Wu wei to podstawowa zasada mówiąca o tym, że należy żyć i działać zgodnie ze swoim rytmem. Według tej pradawnej chińskiej sztuki wszelkie zdarzenia i rzeczy powinny biec własnym torem bez żadnej ingerencji i narzucania czegokolwiek. Każda czynność i zdarzenie mają swoje miejsce i czas. Dzięki książce niekwestionowanego autorytetu z dziedziny chińskiej filozofii nauczysz się cieszyć chwilą, a jednocześnie ułatwisz sobie kroczenie dowolnie obraną drogą. Theo Fischer przez ponad dwadzieścia lat pracował, jako konsultant ds. zarządzania. W pewnym momencie zrezygnował z tej funkcji i oddał się swojej pasji, zaczął pisać. Zrozumiał, że zatracił się w otaczającym świecie i zapragnął od życia czegoś więcej niż tylko realizacji kolejnych piętrzących się przed nim obowiązków. Wynikiem przemiany Theo jest publikacja stanowiąca wprowadzenie do praktycznego zastosowania filozofii tao. Znajdziesz w niej wiele wskazówek i ćwiczeń, a także dowiesz się, jak należy stosować zasady tao w życiu codziennym. Nie musisz zmieniać swojego dotychczasowego stylu życia, niczemu się podporządkowywać i w nic wierzyć. Sukces nie jest uzależniony od żadnych surowych zasad moralnych. Po prostu doświadczaj danej chwili w danym momencie. „Kiedy jesz, to jedz, kiedy pijesz, to pij, kiedy śpisz, to śpij.” Żyj chwilą i nie zaprzątaj myśli zbędnymi rzeczami. Po prostu, płyń z prądem. Fragment książki Wu Wei Uwolnij się od swoich więzów Struktura społeczeństwa od tysięcy lat jest zawsze narzucana przez małą grupę sprawującą władzę, nieważne, jaką formę ustrojową przyjmie to społeczeństwo. Grupa panujących dyktuje ludowi, co jest dla niego dobre. To znaczy, że lud powinien zaakceptować jako dobre to, co jest użyteczne z perspektywy rządzących. W naszym społeczeństwie tę władzę upatruje się w konglomeracjach finansowych. Od nich wychodzi też kontrola nad gospodarką kształtującą obraz naszego społeczeństwa. Wprawdzie możemy dziś sami wybierać swój rząd, ale jeśli przyjrzymy się temu dokładnie, okazuje się, że nasz wybór jest nieszczególnie duży, ponieważ, po pierwsze, możemy wybierać zaledwie pomiędzy kilkoma ideologiami, które w zasadzie są bardzo podobne i wszystkie w jakiś sposób napędzają wodę na młyn grupie sprawującej władzę, a po drugie, w końcu rządy obejmuje partia, która będzie aprobowana przez co najwyżej połowę wyborców. Zatem co najmniej połowa wszystkich obywateli w ustroju demokratycznym mimo panującej wolności nie bierze udziału w tworzeniu swojego rządu. Jednak prawdziwa i długotrwała władza, która znajduje j się w rękach potentatów przemysłowych, banków i koncernów ubezpieczeniowych z ich udziałami, obejmujących swoim zasięgiem całą gospodarkę mimo wszystkich ustaw kartelowych, nie jest przez nikogo wybierana. Ta władza jest po prostu obecna i decyduje, niezależnie od legislatury, o losie i dobrobycie narodu. To ona kształtuje opinię publiczną, w niej kryje się początek i podstawa do szukania natury społeczeństwa. Każda jednostka, również ty i ja, orientuje się od dzieciństwa względem tego porządku. Jesteśmy w pewien sposób nasiąknięci przepisami, rozporządzeniami i prawami, więc przestajemy być świadomi, że jesteśmy wszędzie prowadzeni za rączkę. Nigdy nie doświadczyliśmy życia bez regulacji. Najpierw rodzice troszczą się, żeby dziecko stało się dopasowanym członkiem społeczeństwa, tak jak sami to rozumieli, później wkracza szkoła, edukacja, studia. Także tutaj młody człowiek jest dalej szlifowany, aby pasował do panujących zasad. Po rozpoczęciu kariery, czy przez samozatrudnienie, czy