The book is dedicated to the topic and relevant issue, namely the impact of the war in Ukraine on the policy of the Visegrad Group countries. Collective monography deals with various aspects of relationship.
The above-mentioned covering of various aspects (international relations, asylum policy, aid, including military supplements, institutional assistance, parliamentary political debates, security policy, strategic environment, hybrid threats, media attention) makes the relatively heterogeneous character of the book.
The book can be characterized as a fruitful contribution to recent academic research on the regional impact of the war and the political situation in East Central Europe. It can be used mainly in the following scientific disciplines: political science, international relations, security and strategic studies, area studies, and media I communication studies. The book could also be helpful for decision-makers, journalists, and the educative sphere, including diplomatic education.
An excerpt from the review by Prof. Miroslav Mareš
The subject matter examined by Agnieszka Demczuk is extremely interesting and important as it touches upon the very significant and actual challenges of recent years. Issues discussed in the monograph are part of a very important up-to-date and knowledge-oriented scientific considerations as they combine media and communication studies, political science, and social psychology. Thanks to such an interdisciplinary research approach, the publication represents a very interesting source of knowledge on COVID-19 and media related issues. The combination of these research areas is the evidence of a well-considered research choice by the Author, as well as her scientific maturity and erudition.
Without any doubt the book is a synthetic study devoted to the phenomenon of COVID-19-related infodemic in Poland and its consequences to the state of the debate about SARS-CoV-2, as well as other processes that have been affected by the pandemic.
The work should be regarded as an important and extremely valuable source of information for those dealing with processes of creating information, fake news, and their impact on public spheres, as well as for those who want to deepen their knowledge on the subject COVID-19-related infodemic challenges in Poland.
Prof. Magdalena Musiał-Karg, Ph.D.
Problematyka związana z wychowaniem i samowychowaniem (jako rezultatem oddziaływań wychowawczych) jest niezwykle interesująca, wieloaspektowa i wielowymiarowa. Odnosi się do zmian w różnych obszarach funkcjonowania człowieka w codziennym życiu: jego aktywności, zdrowia i dobrostanu, edukacji i pracy, zdobywania wiedzy i umiejętności, kształtowania osobowości i charakteru, co ukazuje złożoność analizy procesu wychowania i stanowi poważne wyzwanie dla badaczy planujących eksplorować te zagadnienia.
Szerokie spektrum zagadnień dotyczące problematyki wychowania i jego oddziaływań w różnych obszarach funkcjonowania człowieka sprawia, że te kwestie stanowią i będą stanowić przedmiot badań wielu naukowców analizujących te zagadnienia w różnych ujęciach i kontekstach. W ten nurt wpisuje się monografia pod redakcją naukową Danuty Wosik-Kawali i Wiktorii Krakowiak pt. Quo vadis wychowanie. Wybrane problemy cz. II.
Autorzy zwracają [w niej – przyp. red.] uwagę na wiele problemów i wyzwań związanych z oddziaływaniami wychowawczymi. Na rynku wydawniczym niewiele jest pozycji, które przedstawiałyby tak szeroki zakres zagadnień dotyczących różnych aspektów procesu wychowania z wielu perspektyw uwzględniających realia społeczne, ekonomiczne i kulturowe. Książka może być interesująca dla studentów kierunków pedagogicznych oraz wszystkich osób zainteresowanych wielowymiarowym charakterem wychowania.
