Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Nowe – poszerzone i uaktualnione – wydanie nieocenionej pomocy dla nauczycieli i terapeutów pracujących z dziećmi niepełnosprawnymi intelektualnie pozwoli dokładniej ocenić poszczególne obszary rozwojowe dziecka, a także pomoże w konstruowaniu indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych. Autor więcej uwagi poświęcił dobrej operacjonalizacji poszczególnych prób, aby można było jednoznacznie rozstrzygnąć zaliczenie bądź nie każdego z prezentowanych zadań. Precyzyjniej rozdzielił też sfery rozwojowe na poszczególne skale, co pozwoli lepiej śledzić postępy w rozwoju dzieci wymagających szczególnej opieki.
Skale obserwacyjne dotyczą:
percepcji wzrokowej i słuchowej,
dużej i małej motoryki,
koordynacji wzrokowo-ruchowej,
rozwoju społecznego i emocjonalnego,
rozumienia mowy,
wokalizacji i mówienia,
naśladownictwa bezpośredniego i odroczonego,
rozwoju poznawczego,
samodzielności dziecka.
Jan Ryś relacjonuje w książce swoje badania nad wpływem szlacheckiej kultury i tradycji, nasyconych elementami (o ile nie kultem) wojskowości, na wychowanie i przygotowanie wojskowe młodzieży w Polsce w XVI i XVII wieku.
Książka jest rezultatem wieloletnich badań i przemyśleń jej Autora, który wychodzi poza ramy dotychczasowych badań nad historią wychowania. Jest bardzo bogata faktograficznie, dzięki czemu poważnie wzbogaca dorobek polskiej historii wychowania pod względem treści i w warstwie interpretacyjnej. Autor otworzył nowe szerokie i obiecujące naukowo pole badawcze, obejmujące nie tylko zagadnienia wychowania wojskowego, ale także problemy rozwoju społecznego, historię kultury i obyczaju, ideałów i ideologii wychowawczej, historię pedagogiki oraz bardzo dziś aktualne problemy edukacji obywatelskiej i wychowania patriotycznego.
Można się spodziewać, że książka o żołnierskiej paidei w XVI i XVII wieku, napisana żywo i ilustrowana bogato wypisami z tekstów źródłowych, zainteresuje historyków różnych dziedzin życia społecznego i zapoczątkuje dyskusję o historii wychowania.
prof. dr hab. Kalina Bartnicka
Jan Ryś od wielu lat zajmuje się problematyką szkolnictwa wojskowego w I Rzeczpospolitej, a niniejsza praca jest podsumowaniem wieloletnich kwerend w archiwach i bibliotekach dotyczących wychowania i szkolenia żołnierzy w epoce nowożytnej, a ściślej w XVI–XVII wieku, choć znajdujemy odniesienia tak do epoki wcześniejszej, jak do XVIII wieku.
Celem autora było ukazanie „żołnierskiej paidei” rozumianej jako system formowania człowieka, a w tym wypadku „doskonałego żołnierza”. Autor słusznie wskazuje na wiele wspólnych cech pomiędzy zasadami starogreckiej paidei i praktyką wychowania oraz szkolenia polskiego rycerstwa epoki nowożytnej.
Książka Jana Rysia w sposób kompetentny, wykorzystując niemal w całości tak źródła, jak literaturę dotyczącą tematyki związanej z wychowaniem i szkoleniem żołnierza w epoce nowożytnej, przedstawia stan badań nad wychowaniem wojskowym młodzi szlacheckiej w XVI-XVII wieku. Szczególną uwagę Autor zwrócił na edukację krajową i zagraniczną, która była nieodzownym elementem szkolenia przyszłych wojskowych. Na szerokim tle piśmiennictwa obcego ukazał wszystkie elementy, które wpływały na rozwój młodego człowieka, począwszy od okresu dorastania, gdy przebywał w domu rodzinnym, po edukację praktyczną w obozach wojskowych. Tak wszechstronne ujęcie tej tematyki było dotąd nieobecne w polskiej historiografii, stąd bardzo wysoko oceniam wysiłek autora.
