Książka proponuje nowe podejście do konfliktów społecznych. Wszystkie dotychczasowe publikacje skupiają uwagę na tym, jak rozwiązywać konflikty i jak nimi zarządzać. Prezentowana praca w centrum uwagi stawia problem zapobiegania konfliktom na różnych poziomach życia społecznego. Systemowe zapobieganie konfliktom społecznym polega na kształtowaniu takich reguł ładu społecznego, które nie będą dopuszczać do powstawania konfliktów "niepotrzebnych". Nie oznacza to, że zjawisko konfliktów uda się całkowicie wyeliminować z życia społecznego, lecz pewne funkcje realizowane przez konflikty w obrębie społeczeństwa mogą być osiągnięte bez użycia przemocy i przymusu. Każdy konflikt jest rodzajem pułapki społecznej i dlatego ważne jest znalezienie sposobów jej unikania. Książka skierowana jest do przedstawicieli nauk społecznych, osób i instytucji zajmujących się rozwiązywaniem problemów społecznych, kształtowaniem polityk publicznych, kadry menedżerskiej, związkowców, aktywistów ruchów społecznych, studentów nauk społecznych, a także osób, które w swym życiu uwikłane zostały w jakieś konflikty.Położenie nacisku na zjawisko zapobiegania konfliktom społecznym i konsekwentna analiza owego fenomenu świadczą o nieszablonowym charakterze pracy na gruncie polskiej socjologii.dr hab. Piotr Wróblewski, prof. UŚ (z recenzji)Autor proponuje, aby rozumienie władzy widzieć nie tylko w postaci przymusu i narzucania woli, a konflikt tylko jako instrument wprowadzania zmian społecznych. Wtedy problem zapobiegania konfliktom nie będzie spychany na margines refleksji naukowej i traktowany jako przejaw myślenia utopijnego.dr hab. Arkadiusz Jabłoński, prof. KUL (z recenzji)

Osiąganie autonomii przez nauczycielki pracujące w wiejskich szkołach podstawowych, które są bohaterkami tej książki, uwikłane jest w wielowymiarową opresję. Jest ona związana z ich osobistą sytuacją życiową i wpływem innych osób, a także szerszą sytuacją ekonomiczną i historyczno-polityczną oraz uwarunkowaniami społeczno-kulturowymi. Nauczycielki godzą się na opresję w określonych obszarach, w innych natomiast walczą w obronie własnej wolności. Przyczyniają się również do wyzwolenia swoich społeczności i emancypacji poprzez edukację uczniów i uczennic. Szeroki wachlarz ich reakcji na opresję ukazuje ich niejednoznaczność, która wpisuje się w koncepcję dwuznaczności rozwiniętą przez Simone de Beauvoir, umożliwiającą bardziej dokładne dostrzeżenie etycznych zmagań osób i przez to bliższą ich rzeczywistym doświadczeniom.

Historia mieszkańców domu przy ul. Krupniczej 5 w Krakowie stała się inspiracją do napisania książki, której celem jest przybliżenie dziejów dwóch rodzin przybyłych z różnych stron do Krakowa. Kamienica „Pod Matką Boską” – życiowa przystań licznych pokoleń Reissów i Chłopickich, m.in. profesorów medycyny związanych z Uniwersytetem Jagiellońskim – wiąże się ze znacznie szerszą opowieścią o przeplatających się ludzkich losach. Podczas śledzenia historii bohaterów książki uzmysławiamy sobie, często po raz pierwszy, jak dalece przenikają się i łączą ze sobą losy rodzin. Sięgając w głąb do rodzinnych korzeni, odnajdujemy nie tylko liczne rodowe powiązania, ale też doceniamy ich wagę i znaczenie. Rozumiemy też lepiej to, jak historia wpływa na bieg życia, ale również to, jak decyzje jednostek mogą wpływać na bieg zdarzeń. Na kartach tej książki wspomniano o postaciach znanych i zasłużonych, mających swoje miejsce w dziejach polityki i w historii nauki – lekarzy, wojskowych, polityków… Nie zabrakło też miejsca dla tych, którzy dbali o kwestie rodzinne i publiczne bez rozgłosu, służąc sprawom bieżącym i potocznym, bez których jednak rzeczy wielkie nie mogłyby się spełnić.