pracując na etacie, dorosły już człowiek dostrzega bardzo wyraźnie, jak bardzo jego własne powodzenie jest zależne od hierarchii społecznej. Zamiast w obliczu tych ograniczeń rozpaczliwie starać się złamać stały ucisk, jakiemu podlega, ludzkość znalazła inną drogę ucieczki: /amianę uświadomionych treści i doświadczeń, które są nie do zniesienia, na nieświadome. Nie będzie to przesadą, jeśli powiem, i będzie to tożsame 'f. tym, co twierdzi wielu socjologów i psychologów, że nasze wspomnienia docierające do świadomości są tak przefiltrowane, iż doświadczenia niezgodne / obowiązującymi w społeczeństwie nie są w ogóle utrwalane. W taki sposób działa mechanizm wypierania, organ kontrolny naszego instynktu samozachowawczego. Dlatego ze względu na naturę naszego umysłu jesteśmy dziś do tego stopnia niezdolni do postrzegania rzeczywistości taką, jaka jest. To, uważamy za prawdę, to odłamki rzeczywistości. Nasze obrazy myślowe są do tego jeszcze zniekształcone przez optykę naszych uprzedzeń. Nasze zmysły są dzień w dzień kontrolowane. To, co przez nie postrzegamy, jest filtrowane, przesiewane i nic nowego, nieznanego nie ma prawa przeniknąć do świadomości. Ten mechanizm pilnie troszczy się, żeby żadne nowe przekonania nie zakradły się w wyniku obserwacji do naszego umysłu. Wszystko jest starannie wypierane do podświadomości, gdzie zapewnia sobie byt pod postacią cienia wraz z trau-matycznymi przeżyciami, które są tam gromadzone już od wczesnego dzieciństwa. Nigdy nie jesteśmy zdolni, by zobaczyć coś więcej i coś innego niż to, czego się nauczyliśmy. Tylko to jesteśmy w stanie zaakceptować jako właściwe ze względu na własne skrępowanie i tylko według tego orientujemy się i układamy swoje życie. Tak funkcjonuje nasz umysł, tak radzimy sobie z naszymi wspomnieniami i z tym bez przerwy porównuje się nasze myślenie. W ten sposób otrzymujemy znacznie ocenzurowany obraz rzeczywistości. Kolejną, dodatkową drogą ucieczki przed rzeczywistością jest przynależność do organizacji i wspólnot religijnych, włączając różne ugrupowania posiadające własną filozofię życiową (i zaradnych ludzi interesu, którzy unoszą się na fali New Agę). Już sama świadomość, że jest się zintegrowanym /e społeczeństwem, posiada się pewien status, daje poczucie bezpieczeństwa. Niepopularne prawdy są przechowywane w podświadomości. Przynależność do jakiejś społeczności, aktywna czy bierna, zapewnia dodatkową gwarancję dalszego istnienia wypracowanego poziomu. Człowiek zamyka oczy i odwraca wzrok od otaczających go okropności, wąskiego światopoglądu, przed idiotyzmem, z którym spotyka się w swoim własnym kraju (kiedy na przykład nie wycofuje się trujących środków, ale po prostu od czasu do czasu podnosi się górną granicę /.awartości toksyn). Pozorną ochronę, którą zapewniają organizacje i instytucje, opłacamy uznając ich autorytet i w możliwie jak najwyższym stopniu dopasowując nasze zewnętrzne życie do ich maksym, a także orientując się wewnętrznie według ich tez. Z sobie większe bezpieczeństwo w społeczeństwie. Robimy i wierzymy w to, co robią i wierzą również inni, i uważamy to za właściwe. Kiedy zaś pewnego dnia przeznaczenie uderzy w nas, tak że znajdziemy się w prawdziwej opresji, musimy stwierdzić, że nigdzie nie da się odnaleźć prawdziwej pewności, mimo że tak rozpaczliwie jej szukamy. Żeby być wolnym do życia w chwili obecnej, trzeba oddzielić się od tego rodzaju więzów. Nie możemy uznawać żadnego autorytetu, który narzuca nam, jacy powinniśmy być lub się stawać. Żeby osiągnąć tę wolność od zewnętrznego