Prezentowana monografia jest pracą zbiorową, w której przedstawiono wieloaspektowe spojrzenie na polską edukację, szkołę i ucznia w kontekście globalnym i krajowym. Jej treść ściśle wpisuje się w prowadzone w ostatnich latach dyskusje na temat edukacji i jej uwarunkowań, szkoły, współczesnego środowiska życia.[...] moją aprobatę wzbudza prezentowana problematyka pracy, której tytuł w bardzo wyraźny sposób prezentuje intencję redaktorów naukowych - Edukacja w perspektywie wyzwań współczesności. [...] Autorzy tomu stawiają pytania: Czy i w jakim stopniu edukacja i wychowanie są tym samym rodzajem działalności co w nieodległej przeszłości? Jak bardzo wyzwania współczesnego świata stają się nowym elementem wychowania? Jak współczesny świat zmienia warunki funkcjonowania szkoły i wpływa na interakcje w niej zachodzące? W jaki sposób współczesność oddziałuje na kluczowe obszary, dziedziny edukacji i wychowania? Jakie innowacje edukacyjne są niezbędne we współczesnej rzeczywistości szkolnej (i szerzej- w edukacji)?Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Tadeusza Pilcha
W świecie ogromnych zmian wybór zawodu, ścieżek kształcenia, pracy przebiega inaczej aniżeli przed okresem transformacji społeczno-kulturowej. Dawniej drogi zawodowe człowieka przebiegały najczęściej według wzorca: szkoła – zawód – praca – emerytura. Obecnie zmieniają się modele pracy, pojawiają się nowe formy zatrudnienia, następuje skrócenie czasu pracy lub jego wydatne wydłużenie, praca przenika życie prywatne, coraz częściej nie ma wyraźnego oddzielenia tych dwóch sfer życia. Bezrobocie dziurawi biografie zawodowe ludzi. Zmieniają się także zawody, niektóre zupełnie zanikają, powstają nowe, a w starych – wydawałoby się dobrze znanych – pojawiają się zupełnie inne treści. Coraz częściej pracodawcy poszukują nie tyle osób z odpowiednimi kwalifikacjami do wykonywania konkretnego zawodu, ile pracowników o określonych kompetencjach. Dlatego ważna i cenna jest pozycja książkowa pod redakcją naukową Violetty Drabik-Podgórnej i Marka Podgórnego, która podnosi omawianą problematykę i zachęca do głębokiej refleksji nad współczesnym rynkiem pracy i wspieraniem rozwoju kariery. (…)
Książka zawiera syntetyczny i wielostronny obraz poradnictwa kariery, zachęca do refleksji i dyskusji. Jest to bardzo cenne i wartościowe opracowanie, które powinno zainteresować nie tylko teoretyków – poradoznawców, ale także doradców (…). Z pozycji tej mogą również korzystać studenci pedagogiki, psychologii, socjologii, pracy socjalnej.
Z recenzji prof. dr hab. Bożeny Wojtasik
Wtargnięcie technologii cyfrowej czy szerzej mediów elektronicznych w przestrzeń życia codziennego spowodowało zmiany nie tylko na płaszczyźnie komunikacji, ale także biologii czy nawet ontologii. Wobec powyższych procesów determinowanych obecnością nowych mediów autorzy książki Edukacja w czasach cyfrowej zarazy stawiają kluczowe pytanie: Na ile współczesna edukacja odpowiada na ten problem? Nie chodzi tu jednak o wprowadzanie nowych mediów jako narzędzi w praktyce pedagogicznej, ale o stworzenie całkowicie nowego spojrzenia na edukację, zbudowaną na koncepcji nowych mediów i ich właściwości, odpowiadającej strategiom uczenia się i percepcji zgodnych z najnowszymi odkryciami z zakresu psychologii i neurobiologii, przy jednoczesnym utrzymaniu powagi i statusu humanistyki.
