Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Najbardziej kręta ścieżka jest zarazem tą, która uczy nas najwięcej. Masz prawo popełniać błędy, czuć się zagubiony i nie wiedzieć, co dalej. To część bycia człowiekiem w targanym kryzysami świecie.
Ale nie musisz się temu poddawać. Możesz nauczyć się podejmować życiowe wyzwania bez lęku i z wyrozumiałością dla własnych braków. Trudne momenty przeminą, ale gdy trwają, warto na chwilę zwolnić i być dla siebie życzliwym.
Haemin Sunim, koreański nauczyciel zen, autor bestsellera „Zwolnij wreszcie” i założyciel Szkoły Złamanych Serc, daje uniwersalną lekcję radzenia sobie w trudnych chwilach.
Niezależnie od tego, czy właśnie doświadczyłeś straty, zakończyłeś związek, kogoś z twoich bliskich lub ciebie dotknęła choroba bądź inny życiowy zawód, ta książka-przewodniczka przyniesie ci pocieszenie i ukojenie.
Sięgnij po proste medytacje na trudne czasy.
Seria Pisma Wybrane Władysława Stróżewskiego pod redakcją Sebastiana Kołodziejczyka
Pierwszy tom wydawniczej serii Pisma Wybrane prof. Władysława Stróżewskiego inicjowany przez Wydawnictwo „Universitas”, zatytułowany W stronę metafizyki, pod redakcją prof. Sebastiana Kołodziejczyka, studenta i ucznia Profesora Stróżewskiego, ma gwarancję najwyższej jakości edytorskiej i redaktorskiej, bo merytoryczna jest oczywista. Zostały tu zebrane teksty znane, pochodzące z książki Istnienie i sens, i te mniej znane lub wcale nieznane, pochodzące z niepublikowanych wcześniej manuskryptów. Władysław Stróżewski należy do grona najwybitniejszych polskich uczonych-filozofów, którego pisma i wywiady są uważnie czytane i podziwiane za rzadką umiejętność formułowania fundamentalnych pytań i wyjątkową wnikliwość udzielania na nie odpowiedzi. To jest forma jego etosu bycia człowiekiem i postać jego istnienia. W Ontologii dał temu metafizyczny wyraz: „Doświadczenie istnienia jest jak oddech: nie zastanawiamy się nad nim, póki normalnie oddychamy, tak samo jak nie zastanawiamy się nad naszym byciem, póki nie pomyślimy, że wcale nie jesteśmy z nim w sposób konieczny związani. Jeśli przeniknie nas na chwilę trwoga nieistnienia, zaczynamy nie tyle może rozumieć, ile odczuwać, co znaczy być”.
Z recenzji prof. dr. hab. Leszka Sosnowskiego
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego
Przyszłość homo sapiens? Nie, to już nasza teraźniejszość!Bestsellerowa książka Harariego z nową przedmową autora.Do czego doprowadzi nas pogoń za nieśmiertelnością?Starzejące się ciało to już tylko problem techniczny. Niedługo najbogatszych będzie stać, by je skutecznie naprawić. Jak będzie wyglądał świat, jeśli człowiek stanie się nieśmiertelny? Na co zdadzą się wtedy religie i filozofie? Czy sztuczna inteligencja na dobre zastąpi ludzki umysł? Czy niepostrzeżenie powstanie nowy gatunek, człowiek bóg - homo deus?Harari to scenarzysta-wizjoner, który swoje refleksje o kierunkach rozwoju cywilizacji opiera na dogłębnej analizie przeszłości oraz tym, co najbardziej palące - tu i teraz. Uważnie wsłuchuje się w nastroje epoki i rysuję mapę możliwości na przyszłość."Ta książka do myślenia o przyszłości, czyli, inaczej mówiąc, do zastanowienia się nad naszą teraźniejszością".Bill Gaes, "Time""Homo deus cię zadziwi. Dostarczy rozrywki. A przede wszystkim zupełnie zmieni twój sposób myślenia".Daniel Kahneman
