Teoria zróżnicowanej integracji, czyli dyferencjalizm, w punkcie incepcyjnym uznaje wystąpienie sytuacji, w której nie wszyscy członkowie UE chcą lub są w stanie poczynić postępy w tym samym tempie, sposobie implementacji wymogów lub w tych samych obszarach polityki. Zróżnicowana integracja pozwala na elastyczność procesu integracji, uwzględniając różnorodne potrzeby i preferencje państw członkowskich. DI asymetrycznie nakłada się (asymmetrical overlapping) na integrację jednolitą, gdyż państwa członkowskie uczestniczą w inicjatywach integracyjnych w różnym stopniu i w różnych obszarach polityki, co prowadzi do złożonego i asymetrycznego wzorca integracji. Asymetryczne nakładanie się oznacza, że nie wszystkie państwa członkowskie UE uczestniczą (dobrowolnie lub przymusowo) w sposób jednolity lub równy we wszystkich obszarach polityki. Dlatego też pojawiają się nakładające się inicjatywy (overlapping initiatives), które występują, gdy różne grupy państw członkowskich angażują się w inicjatywy integracyjne, które mogą nie obejmować całej Unii. Prowadzi to do sytuacji, w której jednocześnie istnieje wiele projektów integracyjnych, tworząc złożoną sieć współpracy, które mogą nakładać się (np. terytorialnie) na siebie przez fakt, że niektóre z państw będą należeć do kilku takich inicjatyw (assymetrical participation), ale do innych nie przystępują. Występowanie zróżnicowanej integracji w postaci asymetrycznego nakładania tworzy złożoną strukturę zarządzania w UE. Podejmowanie decyzji obejmuje koordynację między uczestniczącymi państwami, co może prowadzić do różnych zestawów zasad i obowiązków dla różnych grup państw. Chociaż zróżnicowana integracja zapewnia elastyczność, stwarza również wyzwania związane ze spójnością w UE. Asymetryczne wzorce partycypacji mogą rodzić pytania o długoterminową jedność i efektywność projektu integracyjnego. Ze wstępu
Lekarz uzdrowiska to jeden z podstawowych i zarazem niebywale swoistych organów kształtujących się i działających w ramach organizacji administracji sprowadzającej się do zarządzania sprawami miejscowości mających status uzdrowiska. Instytucja ta sięga odległych tradycji, a na jej rozwój miały wpływ zachodzące w Polsce w różnych okresach zmiany ustrojowo-polityczne. W tym czasie formowały się odmienne modele strukturalne administracji państwa, co miało istotny wpływ na przemiany zachodzące w sprawach dotyczących administrowania i zarządzania zdrowiem. Bez względu na różne nazewnictwo stosowane w ustawodawstwie na określenie tego lekarza, nazywanego miejscowym (zdrojowym, kąpielowym, klimatycznym), kolejno miejscowym (uzdrowiskowym) czy wreszcie naczelnym lekarzem uzdrowiska, niewątpliwie cechą wspólną jest miejsce (obszar) jego działania, czyli uzdrowisko, i ściśle związana z nim specyficzna forma leczenia, czyli lecznictwo uzdrowiskowe. Celem autorki niniejszej monografii jest analiza i ocena regulacji prawnych dotyczących statusu prawnego specyficznej instytucji lekarza uzdrowiska, spełniającego odpowiednie wymagania kwalifikacyjne i będącego jednocześnie organem administracji. W literaturze prawniczej, zwłaszcza aktualnej, zbyt mało uwagi poświęcono tej problematyce. Na rynku wydawniczym brak jest kompleksowego opracowania w tym zakresie. Z tej choćby przyczyny wydaje się zasadne ukazanie pozycji i roli tego lekarza na poszczególnych etapach ewolucji modelu organizacyjnego miejscowości, w której znajduje się uzdrowisko. Pod tym ostatnim terminem niezależnie od przyjętych w różnych okresach obowiązywania legalnych definicji uzdrowiska należy rozumieć obszar danej miejscowości, na terenie której jest prowadzone lecznictwo uzdrowiskowe będące formą leczenia ludzi. Obszar ten jest wydzielony w celu wykorzystania i ochrony znajdujących się na nim naturalnych surowców leczniczych, a leczenie jest prowadzone w specjalnie przystosowanych do tego zakładach leczniczych określanych wraz z upływem czasu i ewolucją regulacji prawnych w tym zakresie jako zakłady lecznictwa uzdrowiskowego. Ze wstępu
