Hrabia Adam Gurowski (1805–1866) w publicystyce i sekretnych projektach, których wybór znalazł się w tym tomie, zawsze zmierzał do osiągnięcia konkretnych politycznych i społecznych rezultatów. Miał ambicję przekształcania rzeczywistości w imię logiki historycznego procesu, którego tajemnice, jak wierzył, zdołał przeniknąć dzięki inspirowanej heglizmem i wczesnym socjalizmem filozofii.
W tym celu „czerwony hrabia” oddawał swój talent pisarza politycznego oraz przenikliwy umysł i drapieżne pióro na służbę kolejnym uniwersalnym ideom: polskiej i europejskiej rewolucji, potem imperium rosyjsko‑słowiańskiemu, a w końcu amerykańskiej demokratycznej republice z jej Manifest Destiny. Po rozczarowaniu najpierw polskim powstaniem i emigracją w 1834 r., następnie carem, ale nie panslawizmem, w 1844 r., schronił się w 1849 r. za oceanem, w Nowym Świecie. Tu, z podobną pasją, wyjaśniał amerykańskiej opinii publicznej wydarzenia na kontynencie europejskim. Dowodził szczególnie potrzeby geopolitycznego sojuszu amerykańskiej demokratycznej republiki z autokratycznym eurazjatyckim imperium Rosji dla dobra ludzkości.
Na każdym z tych etapów intelektualnej biografii Gurowski obsadzał siebie w roli szarej eminencji wpływającej na kierunki działań elit i polityków. Jako genialny intelektualista, który przeniknął mechanizmy procesów cywilizacyjnych, miał ambicje odegrania roli „maszynisty parowozu dziejów”, przy czym nie cofał się też przed rolą rosyjskiego agenta wpływu. W swej publicystyce brutalnie ukazywał nieubłaganą logikę marszu Ducha przez Historię, pod sztandarem globalnego postępu.
Transhumanizm jest konglomeratem idei i poglądów filozoficznych związanych z poszukiwaniem nieśmiertelności. Postuluje użycie nauki i techniki do poprawy psychicznej i fizycznej kondycji człowieka. Badania nad ulepszaniem i przemianą człowieka prowadzone są w ramach różnych dyscyplin naukowych. Jednym z istotnych obszarów są badania nad procesem cyborgizacji, czyli wzmacniania człowieka technologią [...].Marcin Pomarański uczynił przedmiotem swoich badań myśl, która staje się i jest coraz bardziej interesująca, a nawet intrygująca. Nie zawsze jednak uznawana jest za poważną. Tym bardziej należy się Autorowi szacunek za to, że problemy badawcze związane z tym nurtem myślowym wziął na warsztat, odważnie je potraktował i sprostał niełatwemu zadaniu dogłębnej analizy transhumanizmu jako utopijnej myśli politycznej. Bo to właśnie utopie i śmiałe wyobrażenia przyszłości napędzają świat, zasadniczo przyczyniają się do postępu, dynamizują życie społeczne i rozwój gospodarczy, a świat czynią możliwym do egzystencji w czasach jakże trudnych, choć niepozbawionych wizji pięknych i szlachetnych albo kiczowatych i brutalnych. Z recenzji wydawniczej prof. dra hab. Pawła Malendowicza
Meskalina substancja o właściwościach halucynogennych, występująca w naturze w niektórych gatunkach kaktusów, np. w pejotlu, znana była Indianom od stuleci. W laboratorium wytworzono ją pod koniec XIX wieku, ale jej działanie długo jeszcze pozostawało dla naukowców zagadką. Aldous Huxley (18941963) brytyjski powieściopisarz, poeta i eseista postanowił osobiście poznać skutki jej zażycia i wyruszyć w najdalszą podróż wgłąb własnego umysłu, do świata wizji i znaczeń ukrytych przed naszym codziennym wzrokiem. Co wynikło ze zderzenia niezwykle wrażliwego umysłu pisarza z halucynogenną substancją? Owocem tego eksperymentu stały się eseje Drzwi percepcji (1954) i Niebo i piekło (1956). Huxley dokładnie opisał i zinterpretował swoje wizje. Wyciągnął z nich daleko idące wnioski, a samo psychodeliczne doświadczenie na zawsze odmieniło jego sposób patrzenia na otaczającą go rzeczywistość, religię, sztukę i innych ludzi. Bowiem czy drzwi percepcji, które raz zostaną uchylone, można będzie całkowicie zamknąć? Tekst ten stał się biblią hippisów, a Jim Morrison pod wpływem jego lektury postanowił nazwać swój zespół The Doors. Zatem weźmy tę książkę do rąk i uchylmy raz jeszcze za Aldousem Huxleyem owe tajemnicze drzwi percepcji...
