Zbiór felietonów Tadeusza Boya-Żeleńskiego dotyczących legendy, którą została otoczona postać Adama Mickiewicza. Autor opowiada się za zdjęciem tej postaci z piedestału i krytycznym spojrzeniem na niego. Boy-Żeleński analizuje postać polskiego wieszcza i dochodzi do wniosku, że jego obraz, który tkwi w umysłach większej części społeczeństwa, jest przekłamany, wygładzony, wyidealizowany. Publicysta próbuje obraz ten, ściśle związany z okresem towiańskim, odbrązowić, ukazać inne, ale prawdziwe oblicze narodowego wieszcza oraz sekty skupionej wokół Andrzeja Towiańskiego. Brązownicy to kolejny zbiór felietonów Boya-Żeleńskiego budzący kontrowersję w środowiskuliterackim.
Zbiór zawiera 28 opowiadań słynnego rosyjskiego pisarza.
Czechow pisał już jako student medycyny utwory humorystyczne i satyryczne, m.in. : Śmierć urzędnika (1883 r.), Kameleon (1884 r.), łączące liryzm z ironią. Pisał na ogół krótkie utwory, gdyż jak sam twierdził sztuka pisania jest sztuką skracania, a zwięzłość jest siostrą talentu. Główna część jego dorobku powstała w długim okresie prowadzenia praktyki lekarskiej, zanim jeszcze jego dzieła przebiły się do szerszej publiczności. Jego nowele były publikowane w tym czasie, ale cieszyły się niezbyt dużym zainteresowaniem czytelników, zaś jego skomplikowanych i trudnych do adaptacji sztuk nikt nie chciał wystawiać. Popularność zyskały dopiero po jego powrocie z zesłania na Sachalin.
Spis opowiadań:
Bezbronna istota
Córa Albionu
Damy
Długi język
Dramat
Dyrektor pod kanapą (Zakulisowa historia)
Dzieło sztuki
Kameleon
Malcy
Nie udało się
Order
Po ciemku
Podrzutek
Potwarz
Przesolił
Syrena
Szczęśliwy
Szydło w worku
Śmierć urzędnika
W biurze pocztowym
W razurze
W złym humorze
Wańka
Wykrzyknik
Zagadkowa natura
Zemsta
Złoczyńca
Żarcik
Starożytne Ateny. Trwają przygotowania do ślubu Tezeusza i Hipolity, w które zaangażowane jest całe miasto. Aktorzy przygotowują sztukę, by uświetnić uroczystość.
Równolegle rozgrywają się inne miłosne perypetie — ojciec Hermii nie zgadza się na jej małżeństwo z Lizandrem. Młodzi postanawiają uciec do lasu, a wraz z nimi Demetriusz, adorator Hermii oraz Helena, nieszczęśliwie zakochana w Demetriuszu. Historie miłosne trochę się komplikują…
Sen nocy letniej to najsłynniejsza komedia autorstwa Szekspira. Spotykają się w niej dwa światy — ludzki oraz baśniowy, reprezentowany przez leśne duchy i elfy, które nie pozostają obojętne wobec rozterek bohaterów. Sen nocy letniej to jednak nie tylko baśniowy humor, lecz także gorzkawy komentarz w kwestii dobrego wyboru partnerów oraz relacji młodych z rodzicami, kierującymi ich życiem. Komedia powstała pod koniec XVI wieku i była wielokrotnie wystawiana na scenie.
Lata 30. XX w., Stany Zjednoczone. Dwaj pijani jegomoście znajdują na Południowych Bulwarach porzucony płaszcz. Jeden z nich zgłasza jego znalezienie do miejscowego komisariatu policji. Policjanci znajdują w płaszczu fragmenty nowel oraz niby testament, w którym właściciel płaszcza zapisuje wszystkie swoje utwory pannie Norze. Nie wiadomo też, czy popełnił on samobójstwo czy został zamordowany; policja jednak zakłada, że właściciel płaszcza nie żyje. Nie jest znane jego imię i nazwisko. Zagadkę pomaga rozwikłać doktor Piotr Vulpius. Pierwsze kroki prowadzą do redakcji Gońca Wieczornego, gdzie zmarły posyłał opowiadania do druku, jednak wszystkie trafiały do kosza.