Książka pokazuje, że filozofia jest ciekawa nie tylko w wymiarze teoretycznym (...), ale przede wszystkim praktycznym. Rozwiązania problemów filozoficznych wpływają bowiem na nasze wybory moralne. Autor, szanując wybory czytelników, przekonuje ich, by i w teorii, i w praktyce kierowali się zdrowym rozsądkiem, unikając nowinek, których skutkiem będzie ostatecznie zagubienie człowieka jako istoty rozumnej i rodzinnej. Po książkę „Filozofia jest ciekawa” powinni sięgnąć uczniowie, nauczyciele i wszyscy, którzy „lubią myśleć”. Jej Autor jest znakomitym dydaktykiem. Uczy, jak rozmawiać z młodzieżą na ważne i interesujące ich tematy. I jak ukierunkowywać jej myślenie w stronę prawdy i dobra. Prof. dr hab. Jacek Wojtysiak Książka stanowi próbę wprowadzenia Czytelnika w arkana sztuki filozofowania (...). Autor hołduje przekonaniom, że filozofia nie jest wyłącznie jej historią. Nawet jeśli zredukuje się ją do tej dyscypliny filozoficznej, to i tak celem badań nad poglądami jest mądrość, do której Autor zachęca. Klucze do interpretacji przeciwstawnych poglądów są niezmiennie w kieszeni czytelników, a jednocześnie należą do metafilozofii, dziedziny porządkującej stanowiska, wprowadzającej możliwość podjęcia ich analizy porównawczej, silnej stosowną argumentacją . Dr hab. Wanda Kamińska W dziele tym nade wszystko dochodzi do głosu sama filozofia (...), filozoficzne pytania i dociekania, które są przez te pytania nieustannie pobudzane. Dochodzi do głosu pasja filozoficzna i pedagogiczna, która jest zespolona z autentycznym uprawianiem filozofii poprzez żywą wymianę myśli z uczniami, przez których filozofia ma pełne prawo przemawiać ich własnymi słowami (...). Filozofia jawi się tu bowiem jako sztuka myślenia o tym, co istotne, a co w codzienności bywa niezauważane, jako sztuka rzetelnego poznawania, także nieco bolesnego poznawania własnej niewiedzy i jako ćwiczenie duchowe, które kształtuje i zmienia osoby... Dr hab. Marek Rembierz

Studia zawarte w monografii ukazują społeczności dwóch wyludniających się, peryferyjnych miasteczek: Murafy na ukraińskim Podolu, gdzie wśród prawosławnych zamieszkują od wieków rzymscy katolicy, oraz Białego Boru, gdzie po drugiej wojnie światowej osiedlono deportowanych z Bieszczad grekokatolików. Dla obu mniejszości wyznaniowych religia pozostaje ważnym zwornikiem tożsamości, a ich życie nadal koncentruje się wokół świątyń. Murafscy katolicy, wraz ze zmianą języka liturgii i modlitwy, odrzucają bagaż pamięci, który łączył ich z polską tradycją. Grekokatolicy w Białym Borze konstruują swoją ukraińską tożsamość wokół traumy przesiedleń, w opozycji wobec prawosławia. Ich etnoreligię przezwycięża mistyka zaprojektowanej przez Jerzego Nowosielskiego cerkwi, nawiązującej do wzorów starochrześcijańskich. W kontrze do niej wyrastają w okolicy kopulaste cerkiewki, wznoszone przez niezadowolonych z modernizacji wiernych. W Murafie starsze pokolenie rzymskich katolików pozbawiono części lokalnej, polskiej tradycji, a wraz z nią – części tożsamości. Jednak murafska parafia pozostaje „ogródkiem Matki Boskiej” objętym Bożą ochroną, w przeciwieństwie do bardziej zsekularyzowanego i zróżnicowanego świata białoborskich grekokatolików, którzy postrzegają się jako lud bez ojczyzny, a swoje główne dziedzictwo upatrują w języku i liturgii.