Martin Heidegger należy do najwybitniejszych filozofów XX wieku. Jego idee nie tylko wyznaczyły główne trakty współczesnej filozofii kontynentalnej, ale do dzisiaj nie utraciły swojej aktualności, wciąż stanowiąc inspirację dla kolejnych pokoleń filozofów. Celem niniejszej książki jest analiza wypracowanego przez wczesną filozofię Heideggera fenomenu rozumienia oraz ukazanie jego naczelnej funkcji w dokonywanej przez ludzką egzystencję konstytucji sensu. Tym samym to nie bycie, z którym łączy się zwykle myśl niemieckiego filozofa, zostaje wysunięte na pierwszy plan poniższych rozważań, a właśnie sens i jego rozumienie. Składają się one na klucz, który autor wybrał do odczytania najważniejszych wątków refleksji filozofa z Fryburga. Wybór klucza, będąc swoistą strategią interpretacyjną, pozwala mówić o myśli Heideggera w sposób, który wychodzi poza jego własny, specyficzny język. Nie oznacza to zapoznania jego idei, ale nowe odczytanie, które pozwala na nie spojrzeć z innej perspektywy. Mateusz Waśko - doktor filozofii, zatrudniony na stanowisku adiunkta w Zakładzie Filozofii Współczesnej w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor licznych artykułów, które ukazywały się w najważniejszych polskich periodykach. Jego zainteresowania obejmują szeroko pojętą filozofię współczesną, ze szczególnym uwzględnieniem fenomenologii, hermeneutyki i egzystencjalizmu. Swoje badania stara się prowadzić w duchu fenomenologiczno-hermeneutycznym, poszukując fenomenów leżących u podstaw rozumienia rzeczywistości i wyznaczających temu rozumieniu granice. Jest to pierwsza praca tego typu, która się u nas ukaże, która dla czytelnika chcącego wniknąć w i lepiej zrozumieć podstawowe pojęcia, jakie pojawiają się w Byciu i czasie, będzie nieocenioną pomocą. I to nie tylko dla czytelnika-filozofa, lecz każdego, kto zainteresowany jest myślą Heideggera. () W trakcie lektury tej rozprawy odniosłem wrażenie, że autor wykonał ogromną, benedyktyńską wręcz pracę, starając się zgłębić znaczenia kluczowych Heideggerowskich pojęć i ich powiązania ze sobą. Pod tym względem jego wywód cechuje godna podziwu rzetelność. Największa wartość pracy zasadza się na kompleksowym przedstawieniu relacji między siatką pojęć, jakie pojawiają się w Byciu i czasie. Prof. dr hab. Paweł Dybel
Opis
informacje
Jak pytać o rzekę? Nie jest przecież czymś, nie jest miejscem, a nurt, na który patrzymy, ciągle upływa. Pytanie o rzekę ujawnia bezradność naszego myślenia i nieprzydatność kategorii klasycznej filozofii. Jednocześnie ta niezrozumiała rzeka, która towarzyszy człowiekowi od najdawniejszych czasów, dostarczała poręcznego języka do opisu nowych zjawisk w naszej cywilizacji: elektryczność czy rynki finansowe zanurzone są w rzecznych metaforach. Nieznane zostaje zaskakująco sprawnie wyjaśnione przez inne nieznane. W eseju rzeka pojawia się zarazem jako znaczone i znaczące. Autor próbuje myśleć źródła, ujścia, meandry i podziemne rzeki świata umarłych. Te filozoficzne wyprawy przynoszą kolejne pytania i niewiarę w ostateczność odpowiedzi. A jeśli rzeka jest czasownikiem?