prof. dr hab. Mirosław Nagielski
Książka wybitnego ukraińskiego pedagoga Wasyla Suchomlińskiego (1918–1970) prezentująca eksperyment pedagogiczny z dziećmi klas początkowych przeprowadzony w warunkach szkoły wiejskiej. Celem eksperymentu była realizacja indywidualnej, nowatorskiej koncepcji kształcenia wczesnoszkolnego. Pierwsze wydanie książki ukazało się we wschodnioberlińskim wydawnictwie Folk und Wissen w języku niemieckim w roku 1968. Od tego czasu do 2012 roku książka miała 50 wydań w 24 językach, w tym w języku angielskim, francuskim, japońskim, chińskim, ukraińskim, tamilskim, hindi i bengali. W języku polskim ukazały się dwa wydania: w 1978 w warszawskich Wydawnictwach Szkolnych i Pedagogicznych w przekładzie Mariana Bybluka i w 1979 roku w moskiewskim wydawnictwie Progres w przekładzie Marii Dolińskij. Autor za tę książkę otrzymał pośmiertnie (1974) I Nagrodę Państwową na Ukrainie w dziedzinie nauki i techniki.
Wasyl Suchomliński należy do najwybitniejszych ukraińskich pedagogów i pisarzy dziecięcych okresu radzieckiego. Jest twórcą oryginalnego systemu wychowania, którego główną ideą był szacunek dla osobowości dziecka. Z wykształcenia był filologiem ukraińskim, pracował jako nauczyciel języka ojczystego i dyrektor wiejskiej szkoły w Pawłyszu (obecnie obwód kropiwnicki). Opublikował 48 większych prac o tematyce pedagogicznej, ponad 600 artykułów, 1500 bajek i opowiadań dla dzieci, w ogólnym nakładzie 15 mln egzemplarzy. Pod koniec życia poddany został ostrej krytyce ze strony moskiewskich pedagogów za odstępstwa od wychowania komunistycznego. Na niepodległej Ukrainie jest powszechnie zaakceptowany przez nauczycieli, wychowawców i naukowców mimo posługiwania się retoryką obowiązującą w ZSRR. 39. Konferencja Generalnego Zgromadzenia UNESCO włączyła do swojego kalendarza pamiętnych dat uczczenie setnych urodzin Suchomlińskiego w 2018 roku.
Rozejrzyj się wokół siebie. Czy widzisz ludzi, którzy są skłonni do popełniania przestępstw? Uwierz, mógłbyś się zdziwić, wiedząc, do czego są zdolni...
Dlaczego z pozoru normalni ludzie torturują, gwałcą i mordują? Jak to możliwe, że troskliwi rodzice przed odebraniem sobie życia zabijają własne dzieci? Co sprawia, że szefowie o psychopatycznych skłonnościach zamieniają pracownika w niewolnika? I co robić, by nie stać się ofiarą. Czy w ogóle można się przed tym ustrzec?
W książce Zrozumieć zbrodnię Ewa Ornacka oraz biegły sądowy z zakresu psychiatrii dr Jerzy Pobocha prowadzą nas przez mroczne meandry zbrodniczych umysłów.
Podstawowy błąd naszego myślenia polega na tym, że postrzegamy innych tak jak samych siebie. Tracimy czujność, myśląc: „Nigdy nie zrobiłbym czegoś takiego, nikt nie jest do tego zdolny". A to już prosta droga do tego, by wpaść w niebezpieczną pułapkę...
Ta przełomowa książka już na zawsze zmieni na lepszy sposób, w jaki rodzice i nauczyciele postrzegają chłopców. Wydanie poszerzone, zmienione i ukatualnione.
W dzisiejszym świecie, pełnym brutalności i dążenia do sukcesu, rodzice wychowujący chłopców stoją przed szczególnie trudnym zadaniem. Chcą lepiej zrozumieć, co jest motorem działania ich synów i jak pomóc im wyrosnąć na szczęśliwych, kochających i zdolnych zmierzyć się z życiem.
Wychowanie chłopców na pewno im w tym pomoże. W tej książce Steve Biddulph na podstawie wyników najnowszych badań analizuje najważniejsze kwestie dotyczące rozwoju chłopców od narodzin po dorosłość. Mówi o ciepłej, ale silnej ręce rodzica oraz o przewodnictwie, jakiego chłopiec potrzebuje. Do zadania, jakim jest wychowanie chłopców, autor wnosi humor, szczerość i praktyczną wiedzę wielu rodzin.