Monografia Budowanie pokoju w środowisku konfliktowym na przykładzie Afganistanu. Efektywność działań społeczności międzynarodowej dotyczy efektywności, wysiłku i wpływu wybranych aktorów społeczności międzynarodowej na budowanie trwałego pokoju w rejonie postkonfliktowym oraz przedstawia, w jaki sposób wysiłki te są kontestowane w debatach parlamentarnych. Autor opracowania skonfrontował pewną wizję skuteczności oraz efektywności w zarządzaniu konfliktem i interwencją (która jest podzielana w ramach architektury instytucjonalnej analizowanych aktorów: Unii Europejskiej i dwóch państw narodowych, członków NATO – Polski i Wielkiej Brytanii) ze społeczno-polityczną interpretacją i oceną tych wysiłków, a także ich realnym wpływem na sytuację. Za kontekst konfliktu asymetrycznego posłużyły realia Afganistanu w latach 2005–2015. „Marcin Zubek z jednej strony omówił strategię zarządzania konfliktem w ramach interwencji w Afganistanie, a z drugiej w intrygujący sposób pokazał to zaangażowanie z perspektywy debat parlamentarnych w Unii Europejskiej, Polsce i Wielkiej Brytanii. Praca jest niezmiernie interesującym studium politologicznym, ponieważ autor bardzo dobrze wywiązał się z trudnego zadania pokazania oceny, a zarazem kontestacji w recepcji zaangażowania społeczności międzynarodowej z perspektywy debat parlamentarnych. Po pierwsze, nakreślił główne wątki debat w ramach parlamentów narodowych, co szczególnie istotne – w kontekście kontestacji politycznej oraz oceny zaangażowania w Afganistanie członków NATO: Polski i Wielkiej Brytanii. Po drugie, świetnie nakreślił perspektywę ponadnarodową w kontekście efektywności działań społeczności międzynarodowej w Afganistanie. Ujęcie Marcina Zubka to nie tylko studium politologiczne, lecz także z zakresu studiów nad bezpieczeństwem. Autor bardzo trafnie zdiagnozował złożoność zarządzania interwencją w warunkach konfliktu asymetrycznego w Afganistanie. W niezwykle interesujący sposób udało mu się uchwycić i pokazać dwie perspektywy zaangażowania społeczności międzynarodowej w tym kraju. Jedną z nich są debaty parlamentarne, a drugą – dogłębna analiza interwencji zarządzanej w ramach NATO i prowadzonej w złożonych warunkach konfliktu asymetrycznego w niezwykle trudnej sytuacji w Afganistanie. Monografia uzupełnia poważną lukę w badaniach nad problematyką konfliktów asymetrycznych. Dodatkowo Autor zaproponował intrygujące spojrzenie z perspektywy parlamentarnej, co pozwala lepiej zrozumieć konteksty polityczne i motywy procesów decyzyjnych w państwach zaangażowanych w misję stabilizacyjną w Afganistanie w latach 2005–2015”. Z recenzji prof. dra hab. Radosława Fiedlera

Niniejsza jubileuszowa monografia wydana została z okazji 10-lecia funkcjonowania w Polsce osobnej dyscypliny naukowej, jaką są nauki o bezpieczeństwie. Jej pierwsze strony poświęcamy wspomnieniu o osobie blisko związanej z tematyką podejmowaną w tej publikacji dr. hab. Bolesławie Sprengelu, który odszedł od nas w październiku 2020 roku.

