metodę Symboli Dźwiękowych
3. Techniki parateatralne
- technikę zamiany ról
- teatr palcowy
- teatrzyk kukiełkowy
- teatrzyk wyboru
4. Metodę malowania dziesięcioma palcami
5. Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo sprawiają rodzicom i wychowawcom wiele problemów wychowawczych. Zdarza się często, że dorośli są nieświadomi głównych przyczyn niewłaściwego zachowania dzieci. Z tego powodu winą za złe zachowanie obarczają dzieci. poleca ImpulsTymczasem znajomość i świadomość przyczyn nieodpowiedniego zachowania dzieci jest niezwykle ważna. Dzieciom nadpobudliwym należy poświęcać dużo uwagi. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, w czym tkwi problem dzieci nadpobudliwych, ponieważ bez tego nie można im pomóc. Należy przede wszystkim nauczyć dzieci kontrolowania swojej energii. W osiągnięciu tego celu pomogą odpowiednio zorganizowane zabawy ruchowe i ćwiczenia relaksacyjne, w czasie których dzieci uczą się różnych sposobów rozładowania swojej energii (np. swobodna ekspresja ruchowa, ekspresja ruchowa kontrolowana, „zabawa w słabego i silnego” – relaksacja metodą Jacobsona). Istotne też jest, aby nauczyć dzieci korzystania z nagromadzonej w swoim ciele energii we właściwym kierunku.
W niniejszej pracy – napisanej w formie programu – autorka zajęła się zagadnieniem nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci w wieku przedszkolnym.
W części teoretycznej (rozdziały I–V) starała się wykazać, na czym polega problem nadpobudliwości oraz jak sobie z nim radzić. W części praktycznej (rozdziały VI–IX) natomiast zamieściła scenariusze zajęć dla poszczególnych grup wiekowych.
Program jest uzupełnieniem indywidualnych oddziaływań terapeutycznych – jak pisze bowiem M. Bogdanowicz: „ważne jest tu uspołecznienie dzieci nadpobudliwych psychoruchowo, nadmiernie skupionych na realizacji swoich potrzeb. Zajęcia w grupie pomagają im w rozwijaniu empatii i uczeniu się współpracy z innymi” (M. Bogdanowicz i in., 1992, s. 86).
Tak skonstruowany program będzie pomocny w postępowaniu z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo. Zgodnie z poglądami H. Nartowskiej, „tylko od nas, dorosłych, zależy, czy dziecko nadpobudliwe psychoruchowo będzie tylko trudniejszym wychowawczo dzieckiem, czy też dzieckiem o zaburzonym zachowaniu” (H. Nartowska, 1976).
Polecamy!
Neuropedagogika, neuroedukacja i neurodydaktyka... to przede wszystkim książka napisana przez pedagoga dla pedagogów. Stanowi próbę usystematyzowania wiedzy, obejmującej implikacje wyników badań nad mózgiem w działalności nauczyciela. Każdy z rozdziałów zawiera zarówno praktyczne wskazówki, jak i ich teoretyczne uzasadnienia, oparte na wynikach najnowszych badań z zakresu neurobiologii. Autorka odnosi się do popularnych w przedszkolach czy szkołach teorii, wskazując czy należy je rozumieć jako neuromity czy neurofakty.
Czytelnik ma okazję pogłębić wiedzę na temat Teorii Inteligencji Wielorakich, teorii stylów nauczania czy kinezjologii edukacyjnej, ale także w zakresie takich twierdzeń, jak:
- mózg jest plastyczny przez całe życie i uczy się powoli (praca domowa ma sens, ale jedna godzina terapii w tygodniu – już nie),
- płeć ma znaczenie,
- neurony lustrzane, czyli jak pasja rodzi pasję,
- mózg filtruje informacje (kluczem do sukcesu jest motywacja, a nie metody aktywizujące),
- nauczanie bezstresowe może być groźne dla życia,
- zgubna droga pełnej cyfryzacji edukacji, czyli jak nadmierny kontakt z mediami zmienia strukturę i funkcjonowanie mózgu.
