[I]dea „pedagogiki rzeczy”, „pedagogiki materialności”, „pedagogiki post-antropocentrycznej” posiada – w moim przekonaniu – potencjał zbudowania konstruktywnej odpowiedzi epistemologicznej na wyzwania dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społeczno-kulturowej XXI wieku (…). Idea ta może odegrać podobną rolę w „wyrwaniu” myślenia i działania pedagogicznego z ogarniającego je „marazmu humanistycznego” jak to miało miejsce przed przeszło pięćdziesięciu laty z pedagogiką krytyczną, nawiązującą także do filozoficznej teorii (neo)marksow¬skiej, choć nie jest to i nie powinno być jedyne źródło założeń teoriopoznawczych tego nurtu. (…)
Książka ta z pewnością przyczyni się do wzbogacenia dotychczasowej wiedzy pedagogicznej i interdyscyplinarnej oraz stanowić będzie bogate źródło inspiracji do dalszych prac badawczych i działań aplikacyjnych osadzonych w nurcie „pedagogiki rzeczy”/„pedagogiki post-antropocentrycznej”. Szykuje się nam wszystkim istotne wydarzenie naukowe „narodzin” i „dojrzewania” nowego nurtu poznawczego w pedagogice, które – mam nadzieję – będzie szeroko dyskutowane i stanie się kolejnym „wyzwalaczem” innowacji metodologicznych
i metodycznych, nie tylko w obrębie tej dyscypliny naukowej.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Dariusza Kulinowskiego
Autor może być określony jako wybitny znawca problematyki ekonomii współdzielenia na rynku usług hotelarskich nie tylko w skali naszego kraju, ale nawet w odniesieniu do nauki światowej. Jego dzieło można uznać za całościowe kompendium wiedzy o ekonomii współdzielenia na rynku hotelarskim, a jednocześnie za podwalinę do dalszych, intensywnych badań dotyczących tego rynku.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Grzegorza Gołembskiego
Uważna analiza rozprawy wyraźnie wskazuje, że jest ona poprawna metodycznie
i merytorycznie. Język i styl pisarski wskazują na znajomość stanu wiedzy w podejmowanych zagadnieniach. Rozdziały posiadają duży, acz niewymuszony ładunek teoretyczny i koncepcyjny, w większości opatrzone są autorskimi rozważaniami, ciekawy¬mi zestawieniami, operacjonalizacjami i ilustracjami empirycznymi. Ogólnie poziom monografii oceniam jako wysoki, zarówno w części teoretycznej dotyczącej organizacji wirtualnych i koncepcji metametody, jak i w badaniach empirycznych. (…) Badania są interesujące poznawczo, przedstawiają ciekawy obraz świadomości o organizacjach wirtualnych. W szczególności badane są: a) wiedza dotycząca wirtualnych organizacji, cechy wirtualnej organizacji, b) specjalistyczne kompetencje, c) preferencje rozwoju, d) model biznesu, d) konkurencyjność.
Fragment recenzji
prof. zw. dr. hab. Wojciecha Dyducha
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Głównym osiągnięciem naukowym niniejszej pracy jest usystematyzowanie wiedzy z zakresu UDI oraz przeprowadzenie i zweryfikowanie wyników badań odnośnie do stosowania UDI w komórkach badawczo-rozwojowych w warunkach polskich. Badanie ma charakter pionierski, a wyniki są interesujące nie tyko na gruncie naukowym. Niewątpliwą zaletą publikacji jest także wskazanie konkretnych ograniczeń i zalet wykorzystania tej koncepcji w praktyce gospodarczej. Dla potencjalnych uczestników systemu innowacyjnego stanowią one nieocenioną wskazówkę. Rozprawa bez wątpienia wnosi nowe, istotne elementy do dotychczasowego zasobu wiedzy z zakresu podniesionego tematu.