autorytetu, w pierwszym rzędzie potrzebna jest nasza gotowość. Tylko to. Żadna intelektualna walka podporządkowana nowej idei, żadna decyzja, by przemocą pozbyć się rzeczy, które dziś nas wiążą. W wielu sprawach nie da się za jednym razem przez dokonanie spektakularnego kroku osiągnąć zewnętrznego oddzielenia - zazwyczaj nie jest to nawet potrzebne. Ważne jest nasze wewnętrzne nastawienie do autorytetu. Musimy zrozumieć, że życie może być czymś innym, niż myśleliśmy do tej pory. Krok ku wewnętrznej wolności zaczyna się od tego, że dostrzeżemy nasze powiązania i będziemy przyglądać im się tak długo, aż zobaczymy leżące w nich niebezpieczeństwo. Takie podejście wystarczy. Dzięki naszej uwadze, która nie powinna być zaburzona przez myśli, te więzy zostaną pozbawione swojego wpływu na nas. Będziemy wolni i nieuwikłani. Pod /adnym pozorem nie możesz podstawić tych powiązań pod nóż sekcyjny swojej umysłowej analizy. Kiedy będziesz to robić, wprawdzie nie zaszkodzi ci to, ale też nie przyniesie żadnego pożytku. Bardzo prawdopodobne, że zastąpisz tą analizą obserwację, a potem będziesz się dziwić, dlaczego więzy, które tak skrupulatnie porozdzielałeś, istnieją dalej i krepują cię jeszcze bardziej. W ogóle chcę powiedzieć, że ten nowy sposób życia, polegający na byciu wewnętrznie obecnym tu i teraz, najłatwiej jest osiągnąć, kiedy zapomni się o wszelkiego rodzaju wiedzy. Wszystko, czego nauczyłeś się do tej pory, jest nieprzydatne dla praktyki życiowej zgodnej z Tao. Wiedza może się przydać w sprawach zawodowych lub gdy chcesz wbić gwóźdź w ścianę. Twój rozwój umysłowy będzie jednak stał ci na drodze. Musisz ze szczerością spojrzeć na swoje życie, patrzeć na nie dziewiczym spojrzeniem, pozbawionym uprzedzeń spojrzeniem dziecka. Zobaczysz wtedy, że elementarnej niewoli, której podlega każdy człowiek przez swoje dopasowanie do społeczeństwa, wyrasta dalsza, ponieważ my, ludzie, po prostu nie jesteśmy w stanie zrozumieć, że istnieją rzeczy, które nie mają ceny. Przez to, że pozwalamy sobą dyrygować, myślimy, że w ten sposób kupujemy rzeczy się zmieniają, a twoje dni przybierają inny przebieg niż dotychczas. Włączysz się w pewien proces, który sam z siebie z wielką inteligencją będzie robił to, co jest właściwe dla ciebie. Przy tym nie jesteś wcale pozbawiany swojej wolnej woli, ale twoje działanie będzie mądrzejsze, ponieważ będziesz umiał zastosować prawidłowe rozwiązania dla codziennych wyzwań, jak również nadzwyczajnych sytuacji. Zapamiętaj więc: Należy odnaleźć swoje więzy, które przybierają różne formy, przyjrzeć się im, zwrócić na nie uwagę, aż głęboko w swoim wnętrzu zrozumiesz całe znaczenie swojej niewoli. Warunkiem, tak jak w każdym postępowaniu, jest prowadzenie obserwacji wyłącznie w teraźniejszości. Nieważne jest, jaki byłeś wczoraj czy jakie więzy być może wcześniej wytworzyłeś, ważne jest, jaki dzisiaj jest twój stan. To należy dostrzegać. Postrzeganie w teraźniejszości jest już samo w sobie krokiem ku zmianie, do tego, do czego sam nie musisz się przyczyniać, angażując własną siłę. Twoja szczera wola, twoja gotowość, twoje gorliwe życzenie, by być wolnym, całkowicie wystarczy.  Wu wei płyń z prądem życia Sztuka tao Spis treści:    Przedmowa Sztuka niedziałania Uwolnij się od swoich więzów Fenomen uwagi Myśli i myśliciel Życie w Tao Tao zamiast pozytywnego myślenia Wewnętrzny dialog i Yi Jing Nasze społeczeństwo i zakłamane Ja Miłość i partnerstwo Sztuka odpuszczania Czym jest Tao? Duchowość w Tao Ćwiczenia na każdy dzień Podsumowanie Posłowie Bibliografia  

