Alice Salomon (1872 Berlin-1948 Nowy Jork), określana mianem "niemieckiej Jane Addams", była pionierką ruchu kobiecego w Niemczech, członkinią i współtwórczynią niemieckich i międzynarodowych organizacji kobiecych (m.in. International Council of Women), propagatorką idei internacjonalizmu i pacyfizmu oraz praw człowieka (zwłaszcza praw pracowniczych kobiet i dzieci), inicjatorką wysiłków zmierzających do profesjonalizacji pracy socjalnej. Była także doktorem ekonomii berlińskiego uniwersytetu oraz współtwórczynią pierwszego na kontynencie kursu dla pracowników socjalnych, a następnie szkoły, której była wieloletnią szefową oraz wykładowczynią.
W miastach, miasteczkach i na wsiach działaczki, menedżerki, artystki, edukatorki i animatorki – współczesne „siłaczki” – przyczyniają się do przeciwdziałania nierównościom społecznym, budowania tożsamości lokalnej i postaw wspólnotowych, a w konsekwencji do zmiany społecznej. Zmiana ta każdorazowo będzie wiązała się ze sposobem, w jaki realizowane aktywności zostały ocenione przez uczestników i organizatorów projektu; zwykle zaczyna się od zmiany rozumienia otaczającej rzeczywistości, od zmiany świadomości, sposobu patrzenia na określone zjawiska. Tego rodzaju praca często nie przynosi natychmiastowych i spektakularnych efektów, dlatego istnieje potrzeba ich nagłaśniania i uwidocznienia. Być może przyczyni się to do budowania zaufania wobec kompetencji kobiet i większego doceniania ich roli i pozycji w organizacjach i instytucjach kultury.
Miejmy nadzieję, że niniejsza książka nakieruje czytelników na ścieżki wiodące do znalezienia odpowiedzi na wiele sformułowanych powyżej pytań, które oczywiście nieuchronnie przyniosą nowe niewiadome, ponieważ rozważania o przyszłości nie mogą nigdy do końca zaspokoić naszej ciekawości.
Ze słowa wstępnego
Agnieszka Kołodziej-Durnaś, Karolina Izdebska
Kulturowa tkanka organizacji bywa konceptualizowana jako zjawisko spontaniczne i zastane, częściej jednak jest postrzegana jako potencjalny instrument kształtowania zachowań organizacyjnych. Takie podejście – faworyzowane przez specjalistów od zarządzania – miało uczynić z elementów kultury środki kierowania podwładnymi w celu zwiększenia wydajności. Upowszechnienie się pojęcia i takiego rozumienia kultury organizacji wspierało procesy upodabniania organizacji sektora publicznego i społecznego do sektora prywatnego (firm nastawionych na zysk), a także przekształcenia ustrojowe (od gospodarki socjalistycznej ku systemowi kapitalistycznemu) w naszej części Europy. Równocześnie socjologii organizacji – tradycyjnie zainteresowanej humanizacją pracy – grozi zbliżenie się do nauk o zarządzaniu, które poszukują skutecznych narzędzi dla menedżerów. Alternatywę rozwoju tej subdyscypliny stwarza poszukiwanie jej krytycznej funkcji oraz kształtowanie takiej kultury organizacji, która przenikając do otoczenia, wspomagałaby tworzenie otwartego, tolerancyjnego, odpowiedzialnego społeczeństwa.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