Rynek usług telekomunikacyjnych (RUT) jest wyspecjalizowany w świadczeniu usług informacyjno-komunikacyjnych. Początkowo dysponował sieciami pozwalającymi na świadczenie tradycyjnych usług przesyłu informacji, takich jak usługi głosowe i SMS-y. W następstwie szybko dokonującego się postępu technicznego, tradycyjne sieci telekomunikacyjne zaczęto w coraz szerszym stopniu zastępować nowoczesnymi sieciami informacyjno-komunikacyjnymi, co pozwoliło poszerzyć ofertę tradycyjnych usług informacyjno-komunikacyjnych o innowacyjne usługi umożliwiające przesył głosu, danych i obrazów. Współczesna infrastruktura sieciowa i kompetencje operatorów telekomunikacyjnych pozwalają nie tylko na wymianę informacji między osobami, ale także między osobami i obiektami, oraz między obiektami (tzw. internet rzeczy). Rozbudowywanie nowoczesnych sieci informacyjno-komunikacyjnych jest realizowane już nie tylko przez operatorów telekomunikacyjnych, ale także przez innych operatorów dysponujących własnymi sieciami, np. operatorów internetowych. Prowadzi to do ważnych przekształceń w strukturze operatorów świadczących usługi informacyjno-komunikacyjne, strukturze sieci i świadczonych usług informacyjno-komunikacyjnych oraz w strukturze popytu zgłaszanego na usługi informacyjno-komunikacyjne. Można więc mówić o swoistym megatrendzie w przekształceniach RUT. Oznacza to, że w odniesieniu do RUT pojawiają się liczne nowe zagadnienia wymagające rozpoznania i rozwiązania. Ze wstępu
Recenzowana książka w warstwie poznawczej (podjętych badań i oryginalności stawianych tez) jest udaną próbą naukowego włączenia się w dyskusję nt. realiów władzy miejskiej. Czytelnik dowiaduje się, kto rzeczywiście rządzi () jak wygląda stopień formalizacji horyzontalnych relacji władzy miejskiej. Należy docenić wartość empiryczną tomu, który pozwala z perspektywy uczestnika samorządowca poznać kulisy działań i relacje między przedstawicielskimi organami władzy (). Praca pozwala na poznanie specyfiki swego rodzaju spektaklu władzy lokalnej. Innymi słowy, umożliwia odbiorcom pełniejszą i bardziej wnikliwą analizę, dzięki której możliwe jest ustalenie strategii postępowania samorządowców. Czy ,,zasoby mobilizowane przez burmistrza/prezydenta są umocowane w sieciach inkluzywnych, jawnych, gwarantujących pluralizm, czy też w sieciach ekskluzywnych, nie do końca przejrzystych, budujących pozycję burmistrza/prezydenta w centrum powiązań, gdzie kolejne zwycięstwa wyborcze pozwalają na dalsze wzmacnianie władzy. W publikacji ukazano różne płaszczyzny działania władz miejskich, np. przychylność prezydenta dla deweloperów, kwestie opozycji lokalnej, stylu przywództwa, osobowości liderów, upartyjnienia samorządu (). Książka to ciekawe wydawnictwo prezentujące uwarunkowania i mechanizmy związane z procesem podejmowania decyzji i działaniem lokalnych liderów politycznych. Publikacja będzie ważnym wydarzeniem zarówno w środowisku teoretyków, jak i praktyków. Z pełnym przekonaniem rekomenduję wydanie tomu. Z recenzji prof. Katarzyny Kuć-Czajkowskiej
Na strukturę książki składają się wstęp, pięć rozdziałów oraz zakończenie, a także dokumentacja związana z realizacją badań. Rozdział pierwszy poświęcono zagadnieniom dotyczącym satysfakcji klientów. Zdefiniowano kluczowe pojęcia, zidentyfikowano główne źródła satysfakcji klientów, zaprezentowano też różne metody pomiaru i oceny satysfakcji klientów stosowane w praktyce. Rozdział drugi stanowi przegląd literatury i poglądów na temat powstania i skutecznego działania centrów usług wspólnych. Przedstawiono zarówno determinanty rozwoju samego sektora, jak i czynniki wpływające na skuteczne działanie poszczególnych organizacji SSC. W rozdziale trzecim