"Melancholio, Nimfo, skądżeś ty rodem?" - dociekał Słowacki i jego pytanie postawić można na nowo każdemu, kogo dotknęła, wszystkim bohaterom tej książki. Albrechtowi Dürerowi, posępnemu aniołowi o oczach jak świeżo wykopane studnie, który przedstawił jej najpiękniejszy wizerunek. Gérardowi de Nerval, twórcy najsłynniejszego sonetu o melancholii, lunatykowi, którego utrzymał powróz zawieszony nocą na paryskiej latarni. Antoniemu Malczewskiemu, jednemu z pierwszych zdobywców Mont-Blanc, magnetyzerowi kobiet, autorowi najsmutniejszej powieści poetyckiej w polskiej literaturze i najlepszego życiorysu, gdy ktoś chce mówić o klęsce. I Tobie, przechodniu, który idziesz ulicą, nie patrząc na ludzi, i w kałużach po porannym deszczu oglądasz swe zmącone oblicze. I wielu innym jeszcze.

Książka stanowi pokłosie dyskusji nad myślą Marka Aureliusza, którą znani badacze tej tematyki, tacy jak Maria Dzielska czy John Rist, przeprowadzili w czasie konferencji "Marek Aureliusz. Teoria i praktyka polityczna", organizowanej przez Centrum Europejskie Natolin przy współpracy rocznika "Teologia Polityczna". Głównym celem konferencji była próba zrozumienia stosunku króla-filozofa do problematyki politycznej, zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i działalności praktycznej. Do tomu dołączone zostały wybrane klasyczne eseje wybitnych znawców filozofii Marka Aureliusza: Stephena A. Stertza, Elizabeth Asmis czy Gregory'ego R. Stantona.