Na pytanie, czy obecny stan edukacji wskazuje na relacje i zależności między czynnościami dydaktycznymi i wychowawczymi, jesteśmy w stanie odpowiedzieć, monitorując losy edukacyjne w czasie, dynamikę pożądanych zmian wśród uczniów. Stąd propozycja monitorowania, śledzenia procesów edukacyjnych w postaci studiów poprzecznych i podłużnych w badaniach panelowych. Panelowy charakter badań pozwoli na monitorowanie dynamiki zachodzących procesów. Badania przekrojowe stanowią w istocie fotografię, są zatrzymane w czasie. Badania panelowe natomiast są w stanie rejestrować prawidłowości kształtowania się postaw związanych np. z orientacją społeczną uczniów. Mogą być użyteczne przy konstruowaniu strategii systemowych w obszarze edukacji. Pozwalają na zbadanie (w kontekście realizowanej podstawy programowej) oddziaływania szkoły na rozwój kompetencji społecznych uczniów. Ponadto umożliwiają lepsze zrozumienie ścieżek edukacyjnych. Reasumując, ukazują dynamikę przemian.
Fragment Wstępu
Problematyka książki dotyczy funkcjonowania systemu poradnictwa zawodowego oraz form aktywizacji zawodowej dla osób skazanych. Prowadzone w jednostkach penitencjarnych działania z zakresu poradnictwa zawodowego są jednym z czynników determinujących wzbudzenie u osadzonych stosownej motywacji niezbędnej do aktywizacji zawodowej.
Realizowany w jednostkach penitencjarnych proces poradnictwa zawodowego powinien pomagać osadzonym w dokonaniu oceny ich możliwości podjęcia pracy w wybranej profesji, a także wykonywania zawodu po opuszczeniu zakładu karnego lub aresztu. Proces poradniczy powinien być nieodłącznym elementem procesu resocjalizacyjnego.
Publikacja składa się z części teoretycznej i empirycznej. Pierwsza część koncentruje się wokół zagadnień poradnictwa zawodowego oraz wybranych aspektów teorii i praktyki resocjalizacyjnej, w tym aktywizacji zawodowej i pracy skazanych.
Część empiryczna książki skupiona jest wokół funkcjonowania systemu poradnictwa zawodowego oraz form aktywizacji zawodowej dla osób skazanych. Przeprowadzone badania i zebrany materiał stanowią wypełnienie luki w dotychczasowym stanie wiedzy w obszarze realizacji działań z zakresu poradnictwa zawodowego dla osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych. Zgromadzony w tej części pracy materiał pokazuje, jak działa system poradnictwa zawodowego dla skazanych, jakie formy aktywizacji zawodowej są stosowane, jakie są realizowane programy (w tym europejskie i autorskie), jakie podmioty partycypują w realizacji prowadzonych działań oraz jakie są ich konsekwencje.
Publikacja może zostać wykorzystana przez studentów pedagogiki, pracowników pomocy społecznej, urzędów pracy, biur karier, podmioty zaangażowane w pracę ze skazanymi czy osoby odpowiedzialne za planowanie nowych kierunków studiów, czy specjalności pod kątem stworzenia podstaw pracy ze skazanymi. Książka umożliwia poszerzenie wiedzy na temat konsekwencji prowadzonych działań poradniczych, funkcjonowania systemu aktywizacji zawodowej oraz problemów w tym zakresie. Pozwala również na przegląd aktualnego ustawodawstwa dotyczącego doradztwa zawodowego i resocjalizacji. Tekst może też stanowić wskazanie do dalszych badań naukowych w tym zakresie, podejmowania refleksji nad aktywizowaniem osadzonych.
Twórczy, intelektualny ferment i badawczy boom w polskiej familiologii ostatnich lat musiały w końcu zaowocować taką pracą. (...) Największą wartością książki jest zebrany przez Sikorską „materiał dowodowy”. To z niego pochodzą choćby nowe metafory (np. dziecko dyktator, dziecko bestyjka, dziecko Maverick), które mają wszelkie szanse, by wejść do kanonu słów kluczy opisujących po nowemu proces socjalizacji. Co jednak istotniejsze od nowej metaforyki, w końcu ktoś opisał za pomocą przekonującego materiału badawczego opresyjność życia rodzinnego w Polsce i ciężką pracę emocjonalną, jaką się wykonuje w rodzinie (zarówno z perspektywy kobiet, jak i mężczyzn). Ktoś końcu zaprezentował badawczą argumentację na rzecz tezy o rodzinie jako katastrofie dla życia prywatnego (…). W końcu ktoś opisuje postbadawczo to specyficzne napięcie, jakie rodzi się w głowach rodziców rozdartych między wiarą w umysł dziecka jako tabula rasa a wychowawczą bezsilnością. W końcu ktoś opisuje dzisiejsze rodzicielskie strategie nadopiekuńczości.