Autorzy poszczególnych tekstów podejmują dyskurs na temat środowisk wychowawczych – szkoły i środowiska lokalnego, istotną teoretyczną narrację na temat ich ważności i wartości, przedstawiają przykłady owocnej współpracy badaczy i praktyków z różnych rzeczywistości, różnych państw i ich konstruktywnego wspólnego pochylenia się nad problemem szkoły, zastanawiają się nad tym: Jakie są szanse wychowania w szkole? Jaki jest udział szkoły w tworzeniu ładu społecznego korzystnego dla kształtowania warunków sprzyjających zarówno nieskrępowanemu rozwojowi jednostek, jak i tworzeniu wspólnot? Jakie są możliwości oraz bariery funkcjonowania szkoły w środowisku lokalnym? Jakie są relacje między środowiskiem szkolnym, środowiskiem kulturowym i środowiskiem lokalnym? Czy i ewentualnie jaki jest udział szkoły w kreowaniu lokalnych społeczności wielokulturowych?
Fragment Wprowadzenia
Prezentowana praca przedstawia dzieje Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Grudziądzu, począwszy od okresu zaborów po okres powojenny. To zabarwiony nostalgią obraz przedwojennego żydowskiego Grudziądza, który zniknął bezpowrotnie. Mimo że społeczność izraelicka była tu niewielka, stanowiła przez dwa stulecia jeden z istotnych elementów krajobrazu społecznego miasta. Żydzi je współtworzyli, wpisując się w jego przestrzeń i koloryt ważnymi dla izraelickiej kultury i tożsamości miejscami: synagogą, mykwą, cmentarzem i sierocińcem Lachmanna. Z Grudziądzem związane są znane postaci pochodzenia żydowskiego: Joseph Herzfeld i Carl Victorius, założyciele Odlewni Żelaza i Emalierni, Samuel Halperin, pionier przemysłu gumowego w Polsce, Lisamaria Meirowsky, doktor medycyny, zamordowana w Oświęcimiu, dr Erwin Levy, uznany w świecie nauki psychiatra, oraz Sigmund Lipinski, ceniony grafik i malarz.
[…] Twórcze idee zepchnięto dziś na margines. Niemal nikt nie próbuje iść tam, gdzie nikt jeszcze dotychczas nie był, mówić o czymś, o czym nikt jeszcze nie mówił, mówić tak, jak nikt przedtem nie potrafił bądź nie odważył się mówić. Dziś słucha się tych, którzy doskonale operują cudzymi ideami, znają każdy szczegół ich historii, którzy żyją cudzym natchnieniem, czerpiąc naukową dywidendę z nie swoich myśli.
Przedkładana Czytelnikowi rozprawa jest jednak z pewnością dziełem filozofii twórczej. Niewiele w niej odniesień do literatury przedmiotu, teorie innych myślicieli przywoływane są jedynie z konieczności porównania wyników badań. Nie jest to również rozprawa łatwa ani popularna, pisana pod wpływem stylistycznej lub naukowej mody. Jest wyłącznie bezpardonową próbą dotarcia do prawdy[...].
Od redaktora
Kolejny tom z serii "Edukacja Międzykulturowa" traktuje o wartościach. Zagadnienia dotyczące wartości ujęte są zarówno w sposób właściwy aksjologii, a więc mają przedstawienia teoretyczne, jak i w nawiązaniach do praktyki społecznej, różnych zachowań pozostających w obszarze refleksji aksjologicznej. Wątkami łączącymi teksty zamieszczone w tym zbiorze - podobnie jak we wszystkich pracach składających się na serię - są wielokulturowość i edukacja międzykulturowa. [...]
Fragment słowa wstępnego - Tadeusz Lewowicki
Dr Aniela Różańska, co godne podkreślenia, nie ogranicza się do prezentacji wyników badań, opisów, ujęć diagnostycznych. Wartością Jej dzieła są próby interpretacji, zrozumienia poznanych sytuacji, opinii, zachowań związanych z religią i edukacją religijną. […] Korzystając z odwołań do teoretycznej warstwy własnych badań (i – szerzej – całej pracy), szuka naukowych wyjaśnień stwierdzonych zjawisk, stara się lepiej (niż tylko w sposób potoczny, powierzchowny) zrozumieć te zjawiska.Takie podejście do poznawanej rzeczywistości pomaga też Czytelnikom w rozumieniu opisywanego świata, zachęca do refleksji i poszukiwania ewentualnie innych wyjaśnień.
