O książce Andrzeja Radomskiego mogę stwierdzić, że jest takim udanym kompromisem. Nie ma wątpliwości, że napisał ją badacz doświadczony w eksploracji fenomenów cyfrowych, znający dobrze techniczną stronę swojego warsztatu pracy, zarówno od strony dedykowanych programów, jak samej logiki tworzenia narzędzi badawczych przy pomocy języka programowania [] Olbrzymią zaletą tej książki jest umiejętne łączenie wiedzy o historycznym rozwoju kultury, wraz z towarzyszącym temu namysłem filozoficznym i kulturoznawczym, z wiedzą na temat powstawania w tym procesie historycznego rozwoju technologii cyfrowych jako fenomenów powiązanych z wieloma obszarami kultury filozofią, etyką, estetyką, a także gospodarką i polityką. To bardzo ważne, z doświadczenia seminaryjnego i konferencyjnego wiem, że dla wielu ortodoksyjnych humanistów technologia cyfrowa wyskakuje raczej jak dżin z butelki, a nie wyrasta z rozległej tradycji cywilizacyjnej. Wywód Andrzeja Radomskiego ma szanse to przeświadczenie zmienić, co będzie jego wielkim sukcesem. Z recenzji dr. hab. Wiktora Wernera, prof. UAM
W dwudziestoleciu międzywojennym sławna była paryska galeria sztuki „Au Sacre du Printemps”, w której wystawiali swoje dzieła między innymi Pablo Picasso, surrealiści, Kiki z Montparnassu, a spośród wybitnych fotografów André Kertész i Berenice Abbott. Tam także odbywały się odczyty i spotkania literackie, podczas których występował Filippo Marinetti, „papież futuryzmu”. Właścicielem galerii był Jan Śliwiński vel Hans Effenberger (1884–1950), zasłużona a mało znana postać z historii kultury minionego wieku. A przecież promocja nowoczesnej sztuki, muzyki i literatury nie była jedyną domeną jego działalności. Miał w swej historii życia epizod w Legionach Polskich, prowadził kabaret w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie oraz popularyzował polskie dziedzictwo kulturowe podczas pobytu na Wyspach Brytyjskich w okresie drugiej wojny i krótko po niej. Wędrowanie śladami bohatera tej biografii może być interesującym doświadczeniem dla każdego, kto chciałby poznać życie niebanalnego człowieka i jego czasy, zamykające się prawie w całości w pierwszej połowie XX wieku. Jan Śliwiński należał do „pokolenia trzech epok”: na każdej z nich odcisnął swoje indywidualne piętno jako krytyk i bibliofil, kompozytor i śpiewak, literat i tłumacz oraz mecenas artystów i animator imprez kulturalnych.
Ze Wstępu
Bohater tej książki to Europejczyk i Polak o skomplikowanych losach, rozległej własnej aktywności twórczej, a jednocześnie wpływający na aktywność innych artystów: muzyków, śpiewaków, malarzy, poetów. Napisałem Europejczyk, bo życie i rozległa aktywność Jana Śliwińskiego-Effenbergera przebiegała we Wiedniu, Pradze, Berlinie, Paryżu, Londynie, Warszawie. Napisałem Polak, bo gdy bohater tej psychobiografii odkrywa w sobie polski rodowód, wstępuje do Legionów i walczy z bolszewikami.