Zapis wykładów wybitnej polskiej japonistki opisujących japońskie mity jako źródło historyczne. Książka, polemicznie odnosząca się do istniejących interpretacji japońskich mitów i kronik stanowi znakomite wprowadzenie do dziejów Japonii. Znajomość przedmiotu oraz jasny, zrozumiały tok wykładu stanowią o jej ogromnych walorach nie tylko naukowych.

Dyskusja nad właściwym statusem prawnym aborcji ogniskuje w sobie cały szereg fundamentalnych sporów etycznych, filozoficznych i prawnych, sprawiających, że na całym świecie problem ten wzbudza zainteresowanie nie tylko najrozmaitszych działaczy i aktywistów obojga płci, ale także bardzo wielu czołowych filozofów, etyków i prawników. Sprawa dotyczy bowiem istotnego elementu aksjologii i normatywnej konstrukcji porządku prawnego każdego społeczeństwa i z tego względu jest zdecydowanie zbyt poważna, aby pozostawić ją w rękach jedynie polityków i manifestantów.

Obłuda, fałsz i zakłamanie, jakie obowiązują w polityce, rzucają cień na wizerunek tej bez wątpienia najważniejszej dziedziny życia publicznego. Także jedynej, w której potrzeba wywyższania się nad innych nie respektuje granic moralności. To właśnie w polityce ujawnia się, w sposób bezprzykładny, potęga ludzkiego egoizmu. Cechy genetycznej, która sprawia, że człowiek człowiekowi może być wrogiem. Demaskując tajniki politycznej hipokryzji, zawarte w tym opracowaniu spostrzeżenia mają na celu ułatwiać dokonywanie politycznych wyborów, przed jakimi staje każdy, komu przychodzi żyć w zorganizowanym społeczeństwie. Niniejsza rozprawa o organizacji państwa jest sekwencją zapisów książek historycznych, opisujących istotne zdarzenia dotyczące ludzi, narodów i państw. Zamieszczone w opracowaniu teksty i sformułowania charakterystyczne to wyłącznie autorska próba interpretacji politycznej rzeczywistości. Byłoby rzeczą wielce pożyteczną, gdyby ta rozprawa polityczna stała się jednym z podstawowych podręczników życia obywatelskiego w zorganizowanym społeczeństwie. Obecna w domowej biblioteczce, na co dzień uświadamiana, mogłaby być czynnikiem stabilizacji życia społecznego i łagodzenia obyczajów w relacjach obywatel – państwo oraz w stosunkach międzyludzkich w ogóle.

Doskonały wybór dla tych, którzy chcą opanować lub udoskonalić swoje zdolności oratorskie. Dzięki tej lekturze szybko dowiesz się w jaki sposób komunikować się z dużym audytorium, przekonać innych do swoich racji, ale również jak zabłysnąć elokwencją podczas mniej oficjalnych spotkań. Pozycja obowiązkowa nie tylko dla wykładowców, managerów czy trenerów. Pomaga ona również lepiej komunikować się z najbliższymi. Autorka przedstawia w książce proste techniki i metody pomagające przełamać naturalny lęk przed publicznymi wystąpieniami oraz rady jak się prezentować w trakcie mówienia. Podkreśla również, że ważny jest całokształt występu, a nie tylko treść przemówienia. Dzięki systematycznym ćwiczeniom każdy może stać się mówcą doskonałym. Dzięki metodom zawartym w tej książce: • zrobisz dobre, pierwsze wrażenie • wzbudzisz szacunek u słuchaczy • zainteresujesz audytorium • zyskasz pewność siebie w trakcie mówienia • będziesz wyluzowany • pozbędziesz się stresu

Książka Mamo, tato dlaczego nie jemy zwierząt? to inspirujące, pełne empatii i mądrości przesłanie zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Napisana w formie dialogu pomiędzy synem a rodzicami, w przystępny i łagodny sposób przedstawia problematykę hodowli przemysłowej oraz jej negatywny wpływ na naszą planetę i wszystkich jej mieszkańców. Leo kilkuletni chłopiec, niezwykle bystry i dociekliwy bohater książki, zadając trudne pytania, odkrywa przed nami smutną prawdę o losie zwierząt hodowlanych oraz niszczeniu środowiska naturalnego. Jednak dziecięca wrażliwość chłopca i wielkie serce nie pozwalają mu tego zaakceptować dlatego przyjmując buntowniczą postawę, postanawia zmienić świat!

Dlaczego należy myśleć racjonalnie? Czy każda głupota jest grzechem, a każda mądrość cnotą? Co znaczy myśleć uczciwie i jak robić to na co dzień? Wszystko, co istnieje w świecie, musi podlegać prawom logiki. Z wyjątkiem ludzkich myśli. Człowiek jest czymś więcej niż materią, bo prawa logiki może zawieszać. Wolność do głupoty - oto wielkość ludzkiego fenomenu. Tylko czy można z tej wolności korzystać bezkarnie? W swojej nowej książce ks. prof. Michał Heller przekonuje, że warto w życiu kierować się rozumem, czyli myśleć racjonalnie. Bo myśl jest czynem człowieka. Pierwszym ogniwem wszystkich przyczynowo skutkowych łańcuchów, za które człowiek ponosi odpowiedzialność. Myślenie racjonalne jest wyborem i to od nas zależy czy uczynimy świat trochę mądrzejszym, czy trochę głupszym. Każde dobro i zło rodzi się z myśli. To myśl zmienia świat z moralnie neutralnego w przesiąknięty wartościami.

