Problematyka wychowawczego oddziaływania na jednostki wykolejone obyczajowo i przestępczo niezmiennie koncentruje na sobie uwagę nie tylko doświadczonych specjalistów nauk społecznych – od lat obserwujących, komentujących i starających się kreować rzeczywistość resocjalizacyjną (penitencjarną) – ale także olbrzymią rzeszę młodszych reprezentantów pedagogiki resocjalizacyjnej, prawa czy kryminologii. Opracowanie dokumentuje zainteresowanie tej właśnie grupy badaczy oraz praktyków.
dr hab. Mariusz Sztuka, prof. UJ
Artykuły zaprezentowane w monografii poruszają wybrane aspekty pracy resocjalizacyjnej z perspektywy pedagogiki, psychologii oraz prawa. Interdyscyplinarne podejście do omawianych problemów sprawia, że publikacja może być polecana każdemu, kto poszukuje determinantów oddziaływań profilaktycznych i resocjalizacyjnych. Opracowanie może z powodzeniem służyć studentom prawa, socjologii, pedagogiki czy pracy socjalnej. Jego zawartość może również zainteresować pracowników instytucji resocjalizacyjnych (penitencjarnych), oświatowych, zwłaszcza nauczycieli i pedagogów szkolnych, pracowników poradni psychologiczno-pedagogicznych, kuratorów sądowych, pracowników socjalnych, a także różnych organizacji pozarządowych, które w swoich działaniach profesjonalnych zajmują się wspieraniem osób niedostosowanych społecznie.
dr hab. Anna Fidelus, prof. UKSW
Wiodącą rolą audytu jest wspieranie organizacji w osiągnięciu wytyczonych celów, dlatego też powinien on wskazywać możliwości wygenerowania większego lub osiągnięcia tego samego efektu przy niższych nakładach. Jest działalnością niezależną i obiektywną we wspieraniu kierownictwa w realizacji zadań przez systematyczną ocenę kontroli zarządczej oraz czynności doradcze.Książka powstała w wyniku pracy zespołu autorów pod kierownictwem naukowym prof. dr. hab. Lecha Kościeleckiego, prodziekana ds. naukowych Wydziału Bezpieczeństwa, Logistyki i Zarządzania WAT, i dr. Mieczysława Magierskiego, kierownika studiów podyplomowych Audyt wewnętrzny i kontrola zarządcza w jednostkach zhierarchizowanych i administracji publicznej w WAT, członka The Institute for Internal Controls.
Mimo kryzysów i zawirowań dziennikarstwo dla wielu wciąż jest wymarzoną pracą, najciekawszym i najpiękniejszym zajęciem na świecie. Polityka, wojny, demonstracje, miejsca katastrof, kulisy współczesnego świata to naturalne środowisko dziennikarzy.
Ale jak z marzeń uczynić profesję?
Książka ta stara się wskazać właściwą drogę. Napisana przez duet dziennikarzy i wnikliwych obserwatorów świata mediów, którzy dziś wykładają dziennikarstwo w Polsce, Szwajcarii i USA, łączy teorię z praktyką. I to stanowi jej wielki atut.
Ten wyjątkowy podręcznik zawiera opis wszystkich etapów pracy dziennikarskiej – od wyboru tematu, researchu, opracowania materiałów, form prezentacji w mediach off- i online, po elementy zarządzania redakcją i marketing, wspierające „nakłady”, „słuchalność”, „oglądalność”, „liczbę użytkowników”, „odsłon” i „lajków”.
To książka adresowana zarówno do adeptów dziennikarstwa, jak i praktyków, którzy jakiś czas temu opuścili mury uczelni i w codziennym zabieganiu nie mieli czasu albo okazji skonfrontować własnych wyobrażeń o dziennikarstwie ze współczesnymi trendami w tej dziedzinie. Jednocześnie opracowanie to powinno trafić w oczekiwania medioznawców i specjalistów w zakresie komunikacji społecznej, gdyż umieszcza dziennikarstwo w zmiennej panoramie polityki, gospodarki, kultury.
Po dekadzie, która minęła od poprzedniego wydania Dziennikarstwa, autorzy podsumowują zmiany oraz wskazują kierunki ewolucji mediów i dziennikarstwa. Między innymi rozstrzygają dylemat cyfryzacji, uznając ją za największą od rewolucji druku szansę, przed którą stają współcześni dziennikarze.