Z recenzji prof. dra hab. Czesława S. Nosala
Autorki opracowania dokonały szczegółowych ustaleń, wykraczających poza dotychczasowy stan wiedzy na temat Narodowej Demokracji i jej prasy. Uwagę zwracają precyzyjne wyjaśnienia terminologiczne i interpretacje definicyjne treści periodyków. Na zawartość opracowania składają się omówienia tytułów prasowych. Starannemu opisowi poddane zostały czasopisma lokalne i regionalne z różnych części kraju, przykładowo: Echa Płockie i Łomżyńskie, Echo Tatrzańskie, Gazeta Bydgoska, a także periodyki ogólnopolskie na czele z Gazetą Warszawską. Część uwagi autorskiej skupiła się na prasie adresowanej do kobiet, jak mało znana Gazetka dla Kobiet. Są to swoiste monografie poszczególnych, ułożonych alfabetycznie, zagadnień związanych z narodowcami i prasą narodową. Istotne miejsce zajmują biogramy wydawców, redaktorów, dziennikarzy. Użyteczny charakter mają również hasła problemowe, w których przybliżona została zawartość publicystyki prasowej. W sposób niezwykle rzetelny Autorki tomu wyekscerpowały obszary przydatności opisywanych periodyków, podkreślając ich znaczenie w upowszechnianiu programu Narodowej Demokracji i budowaniu więzi z czytelnikami. Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Dajnowicz
Recenzowana monografia stanowi wartościowe i inspirujące opracowanie problemu rezyliencji matematycznej w aspekcie teoretycznym, empirycznym oraz praktycznym. [...] Jest kontynuacją i rozwinięciem podejmowanej już wcześniej przez autorkę problematyki znaczenia rezyliencji matematycznej dla skutecznego uczenia się i nauczania matematyki [...]. Nowością w recenzowanej pracy jest zaproponowanie autorskiego modelu rezyliencji matematycznej FIS, skonstruowanego na fundamencie (F): stylu przywiązania, ogólnej rezyliencji psychicznej oraz uzdolnień matematycznych; z uwzględnieniem inhibitorów (I) w postaci: niskich osiągnięć matematycznych oraz lęku przed matematyką, ale także stymulatorów (S): wewnętrznej motywacji do uczenia się matematyki, pozytywnej samooceny i autoskuteczności. Przedstawiony model autorka określa również w przenośni swoistym funduszem (F) inwestycji (I) społecznych (S), gdyż jak stwierdza: identyfikacja zaplecza emocjonalnego, wczesne rozpoznanie i redukcja czynników zagrażających oraz obszarów potencjału może przyczynić się do wzrostu rezyliencji matematycznej, a także do podwyższenia osiągnięć matematycznych zarówno w zakresie jednostkowym, jak i systemowym. Zdecydowanym walorem monografii jest koncentrowanie uwagi czytelników (studentów, nauczycieli, nauczycieli-specjalistów, a także badaczy) na konieczności postrzegania rezultatów nauczania i uczenia się matematyki nie tylko jako wypadkowej zdolności poznawczych, inteligencji ogólnej i uzdolnień specjalnych, ale także dobrostanu psychicznego uczniów i uczennic, którego jednym z elementów jest rezyliencja matematyczna. Z recenzji dr hab. Agnieszki Olechowskiej, prof. APS w Warszawie
Tematykę monografii poświęcono zagadnieniu polityki lokalnej współczesnej Republiki Czeskiej. Jest to rezultat badań ankietowych przeprowadzonych w środowiskach czeskich polityków i działaczy samorządowych. Przedstawione kwestie co szczególnie należy nadmienić nie były wcześniej przedmiotem solidnych i wnikliwych analiz i znacznie wzbogacają wiedzę o najnowszych dziejach samorządów lokalnych i regionalnych. Praca stanowi pierwsze, tak wnikliwe opracowanie odnoszące się do kwestii polityki ZIT. Zaprezentowano kompleksowe ujęcie kwestii polityki współpracy w Republice Czeskiej z punktu widzenia lokalnych środowisk urzędniczych, co jest cenne i wartościowe.Autorka należy do grona rozpoznawalnych w polskim środowisku politologicznym badaczy kwestii władz samorządowych. Praca ukazuje spore pokłady erudycyjne Autorki. Książkę należy powitać z zadowoleniem jako interesujący projekt naukowy. Z recenzji Prof. dr. hab. Jacka Wojnickiego