Z recenzji dr hab. Beaty Jakimiuk, prof. KUL
Myślenie estetyczne pod redakcją Teresy Pękali i Romana Kubickiego stanowi kolejny tom tekstów będących owocem corocznej konferencji naukowej w Zakopanem, organizowanej przez Katedrę Estetyki i Filozofii Kultury UMCS. Przeszło dwudziestu autorów, reprezentujących różne dziedziny i odmienne światopoglądy, podejmuje się krytycznej analizy zarówno dzisiejszej post/racjonalności oraz perspektyw jej rozwoju, redefinicji, jak i zagrożeń wynikających z ewentualnych jednostronnych przeradykalizowań. Mimo, że punktem wyjścia jest estetyka, to przedstawiona problematyka porusza bardzo szerokie spektrum kulturowych wyzwań, począwszy od afektywnych reakcji na zagrożenia bezpośrednie pandemia, wojna na Ukrainie, przez konieczność poważnego namysłu nad koncepcjami posthumanistycznymi, inspirowanymi naukami kognitywnymi czy neurobiologią oraz tzw. ciemną ekologią, aż po krytyczne analizy tradycyjnych modeli myślenia. Nasza cywilizacja znajduje się na ostrym, wielowymiarowym wirażu. Dotychczasowe problemy ekologiczne, demograficzne, ale i polityczne, dochodzą być może do kulminacji, gdzie wyjściem może być tylko totalna katastrofa albo zupełnie nowe otwarcie, wymagające całościowego, interdyscyplinarnego podejścia. Z recenzji prof. dr. hab. Sławomira Marca
Książka ma nieco przekorny charakter, gdyż jej autor ? spoglądając na zjawisko poświęcania się takiej czy innej idei (Prawdy, Sprawiedliwości, Wolności itp.) ? koncentruje się na sytuacjach, w których idee uwodziły ludzkie umysły, a skutki tego uwiedzenia były najgorsze z możliwych, nawet dla tych idei. „Klęska śmiałych planów idealistycznych – pisał José Ortega y Gasset – demoralizuje człowieka całkowicie. Traci on swą spontaniczną wiarę w jakąkolwiek jasną i ukierunkowaną siłę” (Zmierzch rewolucji). W prezentowanej monografii poglądom hiszpańskiego filozofa przeciwstawia się poglądy dwóch myślicieli należących do przeciwnego obozu. Pierwszym jest Georg Hegel, przekonany, że po to, by zrealizować powszechny cel ludzkiej historii, „[…] każdy wielki człowiek musi zdeptać na swej drodze niejeden niewinny kwiat i niejedną rzecz zburzyć” (Wykłady z filozofii dziejów). Drugi to najbardziej w chwili obecnej wpływowy rosyjski ideolog Aleksander Dugin, nawołujący Rosjan, by w końcu „[…] rozpoznali swoje niewyraźne, ale własne, eschatologiczne ideały – triumf Idei [Narodowej], Sprawiedliwości, Prawdy” (???????????) . W książce pojawiają się także inni myśliciele (m. in. Kartezjusz, Kant, Hume, Unamuno), a tło narracji stanowią najnowsze wydarzenia historyczne i odniesienia do literatury pięknej.
Autor
Przedłożona do recenzji monografia Elżbiety Szabelskiej pt. Kompetencja językowa dzieci z ADHD dotyczy jednego z istotniejszych w przekonaniu logopedów i językoznawców tematu, a mianowicie funkcjonowania komunikacyjnego dzieci z zaburzeniami z deficytem uwagi i nadaktywnością. Bezsprzecznie ten typ za-burzeń towarzyszy ludzkości od dawna. Zdaniem Russella A. Barkleya literackie odniesienia do ADHD można znaleźć już u Szekspira, który poważne problemy z nieuwagą, nadpobudliwością oraz słabą kontrolę impulsów zdiagnozował" u króla Henryka VIII, przypisując mu chorobę uwagi". Jednakże pierwsze medyczne opisy tego deficytu pochodzą sprzed ponad 240 lat. [] Biorąc pod uwagę długą historię badań i wysoką frekwencję tego zjawiska, należy się dziwić, że sposób porozumiewania się tej grupy nie został jeszcze w pełni opisany. Dotychczasowe badania potwierdzają konieczność podjęcia takich działań. [] Brakuje jednak pogłębionej charakterystyki możliwości komunikacyjnych tej grupy oraz opisu ewentualnych problemów. [] W polskiej literaturze logopedycznej publikacji na ten temat ciągle mamy niewiele. Trudno nie zgodzić się z Autorką, iż: pod względem logopedycznym i językoznawczym obserwacje oraz wnioski są dość ogólnikowe i wynikają raczej z badań pedagogicznych i psychologicznych". Należy więc dobitnie podkreślić, że temat monografii wybrany został wyjątkowo trafnie, jego opracowanie zaś zainteresuje wiele grup zawodowych. Z recenzji dr hab. Katarzyny Kaczorowskiej-Bray, prof. UG
