Autorka skoncentrowała się na przedstawieniu wieloaspektowych zagadnień związanych z podejmowaniem decyzji transportowych, jako strategicznych decyzji logistycznych w łańcuchu dostaw, osadzonych w problematyce współzależności rozwoju transportu i handlu międzynarodowego. Przedmiotowe decyzje wpływają długoterminowo na konkurencyjność przedsiębiorstwa i łańcucha dostaw, w którym uczestniczy, oddziałują na wszystkie procesy zachodzące w łańcuchu dostaw i dotyczą każdego z podsystemów systemu logistycznego. Turbulentne otoczenie międzynarodowe w jakim funkcjonują i kreowane są współczesne łańcuchy dostaw sprawia, że decyzje te podejmowane są w warunkach niepewności i ryzyka.
W monografii zaprezentowano wyniki autorskich badań, których celem była identyfikacja czynników determinujących decyzje transportowe przedsiębiorstw dotyczące podziału gestii transportowej i wyboru warunków dostaw Incoterms (ang. International Commercial Terms) w międzynarodowych transakcjach handlowych. Określono także implikacje menadżerskie i opracowano rekomendacje dla procesu podejmowania decyzji dotyczących podziału gestii transportowej i wyboru warunków dostaw Incoterms w międzynarodowych transakcjach handlowych. Publikacja kierowana jest do pracowników naukowych i menedżerów zajmujących się logistyką, zarządzaniem łańcuchem dostaw i transportem w środowisku międzynarodowym.
Miasto, z ekologicznego punktu widzenia, można traktować jak specyficzne środowisko przyrodnicze, w obrębie którego zachodzi wiele procesów. Postępująca urbanizacja – zabudowa, ocieplanie i osuszanie warunków siedliskowych, silne przekształcenie gleb zasobnych w azot, a niekiedy gleb zasolonych, emisja zanieczyszczeń przez zakłady przemysłowe oraz ruch komunikacyjny, wpływają na zmniejszenie się środowiska przyrodniczego (Kornaś, Medwecka-Kornaś, 2002; Wysocki, 2008).
Tereny miejskie już od dawna cieszą się zainteresowaniem badaczy, do tej pory zgromadzono liczne dane florystyczne dla wielu miast europejskich (np. Celesti, Grapow, 1995; Sukopp i in., 1995; Landolt, 1991, 2001; Adler, Mrkvicks, 2003; König, 2005).
Florę miast tworzą zarówno gatunki rozprzestrzeniające się spontanicznie, jak i gatunki wprowadzane tam celowo. Tylko te pierwsze są przedmiotem badań fito[1]geograficznych – występują one na bardzo różnych siedliskach: na murach, trawnikach, podwórzach, zaniedbanych przydrożach, pomiędzy płytami chodników, w parkach, na cmentarzach, wysypiskach śmieci itp. Florę miejską tworzą w równej mierze gatunki rodzime, jak i obcego pochodzenia, a jej skład zależy od położenia geograficznego, a także od historii i rodzaju zabudowy. Wyróżnia się gatunki „miejskie” (urbanofile), tj. występujące prawie wyłącznie w miastach oraz gatunki ubikwistyczne, które równie często rozprzestrzeniają się na terenach pozamiejskich (Kornaś, Medwecka-Kornaś, 2002).