Każdy chrześcijanin może stać się mistykiem w codziennościIstnieje powszechne, choć błędne, przekonanie, że mistycyzm pozostaje wyłącznie prywatną sferą uprzywilejowanej jednostki. Jego owoce pojawiają się podczas samotnej modlitwy, na którą mistyk poświęca wiele czasu. Inne aktywności muszą być ograniczone do minimum, aby móc koncentrować się na Bogu. Tymczasem mistycyzm dostępny jest dla każdego ochrzczonego, a większość z nich prowadzi zwyczajne, wypełnione wieloma aktywnościami życie. Mają obowiązki rodzinne, społeczne i zawodowe, które pochłaniają mnóstwo czasu i energii. Co by było, gdyby istniał mistycyzm nieoderwany od świata - mistycyzm codzienności?Święty Ignacy znany jest przede wszystkim jako autor Ćwiczeń duchowych i założyciel Towarzystwa Jezusowego. Rzadko mówi się o nim jako o mistyku. Brian O'Leary, irlandzki jezuita i znawca duchowości ignacjańskiej, ukazuje go w innym świetle. Pisze o głębokiej relacji Ignacego z Bogiem, która staje się źródłem jego mistycznych doświadczeń. Podkreśla też, że wewnętrzne odczuwanie Boga przez Ignacego ma miejsce nie tylko podczas niezwykłych wizji, ale także w czasie prozaicznych czynności.To niezwykła inspiracja dla wszystkich, którzy pragną pogłębić relację z Bogiem i pełniej przeżywać swoją codzienność. Doświadczenie Ignacego udowadnia bowiem, że możliwe jest łączenie życia aktywnego z kontemplacyjnym i że ci, którzy próbują to robić, nie są z góry skazani na porażkę.
Niniejsza "Historia filozofii współczesnej" ks. Rogera Verneaux kontynuuje jego "Historię filozofii nowożytnej", obejmując okres od Marksa do Sartre'a. We Wprowadzeniu do "Historii filozofii nowożytnej" Autor przedstawił główne założenia swego podręcznika: "Można by zasadnie dziwić się temu, że w dziele poświęconym historii filozofii zamieszczamy uwagi krytyczne. Przyznajmy, że jest to zabieg nietypowy i niebezpieczny. Jednak w naszych oczach historia filozofii nie jest celem samym w sobie. Jest środkiem do nauki myślenia i wydaje się nam nie tylko czymś normalnym, ale wręcz koniecznym, by po zrozumieniu jakiejś doktryny umysł zareagował na nią, starając się oddzielić jej mocne i słabe strony. Nie zgadzamy się bowiem z tym, że filozofia sprowadza się do historii filozofii: oznaczałoby to wprost zaprzeczenie filozofii jako poszukiwania prawdy, względnie uczynienie z filozofii czystego poszukiwania, to znaczy poszukiwania, które nie jest w stanie niczego odnaleźć. Taki historycyzm stanowi zamaskowaną formę sceptycyzmu. () Jest zresztą oczywiste, że krytyczny zamiar w niczym nie ujmuje metodologicznej sympatii, która jest warunkiem koniecznym do uprawiania historii idei, a która osobiście przychodzi nam bardzo łatwo w obliczu przejawów geniuszu. Dlatego schlebiamy sobie tym, że krytyka nigdy nie wpływa na przedstawienie treści". Ks. Roger Verneaux (1906-1997), wieloletni wykładowca Instytutu Katolickiego w Paryżu, wybitny znawca idealizmu i autor cenionej serii podręczników z filozofii tomistycznej, z której dotychczas w przekładzie polskim ukazały się: "Epistemologia ogólna czyli krytyka poznania", "Historia filozofii nowożytnej" oraz "Historia filozofii współczesnej". Patronat: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
"Centralnym twierdzeniem niniejszej książki jest to, że arystotelesowska metafizyka jest nie tylko kompatybilna ze współczesną nauką, lecz jest także domyślnym założeniem współczesnej nauki. Wielu czytelników z ulgą przyjmie natychmiastowe objaśnienia i zastrzeżenia. Po pierwsze, nie mówię tutaj o arystotelesowskich ideach dotyczących fizyki, w takim rozumieniu, w jakim ta dyscyplina pozostaje obecnie pojmowana. Przykładowo, nie zamierzam bronić twierdzenia, że sfery podksiężycowe i nadksiężycowe są rządzone innymi prawami, albo doktryny o naturalnym miejscu. Mówię o filozoficznych ideach, które mogą zostać oddzielone od tych nieaktualnych naukowych ram, takich jak teoria aktu i możności oraz doktryna czterech przyczyn. To są, ponownie, idee metafizyczne a nie naukowe. Albo, precyzyjniej mówiąc, są one ideami z zakresu filozofii przyrody, którą traktuję jako subdyscyplinę