Monografia Filozofia edukacji osoby autorstwa Adolf E. Szołtysek oparta jest na sześciu implikacjach... dostępna wersji oprawy miękka, klejona, folia matowa oraz twarda, szyta. Objętość 196 stron
Autor stawia i rozwiązuje kluczowe problemy w zakresie źródeł i granic myśli lingiwstycznej, myśli teoriopoznawczej, myśli aksjonormatywnej i myśli postmodernistycznej. Publikacja ta w istotny sposób wzbogaca literaturę filozoficzną w zakresie myśli w kontekście myślenia i przedmiotu myślenia. W toku całego wywodu Autora widoczny jest twórczy i nowatorski charakter monografii. W klarowny sposób wprowadza porządek myślowy poznawczego trójmianu: myślenie-myśl-rzeczywistość. Recenzowana monografia - jako źródło wiedzy filozoficznej - może odegrać ważną rolę w naukach humanistyczno-społecznych. Monografia jest napisana w sposób dojrzały i kompletny.
Monografia Filozofia wychowania stanowi dopełnienie monografii Filozofia nauczania, gdzie filozofia wychowania ujmuje kształtowanie osobowości w tym charakteru i aksjonormatywnej woli w świetle dobra, zaś filozofia nauczania ujmuje kształtowanie umysłu racjonalnego i empirycznego w świetle prawdy wiedzy naukowej. Obydwie monografie są ujęte w autorskim paradygmacie biokultury człowieka, którego konsekwencją jest autorski paradygmat edukacji. Paradygmat biokultury jest oparty na dwóch tezach: (a) jeżeli człowiek posiada główne cechy naczelnych, to nie wynika z tego, że człowiek jest identyczny z naczelnymi; człowiek przekracza zwierzęcość dzięki socjokulturowemu kształtowaniu osobowości i umysłu wieloujawnieniowego, (b) jeżeli wszelkie procesy socjokulturowego kształtowania są możliwe jedynie w obrębie neurobiologicznie rozwijających się predyspozycji (pierwotnie mających status genetycznych struktur wrodzonych), to nie ma ludzkiej struktury uzależnionej jedynie od socjokulturowego kształtowania. Konsekwencją paradygmatu jest teza: każdy strukturalny błąd popełniony na początku szkolnej edukacji jest dziedziczony i zwielokrotniony w dalszym procesie lub z trudem da się go umniejszyć, lecz nie usunąć.
Monografia Filozofia nauczania wspiera się na dwóch autorskich paradygmatach: pierwszy ujmuje teorię biokultury człowieka, drugi – związany z pierwszym – ujmuje nauczanie jako kształtowanie umysłu.
Paradygmat biokultury człowieka jest oparty na dwóch tezach: (1) jeżeli człowiek posiada główne cechy naczelnych, to nie wynika z tego, że człowiek jest identyczny z naczelnymi; człowiek przekracza swoją zwierzęcość dzięki socjokulturowemu kształtowaniu osobowości oraz umysłu lingwistycznego, empirycznego, racjonalnego i egzystencjalnego, (2) jeżeli wszelkie procesy socjokulturowego kształtowania są możliwe jedynie w obrębie neurobiologicznie rozwijających się predyspozycji (pierwotnie mających status genetycznych struktur wrodzonych), to nie ma ludzkiej struktury uzależnionej jedynie od kształtowania kulturowego.
Paradygmat edukacji jest oparty na dwóch tezach: (1) jeżeli nie ma ludzkiej struktury w obrębie umysłu i osobowości, która byłaby całkowicie przekazywana w procesie edukacji, to efektywna edukacja jest możliwa na gruncie rozeznanych i rozwijających się predyspozycji umysłowych i osobowościowych, wyprowadzonych z rozwijających się schematów wrodzonych, (2) każdy strukturalny błąd popełniony na początku szkolnej edukacji jest dziedziczony i zwielokrotniony w dalszym procesie; z trudem da się go umniejszyć, lecz nie usunąć.
Monografia Filozofia umysłu stanowi dopełnienie monografii Filozofia człowieka i monografii Filozofia osobowości autorstwa Adolfa E. Szołtyska.
Autorska formuła biokultury jest oparta na czterech podstawowych implikacjach logicznych:
(1) jeżeli człowiek jest wytworem biokultury, to wszystkie aspekty człowieka da się ująć w terminach nauk humanistycznych jako części wspólnej nauk przyrodniczych i nauk o kulturze,
(2) jeżeli wszelkie procesy kulturowego kształtowania są możliwe jedynie w obrębie rozwijających się predyspozycji, pierwotnie mających status struktur wrodzonych i genetycznych, to nie ma ludzkiej struktury, która byłaby całkowicie przekazywana jedynie w procesie kulturowego kształcenia,
(3) jeżeli człowiek posiada atrybuty zwierzęcia, to nie wynika z tego, że człowiek jest zwierzęciem; człowiek przekracza swoja? zwierzęcość dzięki umysłowi lingwistycznemu, racjonalnemu, wolitywnemu i egzystencjalnemu,
(4) jeżeli umysł człowieka jest wytworem biokultury, to jego świadoma i językowa aktywność w zakresie poznania i działania jest funkcja? koniecznych determinant genetycznych i przygodnych uwarunkowań socjokulturowych.