Fragment książki:
– Pokłóciliśmy się, panie komisarzu. Od słowa do słowa, rozeszliśmy się w różne strony. On poszedł do domu z płaszczem, a ja sobie myślę – czekaj! Takiś ty, to nie będziesz miał ani płaszcza, ani forsy od tandeciarzy z Pekinu... I wolniutko przyszedłem sobie tutaj.
Coran pokiwał głową.
– No, to nic tak ważnego. Mogliście to samo powiedzieć panu sierżantowi.
– E, nie! Tylko panu komisarzowi!
Kierownik komisariatu namyślał się przez chwilę.
– Powiedzieliście prawdę o tym płaszczu?
– Rzetelną.
– Gdzie znaleźliście ten płaszcz?
– Na Południowych Bulwarach.
– Południowe Bulwary są długie...
– Blisko rzeki, nad tamą, blisko ulicy Szyprów...
– Nad samą rzeką?...
– Pewnie. Miejsce dość puste i odludne.
– Dobrze zatem. Sierżant spisze z wami protokół.
Lata 30. XX w., Niemcy. Dalszy ciąg losów agentki wywiadu podszywającej się pod Gretę Nielsem, siostrzenicę generała von Strelitza i jej ukochanego, którym został Kurt von Hedinger, zasłużony porucznik kontrwywiadu niemieckiego. Czy Grecie uda się do końca grać swoją rolę, czy zostanie zdemaskowana? W tej rozgrywce stawką jest życie agentki.
Fabuła rozgrywa się w latach 30. XX wieku w Niemczech. Greta Nielsen jest młodą Szwedką, która po śmierci ojca wyrusza do Berlina do swojego wuja, generała von Strelitza. Jest on dyrektorem departamentu gazowego, opracowującego nowy rodzaj gazu do celów wojskowych. Po drodze ze Szwecji do Berlina następuje zamiana
i Gretę zastępuje inna kobieta, agentka wywiadu, której zadaniem jest dowiedzenie się jak najwięcej na temat śmiertelnego gazu. Ponieważ generał von Strelitz nie widział Grety od wielu lat, udaje się go z łatwością nabrać na podmianę osób. Rozpoczyna się gra o wydarcie Niemcom straszliwej tajemnicy.
Fragment książki:
Z kolei on sięgnął do portfela.
– Co takiego?
– To inne zdjęcie panny Nielsen... – zniżył mimo woli głos, wymawiając to nazwisko. – Takie właśnie zdjęcie, jakie było mi najbardziej potrzebne! Tylko głowa w dużym zbliżeniu...
– Wycinek? – mężczyzna o kwadratowej twarzy z pozorną obojętnością rzucił okiem na mały wiotki owal papieru.
– Tak! – potwierdził ruchem głowy blondyn. – Wycinek z kinowego pisma. Co prawda sprzed dwu lat, ale w tym wieku kobiety nie zmieniają się w tak krótkim okresie czasu. Tylko uczesanie jest inne... Wyszperałem to zupełnie przypadkowo... Panna Nielsen chciała po prostu wiedzieć, czy jest fotogeniczna i posłała do filmowego tygodnika swe zdjęcie... Sądzę, że jest fotogeniczna, a zarazem jestem jej wdzięczny za ułatwienie mi roboty. Nie byłem zmuszony udawać się do fotografa i wymyślać bajeczek, które nigdy nie budzą wiary. Jak najmniej śladów – to moja zasada.
Polska, Niemcy, lata 30., tuż przed II wojną światową. Zakłady Green-Modlitz opracowują nowy karabin, zwany Modelem 1938, dzięki któremu można trafić w cel z prawie trzech kilometrów. Jednocześnie coraz bardziej popularna staje się Międzynarodowa Liga Pokoju, której przewodzi młoda kobieta. Niebawem okazuje się, że jest ona z pochodzenia Polką, a nazywa się Wanda Ileńska. Polują na nią członkowie niemieckiego wywiadu, jak i policji politycznej. Mimo to Ileńskiej udało się wyrwać już czternaście razy z obławy. Popiera ją coraz więcej robotników zakładów broni, a także agenci nie pozostają obojętni na jej wdzięki.