Pięćdziesiąt twarzy Greya od momentu publikacji stało się światowym bestsellerem – miliony sprzedanych na całym świecie egzemplarzy świadczą o tym, że mamy tu do czynienia nie tylko ze świetnym marketingiem, ale przede wszystkim z trendem kulturowym na ogromną skalę. Socjolożka Eva Illouz, od lat badająca emocje w świecie kapitalizmu, zastanawia się, w jaki sposób książka, której daleko do dobrej literatury, mogła rozpalić serca tak wielu czytelników w różnych zakątkach globu. Na jaką potrzebę odpowiada przedstawiony w niej romans? Czy to możliwe, że bohaterka powieści o sadomasochistycznym związku jest ucieleśnieniem nowoczesnej feministki? Czy książka J.L. James jest zapowiedzią zmiany kulturowej, której dotąd nie byliśmy świadomi? I najważniejsze: jak to wszystko jest możliwe w zwykłym „czytadle”? dla kur domowych?! Przeprowadzona przez Illouz analiza to odpowiedź na głosy zafascynowanych, oburzonych i zaniepokojonych fenomenem Pięćdziesięciu twarzy Greya. Autorka od nowej strony przedstawia relacje między literaturą a społeczeństwem. Jedno jest pewne: Hardkorowy romans zaskakuje – niekiedy bardziej niż „powieścidło”, o którego fenomenie traktuje.

Spotkanie dakini przez osobę praktykującą tantrę jest wolnym od wszelkich koncepcji żywym i poruszającym przeżyciem. Niniejsza, unikatowa praca, oparta na tego rodzaju osobistych doświadczeniach, zainspiruje każdego, niezależnie od płci, kto szczerze poszukuje duchowości i interesuje się tantryczną tradycją buddyzmu tybetańskiego. W buddyzmie tybetańskim głównym symbolem żeńskiej zasady jest dakini, "podniebna tancerka", pełna mocy kobieca forma, która ujawnia się w duchowych wizjach, snach i podczas medytacyjnych doświadczeń. Zachodni naukowcy i interpretatorzy będący pod wpływem czy to psychologii jungowskiej, czy współczesnych nurtów myśli feministycznej, krytykowali buddyzm tybetański uznając dakinię za psychologiczny "cień", boską wybawicielkę bądź uprzedmiotowiony produkt patriarchalnych rojeń. Judith Simmer-Brown podchodzi do tego zagadnienia z pozycji nie tylko zachodniego badacza, ale również doświadczonej adeptki buddyjskiej tantry, dowodząc, że dotychczasowe interpretacje dakini są błędne.

Książka ta zgłębia jedną z najatrakcyjniejszych, najbardziej kontrowersyjnych i rewolucyjnych ścieżek ludzkiego życia: Tantrę, drogę duchowego przebudzenia, mającą swoje korzenie w Indiach sprzed 7000 lat, która nie oddziela seksu od oświecenia, lecz traktuje je jak jedno. Autorka dogłębnie bada tę tajemniczą Ścieżkę poprzez opowiadanie prawdziwej historii młodej tybetańskiej kobiety o imieniu Pema, która dostępując różnorodnych inicjacji, zostaje uczennicą hinduskiej Mistrzyni Tantry: Leeli. Historia przedstawia Tantrę widzianą z dwóch perspektyw – Mistrzyni i uczennicy, co sprawia, że książka obfituje w mądrość, wglądy, przełomowe doświadczenia, intensywne emocje, swawolność i zmysłowość. Dodatkiem do tej duchowej przygody jest przewodnik po prowadzonych krok po kroku Medytacjach Tantrycznych do praktykowania w pojedynkę lub w parach, wspomagających podnoszenie energii życiowej do poziomu przepełnionej błogością seksualności, w celu tworzenia satysfakcjonujących relacji i osiągania najwyższego stanu świadomości i miłości. Książka składa się z trzech części: • Zapierającej dech w piersiach historii Mistrzyni Tantry i jej uczennicy • 27 prowadzonych medytacji tantrycznych, ilustrowanych pełnostronicowymi kolorowymi zdjęciami • Dodatkowego rozdziału zawierającego zdjęcia i poezję

