W niniejszym tomie znajdziemy artykuły ukazujące dzieje kobiet z ludu przez pryzmat miejsc, ról i aktywności, które przypadły im w udziale w różnych epokach i okolicznościach historycznych. Autorzy […] przyglądają się statusowi kobiet w średniowieczu oraz ścieżkom, na które wstępowały one w okresie rewolucji przemysłowej – jako migrantki, robotnice, służące, nauczycielki czy pracownice seksualne. Dotykają kwestii płci kulturowej, pisząc o kształtowania się takich form kobiecej tożsamości jak nowożytna czarownica i kobieta nieheteronormatywna, XIX-wieczna chłopka i nowoczesna dziewczyna.
fragment wstępu Większość większej połowy
Seria „Ludowa Historia Polski” ma stanowić przyczynek do odzyskania zapomnianych dziejów zwykłych ludzi. Chcemy w niej przedstawiać najciekawsze prace na temat tych, którzy nie kwalifikowali się do narodu Sarmatów, choć byli prawdziwą solą ziem dawnej Rzeczypospolitej. Będą to zatem książki o chłopach pańszczyźnianych, miejskiej biedocie, ludziach luźnych, a wreszcie proletariacie.
Przemysław Wielgosz, redaktor merytoryczny serii
"Niniejsza publikacja, zatytułowana Peregrynacje, migracje i wędrowanie: motyw podróży w kulturze koreańskiej, stanowi trzeci już z kolei tom opublikowany w serii Coreana Varsoviensia. Jego motywem przewodnim jest podróż, jeden z najpopularniejszych, a zarazem najważniejszych toposów kulturowych, który od zarania dziejów, właściwie we wszystkich kulturach, określał życiowe doświadczenia człowieka w ich wymiarze dosłownym i metaforycznym, topograficznym i filozoficznym, historycznym i alegorycznym, egzystencjalnym i estetycznym. [] Nieprzypadkowo zatem motyw podróży stał się głównym tematem tego tomu. Podróż w swoich wielorakich odsłonach zdaje się bowiem kształtować kulturową tożsamość Koreańczyków, tak w wymiarze indywidualnym, jak zbiorowym. [] Zasadniczym zamysłem Autorów, którzy przyjęli zaproszenie do współpracy, było zwrócenie uwagi na nieznane wciąż w Polsce aspekty kultury koreańskiej i podjęcie tematów nieobecnych w polskim dyskursie naukowym. Pozostaje mieć nadzieję, że materiał zgromadzony w najnowszym tomie wzbudzi zainteresowanie polskiego czytelnika i pogłębi zrozumienie kultury koreańskiej."
"Filozofia nie jest zwykłą wiedzą, nauką obok innych nauk, zdolną do zaspokojenia ciekawości. Filozofia jest mądrością, bez której trudno jest żyć, a jeszcze trudniej być człowiekiem wolnym. Filozofia nie jest po to, by się jej uczyć, ale po to, by się nią karmić".ks. Józef TischnerNieznane teksty wybitnego filozofa, które tłumaczą nam świat.Gdzie poszukiwać prawdy, jak zrozumieć drugiego i się z nim porozumieć, dlaczego godność jest podstawowym "prawem człowieka" i kto nas wzywa do wolności?Tischner w swoich tekstach ułatwia nam zrozumienie otaczającej nas trudnej rzeczywistości. Tłumaczy, jak żyć w świecie pełnym sprzeczności. Jest to książka dla każdego, kto chce wiedzieć więcej. Dla osób ciekawych świata i drugiego człowieka.