Przygotowaną książkę uznaję za wartościową, ponieważ porusza temat niezwykle zaniedbany []. Uzupełnia [ona dotychczasową] wiedzę na temat funkcjonowania afektywnego dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w zakresie umiejętności rozpoznawania i nazywania poszczególnych emocji podstawowych. Ponadto dostarcza charakterystyki procesu regulowania emocji poprzez szczegółowy opis strategii radzenia sobie z uniwersalnymi emocjami o walencji negatywnej, tj.: złością, strachem i smutkiem. O wartości recenzowanej pozycji świadczą także dwa współzależne porządki, które można w niej odnaleźć. Podążając za jednym [] można odkryć, jak - wraz z wiekiem - zmienia się zdolność do rozpoznawania, nazywania i regulowania emocji. Zgodnie z drugim można zobaczyć, która z emocji podstawowych posiada najbardziej adekwatną i rozbudowaną dziecięcą wiedzę o emocjach, wyłaniającą się sukcesywnie wraz z rozwojem dziecka. Oba aspekty mogą stać się ważną przesłanką do tworzenia opartych na wiedzy (a nie tylko intuicji) programów edukacyjnych czy korekcyjnych w obszarze dziecięcych emocji. Fragment recenzji prof. UAM dr hab. Aleksandry Jasielskiej
Przygotowaną książkę uznaję za wartościową, ponieważ porusza temat niezwykle zaniedbany []. Uzupełnia [ona dotychczasową] wiedzę na temat funkcjonowania afektywnego dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w zakresie umiejętności rozpoznawania i nazywania poszczególnych emocji podstawowych. Ponadto dostarcza charakterystyki procesu regulowania emocji poprzez szczegółowy opis strategii radzenia sobie z uniwersalnymi emocjami o walencji negatywnej, tj.: złością, strachem i smutkiem. O wartości recenzowanej pozycji świadczą także dwa współzależne porządki, które można w niej odnaleźć. Podążając za jednym [] można odkryć, jak - wraz z wiekiem - zmienia się zdolność do rozpoznawania, nazywania i regulowania emocji. Zgodnie z drugim można zobaczyć, która z emocji podstawowych posiada najbardziej adekwatną i rozbudowaną dziecięcą wiedzę o emocjach, wyłaniającą się sukcesywnie wraz z rozwojem dziecka. Oba aspekty mogą stać się ważną przesłanką do tworzenia opartych na wiedzy (a nie tylko intuicji) programów edukacyjnych czy korekcyjnych w obszarze dziecięcych emocji. Fragment recenzji prof. UAM dr hab. Aleksandry Jasielskiej
…dotychczas żaden badacz w Polsce nie przedstawił tak pogłębionej próby poznania kontekstualnych relacji/związków przedsiębiorstw zaawansowanych technologicznie (PZT) z potrzebą poszukiwania adekwatnych paradygmatów zarządzania wynikających z uwarunkowań gospodarki 4.0 i wyzwań stojących przed nimi w rodzącej się gospodarce 5.0.
prof. zw. dr hab. Bogdan Nogalski, Instytut Zarządzania i Finansów
Wyższa Szkoła Bankowa w Gdańsku
Badanie relacji międzyorganizacyjnych nie może być oderwane od analizy ciągle zmieniających się i coraz nowszych technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz ich wpływu na funkcjonowanie przedsiębiorstw. Autor zidentyfikował i w sposób wieloprzekrojowy przedstawił obszary dylematów organizacyjnych i związanych z tymi zmianami systemów zarządzania, aby wskazać możliwości adaptacji organizacji (przedsiębiorstw) do nowych realiów, istniejących w gospodarce 4.0.
