Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Książka Bartosza Jastrzębskiego Ostatnie królestwo. Szkice teologiczno-polityczne to zbiór esejów, dotyczących tradycji myśli konserwatywnej (polskiej i obcej). Autor przybliża Czytelnikowi tę tradycję żywym, plastycznym językiem, odległym zarówno od beznamiętnego tonu właściwego rozprawom naukowym, jak i pobieżności części współczesnej publicystyki. Znajdziemy tu teksty poświęcone między innymi Henrykowi Rzewuskiemu, Marianowi Zdziechowskiemu czy Adolfowi Bocheńskiemu, ale też Platonowi, Josephowi de Maistre czy Rogerowi Scrutonowi. Kompozycja zbioru zachowuje głęboką i przemyślaną logikę: wychodząc od bieżących problemów, sporów, płomiennych debat politycznych współczesności, przechodzi Jastrzębski do ukazania ich istotnych związków z fundamentalnymi i prastarymi kwestiami etycznymi, filozoficznymi, a w końcu też teologicznymi. Sugestywnie ukazuje, iż nasza (zwłaszcza polityczna) powszedniość, z pozoru tak odległa od zagadnień rozważanych przez starożytnych myślicieli, tkwi swymi korzeniami głęboko w odwiecznym namyśle nad kondycją człowieka i społeczności, wśród której żyje.
Bartosz Jastrzębski z pasją i polemicznym żarem, przybliża nam nieprzemijalną wartość i aktualność konserwatywnego oglądu świata, dochodząc finalnie do oryginalnej propozycji światopoglądowej, wobec której z pewnością nie można pozostać obojętnym.
„Jeśli dusza rozumna nie jest nieśmiertelna, żadna istota nie jest bardziej nieszczęśliwa od człowieka" - pisze Marsilio Ficino w Teologii Platońskiej wydanej w 1482 roku i podaje szereg argumentów za niezniszczalnością duszy ludzkiej. Ficino, jeden z najwybitniejszych filozofów renesansowego ruchu neoplatońskiego, jest nie tylko autorem pierwszego kompletnego przekładu dzieł Platona na język łaciński, lecz także niebanalnym kontynuatorem myśli platońskiej i neoplatońskiej. Opracował własną, choć eklektyczną, koncepcję zgodnie z którą człowiek znajduje się w środku łańcucha bytów i z natury dąży do poznania tego. co najdoskonalsze.
Autorka książki stara się wykazać, że argumenty teoriopoznawcze stanowią jeden z głównych elementów ficiniańskiej apologii (jednostkowej) nieśmiertelności w Teologii. Najpierw przedstawia główne elementy filozofii Ficina, a następnie szczegółowo analizuje jego wywody na rzecz nieśmiertelności, które w przeważającej mierze wiążą ją ze zdolnością do poznania Boga. Wykład ten jest poprzedzony wyjaśnieniem przyczyn, dla których zagadnienie nieśmiertelności zyskało nowy impuls w okresie renesansu.
Czym jest nihilizm instynktowny? Dlaczego Octavio Paz uważał, że Meksykanie są nihilistami? Jak dalece można wiązać nihilizm ze specyfiką narodu? Autorka książki odpowiada na powyższe i wiele innych pytań, wziąwszy na warsztat eseje Paza oraz literackie obrazy Meksykanów u Eleny Poniatowskiej, Juana Rulfa, Carlosa Fuentesa i przedstawicieli Beat Generation. Istnieje pewna forma nihilizmu dotychczas niezauważona bądź przemilczana, a będąca przy tym najgłębiej wrośniętą w strukturę człowieka – pisze Karolina Feć, systematyzując to, co implicite zawarł Paz w Labiryncie samotności – zaś figura Meksykanina służy za poręczny przykład jej ukazania w konkretnych okolicznościach. Czytelnik otrzymuje wyczerpujące wprowadzenie do rozumienia tytułowego zjawiska dzięki rozdziałom poświęconym nihilizmowi europejskiemu oraz filozofii meksykańskiej. Choć nihilizm instynktowny „rodzi się” w Meksyku, jego zasięg nie pokrywa się z granicami tego państwa, lecz przenika inne obszary rzeczywistości, być może także tę nam najbliższą.