Przekazywana do rąk Czytelników książka zawiera istotne z merytorycznego punktu widzenia treści dotyczące zagadnień religii, religijności i edukacji religijnej w warunkach wielokulturowości. Jest to publikacja, która systematyzuje i zarazem wzbogaca tematykę prac z zakresu edukacji międzykulturowej i w ogóle z obszaru pedagogiki i oświaty. Otwiera to nowe możliwości racjonalnej dyskusji o wciąż drażliwej kwestii edukacji religijnej w zróżnicowanych kulturowo społeczeństwach.
Tadeusz Lewowicki
(fragment Przedmowy)
Zwrot w stronę edukacji kulturalnej jako podstawy autokreacji jest efektem wieloletnich pasji naukowo-badawczych autorki. Pierwotnie koncentrowały się one wokół analiz teoretycznych, dotyczących powinowactwa, korelacji sztuk na przestrzeni epok, połączonych z próbą dopracowania koncepcji metodycznej przedmiotu wiedza o kulturze. Pokłosiem tych poszukiwań jest przekonanie, że podstawą autokreacji powinno być w edukacji kulturalnej eksponowanie i zderzanie wzorów, konwencji bycia człowiekiem, w perspektywie dziejowej, umożliwiającej dokonanie wyboru, w kontekście bogatych doświadczeń i pogłębionej refleksji nad kondycją ludzką w całej jej rozciągłości. Przekonaniu temu towarzyszy również świadomość konieczności podejmowania takich badań, które nie powielają gotowych schematów i modeli, ale dostarczają pogłębionej refleksji nad sposobami edukacyjnego kształtowania i podnoszenia ludzkiej kondycji. Stąd też zwrot w badaniach w kierunku podejścia jakościowo-ilościowego.
Prezentowana w książce weryfikacja autorskiej koncepcji nauczania wiedzy o kulturze w kontekście autokreacji młodzieży licealnej – rozwijania jej kompetencji aksjologicznej i autokreacyjnej, stanowiąca naczelny cel podjętych badań, wymagała przełożenia przyjętych założeń teoretycznych na rozwiązania dydaktyczne, na praktykę edukacyjną. W efekcie proponowana koncepcja stanowi przykład zastosowania w praktyce szkolnej humanistycznego modelu procesu dydaktyczno-wychowawczego.
Rodzina jest grupą społeczną, która z jednej strony tworzy wewnętrzne warunki dla wspólnego życia, rozwoju, socjalizacji i edukacji jej członków, z drugiej zaś przygotowuje młode pokolenie do współdziałania w zewnątrzrodzinnych grupach społecznych, funkcjonujących w środowisku lokalnym i szerszym - społeczeństwie.
Młodzi i seniorzy w rodzinie (najmłodsze i najstarsze pokolenie) mają (paradoksalnie) ze sobą wiele wspólnego. Zarówno jedni, jak i drudzy funkcjonują w niezwykle niesprzyjających warunkach społecznych i ekonomicznych, co powoduje, że czują się w pewnym sensie niezrozumiani. Młodzi mają poczucie, że dorosłość, w którą wchodzą, nie jest idealna, że do niej nie pasują. Starsi, często samotni, nie nadążają za nieustannie rozwijającym się światem. Zarówno czas młodości, jak i starości - zdaniem E.Eriksona - to momenty kryzysów. Młodzi walczą o tożsamość, a starsi, zawieszeni pomiędzy produktywnością a stagnacją, pracują na koncentrację troski poza sobą - na rodzinach, przyszłych pokoleniach, społeczeństwie.
Analizy dokonane w niniejszej pracy stanowią formę diagnozy, określenia roli, znaczenia najstarszego pokolenia w procesie nabywania kompetencji kulturowych przez najmłodszych.