metafizyki, z powodów, jakie wyjaśnię w rozdziale pierwszym. Po drugie, nie argumentuję za tym, ażeby naukowcy mieli, czy też musieli w otwarty sposób angażować te idee w swoich codziennych badaniach. Opowiadam się za tym, że praktykowanie nauki oraz rezultaty nauki, przynajmniej w ich ogólnym zarysie, domyślnie zakładają prawdziwość tych idei, nawet jeśli z bardzo praktycznych powodów naukowcy mogą w swojej powszedniej pracy ich nie uwzględniać. () Tytuł Rewanż Arystotelesa zapożyczyłem z późnego artykułu Jamesa Rossa (1990), z którego prac wiele się nauczyłem. Jedno z kluczowych spostrzeżeń Rossa skupiało się na sposobach, w jakie współcześni analityczni filozofowie na nowo odkryli i zrehabilitowali arystotelesowskie idee i argumenty, chociaż często nie byli tego świadomi". Fragment Wprowadzenia Edward Feser (ur. 1968), amerykański filozof, pisarz i wykładowca Pasadena City College w Kalifornii. Będąc ateistą nawrócił się na katolicyzm dzięki lekturze dzieł św. Tomasza z Akwinu i Arystotelesa. Nakładem Andegavenum ukazał się już jego Tomasz z Akwinu: Przewodnik dla początkujących, bardzo popularne wśród amerykańskich studentów wprowadzenie do filozofii Akwinaty.
Twój stosunek do ewolucji nie dotyczy jedynie kilku wyrafinowanych poglądów na biologię, takich jak na przykład to, czy przypadkowe mutacje mogą prowadzić do powstania nowej funkcjonalnej informacji genetycznej. W istocie Twoje stanowisko w debacie o pochodzeniu gatunków zakłada i determinuje Twój stosunek do wielu innych naukowych, filozoficznych i teologicznych zagadnień. Jaka jest rola nauki w wyjaśnianiu pochodzenia świata? Co mogą zdziałać konieczność i przypadek w przyrodzie? Kim jest człowiek? Jakie są podstawy ludzkiej moralności i godności? Jak rozumiesz Pismo Święte? Jak Bóg działa w świecie? Wszystkie te fundamentalne zagadnienia (i wiele innych) zbiegają się w jednym problemie pochodzenia gatunków.Ta książka jest jak mapa. Punktem wyjścia jest obecne pomieszanie, jakie widzimy w debacie na temat ewolucji, a zamierzonym punktem dojścia jest rozumienie pojęć występujących w tej debacie oraz ich wzajemnych relacji. Mapa ta nie zmusza Cię, aby podążać gdziekolwiek, ani nie wybiera celów za Ciebie. Ale pomaga Ci się nie zgubić i wybrać swoje własne stanowisko bardziej świadomie.
We wszystkich trzech prezentowanych tutaj i poświęconych myśli starożytnej rozprawach Cassirera otrzymujemy nie tylko przedstawienie jej dziejów, ale przede wszystkim ich interpretację, jako spójnej, systematycznej całości, której rozwój prowadzi w pewnym określonym kierunku, kierunku precyzowanym i określanym w jego własnej koncepcji. Nie znajdziemy tu jedynie relacji z tego, jak wyglądają poglądy poszczególnych filozofów greckich, ale przede wszystkim próbę określenia, jaka jest ich rola w całej późniejszej myśli. Autor nie analizuje treści stworzonych przez nich pojęć, lecz ich funkcję, nie zajmuje się nimi w ich gotowej, wykształconej już postaci, lecz woli ujmować je niejako in statu nascendi, bowiem w jego opinii tylko w ten sposób możemy sobie uświadomić żmudną i trudną pracę, jaką za pośrednictwem Heraklita, Parmenidesa, Platona czy Demokryta wykonała myśl, by pojęcia te ukształtować. Pokazuje je jako swego rodzaju narzędzia, swego rodzaju soczewki, za pomocą których starożytni myśliciele realizowali swe dążenia uchwycenia i skupienia nieprzebranej różnorodności otaczającego ich świata realizowali dążenia wspólne wszystkim przeszłym, przyszłym i w ogóle możliwym konceptualizacjom