Sikorska zderza to, co jest wyobrażeniem na temat norm w życiu rodzinnym i norm wychowawczych, z widocznymi jak na dłoni praktykami rodzicielskimi. To ewidentne nowe cegiełki dodane do gmachu wiedzy socjologicznej, a może i całej dziedziny nauk społecznych.
Z recenzji prof. dr. hab. Tomasza Szlendaka
Indywidualizacja jednostki powoduje, że rodzina zmienia swój kształt i staje się grupą negocjowalną, obieralną, zmultiplikowaną. (…) Obserwowane we współczesnych społeczeństwach epizodyczność i płynność, niestabilność oraz niepewność, denormalizacja ról społecznych czy szybkie tempo rozwoju nowych technologii, zwłaszcza technologii komunikacji medialnej, są wyzwaniem dla badaczy rzeczywistości. Zdaniem Sikorskiej, teorie praktyk oferują ramy metodologiczne dopasowane do analizowania współczesności.
Z recenzji dr hab. Marioli Bieńko
Podstawowym celem książki jest analiza i opis przemian socjologii rodziny jako subdyscypliny naukowej, rozwoju metodologii badania sfery życia rodzinnego, wreszcie przemian praktyk rodzinnych i rodzicielskich we współczesnej Polsce.
W części empirycznej autorka przeanalizowała: sposoby konstruowania definicji rodziny; społeczne otoczenie rodzin; aspekty opresyjności życia rodzinnego; normatywne oczekiwania dotyczące matek, ojców i dzieci w zestawieniu z codziennymi doświadczeniami i praktykami; strategie rodzicielskie; rolę urządzeń elektronicznych używanych przez dzieci w kształtowaniu relacji rodzice–dzieci; zróżnicowanie obowiązków i ról matek i ojców.
Małgorzata Sikorska, dr, pracuje w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się przede wszystkim socjologią życia rodzinnego oraz przemianami współczesnego społeczeństwa polskiego. Jest autorką książki Nowa matka, nowy ojciec, nowe dziecko – o nowym układzie sił w polskich rodzinach (2009). Wspólnie z Anną Giza wydała podręcznik akademicki Współczesne społeczeństwo polskie (2012).
Prezentowana publikacja obejmuje ćwiczenia dla dzieci z opóźnionym rozwojem mowy. Jeśli dziecko opanowało umiejętność posługiwania się wyrazami prostymi dwu- i trzysylabowymi niezawierającymi zbitek spółgłoskowych, możemy rozpocząć kolejny etap pracy. Trzecia część Lubię mówić zawiera materiał obejmujący wyrazy trudniejsze – z grupami spółgłoskowymi. Z publikacji korzystać mogą zarówno logopedzi, terapeuci, jak i rodzice.