„Zdecydowanym walorem publikacji jest nie tylko to, że wypełnia generalną lukę w polskich badaniach nad filozofią latynoamerykańską, ale również to, iż bardzo szczegółowo traktuje o zagadnieniach zupełnie u nas nieobecnych, jak: filozofia meksykanizmu wraz z koncepcjami kluczowych autorów zwrotu humanistycznego w Meksyku; filozoficzna strona twórczości Paza, znanego głównie jako poeta; wątek nihilizmu w literaturze meksykańskiej. Dzięki temu książka ma szansę dotrzeć do różnych grup czytelników: filozofów, kulturoznawców, filologów, miłośników poezji i literatury latynoamerykańskiej, a nawet historyków zorientowanych na problematykę Ameryki Centralnej. Autorka, zgodnie zresztą ze swoją specjalizacją, wykracza poza Europę, by przybliżyć czytelnikom meksykańską odsłonę nihilizmu, co czyni w sposób rzetelny, przenikliwy i przystępny, posługując się przy tym barwnym, acz precyzyjnym językiem”.
Z recenzji prof. dr. hab. Bogdana Banasiaka
Niniejsza książka oraz dodany do niej przez Tłumaczkę list Franza Brentana do Eduarda Zellera stanowią próbę udowodnienia tezy, że Arystoteles był kreacjonistą, zwłaszcza w odniesieniu do tzw. duszy rozumnej. Na mocy tej tezy Arystoteles miał uważać, że to osobowy Bóg tworzy i umieszcza duszę w człowieku. Swego adwersarza, Eduarda Zellera, Brentano „oskarża" o preegzystencję, a więc pogląd, zgodnie z którym dusza rozumna istnieje przed naszymi narodzinami i jest niestworzona.
Współcześnie odchodzi się od obu tych poglądów, skłaniając się raczej ku temu, że nous poietikos jest pewną sferą noetyczną, w której poszczególne umysły mają udział, co jest w pewnym sensie nawiązaniem (nawet jeśli nieświadomym) do późnoantycznych i wczesnośredniowiecznych mistycznych oraz mistycyzujących odczytań Stagiryty.
Interpretacja Brentana jest tyle interesująca, co kontrowersyjna. Explicite powołuje się on na bezpośrednich uczniów Stagiryty - Teofrasta i Eudemosa, próbując połączyć ich, pod wieloma względami rozbieżne, poglądy. Jednak jeszcze bardziej ryzykownym krokiem jest całkowite oparcie się na wykładni św. Tomasza, co do której wiadomo dziś, że nie jest wierna Stagirycie, ale filozofii chrześcijańskiej, i stanowi próbę pogodzenia tych dwóch nurtów myślowych. Brentano uważa swą inspirację Akwinatą jedynie za umiarkowaną. Czytelnik tej, czy też pozostałych książek z Brentanowskiego cyklu „Aristotelica", przekona się, że inspiracja ta jest potężna. Choć tezy Brentana są kontrowersyjne, to dowodzi ich on bardzo skrupulatnie, wprowadzając Czytelnika w fascynujący świat psychologii Arystotelesa, w którym nic nie jest oczywiste.
Filozofia zaczyna się wtedy, gdy pytamy o naturę rzeczywistości i o to, jak powinniśmy żyć. To właśnie intrygowało Sokratesa, który na ateńskim rynku stawiał ludziom niewygodne pytania i wprawiał ich w zakłopotanie, udowadniając, jak niewiele rozumieją z otaczającego ich świata.