Z recenzji dr. hab. Marka Szajty prof. PCz
Współczesny i dawny obraz rodziny w literaturze, kulturze i sztuce zamyka cykl monografii (Współczesny i dawny obraz dziecka w literaturze i kulturze [2017],Współczesny i dawny obraz mężczyzny w literaturze i kulturze [2016], Współczesnyi dawny obraz kobiety w języku, literaturze i kulturze [2015]) poświęconych zagadnieniomroli, funkcji i statusowi kobiet, mężczyzn, dzieci w życiu społecznymdawniej i współcześnie, przedstawionych w rozmaitych tekstach i wytworach
W niniejszym tomie literaturoznawcy, historycy sztuki i kulturoznawcy podjęli rozważania nad niezwykle istotnymi problemami związanymi z rolą rodziny w literaturze i w sztukach plastycznych. Różnorodność omawianej problematyki dowodzi, że tematy poruszające kwestie rodziny w kulturze i sztuce są ważnej nośne.Uwagę badaczy przykuły zwłaszcza zagadnienia dotyczące obrazu rodziny 1) w polskiej i obcej literaturze pięknej (powieść, dramat), 2) w literaturze użytkowej (kroniki, pamiętniki), 3) w audycjach radiowych, 4) w malarstwie, rzeźbie oraz 5) w teatrze. Zamieszczony w niniejszej monografii zbiór artykułów dotyczy więc aspektów społecznych i kulturotwórczych rodziny na przestrzeni dziejów. Takie wielopłaszczyznowe i wieloaspektowe ujęcie zagadnienia pozwala spojrzeć na rodzinę z rożnych punktów widzenia i daje możliwość pełniejszego oglądu zagadnień związanych z dynamicznie zmieniającą się sferą realiów życia rodzinnego.
Szeroki zakres podjętej problematyki jest niewątpliwie zaletą Współczesnego i dawnego obrazu rodziny w literaturze, kulturze i sztuce, zamieszczone tu artykuły powinny więc zainteresować studentów, przedstawicieli rożnych dyscyplin naukowych, humanistów.
Z przedmowy Leonardy Mariak
Niniejsza monografia opisuje zagadnienia dotyczące zarówno innowacyjnych, jak i pozainnowacyjnych uwarunkowań przedsiębiorczości regionalnej. Temat ten został zbadany również przez pryzmat regionu Pomorza Zachodniego, co ma na celu ukazanie praktycznych aspektów powyższych zagadnień. Autorki kierują niniejszą monografię do przedstawicieli nauki oraz instytucji otoczenia biznesu i przedsiębiorców. Grono adresatów jest szerokie, ponieważ badania, w tym przeprowadzone przez autorki, wskazały, że w budowie potencjału innowacyjnego oraz pozainnowacyjnego regionu niezwykle istotny jest ekosystem sprzyjający innowacyjności, złożony z wielu interesariuszy przedsiębiorczości. Tym samym autorki wyrażają nadzieję, że niniejsza monografia zainteresuje interesariuszy ekosystemu przedsiębiorczości oraz przyczyni się do pogłębienia wiedzy w tym temacie.
Ze wstępu
Monografia Partycypacja społeczna wehikułem rozwoju lokalnego jest skierowana do wszystkich, którzy interesują się rozwojem lokalnym oraz interakcjami między społeczeństwem a decydentami jednostek samorządu terytorialnego na poziomie lokalnym. Czytelnik dowie się:
–jak zdefiniowany jest rozwój lokalny w teorii i praktyce gospodarczej;
–co jest istotą i jakie są przesłanki partycypacji społecznej;
–jakie są prawne aspekty oraz zakres partycypacji społecznej na poziomie lokalnym;
–jakie są dostępne formy i mechanizmy lokalnej partycypacji obywatelskiej;
–jak przebiega rozwój lokalny determinowany partycypacją społeczną (studium badawcze miast na prawach powiatu województwa zachodniopomorskiego);
–jakie są warunkowania regulacyjno-prawne, organizacyjne i finansowe partycypacji społecznej jako wehikułu rozwoju lokalnego;
–jakie są szanse i mocne strony partycypacji społecznej z punktu widzenia społeczeństwa oraz samorządu terytorialnego oraz jakie są bariery związane z wdrażaniem zmian w organizacji partycypacji społecznej.
Głównym celem badawczym niniejszej monografii jest przedstawienie kompleksowej analizy zjawiska fado w Polsce, która obejmuje systematyczny opis zarówno poetyki jak i performance’u. W książce przedstawiono ogólną charakterystykę gatunku w kontekście historycznym i teoretycznym. Podjęto się również próby określenia nurtu Novo Fado , jego miejsca względem tradycji folkloru Lizbony, a także ustalenia jakie czynniki wpływają obecnie na internacjonalizację i międzynarodowe uznanie tej formy.