W książce podjęto próbę ukazania zmienności i niejednoznaczności pojęcia pewności zawodowej nauczyciela, począwszy od budującego doświadczenia wynikającego z osobistego sprawstwa, które daje poczucie pewności w działaniu zawodowym – self-efficacy, aż do stanu ambiwalencji spowodowanej dwoistością własnych doświadczeń w pracy pedagogicznej, przeżywania wielu sprzeczności. Z jednej strony można mówić o pozytywnym wymiarze niepewności stanowiącej przyczynek do innowacyjności nauczycieli i demokratyzacji edukacji. Z drugiej jednak – o niepewności paraliżującej nauczycielską aktywność, powodującej podporządkowanie, prowadzącej do rezygnacji. Może to być zupełne (fizyczne) odejście lub psychiczna nieobecność charakteryzująca się wycofaniem nauczyciela z pełnienia swojej roli zawodowej w sposób twórczy i świadomy. Książka niezbędna zarówno dla teoretyków, jak i praktyków, którzy na co dzień zaangażowani są w sprawy polskiej edukacji. ****** Areas of Uncertainty in Contemporary Teacher’s Work The books attempts to show the changeable and ambiguous notion of professional certainty of teachers, from the building experience gained from personal self-efficacy, which gives confidence in professional activity, to the state of ambivalence caused by the duality of their own experiences and conflicts in pedagogical work. The authors pay heed to the special relation of the described competence to COVID-19 pandemic and new challenges for teachers in this connection.

W dekadzie lat 50. polska kultura oscylowała między totalitarnym zniewoleniem stalinizmu a swobodą i entuzjazmem odwilży, między patetycznym kultem jednostki a rozważaniami o indywidualnej wolności, między monumentalnymi wizjami społecznej przebudowy a obrazami codziennej nędzy i biedy. Wydawać by się mogło, że czas dziejowej burzy nie sprzyjał snuciu rozrywkowych opowieści o detektywach i zbrodniarzach czy astronautach i obcych cywilizacjach. Ale nawet wówczas literatura popularna była wydawana i czytywana, poruszała masową wyobraźnię i stawała się przedmiotem gorących sporów krytyków i ideologów. Choć czasem traktowała o sprawach z pozoru odległych i błahych, o wymyślnych zbrodniach i kosmicznych wyprawach, jej nierozerwalny związek z najważniejszymi procesami kształtującymi obraz powojennej kultury jest niezaprzeczalny. Literatura ta niekiedy była uznawana za zdegenerowaną i szkodliwą, czasem wykorzystywano ją jako narzędzie propagandy, ale funkcjonowała także jako przestrzeń indywidualnej wolności i subwersywnych praktyk. Te różnorodne i skomplikowane relacje, w które uwikłana była polska proza popularna lat 50., są tematem niniejszej książki.Rzadko kiedy trafiają się książki, o których () chciałoby się pisać niemal wyłącznie pochwały. Do takich właśnie wyjątków należy znakomita monografia Roberta Dudzińskiego. Autor zaprasza czytelnika do bardzo ciekawej badawczej podróży. A jest to peregrynacja nieco egzotyczna, bowiem dotyczy mrocznych okresów socrealizmu i stalinizmu oraz krótkiego oddechu odwilży. Ujęta w książce refleksja nie obejmuje obszarów dobrze już znanych i opisanych, ale odsłania, niekiedy w anegdotycznej konwencji, osobliwe dzieje i przypadki mniej rozpoznawalnej literatury popularnej.Z recenzji dr. hab. prof. UAM Rafała KochanowiczaRobert Dudziński doktor, adiunkt w Zakładzie Teorii Kultury i Sztuk Widowiskowych Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor monografii Produkcje sensacyjno-kryminalne Telewizji Polskiej 19651989. Konwencje motywy konteksty. Publikował m.in. na łamach Images, Kwartalnika Filmowego oraz Literatury i Kultury Popularnej. Jego zainteresowania badawcze obejmują historię literatury popularnej w Polsce, historię filmu polskiego, historię i teorię kina gatunkowego.

Opracowanie zawiera artykuły naukowe o zróżnicowanej problematyce nawiązującej do tytułu publikacji, nadesłane przez uczonych reprezentujących różne ośrodki akademickie. Aby przestudiować różne aspekty związku człowieka i społeczeństwa, Autorzy odwołują się do kwestii teoretycznych i metodologicznych, przyjmują perspektywę bardziej ogólną, przeglądową, ale i szczegółową, analizują wydarzenia przeszłe, bieżące, a nawet podejmują próbę prognozy przyszłości. Problemy badawcze dotyczą między innymi kwestii prawno-politycznych, relacji międzynarodowych oraz mniejszości narodowych i etnicznych, stosunków państwokościół, biografistyki polonijnej oraz życia społeczno-politycznego na emigracji, partii i systemów partyjnych, roli Polski w Unii Europejskiej czy funkcjonowania samorządu terytorialnego.