Początkiem dobrych czynów jest wyznanie złych czynów. Czynisz prawdę i dochodzisz do światła.Św. AugustynZamieszczone w książce rozważania wokół pierwszego tygodnia Ćwiczeń duchowych pomagają dojrzeć głębię grzechu oraz jego niszczącą siłę, która zakłóca nasze najważniejsze odniesienia: do Boga, do bliźnich i do samych siebie. Wchodząc w siebie, odkrywamy podświadome, nieprzejrzyste motywy naszego postępowania oraz niszczące nas namiętności i zranienia. Wszystko po to, by z całym tym brzemieniem przyjść po przebaczenie i uzdrowienie do Chrystusa ukrzyżowanego, bo "w Jego ranach jest nasze uzdrowienie" (Iz 53,5). Autor nie poucza i nie daje łatwych rad, ale zachęca do życia w prawdzie oraz twórczego szukania Boga, który nieustannie wychodzi nam naprzeciw, pytając jak Adama i Ewę w raju: "Gdzie jesteś?".Książka podzielona jest na dwie części: w pierwszej zawarte są wprowadzenia do medytacji, w drugiej zaś rozważania dotyczące praktyki codziennego życia duchowego: o roli ludzkich uczuć w życiu duchowym, zmaganiach z lękami, sztuce rozeznawania duchowego, pocieszeniu i strapieniu duchowym, sakramencie pojednania i przygotowaniu do spowiedzi.Drugi tom sześciotomowej serii rozważań opartych na Ćwiczeniach duchowych św. Ignacego Loyoli
Miłość jest sztuką, której można się nauczyć."O sztuce miłości" nie prezentuje ani teorii osobowości ani teorii popędów. Książka ta ma być przede wszystkim doradcą pomocnym w rozważaniach kwestii jak żyć.Miłość, jak ją rozumie Fromm, to nie tyle uczucie, ile sposób zaangażowania wobec społeczeństwa w dialogu, jakim jest działania publiczne, praca oraz twórczość. Związek erotyczny, miłość dziecka, miłość braterska czy rodzicielska, przyjaźń - byłyby to w tym rozumieniu przypadki o szczególnych barwach i znacznej intensywności uczuciowej, przypadki owego nieustającego porywu.Tak rozumiejąc miłość, Fromm zapewnia, że jest ona sztuką, której można się nauczyć.
Wizja człowieka przyszłości w duchu podejścia nastawionego na osobę.Sposób bycia jest najbardziej osobistą i filozoficzną książką Rogersa. Składają się na nią teksty odzwierciedlające jego rozwój zawodowy i osobisty - od pierwszych lat pracy z młodzieżą, poprzez tworzenie systemu psychoterapii niedyrektywnej, aż po koncepcję grup spotkaniowych. Rogers nie ukrywa prywatnych opinii o psychologii akademickiej, którą traktuje jak skostniałą strukturę, otwarcie pisze o kontrowersjach, jakie wzbudzał on sam i jego koncepcje w środowisku psychologów i psychiatrów, ale także spogląda w przyszłość - kreśli wizję człowieka przyszłości w duchu podejścia nastawionego na osobę.
Po co nam Bóg? Gdzie szukać duchowości, jeśli rozczarowały nas religia i Kościół? I co się stanie, gdy trafi nas piorun kairosa?
Piotr Augustyniak filozof, autor bestsellerowego Jezusa Niechrystusa,były zakonnik rozpoczął poszukiwania duchowości na własną rękę.
Przez mistykę życia prowadzą go najwięksi Mistrz Eckhart, Heidegger, Heraklit, Nietzsche, Kawafis, Celan. Wraz z nimi autor szuka tego, co zatraciliśmy i musimy na nowo odkryć, by nasze życie nie stało się chronicznym więzieniem. To duchowe przebudzenie poza religią, bez Boga, gdzie czas na życie wieczne jest teraz.
Kairos to doświadczenie totalności bycia dostępne tym, którzy nie boją się ryzykować ani buntować.
W swojej erudycyjnej i odważnej książce Augustyniak jest bezkompromisowy, prowokacyjny i zmusza do myślenia. Ale przede wszystkim podpowiada, jak zbliżyć się do pełni życia.
Ile świat zawdzięcza Nietzschemu, ile Jezusowi, ile innym, pomniejszym lub większym maniakom kairosa? Potrzebujemy ich obecności. Ich energii rewolty, anarchii, inności, krytycznego spojrzenia i działania. /fragment/
Czytanie Augustyniaka to doświadczenie wtajemniczenia. Niczym antyczne misterium uświadamia nam ono konieczność wyzwolenia się od Boga, to jest ułudy ego, i wyruszenia w drogę ku źródłu nieśmiertelnego Życia jedynej boskości, zwanej przez Greków zoe".