dr hab. Helena Dudycz, prof. UEW, Katedra Technologii Informacyjnych
Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
[...] książka prof. UMCS dr hab. Urszuli Kusio Od monady do hybrydy. Przemiany kultury wpisuje się bardzo mocno i, od razu dodajmy, bardzo udanie w nurt naukowych badań oraz cywilizacyjnych, kulturowych, antropologicznych dyskusji o przesuwaniu granic zmiany kulturowej, definiowaniu kultury i coraz mniej uważnym ich traktowaniu; diagnozach kultury współczesnej, kierunku jej prze-kształceń, a jednocześnie o ujęciu temporalnym monokulturowości i wielokulturowości, związanym ze zmianami cech, potrzeb i możliwości poznawczych człowieka, generowanych ruchliwością społeczną i procesem globalizacji. [...] Rzeczowy styl wypowiedzi zapisany piękną polszczyzną uprzyjemnia każdą chwilę spędzoną z książką. Z recenzji wydawniczej dr hab. Małgorzaty Gruchoły, prof. KUL
Czas pandemii COVID-19 stał się dla nas wszystkich dojmującym doświadczeniem indywidualnym, osobistym, ale też społecznym czy kulturowym. Jak jednak zazwyczaj bywa, człowiek oswaja rzeczywistość, dystansując się od negatywnych jej aspektów i czynników. Jednym z najczęściej wykorzystywanych sposobów na to jest waloryzowanie humorystycznego stosunku do świata, co odciąża – przynajmniej częściowo – problem i pozwala odnaleźć się w nowej, na wskroś trudnej sytuacji. Jak przekonują Autorki, humor, jako zjawisko wieloaspektowe, niezwykle złożone i nośne, znajduje manifestacje w różnych sferach pandemicznej komunikacji, właściwie zawłaszczonej przez Internet, a tym samym zglobalizowanej, zuniwersalizowanej i egalitarnej. Cechy te powodują, że powstaje swoista, motywowana poważną wszak sytuacją, kultura śmiechu poddana określonym prawom i tendencjom odwołującym się do rozmaitych obszarów życia. Co warte odnotowania, w badaniach wykorzystano niezwykle bogaty materiał ilustracyjny, i to nie tylko polskojęzyczny, co czyni książkę dziełem o charakterze uniwersalnym, wykraczającym daleko poza granice jednej kultury czy języka. […]
Rozważania podjęte w monografii zostały oparte na niezwykle bogatej i wieloaspektowej literaturze przedmiotu. Autorki przywołują między innymi prace z zakresu językoznawstwa, nauk o kulturze, socjologii, psychologii, co czyni ich książkę opracowaniem na wskroś nowoczesnym, bo inter-, a nawet transdyscyplinarnym. […]
Monografia, dzięki wykorzystaniu różnych instrumentów badawczych, osadzeniu w kontekście metodologicznym wielu dziedzin i dyscyplin wiedzy, stanowi przykład opracowania niezwykle aktualnego oraz ważkiego poznawczo, co gwarantuje jej – poza naukowym – także sukces czytelniczy.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Artura Rejtera
Opiniowana monografia jest dziełem o charakterze wyraźnie interdyscyplinarnym, tkwiącym w szczególności w polu badawczym nauk o polityce i administracji oraz nauk o komunikacji społecznej i mediach […] Jej tematyka znakomicie lokuje się w centrum współczesnych problemów badawczych związanych z rosyjską agresją na Ukrainę, dla których to wydarzenia z lat 2013–2015 (a więc objętych badaniami Autora monografii) stanowiły swoiste preludium dla obecnej napaści Rosji na swoich słowiańskich sąsiadów, zapoczątkowanej u schyłku lutego 2022 roku […] Treści, które znajdują się w monografii Bogdana Borowika, uważam za bardzo wartościowe, świetnie i nader celnie wpisujące się w obecny klimat gorących wydarzeń politycznych w naszym regionie.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Janusza W. Adamowskiego
[POLITYKA] „Wydaje się więc, że żądania Putina są trzy: Zachód ma się pogodzić z aneksją Krymu, dalej – nie tylko dać gwarancje, że NATO nie przyjmie Ukrainy, ale przystać na «finlandyzację» kraju (terminem tym określano sytuację Finlandii po II wojnie światowej, rząd Finlandii, choć niepodległy, miał prowadzić politykę przyjazną Moskwie) i dodatkowo wprowadzić na Ukrainie taki «ustrój federalny», który dawałby Kremlowi prawo weta politycznego na wschodzie Ukrainy, w tych okręgach, które dziś są w rękach separatystów” [Marek Ostrowski, Wojna z Putinem, „Polityka”, nr 33, 12 VIII 2014].