Przed rodzicami stoi ważne zadanie: dowiedzieć się, kim jest ich dziecko, jakie ma umiejętności, upodobania, cele i kierunki i umożliwić im realizowanie ich potencjału. Rodzice chcą również, aby ich dzieci były niezależne, ale też – żeby nie podejmowały złych decyzji. Nie chcą wywierać nacisku, ale chcą jednocześnie, żeby dziecko było chętne do działania. Nie chcą krzyczeć, ale chcą być wysłuchani. Dobre rodzicielstwo to nieustanne balansowanie między tym, czego potrzebuje dziecko, a tym, czego chce rodzic. Psycholog i autor książek, dr Ross Greene, proponuje stworzony przez siebie model rozwiązywania problemów przez współpracę, co pozwala na całkowitą rezygnację z nieskutecznych tradycyjnych metod, takich jak kary, nagrody, groźby i przekupstwa. W zamian rodzic dostaje narzędzia, które pozwalają dzieciom czuć się wysłuchanymi i ważnymi. „Ross Greene przekazuje rodzicom wytyczne, które są jasne, wykonalne i z pewnością wzmocnią zarówno rodziców, jak i dzieci.” Adele Faber, współautorka „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły”
Program Terapia ręki od A do Z ma na celu ograniczenie problemów dzieci z pisaniem ręcznym oraz przygotowanie maluchów do nabycia tej umiejętności. Przeznaczony jest dla rodziców i pedagogów, wychowawców pracujących z dziećmi w wieku przedszkolnym, u których występują trudności grafomotoryczne. Może również posłużyć jako materiał treningowy przed rozpoczęciem nauki pisania.Połącz punkty to czwarta część zestawu Terapia ręki Składa się z 14 kart z ćwiczeniami. Zadaniem dziecka jest łączenie punktów w kolejności, zaczynając od tego oznaczonego cyfrą 1. Dziecko na początku może tylko wskazywać palcem poszczególne cyfry i liczby, a następnie przy użyciu mazaka, pisaka, ołówka, kredki może połączyć wszystkie kropki ze sobą. Połączone punkty utworzą obrazek, który maluch może pokolorować. Celem ćwiczenia jest kształtowanie prawidłowej postawy, polepszenie chwytu u dziecka, poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej, dostosowanie siły chwytu do narzędzia pisarskiego, poprawa rotacji w przedramieniu oraz usprawnienie wyizolowanych ruchów palców, a także doskonalenie liczenia, kształtowanie wyobraźni oraz poszerzanie słownictwa.
Praca jest swoistym kompendium wiedzy na temat istoty i badań zjawisk określanych mianem patologii społecznych. (…) Stanowi cenną pozycję w polskim piśmiennictwie geograficznym. Autor ujmuje problem patologii społecznej w sposób szeroki i wyczerpujący. Podejmuje próbę nie tylko zestawienia różnych perspektyw i ujęć badawczych, lecz także uporządkowania tego rozległego materiału.
dr hab. Iwona Sagan, prof. UG
Książka Tomasza Witesa wprowadza nowy wymiar teoretyczny i w tym sensie jest oryginalna i wnosi istotne wartości do rozwoju geografii. (…) Podjęty w niej problem patologii społecznej ma istotne znaczenie dla teorii i metodologii geografii, ma także znaczenie praktyczne. Autor postanowił osadzić problem zarówno w ujęciach obecnie już historycznych, jak i współcześnie dominujących.
dr hab. Stanisław Mordwa, prof. UŁ
Tomasz Wites – geograf, pracownik Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Geograficznego. Specjalizuje się w geografii człowieka. Autor książki Wyludnianie Syberii i rosyjskiego Dalekiego Wschodu (2007), stypendysta tygodnika „Polityka”, Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, laureat wielu innych nagród.
Program Terapia ręki od A do Z ma na celu ograniczenie problemów dzieci z pisaniem ręcznym oraz przygotowanie maluchów do nabycia tej umiejętności. Przeznaczony jest dla rodziców i pedagogów, wychowawców pracujących z dziećmi w wieku przedszkolnym, u których występują trudności grafomotoryczne. Może również posłużyć jako materiał treningowy przed rozpoczęciem nauki pisania.Obie rączki rysują to piąta część zestawu Terapia ręki Składa się z 28 kart z ćwiczeniami. Ich celem jest kształtowanie symetryczności pracy obu rąk. Ponadto podczas wykonywania zadań dziecko doskonali prawidłową postawę ciała, usprawnia rozwój obręczy barkowej oraz rotację w przedramieniu, co pozytywnie wpłynie na tempo i jakość pisania. Dziecko w trakcie zabawy ćwiczy ruchy wykonywane podczas pisania, w tym wyizolowane ruchy palców. Zadaniem dziecka jest poprzez symetryczne użycie obu dłoni narysowanie takich samych elementów jak na karcie. Kartę z ćwiczeniem można powiesić na tablicy, aby na początku dziecko w pozycji stojącej mogło paluszkami wodzić po śladzie.
Prezentowany zestaw ćwiczeń usprawniających percepcję słuchową przeznaczony jest dla uczniów klas IVVI szkoły podstawowej oraz uczniów gimnazjum. Książkę polecamy wszystkim, którzy borykają się z błędami w czytaniu i pisaniu oraz mają problemy z nauką wynikające z zaburzonych funkcji słuchowych.Ćwiczenia tu zebrane to na przykład: skojarzenia słuchowe, wyszukiwanie ukrytych słów, porównywanie wyrazów różniących się jedną głoską lub mających jedną wspólną głoskę. Każde zadanie zostało tak ułożone, by można było do niego wrócić i na innym materiale słownym powtórzyć daną umiejętność. Ćwiczenia mają zróżnicowany poziom trudności, dzięki czemu sprawdzą się w terapii młodszych i starszych uczniów.