Borys Lankosz
Piotr Augustyniak (1977 r.) - filozof i pisarz. Profesor krakowskiej uczelni. Autor głośnej książki Jezus Niechrystus" oraz podcastu Kawa z filozofem". Kurator Festiwalu Schopenhauera. W Teatrze Juliusza Słowackiego prowadzi cykl performatywnych debat Myślnik. Jazz, filozofia, stand up". Przez pięć lat był członkiem zakonu dominikanów.
Utopia na ludzką miarę przygląda się estetyce relacyjnej Nicolasa Bourriauda jako pewnej modzie intelektualno-artystycznej, która miała początki we Francji w połowie lat dziewięćdziesiątych XX wieku, a międzynarodowe apogeum osiągnęła w kolejnej dekadzie. Książka śledzi filozoficzne i antropologiczne źródła tej koncepcji, bada jej ewolucję oraz miejsce w kształtowaniu się poglądów jej twórcy. Przede wszystkim jednak - orientując się wokół kategorii autonomii, obiektu i formy - ma za zadanie usystematyzować dyskusje na temat estetyki relacyjnej: dokonać typologizacji stawianych jej zarzutów, omówić założenia, z których wnikały padające na nią ciosy, oraz - tam, gdzie to możliwe - przedstawić odpowiedzi Nicolasa Bourriauda. Innymi słowy: zestawia ambicje tej koncepcji z rzeczywistym potencjałem i osiągnięciami, opisując jej rezonowanie w międzynarodowym życiu artystycznym i akademickim w ostatnich trzech dekadach. "Choć przedmiotem książki jest estetyka relacyjna, to dzięki wnikliwości i wieloaspektowości podejścia do tematu dostajemy refleksję nad wieloma dylematami sztuki współczesnej. Inteligencja, wnikliwość, żelazna logika oraz niezwykle trafnie dobrany ton analiz, który demaskuje miazmaty teorii Bourriauda, to zalety tej publikacji. Nie mam wątpliwości, że stanie się ona poczytną lekturą nie tylko na seminariach uniwersyteckich i wśród muzealników, galerzystów i kuratorów, ale że również znajdzie czytelników wśród szerokiego grona humanistów zainteresowanych współczesną kulturą". Z recenzji prof. Anny Markowskiej, Uniwersytet Wrocławski Łukasz Białkowski (ur. 1981) jest wykładowcą akademickim, krytykiem sztuki, niezależnym kuratorem wystaw. W 2011 roku uzyskał stopień doktora filozofii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania naukowe sytuują się na przecięciu filozofii, historii sztuki oraz społecznej historii mediów. Jest autorem książek Figury na biegunach. Narracje silnego i słabego podmiotu twórczego (2015), Nieszczere pole (2015), Celebracja braku. Sztuka współczesna i gry z widzialnością (2020), artykułów publikowanych w czasopismach naukowych oraz recenzji wystaw zamieszczanych w prasie artystycznej. Przetłumaczył z języka francuskiego Estetykę relacyjną (2012) i Postprodukcję (2023) Nicolasa Bourriauda. Pracuje jako adiunkt w Katedrze Nauk o Sztuce Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA).
Nikomu nie przyszłoby na myśl, że życie Świętego Franciszka z Asyżu będzie takie, jakie je dziś wszyscy znamy. Jako pierworodny syn w mieszczańskiej rodzinie z ambicjami powinien był pójść w ślady ojca, zająć się handlem i prowadzić życie pełne wygód. Historia Franciszka potoczyła się jednak inaczej. Pozwalając działać w sobie tej niespokojności, która zaprowadziła go daleko, bardzo daleko, w świetle miłosierdzia odmienił na zawsze los, nie tylko swój, ale także wielu braci i sióstr, ubogich i odrzuconych. Niniejsza książka jest zwięzłym opowiadaniem, które bierze pod lupę wszystkie podstawowe etapy życia Franciszka. Widzimy go jako młodzieńca, który ogałaca się z posiadanych rzeczy i wybiera drogę ubóstwa; spotykamy pierwszych towarzyszy, którzy przyłączają się do niego i jego przepowiadania; słyszymy o papieskim zatwierdzeniu jego wspólnoty, a także o otwarciu się na kobiety i ważnym spotkaniu z Klarą, o stygmatach, które nie powstrzymują go przed niesieniem światu orędzia Ewangelii aż do śmierci w 1226 roku. Ta biografia, opowiedziana przez brata Massima Fusarellego, generała Zakonu Braci Mniejszych, prowadzi nas przez życie Biedaczyny z Asyżu i odsłania przemieniającą moc Ewangelii, zdolną zmieniać nie tylko życie jednostek, ale i bieg historii. O autorze: OJCIEC MASSIMO FUSARELLI (ur. 30 marca 1963 r. w Rzymie) jest generałem Zakonu Braci Mniejszych. Habit franciszkański przyjął 28 lipca 1982 r., a 30 września 1989 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Przez lata pełnił wiele różnych funkcji w zakonie i duszpasterstwie.