Bohaterki Biblii wzięły udział w przygodzie Bożej i stały się dla nas Niezapomniane.
Każda z nas, wędrując z Bogiem, jest w Jego oczach Niezapomniana.
Niezapomniane. Moje spotkania z Bogiem to oryginalny notatnik, który możesz zabierać ze sobą na czas spędzany z Bogiem. Na kartach tej niezwykłej książki, którą sama będziesz tworzyć, zapisuj każdą modlitwę, refleksję i doświadczenie działania Bożego w Twoim życiu, a także to, co poruszyło Cię w Piśmie Świętym. Stworzysz w ten sposób niezwykłe świadectwo swojej wędrówki duchowej.
Notatnik ubogacony został cytatami z serii książek Magdy Grabowskiej Niezapomniane. Bohaterki Biblii, które zainspirują Cię do rozważań i modlitwy, oraz subtelnymi ilustracjami, które obudzą w Tobie kreatywność.
Zachęcamy, abyś używała notatnika, czytając książki z serii Niezapomniane. Bohaterki Biblii Magdy Grabowskiej. Przeżyjesz w ten sposób niezwykłą podróż przez księgi Biblii w towarzystwie jej bohaterek zarówno tych najbardziej znanych, jak i bezimiennych. Będzie to też idealne narzędzie do pracy w grupie.
Tworzenie własnej historii z pomocą notatnika Niezapomniane. Moje spotkania z Bogiem:
pomoże Ci coraz lepiej poznawać Boga i głębiej przeżywać Jego działanie w Twoim życiu,
zachęci Cię do czytania Pisma Świętego,
zainspiruje do rozważań i przemiany myślenia na sposób Boży.
Notatnik będzie idealnym towarzyszem Czytelniczek serii Niezapomniane. Bohaterki Biblii!
Magda Grabowska
KORZYSTAJ Z MĄDROŚCI STAROŻYTNYCH z tym praktycznym zeszytem ćwiczeń, zawierającym ponad 100 unikalnych zadań opisowych wraz z podpowiedziami, uzupełnionymi o inspirujące cytaty. „Nie możemy wybierać zewnętrznych okoliczności, ale decydujemy o naszej na nie reakcji.” Ta ponadczasowa mądrość głoszona przez Epikteta aktualna jest tak samo dzisiaj, jak była wówczas, gdy ją spisał, czyli ponad 2000 lat temu. Dzięki tej książce, z pomocą opisów i rozważań, nauczysz się tego jak można wykorzystać starożytną mądrość w życiu współczesnym. To przystępne wprowadzenie do stoicyzmu przedstawia główne założenia tej szkoły filozoficznej, w tym: • Praktykowanie akceptacji • Kontrolowanie emocji • Kontrolowanie myśli • Życie we wdzięczności • Kultywowanie mądrości Wykorzystując ćwiczenia i proponowane tematy do rozważań, rozwiniesz umiejętności potrzebne do prowadzenia życia, które stoicy nazywali cnotliwym i dobrze przeżytym. Dzięki codziennemu poświęcaniu uwagi na rozwijanie swojego charakteru, odnajdziesz spokój i harmonię, których szukasz. Ucząc się zarządzania swoimi myślami i umysłem w nowy sposób, wkroczysz na drogę do osiągnięcia tego, co stoicy nazywali eudajmonią, czyli życiem w szczęściu.
Witaj w zaskakującym świecie paradoksów. Książka Paradoksy ujawnia, jak dziwny może być świat myśli. Podzielona na osiem rozdziałów, zabierze cię w fascynującą podróż po filozoficznych koncepcjach, od sprzecznych z intuicją po zupełnie absurdalne. Po drodze zapoznasz się z takimi tematami, jak figury niemożliwe, dowiesz się, jak oczekiwać nieoczekiwanego i jakie są problemy z podróżami w czasie. Pełna eksperymentów myślowych, przykładów z prawdziwego życia i ćwiczeń, Paradoksy to książka, która zmieni twój sposób postrzegania wszystkiego, co cię otacza. Dzięki niej poznasz również kilka wybitnych postaci zajmujących się paradoksami, od starożytnych greckich filozofów po Alberta Einsteina.