Tom zawiera wiele cennych prac, które łączy nie tylko umiejętność wnikliwego obserwowania fenomenu ludowości z różnych punktów widzenia i z różnych perspektyw, ale także potrzeba opisania przejawów specyficznej obecności dziedzictwa ludowego w języku, kulturze, literaturze, sztuce plastycznej, muzyce. Ludowość, ciągle będąca źródłem inspiracji o sporym potencjale, jest również chętnie wykorzystywana jako narzędzie perswazji i manipulacji. Może to prowadzić do jej nadużywania (zwłaszcza propagandowego), dlatego warto zastanowić się nad współczesnym rozumieniem i funkcjonowaniem tego, co z ludowością obecnie kojarzymy. Publikacja ma dużą wartość dokumen-tacyjną. Polecam ją czytelnikom zainteresowanym kulturą ludową i jej rolą w kształtowaniu tożsamości narodowej. dr hab. Marzena Marczewska, prof. UJKUniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach Wiele z działań mających na celu emancypację warstw ludowych skupia się na co najmniej symbolicznym przełamaniu tradycyjnych struktur władzy służących podporządkowaniu określonych grup. Ludowość ma jednak również inne aspekty, związane nie tylko z przemocą i dominacją, lecz z całą gamą codziennych zachowań. Ujawnia się ona w różnego typu tekstach, w tym tekstach kultury, w systemie języka czy danych przyjęzykowych. Pozwalają one na zrekonstruowanie obrazu świata ludu, różnych punktów widzenia, które przyjmowali i przyjmują członkowie klas ludowych, ale także tych punktów widzenia, z których lud postrzegali inni. W niniejszym tomie zgromadziliśmy artykuły, których autorzy podjęli się sprawdzenia, jak ludowość ujawnia się m.in. w języku, kulturze, literaturze, sztuce czy muzyce. Oczywiście, jest to jedynie wycinek z bogactwa możliwości analitycznych, mamy jednak nadzieję, że zawarte w tej publikacji spostrzeżenia staną się przyczynkiem do dalszej owocnej dyskusji nad tytułową tematyką. Ze Wstępu
Celem autorki jest przedstawienie kultury zaangażowanej oraz przywrócenie do dyskursu naukowego kategorii kultury obywatelskiej. Przy rekonstrukcji pojęcia kultury politycznej autorka trafnie sięga po określenie ukute przez Gabriela Almonda i Sidneya Verbę. Są to do dziś najbardziej znane ujęcia, wskazujące nie tylko na kulturę polityczną, ale także na wagę społecznego zaangażowania. Podobnie, na co skazuje autorka, dzieje się w przypadku pojęć takich jak rola obywatelska Edmunda Wnuka-Lipińskiego, wspólnota obywatelska Roberta Putnama oraz cnoty obywatelskie Willa Kymlicki. Ich analiza pokazuje, jak istotna jest aktywność samych obywateli dla żywotności demokracji. To właśnie powrót do perspektywy kulturowej, ale także powiązanie jej z zaangażowaniem obywatelskim sprawiają, że argumentacja przedstawiona w pracy jest istotna i odpowiada na wyzwania związane ze współczesnym wycofywaniem się obywateli, rosnącą agresją polityczną, ale także otwartym negowaniem systemu demokratycznego przez coraz więcej państw na świecie. Autorka wraca do kategorii kultury obywatelskiej w kontekście słabnącej globalnie demokracji oraz rosnących w siłę ruchów populistycznych i nacjonalistycznych. Książka odpowiada więc na rosnące obawy związane z odchodzeniem od demokracji, na co wskazuje także indeks demokracji: The Global Democracy Index | UNESCO. Z recenzji dr hab. Agnieszki Nogal, prof. UW
Polska publicystyka emigracyjna, nawet ograniczona cezurą „po 1945 roku”, stanowi bardzo zróżnicowany temat badawczy, mający już świetne opracowania i analizy motywów, charakteru, problemów, gatunków, twórców, wpływu. Ciągle jednak jesteśmy raczej na etapie wyznaczania kolejnych celów badawczych (mapowania), niż syntezy ułatwiającej choćby rozpoznanie zależności pomiędzy publicystyką emigracyjną i krajową (w kontekście skomplikowanych losów pisarzy, takich jak miedzy innymi Stanisław Mackiewicz, Melchior Wańkowicz, Teodor Parnicki, Maria Kuncewiczowa).