LUDZIEOKIEM FILOZOFANiektórzy sądzą, że świat jest organizmem, a ludzie jako jego najdoskonalszy element mają naturalną wartość. Inni z kolei widzą świat jako maszynę, a ludzi jako kreatorów, którzy muszą nadać wartość samym sobie.W książce Okiem filozofa. Ludzie brytyjski filozof, Michael Ruse, analizuje te dwie odmienne perspektywy, odwołując się do religii, filozofii i nauki. Nawiązuje do przekonań dotyczących człowieka głoszonych przez chrześcijan, buddystów, sekularystów i egzystencjalistów. Czerpie również z darwinowskiej teorii ewolucji, biologii molekularnej i genetyki.Wszystko po to, aby znaleźć odpowiedź na pytanie:Co czyni nas, ludzi, wyjątkowymi?Okiem filozofa. Ludzie to niezwykle fascynujące spojrzenie na człowieka - jego miejsce w świecie, ograniczenia i moralność.W każdym tomie z serii Okiem filozofa powszechnie uznani myśliciele prezentują osobistą refleksję na tematy, z którymi spotykamy się w codziennym życiu.
Książka Carnapa to klasyczna praca, która do dziś pozostaje wzorcem dla współczesnej analizy pojęciowej korzystającej z narzędzi formalnych. Stanowi ona systematyczny wykład interpretacji pojęcia prawdopodobieństwa jako pojęcia logicznego, odzwierciedlającego relację stopnia potwierdzenia jednego zdania przez drugie. Carnap wprowadził tu fundamentalne odróżnienie tego pojęcia od empirycznego pojęcia prawdopodobieństwa jako częstości względnej, stosowanego przez klasyków statystyki i teorii decyzji. W tym celu wykorzystał swoje osiągniecia w semantyce formalnej oraz zainicjował przewrót bayesowski w teorii wnioskowań indukcyjnych, mającej dziś liczne zastosowania.Dzieło Carnapa pozostaje żywą inspiracją dla filozofii i poza nią. Wprowadza ono fundamentalne dla współczesnej humanistyki i nauk społecznych pojęcie eksplikacji pojęcia jako metody precyzacji jego znaczenia. Carnap zainicjował tu teorię światów możliwych, leżącą u podstaw metafizyki analitycznej. Bayesowska teoria wnioskowań indukcyjnych jest dziś szczególnie żywa w wielu obszarach filozofii, jak filozofia nauki, etyka czy metafizyka, a także poza nią, np. w statystyce (zwłaszcza teorii decyzji), ekonomii behawioralnej, informatyce, sztucznej inteligencji oraz w kognitywistyce.Polemiczne odniesienia do pracy Carnapa są punktem wyjścia poglądów najważniejszych przedstawicieli współczesnej filozofii, np. H. Putnama, D. Armstronga czy D. Lewisa. Jest też jedną z kilku prac filozoficznych regularnie i szeroko cytowanych w innych dyscyplinach.Rudolf Carnap (1891-1970) - to jeden z najbardziej wpływowych filozofów XX wieku, współtwórca neopozytywizmu i Koła Wiedeńskiego. W rozprawie Der logische Aufbau der Welt (1928; Logiczna struktura świata 2011) jako pierwszy systematycznie zastosował logikę współczesną do konstrukcji teorii filozoficznej. Carnap miał ogromny wkład w rozwój współczesnej logiki, zwłaszcza semantyki formalnej, filozofii nauki, logiki indukcji oraz epistemologii formalnej. Jego przełomowa monografia Logical Foundations of Probability (1950; Logiczne podstawy prawdopodobieństwa 2023) zastąpiła neopozytywistyczną metodę logicznej rekonstrukcji pojęć przez metodę ich eksplikacji, przeprowadzoną na przykładzie pojęcia prawdopodobieństwa jako logicznej podstawy teorii konfirmacji. Prace Carnapa są nadal żywą inspiracją oraz polemicznym odniesieniem dla wielu fundamentalnych dyskusji w filozofii analitycznej (zwłaszcza epistemologii formalnej), jak i nowych subdyscyplin filozoficznych (m.in. filozofia eksperymentalna, filozofia sztucznej inteligencji).
Książka zawiera rozprawy poświęcone zwierzętom w kulturze staropolskiej – mówi o relacjach człowieka z przyrodą, o szacunku, jakim ją darzył, oraz jego empatii wobec wszystkich stworzeń, a także o definiowaniu humanizmu właśnie za sprawą kontaktów ze światem natury. Tom jest owocem pracy interdyscyplinarnego zespołu badawczego skupionego wokół Pracowni „Humanizm. Hermeneutyka wartości” na Wydziale „Artes Liberales” UW.