W czterdziestu krótkich rozdziałach tej fascynującej książki poznamy wielkich myślicieli europejskich i najciekawsze idee dotyczące świata oraz tego, jak w nim żyć. Dowiemy się o frapujących, często wręcz kuriozalnych historiach z życia największych filozofów, począwszy od tych, którzy działali w antycznej Grecji i debatowali na temat wolności i duszy, aż po Petera Singera, rozważającego najbardziej niepokojące etyczne problemy naszych czasów. Prześledzimy historię ludzkich przemyśleń na temat rzeczywistości i kondycji człowieka.
Ta książka sprawia, że filozofia staje się zrozumiała i przystępna, a nawet pełna humoru. Inspiruje do myślenia, dyskusji, argumentowania i stawiania pytań.
Nigel Warburton, filozof, znany przede wszystkim jako pełen pasji popularyzator filozofii w internecie (www.philosophybites.com, www.virtualphilosopher.com) i w realu (Open University w Londynie, kursy estetyczne w Tate Modern, programy radiowe BBC). Autor wielu niebanalnych książek popularyzujących filozofię.
Praca poświęcona recepcji romantyzmu polskiego ujmowanego w kategoriach granicy i pogranicza, oraz konstytuujących go licznych granic: nacji, kultur, religii, duchowości, prądów estetycznych, rodzajów sztuk i gatunków dzieł, kształtujących główne i poboczne zjawiska tego nurtu kulturowego.
21 tekstów zgrupowanych w 3 rozdziałach:
Pogranicza kultur
Pogranicza sztuk
Pogranicza prądów estetycznych
Książka Olafa Krysowskiego, wytrawnego znawcy, krytyka oraz wybitnego badacza romantyzmu, przywraca tej epoce naukową atrakcyjność i wartość jako ważnego składnika rodzimej tradycji kulturalnej, pozostającej w różnych relacjach z literaturą i kulturą powszechną.
Napisana jest świetnym językiem, ilustrowana, zaopatrzona w indeks nazwisk i tytułów.
academia
Jaka będzie przyszłość człowieka i społeczeństw? Na jakich fundamentach zostanie zbudowana? Wokół tych ogólnych pytań toczy się rozmowa znanej psychoanalityczki z jednym z najważniejszych myślicieli końca XX wieku. Zastanawiają się wspólnie nad: kulturowym dziedzictwem, w tym rewolucyjnym, różnorodnością poglądów i zwyczajów, przestrzenią wolności, a także homorodzicielstwem, prawami zwierząt, antysemityzmem, karą śmierci. Z tego wyjątkowego dialogu dwojga francuskich intelektualistów wyłania się obraz współczesności, która przepracowuje swoje problemy – niegdysiejsze zbrodnie, krzywdy czy lęki przed nieprzewidywalnym jutrem.
Jacques Derrida (1930–2004) – francuski filozof, twórca koncepcji dekonstrukcji. Urodził się i wychował w Algierii, studiował w Paryżu, gdzie rozpoczął karierę akademicką. Wykładał na całym świecie, szczególną sławę zdobył w USA. Jego idee miały ogromny wpływ na współczesne nauki humanistyczne i sztukę, a nawet na popkulturę. W Polsce znana jest głównie jego wczesna twórczość, m.in. O gramatologii (1967, wyd. pol. 1999) czy Marginesy wiedzy (1972, wyd. pol. 2002), ale także Widma Marksa (1993, wyd. pol. 2016). Autor kilkudziesięciu książek, w większości nieprzetłumaczonych na język polski.
Elisabeth Roudinesco (ur. 1944) – francuska psychoanalityczka i historyczka idei. Uczennica Gilles’a Deleuze’a, Michela de Certeau, Michela Foucaulta. Autorka cenionego na świecie Dictionnaire de la psychanalyse (z Michelem Plonem, 1997) i wielu innych dzieł, spośród których po polsku ukazały się: Jacques Lacan. Jego życie i myśl (1993, wyd. pol. 2005), Nasza mroczna strona. Z dziejów perwersji (2007, wyd. pol. 2009) oraz Po co psychoanaliza? (1999, wyd. pol. 2014).