Zarządzanie kryzysowe w Polsce reguluje Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 roku o zarządzaniu kryzysowym. Przedstawia ona nie tylko organy, zadania i procedury działania w obszarze zarządzania kryzysowego, ale także zasady finansowania zadań z tego zakresu oraz konieczne do opracowania dokumenty planistyczne. Ten akt prawny został wprowadzony w celu zapewnienia ciągłości realizowania zadań z zakresu zarządzania kryzowego na terytorium państwa. Należy podkreślić, że zarządzanie kryzysowe to nie tylko opanowanie sytuacji kryzysowej w razie jej pojawienia się poprzez właściwe postępowanie, ale także przygotowanie na wypadek jej zaistnienia.
Ze wstępu
Czar tej powieści wynika z trzeźwego spojrzenia autora na współczesne społeczeństwo Chin, trawione korupcją, biedą i niesprawiedliwością. Mrok opowieści łagodzi wysublimowane poczucie humoru autora. Liu Zhenyun to znakomity pisarz.
Monografia dr Heleny Liwo będzie przydatna zarówno dla pedagogów specjalnych, jak i rodziców dzieci niesłyszących. Praca odnosi się do warstwy suprasegmentalnej mowy, to jest do elementów prozodycznych komunikacji, takich jak: melodia, akcent i iloczas mowy. Autorka stawia zasadnicze pytania o tę stronę komunikacji w przypadku małych dzieci zaimplantowanych ślimakowo. W dużej mierze chodzi tu o pytania na temat możliwości współpracy interdycyplinarnej pomiędzy medycyną a pedagogiką. U wielu odbiorców mamy ciągle jedynie powierzchowną wiedzę na temat implantów ślimakowych, a u części wręcz brak wiedzy czy utrwalone przekonania stereotypowe. Autorka w sposób bardzo kompetentny przybliża czytelnikowi najnowsze osiągnięcia w zakresie implantowania małego dziecka i prezentuje różnice między implantem ślimakowym a aparatem słuchowym. Te argumenty mają szczególną wagę w środowisku samych niesłyszących, gdzie jeszcze często sceptycznie podchodzi się do zasadności implantowania w przypadku posiadania resztek słuchowych.
Pracę wyróżnia nowatorski projekt badawczy. Dotychczasowe badania w zakresie suprasegmentalnego obszaru mowy dotyczyły dzieci powyżej trzech lat. Autorka, badając dzieci do drugiego roku życia, uwidacznia konieczność i korzyści z wczesnego implantowania dziecka niesłyszącego. Niezwykle ważnym elementem monografii jest ukazanie pedagogicznej roli rehabilitacji słuchu.
Prof. zw. dr hab. Amadeusz Krause
Choć sposób myślenia autora nawiązuje do klasycznych ujęć znanych psychologom, reprezentujących psychologię różnicową oraz edukacyjną, to sam wybór tematu i sposób jego ujęcia są autorskie, oryginalne, sensowne. Autor wybrał temat istotny poznawczo i praktycznie, plasując go w mniej znanym planie dotychczasowych studiów psychologicznych. Odnosząc się do programu badań, akcentuję jego poprawność oraz rozmach koncepcyjny i realizacyjny. Autor udokumentował „co i jak działa” między umysłem ucznia a porażką ponoszoną w szkole, wykraczającą poza niepowodzenia w nauce.
recenzji prof. dr hab. Marii Ledzińskiej
Wśród zalet ocenianej pracy należy wymienić jej oryginalny charakter wynikający z zainteresowania problematyką porażki szkolnej. Mimo że termin ten nie jest jednoznaczny, to wprowadza elementy syntetyzujące zagadnienia osiągnięć z funkcjonowaniem społecznym i emocjonalnym ucznia.
Autor potrafił w syntetyczny sposób omówić szerokie i złożone zagadnienia odnoszące się do problematyki zdolności i osobowości.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Sękowskiego
Słoń w pogoni za smokiem... to pierwsza w języku polskim monografia opisująca współczesne stosunki indyjsko-chińskie w niemal każdym ich aspekcie oraz w kontekście wpływu jaki wywierają na poszczególne regiony świata. Chiny i Indie to dwa najważniejsze „mocarstwa wschodzące”, najludniejsze kraje świata, potęgi militarne i gospodarcze, a do tego wiekowe cywilizacje, które stały się państwami. Ich relacje stanowią złożony kompleks współpracy i rywalizacji (z naciskiem na tą drugą), które wykraczają poza kontynent azjatycki i stają się coraz bardziej istotne w kontekście przemian całego ładu międzynarodowego.