Właściwie każdy człon frazy „polska publicystyka emigracyjna” wymaga objaśnień i dopracowania terminologicznego . „Polska” to znaczy pisana przez Polaków, na tak zwane polskie tematy, przez Polaków przebywających na emigracji. „Publicystyka”, czyli rodzaj pisarstwa lokowanego, jak mówił Adolf Bocheński, „piętro wyżej” od informacji, a zatem zawierającego opinie i komentarze wiarygodnego autora (eksperta); pozostaje kwestia kryteriów wiarygodności/autorytetu nadawcy, stosunek odbiorców do treści publicystycznych, rodzaju mediów (prasa, radio, telewizja, ale także książki, druki ulotne, broszury), stylu i języka gatunków publicystycznych. „Emigracyjna” wreszcie – tworzona przez emigrantów czy także krajowców przemycających swoje artykuły i książki do wydawnictw emigracyjnych. Te dość oczywiste konotacje stanowią zaledwie zalążek zbioru wątpliwości i pytań związanych z szerokimi możliwościami interpretacji pojęcia obejmującego wymiar miejsca i przestrzeni twórczej autorów, genealogię dziennikarską, historię i zadania emigracji.
Ze Wstępu
Książka jest aktualna i bardzo potrzebna. Nie trzeba tego aż nadto argumentować! Wystarczy, że wspomnimy, że św. Hildegarda została ogłoszona przez papieża Benedykta XVI zaszczytnym tytułem Doktora Kościoła, a dokonało się to w 2012 roku. Tytuł ten otrzymują ci święci, którzy wyróżniają się w swych pismach prawowiernością i wybitną wiedzą teologiczną. Chodzi zatem o wskazanie prawdziwie mistrzowskiej nauki życia opartej na Objawieniu, przez którą każdy człowiek może zbliżyć się do Boga []. Drugi argument dotyczy popularyzacji pism św. Hildegardy. Ich kompetentne przetłumaczenie, zinterpretowanie i zaprezentowanie to wyraźny wkład w polską kulturę współczesną, która o tyle staje się humanistyczną w całej swej okazałości, o ile czerpie z wyjątkowo twórczego dziedzictwa średniowiecznej tradycji filozoficzno-teologicznej, tak wspaniale obfitującej w genialną myśl, solidną metodę i logiczny wykład czasów klasycznych. Z recenzji dr. hab. Bogusława Drożdżaprof. Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu
Szczególna wartość aplikacyjna publikacji wyraża się głównie w swoistej odpowiedzi na zapotrzebowanie osób bezpośrednio zaangażowanych w wychowanie dzieci ze spektrum autystycznym. Zapotrzebowanie to odnosi się m.in. do wciąż niedostatecznego zakresu upowszechnianej wiedzy na temat autyzmu oraz specyfiki funkcjonowania rodzin z dzieckiem autystycznym.
[z recenzji dr hab. Stanisławy Byry]
Ostatnie lata przynoszą nam wiele zdarzeń, które sprawiają, że obecne czasy można uznać za ciekawe lub niespokojne. Jest wiele przyczyn takiego stanu rzeczy: nadal trwający konflikt na terenie Ukrainy, wysoka inflacja dotykająca większość krajów na świecie, zagrożenia związane ze zmianami klimatu, szybko postępująca cyfryzacja w wielu obszarach ludzkiego życia, a także wciąż odczuwalne skutki pandemii COVID-19 na świecie.