Celem pracy jest ukazanie udziału Kościoła rzymskokatolickiego w procesach integracyjnych zachodzących w powojennym społeczeństwie Pomorza Zachodniego, do czego prowadzą odpowiedzi na pytania pomocnicze:
1. Jaki był stosunek najwyższych hierarchów Kościoła katolickiego do problemu dezintegracji społeczeństwa Ziem Odzyskanych?
2. Jak w praktyce realizowano ich politykę na terenie Pomorza Zachodniego?
3. Jakie były efekty działalność Kościoła w zakresie procesów integracyjnych lokalnej społeczności?
Dodatkowe zadanie stanowi ukazanie siły aktywności Kościoła w ramach oddziaływania na procesy integracyjne, słabych i mocnych stron jego pracy oraz próba oceny skuteczności podejmowanych działań.
W monografii z jednej strony zaprezentowano możliwości, ograniczenia, metody i narzędzia stosowane przez Kościół w jego posłudze duszpasterskiej w regionie. Z drugiej – starano się przeanalizować i dokonać oceny wpływu duchownych na procesy integracyjne z perspektywy badanej instytucji, społeczeństwa i polskiej racji stanu.
Ze wstępu
Współczesne myślenie o koncepcjach liberalnych napotyka na wiele barier wynikających z samej interpretacji liberalizmu. Dla historyka idei politycznej liberalizm jest pojęciem bardzo szerokim, możemy mówić, że jest swoistym zbiorem różnorodnych idei. Nietrudno również zauważyć, że liberalizm, jak każdy z tradycyjnych nurtów w myśli politycznej, podlegał przeobrażeniom wynikającym ze zmian społecznych, gospodarczych czy cywilizacyjnych. Procesy te przebiegały niejednorodnie w państwach europejskich i Stanach Zjednoczonych, miały zupełnie inny charakter nie tylko ze względu na przeszłość historyczną, ale – co jest bardziej widoczne – także na znaczenie idei liberalnych w rozwoju współczesnych koncepcji politycznych. Pamiętajmy, że w świadomości przeciętnego Amerykanina koncepcje liberalne mają lewicowy charakter, podczas gdy Europejczykowi kojarzą się z politycznymi wizjami centro-prawicowymi czy wręcz prawicowymi. Idee liberalne, szczególnie w obszarach demokracji i ekonomii, przenikały do innych koncepcji funkcjonujących w doktrynach i myśli politycznej.
Ze wstępu
Celem pracy jest próba ukazania wpływu podziałów religijnych, narodowych i etnicznych w społeczeństwie syryjskim na przemiany polityczne w państwie. W jego osiągnięciu istotne jest ustalenie przebiegu procesu przejęcia władzy przez mniejszość alawicką i przedstawienie wpływu ich rządów na procesy polityczne w Syrii. Kolejnym zamysłem poznawczym jest wskazanie przyczyn narodzin konfliktu zbrojnego w Syrii oraz przygotowanie prognoz dla powojennej Syrii, które mogą być inspiracją do zmian i tworzenia nowej rzeczywistości w państwie syryjskim.
W pracy zrezygnowano z analizy zagadnień związanych z mozolnymi negocjacjami pokojowymi w sprawie zakończenia konfliktu w Syrii trwającymi od 2012 roku. Jest to bardzo złożony problem, który zasługuje na osobną rozprawę i pod względem tematycznym odbiega od głównego problemu pracy.
Ze wstępu
Monografia część rozdziałów w języku polskim, pozostałe w rosyjskim
Publikacja nawiązuje, co prawda, do wielu dobrze znanych tematów, lecz zasila je nowym materiałem, uwidacznia nowe perspektywy i formułuje nowe wnioski. Można to zaobserwować nie tylko w zakresie feminatywów. Także sposób traktowania płci w ramach procesu translatorycznego i komunikacyjnego zostaje poddany weryfikacji i analizie w nowym ujęciu.