omówiono szczegółowo pojęcie kompetencji pracowników, jak również, na podstawie zgromadzonych raportów i analiz, zaprezentowano przegląd badań dotyczących rozwoju kompetencji. Kierunek analiz uwzględniał prognozowane trendy związane z kompetencjami w sektorze SSC. W rozdziale czwartym opisano metodykę badań. Przedstawiono również metody wykorzystane do pozyskiwania danych empirycznych oraz do analizy materiału badawczego, w tym system Atlas.ti. Rozdział piąty zawiera prezentację wyników oraz wnioski z przeprowadzonych badań. Główne konkluzje sformułowane zostały w odniesieniu do postawionych pytań badawczych. Realizując główny cel badań, zaproponowano koncepcję rozwoju kompetencji pracowników centrum usług wspólnych zawierającą praktyczne rekomendacje wdrożenia działań na rzecz wzrostu satysfakcji klientów. W zakończeniu podsumowano kluczowe rozważania oraz oceniono realizację założonych celów. Odniesiono się również do ograniczeń zrealizowanego postępowania badawczego, a także nakreślono dalsze kierunki badań.
Życie jest ciągłością stanów przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Człowiek w tym continuum nie jest przypadkowym przechodniem, bowiem swoim życiem pozostawia ślad w pamięci i doświadczeniu osób i pokoleń. Ślady te mogą być pozytywne lub negatywne w zależności od tego, czy były efektem czynionego dobra, czy też zła moralnego.
Mistrzowie, autorytety i wzory pozostawiają echa dobrych czynów. Mistrz i autorytet są jednocześnie wzorami, natomiast wzór nie musi urosnąć do rangi autorytetu czy mistrza. Łączy je natomiast to, że osoby będące dla innych wzorami, autorytetami lub mistrzami kierują się w swoim życiu pożądanymi wartościami i przekonaniami. Dlatego można uznać, że wychowanie jest bez nich niemożliwe. Skuteczność procesu wychowania implikuje odwołanie się do wzorów. Człowiek – bez względu na wiek – ma naturalną potrzebę obserwowania i powtarzania zachowań określonych wzorów. Przygotowana monografia jest konsekwencją spotkania, przez autorów przedłożonych tekstów, w wymiarze bezpośrednim lub pośrednim – wzorów, autorytetów i mistrzów życia oraz pracy. Poznali wielkość a także pokorę tych osób i zdecydowali się na wskazanie wartości, którymi się kierowały.
Z wprowadzenia
W pierwszym zdaniu autor chciałby uspokoić tych czytelników, którzy po lekturze mogliby odczuwać pewien niedosyt z powodu braku wiadomości np. o tym, ile płyt Maanamu zrecenzowano w piśmie, o przyczynach zmian w składzie King Crimson, losach The Rolling Stones oraz jego członków (zwłaszcza po zawieszeniu działalności), recepcji twórczości Dezertera przez redakcję i współpracowników, poszukiwaniach artystycznych Davida Bowie czy wokalistkach, które były najbardziej popularne na scenie metalowej w latach osiemdziesiątych. Otóż odpowiedzi na te i wiele innych pytań będzie można znaleźć w pracy podsumowującej drugą część badań nad Magazynem Muzycznym, opartych na analizie zawartości treści, obejmującej problematykę sensu stricto muzyczną. Już na obecnym etapie jej zaawansowania nie ulega wątpliwości, że w przekroju całej historii tytułu rock, wraz z odmianami, podgatunkami czy nurtami z nim spokrewnionymi, stanowiły jego rdzeń i meritum. Jednak w piśmie dużo miejsca zajmowały także kwestie tzw. okołomuzyczne, publicystyka dotycząca kondycji branży muzycznej, poziomu edukacji muzycznej w Polsce, ewolucji jazzu czy wyzwań stojących przed środowiskiem promotorów tej formy wypowiedzi artystycznej w czasach rosnącego zainteresowania (głównie młodzieży) gatunkami powstałymi w drugiej połowie XX w., przede wszystkim wspomnianym rockiem. Taka dualna, eklektyczna, mozaikowa postać periodyku, wraz z zamiarem wyznaczenia punktu ciężkości, osi, polemiki toczącej się na łamach ówczesnej prasy tego segmentu, o której obecnie w zasadzie nic nie wiadomo, wymusiły przygotowanie monografii dwutomowej.