„Obrona człowieka” to zbiór esejów, które łączy jedno: chęć uchronienia osoby ludzkiej przed zakusami pragnących ją pochłonąć systemów. Autor staje w obronie ludzkiej jednostki z jej konkretną tożsamością i osobistymi pragnieniami, a więc w obronie każdego z nas. Jego głęboko personalistyczna wizja odwołuje się do wiary w zdrowy rozsądek a zarazem otwiera nas na duchowy wymiar rzeczywistości.

"Żeby cieszyć się ze wszystkiego, niczego nie trzeba posiadać. Wystarczy, że spojrzę na małe rzeczy, na zwykłych, prostych ludzi. Tak dużo jest niespodzianek, tak wiele cudów, które odkrywam, gdy otwieram oczy i kiedy je zamykam". Książka bestsellerowego autora Phila Bosmansa w całkowicie nowej odsłonie, będąca pierwszą z 4-częściowej serii. Każdy znajdzie w niej to, czego potrzebuje w życiu – słonecznego promienia radości, kwiatów szczęścia, drogi do oazy miłości. Dzięki książkom Phila Bosmansa, przetłumaczonym na wiele języków i wydanym w milionach egzemplarzy, ludzie na nowo odnaleźli radość i chęć życia.

Autor analizuje zagadnienia z dziejów codzienności, przede wszystkim w państwie polskim. Jest to pierwsza książka w Polsce poświęcona tej tematyce w ujęciu historycznym w odniesieniu do naszego najważniejszego, zachodniego sąsiada. Wnikliwemu oglądowi poddane zostało zjawisko dzieciobójstwa. Problem wprawdzie nośny i makabryczny, ale przede wszystkim ważny, jako element dawnej regulacji urodzeń w świecie bez antykoncepcji. Autor podejmuje też nowatorską i kluczową dla dzisiejszej Polski tematykę dziejów bezpieczeństwa w różnych aspektach - socjalnym, zdrowotnym, edukacyjnym, rodzinnym, mieszkaniowym.

Książka jest zbiorem kilkunastu artykułów i esejów wybranych z bogatej twórczości Pierwszego Gnostyka Rzeczypospolitej-Jerzego Prokopiuka. Pisane na przestrzeni wielu lat. Odzwierciedlają zmieniające się poglądy Autora dotyczące gnozy, którą odnajduje we wszystkich dziedzinach sztuki: w muzyce, malartwie, teatrze, literaturze, poezji czy w filmie. Wyselekcjonowane z własnej, bogatej twórczości stanowią aktualny stan jego poglądów.

To pierwsza, kompletna polska monografia postaci Kryszny, prezentowanej w kontekście różnych funkcji historyczno-kulturowych: religijnych związków folkloru, literatury i kultu Kryszny w całych Indiach. Autorka, posiadająca znakomity warsztat pisarski, pisząca przejrzystym językiem, zebrała i rzetelnie opracowała bogatą faktografię, skonstruowała całość w sposób logiczny, dzięki czemu powstał wzorcowy podręcznik akademicki, wzbogacający bardzo skąpą u nas wiedzę o religii, literaturze i kulturze krysznaickiej w Indiach. Podręcznik adresowany jest przede wszystkim do studentów i wykładowców orientalistyki we wszystkich ośrodkach uniwersyteckich kraju, z powodzeniem może być również wykorzystywany na innych wydziałach: kulturologii, literatury, religioznawstwa, antropologii, etnografii i folklorystyki akademickiej. Może być również zalecany jako literatura uzupełniająca lub obowiązkowa w programach wykładów o cywilizacjach Wschodu i antropologii porównawczej na wydziałach politologii, dziennikarstwa i stosunków międzynarodowych.