Dobrze, że autorkom i autorom tomu udało się zintegrować zagadnienia lingwistyki płci w płaszczyźnie wielu języków słowiańskich, które w ramach dyskursu na temat gender odgrywają jedynie nieznaczną rolę, a w przypadku badań z zakresu języka bułgarskiego, ukraińskiego czy białoruskiego uwzględniane są raczej sporadycznie.
Dr phil., asst. prof. Dennis Scheller-Boltz
Institute of Slavonic Languages
at the Vienna University of Economics and Business (Austria)
Monografia została podzielona na trzy części (Opis, Antologia, Bibliografia zawartości), z których każda może być traktowana jako autonomiczna całość. Pierwsza, dwudzielna część, została poświęcona działalności Kuczalskiej-Reinschmit w latach poprzedzających wyjazd z Warszawy do Lwowa oraz redagowanemu przez nią czasopismu „Ster”, ukazującemu się we Lwowie w latach 1895–1897. Znajdują się tu zatem informacje o biografii Kuczalskiej-Reinschmit i jej działalności w takich formalnych i nieformalnych instytucjach, jak Komitet Społeczny III Szwalni Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, Unia Powszechna Kobiet, Komitet Damski przy Warszawskim Oddziale Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami i Delegacja Pracy Kobiet przy Towarzystwie Popierania Handlu i Przemysłu w Warszawie, oraz o jej publicystyce na łamach „Echa” Zygmunta Sarneckiego”, „Świtu” Marii Konopnickiej”, „Przeglądu Tygodniowego” Adama Wiślickiego, „Tygodnika Mód i Powieści” Emila Skiwskiego i „Kuriera Warszawskiego” Franciszka Olszewskiego. We fragmencie poświęconym „Sterowi” lwowskiemu znajdują się informacje o gronie współpracownic i współpracowników pisma, jego programie, strukturze i zawartości oraz dominujących tematach, jakimi były: równouprawnienie edukacyjne i zawodowe kobiet, kobiece gospodarstwo wiejskie, rozwój stowarzyszeń kobiecych. Część druga to antologia tekstów ze „Steru”, prezentująca publicystykę społeczną, krytykę kulturalną i twórczość literacką tych współpracownic i współpracowników pisma, którzy tyleż kształtowali jego program, co go realizowali (m.in. Piotr Chmielowski, Zofia Daszyńska, Maria Dulębianka, Ludwika Godlewska, Anna Lewicka, Iza Moszczeńska, Eliza Orzeszkowa, Mikołaj Biernacki, Maria Rodziewiczówna, Cecylia Walewska, Stefan Żeromski). Część trzecia to bibliografia zawartości „Steru”.
Pod wieloma względami sytuacja naszego regionu nie jest wyjątkowa. Tak jak w innych województwach twórcy i edukatorzy kultury zmagają się z podobnymi problemami, pracują na podobnych zasobach i próbują przezwyciężać podobne ograniczenia. Jednak praca z kulturą lokalną na Ziemiach Zachodnich i Północnych ma także swoją odmienną charakterystykę. Historia regionu po 1945 roku wskazuje nam na trud podjętego przez mieszkańców wysiłku nad stworzeniem od nowa instytucji – w tym instytucji kultury. Czy spełniają swoje zadanie? Jaka jest skala ich oddziaływania na środowisko lokalne? Właśnie na te pytania staramy się znaleźć odpowiedź w książce, przyglądając się zarówno twórcom, jak i edukatorom kultury.
Od Autora
Zasadniczym celem książki jest krytyczna analiza sposobów pojmowania odpowiedzialności w prawie i prawoznawstwie. Książka jest pracą prawniczą, lecz punktem wyjścia są sposoby pojmowania odpowiedzialności w filozofii – omówione w wielu aspektach i w szerokim zakresie. Chociaż ogólne rozważania nad odpowiedzialnością prawną prowadzone są w ramach filozofii (teorii) prawa, to problem odpowiedzialności regulowany jest, w znacznym stopniu odrębnie, w poszczególnych działach i gałęziach prawa, a w konsekwencji w istotnym stopniu partykularna refleksja nad odpowiedzialnością obecna jest w rozważaniach dogmatycznych w poszczególnych naukach prawnych. Fakt ten monografia uwzględnia, a przedmiotem szczegółowych analiz, rodzajem egzemplifikacji, jest odpowiedzialność karna. Na gruncie rozważań podjętych w monografii nie jest trafne ani mówienie o jakimś jednym pojęciu odpowiedzialności prawnej, ani sprowadzanie odpowiedzialności prawnej do innych pojęć prawniczych. Rozważania rysują też wyraźne różnice między odpowiedzialnością, winą i sankcją, a także starają się uchwycić różnice między odpowiedzialnością prawną a moralną. W tym zakresie monografia może być interesująca nie tylko dla prawników, ale i filozofów, w tym etyków, przedstawicieli nauk społecznych oraz wszystkich zainteresowanych problematyką odpowiedzialności per se.