SPIS TREŚCIWstęp 51. Istota filozofii w kontekście genezy dziennikarstwa 92. Początek racjonalnego poznania i komunikowaniainformacji o świecie 173. Początek filozofii jako próba odkrycia prawdy o świecie 193.1. Tales z Miletu i mit medialny 203.2. Anaksymander i sens dziennikarstwa 223.3. Anaksymenes i lokowanie informacji 243.4. Anaksagoras i racjonalność dziennikarstwa 273.5. Heraklit i dialektyka w mediach 313.6. Pitagoras i przekazy tematyczne w mediach 343.6. Parmenides i byt medialny 403.7. Zenon z Elei i medialne alter ego . 443.8. Melissos z Samos i kultura mediów 483.9. Empedokles i bycie w sieci 523.10. Demokryt i dziennikarskie możliwości poznania 564. Drugi okres filozofii starożytnej okres humanistyczny.Człowiek i media, czyli etyka mediów 614.1. Sokrates i prawda o człowieku 624.2. Sofiści współcześni dziennikarze? 794.1.1. Protagoras i współczesny dziennikarz 834.1.2. Gorgiasz i relatywizm poznawczy 854.3. Platon i możliwość prawdy w mediach 944.4. Arystoteles i retoryka dziennikarska jako droga do prawdy 116 5. Trzeci okres filozofii starożytnej okres klasyczny, okresszkół filozoficznych, czyli praktyka prawdy nie tylko dla nadawcy 1375.1. Stoicy i dojrzały odbiorca mediów 1375.2. Epikureizm i postprawda 1415.3. Sceptycy i możliwość poznania prawdy w mediach a pluralizm mediów 1465.4. Cynicy i ekshibicjonizm medialny 148Zakończenie 153Bibliografia 155Abstrakt 157Abstract 159
Wstęp 51. Pojęcie osoby ludzkiej w fenomenologii Edmunda Husserla 151.1. Potrzeba nowej filozofii osoby ludzkiej 151.1.1. Krytyka naturalizmu 151.1.2. Krytyka historyzmu i filozofii światopoglądowej (Weltanschaungsphilosophie) 181.1.3. Kryzys człowieczeństwa potrzeba nowej filozofii osoby ludzkiej 201.1.4. Przejście od nastawienia naturalnego do nastawienia personalistycznego 231.2. Człowiek jako korelat konstytucji przyrody istot żywychposiadać ciało (Krper) a być ciałem (Leib) 271.2.1. Człowiek jako część przyrody w sensie węższym bryła cielesna (Krper) 271.2.2. Człowiek osoba empiryczna jako część przyrody w sensie szerszymdusza, Leib ciało obdarzone duszą 281.2.3. Samoprezentacja ciała jako klucz do rozumienia intersubiektywnejwarstwy duszy 321.2.4. Konstytucja realnego przedmiotu psychicznego we wczuciujako antycypacja wczucia w inne osoby 361.3. Osoba jako konstytutywny korelat Ja osobowego 411.3.1. Ja osobowe jako osoba a Ja transcendentalne 411.3.2. Osoba i jej świat otoczenia 461.3.3. Czyste Ja a Ja osobowe jako Ja historyczne 521.3.4. Ja osobowe jako Ja społeczne 611.4. Pojęcie osoby w kontekście problematyki osobowej intersubiektywności 651.4.1. Osoba w związku intersubiektywno-psychofizycznym, Fremderfahrung 651.4.2. Poziomy intersubiektywności osobowej i rodzaje wewnętrzności 681.4.3. Teoria intersubiektywności osobowej a zagadnienie monady 731.5. Konstytucja światowych struktur interpersonalnych czas osobowy, światżycia (Lebenswelt) 822. Pojęcie osoby ludzkiej w filozofii Józefa Tischnera 912.1. Potrzeba nowej filozofii osoby 912.1.1. Krytyka systemowego i redukcjonistycznego myślenia o osobie 912.1.2. Krytyka substancjalizacji osoby ludzkiej 952.1.3. Krytyka wybranych redukcjonistycznych ujęć osoby ludzkiej 1002.1.4. Znaczenie fenomenologii dla koncepcji osoby 1042.2. Problematyka