Czas pandemii COVID-19 stał się dla nas wszystkich dojmującym doświadczeniem indywidualnym, osobistym, ale też społecznym czy kulturowym. Jak jednak zazwyczaj bywa, człowiek oswaja rzeczywistość, dystansując się od negatywnych jej aspektów i czynników. Jednym z najczęściej wykorzystywanych sposobów na to jest waloryzowanie humorystycznego stosunku do świata, co odciąża – przynajmniej częściowo – problem i pozwala odnaleźć się w nowej, na wskroś trudnej sytuacji. Jak przekonują Autorki, humor, jako zjawisko wieloaspektowe, niezwykle złożone i nośne, znajduje manifestacje w różnych sferach pandemicznej komunikacji, właściwie zawłaszczonej przez Internet, a tym samym zglobalizowanej, zuniwersalizowanej i egalitarnej. Cechy te powodują, że powstaje swoista, motywowana poważną wszak sytuacją, kultura śmiechu poddana określonym prawom i tendencjom odwołującym się do rozmaitych obszarów życia. Co warte odnotowania, w badaniach wykorzystano niezwykle bogaty materiał ilustracyjny, i to nie tylko polskojęzyczny, co czyni książkę dziełem o charakterze uniwersalnym, wykraczającym daleko poza granice jednej kultury czy języka. […]
Rozważania podjęte w monografii zostały oparte na niezwykle bogatej i wieloaspektowej literaturze przedmiotu. Autorki przywołują między innymi prace z zakresu językoznawstwa, nauk o kulturze, socjologii, psychologii, co czyni ich książkę opracowaniem na wskroś nowoczesnym, bo inter-, a nawet transdyscyplinarnym. […]
Monografia, dzięki wykorzystaniu różnych instrumentów badawczych, osadzeniu w kontekście metodologicznym wielu dziedzin i dyscyplin wiedzy, stanowi przykład opracowania niezwykle aktualnego oraz ważkiego poznawczo, co gwarantuje jej – poza naukowym – także sukces czytelniczy.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Artura Rejtera
Współczesność dostarcza nam wielu, niekoniecznie pozytywnych, doświadczeń. Sytuacja pandemiczna wywołała szereg nieoczekiwanych, gwałtownych zmian o charakterze kulturowym i społecznym. Zmiany te są o tyle specyficzne i nowe, że dotyczą człowieka właściwie niezależnie od szerokości geograficznej, kręgu cywilizacyjnego, statusu społecznego, sytuacji materialnej itd. Jedną z nich jest przewartościowanie pojęcia maski, jej form, znaczenia, funkcji i modalności w przestrzeni publicznej. Fenomen ten, rehabilitowany dziś artefakt, poddający się różnorakim interpretacjom, bez wątpienia zasługuje na analizę naukową. Potrzebę tę zaspokaja książka Ewy Głażewskiej i Małgorzaty Karwatowskiej, które podjęły się zadania opisu oraz interpretacji maski w dzisiejszym „czasie zarazy”. Przyjęta perspektywa, odwołanie się do zdobyczy różnych dyscyplin, między innymi językoznawstwa, etnologii, antropologii, historii kultury, legła u podstaw opracowania nowoczesnego, holistycznego, ponadto inspirującego do dalszych badań i refleksji. (…)
Opracowanie to jest niezwykle ważne, ponieważ dotyka problematyki na wskroś aktualnej, współczesnej, zmian dziejących się na naszych oczach. Uchwycenie problemu in statu nascendi należy szczególnie docenić, wszak tego typu badania bezsprzecznie trzeba zaliczyć do pionierskich. (…)
Niezaprzeczalne wartości ocenianej monografii Ewy Głażewskiej i Małgorzaty Karwatowskiej: aktualność poruszanej w niej problematyki, erudycyjność wywodu, inter- i transdyscyplinarny charakter, ponadto znaczący ładunek naukowy, ale także społeczno-kulturowy — wszystko to skłania do wyrażenia podziwu nad wykonaną przez Autorki pracą. Z pełnym przekonaniem i satysfakcją polecam książkę przedstawicielom różnych dziedzin i dyscyplin naukowych, studentom kierunków humanistycznych oraz społecznych, a także wszystkim zainteresowanym współczesnym światem i kulturą.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Artura Rejtera
Walorem monografii jest jej bogaty, starannie wyselekcjonowany materiał badawczy, umożliwiający szerokie omówienie poruszanych zagadnień, uwzględniających adekwatne perspektywy metodologiczne. Analizy materiałowe poprzedzają istotne dla danego tekstu kultury i podejmowanego problemu rozważania teoretyczne oraz objaśnienia terminologiczne, którym towarzyszy pogłębiony przegląd stanu badań […]
Autorzy analizują różnorodne teksty kultury, wykorzystują odmienne metody badań i opisu, spoglądają na wybrany materiał z różnych perspektyw. Praca, spójna metodologicznie i merytorycznie, będzie istotnym źródłem wiedzy dla językoznawców, kulturoznawców, polonistów, nauczycieli, studentów i uczniów.