Podsumowanie książki stanowi raport z pilotażowych badań neuropedagogicznych. Jego wyniki mogą stanowić odpowiedź na pytania, które obecnie zadaje sobie wielu pedagogów: jak pracować z tzw. medialnymi dziećmi, czy wykorzystywać nowe media czy raczej wrócić do przysłowiowych „kamyczków i patyczków”?
Autorka kieruje dla wszystkich osób, zainteresowanych działaniami edukacyjnymi, zaproszenie do tworzenia edukacji opartej na faktach (Evidence Based Education). Niniejsza publikacja stanowi próbę zainicjowania tego procesu, ponieważ jej celem jest zmobilizowanie czytelnika do dokonania oceny działań, podejmowanych w szkole, przedszkolu czy domu rodzinnym, w oparciu o założenia neurobiologii i pedagogiki.
Kiedy dziecko idzie do przedszkola, otwiera się przed nim i jego rodzicami nowy etap. I chociaż dla części rodziców wydaje się on oczywisty, często towarzyszy mu wiele rozterek:- Czy moje dziecko jest już gotowe?- Co, jeśli rodzic ma wątpliwości?- Jak wybrać przedszkole i co, jeśli nie mamy wyboru?- Jak przygotować dziecko (i siebie) do przedszkola?- Co zrobić, aby ułatwić mu adaptację?- Co z trudnościami, jeśli się takie pojawią?Akcja adaptacja odpowie na te i wiele innych pytań. Agnieszka Stein pisze w niej jednak nie tylko o przedszkolu, ale też o tym, co dzieje się w rodzinie przedszkolnego debiutanta. Głównym tematem książki okazuje się równowaga. Między wizjami i pragnieniami a rzeczywistością. I między różnymi potrzebami różnych członków rodziny.
XXI wiek to czas społecznych i technologicznych wyzwań stojących przed polskim społeczeństwem, które w sensie demograficznym bardzo się starzeje. Problem ten nie jest typowo polską specyfiką. Dotyczy także wielu innych krajów zachodnioeuropejskich i pozaeuropejskich.Publikacja ""Wspieranie sprawności językowej i komunikacyjnej seniorów w perspektywie logopedii gerontologicznej"" poświęcona jest problematyce badań gerontologopedycznych, zogniskowanych na zagadnieniu sprawności językowej i komunikacyjnej seniorów. Starzejących się fizjologicznie lub też z niewielką deterioryzacją poznawczą.
„Materiały edukacyjne dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną” to seria książek opracowana na podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. Będzie ona pomocna dla nauczycieli i terapeutów podczas realizacji treści nauczania i wychowania zawartych w podstawie programowej. W tej książce przedstawiono zagadnienia dotyczące działu „Będę dorosły”. Do ich omówienia wykorzystano zdjęcia. Na stronach parzystych znajdują się fotografie dla ucznia. Na stronach nieparzystych – pytania, które czyta nauczyciel, terapeuta lub rodzic. Pierwsze pytania dotyczą zdjęcia. Kolejne pomagają zdobyć lub utrwalić dodatkowe wiadomości i umiejętności związane z omawianym tematem. Ostatnie pytania dotyczą doświadczeń ucznia. Pod pytaniami umieszczono ćwiczenia dla dziecka, dzięki którym ma ono utrwalić zdobyte informacje.
Poradnik zawiera propozycje programów zajęć socjoterapeutycznych przygotowanych przez praktyków, którzy na co dzień w swojej pracy zawodowej stosują metodę socjoterapii.
Pierwszy z programów autorstwa Justyny Kulik – Do biegu, motywacja – start! – ma na celu rozwijanie motywacji do nauki oraz zainteresowań u dzieci ze szkoły podstawowej. Autorka realizując program, skorzystała z założeń metody projektu i wykorzystała elementy filmoterapii w pracy z grupą.
Również Joanna Bartecka podjęła próbę podnoszenia motywacji do nauki i rozwijania zainteresowań, jednakże u młodzieży w wieku gimnazjalnym (14–16 lat). W programie, podobnie jak wspomniana Justyna Kulik, wykorzystała metodę projektu i elementy filmoterapii ze starszą wiekowo grupą. Założeniem programu było także wzmocnienie rozwoju osobistego uczestników zajęć oraz postrzegania siebie i swoich możliwości na tle grupy rówieśniczej.