„Nauczyciel–uczeń w przestrzeniach życia i edukacji – dobre praktyki” to zbiór tekstów traktujących o różnych sytuacjach edukacyjnych, w jakich uczestniczą uczniowie w przestrzeni edukacji i poza nią. Oddziaływania nauczycieli, pedagogów jako kreatorów procesów – dobrych działań – są przedmiotem analiz autorów publikacji zajmujących się edukacją, diagnozą i terapią, by zapewnić uczniom najbardziej optymalne warunki wsparcia, rozwoju, edukacji i wychowania. W monografii wyodrębniono dwie części. Pierwsza, zatytułowana „Nauczyciel i uczeń ważnymi podmiotami w procesie edukacji”, składa się z siedmiu tekstów dotyczących dwóch podmiotów i relacji między nimi – nauczyciela i ucznia. Druga część monografii – „Praktyki edukacyjno-rozwojowe w przestrzeni życia i edukacji” – składa się z sześciu tekstów nawiązujących do rozwiązań metodycznych i dobrych praktyk edukacyjnych. Książka jest kierowana do szerokiego grona czytelników: pedagogów, nauczycieli, wychowawców, rodziców lub prawnych opiekunów i studentów kierunków pedagogicznych.

Zainteresowanie lingwistów wynikami badań z zakresu dziedzin nauk humanistycznych i przyrodniczych nie słabnie. Wzrosło wręcz w ostatnich latach między innymi na skutek nowych regulacji ministerialnych, dających możliwości bardziej elastycznej ewaluacji pracowników nauki i jednostek akademickich. Zainteresowanie to wynika jednak przede wszystkim z samego przedmiotu lingwistyki. Lingwiści, zajmując się własnościami językowymi i komunikacyjnymi człowieka, nie mogą pominąć systematycznego śledzenia wyników i metod badawczych przedstawicieli nawet tych dziedzin, które tylko w nieznacznym zakresie uwzględniają człowieka, jego genezę, naturę, cele czy też funkcje społeczne. Badania interdyscyplinarne, o jakie tutaj chodzi, są dla współczesnych lingwistów naturalne. Kompleksowe przedstawienie inicjatyw wynikających z tego typu badań w ramach jednej publikacji nie jest sprawą prostą. Prezentowana książka dotyczy przede wszystkim badań cieszących się we współczesnym dyskursie lingwistycznym pełną akceptacją. Nie brakuje w niej także nowatorskich refleksji odnoszących się do relacji rozpiętych na osi lingwistyka a inne dziedziny nauki. Z tymi relacjami mierzą się autorzy w zarysowanych przez siebie zakresach przedmiotowych. ****** Linguistics a la inter. Status and prospects of interdisciplinary research The interest of linguists in research findings from various fields of humanities and natural sciences is not waning. It has increased in recent years, inter alia, as a result of new ministerial regulations providing opportunities for more flexible evaluation of researchers and academic units. However, this interest stems primarily from the subject of linguistics itself. Linguists, having as their subject the linguistic and communicative properties of humans, cannot do without systematically following the results and research methods applied by the representatives of even those disciplines that only marginally take into account human beings, their genesis, nature, goals, or social functions. The interdisciplinary research involved here is simply natural for contemporary linguists. It is not easy to comprehensively present the initiatives resulting from such research in a single publication. The content of this work deals primarily with research that enjoys full acceptance in contemporary linguistic discourse. It is also full of innovative reflections on a number of relationships conceivable between linguistics and other sciences. These relationships are dealt with by the authors in the subject areas they have outlined.