Wychowanie młodego pokolenia to główny problem naszych czasów. Jednym z czynników kształtujących świadome postawy, poglądy oraz ideały dzieci i młodzieży są środki masowej informacji. Doniosłość ich wpływu na rozwój młodego pokolenia jest zauważana przez wielu pedagogów, psychologów oraz socjologów. Dzieje się tak, gdyż media zostawiają głęboki i trwały ślad w osobowości człowieka, w systemach jego wartości, emocjach, poglądach, postawach i zachowaniach. [...] Tym samym książka pod redakcją Marii Kozielskiej jest na czasie. Poszczególne jej opracowania przedstawione w większości przez znawców wyżej wymienionej problematyki, nakreślają tendencje w edukacji dla społeczeństwa wiedzy oraz perspektywy rozwoju kształcenia akademickiego. fragment recenzji prof. dr. hab. Ignacego Kuźniaka
W niniejszej monografii omówiono wiele zagadnień z zakresu pedagogiki przedszkolnej. Poruszono szeroką problematykę badawczą, dokonano analiz z zakresu prakseologii, dydaktyki, wychowania, opieki czy społecznego funkcjonowania. Odnosząc się do tematyki tomu, można podkreślić jego kompleksowy charakter. Wskazana różnorodność pozwoliła na stworzenie płaszczyzny do wymiany poglądów przedstawicieli różnych środowisk. [...]
Pracę tę adresujemy przede wszystkim do trzech grup odbiorców: 1) studentów pedagogiki przedszkolnej; 2) nauczycieli akademickich tych samych specjalności, którym te teksty mogą posłużyć do analiz w pracy z przyszłymi i obecnymi nauczycielami przedszkoli; 3) czynnych nauczycieli przedszkoli, troszczących się o rozwój dzieci i swojego warsztatu zawodowego.
Niniejszy zbiór jest drugim w kolejności raportem ze studiów i badań prowadzonych w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki nt. Edukacja dzieci w polskich szkołach na obczyźnie: strategie kulturalizacyjne - poczucie tożsamości - dystans kulturowy.
Funkcjonowanie dziecka w systemie wartości kulturowych i jego swoista emancypacja we współczesnym świecie sprowadzają się do poszukiwania strategii edukacyjnych, podkreślających z jednej strony potrzebę posiadania przez jednostkę nadrzędnej aksjologicznej filozofii życia, natomiast z drugiej umożliwiających racjonalne uczestniczenie w życiu określonej wspólnoty społecznej (wspólnot), oparte na własnym doświadczeniu, przeżywaniu i zaspokajaniu typowej dla tego wieku ciekawości świata.
Zagadnienia te – w odczytaniach właściwych pedagogice oraz etnologii i antropologii kulturowej – stały się przedmiotem studiów teoretycznych i analiz empirycznych podjętych w kolejnym tomie poświęconym wspólnemu obszarowi badań, jakim jest wychowanie dziecka: między tradycją a współczesnością. W trzech częściach pracy (1) Wychowanie i edukacja dziecka w perspektywie historyczno-etnologicznej, (2) Ku godności i podmiotowości – wyzwania i zadania współczesnego wychowania oraz (3) Dorastanie dziecka – obrazy literackie i filmowe – autorzy poszczególnych opracowań zwracają szczególną uwagę na dotychczasowe doświadczenia, problemy oraz inspiracje i perspektywy w zakresie badań dziecka i dzieciństwa.
Książka Poradnictwo wolontariackie jest prezentacją owych zdecentralizowanych, autonomicznych przejawów poradnictwa. Powstała w oparciu o wyniki trzech dużych projektów badawczych oraz kilku „małych" badań jakościowych i ilościowych prowadzonych w latach 2009–2013.
Monografia prezentuje relacje doradca–radzący się w bezpośrednim nawiązaniu do otoczenia społecznego, w którym się ono odbywa. Wchodząc w świat badany - środowisko wolontariackie, pokazano potencjał tkwiący w tego rodzaju działalności, uwypuklając możliwości tkwiące w aktywności społecznie użytecznej i związane z nimi szanse dla poradnictwa.