Ze wstępu
Mukopolisacharydozy (MPS) to grupa rzadkich genetycznych chorób metabolicznych, w których dochodzi do spichrzania, czyli patologicznego odkładania się cząsteczek w tkankach organizmu. W różnych typach MPS choroba może dotykać innych układów organizmu, mieć odmienne rokowania i przebieg, jednak we wszystkich przypadkach klinicznych tego schorzenia ma charakter postępujący.Niniejsza publikacja dotyczy sytuacji osób i rodzin osób z mukopolisacharydozami we współczesnej Polsce. Wielość aspektów tej sytuacji wpływa na jej specyfikę. Między innymi wspomniany już inny obraz kliniczny i różne rokowania w każdym z typów mukopolisacharydozy oraz występowanie w obrębie danego typu zróżnicowanych wariantów tego schorzenia powoduje znacznie ograniczoną liczbę podobnych przypadków. Wiążą się z tym także trudności w porównaniu przebiegu choroby u różnych osób, z których każda może mieć inne potrzeby oraz wymagać odmiennej rehabilitacji. Z tego powodu pacjenci, jak również ich rodzice i opiekunowie, mogą być szczególnie narażeni na ryzyko pozostawania w niekorzystnej psychologicznie sytuacji osamotnienia. Izolację może pogłębiać odległość geograficzna, która utrudnia spotkania osobiste w celu wymiany doświadczeń, wiedzy, opinii, poglądów, a także dzielenie się emocjami i wzajemne wsparcie w ramach samopomocy. Inicjowanie działań służących realizacji wspólnego celu może jednak odbywać się za pośrednictwem internetu, co z kolei sprzyja budowaniu zasobów przez rodzinę. Kontakt poprzez internetowe grupy pacjentów może ułatwiać dostęp do informacji publikowanych przez inne rodziny pacjentów z MPS, ale również do wszelkich źródeł wsparcia.Książka ma strukturę trójdzielną. W pierwszej części prezentuję podstawy teoretyczne analizowanych zagadnień. Przybliżam pojęcie chorób rzadkich, omawiam rozwój psychospołeczny dziecka z rzadką chorobą progresywną, wyjaśniam pojęcie sytuacji, analizuję sytuację społeczną współczesnej rodziny, jak również omawiam strukturalne uwarunkowania sytuacji społeczno-wychowawczej współczesnej rodziny z osobą niepełnosprawną. Ponadto przybliżam teorię strukturacji Anthonyego Giddensa. Druga część pracy poświęcona jest założeniom metodologicznym. W trzeciej części analizuję wyniki badań własnych, które dotyczą sytuacji społeczno-wychowawczej rodziny i dziecka z mukopolisacharydozą. Przedstawiam postulaty edukacyjne w świetle teorii strukturacji Giddensa oraz prezentuję model interdyscyplinarnego wsparcia osób z MPS i ich rodzin.W szczególności pracę tę kieruję do pedagogów specjalnych oraz do studentów pedagogiki specjalnej, zainteresowanych problematyką niepełnosprawności wynikającej z rzadkiej choroby genetycznej, a także szeroko omawianym w pedagogice specjalnej zagadnieniem inkluzji. Problemy związane z sytuacją osób z chorobami rzadkimi i możliwościami ich społecznego funkcjonowania nie tylko mieszczą się w kręgu zainteresowań pedagogiki specjalnej, ale współcześnie stają się niezwykle istotnym jej obszarem. Ze wstępu
Przedłożona do oceny wydawniczej praca zbiorowa (...) to cenny zbiór tekstów patrzących na literaturę ludową, ale też piękną - zarówno tę starsząm jak i tę najnowszą - z różnych perpekstyw badawczych i z różnorodnymi intencjami.
Współwystępowanie w szkolnictwie polskim oceniania zewnętrznego i wewnątrzszkolnego daje możliwość oglądu osiągnięć uczniowskich z dwóch perspektyw. Tworzy pełniejszy, a przede wszystkim porównywalny w całym kraju zbiór uczniowskich wyników. Wyników, których analiza i właściwa interpretacja winna modyfikować edukacyjne działania.Funkcjonowanie obok siebie dwóch powołanych w innym celu sposobów oceniania budzi obawy związane z dominacją jednego z nich. Z rangi uzyskanej przez egzaminy zewnętrzne wynika, że istnieje realne zagrożenie podporządkowania szkolnych procesów kształcenia właśnie ocenianiu zewnętrznemu. Myślę, że oddziaływanie egzaminów zewnętrznych na proces kształcenia w dużej mierze zależy od nauczycieli i dyrektorów szkół. Bardzo ważne jest, w jaki sposób postrzegają oni istotę egzaminu. Czym dla nich jest egzamin, wsparciem czy tylko oceną pracy? W jaki sposób wykorzystują go do modelowania i kierowania procesem kształcenia? Czy traktują wyniki egzaminów zewnętrznych