Książka Zamki, pałace i dwory Dolnego Śląska - powiat oleśnicki nawiązuje do strony internetowej www.palaceslaska.pl i jest najdokładniejszym przewodnikiem po rezydencjach powiatu oleśnickiego. Zawiera opisy zamków, pałaców, dworów, jak i siedzib wolnych właścicieli ziemskich.
To trzeci tom serii, po przewodnikach powiatu trzebnickiego i wołowskiego, obejmuje szczegóły o zabytkach, ich historii, właścicielach (bardzo wnikliwie) i stanie obecnym budynków.
W przewodniku opisano 56 ocalałych obiektów rezydencjonalnych i wiele nieistniejących. Przewodnik wzbogacają zdjęcia (współczesne oraz archiwalne, niektóre nigdy niepublikowane) oraz mapy historyczne.
To świetna zachęta do odkrycia mało znanych miejsc w okolicy Wrocławia.
Prezentujemy drugi z przewodników po pałacach i dworach Dolnego Śląska. Obejmuje on swoim zasięgiem powiat wołowski. Obecnie powiat wołowski składa się z trzech gmin: Brzeg Dolny, Wińsko i Wołów, liczących w sumie 675 km2 powierzchni. Na terenie trzech gmin powiatu wołowskiego znajduje się 111 miast, sołectw i przysiółków. Do naszych czasów przetrwały w nich 43 pałace i dwory. Liczba to nie mała na niewielkim obszarze, oznacza mniej więcej siedzibę szlachecką w co trzeciej miejscowości. Pierwotnie na omawianym obszarze znajdowało się 77 rezydencji. Zniszczenie 34 dworów i pałaców pokazuje skalę zaniedbań, które miały miejsce w powiecie wołowskim po 1945 roku. Najstarszym budynkiem o charakterze rezydencjonalnym w powiecie jest zamek w Wołowie. Z XVI wieku pochodził zrujnowany dwór w Węgrzcach Wielkich. Nieco liczniejsze są budowle o siedemnastowiecznej proweniencji. Niestety większość z nich w późniejszych czasach została przebudowana bądź zrujnowana. Z okresu renesansu przetrwał do dziś renesansowy portal głównego wejścia pałacu w Mojęcicach. Barok na omawianym obszarze reprezentuje najciekawiej rezydencja opatów w klasztorze cystersów w Lubiążu. Nie mniej cenna, pochodząca z XVII wieku, letnia siedziba opatów w pobliskiej Moczydlnicy Klasztornej została doprowadzona do kompletnej ruiny. Zdecydowana większość dworów i pałaców w powiecie wołowskim należała do średniozamożnej szlachty i została ufundowana w XVIII i XIX wieku. Najbardziej okazałe rezydencje znajdują się w Brzegu Dolnym, Krzelowie, Mojęcicach, Przyborowie i Żerkowie. Choć w stanie ruiny duże wrażenie robią dawne siedziby szlacheckie w Głębowicach, Moczydlnicy Dworskiej i Wyszęcicach. Nietypowym na opisywanym obszarze jest dwór w Sławowicach, wzniesiony częściowo w konstrukcji szkieletowej.
Prezentujemy pierwszy z przewodników po pałacach i dworach Dolnego Śląska. Obejmuje on sąsiadujące ze sobą gminy Trzebnica i Zawonia. Gminy te mają razem prawie 320 km2 powierzchni, z czego niemal dwie trzecie zajmuje pierwsza z nich. Na omawianym obszarze znajdują się 73 sołectwa oraz należące do nich przysiółki. Do naszych czasów przetrwało w nich 17 pałaców i dworów. Ta niemała liczba na niedużym obszarze, oznacza siedzibę szlachecką mniej więcej w co czwartej miejscowości. Po dokładnych analizach niemieckich map i źródeł niespodziewanie okazało się, że do naszych czasów przetrwała zaledwie połowa rezydencji, a na terenie opisywanych gmin było ich w sumie aż 38 w 36 miejscowościach. Pierwotnie więc dwór czy pałac zlokalizowany był w co drugiej wiosce. Pokazuje to skalę strat i zaniedbań, które miały miejsce w powiecie trzebnickim po 1945 roku. Na terenie gmin Trzebnica i Zawonia nie ma średniowiecznych zamków czy też renesansowych wieloskrzydłowych dworów. Niemiecka arystokracja nie wznosiła swoich rezydencji na tych ziemiach, stąd też nie powstały budowle na miarę Książa, Bożkowa, Sycowa czy Żmigrodu. Większość dworów i pałaców należała do średniozamożnej szlachty i została ufundowana w XVIII i XIX wieku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