„Poprzez ograniczone wojny w Czeczenii, Gruzji, na Ukrainie, poprzez zmasowaną propagandę, której nie są w stanie ograniczać represjonowane media niezależne, system Putina opiera się na konstruowaniu wroga zewnętrznego – USA, UE, organizacje pozarządowe, jak i na ofensywnych celach odzyskiwania «odwiecznych» ziem Krymu, Noworosji, Naddniestrza i ochrony «braci odłączonych», jakoby zagrożonych w obcych państwach. Oto orwellowska nowomowa. Zachodnia demokracja to groźba faszyzmu. A samowola despotycznej władzy w Rosji to «dalsze udoskonalanie rosyjskiej demokracji». Rosja ma odwieczne prawa, a Ukraina «nigdy nie była państwem» i – jak Putin zapowiadał w 2008 r. na szczycie NATO w Bukareszcie – może «się rozpaść», bo nie zda egzaminu w momencie zwrotnym historii” [Adam Krzemiński, Car jest nagi, „Polityka”, nr 50, 10 XII 2014].
[NEWSWEEK] Dmitrij Orieszkin, rosyjski politolog: „Historia Rosji zawsze wahała się od liberalizacji do militaryzacji, teraz mamy czas militaryzacji […] Jak długo to potrwa? Nie wiem, nie osiągnęliśmy jeszcze szczytu szaleństwa” [Michał Kacewicz, Disneyland z czołgami, „Newsweek Polska”, nr 27, 29 VI 2015].
Borys Niemcow: „Ktoś powiedział, że faszyści przyszłości będą gorliwymi antyfaszystami” [Faszyzm po rosyjsku, z Borysem Niemcowem rozm. M. Kacewicz, „Newsweek Polska”, nr 10, 2 III 2015; tekst rozmowy ukazał się kilka dni po zastrzeleniu Borysa Niemcowa w Moskwie – przyp. B. B.].
Michaił Zygar, redaktor naczelny prześladowanej przez rosyjskie władze internetowej telewizji Dożd: „Gdy zamilknie ostatnia niezależna stacja, zniknie ostatni blog i strona internetowa, będzie można z Rosjanami zrobić wszystko, wysłać ich na każdą wojnę i podpalić świat” [Jacek Pawlicki, Michał Kacewicz, Kremlowska melodia, „Newsweek Polska”, nr 9, 23 II 2015].
Poszukiwanie skutecznych metod pracy resocjalizacyjnej jest od zawsze prowadzone i pożądane zarówno z teoretycznego, ale przede wszystkim aplikacyjnego punktu widzenia. Przedłożona do recenzji książka stanowi próbę egzemplifikacji teoretycznej, badawczej i aplikacyjnej jeszcze stosunkowo słabo eksplorowanej na gruncie polskim problematyki wykorzystania socjoterapii w pracy z dorosłymi sprawcami przestępstw. Choć socjoterapia na polskim rynku wydawniczym znalazła odzwierciedlenie w ostatnich dziesięciu latach w wielu publikacjach naukowych (...) to zdecydowanie ich głównym podmiotem były dzieci i młodzież, zaś niniejsza publikacja pretenduje do wypełnienia luki w tym zakresie w odniesieniu do osób dorosłych.
Książka wpisuje się w nurt humanistycznego podejścia do resocjalizacji (resocjalizacja kreatywna, twórcza, bazująca na zasobach i potencjale jednostki), którego idee (pomimo teoretycznych wskazań i uzasadnień) wciąż są trudne realizacyjnie. Położenie nacisku na relację wychowawczą w pracy z osobami odbywającymi karę pozbawienia wolności jest ważne z punktu widzenia procesu zmiany, jaka ma zajść pod wpływem tego typu oddziaływań.