Warszawa, lata 30. XX w. Na spotkaniu znajomych trwa seans spirytualistyczny. Medium połączone z głosami zza światów przestrzega jakiegoś Józka przed prokuratorem Winderem i doktorem Raczyńskim. W przepowiednię nikt specjalnie nie wierzy. Już niedługo Józef Darzycki, major wywiadu, staje się świadkiem dziwnych zdarzeń, jakie mają miejsce w jego otoczeniu. Znikają akta szpiega Mowikiewicza, a także ktoś w przebraniu generała włamuje się do centrali wywiadu i wynosi stamtąd ważne dokumenty, mordując wcześniej dwie osoby. Na miejscu śledczy znajdują ogłuszonego Darzyckiego w mundurze generalskim. Wszystko sprzysięga się przeciwko niemu. Nikt nie chce słuchać jego wyjaśnień i zostaje on postawiony w stan oskarżenia jako szpieg. Czy jest jeszcze szansa na uratowanie majora?
Warszawa, lata 30. XX w. Z więzienia wychodzi Alfred Welski, który odsiadywał wyrok za malwersacje finansowe. Niebawem spotyka swojego kolegę z celi, Wawrzona Balasa, który donosi mu o planowanym napadzie na pałacyk przy ul. Wolskiej. Mniej więcej w tym samym czasie poznaje pannę Mańkę oraz piękną Renę Drohojowską, której przedstawia się jako poeta Orwid. Niestety, Rena ma być zaręczona z niejakim Leszczycem, hrabią o dość podejrzanej reputacji. Na kartach powieści pojawia się również niezawodny detektyw Den.Rycerze mroku to jedna z tych powieści przedwojennych, która zawiera bardzo dużo slangu złodziejskiego tych czasów w Warszawie.
Peregrynując w towarzystwie artystycznej bohemy po ulicach któregoś z niemieckich miast u schyłku XIX w., włócząc się od kawiarni do kabaretu, od dziennikarskiej kawalerki w kamienicy do arystokratycznej willi na podmiejskim wzgórzu, mamy okazję wsłuchć się w gorączkowe bicie serca dekadentyzmu.Bohaterowie, którym Berent oddaje głos w swej powieści, tworzą polsko-niemiecki konglomerat reprezentantów wszystkich dziedzin sztuki: od literatury, przez teatr i malarstwo, po muzykę i estradę rozrywkową (demoniczna i magnetyczna Yvetta), a towarzyszą im, a nawet przewodzą, postacie niezbędne dla funkcjonowania cyganerii schyłku wieku: dziennikarz i sponsor. Czereda ta wprowadza czytelnika w zawiłe korytarze i złe wiry obsesji epoki: obsesję śmierci, mizoginię (wspaniale ukazaną przez postać Zofii Borowskiej), kult sztuki i zwątpienie w jej wartość, wreszcie wątki filozofii nietzscheańskiej i buddyzmu.
Policjanci warszawskiej dochodzeniówki odnajdują ciało Grzegorza Rosy. Wszystko wskazuje na wypadek aż do momentu, kiedy patolog sądowy odkrywa dziwne nacięcie na narządach płciowych zmarłego. Jakiś czas później pod kołami tramwaju ginie tancerka, przy której policja znajduje posążek boga Min utożsamianego przez starożytnych z płodnością.Poszukując tropów mordercy policjanci kryminalni, pod przywództwem nowego prokuratora Franciszka Dylika, sięgają do archiwum X, aby przyjrzeć się sprawom sprzed lat.Jaki związek ze śledztwem będzie miało odkrycie tajemnicy aspirant Marzeny Gibały, którą funkcjonariuszka ukrywała skrzętnie przed światem? I przede wszystkim jaką rolę odegra w całej sprawie były prokurator Marian Suski, który w poszukiwaniu zemsty na swoim największym wrogu, wyruszy w podróż najpierw do Paryża, a potem aż do Egiptu?Prawda okaże się tak przerażająca, że nie stworzyłby jej w swoim umyśle nawet szaleniec.