Od Autora
W pracy wykorzystano zwartą i czasopiśmienniczą literaturę przedmiotu zarówno polską,
jak i zagraniczną, właściwe akty prawne, opracowania statystyczne, raporty z badań,
a także inne materiały źródłowe, w tym pozyskane drogą elektroniczną. Istotnym źródłem
informacji w części empirycznej były wyniki własnych badań w zakresie innowacyjnych
modeli biznesu przeprowadzonych w podmiotach gospodarczych turystyki, które umożliwiły
weryfikację wielu zaprezentowanych poglądów.
Publikacja stanowi próbę kompleksowego, monograficznego ukazania innowacyjnych
modeli biznesu w turystyce, zwłaszcza poprzez usystematyzowanie wiedzy teoretycznej
w badanym obszarze, a także opartej na praktycznych doświadczeniach biznesowych oraz
opracowanie własnej koncepcji budowania innowacyjnych i implicite konkurencyjnych
modeli biznesu w przedsiębiorstwach turystycznych.
Ze wstępu
Podjęty przez dr Annę Plutę temat, dotyczący sprawności pracowników wiedzy działających pod presją czasu, uważam za interesujący poznawczo. Problematyka związana ze znaczeniem pracowników wiedzy i czasu dla działalności organizacji jest ciągle aktualna w praktyce gospodarczej, a podejmowane na naukowym gruncie rozważania nie rozwiązują pojawiających się nowych problemów tego obszaru, szczególnie związanych ze sprawnością działania pracowników. W recenzowanej pracy Autorka pogłębia już postawione pytania i wnikliwie analizuje stosowane rozwiązania (elastyczność, zwinność, presja czasu, organizacja oparta na wiedzy), jak i otwiera pewne nowe pola badawcze (m. in. składowe presji czasu, wymiary i model kształtowania sprawności działania). (…) Recenzowana rozprawa stanowi niewątpliwie oryginalne opracowanie naukowe, będące wkładem dr Anny Pluty w rozwój nauk o zarządzaniu.
Fragment recenzji dr hab. Beata Skowron-Mielnik prof. UEP Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
Modele aktywności politycznej Polek to tom ciekawy i udany. Impulsem do jego powstania był Dzień Niepodległości, święto wprowadzone w Drugiej Rzeczypospolitej. 11 listopada wzbudził w autorkach i autorach prezentowanych tu tekstów nie tylko uznanie dla kilku generacji walczących szablą i piórem o suwerenność Polski, ale też potrzebę naświetlenia z różnych stron kontekstów i konsekwencji wiary w „patriotyzm”, „wolność”, „ojczyznę”. Zauważyli oni przede wszystkim dwuznaczność miejsca kobiet we wspólnocie narodowej, które z jednej strony są traktowane jako jej „normalni” członkowie, z drugiej zaś obejmują je specyficzne regulacje. W rezultacie kobiety stają się alegorią własnej wspólnoty lub alegorią „innego”. Zarazem, mimo że podlegają rozmaitym mechanizmom kontroli (nadzorowanym także przez inne kobiety), z racji przypisywanego im pierwiastka „inności” łatwiej przekraczają granice wytyczane przez dyskurs dominujący. Uczestniczki i uczestnicy szczecińskiego seminarium opisali zatem ogromną rozpiętość ról, pragnień, oczekiwań i wyobrażeń, jakie wspólnota narodowa czy obywatelska wiązała w przeszłości i nadal wiąże z kobietami (czyniąc to bądź za ich zgodą, ba, przy ich aktywnym udziale, lub przeciwnie – narzucając im wzorce zachowań).