jako czynnik wyzwalający refleksję nad własną pracą?Zaproponowane opracowanie złożone jest z trzech rozdziałów. W pierwszym zaprezentowano rolę oceniania w procesie dydaktyczno-wychowawczym, przemiany dokonujące się w tym zakresie oraz obecnie obowiązujący polski system oceniania, składający się z dwóch nurtów: oceniania zewnętrznego i oceniania wewnątrzszkolnego. Nie tylko przedstawiono podstawy prawne takiego rozwiązania, ale również starano się przybliżyć, jakie relacje powinny istnieć między nimi oraz w jaki sposób z nich korzystać, aby przyniosły oczekiwany pożytek. W kolejnych dwóch rozdziałach określono, jak z zaistniałą sytuacją powinny radzić sobie szkoły i w jaki sposób mogą wykorzystać uzyskane dzięki ocenianiu zewnętrznemu informacje do podnoszenia jakości swojej pracy.- z wprowadzenia
Celem ogólnym publikacji jest analiza aktywności OMNiE w województwie zachodniopomorskim w odniesieniu do warunków prawno-administracyjnych, społecznych. Podjęte przez autorkę badania miały na celu uzupełnienie wiedzy dotyczącej funkcjonowania tych organizacji oraz dokonanie oceny wpływu zmian instytucjonalnych na ich obecną pozycję w województwie zachodniopomorskim. Aktywność społeczna i polityczna mniejszości zależy jednak nie tylko od uwarunkowań prawnych, lecz także od czynników demograficznych, angażowania młodych członków w aktywność organizacji, akceptacji przez większość obecności mniejszości na wspólnym obszarze działania, edukacji w zakresie możliwości pozyskiwania zewnętrznych źródeł finansowania itd. Tym samym podjęta została próba rozstrzygnięcia, na ile aktywność badanych organizacji wynika z oddolnej potrzeby samoorganizacji i dostępu do określonych zasobów, a na ile jest ona wynikiem polityki etnicznej państwa, zewnętrznej w stosunku do badanych organizacji.- ze wstępu
Cybernetyka należy do jednych z najbardziej inspirujących dziedzin naukowego poznania, wzbogacana dorobkiem wielu dyscyplin naukowych tworzy pomosty między matematyką, fizyką i filozofią, elektroniką i biologią, informatyką i zarządzaniem. Przekształca abstrakcje, które jeszcze niedawno tworzyły światy baśni i legend, były przedmiotem literatury i filmów science fiction, w inteligentne systemy działania.
W obszarze zarządzania cybernetyka dostarcza metod i narzędzi optymalizujących funkcjonowanie i warunki rozwoju współczesnych organizacji, oferuje organizacjom cyberprzestrzeń, czyli środowisko, w którym narzędzia internetowe zapewniają bezpośredni dostęp do żywych źródeł wiedzy, zaawansowanych technik i technologii informacyjnych i komunikacyjnych, w realizacji i promocji innowacyjnych projektów naukowych, biznesowych, społecznych.
Głównym celem pracy jest propozycja modelowania cybernetycznego jako podejścia do rozwiązywania problemów funkcjonowania i rozwoju współczesnych organizacji w warunkach rosnącej złożoności organizacji i niepewności stanów jej otoczenia.
Ze wstępu
W pierwszym rozdziale zostanie ukazany historyczny wymiar osoby Jezusa Chrystusa w nauczaniu św. Jana Pawła II. Papież był świadom, że nie tylko w przeszłości, ale i dziś pojawiają się błędy dotyczące historycznego istnienia Jezusa Chrystusa, Jego narodzin, śmierci i zmartwychwstania, na które w swoim magisterium starał się odpowiedzieć.
W rozdziale drugim przedstawiono Jezusa Chrystusa jako jedynego Odkupiciela człowieka w nauczaniu Jana Pawła II. Punktem wyjścia jest nauczanie Soboru Watykańskiego, zwłaszcza konstytucji Gaudium et spes nr 22, które papież rozwinął w swojej pierwszej encyklice Redemptor hominis.
Rozdział trzeci dotyczy Kościoła Jezusa Chrystusa. Jana Pawła II spojrzenie na Kościół ukształtowało się w czasie Soboru Watykańskiego II i w okresie posoborowym, co wyraziło się w czasie jego pontyfikatu w promocji synodalności, postawieniu akcentu na rozumieniu Kościoła jako komunii, a co za tym idzie – na eklezjologii eucharystycznej oraz na wezwaniu wierzących do nowego zapału misyjnego i ewangelizacyjnego.
W rozdziale czwartym przedstawiono nauczanie papieża na temat dwóch osób najbliższych Jezusowi w czasie Jego ziemskiego życia: Maryi i Józefa, którym papież poświęcił dwie encykliki: Redemptoris Mater – Matka Odkupiciela i Redemptoris Custos – Opiekun Odkupiciela.