Z recenzji dr Ewy Grudziewskiej
Książka dr Barańskiej lokuje się na przecięciu teorii kultury oraz metodologii i filozofii nauki. Z jednej strony bowiem rekonstruuje za amerykańskim antropologiem problemy związane z badaniem kultury wyłaniające się na styku jego własnych badań terenowych i refleksji nad podejściami wcześniejszymi, z drugiej zaś Autorka stara się wydobywać na plan pierwszy zasadnicze rozstrzygnięcia filozoficzne, które z tego rodzaju problemami się wiążą. Sama również na najogólniejszym poziomie porządkuje swój wywód za pomocą odniesień filozoficznych. Podoba mi się swego rodzaju zrównoważenie, jakie udało jej się w tym osiągnąć. […] Korzyść jest taka, że skrupulatna lektura Geertza, jaką proponuje Autorka, pozwoli w książce odnaleźć coś interesującego czytelnikom zainteresowanym teorią kultury (zwłaszcza zaś jej losami w antropologii społeczno-kulturowej), jak i tym wszystkim, którzy raczej skupią się na jej przecinaniu się z problematyką filozoficzną. […] Podoba mi się to, jak Autorka prowadzi swoje rozważania blisko tekstu Geertza, a jednocześnie swobodnie go kontekstualizuje przywołując bądź teorie wcześniejsze, bądź ujęcia późniejsze, nierzadko polemiczne z autorem Wiedzy lokalnej. Podoba mi się również coś, co na początku lektury może przeszkadzać: wrażliwość na niejednoznaczność i wieloaspektowość poruszanej problematyki. Autorka jest daleka od próby stworzenia jednoznacznej wykładni teorii Geertza. Powiedziałbym, że bliska jest pod tym względem tekstom Derridy. Niewątpliwą zaletą pracy jest również duża erudycja, z jaką wywody są poprowadzone. Dr Barańska swobodnie sięga zarówno do współczesnej epistemologii, jak i do dyskusji antropologicznych nt. tekstualizmu w teorii kultury i w tych odniesieniach widać bardzo skrupulatną, pogłębioną lekturę. […] [U]ważam, że książka Koty na Zanzibarze potencjalnie będzie interesującą lekturą zarówno dla reprezentantów nauk badających kulturę (etnologia/antropologia, kulturoznawstwo, socjologia kultury itd.), jak i dla filozofek i filozofów. Jako trzecią kategorię czytelników dodałbym metodologów nauki lokujących się po trosze w filozofii, jak i w poszczególnych naukach szczegółowych […].
Z recenzji wydawniczej
Dr hab. Krzysztof Abriszewski
Monografia autorstwa dra Krzysztofa Kotuły, zatytułowana Gra komputerowa na lekcji języka obcego: Procesy interakcyjne w zgamifikowanej klasie języka francuskiego porusza niezwykle istotną kwestię, jaką jest wykorzystanie nowych technologii (w tym przypadku gier komputerowych) w procesie nauczania i uczenia języka obcego podczas lekcji języka francuskiego w szkole. [...] Już sam fakt podjęcia się tego zadania przez Autora recenzowanej monografii zasługuje na szczególne uznanie. [...] Uzyskane wyniki pozwoliły Autorowi na sformułowanie szeregu wartościowych wniosków dotyczących gier cyfrowych i ich wykorzystania na lekcjach języka obcego. [...] Książkę autorstwa dra Krzysztofa Kotuły należy uznać za niezwykle potrzebną i wartościową kontrybucję stanowiącą ważny głos oraz wypełniającą lukę w dyskusji nad koniecznością wykorzystania nowych technologii, w tym konkretnym przypadku gier cyfrowych, w kształceniu językowym uczniów w polskim kontekście edukacyjnym. Z recenzji dr hab. Mariusza Kruka, prof. UZ
Funkcje wykonawcze, stanowiące istotę celowego działania, obejmują różnorodne procesy poznawcze, które przebiegając w skoordynowany, kontrolowany i intencjonalny sposób umożliwiają realizację złożonych zadań. Monografia ukazuje specyfikę funkcjonowania wykonawczego osób zdrowych na wybranych etapach ontogenezy, a także koncentruje uwagę czytelnika wokół problematyki zaburzeń funkcji wykonawczych w przebiegu niektórych schorzeń neurologicznych, psychiatrycznych i somatycznych. Zawiera praktyczne propozycje oddziaływań rehabilitacyjnych i treningowych w odniesieniu do osób z zaburzonymi lub osłabionymi funkcjami wykonawczymi. Oddawana do rąk czytelników pozycja kierowana jest do psychologów, neuropsychologów, specjalistów zajmujących się opieką nad osobami chorymi, seniorami, a także do studentów psychologii, których zainteresowania koncentrują się wokół problematyki funkcji wykonawczych i ich zaburzeń, zarówno w perspektywie teoretycznej, jak i praktycznej.