Ojciec. Król. Cień. Zbliża się rok tysięczny. Świat się chwieje, zmienia, a Bolesław Mieszkowic – zwany Chrobrym – jest coraz bliżej spełnienia marzenia o królewskiej koronie. Ale władza ma swoją cenę. Coś trzeba zawsze poświęcić, kogoś się wyrzec. Opowieść o pierwszym królu Polski snują jego dzieci – Regelinda Miśnieńska i Mieszko II Lambert. Ona, przebywając na obcej ziemi, usiłuje zrozumieć, jakie demony prześladują ojca i wyciągają szpony po brata. On dorasta w cieniu potęgi, rozdarty między miłością do ojca a lękiem przed jego pierworodnym synem, Bezprymem. Oto kronika narodzin królestwa, pamiętnik ukazujący ludzi schwytanych przez burzę dziejów, spowiedź z miłości i okrucieństwa. BIOGRAM Grzegorz Gajek Życie według Grega Gajka zaczyna się latem 1987 roku. I jest proste. Co warto? Warto czasem wypalić fajkę na balkonie, warto napić się wina z przyjaciółmi wieczorem, warto poopowiadać głupoty przy ognisku, warto wleźć na jakąś górę i zgubić się w lesie, i pętać się po uliczkach w obcym mieście. Warto też mieć książki. Czytać je, pisać, tłumaczyć. Tym właśnie Greg zajmuje się od piętnastu lat. Czyta wszystko, co mu wpadnie w ręce. Tłumaczy beletrystykę, reportaże i opowiadania. Pisze powieści historyczne, słowiańskie, z rzadka zaprawiane fantastyką i grozą. W 2021 roku nakładem Wydawnictwa SQN ukazał się Piast, rok później Bolko, a w 2023 Tofa. Księżniczka Słowian, która wraz z kontynuacją Tove. Królowa Duńczyków skradła serca tysięcy czytelników. Wreszcie, w 2024 roku, przyszedł czas na zbierający znakomite recenzje Kraj kobiet.
Pisanie o Dziennikach Sørena Kierkegaarda może wywoływać niemałe zdziwienie. I to nie tylko dlatego, że nie posiadamy pewności, co do należytego zrozumienia intencji samego Autora, lecz z bardziej oczywistej przyczyny, a mianowicie czy pojęło się ich „boskie” przesłanie. Wreszcie ze względu na immanentną ezoteryczność filozoficzno-teologicznego języka. Innymi słowy, trudność tkwi już w przekładzie, w wysiłku adoptowania Kierkegaardowskiego stylu „niebezpośredniego pisarstwa” do języka w ogóle, a w szczególności do języka polskiego. Każda próba asymilacji Dziennika już jest jego interpretacją. Dodajmy, w przypadku filozofa, teologa, Antoniego Szweda, jest interpretacją wzorcową, intuicyjnie i naukowo pewną. Można jednak, jak przypuszczam, do pewnego stopnia, w przypadku Dzienników Kierkegaarda zachować ich „czystość”, są one bowiem przemyśleniami, a nawet spekulatywnymi ustaleniami. Dzienniki te wyrażają prawdę, którą Duńczyk osiągnął poprzez dyskursywny namysł, zaś ich intelektualny spokój, ale i zawarty w nich bunt, przerodził się w żywą egzystencjalną batalię. Przeto Dzienniki wypełniają u myśliciela z Kopenhagi najdalszy horyzont jego filozoficznych i teologicznych badań, zawartych w jego pismach. (…) Rzecz jasna, Dzienniki nie staną się tu chrześcijaństwem ani chrześcijaństwo Dziennikiem. (…) Na własną rękę musimy dotrzeć do głębin swego jestestwa, kierując się tylko nieznającą spoczynku ani ograniczeń, intymną, wewnętrzną refleksją.
