„Przedstawiona do recenzji monografia porusza bardzo istotne zagadnienia związane z nawiązywaniem współpracy horyzontalnej pomiędzy firmami działającymi w branży logistycznej. Temat jest ważny i aktualny. Kooperacja firm w łańcuchu dostaw umożliwia bowiem nie tylko optymalizację kosztów realizacji zleceń, ale również przekłada się m.in. na wyższy poziom świadczonych usług oraz pozwala zminimalizować niekorzystny wpływ na środowisko naturalne. Dobór tematu oraz sposobu rozwiązania problemu za pomocą modeli wykorzystujących teorię gier i metody optymalizacji wielokryterialnej w połączeniu z teorią liczb rozmytych ocenić należy bardzo pozytywnie”.
dr hab. Grzegorz Tarczyński, prof. UEW
„[…] monografia jest źródłem wartościowych treści, które wypełniają lukę w krajowym piśmiennictwie. Jej wyniki mogą dostarczyć rekomendacji wielu odbiorcom, tj. naukowcom i badaczom, studentom, absolwentom studiów, pracownikom firm i osobom zajmującym się współpracą”.
dr hab. Arkadiusz Kawa, prof. WSL
„Tom poświęcony komunikacji oralnej istotnie wzbogaca naszą wiedzę na temat dociekań nad historią komunikacji społecznej, prowadzonych nie tylko przez Autora, lecz także przez środowiska uczonych niemal na całym świecie. Włodzimierz Mich zapoznał nas z aktualnym stanem badań, z najciekawszą i najwartościowszą literaturą przedmiotu, często bardzo trudno dostępną. To, do czego udało mu się dotrzeć, potrafił właściwie wykorzystać, zinterpretować i poddać naukowej krytyce. Interdyscyplinarna perspektywa oglądu zjawisk komunikacyjnych w bardzo rozległych i zróżnicowanych kontekstach istotnie wzbogaca naszą wiedzę […]. Wysoko zatem oceniam pod względem merytorycznym imponujący efekt przedsięwzięcia Włodzimierza Micha, zwłaszcza że jego warsztat naukowy jest bogaty, innowacyjny i zgodny z przyjętymi standardami pracy naukowej. Zwraca też uwagę troska o język i jasność wywodu. Podejmując trudną i skomplikowaną tematykę, Autor nie epatuje naukowym żargonem, dzięki czemu książka jest zrozumiała dla średnio zaawansowanego czytelnika i stosunkowo szerokiego grona odbiorców”.
Z recenzji prof. dr. hab. Jerzego Jastrzębskiego
Refleksja badawcza podjęta przez Autorkę może przyczynić się do przełamania wielu stereotypów myślowych, o które nietrudno w sytuacji braku usystematyzowanej wiedzy []. Określanie kierunków rozwoju twórczości rysunkowej osób niewidomych, ujawnienie indeksów (wzorców) w kreowaniu świata oraz ustalenie symptomów zwiastujących rozwój twórczości rysunkowej u dzieci i młodzieży niewidomej uznaję za nowatorskie i oryginalne []. Rzadko pojawiają się tego typu opracowania. Rzetelne, wielowarstwowe, ujęte całościowo i interdyscyplinarne, uniwersalne i dodałabym oryginalne w przedmiocie badań, uzupełniające i wypełniające luki w dotychczasowym dyskursie na-ukowym, służące praktyce. Elementem wyjątkowo wartościowym w kontekście praktyki edukacyjnej są analizy interpretacyjne i opisowe wytworów plastycznych badanych osób []. Z recenzji wydawniczej dr hab. Marty Uberman, prof. UR
Zaprezentowano bardzo interesujące zestawienie podejść do atrybutów informacji. Cenne jest także odwrócenie podejścia i propozycja analizy niepożądanych atrybutów informacji. () Badania zostały przygotowane i przeprowadzone w prawidłowy sposób z dbałością o spełnienie wymagań stawianych przed analizami statystycznymi, w tym szczegółowo omówiono reprezentatywność. Autor bardzo kompetentnie zaplanował przeprowadzenie badań, a następnie wskazał zidentyfikowane ich ograniczenia. Należy zatem przyłączyć się do recenzentów dysertacji i podkreślić dobry warsztat i interesujące wyniki. () Treści przedstawione w mono-grafii są interesujące, wartościowe i uważam, że po pewnych zmianach powinny zostać opublikowane. () Pozwoliłoby to podkreślić wkład Autora do rozwoju nauki. dr hab. Sławomir Wawak, prof. UEK
José Ortega y Gasset nie był wrogiem demokracji jako ustroju politycznego, ale był krytykiem pewnych zjawisk społecznych z demokracją związanych. Podstawowe założenie monografii stanowi przekonanie, że uzasadniona krytyka może w większym stopniu przysłużyć się takiej czy innej instytucji, aniżeli niezachwiana wiara w jej doskonałość. Studia nad pismami hiszpańskiego filozofa prowadzą do przekonania o kruchości ustroju demokratycznego, którą można wzmocnić poprzez ukształtowanie społeczeństwa obywatelskiego. Z tej perspektywy mniejsze znaczenie ma masowe uczestnictwo w wyborach, a większe odpowiedzialny i rozumny wyborca, gdyż tylko taki w swojej większości może zapobiec oddaniu władzy w ręce destrukcyjnych sił politycznych.