Objawiona już w Starym Testamencie, a w sposób najdoskonalszy i pełny w Jezusie Chrystusie, tajemnica Bożego miłosierdzia jest głęboko wpisana w historię ludzkości. Dobrze była znana wszystkim pokoleniom ludzi Starego Przymierza i nie mniej żywą jej świadomość mają pokolenia Nowego Przymierza. Nie zawsze jednak stanowiła dla człowieka najważniejsze kryterium jego wyborów i działań. Na przestrzeni wieków człowiek niejednokrotnie okazywał swoją niewierność Bożemu miłosierdziu, która zawsze – jak każda niewierność – godziła w jego bytowanie i zagrażała jego spełnieniu się zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i wspólnotowym. Nie brakowało jednak osób, które budziły świadomość tej niewierności człowieka i przywoływały go do kierowania się i życia na co dzień tym właśnie miłosierdziem.
Taką osobą na początku ubiegłego stulecia była siostra Faustyna Kowalska ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, która przypomniała współczesnemu człowiekowi, uwikłanemu w złu, a przez to zagrożonemu bezsensem i rozpaczą istnienia, odwieczną prawdę o bezgranicznej miłości miłosiernej Boga do niego. Jej orędzie miłosierdzia zawarte w Dzienniczku przyczyniło się nie tylko do ożywienia moralno- -duchowego i modlitewnego ludzi, ale stało się także przedmiotem wnikliwych badań teologów, wśród których w szczególny sposób zapisał się ksiądz Michał Sopoćko, dzisiaj błogosławiony.
W pierwszym rozdziale zostanie ukazany historyczny wymiar osoby Jezusa Chrystusa w nauczaniu św. Jana Pawła II. Papież był świadom, że nie tylko w przeszłości, ale i dziś pojawiają się błędy dotyczące historycznego istnienia Jezusa Chrystusa, Jego narodzin, śmierci i zmartwychwstania, na które w swoim magisterium starał się odpowiedzieć. W rozdziale drugim przedstawiono Jezusa Chrystusa jako jedynego Odkupiciela człowieka w nauczaniu Jana Pawła II. Punktem wyjścia jest nauczanie Soboru Watykańskiego, zwłaszcza konstytucji Gaudium et spes nr 22, które papież rozwinął w swojej pierwszej encyklice Redemptor hominis. Rozdział trzeci dotyczy Kościoła Jezusa Chrystusa. Jana Pawła II spojrzenie na Kościół ukształtowało się w czasie Soboru Watykańskiego II i w okresie posoborowym, co wyraziło się w czasie jego pontyfikatu w promocji synodalności, postawieniu akcentu na rozumieniu Kościoła jako komunii, a co za tym idzie – na eklezjologii eucharystycznej oraz na wezwaniu wierzących do nowego zapału misyjnego i ewangelizacyjnego. W rozdziale czwartym przedstawiono nauczanie papieża na temat dwóch osób najbliższych Jezusowi w czasie Jego ziemskiego życia: Maryi i Józefa, którym papież poświęcił dwie encykliki: Redemptoris Mater – Matka Odkupiciela i Redemptoris Custos – Opiekun Odkupiciela. Rozdział piąty nosi tytuł Chrystus Odkupicielem ludzkiej płciowości i dotyczy tej części nauczania Jana Pawła II, którą niekiedy nazywa się w skrócie „teologią ciała”. Kwestia ta jest związana z rozumieniem miejsca kobiety w świecie i w Kościele, z ruchem feministycznym i żądaniami kapłaństwa kobiet oraz z relacją mężczyzny i kobiety w małżeństwie sakramentalnym, w której ludzka płciowość doznaje rzeczywiście odkupienia. W rozdziale szóstym omówiono spotkanie chrześcijaństwa z innymi religiami i jedyności zbawczej Jezusa Chrystusa. Jest to temat bardzo aktualny, zważywszy na obecność przedstawicieli wielu religii również w naszym kraju. Jan Paweł II podkreślał, że należy ze sobą łączyć misję głoszenia Jezusa Chrystusa jako jedynego Zbawiciela z dialogiem międzyreligijnym, który także jest częścią ewangelizacji.