Rozdział piąty nosi tytuł Chrystus Odkupicielem ludzkiej płciowości i dotyczy tej części nauczania Jana Pawła II, którą niekiedy nazywa się w skrócie „teologią ciała”. Kwestia ta jest związana z rozumieniem miejsca kobiety w świecie i w Kościele, z ruchem feministycznym i żądaniami kapłaństwa kobiet oraz z relacją mężczyzny i kobiety w małżeństwie sakramentalnym, w której ludzka płciowość doznaje rzeczywiście odkupienia.
W rozdziale szóstym omówiono spotkanie chrześcijaństwa z innymi religiami i jedyności zbawczej Jezusa Chrystusa. Jest to temat bardzo aktualny, zważywszy na obecność przedstawicieli wielu religii również w naszym kraju. Jan Paweł II podkreślał, że należy ze sobą łączyć misję głoszenia Jezusa Chrystusa jako jedynego Zbawiciela z dialogiem międzyreligijnym, który także jest częścią ewangelizacji.
Ze wstępu
Książka ta jest próbą odpowiedzi na potrzeby specjalistów i krokiem w stronę lepszego rozumienia tego, z jakim cierpieniem związana jest autoagresja. Skuteczna pomoc często jest możliwa, choć nie zawsze dostępna. Istnieją metody terapeutyczne, których skuteczność zweryfikowano empirycznie na podstawie dowodów naukowych. Istnieją wytyczne i wskazówki w obszarze adekwatnej interwencji kryzysowej oraz dobrze, to znaczy mądrze, prowadzonej profilaktyki i prewencji. Jeśli wiedza może ratować życie, jedynym słusznym, a za tym etycznym działaniem, jest jej upowszechnienie.
Książka jest monografią historyczno-pedagogiczną o układzie problemowo- -chronologicznym. Ze względu na ten charakter oraz celem usprawnienia redagowania tekstu zostały wyodrębnione trzy okresy, według których poddano analizie spółdzielczość uczniowską w Polsce w latach 19892016. Pierwszy przedział czasowy stanowią lata 19891999, czyli okres od transformacji ustrojowej do reformy systemu oświaty wprowadzającej nową strukturę edukacji. Drugi przedział czasowy to lata 20002010, czyli pierwsza dekada nowego tysiąclecia, w której realizowano założenia reformy z 1999 roku w kontekście wejścia Polski do Unii Europejskiej. Trzeci przedział czasowy obejmuje lata 20112016, kończy go wydanie ustawy Prawo Oświatowe, która zmodyfikowała ustrój szkolny. Praca składa się z czterech rozdziałów oraz wstępu, zakończenia, bibliografii streszczenia, spisu tabel, spisu skrótów, streszczenia w języku polskim i w języku angielskim. Wstęp, pełniący funkcję rozdziału metodologicznego, zawiera uzasadnienie wyboru tematu, przedmiot i cele badań, problemy badań, wyjaśnienia terminologiczne, podstawy źródłowe pracy, omówienie opracowań i metod badań oraz terenu badań.