Monografia poświęcona kształtowaniu kompetencji kluczowych w edukacji przyrodniczej stanowi wartościowe opracowanie, będące odpowiedzią na główne wyzwania współczesnej edukacji. Usystematyzowana wiedza zawarta w trzech częściach książki odnosi się do: refleksji dotyczących wkładu dydaktyków przedmiotów przyrodniczych w kształtowanie kompetencji kluczowych, wyników badań nad wybranymi kompetencjami kluczowymi oraz praktycznych rozwiązań w zakresie ich kształtowania na wszystkich etapach edukacji.Autorzy monografii należą do grona doświadczonych teoretyków i praktyków szeroko rozumianej edukacji przyrodniczej: od przedszkola po studia wyższe. Reprezentują zarówno środowisko akademickie, jak i oświatowe aktywnie działające na rzecz przygotowania społeczeństwa do uczenia się przez całe życie, niezbędnego do dobrego funkcjonowania we współczesnym, szybko zmieniają-cym się świecie.
Uważam, że recenzowana publikacja może z całą pewnością, przyczynić się do szerzenia wiedzy z tego obszaru i stanowić pomoc w edukowaniu konsumentów, administracji publicznej czy biznesu. Dlatego z całym przekonaniem mogę polecić monografię decydentom na szczeblu krajowym, ale także na szczeblu samorządowym oraz przedsiębiorcom i wszelkim instytucjom, które powinny dbać o wdrażanie rozwiązań gospodarki zasobooszczędnej i niskoemisyjnej w Polsce.
Recenzowana publikacja stanowi bardzo bogate kompendium wiedzy z zakresu zarządzania proekologicznego i może być dedykowana również studentom różnych kierunków, np.: zarządzania, ekonomii, ochrony środowiska, energetyki. Ta publikacja na pewno stanie się podstawą do promowania wśród studentów postaw proekologicznych i budowania ich świadomości środowiskowej.
Z recenzji dr. hab. inż. Krzysztofa Wodarskiego, prof. PŚ
Książka wpisuje się w nurt publikacji poświęconych problematyce rozwoju indywidualnej działalności gospodarczej i przedsiębiorczości w Polsce. Zjawiska te są rozpatrywane w kontekście przeobrażeń warunków funkcjonowania różnych kategorii uczestników rynku pracy i zasad kształtowania aktywności zawodowej, wywołanych między innymi procesami uelastyczniania tego rynku. Materiał empiryczny pochodzi z cyklu badań autorskich zrealizowanych w latach 20022019 wśród osób prowadzących własną działalność gospodarczą. Celem monografii jest opis cech i uwarunkowań sytuacji pracy jednostek wchodzących w skład tej zróżnicowanej i odmiennie definiowanej zbiorowości. W koncepcji uwzględniono charakterystykę wykonywanej pracy, jak również aspekty decydujące o specyfice samozatrudnienia i funkcji (mikro)pracodawcy, przyczyny podejmowania działalności gospodarczej, znaczenie zasobów społeczno-zawodowych i doświadczeń na rynku pracy (w tym bezrobocia), identyfikację z rolą przedsiębiorcy, wartość pracy oraz czynniki satysfakcji. Analizom dotyczącym sytuacji pracy na własny rachunek towarzyszą ponadto rozważania na temat zmian modelu pracy i poszukiwania jej współczesnych paradygmatów. W opracowaniu dominuje perspektywa socjologiczna, niemniej w przypadku wielu rozwiązań teoretycznych i wyjaśnień zastosowano podejście interdyscyplinarne.
Rozważania o ogrodach w kulturze europejskiej, zwłaszcza starożytnej, obecne w tej książce, mają z jednej strony przybliżyć tę problematykę, z drugiej zaś stanowią pewien pretekst i punkt wyjścia dla zagadnień szczególnie interesujących człowieka, czyli tematów egzystencjalnych, dotyczących sztuki dobrego życia. Dlatego też w kontekście fenomenu ogrodu pojawiają się różne odpowiedzi na pytanie najważniejsze, tzn. pytanie o drogę do szczęścia – już tu na ziemi bądź też po śmierci, w transcendentnym wymiarze rzeczywistości. Istotne jest, jakie wartości ukryte w ogrodach, mające tam swe źródło, potrafią tak przemienić życie człowieka, by doświadczył, bądź miał nadzieję na doświadczenie, „bycia szczęśliwym”, by w chaosie świata mógł odnaleźć siebie.
Grzegorz Żuk, fragment Wprowadzenia
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