Podjęta w monografii problematyka jest niezwykle ważna z perspektywy adekwatności oddziaływań edukacyjnych kierowanych do grupy dzieci i młodzieży zdolnej. Procesami wychowania, kształcenia i samokształcenia, „sprzyjających rozwojowi zdolności człowieka w cyklu całego jego życia” zajmuje się pedagogika zdolności (giftedchild pedagogy). Transformacja potencjału zdolnościowego dziecka w dojrzały talent jest procesem rozciągniętym w czasie i warunkowanym szeregiem czynników, zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych, które mogą go wspierać albo ograniczać. Rodzice jako pierwsi mogą dostrzec najwcześniejsze nawet przejawy dziecięcych zdolności i to oni na ogół wprowadzają swoje córki i synów w określoną dziedzinę aktywności, wzmacniając ich zainteresowania nią. W kolejnych zaś etapach transformacji potencjału zdolnościowego mogą budować motywację swego dziecka i jego wytrwałość w dążeniu do postawionych celów, jak i rozwijać jego kompetencje społeczne, ale i zapewniać wsparcie finansowe, organizacyjne oraz emocjonalne. Rodziny uczestniczące w prezentowanym projekcie badawczym odegrały rolę stymulującą rozwój zdolności swoich córek i synów.
Zawarte w monografii analizy mogą stać się inspiracją dla praktyków – pedagogów, nauczycieli i innych osób związanych z tworzeniem oferty edukacyjnej, adresowanej do dzieci i młodzieży zdolnej – zainteresowanych budowaniem form współpracy ze środowiskiem rodzinnym. Opisane tu doświadczenia rodzin, towarzyszących dzień po dniu swoim zdolnym córkom i synom w ich procesach rozwojowych, stać się mogą cenną wskazówką dla innych rodziców.
Książka składa się z sześciu rozdziałów. W pierwszym z nich przedstawiono tendencje dominujące we współczesnym rozumieniu istoty zdolności, ich genezy i rozwoju. Autorka przyjmęła założenie o rozwojowym charakterze zdolności, definiując je za F. J. Mönksem jako pewien potencjał do uzyskania wysokich lub bardzo wysokich osiągnięć w jednej lub kilku dziedzinach aktywności. Chcąc zaakcentować kontekst czasowy zjawiska zdolności w tytule monografii używa terminów „odkrywanie” i „rozwijanie” w odniesieniu do procesów diagnozowania i kształcenia zdolności, analizowanych na gruncie pedagogiki zdolności, jako kluczowych etapów wszelkich działań edukacyjnych podejmowanych z myślą o dzieciach i młodzieży zdolnej. W rozdziale drugim monografii odnosi się do dotychczasowych eksploracji badawczych podejmujących próby scharakteryzowania różnych wymiarów środowiska rodzinnego osób zdolnych oraz jego roli w rozwoju dziecięcych potencjalności. Jak wykazała powyżej, w swoim rozumieniu rodziny bazuje na podejściu systemowym, traktując ją jako dynamiczny system wzajemnych sprzężeń. Kolejny rozdział odsłania założenia ontologiczne, epistemologiczne i metodologiczne, które legły u podłoża opisywanego w monografii projektu badawczego.
Przedstawia tu uzasadnienie dokonanych wyborów oraz szczegółowy opis zastosowanego instrumentarium (indywidualnego wywiadu pogłębionego), jak również zasady konstruowania próby badawczej. I wreszcie trzy kolejne rozdziały przedstawiają konstruowany w rodzinie obraz zdolności córek i synów oraz ukazują doświadczenia rodzin związane z odkryciem potencjałów zdolnościowych dzieci wraz z podjętymi działaniami wspierającymi ich rozwój.
Tom 13 serii Edukacja małego dziecka, zatytułowany Konteksty oświatowe, prezentuje kolejne rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
W 13 już tomie zostały zaprezentowane trzy wątki tematyczne. Pierwszy związany jest z wyzwaniami i dylematami edukacji małego dziecka, kolejny odnosi się do działań obejmujących etap nauczania początkowego, a ostatni nawiązuje bezpośrednio do pracy samego nauczyciela.