Koncepcja badań mieszanych (mixed methods research) zakłada istnienie pluralizmu metod badawczych, dzięki czemu możliwe jest połączenie ilościowego i jakościowego podejścia do projektowania i realizacji procesu badawczego. Umożliwia to włączenie obu podejść do formułowania pytań i metod badawczych, metod zbierania danych, a następnie ich analizy oraz wnioskowania w obrębie jednego badanego przypadku. Cechą wyróżniającą i odróżniającą badanie metodami mieszanymi od badania metodami wielorakimi jest występowanie, praktycznie w całym procesie badawczym, integracji. Efektem takiego podejścia powinna być większa możliwość eksploracji i eksplanacji badanych zjawisk niż w przypadku zastosowania tylko jednej z metod. Badacz, który stosuje podejście mieszane, oprócz rozstrzygania wielu różnorodnych kwestii, musi jeszcze podjąć decyzję o ewentualnej dominacji jednego podejścia nad drugim, jak i sposobu w jaki wykorzystane metody zostaną wdrożone podczas realizacji badania. Obie decyzje mają swoje konsekwencje na różnych etapach procesu badawczego. Ustalenie metody nadrzędnej niesie ze sobą określone konsekwencje, np. na etapie wnioskowania, ponieważ wybór podejścia badawczego determinuje proces konceptualizacji, projektowania i wdrażania projektu badawczego. Z wprowadzenia
Autorki niniejszej publikacji oferują Czytelnikowi oryginalny zbiór rozważań z zakresu nauki o zarządzaniu i jakości, który stanowi inspirację do przemyśleń i zachęca do subiektywnej oceny prezentowanego materiału z punktu widzenia aktualnych potrzeb i oczekiwań. Liczą, że ich praca nie tylko może pomóc w zrozumieniu idei i zespołowości oraz znaczenia tej cechy, lecz także będzie impulsem do podjęcia działań na rzecz budowania zespołowości w organizacji opartej na grupach i/lub ich szczególnej odmianie zespołach. Niniejsza monografia ma popularyzować działania grupowe oraz przybliżyć istotę kształtowania zespołowości w organizacji. Osiągnięcie takiego celu wymaga:a) usystematyzowania pojęć związanych z problematyką grupy, zespołu i pracy grupowej oraz zespołowej w organizacji;b) omówienia procesu kształtowania zespołowości w organizacji;c) przedstawienia trudności stojących przed współczesnymi grupami i zespołami wraz ze wskazaniem kierunku poszukiwania rozwiązania;d) zaprezentowania przykładu działań praktycznych pozwalających na pracę zespołową nad projektem. Przyjęte cele szczegółowe wyznaczają sposób uporządkowania treści. Monografia składa się z czterech rozdziałów, a także wprowadzenia i zakończenia oraz bibliografii i spisu rzeczy (tabel i rysunków). Wszystkie rozdziały mają charakter teoretyczny i opierają się na odpowiednio wyselekcjonowanej oraz poddanej krytycznej analizie polskiej i zagranicznej literaturze przedmiotu (opracowania zwarte, artykuły naukowe). Niektóre fragmenty monografii wzbogacono aktualnymi przykładami, zaczerpniętymi z dostępnych raportów z badań przeprowadzanych przez różne instytucje (krajowe i zagraniczne) oraz z zasobów internetowych opracowywanych przez praktyków biznesu (np. omówienie aplikacji obecnie wykorzystywanych w pracy zespołowej). Autorski dobór treści i sposób jej prezentacji porządkuje i uzupełnia dotychczasową wiedzę z zakresu nauki o zarządzaniu i jakości w podjętej tematyce. Ze wstępu
Odkąd człowiek stał się zdolny dokonać refleksji nad samym sobą, zawsze stawiał sobie pytanie o samego siebie, o swoje miejsce w świecie i o swoje przeznaczenie. Śledząc dzieje myśli ludzkiej, znaleźć możemy wiele różnych odpowiedzi dotyczących tych zagadnień. Zależały one nie tylko od sposobu postrzegania samego siebie, ale i od uwarunkowań społeczno-kulturowych, w kontekście których te pytania stawiano, a wreszcie także od systemów i założeń myślowych, w ramach których starano się na te pytania odpowiedzieć. Współczesna antropologia odziedziczyła po tych refleksjach wiele koncepcji opisywanych łacińskimi formułami. W każdej z nich znaleźć możemy jakieś specyficzne cechy przypisywane człowiekowi, traktowane jako jego wyróżnik pośród innych żywych stworzeń. Człowiek jest zatem określany: Homo habilis, Homo sapiens, Homo creator, a więc jako istota zdolna myśleć i tworzyć. Uszczegółowiając specyficznie ludzkie zdolności, nazwać go można: Homo symbolicus, Homo grammaticus, Homo loquens, Homo pictor. Wszystkie te określenia przynależą do konkretnych systemów językowych i kulturowych. Jako istotę zdolną dokonywać autorefleksji i przemyśleń nad samym sobą nazwać go możemy również Homo excentricus. Człowiek bawi się i śmieje, jest więc też odpowiednio Homo ludens i Homo ridens. Cierpi i bywa niemądry, a zatem jest też Homo patiens i Homo inspiens. Jest też Homo loquax, gdyż posiada zdolność mowy i bywa wymowny. Z drugiej strony człowiek nie jest samotną wyspą. Osadzony jest i funkcjonuje w konkretnej społeczności, buduje relacje międzyludzkie, przejawia określony stosunek do innych żywych istot oraz świata nieożywionego, tworzy i udziela się wobec innych.