Praca ta ma dwa ściśle ze sobą związane cele. Po pierwsze, wbrew interpretacjom sprowadzającym myśl Benjamina do koncepcji Gershoma Scholema, Theodora Adorno czy Bertolta Brechta, próbuje dotrzeć do autora stawiającego opór takim odczytaniem. Porzucenie kanonicznych interpretacji daje nie tylko szansę na lepsze zrozumienie tej filozofii, ale przede wszystkim umożliwia odkrycie pisarza radykalnie przeformułowującego utarte sposoby myślenia o polityce i historii. Wynika z tego drugi cel. Przeczytany na nowo Benjamin staje się przewodnikiem w walce o zatrzymanie historii. Zadanie to polega na krytyce takiej historiografii, która utrzymuje bezalternatywną wizję zarówno aktualnego świata, jak i jego przeszłości. Należy zatem tworzyć inną, mniejszościową historiografię, w której ciemiężone i ciemiężeni, zamiast stanowić anonimowy element uprzednio przygotowanych konstrukcji, zyskują konkretne oblicza. Przesunięta w ten sposób perspektywa daje nie tylko lepszy ogląd przeszłości, ale przede wszystkim – odzyskując wyparte ze społecznej pamięci rewolucję i oddolne tradycje – służy odbudowaniu podmiotowości klas, które uciskane są dzisiaj.
Zebrane w niniejszej publikacji eseje dotyczą trzech głównych tematów. Pierwszy z nich to filozofia Ludwiga Wittgensteina, zarówno wczesna, z okresu Traktatu logiczno-filozoficznego, jak i późna, zawarta w Dociekaniach filozoficznych. Starałem się uniknąć przypisywania Wittgensteinowi teorii na temat prawdy, znaczenia, rozumienia, języka, relacji między myślą a rzeczywistością etc., podkreślając zarazem głęboko terapeutyczny sens jego filozofii. Drugi krąg tematyczny wytyczają problemy etyki. Ciągle poruszamy się tutaj między autonomią woli a substancjalnością norm i zasad. W którą stronę się nie zwrócimy, to w sprawach moralności jesteśmy zdani na siebie, co być może lepiej niż filozofia uświadamia nam literatura. Opisując ludzkie historie, pozwala poznać „coraz większą liczbę odmian bycia człowiekiem” (Rorthy). Przeżywając losy literackich bohaterów, mamy szansę nabyć moralne przeświadczenia i wyrobić w sobie uczucie empatii. Trzeci temat związany jest z tym, co Wittgenstein nazywał „podejściem etnologicznym” w filozofii. Chodzi o to, że myśli mogą się w ogóle pojawić tylko i wyłącznie w formie wyznaczonej przez język i ludzkie działanie. Opis tych myśli jest więc zawsze opisem i wyobrażeniem pewnego sposobu życia. „Podejście etnologiczne” rozumiem jako próbę „przywrócenia filozofii ludzkiego głosu” (Cavell), także tego, który musiał przejść „przez tysiące mroków niosących śmierć mowy” (Celan).
Rozwój i specyfika internetu
Uwarunkowania uzależnienia od internetu
Badania własne dotyczące uzależnienia młodzieży od internetu
Formy uzależnienia młodzieży od internetu
Oddziaływanie podmiotów wychowawczych
Tom Idee, wartości, słowa w życiu publicznym i reklamie jest zbiorem artykułów badaczy zajmujących się problematyką dyskursu publicznego w aspekcie lingwistycznym, etycznym i socjologicznym. […] Z prezentowanych prac wyłania się obraz dyskursu publicznego i reklamowego jako komunikacyjnego bytu, w którym nadawcy za pomocą środków werbalnych i niewerbalnych prezentują określone idee i wartości oraz starają się do nich przekonać swoich odbiorców.
Publikacja jest próbą retrospektywnego spojrzenia na aktualne zagadnienia i problemy z pogranicza pedagogiki i filozofii, stawiając w centrum zainteresowania człowieka będącego zarazem podmiotem oddziaływań pedagogicznych jak i pogłębionej refleksji filozoficznej, co w opinii Redaktorek tomu pozwala na możliwość holistycznego wglądu w aktualny stan współczesnej oświaty, edukacji i wychowania.