Monografia prezentuje natomiast nieco odmienne od ortegiańskiego spojrzenie na epokę oświecenia, które pozostawiło nie tylko wyraźny zarys nowego porządku społecznego, ale także wytyczne dotyczące odpowiedniego przygotowania do uczestnictwa we władzy mas społecznych. Problem polega na odpowiedzi na pytanie, czy przypadkiem kolejne pokolenia, ignorując okoliczności życia (w tym pewne wydarzenia historyczne), faktycznie kształtowały zachodnią cywilizację zgodnie z duchem oświecenia, a nie tylko z jego formalnymi zaleceniami?
Autor
Zmierzenie się z dorobkiem tak kontrowersyjnego, ale i prowokującego do dyskusji filozofa współczesności to nie lada wyzwanie. Ilość materiału do przeczytania i przebadania może działać deprymująco (około 3000 stron tekstów dotyczących sferologii to tylko pewna część badanego materiału). Trzeba mieć nie tylko intelektualną odwagę, wiedzę, warsztat analityczny i interpretacyjny, ale też pewien rodzaj, nazwę to tak, bezczelności poznawczej. I nie chodzi tutaj o obraźliwe łamanie pewnych norm, tylko o przekraczanie i reinterpretację ustaleń powszechnie przyjętych. Onegdaj Paul Feyerabend sformułował anarchistyczny imperatyw poznawczy zaklęty w formule anything goes: nie chodziło rzecz jasna o to, że wszystko ujdzie, jak wielokrotnie błędnie przytaczano to stwierdzenie, ale o to, iż nie ma nic świętego zwłaszcza w polu ustaleń filozoficznych czy też kulturoznawczych. Z recenzji prof. dra hab. Piotra Zawojskiego
Monografia dotyczy metafory, przestrzeni dzieła, nexusu aktu twórczego, parergonu i ergonu, ale właściwie ludzkiej potrzeby całościowego oglądu świata i umiejscowienia siebie w świecie. Jest książką estetyczną, metafizyczną i etyczną. Jest książką o myśleniu i koncepcjach, ale też o doświadczeniu i przeżywaniu świata. Odtworzone są nowoczesne i ponowoczesne formuły rozpadu człowieka, po to jednak, abyśmy mieli szeroką kulturową perspektywę, a dzięki niej mogli rzetelnie i skutecznie poradzić sobie w trudnym zadaniu zrozumienia samych siebie. Pomimo że wielu autorów zatrzymuje się na wymiarze struktury rzeczywistości w formule Jacquesa Derridy (ergonparergon), wyraźnie widoczna jest inklinacja do przekraczania ontologicznego ujęcia świata i poszukiwania wymiaru doświadczenia egzystencjalnego jako klucza do interdyscyplinarnego dialogu pomiędzy filozofią i estetyką a innymi naukami, jak neurobiologia, nauki o kulturze i teorie sztucznej inteligencji. Ergon i parergon jest ugruntowany w takim doświadczeniu egzystencjalnym, które zmienia optykę, kształtuje wrażliwość, usprawnia decyzyjność i działanie. Monografia ukazuje owo doświadczenie w różnych aspektach, oferuje opcje i podsuwa odpowiedzi. Z recenzji dr hab. Anny Kawalec, prof. KUL
Problematyka opracowania trafnie wypełnia lukę publikacyjną na rynku wydawniczym, bowiem w sposób kompleksowy pokazuje zagadnienia i związki polityki pieniężnej oraz zrównoważonego rozwoju. To, co wyróżnia monografię na tle zbliżonych opracowań, to wyeksponowanie kontekstu obligacji w badaniachRecenzowane opracowanie ma wiele zalet, które wynikają m. in. z jego interdyscyplinarności, spojrzenia na problemy w sposób globalny i kompleksowy. Jak uprzednio wskazywano, ta kompleksowość podejścia czyni monografię atrakcyjną dla szerokiego kręgu odbiorców (czytelników), począwszy