W naszych burzliwych czasach nie jesteśmy w stanie przewidzieć, jak będzie wyglądało jutro. Lecz wiemy, że jutro zależy od tego, co zrobimy dzisiaj, teraz. Dlatego nie mamy prawa do pesymizmu – mówią Anne Applebaum i Donald Tusk w swoich rozmowach o najważniejszych wyborach, przed jakimi stoją Polska, Europa i świat. "Wybór" to przede wszystkim książka przeciw poczuciu bezsiły i bezradności a także o powrocie nadziei i wiary w zwycięstwo demokratycznych wartości i demokratycznego świata. Ale to więcej niż apel – to również opowieść o drogach, które do tego prowadzą. Applebaum i Tusk w dwunastu błyskotliwych rozmowach odpowiadają na najgorętsze pytania dotyczące Polski i Europy: Dlaczego Unia Europejska, chociaż jest potęgą, częściej bywa chłopcem do bicia? Na czym polega pakt z diabłem, który podpisali Orban, Kaczyński i inni autorytaryści? Jak podzieliliśmy się na obce sobie plemiona i czy potrafimy mimo to wspólnie żyć? Jak sprawić, by w kryzysie migracyjnym przyzwoitość nie stała się synonimem bezradności a ksenofobia synonimem skuteczności? Dlaczego Polska może stać się państwem frontowym i jakie mogą być tego konsekwencje? Czy patriotyzm nieuchronnie zagarnęli dla siebie nacjonaliści? Dlaczego Rosja chce podzielić Europę? Czy Chiny wygrają cyfrową walkę o kontrolę nad światem? Jak demokraci mają znów wygrywać wybory – nie tylko w Ameryce? Jak bardzo boli hejt? Applebaum i Tusk oprowadzają nas nie tylko po kluczowych problemach współczesnego świata, ale też po kulisach polityki. W ich opowieściach głęboka analiza współczesności przeplata się z fascynującymi opowieściami i anegdotami o Joe Bidenie, Viktorze Orbanie, Borisie Johnsonie, Angeli Merkel, Emmanuelu Macronie, Władimirze Putinie, Jarosławie Kaczyńskim. Te wyjątkowe rozmowy są zderzeniem dwóch uzupełniających się a czasem pozostających w żywym sporze perspektyw: wybitnej publicystki i autorki książek o najnowszej historii oraz wytrawnego praktyka, który poddaje polityczne teorie, również te gorąco przez siebie wyznawane, wielowymiarowej weryfikacji. Donald Tusk: Niezależnie od okoliczności musimy na nowo uwierzyć w swoje siły i w swoje racje. Za dużo było i jest po naszej stronie i w nas samych ponuro zawodzących Kasandr, rozpaczających Priamów, tragicznych Hektorów i pechowych Achillesów, a za mało Odyseuszy, sprytnych, nieustępliwych, szukających rozwiązań nieszablonowych, a przecież odważnych i wiernych. I zwycięskich! Autorka książek „Gułag” (Nagroda Pulitzera 2004), „Za żelazną kurtyną”, „Czerwony głód”, „Matka Polka” (z Pawłem Potoroczynem), „Zmierzch demokracji”. Zarówno „Gułag”, jak i „Za żelazną kurtyną” były nominowane do National Book Award.Mieszka w Londynie, Warszawie i Chobielinie pod Bydgoszczą. Jej mężem jest Radosław Sikorski – były minister spraw zagranicznych RP, mają dwóch synów. Donald Tusk - z wykształcenia historyk, z zawodu polityk. Jako student współtworzył Studencki Komitet Solidarności i współpracował z Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża. Był inicjatorem powstania Niezależnego Zrzeszenia Studentów w Gdańsku. W 1980 roku pracował jako dziennikarz „Samorządności”, drugiego niezależnego tygodnika NSZZ „Solidarność”. Redaktor prasy podziemnej w czasie stanu wojennego, a w latach 1984–1989 robotnik wysokościowy w spółdzielni Świetlik. Współzałożyciel Kongresu Liberalno-Demokratycznego (1990) i Platformy Obywatelskiej (2001). W latach 2007–2014 prezes Rady Ministrów, od 2014 do 2019 roku przewodniczący Rady Europejskiej. 1 grudnia 2019 roku został szefem Europejskiej Partii Ludowej a 24 października 2021 wrócił na stanowisko przewodniczącego Platformy Obywatelskiej.