Część pierwsza nosi tytuł Edukacja małego dziecka – nowe wyzwania, stare dylematy. Prezentowane w niej teksty ukazują istotne problemy i potrzeby, przed którymi stoją instytucje oświatowe wspierające i stymulujące rozwój dziecka od 6. miesiąca do 6. roku życia. Okres ten w życiu człowieka determinuje całe jego późniejsze życie. Tym bardziej zatem należy położyć szczególny nacisk na przestrzeganie wszelkich wymogów higienicznych, przestrzennych i personalnych, aby świadczone w tych instytucjach usługi były na najwyższym poziomie. Kluczowe są również zagadnienia związane z metodyką pracy z małymi dziećmi, gdzie w sposób szczególny powinno się akcentować potrzebę realizacji konstruktywistycznego modelu, w którym nauczanie podające zostaje zastąpione poszukiwaniem wiedzy, otoczenie podmiotu uczącego się wyposażone jest w narzędzia do aktywnego tworzenia nowej wiedzy i umiejętności, a nie ją podaje, oraz w którym praca indywidualna zostaje zastąpiona pracą w grupie i dla grupy, aby osiągnąć zadowalające wszystkich efekty. Praca grupowa jest bowiem znaczącym elementem funkcjonowania nowoczesnego społeczeństwa. Należy zadbać o podtrzymanie w dzieciach wewnętrznej motywacji do zdobywania i poznawania otaczającego świata, a więc trzeba zredefiniować rolę nauczyciela i wyzwolić w nim potrzebę samokształcenia.
Kolejna część została zatytułowana Ku edukacji wspierającej rozwój dziecka w niższych klasach szkoły podstawowej. Zebrane w niej artykuły prezentują propozycje ukierunkowane na zagadnienia (podobnie jak w edukacji dzieci w wieku do 6 lat) związane z koniecznością odejścia od przekazywania wiedzy na rzecz rozumienia procesu nauczania – uczenia się jako postrzegania dziecka z naturalną ciekawością świata, aby mogło stawać się silną, znającą siebie jednostką, ale potrafiącą również współpracować z innymi i dla innych. Ważny jest wielostronny rozwój dziecka w sferze poznawczej, emocjonalnej i społecznej poprzez odpowiednie wspieranie jego samodzielności, aktywności i kreatywności, a także właściwe zaaranżowanie przestrzeni edukacyjnej.
W jaki sposób pokonać kryzys wychowawczy, na który niestety brakuje zdecydowanej odpowiedzi społeczeństwa wychowującego? Jak zapobiec całkowitemu zdziczeniu obyczajów i temu, że z czasem wszyscy możemy stać się ofiarami wychowawczego zaniedbania?
Remedium istnieje. Jest nim ogromne bogactwo wzorów wychowawczych klasycznej myśli pedagogicznej, w tym przede wszystkim tej, która wychowanie i samowychowanie ujmuje jako świadome i celowe oddziaływanie na człowieka poprzez kształcenie charakteru.
Praca w całości poświęcona jest problemowi kształtowaniu charakteru. Jak to robić? Odpowiedź można zaleźć w przemyśleniach klasyków: przekonaniu Juliusza Payota o potrzebie wzmagania woli człowieka, re?eksjach Jacka Woronieckiego na temat konieczności rozwijania cnót i rugowania wad, ukazanym przez Mieczysława Kreutza znaczeniu pracy nad ludzkim postępowaniem. Z kolei koncepcja wychowawczego rozwoju człowieka Stefana Kunowskiego pokazuje złożoność i wieloaspektowość kwestii związanych z wychowaniem i kształtowaniem jednostki: od rozwoju biosu, w dalszej kolejności etosu, następnie agosu, wskazanie na znaczenie losu oraz zaakcentowanie współdziałania wychowanka, będące warunkiem skutecznego wychowania.