Reading the Book of Animals. Curiosity, Imagination, Knowledge, Faith
The book contains dissertations on animals in the Old Polish culture: it talks about human–nature relations, the respect man had for nature, his empathy for all creatures and also about defining humanism through contacts with the world of nature. The volume is the result of work of an interdisciplinary research team centered around the studio Humanism. The Hermeneutics of Values at the Faculty of “Artes Liberales” of the University of Warsaw.
This work is a fascinating attempt to probe deep into the socio-cultural ramifications of the visual artefacts of ancient India, which has a rich heritage of iconographic treasures of varying sizes and styles. The art objects selected for analysis are mainly from the Mathura region of the Kushan era and belong to a period between 5060 and 300 of the Common Era. This period is perceived as that of multicultural environment enriched with different streams of tradition. According to the author they are directly related to the themes of abundance and fertility, its perceived cause. The author demonstrates how these distant fragments of visual imagery can yield rich insights of the world view of the communities which produced them. The work critically analyses the representation of spiritual deities consisting of Ekanamsha, Hariti, Matrikas, Naigamesha, Shashthi and Skanda who were associated with the function of child protection. Understandably, they were the products of a belief in supernatural powers which could offer psychological protection to women cutting across different socio-economic classes at the times of great psychological stress like pregnancy, childbirth and puerperium. The artefacts are carved in stone. Sometimes they are projected as isolated individuals and at other times as belonging to multi-character panels. Depending on their size, they had different functions: bigger objects could be fixed at some places and smaller ones carried from place to place.Excerpt from the review of Dr. C. Rajendran
Johann Gottlieb Fichte (1762-1814) - niemiecki filozof, pierwszy z wielkich przedstawicieli idealistycznej filozofii niemieckiej (po nim Schelling i Hegel), acz początkowo pod wpływem filozofii Kanta (z którym zresztą przez pewien czas współpracował i nieco przypadkiem zawdzięczał mu rozwój swojej kariery) zwolennik Rewolucji Francuskiej (w jakiejś mierze predystynowało go do tego pochodzenie; był synem wiejskiego tkacza i tylko dzięki niezwykłym talentom, które dostrzegł miejscowy pastor rekomendując go arystokracie von Millitzowi), zawsze zresztą zajmowały go także sprawy społeczne, jednak celem zmian były dla niego - co wyraźnie przebija w Powołaniu człowieka - rozwój moralny i kultura. Jak pisze Zbigniew Kuderowicz (w biografii Fichtego) Zagadnienie wolności Fichte próbował rozwiązać nie tylko od strony negatywnej, od strony wyzwolenia od świata przedmiotowego. Problem wolności miał u Fichtego również stronę pozytywną. Chodziło bowiem nie tylko o uwolnienie jednostki od wpływów świata przedmiotowego, ale również o nakreślenie przed jednostką możliwości działania w sposób wolny, czyli odpowiedzialny, suwerenny. Dodajmy jeszcze, iż widział także Fichte bolączki świata materialnego i także ich przezwyciężanie upatrywał jako "Powołanie człowieka", przypominając wszakże iż cel główny był jednak moralny. Powołanie człowieka podzielone jest na 3 części: Wątpienie, Wiedza i Wiara. Przytoczmy fragment z tej ostatniej: W przyrodzie każda śmierć jest narodzinami i właśnie w umieraniu widzialnie objawia się uwznioślenie życia. Nie ma w przyrodzie żadnej zasady uśmiercającej, ponieważ przyroda cała jest samym tylko życiem; uśmierca nie śmierć, ale życie bardziej żywe, które ukryte w starym życiu, rozpoczyna się i rozwija. Śmierć i narodziny to tylko momenty, w których życie pasuje się z samym sobą, aby móc objawić się jaśniejszym i bardziej podobnym do samego siebie.