Tym samym wzięty jest w nawias dogmat humanistów: „Człowiek jest wytworem kultury” oraz dogmat przyrodników: „Człowiek jest wytworem przyrody”.
Monografia Filozofia kształcenia stanowi dopełnienie monografii Filozofia pedagogiki i monografii Filozofia edukacji.
Oś monografii wyznaczają dwie diady: biologiczne rozwijanie człowieka - kuturowe kształtowanie człowieka, wydobywanie predyspozycji wrodzonych człowieka - edukacyjne kształtowanie człowieka.
Fragment Wstępu
Monografia Filozofia osobowości zawiera cztery rozdziały, z których rozdziały II, III, IV, stanowią rozwinięcie rozdziału I.
Rozdział I Konstytucja człowieka – wyznaczający fundament monografii – wspiera się na następującej tezie: podstawowe atrybuty człowieka da się ująć w terminach biokultury. Autorska wykładnia biokultury człowieka jest wyprowadzona z implikacji: jeżeli biologiczny rozwój człowieka jest konieczny, zaś kulturowe kształtowanie rozwoju jest przygodne, to w człowieku zbiega się to, co konieczne i to, co przygodne. Autorska idea biokultury człowieka zakłada, że ludzka natura determinuje biologiczny ROZWÓJ struktur wrodzonych mózgu, natomiast ludzka kultura warunkuje KSZTAŁTOWANIE permanentnie wyłaniającej się świadomości psychicznej i samoświadomości umysłowej z predyspozycji.
Rozdział II Wychowanie człowieka wspiera się na następującej implikacji: jeżeli konstytucja osobowości zależy od wychowania człowieka, to tym samym od wychowania człowieka zależy jego zachowanie. Zachowania powinny być przewidywalne i akceptowalne, zgodne z kulturowo-społecznymi oczekiwaniami uznanymi za wzorce. Co jest przyczyną tego, że tylko niekiedy to jest możliwe?
Teoria wychowania ma swój przedmiot badań i metody badań. Przedmiotem badań jest biokultura człowieka, zaś metody badań są nakierowane na równoważenie procesu dojrzewania osobowości, uwzględniającego do- stosowanie kulturowego kształtowania do biologicznego rozwoju. Wszelkie próby ideologizacji teorii wychowania prowadzą do zniekształcania osobowości człowieka. Każda prawidłowo skonstruowana teoria wychowania musi spełniać następującą implikację: jeżeli człowiek jest warunkowany biologicznym rozwojem struktur wrodzonych i kulturowym kształtowaniem, to wychowanie człowieka musi być warunkowane wydobywa- niem tego, co w strukturach wrodzonych chowane (wychowanie jako wy- dobywanie) oraz kształtowaniem tego, co wydobyte (wychowanie jako kształtowanie wydobytych predyspozycji). Bez elementarnej znajomości genetycznej struktury wrodzonej wszelkie wychowanie jest mniej lub bar- dziej przypadkowe; brak rozeznania struktur wrodzonych staje się siedliskiem edukacyjnego zamętu i zaburzeń psychicznych.
Druga część rozdziału poświęcona jest autorskiej teorii trójjedni, która ujmuje człowieka w trzech upostaciowieniach: człowieka jako osobę, człowieka jako istotę społeczną oraz człowieka jako obywatela. Wychowanie w perspektywie trójjedni człowieka odsłania sens wychowania personalnego, wychowania społecznego i wychowania obywatelskiego.
Monografia stanowi dopełnienie poprzedniej monografii Filozofia człowieka, która poświęcona jest autorskiej idei biokultury człowieka, zaś obecna monografia - bazując na idei biokultury człowieka - ujmuje autorską ideę konstytucji osobowości człowieka w kontekście wychowania osobowości oraz zachowania warunkowanego osobowością.
Trójmian: teoria wychowania - teoria osobowości - teoria zachowania, wyznacza oś monografii.
Fragment Wprowadzenia
W ciągu wieków zostały sformułowane różne koncepcje człowieka na gruncie filozoficznym, teologicznym i naukowym. Czy już wiemy, co to jest człowiek? Pytanie to jest szczególnie dramatyczne na początku XXI wieku i trzeciego tysiąclecia, gdyż nastąpiło załamanie się euroatlantyckiej kultury duchowej. Przez wieki mozolnie budowana koncepcja człowieka staje się dzisiaj problematyczna, gdyż w różnych przekrojach doktrynalnych i teoretycznych dochodzi do dekompozycji człowieka, a tym samym dekompozycji ładu kulturowego. Czy nauka o człowieku jest możliwa?