Niniejszy skrypt Immunologia w praktyce – kompendium do ćwiczeń laboratoryjnych z immunologii, immunoonkologii i wirusologii opracowano z myślą o studentach, którzy pragną zgłębić praktyczne aspekty szeroko pojętej immunologii, immunoonkologii i wirusologii. Laboratoria są kluczowym miejscem nauczania tych dyscyplin, co pozwala nie tylko na zrozumienie teoretycznych podstaw, ale także rozwój umiejętności technicznych, niezbędnych w pracy badawczej i klinicznej.
Każdy rozdział niniejszego kompendium zawiera starannie zaplanowane ćwiczenia, które krok po kroku prowadzą przez najbardziej kluczowe techniki stosowane w nowoczesnych laboratoriach immunologicznych i wirusologicznych. Dzięki różnorodności metod, począwszy od podstawowych badań nad morfologią i funkcjonowaniem układu odpornościowego, po zaawansowane techniki wykorzystywane w badaniach nad nowotworami i wirusami, kompendium to stanowi solidny fundament do praktycznej nauki w tych dziedzinach. Ćwiczenia zawarte w kompendium opracowano w taki sposób, aby stopniowo wprowadzać studenta w świat immunologii praktycznej.
Autorzy
Praca niniejsza kontynuuje i dopełnia tom poświęcony Sterowi. Dwutygodnikowi dla spraw wychowania i pracy kobiet ukazującemu się we Lwowie w latach 18951897 pod redakcją Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit . Zachowuje podobną, trójdzielną strukturę, a każda z części może być traktowana jak autonomiczna całość. Część pierwsza, opisowa, poświęcona jest genezie, strukturze, programowi i gronu współpracowników Steru. Organu równouprawnienia kobiet ukazującego się w Warszawie w latach 19071914 pod redakcją Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit i Józefy Bojanowskiej. Część druga, antologijna, zawiera wybór reprezentatywnych i najciekawszych z punktu widzenia współczesnych czytelników materiałów opublikowanych na łamach Steru. Część trzecia to bibliograficzne zestawienia jego zawartości. Najważniejszym celem książki, w kontekście obszernego, a zreferowanego poniżej stanu badań, jest ekapitulacja wiedzy o warszawskim Sterze, przyjazna zarówno profesjonalnym odbiorcom z kręgów akademickich, jak i miłośnikom historii polskiego ruchu i czasopiśmiennictwa mancypacyjnego początku XX wieku. Cele poboczne to: umieszczenie wiedzy o Sterze w szerszym kontekście opublikowanych już zestawień bibliograficznych dotyczących polskiej prasy postępowej lat rewolucyjnych i porewolucyjnych w Królestwie Polskim2 oraz uzupełnienie antologii polskiej publicystyki emancypacyjnej epoki zaborów o realizacje innych gatunków piśmiennictwa ruchu kobiecego w tym okresie. Jako poszerzone wprowadzenie do omawianych tu wydarzeń można uznać wcześniejszą monografię poświęconą działalności społecznej i aktywności publicystycznej Kuczalskiej-Reinschmit i Bojanowskiej w okresie między zamknięciem Steru lwowskiego oraz otwarciem Steru warszawskiego. Ze wstępu
Książka skupia się na analizie praw pacjentów na tle polskiego systemu ochrony zdrowia. Omawia, jak te prawa są interpretowane i stosowane przez lekarzy i pacjentów, uwydatniając różnice między teorią a praktyką. Porusza tematykę praw pacjenta, dysfunkcje systemu zdrowia, nierówności w dostępie do świadczeń zdrowotnych, a dodatkowo wpływ pandemii COVID-19 na system ochrony zdrowia. Koncentruje się na rozważaniach teoretycznych oraz wynikach badań empirycznych, podkreślając znaczenie świadomości prawnej pacjentów i lekarzy w kontekście dostępu do opieki zdrowotnej. Autorzy analizują, jak prawa pacjenta są postrzegane i wdrażane przez lekarzy i pacjentów, oraz biorą pod uwagę różnorodne