Aldous Huxley (1894-1963) - angielski pisarz, eseista, filozof, jedna z czołowych postaci kontrkultury, autor kilkunastu książek, w tym najsłynniejszej powieści - dystopii: "Nowy wspaniały świat". Napisał także kilka tomów esejów dotyczących kultury, w tym właśnie Tematy i wariacje. Omawia w nich takie tematy jak relacje między wiarą i religią oraz temat kryzysu jaki doświadcza ludzkość (jak pisze Huxley: Ludzkość przechodzi obecnie przez kryzys, a kryzys ów istnieje, by tak rzec, na dwóch poziomach na wyższym poziomie jako kryzys polityczny i gospodarczy, oraz na niższym, jako kryzys demograficzny i ekologiczny.) Wariacje obejmują zaś takie rozważania, jak te o francuskim filozofie Main de Biran, o malarstwie El Greco i Goi, czy wreszcie o barokowym grobowcu czy na temat "Więzień" Piranesiego.
Soren Kierkegaard (1813-1855) - duński filozof, myśliciel religijny, pisarz, bodaj najważniejszy z prekursorów egzystencjalizmu. Początkowo pozostawał pod wpływem myśli Hegla, ale stał się jego zagorzałym krytykiem. Twierdził, wbrew Heglowi, iż bytu nie można ująć w ramy jakiegoś intelektualnego systemu, sam zresztą nie tworzył żadnego całościowego konstruktu filozoficznego dotyczącego świata, a zajmował się jedynie człowiekiem i jego egzystencją i jego stosunkiem do Boga, interesowało go konkretne ludzkie istnienie i stąd nazwa, którą nadał swej filozofii: egzystencjalna. Do jego najważniejszych dzieł należą "Albo-Albo" "Trwoga i drżenie" i właśnie Choroba ku śmierci. Jakie jest doświadczenie tej choroby, czym ona jest, jaka jest kondycja ludzka? - rozpaczą, odpowiada, pisząc w największym skrócie, Kierkegaard. Rozpaczą, która podświadoma lub świadoma towarzyszy człowiekowi we wszelkich jego działaniach i czynnościach, która stanowi esencjonalny element człowieczej egzystencji. Jako człowiek głęboko religijny usiłuje w Chorobie ku śmierci przeciwstawić rozpaczy wiarę, jednak jego głęboki pesymizm i dojmujące przekonanie o rozpaczy jako elemencie konstytuującym egzystencję sprawiają, że z tej próby przeciwstawienia, "zwycięsko" wychodzi rozpacz, bo wszak wiara, tym bardziej wiara w istnienie wieczne napełniać może wyłącznie grozą.
Marek Aureliusz (121-180) - cesarz rzymski w latach 161-180, a zarazem myśliciel, przyjaciel artystów i filozofów, sam dogłębnie z filozofią obznajomiony. Czas jego rządów w Rzymie to w gruncie rzeczy czas rozwoju i spokoju. Czy to przypadkiem nie zasługa jego stoicyzmu, którego najlepszym przejawem są właśnie Rozmyślania? Jako stoik był Marek Aureliusz wyznawcą rozumu. Jego filozofia (przedstawiona w tej książce) to hołd złożony rozumowi, przy czym ważna jest też forma przekazu - nie są bowiem Rozmyślania zapisem jakiegoś wykładu, systemtycznie zarysowanym śwaiatopoglądem lecz raczej rodzajem pamiętnika pisanego dla samego siebie. Ot zapisane myśli, jak te: Kto grzeszy, grzeszy przeciw sobie. Kto popełnia nieprawość, wobec siebie samego ją popełnia, bo robi się zły. Często popełnia nieprawość ten, kto czegoś nie robi, nie tylko ten kto coś robi. A w artykule o świadomości ekologicznejnaszych przodków A. Krzemińska (POLITYKA) także przywołuje Marka Aureliusza jako pioniera ekologizmu, cytując: Wszystko jest nawzajem powiązane, a węzeł to święty. A zgoła nic nie ma, co by nawzajem było sobie obce. Ułożone to bowiem zostało we wspólny ład i wspóltworzy porządek porządku tego samego świata. Jeden bowiem jest świat, a składa się nań wszystko....