Pałace Świętokrzyskie to drugi tom serii przewodników Świętokrzyskie wędrówki historyczne. Przedstawiono w nim losy niemal sześćdziesięciu pałaców znajdujących się w granicach województwa świętokrzyskiego. Są pośród nich tak znane budowle jak Pałac Biskupów Krakowskich w Kielcach czy pałacyk Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku, są również obiekty, które w trakcie wieków utraciły funkcje obronne i z zamków przeistoczyły się w pałace. Znajdziemy na kartach przewodnika informacje o zabytkach, które podzieliły los pałacu Karskich we Włostowie, i na skutek dziejowych zawirowań z architektonicznych perełek zamieniły się w porośnięte trawą ruiny. W przewodniku znalazło się również miejsce na przypomnienie historii pałacyków wzniesionych na terenie Kielc i Ostrowca Świętokrzyskiego na przełomie XIX i XX stulecia. Podobnie jak w poświęconym zamkom świętokrzyskim, pierwszym tomie serii, także w niniejszej książce zamieszczone zostały informacje o wartych odwiedzania zabytkach znajdujących się w pobliżu opisywanych obiektów.
W czasach Charlesa Dickensa (1812-1870) istniało ogromne zainteresowanie zjawiskami nadprzyrodzonymi i chętnie czytano niesamowite opowieści. Autor zawsze kochał dobre opowieści o duchach, szczególnie w okresie Świąt Bożego Narodzenia i zawsze był otwarty na pełną akceptację ich istnienia. Wrodzona zdolność snucia niesamowitych opowieści zawsze sprawiała, że Dickens włączał je do swych powieści i często publikował w wydawanych przez siebie czasopismach.
Jedna z pierwszych powieści, które możemy zaliczyć do gatunku kryminału.Paryż, lata 60. XIX w. Oddział agentów śledczych pod wodzą niejakiego Generała odkrywa potrójne morderstwo w szynku Pieprzniczka, nie cieszącego się dobrą renomą. Na miejscu agenci znajdują żywych: właścicielkę oraz mordercę, który przyznaje się do zabicia trzech mężczyzn w obronie własnej: jednego poprzez popchnięcie, wskutek czego uderzył głową o twardą posadzkę, i dwóch z pistoletu. Wszystko zdaje się potwierdzać tę wersję wydarzeń. Morderca zostaje zabrany do więzienia. Przyznaje, że jest artystą cyrkowym z Niemiec i nie ma nazwiska ani imienia, tylko pseudonim sceniczny Mai. Jednak w drużynie agentów znajduje się młody Lecoq, który nie wierzy w zapewnienia zatrzymanego. Na miejscu wraz z weteranem służby śledczej, Nalewajką, odnajduje ślady dwóch kobiet i jeszcze jednego mężczyzny. Zaczyna się gra z mordercą, w której nie sprzyjają Lecoqowi inny zazdrośni agenci śledczy.
Warszawa, rok 1938. Bolesław Żuk jest praktykantem w jednej z warszawskich gazet, gdzie zajmuje się najbardziej niewdzięcznymi zajęciami. Nie spodziewa się, że redaktor zatrudni go na stałe. Po zakończeniu współpracy idzie się upić do hotelu Carlton, gdzie poprzez splot różnych zdarzeń wkracza do pokoju dyrektora i odbiera telefon od służby donoszącej, że w pokoju nr 23 znajduje się trup. Żuk postanawia zakraść się do pokoju z trupem i zdobyć materiał, który pozwoliłby mu na powrót do zawodu dziennikarza. Niestety sprawa komplikuje się, gdyż do pokoju wkraczają ludzie, którzy wyrzucają trupa przez okno pozorując samobójstwo. Chwilę później do pokoju przychodzi piękna córka zmarłego. Zmarły okazał się być znanym inżynierem. Czy Żuk wyjaśni tę zagadkę?