W tak trudnych warunkach inwestorzy szukają możliwości pomnożenia majątku. Gdy zawodzą ich tradycyjne inwestycje – jak akcje czy obligacje – zwracają się ku nowym możliwościom, określanym jako inwestycje alternatywne. Problematyka ta staje się również przedmiotem badań naukowych. Monografia oddawana w ręce Czytelników jest efektem pracy wielu naukowców z różnych ośrodków krajowych i zagranicznych. Poruszane przez nich zagadnienia pochodzą z wielu obszarów związanych z inwestycjami alternatywnymi, w szczególności dotyczą inwestycji emocjonalnych oraz aktywów cyfrowych – kryptowalut i tokenów NFT.
Katarzyna Królik-Kołtunik
Opracowanie jest wartościową publikacją naukową prezentującą różne, alternatywne metody inwestowania zyskujące w ostatnich latach na ogromnej popularności. […].
Publikacja będzie cenną pozycją na rynku wydawniczym – chętnie wykorzystywaną nie tylko przez studentów, ale również przez naukowców i inne osoby zainteresowane inwestowaniem w aktywa emocjonalne.
Anna Szelągowska
Przemiany technologiczne leżące u podstaw dynamicznego rozwoju mediów […] generują konieczność uwzględnienia zmian w sposobie rozumienia (i projektowania) nowoczesnej edukacji medialnej, zarówno w jej warstwie teoretycznej, jak i metodycznej.
Zasadniczym celem tego tomu było dokonanie rozpoznania i oceny potencjału infrastrukturalnego bibliotek w Polsce, jako instytucji będących ważną częścią krajowego ekosystemu dla holistycznie pojmowanej EMIC (Edukacja Medialna, Informacyjna i Cyfrowa), ustalenie, czy przestrzeń biblioteki jest potencjalnie atrakcyjna dla rozwijania kompetencji medialnych, informacyjnych i cyfrowych, […] czy bibliotekarze stali się współcześnie mentorami EMIC, efektywnymi w rozwijaniu i wzmacnianiu kompetencji XXI wieku.
Przy czym istotne były nie tyle założenia teoretyczne edukacji tego rodzaju […], ile raczej praktyczne działania i rozwiązania wdrażane w jej zakresie, uwzględniające m.in.: sytuację medialno-informacyjną (bieżącą i przedpandemiczną); ewolucję w kierunku dostosowywania przestrzeni [instytucjonalnej] do obserwowanych zmian w społecznych praktykach korzystania z mediów i technologii cyfrowych; wyzwania technologiczne i komunikacyjne związane z kształceniem kompetencji medialnych, informacyjnych i cyfrowych różnych grup użytkowników; międzyinstytucjonalne usytuowanie biblioteki i tworzenie sieci współpracy korzystnych w wymiarze skutecznego projektowania i realizowania EMIC na miarę wyzwań współczesnego świata.
[ze Wstępu]
Studia nad pokoleniem młodzieży od wielu dekad są traktowane jako jedno z podstawowych i najważniejszych zadań socjologii. W pokoleniu ludzi wchodzących w dorosłość, poszukujących swojego miejsca w istniejących strukturach społecznych, jednocześnie kontestujących dotychczasowe rozwiązania i starających się do nich zaadoptować, rozpoznających i testujących nowe trendy kulturowe, uwidaczniają się zarówno pozytywne, jak i negatywne strony aktualnej formy ładu społecznego.
[...] Książka koncentruje się w szczególności na różnorodnych aspektach kariery zawodowej i podejmowania pracy jako jednemu z najważniejszych wyznaczników dorosłości. Stara się zgłębić ten problem, uwzględniając kontekst pochodzenia młodych ludzi i wszystkich szans, obciążeń, ograniczeń i możliwości, jakie z niego wynikają.