Herbert Marcuse był jednym z najbardziej radykalnych myślicieli dwudziestego wieku. Jego daleko idąca krytyka kapitalistycznej cywilizacji, syntetyzująca Marksa i Freuda, inspirowała antykapitalistycznych aktywistów i przedstawicieli kontrkultury w latach 60. i 70 i ma duże znaczenie także dziś.Psychoanaliza, polityka i utopia ze wstępem filozofa Raya Brassiera łączy w całość pięć wykładów wygłoszonych przez Marcusea pomiędzy rokiem 1956 a 1967 na temat związku między postępem technologicznym, represją i wolnością. Formułuje prowokacyjne twierdzenie, że energie wyzwolone przez automatyzację umożliwią wyobrażenie sobie końca kapitalistycznych relacji społecznych, które wymuszają represje. Ten często pomijany, ale proroczy tom przynosi plan wyzwolenia ludzkości z trudów kapitalizmu.W świecie chwiejącym się na skutek załamania neoliberalnego konsensusu oraz przyspieszonego tempa katastroficznej zmiany klimatycznej, radykalne poglądy w Psychoanalizie, polityce i utopii są dziś ważniejsze niż w 1970 roku, kiedy zostały po raz pierwszy opublikowane.Wbrew kłamstwom i mistyfikacjom cynicznego realizmu, Marcuse nalega na prawdziwą podstawę utopii tego nalegania potrzebujemy dziś bardziej niż kiedykolwiek - jak pisze Jodi Dean, autorka książki Komunistyczny horyzontHerbert Marcuse (1898-1979) był filozofem i krytykiem teorii społecznych. Do jego najbardziej znanych dzieł należą: Rozum i rewolucja (1940), Eros i cywilizacja (1955) oraz Jednowymiarowy człowiek (1964). Jego prace wywarły duży głęboki wpływ na Nową Lewicę i radykalną kontrkulturę w latach 60. i 70. ubiegłego wieku.Ray Brassier jest profesorem filozofii na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie oraz założycielem Beirut Institute for Critical Analysis and Reearch (BICAR).
Fajdros (o miłości, o pięknie; etyczny) należy do najważniejszych dialogów Platona (427-347 p.n.e.) greckiego filozofa, ucznia Sokratesa, założyciela Akademii, twórcy racjonalizmu i idealizmu. Uznaje się, że Platon napisał 35 dialogów, które dzieli się na 3 okresy: wczesny, średni i późny. Fajdros to dialog z okresu średniego, zwanego też konstrukcyjnym. W pewnym sensie można go uznać za dopełnienie Uczty, naprawdę jest jednak czymś więcej, tyczy bowiem nie tylko Erosa ale też piękna, o można i za W. Tatarkiewiczem uznać, iż jest to alegoryczny opis stosunku duszy do idei. Dialog publikujemy w klasycznym przekładzie wraz z posłowiem i objaśnieniami i ilustracjami Władysława Wiwickiego oraz Dodatkami, uzupełnieniami, wyjaśnieniami Igora Atanaziewicza.W rozmowie Sokrates z Fajdrosem, w której początkowo odwołują się często do Lizjasza, a toczonej wyjątkowo nie w Atenach, a na spacerze poza nimi nad rzeką Illssos takie i znajdziemy fragmenty:Sokrates: Ale wiesz, przyjacielu, czy my znowu nie zanadto brutalnieatakujemy sztukę wymowy? Trochę to nie szkodzi.Bo ona gotowa powiedzieć:Cóż wy za głupstwa wygadujecie? Przecież ja nikogo,kto nie zna prawdy, nie zmuszam, żeby się uczył mówić,ale gdyby się mnie kto pytał o radę, to niech jużtamto ma przedtem, a potem dopiero niech mnie bierze.A to tylko mówię wielkim głosem, że bez mojej po-mocy człowiek, który by i znał byty, bezwarunkowo niepotrafi przekonywać ludzi i nakłaniać żadną inną sztuką.