Każda z osobna rozpatrywana nauka szczegółowa zajmuje się ogółem swoistych szczegółów. Tylko filozofia ma uprawnienia do konstytucji fundamentu nauk o człowieku, gdyż używając metod badań i narzędzi badawczych, ale i formułując cel badań i dobierając odpowiednie środki do realizacji celu, jest w stanie odpowiedzieć na pytanie: kim jest człowiek? Przez wieki przyjmowano, że struktura fizyczna człowieka jest dziedziczona genetycznie, a struktura psychiczna jest warunkowana społecznie i kulturowo. Przez wieki nie zauważono istotnego związku zachodzącego między ludzką naturą a ludzką kulturą, a przecież kultura nie stanowi przeciwieństwa natury; kultura stanowi dopełnienie natury. Warunki możliwego poznania wyznaczają biologiczne struktury wrodzone, które w procesie rozwoju są kulturowo kształtowane.
Niniejsza rozprawa FILOZOFIA WYCHOWANIA MORALNEGO tworzy tryptyk z dwiema wcześniejszymi monografiami: FILOZOFIA WYCHOWANIA [1998], FILOZOFIA PEDAGOGIKI [2003]. Monografia prezentuje wyniki wieloletnich badań: pierwsza publikacja pn. Kontrowersje wokół Arystotelesowskich kategorii paidagogike i politikon dzoon ukazała się w periodyku ?Studia Filozoficzne? Nr 7/1986. W tejże rozprawce przedstawiona została koncepcja trójjedni człowieka, która stanowi podstawę niniejszej monografii.
Serdecznie dziękuję mojej Żonie za cierpliwe przedyskutowanie głównych tez oraz duchowe wsparcie w chwilach zwątpienia w możliwość napisania niniejszej monografii. Z nią, jako doświadczonym psychologiem w pracy z dziećmi oraz z ich rodzicami, ale i w pracy z nauczycielami, mogłem konsultować wszystkie istotne tezy dotyczące wychowania dziecka w rodzinie oraz wychowania ucznia w szkole.
Dziękuję za dyskusję nad tezami książki dr Katarzynie Niebrój oraz dr. Bogdanowi Ogrodnikowi, adiunktom (kierowanego przeze mnie do chwili odejścia na emeryturę w 2007 roku) Zakładu Filozofii Systematycznej Instytutu Filozofii Uniwersytetu Śląskiego. Serdecznie dziękuję dr. Markowi Olejniczakowi oraz doktorantowi Mateuszowi Adamek za cenne uwagi krytyczne. Godzi się też przywołać nazwisko dr. Herberta Kopca, z którym od ponad dwudziestu lat prowadziłem spory na temat rozumienia pedagogiki w okresie PRL.
Wdzięczny jestem studentom i magistrantom Górnośląskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Mysłowicach za umożliwienie mi postawienia wybranych tez na zajęciach i podjęcie merytorycznej dyskusji oraz Władzom Uczelni za utworzenie warunków sprzyjających napisanie tej monografii.
Dziękuję za owocną, ponad dziesięcioletnią, współpracę z Regionalnym Ośrodkiem Doskonalenia Nauczycieli ?WOM? w Katowicach. Wyrażam słowa szacunku i uznania dla nauczycieli i dyrektorów, psychologów i pedagogów, metodyków i wizytatorów województwa śląskiego, z którymi spotykałem się na kursach i konferencjach, organizowanych przez mgr M. Kłyk, konsultanta ds. wychowania RODN ?WOM? w Katowicach.
Powstanie tej książki w dużej mierze było inspirowane zajęciami na kursach przygotowujących nauczycieli do prowadzenia zajęć edukacyjnych pn. Wychowanie do życia w rodzinie. Dzięki tym zajęciom problematyka była zgłębiana, porządkowana i dyskutowana z Konsultantem ds. wychowania i nauczycielami, uczestnikami kursów. Z tego względu w zakresie teorii rodziny, teorii człowieka, aksjologii, moralności, teorii wychowania, niniejsza monografia może pełnić rolę podręcznika do zajęć z wychowania do życia w rodzinie.
Książka jest napisana z myślą o tej młodzieży studiującej, która jest zainteresowana teorią człowieka, teorią wartości, teorią norm oraz teorią wychowania. Mam na uwadze młodego człowieka, który jest zainteresowany warunkami możliwości fundowania sfery duchowej, w tym moralności personalnej, rozumności personalnej i wolitywności personalnej. Monografia powinna być przydatna dla nauczycieli i rodziców. Chciałbym, aby z tezami książki zapoznał się każdy, komu leży na sercu dobro dziecka i rodziny oraz dobro ucznia i szkoły.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