Z recenzji dr hab. Moniki Bednarczuk
O postrzeganiu dziecka jako artysty, o dziecięcej wyobraźni twórczej stanowiącej ważny
instrument wychowawczy, pozwalający dziecku pełnić określone funkcje życiowe pisano
wielokrotnie. Sztuka dla dziecka traktowana jako najwyższa wartość etyczna, narzędzie
poznawania świata, czynnik autokreacji i estetycznej samowiedzy stanowi z całą pewnością
symbol wielkości człowieka. To dzięki niej ujawniają się humanistyczne dyspozycje
człowieka: wrażliwość estetyczna, wyobraźnia, indywidualność twórcza. [...]
Czytanie i komentowanie dzieł sztuki uczy dziecko postrzegania świata za pomocą
zmysłów, daje szansę na rozwój w sferze intelektualnej, emocjonalnej, uczy empatii,
a przede wszystkim uczy dzielności etycznej i dianoetycznej. Ta pierwsza jest skutkiem
przyzwyczajenia, ta druga jest owocem nauki, wymaga doświadczenia i czasu.
Obie Arystotelesowskie intelektualne „dzielności” pozostają w etymologicznym związku
z „dziełem” sztuki, z jego wartością i funkcją, którą dzieło spełnia. W naturalny sposób
łączą się więc z fenomenem języka sztuki doświadczanego na różne sposoby.
Aby tak się stało, sztuka – tak jak baśń i poezja – powinna się pojawiać w najwcześniejszym
okresie życia człowieka jako czynnik rozwijania wrażliwości, aktywności i wyobraźni.
Wiedziała o tym doskonale Romana Kaszczyc z Barlinka...
Urszula Chęcińska
Pod względem struktury praca ofiarowana Jubilatowi składa się z trzech części. Warto podkreślić, iż są one nieprzypadkowe – odzwierciedlają tak zainteresowania badawcze Profesora i uznanie dla badań nad dziejami regionu, jak i rolę archiwów i archiwistów w trosce o źródła archiwalne. Pierwszą część, zatytułowaną W kręgu osiągnięć badawczych i naukowych, tworzy 29 autorskich wypowiedzi prezentujących swoje najważniejsze osiągnięcia naukowe, organizacyjne i zawodowe. Padają tu licznie tytuły węzłowych dla różnych okresów historycznych monografii i artykułów naukowych, widać kolejne szczeble karier administracyjnych czy aktywności organizacyjne.
Drugą część tomu zatytułowano O archiwistyce i archiwach. Obejmuje ona siedem artykułów napisanych przez archiwistów i osoby zajmujące się archiwistyką na uczelniach. Znajdziemy tu m.in. prace poświęcone budownictwu archiwalnemu oraz archiwom funkcjonującym w czasie II Rzeczypospolitej. Omówione zostały także zasoby niektórych archiwów, pomoce archiwalne (ewidencyjno-informacyjne) w dobie intensywnej informatyzacji służby archiwalnej czy też problemy edukacji historycznej prowadzonej przez archiwa, zwłaszcza szczecińskie.
Na część trzecią pracy składa się 12 materiałów umieszczonych pod wspólnym tytułem Meandry historii. Czytelnik znajdzie tu artykuły poświęcone pomorskim źródłom doby nowożytnej, najnowszym dziejom Szczecina, Pomorza Zachodniego oraz szeroko rozumianym Ziemiom Zachodnim i Północnym. W ostatniej części jubileuszowej książki poruszone zostały także problemy konserwatorskie w powojennym Szczecinie, sprawy miejscowych i ogólnopolskich („Tygodnik Powszechny”) mediów oraz losy pomorskiego Kościoła rzymskokatolickiego (po 1945 r.). Warto wreszcie wspomnieć o refleksjach na temat kondycji szczecińskiego środowiska historycznego, opisie kadry dowódczej Wojska Polskiego, budowie pomorskiej świadomości bądź też o tworzeniu podstaw Unii Europejskiej i jej relacji z regionem Pomorza Zachodniego.
Ze wstępu Redaktorów
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