Monteskiusz, właściwe Carles Louis baron de la Brede et de Montesquieu (1689-1755) - francuski filozof, prawnik, czołowy przedstawiciel myśli oświeceniowej, autor takich dzieł jak "O duchu praw" (w którym przedstawił zasadniczy do tej pory trójpodział władz), "Rozważania nad przyczynami wielkości i upadku Rzymu" czy właśnie Listy perskie. Poddaje w nich ostrej krytyce rządy absolutystyczne za czasów króla Ludwika XIV robi to jednak w sposob zawoalowany i w wymyślnej epistolarnej formie. Jak pisze o "Listach" Tadusz Boy- Żeleński zaczyna się ta książeczka niby jeden z modnych wówczas romansów czerpiących kanwę z fantastycznego, lubieżnego Wschodu i jego serajów; szereg początkowych listów trzymany jest w tym tonie. Jednak w kolejnych autor staje się coraz poważniejszy, coraz większy zakres tematów porusza, zagadnień politycznych, obyczajowych, filozoficznych. Wreszcie sprawy związane z religią, politologią, kolonizacją. A potem znowuż ostra satyra obyczajowa i lubieżny żarcik, a przy tym śmiało można nazwać Monteskiusza jednym z pierwszych - tak! - feministów. A z rozważań o religiach oddajmy na chwilę głos autorowi: W wielkim kłopocie znajdują się wszystkie religie, kiedy chodzi o to, aby dać pojęcie o przyszłych rozkoszach ludzi, którzy poczciwie żyli. Łatwo jest przestraszyć złych szeregiem kar, które im grożą; ale ludziom cnotliwym nie wiadomo , co przyrzekać. (...). Spotykałem opisy raju, zdolne odstraszyć wszystkich rozsądnych ludzi.
Panuje powszechne przekonanie, że francuskich filozofów osiemnastowiecznych popychała do działania wielka troska o bliźnich – zarówno współziomków, jak i braci-ludzi bez względu na ich narodowość. Ten stan ducha i umysłu, przysparzający im chwały, doskonale współgrał z ideałami tolerancji, równości i wolności, które z uporem umieli promować i uświetniać, co również wobec nich budzi podziw. Właśnie w takim świetle zazwyczaj ukazują ich podręczniki na wszystkich poziomach nauczania, tematy maturalne, retoryka socjo-polityczna i wszystko, co we Francji sprzyja kształtowaniu opinii społecznej.
Czy tak rzeczywiście było? Kiedy konsekwentnie zaczynamy badać ich twórczość, odsłania się przed nami nieco inny obraz. Pogarda czy nienawiść wyzierają z ich pism niezwykle często, są zatem wpisane w ich mentalność i w sposób decydujący ukierunkowują ich myślenie, jednak na ten aspekt zazwyczaj spuszcza się zasłonę milczenia. Jeśli chcemy lepiej poznać tych pisarzy, którzy często wydają się atrakcyjni, i uchwycić autentyczną esencję ich myśli filantropijnej, należy więc koniecznie zwrócić uwagę na te dwa kluczowe elementy składowe ich ekosystemu kulturowego: nienawiść i pogardę. (…)
Dodajmy, że niniejsze dzieło w żadnym razie nie aspiruje do ukazania pełnego portretu Woltera. Cechy powszechnie znane w przypadku tej postaci, które tworzą legion, w ogóle się tutaj nie pojawiają. Natomiast Czytelnik znajdzie to, co dotychczas jest niepoznane – a nie chodzi tutaj o rzecz bagatelną. Trudno powiedzieć, czy znawcy Woltera o tym nie wiedzą, czy też darują sobie rozpisywanie się na ten temat, ze względów najwyraźniej enigmatycznych”.