Niniejsza książka jest próbą poszukiwania możliwości wsparcia w procesie edukacyjno- -terapeutycznym dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Ma stanowić inspirację do refleksji nad procesem inkluzji edukacyjnej i społecznej jako możliwości wyrównywania szans wszystkim ludziom we współczesnym świecie w tym dzieciom ze wspomnianym stopniem niepełnosprawności. Tytułowa analiza wybranych propozycji wspomagania rozwoju ma się stawać podpowiedzią w ukierunkowaniu działań pedagogów w edukacji i terapii inkluzyjnej dostępnej i przystosowanej dla wszystkich zróżnicowanych odbiorców (w tym dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim). Z wprowadzenia
Głównym celem tej monografii jest przedstawienie relacji/powiązań między przemyślaną praktyką edukacyjną a rozwojem (za)angażowania społecznego młodzieży. Zaangażowanie społeczne jest uwarunkowane wieloczynnikowo i może objawiać się na wiele sposobów i w postaci różnych paradoksów i temu poświęcono pierwszy rozdział monografii. Zaangażowanie jest powiązane z zaufaniem i uzależnione od doświadczeń społecznych. Niezwykle ważne jest to, jaki światopogląd leży u podstaw pedagogicznego myślenia nauczycieli, jaka pedagogika tworzy fundamenty praktyki edukacyjnej angażującej społecznie i o tym traktuje rozdział drugi monografii. Istotne jest też to, jak nauczyciele i pedagodzy postrzegają złożone problemy społeczne i siebie jako inicjatorów zmian. Czy potrafią działać zespołowo i podejmować wspólne działania? Nadzieję niosą zaangażowani nauczyciele i pedagodzy w realizację przemyślanych programów uczenia się i projektów społecznych. Istnieje już wiele bardzo dobrych praktyk i jest z czego czerpać, ponieważ zaangażowani społecznicy chętnie dzielą się zasobami i publikują efekty swoich działań w sieci, czego dowodzę w trzecim rozdziale tej monografii. Szkoła jest nadal znaczącym miejscem rozwoju, w którym młode pokolenia przez co najmniej 12 lat obowiązkowej edukacji mają okazję do rozwoju wielu ważnych umiejętności społecznych. To miejsce wyjątkowe z wielu powodów współcześnie, ponieważ to głównie tu przez pięć dni w tygodniu nawiązują relacje, komunikują się i poznają obszary profesjonalnej wiedzy, uczestnicząc aktywnie w świecie życia. Dla wielu młodych szkoła to jedyne miejsce spotkań z rówieśnikami i nawiązywania bliskich relacji. Warto wiedzieć, kim są uczniowie, w jakich środowiskach żyją na co dzień. Podwaliny zaangażowania społecznego młodzieży tworzone są już we wczesnym okresie ich życia dzięki określonym wzorom zachowań i kluczowym wartościom poznawanym w znaczących środowiskach wychowawczych. Ważne jest, by młodzi mieli okazję do poznawania siebie i rozwijania własnych potencjałów dzięki uczeniu się w działaniu w środowiskach edukacyjnych z kulturą zaufania, otwartą na zaangażowaną współpracę z różnymi grupami społecznymi i promującą aktywizm społeczny. Pragnę jednak podkreślić, że edukacja zaangażowana społecznie nie może być realizowana w oderwaniu od życia społecznego. Szkoła nie jest bezludną wyspą, jest położona w określonym środowisku z całym dobrodziejstwem problemów, wyzwań i zasobów społecznych.