Z recenzji prof. Jacka Aleksandra Prokopskiego
W roku 1964 nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego ukazał się pierwszy w Polsce, reprezentatywny wybór poezji Friedricha Hölderlina (1770–1843) w przekładzie Mieczysława Jastruna. 61 lat później profesor Wiesław Rzońca dopisuje do tamtej pamiętnej publikacji niezwykły historycznoliteracki appendix. „Geniusz romantycznej dekonstrukcji” to rozprawa, a właściwie erudycyjne rozważania na temat poety, którego twórczością pośmiertnie zachwycili się m.in. Rainer Maria Rilke, Thomas i Heinrich Mannowie czy Hermann Hesse. Rzońca oplata swojego bohatera wieloma nitkami, co ma, uczynić zeń przedmiot świadomie zasłonięty, a więc coś, od czego odbijać się możemy w różnych interpretacyjnych kierunkach, w zasadzie w nieskończoność. W tym wysiłku pomaga niesłychana ilość skojarzeń, których autor jakby nie może, lub nie chce, powstrzymać i uporządkować. Po drodze Wiesław Rzońca konfrontuje Hölderlina z polską wizją romantyzmu (głównie z Norwidem), co pozwala mu mocniej uwypuklić takie rysy filozofii i praktyki poetyckiej niemieckiego romantyka, jak: anarchistyczny indywidualizm, źródła antropologiczne czy ostentacyjnie subiektywna intymność.
Natura jest moją religią. A moim pragnieniem… moją ambicją… wielkim celem, który chcę osiągnąć, jest zabrać moich czytelników ze sobą w samo serce tej Natury. Kocham ją i czuję, że oni też muszą ją pokochać… jeśli tylko uda mi się ich ze sobą zapoznać.
Książka „Kraj Boga: Moja droga do szczęścia – od myśliwego do obrońcy przyrody” to autobiograficzna opowieść duchowa i filozoficzna, w której autor dzieli się swoją wewnętrzną przemianą – od zdeklarowanego myśliwego i niszczyciela dzikiej przyrody do gorącego jej obrońcy i piewcy.
Curwood opisuje, jak życie blisko natury nauczyło go pokory, duchowej radości i odnalezienia prawdziwego szczęścia. Książka stanowi refleksję nad miejscem człowieka we wszechświecie, krytykę ludzkiego egoizmu i cywilizacyjnej pychy, a także apoteozę życia w zgodzie z naturą. Autor porusza temat religii, sensu życia, przyjaźni ze zwierzętami, a także własnego przebudzenia duchowego.
Pierwsze wydanie w języku polskim
Patronat medialny: Dzikie Życie
Wspomnienia o Sokratesie to ostatnie spośród czterech pism sokratycznych Ksenofonta, które ukazało się w prowadzonej przez Teologię Polityczną oraz Państwowy Instytut Wydawniczy Bibliotece Klasycznej. Zupełnie nowe, bliskie współczesnemu czytelnikowi tłumaczenie tego dzieła zostało wykonane przez Dorotę Tymurę. Wspomnienia o Sokratesie to najobszerniejsze oraz najważniejsze spośród pism, które Ksenofont - jeden z najważniejszych historyków greckich - poświęcił prawdopodobnie najwybitniejszemu spośród jego współczesnych: Sokratesowi.Wspomnienia nie są trudnym ani zawiłym dziełem filozoficznym - to relacje z różnych chwil życia męża stanu i wielkiego mędrca, jakim był Sokrates. Są to wspomnienia o inspirującej postaci, do których lektury nie jest wymagana głęboka znajomość ,,specjalistycznej"" filozofii.