osoby w kontekście fenomenologii świadomościegotycznej zagadnienie pierwotności egotycznej 1072.2.1. Zagadnienie pierwotności resp. wtórności w sferze świadomości w ogóle 1072.2.2. Typy pierwotności resp. wtórności 1112.2.3. Sposoby prezentacji treści konscjentywnych jako formy samowiedzyJa aksjologicznego jako Ja pierwotnego dla Ja osobowego 1182.2.4. Solidaryzacja egotyczna a Ja aksjologiczne jako Ja pierwotnedla Ja osobowego 1312.3. Osoba w świecie wartości 1412.3.1. Osoba jako byt-dla-siebie 1412.3.2. Osoba w kontekście zasady personalistycznej 1442.3.3. Osobowy wymiar pracy człowieka jako rozmowy 1502.4. Osoba jako podmiot dramatu problematyka intersubiektywności 1532.4.1. Osoba w kontekście doświadczenia spotkania 1532.4.2. Osoba jako istota dramatyczna 1562.4.3. Dialogiczny wymiar osoby 1592.4.4. Ludzki świat otoczenia osoba na scenie dramatu oraz czas dramatyczny 1632.5. Osoba w kontekście agatologicznym 1672.5.1. Cielesny wymiar osoby 1672.5.2. Osoba a problem monady 1722.5.3. Relacja międzyosobowa w agatologicznym porządku świata życia 1753. Husserl Tischner. Rozumienie osoby podobieństwa i różnice 1813.1. Potrzeba nowej filozofii osoby 1813.1.1. Znaczenie kryzysu rozumienia osoby ludzkiej 1813.1.2. Kryzys myślenia o osobie ludzkiej kryzys racjonalizmu 1853.1.3. Potrzeba nowej filozofii osoby. Znaczenie fenomenologii 1913.2. Problematyka osoby ludzkiej w kontekście fenomenologicznymświadomość, podmiotowość, egologiczność 1983.2.1. Świadomość jako konstytutywne źródło sensu bycia osobą ludzką 198 [...]
Spis treści Wprowadzenie do Dzieł filozoficznych:Karol Wojtyła jako filozof . 5Na drodze ku filozofii 6W żywiole badań filozoficznych . 11Ogólna charakterystyka filozofii Karola Wojtyłyi dalsze perspektywy jej zastosowania .. 15Zakończenie . 17Bibliografia 18 Wprowadzenie do tomu 1:W poszukiwaniu doświadczalnych podstawetyki normatywnej 21Spotkanie z fenomenologią .. 22Scheler jako krytyk Kanta . 26Doświadczenie i powinność moralna 28Ku etyce empirycznej i normatywnej 30Filozofia jako transfenomenologia .. 32Bibliografia .. 36 Ocena możliwości zbudowania etyki chrześcijańskiejprzy założeniach systemu Maxa Schelera .. 39Spis treści .. 43Geneza i sens zagadnienia . 45Analiza porównawcza . 72Stosunek wartości moralnych do osoby 107Religijny charakter wartości etycznych . 146Tezy końcowe .. 169Bibliografia . 177RSUM 181 Uwagi edytorskie, odmiany tekstu, objaśnienia .. 191Uwagi edytorskie .. 193Odmiany tekstu .. 197Wykaz skrótów .. 289Dodatek 291Wprowadzenie . 293Notatki i tumaczenieDer Formalismus in der Ethik und die Materiale Wertethik.Neuer Versuch der Grundlegung eines ethischen PersonalismusMaxa Schelera .. 297Uzupełnienia do tekstu.. 727Podręczny słowniczek do pracy habilitacyjnej .. 737