modele ochrony zdrowia funkcjonujące w Unii Europejskiej, aby zrozumieć, jak te modele wpływają na system ochrony zdrowia, na jego efektywność i realizację praw pacjenta. Publikacja ta, ukazując złożoność i wielowymiarowość problematyki prawnej i socjologicznej związanej z ochroną zdrowia, może być cennym źródłem wiedzy dla studentów, badaczy, praktyków oraz decydentów zainteresowanych polskim systemem ochrony zdrowia. Łączy w sobie teoretyczne ramy socjologii medycyny z praktycznymi wynikami badań, co stanowi o jej szczególnym charakterze. Celem autorów jest wypełnić pewną lukę w dostępnej literaturze przez zaproponowanie nowej perspektywy i głębszego zrozumienia podstawowych problemów współczesnego systemu ochrony zdrowia. Ze wstępu
Niniejsza monografia, pt. Problem relacji paternalizmu prawnego do zagadnienia sprawiedliwości naprawczej (w prawie karnym). Analiza filozoficznoprawna, klasyfikująca się jako praca z zakresu nauk prawnych, a ściśle z filozofii prawa, dotyczy przede wszystkim reintegracyjnej koncepcji sprawiedliwości naprawczej i paternalizmu oraz etyki troski. Podstawą rozważań jest analiza pojęć związanych ze sprawiedliwością naprawczą i paternalizmem (jak sprawiedliwość, miłosierdzie, troska i inne) oraz ich funkcjonowania w prawoznawstwie filozofii prawa. Warto zaznaczyć, że monografia dotyczy takiej koncepcji sprawiedliwości naprawczej, która w pierwszym rzędzie odnosi się do spraw karnych do takiego obszaru idea sprawiedliwości naprawczej została zaprojektowana, z tym zastrzeżeniem, że jej podłożem aksjologicznym jest szczególna negatywna ocena klasycznego ujęcia przestępstwa i kategorii karnistycznych. Owszem, prawo karne może zapożyczać elementy tej idei, ale tylko częściowo. Jest to praca mająca także pewne aspiracje w obszarze teorii legislacji wskazuje na wartości, cele, ogólne idee oraz wynikające z nich zasady ukształtowania instytucji prawnych sprawiedliwości naprawczej. Punktem wyjścia dla planowania polityki prawa jest wiedza o węzłowych aspektach wprowadzanej instytucji prawnej. Taką wiedzę ma dostarczać niniejsza praca. Planując cele i dobierając środki do ich realizacji w obszarze polityki prawa, trzeba dostrzegać ryzyka, wyzwania czy przeszkody społeczne i zagadnienia aksjologiczne. Właśnie w aksjologii, niczym w soczewce, skupiają się główne problemy filozofii prawa, do której niniejsza monografia zakresowo należy. Z przedmowy
Kiedyś Marcel Proust powiedział: „Miłość nie istnieje w sobie, ale w nas, jest naszym osobistym dziełem”. Nie sposób nie przyznać racji wielkiemu, francuskiemu pisarzowi, bo w sumie, kto „tworzy” miłość, jak nie my sami. Każdy bowiem ma swój obraz miłości utkany z własnych doświadczeń, przeżyć, podobnych symboli, znaków dostarczonych przez kulturę, w której żyje. I chociaż obraz ten jest uniwersalny, to jednak ma konteksty indywidualne. Każdy z nas tworzy swoją osobistą, specyficzna, unikalną opowieść o miłości, która pozwala nam zrozumieć, czego tak naprawdę chcemy, pragniemy. W książce na miłość patrzyłam z różnych perspektyw i kontekstów. Zawsze przez soczewkę „nauki”, czy to psychologii, czy socjologii innym razem osadzając moje rozważania w przeszłości – w historii. Czasami jednak to nie wystarcza. Ważne jest także to jak my patrzymy na miłość, jaką rolę odgrywa w naszym życiu, czy zawsze jest szczęśliwa. Czy kochanie to przywilej okresu dorastania, czy można także kochać będąc w pełni dojrzałym, mając za sobą bogaty bagaż życiowych doświadczeń? Na te i inne pytania, jak wygląda miłość w późnej dorosłości, starałam się znaleźć odpowiedź.