Adresaci zaakcentowanej tu problematyki obejmują grono: refleksyjnie nastawionych praktyków szerokiego obszaru oświaty, teoretyków myśli o filozoficzno-pedagogicznych zainteresowaniach badawczych oraz studentów kierunków humanistycznych.
Redaktorki tomu składają serdeczne wyrazy podziękowania Autorom artykułów składających się na niniejszą publikację za twórczy wkład w przygotowane narracje oraz Recenzentowi za inspirujące uwagi dzięki, którym książka uzyskała obecny kształt.
Książka jest – Deleuzjańską w duchu – analizą koncepcji istoty ludzkiej w filozofii Nietzschego i Foucaulta. Stanowi także próbę ukazania Foucaulta jako spadkobiercy i kontynuatora Nietzscheańskiej ontologii sił, który – mimo że jego kontynuacja ma charakter twórczy – musi mierzyć się z podobnymi problemami co Nietzsche. Oś rozważań wyznaczają figury Dionizosa-Różnicy i Ariadny-Tożsamości, które autorka najpierw zidentyfikowała jako podstawowe pojęcia dzieła Nietzschego, a następnie naniosła na dzieło Foucaulta, co pozwoliło na wydobycie nieoczywistych i podskórnych powiązań myśli obu filozofów. Na tle tych rozważań autorka formułuje również niezwykle ważne pytanie o teoretyczną prawomocność pedagogiki jako „nauki” o wychowaniu po „śmierci człowieka”.
I dusza moja bardzo się zatrwożyła. A Ty, Panie, jak długo…? (Ps 6,4)Osobista tragedia i smutek. Wypadek, choroba i niemoc. Susza, trzęsienie ziemi, tsunami. Zbrodnie terrorystów. Wojna, ludobójstwo, ubóstwo, głód. Wystarczy żyć wystarczająco długo, a na pewno będziemy cierpieć, w ten czy inny sposób. W nowym wydaniu wartościowego i powszechnie uznawanego opracowania, Don Carson porusza kwestię zła i cierpienia z wielką wrażliwością, biblijną mądrością i duszpasterską troską. Pomaga chrześcijanom przygotować się na dzień, kiedy doświadczą „okrutnego losu” i stawić mu czoła z wiarą i nadzieją, gdyż złożyli niewzruszoną ufność w opatrzności Bożej.
Gdańskie Spotkania z Etyką Lekarską od kilku lat stały się ważnymi wydarzeniami w środowisku Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, społeczności akademickiej Pomorza i pracowników zdrowia Polski północnej. Spotkania te wiążą ducha, myśl i czyny wielu pokoleń pomorskich Judymów ludzi, którzy dobrze przypatrzyli się swojemu powołaniu.
Wybitni wykładowcy z wielu ośrodków akademickich Polski dzielą się swoją wiedzą, doświadczeniem i przemyśleniami w zakresie etyki we współczesnej medycynie, etosem lekarza i nauczyciela, jego misją w środowisku w zabezpieczeniu potrzeb chorego człowieka. To niezwykle ważne, aby umieć na nowo odczytać starożytną przysięgę Hipokratesa chronić życie i nieść ulgę w cierpieniu, oraz spełnić obietnicę z ewangelicznej przypowieści przyjdę i uzdrowię go.
Tym zagadnieniom poświęcone były kolejne edycje spotkań: wartości i świętości życia ludzkiego, moralnym i klinicznym aspektom antykoncepcji, aborcji, leczeniu niepłodności. Wobec zagrożeń, które niesie cywilizacja śmierci, niezwykle ważne było podjęcie tematów związanych z sensem cierpienia, umieraniem człowieka i zapewnieniem warunków życia do naturalnej śmierci. Są one doskonałym uzupełnieniem programu nauczania adeptów zawodów medycznych.