Z wprowadzenia
Badanie i zrozumienie zjawisk związanych z zagadnieniami dotyczącymi marketingu miast i regionów przyczynia się do skuteczniejszego zarządzania jednostkami samorządu terytorialnego, promowania rozwoju lokalnego oraz zwiększania atrakcyjności miejsc dla różnych grup interesariuszy. Miasta i regiony konkurują ze sobą o inwestorów, mieszkańców, pracowników oraz turystów. Poprawa wizerunku i odpowiednia promocja unikalnych cech danego miejsca przyciągają inwestycje, przedsiębiorców i nowych mieszkańców, co z kolei wpływa pozytywnie na wzrost gospodarczy i jakość życia. Skuteczne zarządzanie wizerunkiem pozwala kontrolować narrację i budować pozytywny, spójny obraz miejsca. Aktywne zaangażowanie społeczności w kształtowanie swojego otoczenia przyczynia się do większej satysfakcji mieszkańców z życia w danym miejscu. W dobie cyfrowej komunikacji, wykorzystanie narzędzi internetowych i mobilnych staje się kluczowe dla skutecznego docierania do różnych grup odbiorców. Zrozumienie tych nowoczesnych trendów jest istotne dla efektywnej promocji miejsc.
Geometrię we wczesnej edukacji z powodzeniem możemy nazwać wstępem do geometrii. W przedszkolu i w pierwszych latach nauki szkolnej dzieci zapoznają się z pewnymi terminami geometrycznymi, takimi jak np. trójkąt, kwadrat, koło czy prostokąt. Badają wybrane relacje między tymi obiektami, porównując dostrzeżone przez siebie własności. Jednak na tym etapie nie możemy mówić, że wymienione pojęcia zostały ukształtowane w sensie matematycznym. Dzieci dopiero rozpoczynają swoją przygodę z geometrią, bo rozumienie tych terminów jako nazw pewnych kształtów nie jest tym samym, co rozumienie abstrakcyjnych pojęć geometrycznych. Niniejsza propozycja, druga z cyklu Matematyka dla pedagogów, nie jest próbą ujęcia zagadnień geometrycznych w postaci formalnego kursu o charakterze dedukcyjnym. Zaproponowany przeze mnie układ treści bliższy jest globalno-dedukcyjnej organizacji materiału (Konior, 1973, s. 233). Polega to m. in. na tym, że opisywanie zagadnień geometrycznych zaczynam od niewielkiej liczby pojęć pierwotnych i ich własności (aksjomatów). To na ich podstawie buduję kolejne, a to wszystko w formie rozpakowywania zagadnień, które wynikają z siebie wzajemnie albo stanowią swoje uzupełnienie. Wybrany przeze mnie sposób prezentacji zagadnień matematycznych z zakresu geometrii ma pomóc czytelnikom usystematyzować zagadnienia ze świata elementarnej geometrii szkolnej. Z wprowadzenia
Marketingowa reorientacja władz lokalnych i regionalnych jest procesem długotrwałym, wymagającym nowego spojrzenia na miejsce i role klientów (interesantów), zmiany priorytetów i warunków zaspokajania ich potrzeb i oczekiwań, wprowadzenia nowych procedur postępowania i akceptacji nowych form współpracy i partnerstwa. Dlatego też rozpoznanie, jak zachowują się współcześni nabywcy wybranych produktów oferowanych przez miasta, gminy i regiony, jakie cechy produktów są dla nich priorytetowe, jak oceniają działania podmiotów odpowiedzialnych za ofertę podażową w miastach i regionach, czy i ewentualnie jak można oddziaływać na ich zachowania nabywcze w kontekście realizacji idei marketingu terytorialnego, jest najważniejszym założeniem niniejszej pracy.
Publikacja przeznaczona jest dla wielu środowisk, przede wszystkim dla przedstawicieli sfery nauki zainteresowanych problematyką marketingu terytorialnego, a w szczególności omawianych przez autorów produktów terytorialnych – turystycznego, transportowego i kulturalnego, menedżerów zarządzających miastami, aglomeracjami, gminami i województwami oraz organizacjami współpracującymi z jednostkami samorządu terytorialnego, jak również dla studentów, dla których omawiane kwestie są istotne.