W swojej książce Michał Narożniak opisuje tradycyjne i nowoczesne systemy pracy, dialogu społecznego czy mentalności, które przenikają ze sobą do takiego stopnia, że ich rozgraniczenie staje się niemal niemożliwe. Swoje rozważania podpiera konkretnymi przykładami z XIX-wiecznych osad górniczych na Kielecczyźnie. Dla autora kluczowe stają się związki między nowoczesnością a tradycyjnymi systemami społecznymi feudalizm współistniejący z kapitalizmem, praca pańszczyźniana z najemną, gospodarka naturalna z pieniężną. Ponadto w książce nie zabraknie analizy zachowań ludzi, ich biologicznych warunków życia i kształtujących się w nich mechanizmów oporu i przetrwania.

Tematyka niniejszej publikacji jest zróżnicowana i bogata, a zarazem spójna. Piotr Bartula pisze o zjawisku ideologii pojmowanej jako „świecka religia”, o historiozofii Augusta Cieszkowskiego, o mesjanizmie i „chciwości absolutu” Hoene-Wrońskiego, o sporach wokół kary śmierci i o własnym stanowisku, które nazywa „teorią testamentową”, o związkach równości i sprawiedliwości, o teodycei i satanodycei, o tragizmiepostaci Makbeta, o nominalizmie i esencjonalizmie oraz ich wpływie na historię, o współczesnym znaczeniu J.S. Milla. Autor posługuje się, wręcz żongluje, różnymi konwencjami: obok tradycyjnego artykułu pojawiają się filozoficzne dialogi, wywiady z żyjącymi i nieżyjącymi postaciami, monologi. Język autora jest precyzyjny, barwny i ostry niczym brzytwa Ockhama, pełen błyskotliwych skojarzeń, obrazowych metafor, gier słownych i paradoksów. Dodatkową zaletą tych esejów jest poczucie humoru Autora, połączone z ironicznym, sceptycznym dystansem. Z RECENZJI PROF. JACKA BRECZKI

Książka pt. Terapia Pedagogiczna stanowi przegląd wybranych metod stosowanych w terapii pedagogicznej oraz zawiera obszerny materiał metodyczny mogący wzbogacić warsztat pracy terapeutycznej z dziećmi. Znalazły się tutaj rozprawy na temat muzykoterapii i treningu relaksacyjnego, metody Ruchu Rozwijającego, kinezjologii edukacyjnej oraz terapii dzieci z zaburzoną neurodynamiką przez kontakt ze zwierzętami i wiele innych. Scenariusze zajęć zaś zostały opracowane z myślą o pracy z dziećmi przejawiającymi zaburzenia percepcji wzrokowej, słuchowej, z zaburzeniami lateralizacji oraz koordynacji ruchowej. Przedstawiono ponadto propozycje zajęć z dziećmi mającymi trudności z ortografią. Do każdego scenariusza zajęć opracowano pomoce, a w propozycjach zajęć podano przykład ich wykorzystania. Wszystkie pomoce do pracy korekcyjno-kompensacyjnej umieszczone są na dołączonej do książki płytce CD.Książka adresowana jest do pedagogów-terapeutów, rodziców nauczycieli w przedszkolach i szkołach wszystkich szczebli, a także studentów kierunków nauczycielskich.