Wygłoszone wykłady w formie książkowej będą służyć obecnym i przyszłym pokoleniom lekarzy, farmaceutów i pielęgniarek.
prof. dr hab. n. med. Zbigniew Zdrojewski
Książka zawiera analizę wybranych zagadnień ontologicznych związanych z informatyką. Jest ona próba odpowiedzi na pytanie, jakie obiekty badają informatycy oraz jaki jest ich status ontologiczny. Monografia zawiera szczegółową analizę spotykanych w literaturze poglądów dotyczących tej kwestii oraz propozycje własne autorki. W kolejnych rozdziałach poddano analizie komputery, programy komputerowe, informację oraz wirtualną rzeczywistość jako obiekty informatyki.Książka zawiera analizę wybranych zagadnień ontologicznych związanych z informatyką. Jest ona próba odpowiedzi na pytanie, jakie obiekty badają informatycy oraz jaki jest ich status ontologiczny. Monografia zawiera szczegółową analizę spotykanych w literaturze poglądów dotyczących tej kwestii oraz propozycje własne autorki. W kolejnych rozdziałach poddano analizie komputery, programy komputerowe, informację oraz wirtualną rzeczywistość jako obiekty informatyki.
Seria PROJEKTY KOMPARATYSTYKI
Ta książka wypływa z dwóch intuicji. Po pierwsze, dzieło Heideggera podobne jest do warowni, do której nie sposób ani wejść, ani zajrzeć. Niczego ono nie ujawnia, nie nazywa, nie komunikuje. Nie ma praktycznego zastosowania i jako takie nie poddaje się przekładowi. Druga intuicja może wydawać się na pierwszy rzut oka sprzeczna z pierwszą, ale w rzeczywistości ją dopełnia: Heidegger filozofuje, dokonując przekładu i tylko w przekładzie można jego dzieło zrozumieć. Jedną z konsekwencji tego przekładowego charakteru filozofii Heideggera jest jej narodowy, niemiecki charakter (pisanie o Heideggerze po polsku sprawia, że pozostaje się po zewnętrznej stronie dzieła-warowni).
Z tych dwóch intuicji wynika podwójne zadanie. Z jednej strony chodzi tu o rozszyfrowanie tego, na czym polega przekład, którego dokonuje Heidegger w Beiträge zur Philosophie, czyli na czym polega powtórzenie pierwszego, greckiego początku filozofii w języku niemieckim. Z drugiej zaś strony o rozwikłanie tego, co jest efektem tego przekładu – swoistej struktury (Gefüge) zbudowanej ze słów języka niemieckiego, w której przesyła się Bycie.
Obie intuicje i to podwójne zadanie skłaniają do podjęcia wyzwania: powtórzenia Heideggerowskiego przekładu w języku polskim. Efektem tego przedsięwzięcia nie jest i nie mógłby być lepszy przekład dzieła (skoro nie poddaje się ono przekładowi), lecz odkrycie, że język polski jest także językiem myślenia Bycia. Efektem proponowanej tu transpozycji nie jest lepsze zrozumienie filozofii Heideggera, lecz próba wzniesienia warowni w żywiole polszczyzny.
Łukasz Kołoczek – doktor filozofii, badacz późnej myśli Heideggera, zajmuje się także współczesnymi teoriami kultury. Pracuje w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Szczecińskiego. Stypendysta OaAD na Uniwersytecie w Wiedniu. Opublikował książkę Bóg Heideggera. Onto-teo-logiczny wymiar »Przyczynków do filozofii« (Kraków 2013). Swój projekt transpozycji, przedstawiony w Być czyli mieć, dopełnia odczytaniami tekstów polskiej literatury utrzymanymi w duchu komentarzy Heideggera.