Co Bóg chciał nam powiedzieć przez słowa i dzieło trojga mistyków XX wieku: św. Pio z Pietrelciny, matki Speranzy, zakonnicy z Hiszpanii, oraz Natuzzy Evolo, kalabryjskiej mistyczki, żony i matki pięciorga dzieci? Ksiądz Luigi Maria Epicoco i dziennikarz, Luciano Regolo, wyszli od tego pytania, by przeprowadzić duchowe poszukiwania, dostrzegając ślady cudownej "niebiańskiej" nici przewodniej, która łączy te trzy postacie. W rezultacie powstał swoisty "słowniczek duszy", przeznaczony dla tych, którzy chcą żyć Ewangelią na co dzień i zakosztować radości wiary, silniejszej niż wszelkie przeciwności losu. Przesłanie matki Speranzy: "Nie zostaliśmy stworzeni, aby cierpieć, ale aby kochać", przypomina nam, że tylko w miłości możemy odnaleźć autentyczny sposób, aby przemierzyć naszą drogę na ziemi.Odbiorcy książki: osoby wierzące - świeccy i duchowni, w tym katecheci, członkowie ruchów w Kościele, osoby zainteresowane zjawiskami mistycznymi.Dlaczego warto przeczytać tę książkę: publikacja przybliża mało znane w Polsce postacie Natuzzy Evolo i matki Speranzy oraz ich współpracę z ojcem Pio. Fabuła pełna niezwykłych wydarzeń z ich życia, cudów, dzieł miłosierdzia, cierpienia i walki z mocami ciemności - to porywająca lektura o wielkiej miłości Boga do człowieka i o tych, którzy odpowiedzieli na nią w sposób heroiczny. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.
Nie lada gnębi mnie troska, abym mógł odwiedzić dalekie źródła i czerpać wskazania szczęśliwego życia.
Horacy
Wśród wielu rzymskich cesarzy nie brak było ludzi o wybitnej osobowości, odwadze i zacięciu pisarskim. Niewielu jednak odznaczało się równie błyskotliwym umysłem, pracowitością, spostrzegawczością i skłonnością do rozważania zagadek i paradoksów tego świata, jak właśnie Marek Aureliusz, zwany przez swoich współczesnych filozofem na tronie. Refleksyjna natura cesarza, jasność i precyzyjność jego toku myślenia, a także świadomość istnienia ludzkich niedoskonałości i ograniczeń zaowocowały dziełem, które do dziś czyta się znakomicie, choć pierwotnie wcale nie było przeznaczone do publikacji. Na szczęście po śmierci autora ktoś - być może jego sekretarz, Grek Aleksander - zebrał w całość notatki pisarza i doprowadził do ich rozpowszechnienia.
Rozmyślania to traktat moralny w nurcie filozofii stoickiej, który można potraktować jako doskonałe źródło inspiracji oraz drogę powrotu do prawdziwych, ponadczasowych wartości w świecie przytłoczonym bezwartościowymi, krótkoterminowymi informacjami. Można znaleźć tu pocieszenie i odtrutkę na błahe codzienne problemy, a nade wszystko zastanowić się nad znaczeniem przesłania Marka Aureliusza, nad tym, co mówi do nas z głębi wieków i ile rozważnej racji jest w każdym jego słowie.
Myśl o tym, w jakim stanie ciała i duszy powinna cię zabrać z sobą śmierć i jak krótkie jest życie, jak przepastna wieczność, przeszłość i przyszłość, jak krucha wszelka materia!
Marek Aureliusz
Oddajemy niniejszym do rak Czytelników tom III wyjatkowej na skale
europejska serii wydawniczej: zbiór refeksji i uwag o przyszłosci naszego
kraju w strukturach UE i NATO. Głos oddajemy kluczowym przedstawicielom
polskiej klasy politycznej i rzadzacej, którym zawdziecza Polska
swoja aktualna pozycje geopolityczna, koniunkture gospodarcza i sytuacja
społeczna. Ich decyzje z pewnoscia oddziaływac beda na nasze zycie
duchowe, społeczne, polityczne, ekonomiczne i militarne przez jeszcze wiele
lat. Jak w ich ocenie rysuje sie przyszłosc?
Otwieramy, publikujac tomy tej serii wydawniczej, szeroka, a zarazem merytoryczna
i powazna debate o przyszłosci Polski oraz struktur, w których
funkcjonujemy w systemie swiatowym.
Trzymaja Panstwo w reku III tom z kilku planowanych. Do kolejnych pragniemy
zaprosic innych przedstawicieli polskich elit politycznych, a w dalszej
kolejnosci takze pozostałych istotnych grup społecznych: uczonych,
akademików, przedsiebiorców, prawników czy duchownych.
Podzielam przedstawione w książce przygnębiające konkluzje. Zastanawiałem się jak określić pozycję, z której Pan to napisał.