Wśród uczestników porządku prawnego panuje zgodność co do tego, że godność człowieka jako najwyższe tabu znajduje się poza wszelką wątpliwością. (...) powszechnie uznaje się ją za "wartość najwyższą" (...) Pewności co do nienaruszalności "godności" nie odpowiada pewność co do aksjomatu wyjściowegoprzechodzi szybko w niepewność co do jego zakresu. (...)

W słynnym liście do Witkacego Bruno Schulz w jaskrawy sposób dał wyraz swojej ambiwalentnej postawie wobec filozofii. Z jednej strony wyraźnie przeciwstawił ją sztuce – będącej domeną intelektualno-duchowej wolności, sferą intuicji, konfrontującą nas z tajemnicą ludzkiej egzystencji. Z drugiej jednak strony zdradzał zainteresowanie nie tylko filozofią jako taką, ale również filozoficzną wykładnią kreowanej przez siebie rzeczywistości. Można powiedzieć, iż cała jego twórczość jest śladem takiego właśnie dwuznacznego zainteresowania, gdzie tradycyjna pojęciowość filozoficzna doprowadzana jest do granic własnej pojemności, a odpowiadający jej sens ulega ironicznym przekształceniom, by ostatecznie znaleźć swój wyraz w narracji mitycznej. Intencją antologii Schulz. Między miastem a filozofią jest jak najpełniejsze prześledzenie filozoficznej mapy wpływów, jakim Schulz ulegał, zarazem twórczo je przekształcając. Z większości zgromadzonych tu tekstów wyłania się spójny obraz pisarza-filozofa (bądź anty-filozofa), zaskakująco współczesnego, nie tylko znakomicie wpisującego się w paradygmat myśli nowoczesnej, ale również w niektórych aspektach wyprzedzającego ją o dekady; obraz myśliciela-samotnika, który dokonując ironicznego demontażu klasycznych schematów i kategorii metafizycznych, niejako na ich gruzach nieustannie szkicuje o wiele bardziej subtelne metafizyczne pejzaże. Wyłaniająca się tu filozofia daleka jest oczywiście od rygoryzmu filozofii systemowej, dorównuje jej jednak pasją, zaangażowaniem, odwagą i tęsknotą za rozwiązaniem odwiecznej tajemnicy Bytu.

Redaktor naczelny pisma, profesor Uniwersytetu Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie, dr hab. Artur Andrzejuk, pragnie aby Rocznik Tomistyczny stał się miejscem ogłaszania studiów tomistycznych, forum dyskusji naukowych, platformą popularyzacji spuścizny tak filozoficznej, jak i teologicznej św. Tomasza z Akwinu. Rocznik jest dziełem środowiska tomistów warszawskich, które tworzył, i któremu patronuje prof. Mieczysław Gogacz. Tomizm, jaki rozwijał i rozwija ten wybitny historyk filozofii i filozof, to konsekwentny tomizm egzystencjalny, budujący się na metafizyce istnienia bytu. Rocznik jest też otwarty na inne propozycje i rozumienia współczesnego tomizmu... Numer pierwszy otwierają dwa teksty wprowadzające, pozwalające poznać tematykę pisma osobom, których wiedza o Tomaszu z Akwinu i jego filozofii jest skromna, za to poszukują wyjaśnień opartych na prawdzie. Są to teksty: Artura Andrzejuka Czym jest tomizm? i Mieczysława Gogacza Metafizyka św. Tomasza (specyfika głownych zagadnień).