Fragment z Wprowadzenia
Xavier Martin (ur. 1945), profesor emeritus Uniwersytetu w Angers, historyk prawa i idei politycznych, autor kilkunastu książek poświęconych francuskiemu oświeceniu, z czego Wolter niepoznany oraz Rewolucja francuska a natura ludzka (w przygotowaniu) ukazują się po raz pierwszy w polskim przekładzie.
Czy filozofia jest nam potrzebna? A jeżeli tak – to czy nie jest za trudna? Prof. Dłubacz w poniższej książce pokazuje, że jest wręcz odwrotnie i że bez filozofii nie da się zrozumieć człowieka, jego sensu istnienia. Filozofia to bowiem nic innego jak szukanie odpowiedzi na najbardziej podstawowe pytania ludzkiego bytowania. Kto nas stworzył? Dokąd zmierzamy? Jaka jest prawda? Wszyscy ludzie myślący od czasu do czasu zadają sobie te pytania i dlatego też wszyscy – przynajmniej w pewnym sensie – jesteśmy filozofami. A tym samym ta książka jest dla każdego z nas. Tym bardziej, że jest napisana w zrozumiałym stylu.
Włodzimierz Dłubacz w tym dziele dokonuje zwięzłego i świetnie napisanego przeglądu historii filozofii oraz najważniejszych pojęć ze szkół poszczególnych myślicieli. Wspólną podróż zaczynamy oczywiście u starożytnych Greków i wędrujemy dalej poprzez Rzym, poznając nieco później największe umysły chrześcijaństwa. Wraz z Renesansem wchodzimy w epokę, kiedy człowiek coraz bardziej zaczyna wątpić i tym samym zaczynają się kruszyć podwaliny solidnego systemu myśli, który towarzyszył ludzkości przez długie wieki. Kiedy człowiek zaczyna szukać Boga (Absolutu, Prawdy) w sobie, a już nie poza sobą, zaczynają się niepokojące tendencje, które prowadzą w końcu do heglowskiego idealizmu, marksizmu czy dekonstrukcjonizmu. Wielkim walorem tej książki jest fakt, że Autor nieustannie łączy przeszłe nurty filozoficzne z obecną kondycją człowieka, pokazując, jak wiele prawdziwa filozofia może wnieść w rozwój jednostki, ale też jak źle rozumiane filozofowanie może uderzyć w ducha oraz sumienie człowieka.
Stąd też w dziele prof. Dłubacza pojawiają się odpowiedzi na aktualne pytania, którymi żyje obywatel świata w XXI wieku. Dowiemy się, czym się różni światopogląd od ideologii oraz jakie są granice nauki. Stwierdzimy, czy religia, moralność i sztuka są nam jeszcze potrzebne. Czy w naszych duszach znajdzie się jeszcze miejsce na dobro i piękno? I wreszcie: czy w tym wszystkim możemy znaleźć Boga?
Ta książka jest wspaniałą lekturą dla tych, którzy są ciekawi poznać, co o człowieku mówili najwięksi myśliciele ludzkości. Kapitalnym dodatkiem są ilustracje, które łączą abstrakcyjną myśl z realną i wspaniałą sztuką. Tekst polecany do samokształcenia wg znowelizowanej listy lektur dla szkoły ponadpodstawowej.
Spis treści:
Przedmowa – M.A. Krąpiec
Wstęp
I Wprowadzenie: Każdy człowiek jest filozofem 15
II Kultura i jej działy
1. Kultura a natura
2. Dziedziny kultury
a) Religia
b) Moralność
c) Sztuka
d) Nauka (wiedza)
III Światopogląd i ideologia
1. Charakterystyka światopoglądu
2. Określenie ideologii
IV Czym jest poznanie ludzkie i jak przebiega?