od naukowców, doktorantów i studentów zainteresowanych zarządzaniem (w tym finansami) z perspektywy realizowanych studiów, pogłębiania teorii oraz prowadzonych badań naukowych czy tematyki realizowanych/odbywanych zajęć, po praktyków mających do czynienia z polityką pieniężną i rozwojem zrównoważonym w ramach pracy zawodowej. Do grupy odbiorców można zaliczyć także te osoby, które chcą pozyskać lub pogłębić swoją wiedzę na temat polityki pieniężnej, bowiem monografia szczegółowo wyjaśnia i porządkuje podstawowe definicje i teorie z tego obszaru wiedzy. Z recenzji prof. dr hab. Magdaleny ZiołoUniwersytet Szczeciński
[] praca została przygotowana przez dwie Autorki: doświadczoną naukowczynię, ekspertkę w zakresie nowych technologii i ich wykorzystania w procesie dydaktycznym, dr hab. Lidię Pokrzycką, prof. UMCS, oraz praktyczkę z doświadczeniem pracy w korporacjach Paulinę Niedziółkę.Autorki połączyły wspólne zainteresowania problematyką wykorzystania nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych w procesie uczenia i samokształcenia, zarówno na uczelniach, jak i w przedsiębiorstwie.[] Książka zawiera wiele ciekawych informacji, a wybrane przykłady można potraktować jako rekomendacje Autorek, mogące posłużyć za wzór i inspiracje do działań w obu obszarach e-learningu. Z recenzji dr hab. Małgorzaty Molędy-Zdziech, prof. SGH
Książka Reaktywacje XIX-wieczności pod redakcją Anny Dunin-Dudkowskiej, Dariusza Piechoty i Agnieszki Trześniewskiej-Nowak to drugi tom z serii o swoistości powrotów w popkulturze. I rzeczywiście zebrane w tomie artykuły, zogniskowane wokół poszczególnych zjawisk, stanowią ciekawą analizę kulturowych praktyk reaktywacji dziewiętnastowieczności, zjawiska, którego nie można już rozumieć w kategoriach wybuchu pewnej literackiej czy filmowej mody. O jego trwałości świadczą chociażby omawiane w tomie seriale z ostatnich lat: Pozłacany wiek (2021), Wednesday (2022) Sanditon (2022 – drugi sezon), czy też najnowsze tomy z cyklu opowieści Nancy Springer o zbuntowanej nastolatce: Enola Holmes i sprawa czarnego powozu (2021), Enola Holmes and the Elegant Escapade (2022). Wszystkie zebrane w książce artykuły łączą zarówno badawcza precyzja i przenikliwość, jak i swoista rzeczowość, która pozwala dostrzec w zjawisku twórczego retellingu czy też w medialnej sztuce komentarza (tj. w memach) coś, co wykracza poza charakterystyczną dla popkultury ludyczność czy ironiczną grę (o postmodernistycznej proweniencji) z „literaturą wyczerpania” (szerzej: „sztuką/kulturą wyczerpania”). Zamieszczone w tomie rozprawy i szkice podsuwają czytelnikowi badawcze narzędzia do mapowania dziewiętnastowieczności i współczesnej popkultury.
dr hab. prof. UŚ Ireneusz Gielata
Bohdan Osadczuk) Beauvois odkrywa całe połacie nieznanych faktów i problemów, pomaga w istotny sposób sprawie przywracania pamięci historycznej Polakom, Ukraińcom i Rosjanom. Czyni to naprawdę sine ira et studio w imię maksymalnej rzetelności badacza... Chyba tylko bezstronny i neutralny historyk może dojść do przedstawiania procesów społecznych obarczonych w dotychczasowej historiografii trzech zainteresowanych czy, inaczej mówiąc, biorących udział w ówczesnym rozwoju sytuacji stron, w bardzo odmienny sposób zaangażowanych, balastem mitów i uprzedzeń...