Niepokój człowieka. Pytania i próby odpowiedzi. Od czego właściwie zacząć? Załóżmy, że odpowiedź próbuje dać filozofia. A dlaczego ona? Bo przynosi prawdę i wolność. Bo jest postawieniem samego siebie wobec tego, kim się jest. Ani więcej, ani mniej. Bo jest doświadczeniem osobistym, przemyśleniem elementarnym, którego nie sposób pominąć. Ale przecież każdy jest inny. Każdy przeszedł kiedyś drogę postawienia pytania i udzielenia na nie odpowiedzi. Bo przecież każdy jest i to jakiś wyraźnie jest. Czy wielość tych pytań zwielokrotniona wielością odpowiedzi jest chaosem, czy daje się chociaż w najbardziej podstawowy sposób jakoś uporządkować? A jakie przyjąć kryteria? Skąd wziąć ten pewniejszy punkt odniesienia? Szukać na miarę samego siebie czy skorzystać z doświadczeń innych? Niepokój wydaje się uzasadniony. Trzeba coś założyć, zaryzykować. Zdecydować się na jakąś drogę i ją pokonać. Nawet jeśli się okaże, że założenia były zbyt mocne, to pokonana droga może nie pójdzie na marne. Stanie się jakimś doświadczeniem i podstawą do nowych poszukiwań. Nie ma co ukrywać trochę tych dróg człowiek już przeszedł, a i wyzwania przed nim stojące wcale nie są małe. Ale żeby iść dalej, może lepiej wiedzieć, co człowiek już przebył
Są takie pytania o Chrystusa, które mimo upływu wieków nie przestają nurtować ludzi, którym Jego historia nie jest obojętna: Czy Jezus twierdził, że jest Bogiem? Czy Jego obraz opisany przez ewangelistów odpowiada rzeczywistości historycznej czy też został stworzony przez pierwsze wspólnoty wierzących? Czy Nazarejczyk wypełnił żydowskie proroctwa o Mesjaszu? Czy był On rzeczywiście Synem Ojca, czy raczej oszustem bądź szaleńcem? Brant Pitre, wybitny biblista, w przystępny i wciągający sposób przywołuje dowody na wiarygodność Ewangelii. Wyjaśnia, za kogo Jezus uważał samego siebie, rzucając jednocześnie światło na żydowskie korzenie Jego tożsamości. Korzysta przy tym z najnowszych opracowań badaczy Nowego Testamentu, zapomnianych fragmentów starożytnych manuskryptów, a także z pism wczesnych ojców Kościoła. Dziś, tak samo jak w I wieku n.e., istnieje wiele opinii na temat tego, kim tak naprawdę był człowiek z Nazaretu. Najwyraźniej zawsze tak było i tak już zostanie. Ale pytanie, które Jezus postawił swoim uczniom – pytanie o Jego tożsamość – pozostaje nadal aktualne. Ono nie przemija. Pomimo niemal dwóch tysięcy lat, które upłynęły od napisania Ewangelii, słowa Jezusa do Szymona Piotra w Cezarei Filipowej rozbrzmiewają przez wieki, zapraszając każdego i każdą z nas do spotkania z Nim jako prawdziwą historyczną osobą i do odpowiedzi na pytanie, które kiedyś zadał prostym rybakom z Galilei: „A wy za kogo Mnie uważacie?”. Książka zainspiruje nie tylko teologów, homiletów, katechetów oraz tych, którzy na co dzień rozważają słowo Boże. Będzie źródłem informacji również dla wszystkich, którzy dopiero zaczynają poznawać dzieje Galilejczyka. Brant Pitre – profesor Pisma Świętego w Notre Dame Seminary w Nowym Orleanie, autor publikacji poświęconych Biblii i wierze, ceniony mówca. Poprzez swoje wykłady popularyzuje wiedzę na temat biblijnych korzeni chrześcijaństwa. W Wydawnictwie WAM ukazało się kilka jego książek: Jezus i żydowskie korzenie Eucharystii; Jezus i żydowskie korzenie Maryi; Jezus. Historia największej miłości.
Jeśli jesteś chrześcijaninem i masz wrażenie, że coś nie do końca jest w porządku w Twoim życiu, to być może powinieneś zbadać swoje serce i zapytać samego siebie: Czy wypełniam to, do czego powołał mnie Bóg? Jeżeli nie wywiązujesz się ze zleconego Ci zadania, pamiętaj, że Boże powołanie pozostaje niezmienne. Zatem weź się do dzieła i zacznij okazywać Panu posłuszeństw
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