Fragment recenzji dr. hab. Dariusza Wadowskiego
Praca jest monografią autorską stanowiącą efekt wieloletniego doświadczenia dydaktycznego (ale również badawczego) w zakresie wykorzystania i wdrażania e-learningu w kształceniu akademickim. W publikacji Autorka łączy trzy perspektywy: osobistego doświadczenia, refleksyjnej praktyki i badawczego namysłu. Te perspektywy odzwierciedla również struktura monografii oraz zawartość poszczególnych rozdziałów. [] publikacja prof. Lidii Pokrzyckiej stanowi swoiste kompendium na temat e-learningu akademickiego. Z recenzji wydawniczej dr. hab. Grzegorza Ptaszka, prof. AGH
Publikacja Marty Wójcickiej Medialne dyskursy (nie)pamięci zbiorowej ma charakter interdyscyplinarny, co oznacza, że autorka wykorzystuje w niej twórczo dorobek medioznawstwa, komunikatologii, socjologii, politologii, semiologii, psychologii społecznej. Autorka wręcz pedantycznie przestrzega reguł naukowego wywodu, definiując terminy, analizując pojęcia, poświęcając wiele miejsca i uwagi typom pamięci i niepamiętania, dyskursów medialnych i niemedialnych, znaków pamięci, werbalnych i ikonicznych aktów, tekstów oraz gatunków pamięci. Na szczególną uwagę i wysoką ocenę zasługuje część trzecia poświęcona badaniu i egzemplifikacji dyskursów (nie)pamięci (strajki kobiet, Tęczowa Matka Boska, palenie Judasza, pomnik ks. Jankowskiego). Trzeba tu pochwalić zarówno wybór przykładów, jak i wirtuozerię analiz dyskursów oraz subtelność i umiar w potraktowaniu delikatnych i ryzykownych (poprawność polityczna) przypadków i wydarzeń.Książkę Marty Wójcickiej czyta się nie tylko z pożytkiem poznawczym, ale i z przyjemnością, jaką sprawia kontakt z dziełem napisanym przejrzystą i elegancką polszczyzną. Medialne dyskursy (nie)pamięci zbiorowej istotnie wzbogacają naszą wiedzę na temat ważnych dla nas problemów zbiorowej pamięci, tożsamości i języka. Monografia jest ukoronowaniem wieloletnich dociekań autorki wysoko ocenianych artykułów i rozpraw dotyczących spraw naukowo i społecznie doniosłych. Interdyscyplinarne kompetencje badawcze autorki idą w parze z jasnością, precyzją i logiką wywodu, co ma wpływ na poszerzenie kręgu potencjalnych odbiorców, również spoza środowiska akademickiego. Prof. dr hab. Jerzy Jastrzębski
Recenzowana monografia, zatytułowana Dziedzictwo leksykalne wyznacznikiem tożsamości regionu lubelskiego, jest ostatnim tomem projektu Regionalne dziedzictwo językowe Lubelszczyzny o charakterze etnicznym: Słownik gwar Lubelszczyzny (tomy VI-XII) z dokumentacją leksykologiczną, kartograficzną, ikonograficzną i dźwiękową []. Jest to znakomita synteza książkowa podejmująca, w dobie globalizacji, niezwykle ważny temat dziedzictwa leksykalnego jako wyznacznika tożsamości regionu, dogłębnie przemyślana, jasno napisana, odznaczająca się doskonałym warsztatem metodologicznym i wyjątkową dokumentacją materiałową. []. Jej trzon stanowi pięć rozdziałów teoretyczno-materiałowych, w których do badań leksyki gwarowej zastosowano nowoczesny aparat lingwistyczny z zakresu kognitywizmu oraz socjo- i pragmalingwistyki, zachowując jednocześnie odpowiednie proporcje pomiędzy oglądem teoretycznym omawianego zagadnienia, a dokumentacją materiałową. []. Odznaczająca się bogactwem materiałowym i doskonałym warsztatem metodologicznym, a ponadto zaopatrzona w imponującą bibliografię, książka Profesor Haliny Pelcowej pt. Dziedzictwo leksykalne wyznacznikiem tożsamości regionu lubelskiego, dzięki szeroko zakreślonym horyzontom teoretycznym oraz wnikliwej analizie zgromadzonego materiału, niewątpliwie będzie stanowić jeden z podstawowych wzorców metodologicznych dla kolejnych autorów słowników gwarowych, jak też dla analizy ludowej leksyki innych regionów Polski. Z recenzji prof. dr hab. Haliny Kurek, Uniwersytet Jagielloński