Celem nowej koncepcji prawdy nie jest dostarczanie wiedzy, lecz sformatowanie odbiorcy, który z czasem ma z jednej strony otrzymać wyselekcjonowane matryce myślowe, ale z drugiej ma zostać impregnowany na odmienne treści przekazów. Powstaje kontrola narracji, której mógłby pozazdrościć każdy system totalitarny, ponieważ podmiot kontrolujący stał się abstrakcyjny. Brak zainteresowania sferą „jak było/jest”, odrzucaną na korzyść „jak być powinno”, wytworzył nieuświadamianą autocenzurę. W miejscu cenzury narzucanej, zawsze pozostawiającej jakiś ślad ontologiczny, wobec której można by się zbuntować, powstaje cenzura idealna. To sam odbiorca domaga się przekazu dobranego do jego optyki oraz dopatruje się w nim wolności i pełności.
Fragment Wprowadzenia
[…] musimy mieć świadomość, że historia (w obu znaczeniach: i res gestae, i historia rerum gestarum) sama się nie obroni. Brak reakcji jedynie ośmiela do takich działań. Jeśli w milczeniu będziemy obserwowali deprecjację naszego fachu, przyczynimy się do jego degeneracji (a kondycja części historiografii już dzisiaj nie napawa optymizmem), bez względu na to, jakie idee i światopoglądy obecnie nam przyświecają. Zapłacimy za to wszyscy, tak jak ponosimy już dzisiaj konsekwencje „demokratyzacji wiedzy” w postaci odrzucania w wyjaśnianiu świata przez dużą część społeczeństwa metod naukowych na rzecz magii, potocznego myślenia i ostentacyjnego partykularyzmu. Te procesy wpisują się w zachodzące, coraz lepiej widoczne przemiany cywilizacyjne. Historia jako nauka przestanie istnieć i uczyć; zastąpi ją zdegenerowany świat trywialnej popkultury determinowanej tymczasowymi czynnikami pozanaukowymi i wolą przygodnych mecenasów. Wykorzystają to postacie nieodbiegające zanadto od radzieckich historyków-propagandystów.
Fragment Zakończenia
Outsourcing i insourcing są ważnymi instrumentami restrukturyzacji działalności gospodarczej przedsiębiorstw. O ile problematyka outsourcingu jest dobrze opracowana naukowo i sprawdzona praktycznie, o tyle problematyka insourcingu jest w niewielkim stopniu rozpoznana naukowo i opanowana praktycznie. Brakuje zarówno badań pokazujących skalę tego zjawiska, ograniczenia i możliwości insourcingu, oceniających skutki insourcingu itd. Literatura przedmiotu z tego zakresu jest skromna. Zagadnienia insourcingu nabrały znaczenia zwłaszcza w efekcie pandemii COVID-19. Te i inne argumenty przedstawione przez Autora uzasadniają podjęcie problematyki monografii z punktu widzenia potrzeb nauki zarządzania i praktyki gospodarczej. […] Recenzowana monografia jest opracowaniem wartościowym z punktu widzenia nauki i praktyki. Terminologia monografii jest zgodna z powszechnie stosowaną i stanowi właściwą podstawę szczegółowych rozważań. Treść monografii zgodna jest z aktualnym stanem wiedzy praktycznej i naukowej z zakresu insourcingu. Monografia reprezentuje wysoki poziom merytoryczny.