Przedstawiana Czytelnikowi publikacja zawiera teksty specjalistów zajmujących sie pedagogiką wczesnoszkolną, badających problematykę edukacji dzieci rozpoczynających nauke w szkole. Praca składa się z sześciu części, podejmujących zagadnienia teoretyczne i odnoszące się do praktyki, nawiązujące do zmieniających się kontekstów społecznych.
Fundamentem książki jest przekonanie, że osobowość i polityka są integralnymi płaszczyznami, które przenikają się na poziomie rozmaitych decyzji i zachowań. Zawarte w niej rozważania teoretyczne i empiryczne są wyrazem poszukiwania psychologicznych - zogniskowanych przede wszystkim w płaszczyźnie struktury osobowości wyborców - uwarunkowań zachowań wyborczych jednostek. Celem uzupełnienia analiz prezentowane badania poszerzono o kontekst preferencji ideologicznych, ukierunkowanych na autoidentyfikacje jednostek na kontinuum lewica-prawica oraz poziom ich nieufności politycznej. Badania uwarunkowań psychologicznych zachowań wyborczych mają ważne zastosowania praktyczne w różnych obszarach analizowania i projektowania procesów społecznych. Jednym z aspektów ich wykorzystania jest psychograficzna segmentacja rynku wyborczego, czyli wyodrębnienie grup docelowych wyborców z uwagi na zmienne, takie jak m.in. styl życia czy osobowość. Wśród innych wskazuje się projektowanie komunikatu politycznego - podobne idee mogą być bowiem przedstawiane obywatelom w różny sposób: obudowane pozytywnymi emocjami, w charakterze wyzwań, kampanii negatywnej, wzbudzającej lęk czy dającej poczucie bezpieczeństwa itp. – ich skuteczność powinna uwzględniać psychologiczne cechy potencjalnych wyborców. W okresie każdej kampanii wyborczej wiele miejsca poświęca się również problematyce osób biernych wyborczo i niezdecydowanych – dlatego diagnoza ich osobowych predyspozycji szczególnego znaczenia nabiera w kontekście budowania strategii aktywizujących obywateli do zainteresowania oraz czynnego udziału w wyborach.
54 tom z serii „Edukacja Międzykulturowa” został poświęcony problematyce kultury w edukacji międzykulturowej, a przede wszystkim doświadczeniom i propozycjom praktycznym. W trzech częściach publikacji – (1) Komunikacja i dialog między kulturami, (2) Uczestnictwo społeczności lokalnych w kulturze regionu oraz (3) Dawne i nowe oblicza kultury w edukacji międzykulturowej – autorzy poszczególnych opracowań zwracają szczególną uwagę na kwestie związane z kompetencjami do komunikacji międzykulturowej młodego pokolenia Polaków żyjących w środowiskach zróżnicowanych kulturowo oraz z ich uczestnictwem w kulturze regionu. Ważne znaczenie przypisują także nowym wymiarom kultury w edukacji międzykulturowej, którymi są m.in. fora internetowe, subkultury, współczesne wydarzenia sportowe czy udział młodzieży ze szkół ponadgimnazjalnych oraz studentów w międzynarodowych programach i projektach edukacyjnych.
Fragment Wprowadzenia
Zamieszczone w niniejszej publikacji teksty zawierają interdyscyplinarne refleksje na temat rodziny i jej niewątpliwego znaczenia dla rozwoju jednostki i współczesnego społeczeństwa, znaczenia, które nie sposób przecenić. Zawarte w poszczególnych artykułach rozważania odwołują się do dwóch generalnych wymiarów. Pierwszy dotyczy problemów i zagrożeń, które współcześnie stają przed rodziną, szczególnie w obliczu rozprzestrzeniającego się w zawrotnym tempie permisywizmu, któremu hołdują coraz szersze kręgi społeczne. Permisywizm jako postawa moralno?etyczna jest wysoce niepokojący i wyraźnie zagrażający adekwatnemu funkcjonowaniu tradycyjnej rodziny. Drugi wymiar podjętych przemyśleń odwołuje się poniekąd do pierwszego, ale traktuje go w szerszej perspektywie. Dotyczy bowiem wyzwań, których nie można sprowadzać wyłącznie do postaw permisywistycznych czy zachowań patologicznych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