„Autor zrekonstruował i poddał wszechstronnej, krytycznej analizie klasyczne starożytne koncepcje mądrości, które można wywieść z tekstów źródłowych, tj. dzieł Platona i Arystotelesa oraz z relacji dotyczących nauczania Sokratesa. Dzięki wnikliwemu i rzetelnemu badaniu tych starannie dobranych tekstów, jak również dzięki dobrej znajomości literatury przedmiotu i własnej inwencji interpretacyjnej, Tomasz Leś zdołał opracować, w systematyczny sposób przedstawić i uzasadnić wielowariantowy, choć w swych zasadniczych rysach spójny model, stanowiący odpowiednik historycznych koncepcji mądrości wielkich klasyków filozofii greckiej. Budując ten model, rzetelnie zaprezentował oryginalność i specyfikę poglądów każdego z trzech wielkich klasyków, a także uwzględnił zarówno jawne, jak i mniej oczywiste różnice między ich koncepcjami (w szczególności elementy polemiczne wobec poprzedników w koncepcji Arystotelesa). Zaakcentował jednak to, co może stanowić część wspólną ich myślenia o mądrości, a przynajmniej świadczyć o ciągłości pewnych intelektualnych zainteresowań i predylekcji, pewnych sposobów ujmowania badanego zagadnienia tudzież formułowania i rozwiązywania pojawiających się w jego ramach problemów. Autor daje dowody nie tylko badawczej dociekliwości, lecz również rozległej erudycji, gdy ukazuje aktualny stan badań i najbardziej dyskutowane kwestie sporne w interesującej go dziedzinie, kiedy kompetentnie odczytuje i konfrontuje ze sobą hipotezy i argumenty antagonistów we współczesnych sporach dotyczących na przykład możliwych sposobów rozumienia sokratejskiego intelektualizmu etycznego czy właściwego sensu Platońskiego stanowiska co do możliwości efektywnego osiągnięcia mądrości. W obu tych spornych zagadnieniach nie tylko prezentuje koncepcje uznanych badaczy, ale też z powodzeniem sam włącza się do ich dyskusji, waży i ocenia przedstawione przez nich racje, ujawnia – choć z reguły dość ostrożnie – własny punkt widzenia i w ten sposób angażuje w dyskusję czytelników swojej rozprawy.”
Z recenzji dr. hab. Jana Kiełbasy
Ta książka uczy myślenia, a nie historii myśli.
Kurs filozofii w wydaniu Michela Piquemala i Sofiosa nie wymaga wcześniejszego przygotowania, nie obciąża pamięci nazwiskami, datami i nazwami nurtów filozoficznych.
Sofios w prosty sposób opowiada o wielkich pytaniach i dylematach moralnych nurtujących ludzkość od zawsze, czyli także tu i teraz. Jakie są granice możliwości ludzkiego umysłu? Czy można pokonać naturę albo przeznaczenie? Jak postępować, by być szczęśliwym i zadowolonym z siebie? Kim jest „swój", a kim „obcy"? Czy drobne uczynki nie mają znaczenia? Po co się martwić o innych? Jakie dobro na tym świecie jest najcenniejsze? O prawdziwych wartościach rozprawiają tu nie tylko ludzie, ale też zwierzęta i rośliny.
Te bajkowe wykłady sięgają do korzeni filozofii, a jednocześnie odbiegają od tradycyjnych metod nauczania.
Patroni medialni: www.Qlturka.pl, Ryms, www.CzasDzieci.pl, Filozofuj!, www.Cudanakiju.pl, Kulmpel, Uniwersytet dzieci, TVP abc, Polskie Radio Program 3
Jak rozumieć i rozwiązywać trudne przypadki w prawie? Oryginalność proponowanej koncepcji hard cases opiera się na hipotezie, że ich trudność pozostaje w zależności od przyjmowanej koncepcji prawa, a zwłaszcza od założeń antropologicznych, a więc sposobu rozumienia człowieka jako podmiotu prawa. W książce znajduje się omówienie pięciu przypadków:
- klauzula sumienia lekarza
- symbole religijne w miejscu publicznym
- ubój rytualny
- nierozerwalność małżeństwa
- różnopłciowość związku małżeńskiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?