Z recenzji prof. dr. hab. inż. Michała Trockiego
Podjęta w pracy tematyka jest niewątpliwie trudna do eksploracji, ze względu na ujęcie przekrojowe, co nadaje opracowaniu charakter oryginalny. Biorąc powyższe pod uwagę, należy docenić podjęcie się przez Autora takiego opracowania. W szczególności dobór problematyki uważam za zasadny i trafny, zarówno z punktu widzenia teorii nauk o zarządzaniu i jakości, ale także praktyki zarządzania organizacjami. Podjęty problem badawczy ma charakter aktualny, jako że brakuje wiedzy i wyjaśnień w wybranym przedmiocie badań, a przez to kwestie poruszane w opracowaniu są ważne. […] Doceniam wartość poznawczą wyników badań empirycznych. Stwierdzam, że recenzowane opracowanie to przemyślane dzieło, stanowiące osiągniecie naukowe dr. Grzegorza Greli. Dotyczy ono aktualnych i ważnych zagadnień, a jednocześnie wnosi wkład do rozwoju dyscypliny „nauki o zarządzaniu i jakości”, w przedmiocie insourcingu procesów organizacyjnych w warunkach polskich organizacji, w tym także w okresie pandemii. Wyniki takich badań przyczyniają się do postępu i poszerzania wiedzy w przedmiotowej dyscyplinie naukowej.
Z recenzji prof. dr. hab. inż. Stanisława Nowosielskiego
Recenzowana monografia buduje bardzo dziś potrzebną platformę do dyskusji oraz refleksji [], jest interesującym i wartościowym studium opisowo-analitycznym na temat zagadnień nierówności wynagrodzeń w przedsiębiorstwach produkcyjnych ze zróżnicowanym zaawansowaniem technologicznym. Podjęty przez autora obszar tematyczny jest aktualny i istotny dla teorii i praktyki, łącząc takie dyscypliny naukowe, jak ekonomia i finanse, nauki o zarządzaniu, a także psychologia pracy []. Krąg potencjalnych odbiorców publikacj: świat nauki, w tym pracownicy dydaktyczni, którzy mogą wykorzystać książkę na zajęciach ze studentami; studenci i doktoranci; menedżerowie i specjaliści ds. finansów. Z recenzji dr hab. Anny Rogozińskiej-Pawełczyk, prof. UŁ
Przedstawiona do recenzji monografia to interesująca i ważna pozycja, wnosząca do dyskusji naukowej na temat animacji kultury i roli animatora ważny głos w kwestiach związanych z profesją animatora kultury, przede wszystkim dotyczących profesjonalnych kompetencji, satysfakcji z pracy oraz zaangażowania w nią. Szczególna wartość książki polega na tym, iż prezentuje ona wyniki najnowszych badań empirycznych, zrealizowanych w ramach autorskiego projektu badań wśród animatorów kultury aktywnych na terenie województwa lubelskiego. Autorzy włączają się swoją pracą w posiadający już tradycje nurt badań nad profesją animatora kultury, a jest to zadanie niełatwe, ponieważ, jak sami przyznają, profesja ta jest wieloznaczna, nieoczywista, bez granic. Trudno o lepsze uzasadnienia dla badań, bowiem właśnie takie żywe obszary życia społecznego stanowią niewyczerpane źródło aktualnych i ciekawych pytań badawczych. Z recenzji dr hab. Sylwii Słowińskiej, prof. UZ
Monografia dotyczy niezwykle istotnej problematyki zwiększających się nierówności dochodowych we współczesnym świecie, zwłaszcza w kontekście wyzwań społeczno-gospodarczych. W czasach narastających nierówności i utrzymujących się obszarów ubóstwa spółdzielnie socjalne mogą efektywnie przeciwdziałać wykluczeniu społecznemu. Mimo poprawy sytuacji niektórych polskich rodzin wynikającej z programów transferów socjalnych, realizowanych w II połowie drugiej dekady XXI wieku, nie zaniknęły przesłanki funkcjonowania spółdzielni