Ze wstępu
Postać Ernesta Adama jest znana przede wszystkim badaczom zajmującym się dziejami Lwowa, jego aktywność publiczna związana była bowiem nierozerwalnie z miastem nad Pełtwią, również historykom oświaty ze względu na udział w utworzeniu i działalność w Towarzystwie Szkoły Ludowej, także jako organizatora polskiego szkolnictwa zawodowego (handlowego). Niewiele natomiast wiadomo o jego pracy społecznej, organizowaniu różnych form pomocy dla dzieci i młodzieży, wspieraniu emancypacji kobiet oraz ich aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i gospodarczym. Podobnie słabo prezentuje się wiedza na temat działalności finansowej i gospodarczej Adama. Fakt ten musi budzić zdumienie, ponieważ wiele przedsięwzięć ekonomiczno-finansowych w Galicji przed wybuchem Wielkiej Wojny powiązanych było z osobą Adama, w latach Drugiej Rzeczypospolitej był jednym z uznanych bankowców, także z epizodem kierowania Polską Krajową Kasą Pożyczkową. Zdaniem jego pierwszego biografa, Ernest Adam był „najtęższym umysłem finansowym” w Galicji. Należy również pamiętać o jego działalności parlamentarnej, spółdzielczej i redaktorskiej. Pomimo to, poza hasłami słownikowymi o różnej zresztą objętości , pisano o nim jedynie okazjonalnie.
Prezentowana publikacja jest przede wszystkim opowieścią o aktywnym człowieku i czasach, w których dane było mu żyć na przełomie XIX i XX stulecia, w dwóch zasadniczo od siebie odmiennych epokach historycznych: w latach niewoli, pod austriackim zaborem, i w niepodległej Drugiej Rzeczypospolitej. Książka ta syntetyzuje typ biografii klasycznej z pretekstową. Bohater jest tutaj wrośnięty w zachodzące wówczas przeobrażenia gospodarcze, społeczne, kulturowe i procesy historyczne. Jego losy stanowią jednocześnie okazję do zarysowania różnorodnych zagadnień i problemów (zdepersonalizowanych) szerszego tła, wykraczającego poza ścisłe ramy „czystej biografii”, działalności instytucji, organizacji i stowarzyszeń.
Ze wstępu
Przez wiele lat uczyłam studentów, jak poprowadzić lekcję wychowania fizycznego, by uczniowie po jej zakończeniu byli zmęczeni, ale zadowoleni. Gdy rozpoczynałam swoją zawodową drogę, podwórka były pełne dzieci, trzepaki służyły jako wspaniały przyrząd gimnastyczny, a popołudniowe zajęcia sportowe w szkole cieszyły się olbrzymim zainteresowaniem. Wiosnę sygnalizowała nie tylko budząca się do życia przyroda, ale i gwar za oknami. Dzieci dorastały w kontakcie z naturą, a nieliczne programy telewizyjne dla nich przeznaczone nie były konkurencją dla wspólnych zabaw z kolegami. Mimo że w tygodniowym planie lekcji były tylko dwie godziny wychowania fizycznego, uczniowie byli sprawniejsi od swoich współczesnych rówieśników. Dzisiejsza szkoła bardzo różni się od tego, co pamiętamy sprzed kilkunastu czy kilkudziesięciu lat. Ewolucji w szkole musiała towarzyszyć rewolucja w kształceniu przyszłych nauczycieli wychowania fizycznego. Dzisiaj muszą podołać znacznie trudniejszym zadaniom. Aktywne spędzanie czasu wolnego, czyli całożyciowa aktywność fizyczna, do której mamy przygotować ucznia, jest często nieakceptowana przez dzieci, młodzież i dorosłych. Inne, atrakcyjniejsze propozycje są bardzo silną konkurencją. Niestety, często osoby, które powinny być naszymi sprzymierzeńcami, czyli rodzice i inni nauczyciele, wykazują się w tej kwestii zupełnym brakiem zrozumienia. Choć mamy świadomość roli ruchu w prawidłowym rozwoju ucznia, to często jest to wiedza tylko teoretyczna, która nie znajduje odzwierciedlenia w codziennym życiu. Król Krainy Bezruchu włada coraz większym królestwem! Zatem rolą nauczycieli akademickich prowadzących zajęcia ze studentami z dydaktyki wychowania fizycznego jest wyposażenie ich w taki bagaż umiejętności, by byli w stanie przekonać uczniów, że zabawa ruchem to jedna z najwspanialszych form spędzania czasu wolnego. W tym podręczniku chciałabym się podzielić z czytelnikami nie tylko wiedzą niezbędną do opanowania treści kształcenia z dydaktyki wychowania fizycznego, ale także swoim wieloletnim doświadczeniem swoją karierę zawodową zaczynałam jako nauczyciel wychowania fizycznego w szkole podstawowej i ponadpodstawowej, a w następnych latach zajmowałam się kształceniem przyszłych nauczycieli, instruktorów i trenerów. Danuta Umiastowska
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
