W książce został opisany fenomen Żydówek aszkenazyjskich, autorek, tłumaczek i redaktorek modlitewników (II poł. XIXI poł. XX wieku). Modlitewniki stanowią nieodzowne medium, artefakty, towarzyszące Żydówkom w życiu bez względu na język, miejsce i czas wydań. Modlitwy odzwierciedlają potrzeby duchowe kobiet, petryfikują tradycyjne wzorce religijne, zwłaszcza ideał pobożnej Żydówki. Twórczynie literatury religijnej przełamują jednak stereotyp kobiet przypisanych tylko do przestrzeni prywatnej. W wielojęzycznym korpusie analizowanych tekstów najwięcej jest zbiorów niemieckojęzycznych, nieliczne po angielsku, polsku i węgiersku. Zarówno dzieła te, jak i ich twórczynie, przekraczają granice Europy Środkowo-Wschodniej i wąsko rozumianego Aszkenazu. Agata Rybińska Praca wychodzi naprzeciw oczekiwaniom środowisk naukowych, zainteresowanych badaniami nad życiem religijnym żydowskich kobiet. Poświęcono ją przedstawieniu postaci autorek modlitewników oraz samych tekstów, powstałych w okresie od XIX do połowy XX wieku w kręgu tradycji aszkenazyjskiej. [] Zawiera udaną, pogłębioną analizę oraz naukową refleksję nad obecnością kobiet w tradycji piśmiennictwa religijnego Żydów. [] Ma duże walory po-nawcze, a tym samym zasługuje na uznanie. Stanowi bowiem pierwszą pracę monograficzną, w której w wyżej wspomnianych ramach chronologicznych analizowana jest wielojęzyczna (nie zaś żydowskojęzyczna) grupa tekstów religijnych dla kobiet, stworzonych przez kobiety. Tak oryginalny koncept pozwala na całościowe ujęcie tematu. Fragment recenzji dr hab. Anny Jakimyszyn-Gadochy (UJ)
Książka stanowi pierwsze i jedyne, jak dotąd, monograficzne opracowanie biografii Manuela Joëla (1826–1890) – naukowca, filozofa religii, profesora w Żydowskim Seminarium Teologicznym we Wrocławiu, a w latach 1864–1890 rabina wrocławskiej gminy żydowskiej. Jego biografia kulturowa konstruowana jest z uwzględnieniem szerokiego tła – ówczesnego środowiska Żydów niemieckich.
Agata Rybińska
To opracowanie jest […] minimonograficznym ujęciem – poszerzającym naszą wiedzę o różne aspekty dziejów lokalnych dużej i opiniotwórczej gminy żydowskiej w Niemczech – życia i działalności Manuela Joëla, znaczącej osobowości epoki, również odbioru jego poczynań przez najbliższe środowisko oraz członków szerokiej społeczności, żyjących w określonym miejscu i w określonej rzeczywistości polityczno-kulturowej. Stanowi ważny element uzupełniający ogląd dziejów politycznych, sztuki, kultury i mentalności […], tekst, który – pomimo swojej pozornej lokalności – w ciekawy sposób pozwala czytelnikowi spojrzeć na dzieje Żydów w Europie Środkowej.
Prof. dr hab. Leszek Ziątkowski, Uniwersytet Wrocławski
Język religijny i praktyki religijne to niewątpliwie dwa zasadnicze wyznaczniki odrębności niemieckich Żydów w XIX wieku. Ograniczały one integrację żydowskiej mniejszości z chrześcijańskimi współobywatelami, dlatego też została podjęta próba analizy wybranych tekstów religijnych z tego okresu. Należą do nich pisma związanych z Breslau rabinów i nauczycieli – przedstawicieli ruchu Wissenschaft des Judentums, ich mowy okolicznościowe, modlitewniki, podręczniki, artykuły naukowe i prasowe, sprawozdania z działalności edukacyjnej, a także inskrypcje nagrobne z najstarszych pól na cmentarzu żydowskim przy ul. Ślężnej. Źródła te odzwierciedlają językowy obraz świata oraz częściową akulturację językową wrocławskich Żydów. Priorytetem pozostało dla nich zachowanie żydowskiej tożsamości, a religia, język religijny, liturgia oraz praktyki religijne wyznaczały na ogół nieprzekraczalne granice integracji.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