Refleksja humanistyczna nad sprawami trapiącymi ludzkość wydobywa wyspecjalizowane nierzadko wątki (jak epidemia, uzależnienie, dysfunkcja) i czyni z nich zagadnienia uniwersalne, a więc wspólne, ogólnoludzkie. Takie poszerzanie perspektyw pozwala na zaproszenie do dyskusji przedstawicieli różnych dyscyplin oraz co równie istotne budzi społeczną świadomość i wrażliwość. Autorki i Autorzy tekstów pomieszczonych w tym tomie bacznie przyglądają się fenomenom kulturowym, literaturze, językowi i komunikacji, oswajają sytuacje kryzysowe i nadzwyczajne poprzez ich wielostronne oświetlenie. Dzięki zróżnicowaniu stylów, gatunków i epok poddanych oglądowi zyskujemy nie tylko przekonanie o niejednorodności przestawień epidemii, chorób, patologii ale jesteśmy jako społeczeństwo lepiej przygotowani do kolejnych trudnych zdarzeń i sytuacji granicznych. Z recenzji dr hab. Agnieszki Kuli, prof. UAM Dominantą tomu łączącą zawarte w niej teksty jest zgodnie z tytułem publikacji perspektywa maladyczna, dodatkowo doprecyzowana w poszczególnych kategoriach tytułowych. Stąd uwaga badaczy została skupiona na topice epidemicznej powiązanej z różnymi chorobami, a także patologiami. Atutem książki jest z całą pewnością zaprezentowana wieloperspektywiczność spojrzenia na wspomniane wyżej zagadnienia, bo choć wszystkie głosy badaczy pomieszczone w tomie można połączyć wspólnym mianownikiem nauk humanistycznych, to w konkretnych rozwiązaniach różnią się one w znaczący sposób. []Sam pomysł tomu oceniam jako niezwykle trafny, bowiem nie tylko wpisuje się on w coraz popularniejszy (także w naszym kraju) dyskurs chorobowy, ale też podejmuje problematykę, od której w ostatnich latach nikt z nas nie mógł uciec: doświadczenia pandemicznego i powszechnego zagrożenia coraz groźniejszymi chorobami, które, jak pokazały ostatnie lata, potrafią zdezorganizować nie tylko funkcjonowanie służby zdrowia, ale też życie społeczne i kulturalne. Uwidocznienie, że tego typu sytuacja nie jest wyłącznie znakiem współczesności, ale ma swoje (różne) źródła w minionych wiekach, pozwala inaczej spojrzeć na otaczającą nas rzeczywistość. Z recenzji dr. hab. Marka Kurkiewicza, prof. UKW
Książka jest dojrzałą i starannie opracowaną propozycją wydawniczą potrzebną na rynku książek naukowych. Godne upowszechnienia są rezultaty wykonanych badań empirycznych i dokonane analizy. Dość szeroki wachlarz podjętych zagadnień odzwierciedla wszechstronne ujęcie tematyki świadomego kształcenia sprawności językowych i kulturowych, i w takiej formie może posłużyć Czytelnikom jako inspiracja do przemyśleń i twórczych poszukiwań w toku studiów i pracy zawodowej w szerokich i coraz bardziej złożonych kontaktach z osobami z dysleksją rozwojową przejawiających trudności w posługiwaniu się językiem. Zawarta problematyka umożliwi szerokie wykorzystanie publikacji w uczelniach kształcących specjalistów edukacji. dr hab. Anna Jakubowicz-Bryx, prof. uczelniUniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Monografia Placówka leśna jako miejsce łączenia dzieci z naturą jest dziełem oryginalnym, powstałym dzięki pasji i wieloletniemu doświadczeniu naukowemu Autorki, która na podstawie pogłębionych studiów nad literaturą zagadnienia, z dużym znawstwem tematyki, uważnością doświadczonej badaczki utrwaliła i poddała pedagogicznej analizie obraz codzienności i doświadczeń dzieci, rodziców i pedagogów w przedszkolu leśnym, jednym z niewielu takich przedszkoli w Polsce. Monografia ma wartość poznawczą dzięki profesjonalnie zaplanowanym i zrealizowanym badaniom, ich obiektywnej prezentacji i naukowej analizie. Dostrzegam też jej ogromną wartość metodyczną. Zawiera bowiem wiele cennych obserwacji, zapisów, uwag i refleksji oddających specyfikę placówki i inspirujących do podjęcia wysiłku tworzenia podobnych placówek w innych miejscach w Polsce.