Książka składa się z trzech części, w których kolejno przedstawiono odmienne wizje człowieka jako zapoznane źródło kryzysów wychowawczych, rozwój problematyki związanej z charakterem i wybrane sposoby jego rozumienia, wychowawcze i etyczne aspekty kształcenia charakteru, aktualność omawianej problematyki w oddziaływaniach pedagogicznych (zwłaszcza wychowawczych i profilaktycznych dobrodziejstw płynących z pracy nad sobą) oraz możliwości tkwiące w obrębie wybranych klasycznych ujęć formowania charakteru u wyżej przywołanych J. Payota, J. Woronieckiego, M. Kreutza oraz S. Kunowskiego ujmujących człowieka w coraz szerszym spektrum. Pracę kończy omówienie, na podstawie wyników badań własnych, obecności idei kształcenia charakteru w praktyce wychowawczej.
Przystępny wykład zasad pedagogiki Montessori, odpowiednich do pracy ze starszymi dziećmi. Stosuj je na co dzień, aby twoje dziecko było szczęśliwe.
Pedagogika Montessori pozwala dyskretnie i z szacunkiem towarzyszyć dziecku w kształtowaniu jego osobowości. Między szóstym a dwunastym rokiem życia dziecko ćwiczy się w sztuce samodzielnego myślenia, buduje swoją tożsamość. Jeśli będziemy mu wtedy umiejętnie asystować, to po osiągnięciu 12 lat, będzie wiedziało, kim jest. Warto skorzystać z tej sprawdzonej metody pedagogicznej i nieustannie wspierać dziecko w stawaniu się szczęśliwym, pewnym siebie, niezależnym, twórczym i otwartym na świat człowiekiem.
Charlotte Poussin, Hadrien Roche i Nadia Hamidi są dyplomowanymi nauczycielkami Międzynarodowego Stowarzyszenia Montessori. Pasjonuje ich to podejście edukacyjne, dlatego stosują je w swoich szkołach i rodzinach.
Co robić, aby nasze dziecko było szczęśliwe? Jak wzbudzić w nim zaufanie? Jak przygotować małego człowieka do mierzenia się z trudnościami, które na pewno w którymś momencie pojawią się w jego życiu? Gdzie jest granica twojej złości? Jaki błąd najczęściej popełniają rodzice? I co jest tak naprawdę najważniejszym zadaniem dla opiekuna, zarówno w okresie niemowlęctwa, jak i dorastania dziecka?
Magia rodzicielstwa to współczesna biblia dla nowoczesnych rodziców. Psycholożka i terapeutka rodzinna Hedvig Montgomery w siedmiu prostych krokach wskazuje rodzicom i opiekunom drogę do tego, o czym każdy z nich marzy – szczęśliwej relacji ze swoimi dziećmi.
Dzieci i dorośli zmieniają się pod wpływem wielu czynników,wzorców i narzędzi komunikacji. Warto obserwować te fascynujące procesy w kontekście świata wartości, który ujawnia się w treściach medialnych. W niniejszej książce przyglądamy się wielu społecznym zjawiskom i fenomenom zachodzącym w kulturze konsumpcji oraz świecie mediów. Autorzy i autorki tekstów dokonują wnikliwych analiz relacji między dziećmi i dorosłymi, juniorami i seniorami, badają procesy infantylizacji, a także estetyki dzieciństwa. Pokazują medialnych bohaterów świata dzieci i młodzieży, ich kłopoty i dylematy, które są też problemami młodych ludzi. Omawiają kulturowe zjawiska, analizując reklamy, telewizyjne programy rozrywkowe dla dzieci, grupy fanowskie, bajki, filmy, seriale, kanały YouTube, wirtualne dzienniki szkolne.
Małgorzata Bogunia-Borowska jest doświadczoną badaczką kultury współczesnej, w której media i konsumpcja stanowią tematy fundamentalne. Należy do najlepszych badaczy problematyki telewizji, wzorów konsumpcji. Kontynuacja badań relacji dzieci–media, tym razem z uwzględnieniem nowych mediów, wydaje się jak najbardziej wskazana i ważna.
W książce krzyżują się różnorodne i wielowymiarowe spojrzenia badaczy, łączących podejścia teoretyczne z praktyką badawczą. Wielką zaletą niniejszej publikacji jest aktualność analizowanych zjawisk. To bardzo wartościowa pozycja na liście lektur obowiązkowych nie tylko dla studentów i badaczy z obszaru nauk społecznych, ale także zdecydowanie szerszego kręgu czytelników: rodziców, wychowawców czy wszystkich świadomych konsumentów mediów.
Prof. Małgorzata Molęda-Zdziech
Małgorzata Bogunia-Borowska – socjolog i medioznawca. Pracuje w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