Warszawa, Londyn, Kijów lata 1910-30. Piąta część wspomnień aspiranta Daniela Bachracha. W niniejszym tomie publikujemy osiem nieznanych wcześniej opowiadań. Większość z nich rozgrywa się na ulicach Warszawy i Łodzi, ale Bachrach prowadzi śledztwa także na Lubelszczyźnie koło Zamościa, Nowogródku, w Kijowie i w Londynie. Sporo spraw dotyczy uwodzicieli wykorzystujących naiwność wysoko urodzonych szlachciców ziemskich i dzieci fabrykantów; częste są również przypadki szantażu, jak i próby wywiezienia kobiet do lupanarów w Ameryce Południowej. A kto zamordował Lou-Lou, tajemniczą królową warszawskiego półświatka oraz jej partnera?
Warszawa, lata 30. XX w. Po spotkaniu brydżowym w willi państwa Woynickich zostaje zamordowany gospodarz. Zbrodni mógł dokonać ktoś z uczestników przyjęcia. Trudno wytypować podejrzanego, bo wszyscy plączą się w zeznaniach, kłamiąc lub pomijając ważne fakty.
Śledztwo prowadzi komisarz Wren. Z rozmów dowiaduje się, że Teresa Boruńska, pasierbica Woynickiego, nienawidziła go, bo był przeciwny jej planom małżeńskim z inżynierem Larnerem. Czy razem dokonali morderstwa?
Są i inni podejrzani. Ktoś zgubił w gabinecie zamordowanego obrazek, przedstawiający świętą Teresę z lilią w ręku. Nikt go podobno nie zna – ale Teresa zareagowała wyraźnym zmieszaniem. Czy Teresa kogoś osłania?
69. tom Kryminałów przedwojennej Warszawy
W lasach pod Warszawą zostaje zamordowany mężczyzna. Milicjanci znajdują go w samochodzie, srebrnym Audi zarejestrowanym w RFN. Major Szczęsny rozpoczyna śledztwo. Przez dłuższy czas on, ani jego koledzy nie mają żadnych wyników poza odkryciem tajemniczego metalowego pudełka z kartką papieru wewnątrz i angielskim tekstem o nietoperzach. Brzmi to dość absurdalnie, jednak major Szczęsny nie lekceważy żadnego tropu. Spróbuje wyjaśnić zagadkę nietoperzy przy pomocy swoich przyjaciół z kontrwywiadu.
Pani Maria Jankowska, kadrowa w fabryce, otrzymuje telefon od żony inżyniera Władysława Sumińskiego, który wyjechał w delegację i powinien już wrócić. Na miejscu sprawdza, że żadnej delegacji nie było, a Sumiński podpisał dzisiaj listę obecności, więc jest zapewne w swoim pokoju. Po krótkim dochodzeniu wyjaśnia się, że listę podpisuje za niego podkochiwująca się w nim pracowniczka sekretariatu. Po otwarciu służbowego pokoju okazuje się, że inżynier nie żyje. Przybyły na miejsce lekarz milicyjny stwierdza otrucie cyjankiem potasu. Śledztwo prowadzi kapitan Witold Piotrowski. Niebawem okazuje się, że inżynier miał skończyć tajny projekt chemiczny.
W dusznej atmosferze przesyconego milionem zapachów Bangkoku Centralna Agencja Wywiadowcza Stanów Zjednoczonych werbuje nowego agenta. To Leopold Owiczak, pracownik tamtejszej filii polskiego Poltexu. Skuszony wypłatami w dolarach i obietnicą konta bankowego w Szwajcarii wkręca się coraz mocniej w spiralę kłamstw i donosów.Jak długo uda się mu niepostrzeżenie dostarczać obcemu wywiadowi tajne informacje? Czy polskie Służby Bezpieczeństwa rozpoznają w wysoko postawionym dyrektorze obcego szpiega? Dlaczego żądza pieniądza przysłania zdrowy rozsądek?Powieść szpiegowsko-sensacyjna, w której gra toczy się o najwyższą stawkę.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