The monograph Forest educational facilities as places connecting children with nature is an original work, a child of the author’s passion and many years of scientific experience. The author’s in-depth studies of the literature on the subject, a broad knowledge thereof, and her attention of an experienced researcher allowed her to record and subject to pedagogical analysis the image of everyday life and experience of children, parents, and teachers in a forest kindergarten, one of the few such kindergartens in Poland. The monograph is cognitively valuable because of its professionally planned and conducted research, objective presentation, and scientific analysis. I also see its great methodological value. It contains many valuable observations, quotations, comments, and reflections presenting the specificity of the facility and inspiring others to create similar places elsewhere in Poland.
Fragment recenzji prof. UAM dr hab. Kingi Kuszak
Celem monografii jest próba syntetycznego ujęcia problematyki zarządzania jakością od klasyki do czasów współczesnych. Przedstawiono w niej ewolucję uwarunkowań powstania i rozwoju jakości, dokonano charakterystyki dominujących obecnie teorii i uwarunkowań zarządzania jakością. Praca składa się z czternastu rozdziałów, układ monografii jest uporządkowany, logiczny i spójny z punktu widzenia kolejności poruszanych kwestii teoretycznych. Monografia ukazuje pełny obraz zarządzania jakością w ujęciu makro- i mikroekonomicznym (….). Praca oparta została na poprawnie dobranych metodach badawczych i na szerokiej literaturze, która jest aktualna, odpowiednio dobrana, poprawnie wykorzystana i umożliwia realizację celów postawionych przed pracą (…). Autorka potrafi prowadzić dyskusję naukową, wykazuje szeroką znajomość literatury przedmiotu. Problem podjęty w pracy ma charakter naukowy. Jest aktualny i ważny zarówno z punktu widzenia rozwoju dyscypliny nauk o zarządzaniu i jakości, jak i praktyki gospodarczej. Praca przyczynia się do wypełnienia istniejącej luki poznawczej w tym szerokim obszarze badań i stanowi przyczynek do dalszej dyskusji nad potrzebą podejmowania badań empirycznych nad zagadnieniami, szczególnie w obszarze jakości 4.0, TQM 4.0, normalizacji 4.0 czy klienta 4.0. (…) Monografia wnosi znaczący wkład do dyscypliny nauki o zarządzaniu i jakości w aspekcie metodologiczno-metodycznym i poznawczym. Zawiera szeroki, kompleksowy i porządkujący przegląd literatury oraz dojrzałe przemyślenia własne Autorki, związane z zajmowaniem się problematyką jakości przez cały, ponadczterdziestoletni okres aktywności naukowo-badawczej. Z monografii powinni skorzystać studenci kierunków ekonomicznych, organizacje i osoby, którym bliska jest problematyka zarządzania jakością. Przedstawienie w sposób poglądowy treści merytorycznych ułatwia ich percepcję i umożliwia uporządkowanie i rozszerzenie wiedzy w analizowanym obszarze.
Z recenzji prof. dr. hab. inż. Stanisława Tkaczyka
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