To nie jest lewica, to nie jest prawica ani centrum. Patrzy Pan na świat z pozycji Czlowieka, mieszkańca naszej planety. To nieczęsty przypadek.
Spojrzał Pan wnikliwie i z wielką troską na kryzys/początek kryzysu o wymiarze globalnym. Wchodzimy w niego jak zabłąkani we mgle.
Z listu prof. dr hab. Bogdana Galwasa, członka Prezydium Komitetu Prognoz PAN
Przemysław Grudziński to intelektualista z wszechstronnymi przemyśleniami na temat kultury, polityki i stosunków międzynarodowych, a zarazem działacz państwowy i dyplomata z bogatym doświadczeniem praktycznym. Dzięki jego erudycji, wnikliwości i krytycyzmowi otrzymujemy unikatową porcję autorskich rozważań, które inspirują do pogłębionych refleksji. Warto zrozumieć jak najwięcej z tego, co się dzieje, a w szczególności ogarnąć zawiłości geopolityki, które tak mocno wpływają na otaczającą nas rzeczywistość. Lektura tej książki jest w tym wielce pomocna.
prof. dr hab. Grzegorz W. Kołodko
Maurice Blondel (1861–1949) jest jednym z najważniejszych myślicieli francuskich i europejskich końca XIX i pierwszej połowy XX wieku, a to za sprawą oryginalnej, opracowanej i przedstawionej w rozprawie Działanie. Próba krytyki życia i nauki o praktyce (1893), filozofii działania. Według Blondela działanie jest zasadniczą potrzebą człowieka, tym, czym dla egzystencjalistów jest egzystencja: najbardziej fundamentalną postacią ludzkiej obecności w świecie. Działanie stało się podstawową kategorią antropologiczną, syntezą chcenia, bycia i poznania, więzią ludzkiej złożoności, funkcją, w której zbiega się świat myśli, moralności i nauki. Filozof poszukuje racjonalnych przesłanek wiary poprzez analizę ludzkich działań. Dowodzi występowania w każdym z nich nieusuwalnej dysproporcji między realizacją doraźnych celów, a dążeniem do doskonałości i pełni, którego człowiek sam z siebie nie jest w stanie zaspokoić; owo dążenie wskazuje, iż przyczyna sprawcza i celowa ludzkiej aktywności ma charakter transcendentny – jest nią Bóg uobecniający się w człowieku, kierujący go ku sobie i oferujący mu spełnienie absolutne, czyli zbawienie. *** Oryginalność Blondela polegała na tym, że chciał tworzyć filozofię, która na drodze racjonalnej wyszłaby naprzeciw chrześcijaństwu. Porzuciwszy myśl o kapłaństwie, tak pojmował swoje powołanie, któremu był wierny przez całe życie jako świecki filozof, mąż i ojciec rodziny. Zamierzał wykazać, że wymagania Ewangelii w rzeczywistości odpowiadają na „wołanie z wnętrza” człowieka w taki sposób, że heteronomia pojawi się jako warunek prawdziwej autonomii. Uczynił to już w swej rozprawie doktorskiej pt. L’action. Essai d’une critique de la vie et d’une science de la pratique (Działanie. Próba krytyki życia i nauki o praktyce), opublikowanej w 1893 roku. Miał wtedy zaledwie trzydzieści dwa lata. Action znaczy „działanie”. Dlaczego w centrum refleksji teologicznej stawiać ludzkie działanie? W zgodzie ze wspomnianym już nowym nurtem filozofii – pragmatyzmem – działanie dla Blondela stało się podstawową kategorią antropologiczną, syntezą chcenia, bycia i poznania, więzią ludzkiej złożoności, funkcją, w której zbiega się świat myśli, moralności i nauki. Jeżeli więc Blondel pyta, jaki jest sens działania, to pyta, podobnie jak Pascal, o sens życia […]. (fragment wstępu ks. prof. dr. hab. Tadeusza Dzidka)
Znakomity podręcznik dla studentów filozofii i innych kierunków humanistycznych. Książka stanowi kompendium historii europejskiej filozofii XIX i XX wieku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