socjalnych. Kontekst społeczno-gospodarczy, w którym funkcjonują spółdzielnie socjalne, pokazuje, że wciąż istnieją grupy defaworyzowane, którym niezbędna jest pomoc. Autorzy umożliwiają Czytelnikom zgłębienie zarówno teoretycznych podstaw modelu cyklu życia organizacji w zarządzaniu spółdzielnią socjalną, jak i praktycznych obserwacji wynikających z badań empirycznych. Dzięki temu monografia stanowi kompendium wiedzy, co może być niezmiernie wartościowe zarówno dla praktyków zarządzania, jak i naukowców zainteresowanych tematyką spółdzielni socjalnych. Badania są istotne dla osób, które mogą powoływać spółdzielnie socjalne, gdyż dostarczają wiedzy i narzędzi potrzebnych do skutecznego zarządzania takimi organizacjami. Wiedza ta może być również cenna dla ustawodawców i innych interesariuszy, umożliwiając opracowanie lepszych strategii wsparcia oraz regulacji prawnych, które będą sprzyjały rozwojowi i stabilności spółdzielni socjalnych. Podejście Autorów wskazuje na to, że praca nie jest jedynie zimną analizą danych i teorii, ale zaangażowanym spojrzeniem na prawdziwe życie i jego wyzwania. Należy także z głębokim uznaniem docenić empatię, z jaką Autorzy monografii podchodzą do omawianego zagadnienia i uczestników prowadzonych badań. Wartość tej postawy jest nie do przecenienia, gdyż dodaje głębi i autentyczności samej pracy naukowej. Dr hab. Bartosz Jóźwik, prof. KULInstytut Ekonomii i FinansówKatolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Książka Arteterapia w resocjalizacji penitencjarnej wybrane konteksty jest wyjątkowym źródłem informacji na temat wykorzystania arteterapii w systemie penitencjarnym. Autorzy dokładnie analizują i prezentują różne aspekty i konteksty, w jakich arteterapia może być użyta w celu wspierania procesu resocjalizacji osadzonych.Książka wyróżnia się swoim interdyscyplinarnym podejściem do arteterapii w kontekście resocjalizacji. Autorzy biorą pod uwagę zarówno aspekty psychologiczne, pedagogiczne, socjologiczne, jak i organizacyjne, związane z procesem resocjalizacji, i prezentują arteterapię jako narzędzie skuteczne na poziomie jednostki i grupy więźniów. To kompleksowe podejście jest szczególnie wartościowe, ponieważ podkreśla różnorodność możliwych kontekstów i celów, w jakich arteterapia może być stosowana. Książka jest wzbogacona o scenariusze zajęć, co ułatwia czytelnikom zrozumienie, jak teorię można przekształcić w praktykę. Te praktyczne wskazówki i przykłady pomogą terapeutom i innym profesjonalistom w systemie penitencjarnym w planowaniu i wdrażaniu własnych programów arteterapeutycznych. Książka podkreśla znaczenie roli arteterapeuty jako specjalisty, który jest w stanie dostosować terapię do indywidualnych potrzeb osadzonych. Autorzy analizują także wyzwania związane z pracą w trudnym środowisku więziennym i zapewniają wskazówki dotyczące budowania relacji z osadzonymi oraz zarządzania grupowymi sesjami arteterapeutycznymi.Książka Arteterapia w resocjalizacji penitencjarnej wybrane konteksty to cenna publikacja, która oferuje kompleksowe spojrzenie na wykorzystanie sztuki w procesie resocjalizacji osadzonych. To źródło inspiracji i wiedzy zarówno dla profesjonalistów pracujących w systemie penitencjarnym, jak i badaczy zainteresowanych terapią sztuką w kontekście resocjalizacji. Książka otwiera drzwi do zrozumienia potencjału sztuki w transformacji życia osadzonych. Z recenzji dr. hab. Pawła Maciaszczyka, prof. ucz.