Autorkami kolejnego programu socjoterapeutycznego są Elżbieta Chmielecka-Wróbel oraz Ewa Pacucha. Program pt. Podróż do Krainy Czujątek przeznaczony jest dla dzieci w wieku 10–12 lat, a jego celem jest rozwijanie umiejętności radzenia sobie z emocjami oraz rozwijanie empatii. Program był realizowany w grupie chłopców, którzy prezentowali nieakceptowane społecznie sposoby radzenia sobie z przykrymi emocjami, najczęściej w postaci zachowań agresywnych skierowanych na rówieśników.
Z kolei Sylwia Lubas podjęła w programie pt. Mediacja drogą do porozumienia próbę rozwijania umiejętności rozwiązywania konfliktów na drodze mediacji szkolnych u dzieci w wieku 11–13 lat. Celem prezentowanego programu jest rozwijanie umiejętności komunikacyjnych i umiejętności współpracy w sytuacji rozbieżności dotyczących interesów czy poglądów. Program ma w swym założeniu dostarczyć podstawowej wiedzy i umiejętności w zakresie prowadzenia mediacji szkolnych jako konstruktywnego sposobu rozwiązywania konfliktów.
W rozdziale piątym Sylwia Huczuk-Kapluk zaprezentowała rozważania dotyczące znaczenia oddziaływań socjoterapeutycznych i możliwości ich wykorzystania w pracy z nieletnimi, którzy na podstawie postanowienia sądu zostali skierowani do ośrodków kuratorskich. Autorka podkreśla, że socjoterapia odgrywa istotną rolę w projektowaniu oddziaływań prowadzonych wobec tej grupy dzieci i młodzieży przejawiającej zaburzenia zachowania oraz symptomy demoralizacji, wśród których znajduje się między innymi niska motywacji do nauki, brak zainteresowań, absencja itp.
Ostatni z programów autorstwa Aleksandry Kin pt. Świat beze mnie nie będzie idealny adresowany jest do nieletnich uczęszczających na zajęcia do ośrodka kuratorskiego, a jego celem głównym jest przede wszystkim podnoszenie samooceny i poczucia własnej wartości. Program stworzono z myślą o osobach, pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych i przejawiających agresywne lub wycofujące się zachowania, różnego typu zaburzenia emocjonalne, niepotrafiących nawiązywać konstruktywnych relacji rówieśniczych, łamiących szkolny regulamin oraz mających problemy ze środkami psychoaktywnymi, ponieważ taka młodzież jest kierowana przez sądy rodzinne do ośrodków kuratorskich.
Poradnik stanowi inspirację w pracy wychowawców, nauczycieli, terapeutów, pedagogów i psychologów oraz wszystkich osób, które są zainteresowane socjoterapią i jej możliwościami.
Przechodzenie z wieku młodzieżowego w wiek dorosły jest najtrudniejszym momentem w życiu. Obecna cywilizacja wymyśliła, że to dorośli zapewnią takie przejście w miarę gładkie. Schemat jest dość prosty: przedszkole – szkoła podstawowa – szkoła średnia – ewentualnie studia – praca. Można zrezygnować z „ewentualnie studia”, ale wielu innych możliwości nie ma. A gdyby tak inaczej? Pewnie, że nauka na poziomie podstawowym i średnim jest konieczna, ale dlaczego w wieku dojrzałości płciowej i w wieku najlepszym do działania zmuszamy dorosłych ludzi do nauki? Nie lepiej dać im się wykazać? Wiedzę już mają. Niech zajmą się organizacją życia. To najlepszy wiek, by zbierać doświadczenia życiowe. Nauka w niewielkim stopniu uczy nas życia. Czyżby najlepszym wyjściem było najpierw zdobywanie doświadczeń, a dopiero potem nauka, która będzie o wiele bardziej świadoma? O tym jest ta książka.
Bestseller o wychowaniu w wersji audio. Praktyczne ćwiczenia i wskazówki ułatwiające opanowanie sztuki komunikowania się z dziećmi (i nie tylko z nimi) sprawiają, że audiobook jest przeznaczony dla każdego, kto chciałby lepiej rozumieć i mądrzej kochać dzieci oraz być przez nie kochanym i rozumianym. Czyta Paulina Holtz.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