V Poznanie naukowe
1. Jak powstała nauka?
2. Czym jest nauka?
3. Podział wiedzy naukowej
VI Specyfika poznania filozoficznego
1. Co to jest filozofia?
2. Podstawowe koncepcje filozofii
3. Działy filozofii
4. Elementy teorii bytu
5. Zagadnienie Bytu Absolutnego
VII Rys historyczny filozofii
1. Filozofia od początku do Immanuela Kanta
2. Główne kierunki filozofii współczesnej
3. Filozofia a nauka
VIII Elementy etyki społecznej (polityki)
IX Zakończenie: O filozofię klasyczną
Dodatek: Bóg a współczesna nauka
Słowniczek filozoficzny
Bibliografia literatury zalecanej
Ceniony za błyskotliwe i oryginalne spostrzeżenia dotyczące świata fizycznego, laureat Nagrody Nobla, Richard Feynman, miał niezwykły talent do wyjaśniania ogółowi społeczeństwa trudnych pojęć. Używając codziennego języka, koncepcji przestrzennych, wizualizacji i swoich słynnych „diagramów Feynmana”, w jasny i humorystyczny sposób przekazywał laikom i znawcom tematu zarówno treść, jak i ducha elektrodynamiki kwantowej (QED). Ta zredagowana wersja czterech wykładów na temat QED, które Feynman wygłosił na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, jest prawdopodobnie najlepszym przykładem jego zdolności komunikowania zarówno istoty, jak i ducha nauki dla laika. I nie miała sobie równych od czasu jej publikacji.
Książka wspomnieniowa jednego z najwybitniejszych polskich badaczy kultury, poświęcona osobom, które go ukształtowały. Jest to zbiór osobistych relacji ze spotkań Andrzeja Mencwela z życiem i dziełem twórców współczesnej kultury polskiej, większość opisywanych biografii i wydarzeń łączy się z Uniwersytetem Warszawskim.
******
Teachers and Friends
A book of recollections by one of the most prominent Polish cultural studies scholar, devoted to the persons who have shaped him. It offers a series of personal accounts of Andrzej Mencwel’s encounters with the lives and works of creators of modern Polish culture, most of the biographies and events described are associated with the University of Warsaw.
Erich Fromm (1900-80) - amerykański psycholog i filozof pochodzenia niemieckiego, uznawany za jednego z najwybitniejszych humanistów XX wieku, twórca psychoanalizy humanistycznej. Autor kilkudziesięciu książek, w tym tak ważnych jak Ucieczka od wolności, Zapomniany język, Patologia normalności, Zdrowe społeczeństwo, Rewolucja nadziei, Psychoanaliza a religia, Rewizja psychoanalizy, Mieć i być, O sztuce istnienia, O sztuce słuchania, Niech się stanie człowiek, Pasje Zygmunta Freuda, O sztuce miłości, O miłości do życia, Zerwać okowy iluzji Moje spotkania z myślą K. Marksa i Z. Fruda, Miłość, płeć, matriarchat, także autor wieluset artukułów naukowych, często udzielający obszernych wywiadów prasowych, guru pokolenia buntu 1968 roku. Ta wyliczanka jest niezbędna, gdyż książka Życie między Mieć i Być to zebrane przez Rainera Funka (najbliższego asystenta Fromma) kompendium myśli tego wybitnego humanisty, poskładne w formie fragmentów najważniejszych książek i istotnych wywiadów bądź artykułów Fromma. Ukazujące nie tylko jego najważniejsze myśli, jego przesłanie, ale także ukazujące czasem jego osobiste życiowe wybory.
W tych mini "wykładach" z filozofii w ujęciu praktycznym pisze o ważnych życiowych kwestiach: przyjaźni, cieszeniu się każdą chwilą, pokonywaniu niepokoju, hamowaniu gniewu, niemożności ucieczki od samych siebie, bogactwie i biedzie, lęku przed śmiercią, miłości i wdzięczności, żałobie i wolności.Pokazuje, jak przeciwstawiać się negatywnym aspektom ludzkiej natury i jak dobrze żyć niezależnie od warunków zewnętrznych, jak wnosić swój wkład w życie społeczeństwa, a także jak przezwyciężyć żałobę i wszelkie inne przeciwności, jakie mogą nam stanąć na drodze (i na pewno to zrobią), uczy poskramiania skłonności do zamartwiania się i lęku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