Celem monografii jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o poprawność implementacji dyrektywy 2015/2302 w zakresie przepisów regulujących odpowiedzialność odszkodowawczą organizatora usług turystycznych do polskiego porządku prawnego, i w tym kontekście ustalenie właściwej treści norm prawnych regulujących tę problematykę, a wynikających z przepisów ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych. Podstawową tezą badawczą jest supozycja (oparta na dotychczas przeprowadzonych badaniach), że regulacja zawarta w ustawie o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych nie odpowiada w pełni założeniom wynikającym z dyrektywy 2015/2302. Występująca w literaturze przedmiotu krytyka tej regulacji, w niektórych przynajmniej aspektach, jest jednak zbyt daleko idąca i nie uwzględnia wszelkich możliwych powiązań międzysystemowych (pomiędzy prawem międzynarodowym, unijnym i krajowym). Przy opracowywaniu monografii posłużono się metodą formalno-dogmatyczną, opierając się na analizie logiczno-językowej i prawnoporównawczej. Metoda komparatystyczna dotyczy nie tylko porównania przepisów dyrektywy z odpowiadającymi im postanowieniami ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, lecz także w ograniczonym zakresie z rozwiązaniami przyjętymi w innych systemach prawa. Ze wstępu
W ostatnich latach wyniki badań nauk behawioralnych, w tym ekonomii behawioralnej, wpłynęły na tradycyjne rozumienie procesów i wzorców podejmowania decyzji, funkcjonowanie rynków i prowadzenia polityki publicznej. Naukowcy i instytucje publiczne na całym świecie uznają, że lepsze zrozumienie ludzkich zachowań może poprawić politykę publiczną. Na podstawie badań z zakresu nauk behawioralnych starają się zrozumieć, dlaczego ludzie zachowują się w określony sposób, i wykorzystują te spostrzeżenia behawioralne (SB) do opracowywania, testowania i wdrażania rozwiązań behawioralnych w kwestiach politycznych. Monografia, którą czytelnik ma przed sobą, poświęcona jest głównie jednemu wycinkowi tego szerokiego problemu badawczego. W części teoretycznej opisuje zagadnienia przedstawiające nudge jako jedną z możliwości, którą polityka publiczna, patrząca na ludzi przez tzw. soczewkę behawioralną, pryzmat behawioralny (Ewart, 2020), może zastosować do zwiększenia swojego oddziaływania. Ponieważ w każdym przypadku o skuteczności polityki publicznej decydują odzew i reakcje ludzi, w części empirycznej pracy przedstawiono i przeanalizowano wyniki badań własnych przeprowadzonych w Polsce, które dotyczą poparcia dla tych instrumentów behawioralnej polityki publicznej (BPP). Z wprowadzenia
W pracy poruszono bardzo aktualne problemy. Publikacja skierowana jest do psychologów, pracowników ochrony zdrowia i samych zainteresowanych. Stanowi dowody naukowe dla podjęcia działań, które mogłyby przyczynić się do poprawy jakości życia i funkcjonowania kobiet z mutacją genetyczną BRCA.