[] książka zatytułowana Parva naturalia Arystotelesa w komentarzu Pawła z Worczyna została opracowana na podstawie zrealizowanej przez jej Autorkę edycji krytycznej komentarza do zbioru rozpraw Arystotelesa Parva naturalia (zachowanego w rękopisie BJ 2073 w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej, z pierwszej poł. XV wieku), autorstwa polskiego uczonego Pawła z Worczyna. Autor ten był jednym z najoryginalniejszych filozofów polskich XV wieku. []. Biorąc pod uwagę okoliczność, że książka M. Kowalewskiej-Harasymiuk podejmuje nieopracowany dotąd obszar z zakresu historii polskiej nauki, należy podkreślić, że wydanie drukiem sporych fragmentów (wraz z aneksem) tychże tekstów stanowi bardzo cenny materiał do dalszych studiów i syntetycznych opracowań historiograficznych. []. Oryginalność pracy M. Kowalewskiej-Harasymiuk leży w tym, że opiera się ona na niewydanym dotąd (a przygotowanym przez nią do publikacji edycji krytycznej) tekście źródłowym z zakresu historii polskiej nauki, która nie jest jeszcze w pełni opracowana. [] Autorka prezentowanej pracy swe badania opiera na pogłębionych studiach i skrupulatnych analizach oryginalnych źródeł naukowych, związanych z funkcjonowaniem uniwersytetu w Krakowie. Badaczka w większości koncentruje się na mało znanych lub niewydanych dotąd tekstach myślicieli średniowiecznych, uznawanych za drugorzędnych, którzy jednak odegrali ważną rolę w lansowaniu nowych idei i kształtowaniu kultury intelektualnej Europy, a ich dorobek ciągle czeka na pełne opracowanie. Walorem prezentowanej publikacji jest zatem poszerzenie bazy źródłowej do badań nad historią kultury intelektualnej doby średniowiecza w obszarach ciągle nieznanych w światowej literaturze przedmiotu, które mogą wpłynąć na zmianę ocen dotyczących nurtów myślowych i filozofii w krakowskim środowisku naukowym. Dostarcza kolejnych materiałów, które mogą i powinny inspirować do refleksji i dyskusji nad spuścizną naukową polskiego średniowiecza i jej udziałem w dziedzictwie kulturo-wym Europy. Ponadto lektura recenzowanej książki M. Kowalewskiej-Harasymiuk budzi uznanie także z tych względów, iż jest napisana w dobrym stylu, cechuje ją przejrzysty i precyzyjny język, dzięki czemu zawiłe kwestie filozoficzne stają się zrozumiałe i przystępne dla czytelnika. Z recenzji dr hab. Wandy Bajor, prof. KUL
Przedstawione w publikacji rozważania i analizy nie wyczerpują readaptacyjnego potencjału tkwiącego w kategorii zadowolenia z życia, jednak w ocenie Autorki mogą stać się inspiracją do dalszej eksploracji i podejmowania prób ich włączenia nie tylko w dyskurs pedagogiki resocjalizacyjnej, ale przede wszystkim w pedagogiczną praktykę oddziaływań penitencjarnych, Ze względu na liczne walory zatrudniania osób skazanych postuluje się podjęcie nowych inicjatyw na rzecz ich aktywizacji zawodowej. Bardzo słusznie uznając wyższość personalistycznego u humanistycznego podejścia do człowieka nad determinizmem biologicznym i społecznym, w badaniach wkupiono się na zasobach skazanych, które z jednej strony stanowią barierę ochronną przed czynnikami ryzyka, a z drugiej kształtują dojrzałą istotę odpowiedzialną za siebie, sprawującą kontrolę nad własnym życiem i mającą poczucie sprawstwa, co niezbędne jest w uzyskaniu przemiany wewnętrznej która stanowi cel maksymalny w resocjalizacji. Z recenzji ks. dr. hab. Kazimierza Pierzchały, prof. KUL
Komunikatywny styl używanego w tej pracy języka sprawia, że lekturę czyta się z dużą przyjemnością, szybko wnikając w wartki naukowy przekaz o najbardziej aktualnych meandrach formowania opinii publicznej we współczesnym świecie []. Szczególną uwagę Autorka zwraca na teorię mediatyzacji, która uchodzi za jedną z najbardziej przekonujących przy wyjaśnianiu funkcjonowania współczesnych społeczeństw. [] książka ta może być nie tylko podręcznikiem akademickim, ale też wiarygodnym poradnikiem dla osób zajmujących się badaniem opinii publicznej []. Autorka podkreśla wielki potencjał internetu i mediów społecznościowych w procesie kształtowania opinii publicznej []. Wskazuje jednocześnie realnie istniejące zagrożenia w postaci fragmentaryzacji i nierównej dystrybucji uwagi []. Studium prezentuje bardzo wysoki poziom naukowy i w sposób kompleksowy odnosi się do światowego dorobku teoretycznego i praktycznego w zakresie formowania i kształtowania się opinii publicznej. [] będzie mieścić się wśród najlepszych z tego obszaru w naszym w kraju. Stanowi istotny element oryginalnego dorobku Autorki, gdyż nie tylko porządkuje naszą dotychczasową wiedzę w tym zakresie, lecz także wprowadza nowe i bardzo ważne elementy funkcjonowania opinii publicznej związane z rozwojem nowych technik komunikacji międzyludzkiej. Z recenzji prof. dr. hab. Jerzego Olędzkiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