Z recenzji dr hab. Elizy Grzelak, prof. UAM
Wielowymiarowość współczesnego świata, pluralizm i relatywizm wartości, ekspansja kultury popularnej, zmieniający się model szkoły i edukacji to tylko niektóre z kwestii podjętych przez autorów. Praca jest niezwykle udaną próbą charakterystyki wybranych, bardzo różnych problemów związanych ze współczesnym uczniem postrzeganym jako odbiorca kultury, osoba komunikująca się oraz zanurzona we wszechogarniającej rzeczywistości medialnej. Monografia stanowi przykład spójnego opracowania, osadzonego w bogatym i złożonym kontekście filozoficznym, społeczno-kulturowym i lingwistycznym. Zarówno podjęty temat, jak i znakomite jego omówienie zapewni książce szerokie grono odbiorców, wśród których znajda się z pewnością naukowcy (językoznawcy i dydaktycy), nauczyciele różnych typów szkół oraz studenci kierunków humanistycznych. Ponadto należy podkreślić, że praca została napisana wzorcową polszczyzną, co dodatkowo podnosi jej wartość.
Z recenzji dr. hab. Artura Rejtera, prof. nadzw. UŚ
Wielowymiarowość współczesnego świata, pluralizm i relatywizm wartości, ekspansja kultury popularnej, zmieniający się model szkoły i edukacji to tylko niektóre z kwestii podjętych przez autorów. Praca jest niezwykle udaną próbą charakterystyki wybranych, bardzo różnych problemów związanych ze współczesnym uczniem postrzeganym jako odbiorca kultury, osoba komunikująca się oraz zanurzona we wszechogarniającej rzeczywistości medialnej. Monografia stanowi przykład spójnego opracowania, osadzonego w bogatym i złożonym kontekście filozoficznym, społeczno-kulturowym i lingwistycznym. Zarówno podjęty temat, jak i znakomite jego omówienie zapewni książce szerokie grono odbiorców, wśród których znajda się z pewnością naukowcy (językoznawcy i dydaktycy), nauczyciele różnych typów szkół oraz studenci kierunków humanistycznych. Ponadto należy podkreślić, że praca została napisana wzorcową polszczyzną, co dodatkowo podnosi jej wartość. Z recenzji dr. hab. Artura Rejtera, prof. nadzw. UŚ
Autorka przygotowała ujęcie monograficzne pojęcia bardzo ważnego dla pojedynczego człowieka i całych wspólnot, jakim jest "autorytet". Decydując się na eksplorację jednej kategorii, świadomie wybrała jej całościową analizę. Jest to rozprawa merytorycznie bardzo nośna, wartościowa i wzorcowa pod względem metodologicznym, badaczka zastosowała bowiem zróżnicowane metody ankietowe oraz wypracowania uczniów. Wyniki badań mogą być wykorzystane nie tylko do rozpoznania wartości współczesnej młodzieży, ale znajdują też zastosowanie w praktyce edukacyjnej.
Nie ulega wątpliwości, że obraz obu płci w języku nie zawsze jest paralelny, lecz wykazuje znaczne zróżnicowanie. Dlatego męska rozmowa dotyczy ważnych, zasadniczych spraw, babskie gadanie zaś to paplanie o błahostkach, o rzeczach niemających większego znaczenia? Dlaczego mówimy "klient nasz pan", a brak wyrażenia "klientka nasza pani"? Dlaczego brak żeńskich odpowiedników takich funkcji, jak prezydent, rektor czy ambasador, podczas gdy istnieją liczne paralelne pary, takie jak: nauczyciel - nauczycielka, aktor - aktorka, sprzedawca - sprzedawczyni? Pytania tego typu zapewne niejednokrotnie przychodziły i przychodzą na myśl wielu Polkom i Polakom.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?