Z recenzji prof. dr hab. n. med. i n. zdr. Elżbiety Grochans
W piątej już edycji projektu pod wspólnym tytułem Film. Historia i konteksty, chcielibyśmy się pochylić nad problematyką regionu prowincji (np. miast, miasteczek, wsi), widzianą przez pryzmat sztuki filmowej. Prowincja była jednym z głównych motywów omawianych w antropologii kulturowej (społecznej) i krytyce kultury od momentu formowania się społeczeństw. Wyrażało się to, choćby w micie o Saturnie, egzemplifikacji złotego wieku, idyllicznego momentu dziejowego, przed strąceniem w prze[1]paść, a więc wynalezieniem ognia przez Prometeusza. Jeden z efektów tych wyobrażeń często pojawia się jako wątek badań poświęconych literaturze pięknej, a więc opozycja miasto wieś (metropolia prowincja). Antyteza ta miała swoje korzenie już w starożytności, jednak rozwinęła się dopiero w średniowieczu i wczesnej nowożytności. Szczególnie w dobie romantyzmu i sentymentów romantycznych na przełomie XIX i XX wieku widziano w mieście symbol atomizacji, postępu technologicznego, zepsucia oraz rozmywania się więzi międzyludzkich. Z kolei prowincji przypisywano zupełnie inne wartości. Wieś postrzegano jako uosobienie czystości, życia zgodnego z naturą, silnych relacji międzyludzkich. Dostrzegali to także przedstawiciele nurtów twórczych egzystencjaliści czy parnasiści. Ze wstępu
Wiodącym tematem książki są zagadnienia ekonomiki transportu kolejowego rozpatrywane pod kątem inwestycji infrastrukturalnych. Uzupełniająco zaś włączono do rozważań zagadnienia inwestycji taborowych w sektorze kolejowym. Inwestycje taborowe w sektorze kolejowym są bowiem ściśle powiązane z inwestycjami infrastrukturalnymi ze względów techniczno-eksploatacyjnych. Określone parametry infrastruktury, takie w szczególności jak maksymalna prędkość techniczna linii kolejowej, wyposażenie w elektryczną sieć trakcyjną oraz zastosowany system sterowania ruchem, wiążący tor z pojazdem, determinują parametry techniczno-eksploatacyjne taboru kolejowego stosowanego w przewozach na danej linii kolejowej. W ramach uwag wprowadzających wskazano na związki między ekonomiką transportu a polityką transportową i ekonomiką inwestycji infrastrukturalnych. W poszczególnych rozdziałach stopniowo rozwijano problematykę inwestycji w sektorze kolejowym, rozpoczynając jednak od omówienia w rozdziale pierwszym zagadnień związanych z zarządzaniem publicznie dostępną infrastrukturą kolejową oraz w rozdziale drugim – od prezentacji klasyfikacji taboru kolejowego i ogólnych zasad jego utrzymania określonych w ramach systemu regulacyjnego transportu kolejowego. Rozdział trzeci monografii zawiera charakterystykę istniejącego współcześnie układu przestrzenno- -geograficznego polskiej infrastruktury kolejowej, z szerokimi odniesieniami do międzynarodowego układu tej infrastruktury. W kolejnym, czwartym rozdziale omówiono podstawowe przesłanki podejmowania decyzji inwestycyjnych w odniesieniu do infrastruktury kolejowej i taboru kolejowego, natomiast w rozdziale piątym szeroko omówiono wpływ otoczenia społeczno-gospodarczego na podejmowane w sektorze kolejowym decyzje inwestycyjne. Rozdział szósty zawiera charakterystykę źródeł finansowania inwestycji w sektorze kolejowym. Kolejne rozdziały poświęcono zagadnieniom analizy efektywności inwestycji. W rozdziale siódmym omówiono powszechnie znane i stosowane metody analizy efektywności inwestycji, natomiast w rozdziale ósmym – ogólne zasady analizy efektywności inwestycji łącznie z zakresem przedmiotowym tzw. analizy kosztów i korzyści (AKK) w odniesieniu do sektora kolejowego. Rozdziały dziewiąty i dziesiąty zawierają bardziej szczegółowe treści odnoszące się do specyfiki AKK projektów inwestycyjnych w zakresie infrastruktury kolejowej i taboru kolejowego. W końcowej części monografii zamieszczono dwa aneksy – pierwszy (A) poświęcony rysowi historycznemu rozwoju polskiej sieci kolejowej i drugi (B) prezentujący charakterystykę polskiej sieci kolejowej w okresie transformacji społeczno-gospodarczej po 1990 roku.
Ze wstępu
Niniejsza monografia jest kolejnym efektem wieloletnich badań dotyczących reelekcji prezydentów miast na prawach powiatu w wyborach bezpośrednich. W latach 19901998 odbywały się wybory samorządowe, w których mieszkańcy wskazywali wyłącznie swoich przedstawicieli do organów uchwałodawczych, które następnie wyłaniały zarządy gmin i miast. Zwłaszcza prezydenci większych miast wybierani w latach 90. XX wieku doświadczali mankamentów takiego systemu wyboru samorządowych władz wykonawczych. Upartyjnione rady miast często miały problem z uzgodnieniem akceptowalnego dla większości radnych kandydata na włodarza miasta. W konsekwencji, w trakcie kadencji prezydenci musieli liczyć się z możliwością ich odwołania, co powodowało nadmierne uzależnienie od ówczesnych rad. Z wprowadzenia
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