Autorzy podejmują próbę antropocentrycznego ujęcia bezpieczeństwa kulturowego człowieka w kontekście kryzysu jego tożsamości. Prezentowana praca zawiera wiele ważnych i interesujących analiz tego zagadnienia w ujęciu systemowym. Jednym z problemów podejmowanych w publikacji jest człowiek funkcjonujący w procesie zmiany społecznej. Główna płaszczyzną rozważań są procesy wpisane w ponowoczesność, takie jak: modernizacja społeczna, kultura masowa czy cyberkultura. Procesy globalizacji uwypuklają narcystyczną (egoistyczną) naturę człowieka, objawiającą się odrzuceniem dotychczasowych reguł, wartości i sposobów zachowania.Jest to praca o przejrzystej strukturze, napisana komunikatywnym językiem, wskazującym na dogłębną znajomość omawianych zagadnień. Treści zostały przedstawione z zachowaniem logiki wywodu. Publikacja prezentuje wysokie walory epistemologiczne i stanowi logicznie ułożoną oraz spójną całość. Z pewnością uzupełni deficyt analizy istotnych problemów dotyczących bezpieczeństwa kulturowego człowieka, jego tożsamości i egzystencji.

W trzecim tomie pracy zbiorowej Paryż, Londyn, Monachium, Nowy Jork. Powrześniowa emigracja na mapie kultury nie tylko polskiej autorzy skupili się na indywidualnej (artystycznej, pisarskiej, naukowej) oraz instytucjonalnej działalności kobiet reprezentujących powrześniowe wychodźstwo, podjęli także interesujący wątek kobiet, które funkcjonowały jako osoby twórcze w cieniu wybitnych czy uznanych mężczyzn (mężów, życiowych partnerów), nierzadko również realizowały się w męskim środowisku zawodowym. Podjęcie tematu udziału kobiet w życiu emigracyjnym i wpływu na kształt tego życia wypełni istotną lukę w badaniach nad dziedzictwem Polaków i Polek żyjących zarówno w diasporze, jak i poza nią – po drugiej stronie żelaznej kurtyny.

Logos ergon ukazuje różnorodność i złożoność psychicznego wchodzenia w relacje z językiem na styku świadomości i nieświadomego. W wielu okolicznościach zachodzi szansa lub iluzja terapii, choć jak zaświadczają przygody tu opisane, nie wszystkie dysocjacje, charakterystyczne dla schizofrenii, mogą zostać uleczone mocą zaawansowanej hermeneutyki.z recenzji dr hab., prof. UWr Marii KostyszakRozmyślnie zestawiając w tytule autora jednej z najsławniejszych autobiografii medykalizowanego obłędu z postacią jednego z najwybitniejszych matematyków XX wieku chciałem przekształcić jak temat muzyczny formułę Michela Foucault: szaleństwo nieobecność dzieła, a dokładniej: pokazać drogę, na której myślenie materializuje się w postaci dających się interpretować znaczeń, jednocześnie zrywając związki z obowiązującymi regułami dyskursu, jakkolwiek droga ta bardziej naśladować ma dystans eleackiego paradoksu, na mocy którego przestrzeń jest nieciągła, niż chronologiczny przebieg. Złowrogie terytorium pęknięć i rozszczepień, podbijane od niepamiętnych czasów pracą egzegezy i komentarzy, zamienia się przeto w strefę litoralną, w której figura konceptualna uzyskuje status mapy.Ze WstępuMichał Gusin filozof, historyk idei i osobliwości, tłumacz, pracownik Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu oraz Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu. Publikował m.in. w Kronosie, Praktyce Teoretycznej oraz Via Communicandi. Autor monografii poświęconej koncepcji Jacques'a Lacana (Symptomy psychoanalizy. Jacques Lacan: od filozofii do antyfilozofii, Universitas 2018) oraz tłumaczeń prac G. Deleuze'a, J.-L. Nancy'ego, F. Guattariego, J.C. Milnera, C. Castoriadisa.

Książka dla najmłodszych i tych trochę starszych w formie leporello: kartonowe strony, grube kontury, kontrastowe kolory. Wspomaga naukę mówienia i doskonalenie dykcji poprzez naśladowanie wyrazów dźwiękonaśladowczych imitujących dźwięki wydawane przez instrumenty. Teresa jest tamburmajorką. A kto gra na klarnecie? Wesoła, kolorowa orkiestra przemierza w pochodzie ulice miasteczka. Okazuje się, że nie tylko instrumenty wydają ciekawe dźwięki...