Czy słoń dogoni smoka? Czyli czy Indie będą w stanie skutecznie konkurować z Chinami w „wieku Azji”, jakim jest XXI wiek? Na to – w polskich warunkach egzotyczne, a z punktu widzenia świata kluczowe – pytanie błyskotliwie odpowiada dr Okraska w swojej monumentalnej, wielowymiarowej, iście „profesorskiej” monografii stanowiącej wzór rzetelnej i przystępnie przedstawionej pracy naukowej. Nie ma lepszego czasu na ukazanie się tej książki niż teraz, gdy wszyscy na świecie mówią o Indo-Pacyfiku, a dr Okraska błyskotliwie wyjaśnia dlaczego to tak ważne.
Dr Michał Lubina
Uniwersytet Jagielloński
Publikacja prof. Jacka Chrobaczyńskiego jest swego rodzaju protestem autora przeciw zawłaszczaniu historii przez polityków i politykę, [...] prowokuje do dyskusji merytorycznej, głębszej refleksji intelektualnej i zastanowienia się. Autor podkreśla, że historyk powinien nie tylko reagować na manipulacje decydentów, które zresztą trafnie definiuje jako wykroczenie przeciwko rzetelnej nauce, ale i protestować przeciwko nim. To bowiem naukowy i etyczny obowiązek historyka, gdyż problem dotyczy ważnego zagadnienia badawczego – dziejów II wojny światowej.
Fragment recenzji dr. hab. Tomasza Biedronia
Książkę prof. Jacka Chrobaczyńskiego przeczytałem z ogromnym zainteresowaniem. Los Muzeum II Wojny Światowej, największej w Polsce instytucji muzealnej, jest symbolem najnowszej odsłony działań prowadzonych pod hasłem polityki historycznej, czyli prób systemowego formatowania narracji historycznej i dostosowywania jej do doraźnych celów politycznych. Autor, wybitny historyk o uznanym dorobku, protestuje przeciwko tym działaniom oraz ostrzega przed ich bieżącymi i długofalowymi skutkami (m.in. dewastacją nauki historycznej, osłabianiem wiarygodności kraju, banalizacją dziejów najnowszych – by wymienić tylko kilka). Jednak przede wszystkim analizuje. Punktem wyjścia jest nieadekwatność toczonych wokół Muzeum „dyskusji” z rangą tej instytucji, a przede wszystkim z ciężarem gatunkowym problemu, jakim jest sposób przedstawiania i rozumienia II wojny światowej. Autor wskazuje na ignorancję w dziedzinie muzeologii i znajomości dziejów najnowszych, a przede wszystkim na arogancję władzy państwowej oraz gorliwych realizatorów jej „polityki kulturalnej i naukowej”.
Fragment recenzji dr. hab. Dariusza Libionki, prof. IFiS PAN
Twórczość Edvarda Griega nie tylko zajmuje nieodzowne miejsce w kanonie muzyki klasycznej, ale także – wielokrotnie cytowana – podbiła kulturę masową, o czym świadczą często przywoływane fragmenty suity „Peer Gynt”. Warto przyjrzeć się osobie tego niewysokiego kompozytora, który z uporem i konsekwencją realizował artystyczne credo, nawiązując przy tym współpracę z wieloma osobistościami świata kultury. Nigdy nie zapominając o swoim pochodzeniu, Grieg inspirację czerpał z natury, środowiska, w którym dorastał, oraz z tego, co ludzkie i człowiekowi bliskie. Jak sam twierdził, zaletą jego muzyki była obecność w niej zarówno dorsza, jak i czerniaka.
Dzieje świata są historią kobiet i mężczyzn, choć ta pisana bardziej jednak jest historią mężczyzn. Kobiety, jak w życiu, przez wieki pozostawały w cieniu, zakulisowo wpływając na losy świata, delikatniej i często inteligentniej przyczyniając się do zmian. To ich przebywanie w cieniu powodowało, że także na kartach książek, które ten świat próbują wyrwać z mroków zapomnienia, często pozostają gdzieś w oddali prowadzonych narracji. Z rzadka jedynie przebijają się w przysłowiowe światła reflektorów, by ze sceny dziejów dyrygować całym światem. Postaci, takie jak Bona Sforza, Katarzyna II Wielka czy Margaret Thatcher pozostają jednak rzadkością.- fragment wstępu
Pragnę bardzo serdecznie zaprosić do lektury kolejnego tomu "Studiów Wolińskich". Od wielu już lat pragniemy zainteresować czytelników niezwykle ciekawym i bogatym w historię regionem Morza Bałtyckiego. Tym razem przedmiotem, proszę mi wybaczyć to określenie, zainteresowania sporej grupy archeologów i historyków stała się kobieta. Już pobieżny przegląd prezentowanych w tym tomie tekstów wskazuje, że do tematu można podejść w bardzo różnorodny sposób. Może tak to powinno być. W przyszłości pozycja społeczna kobiety w różnych kręgach kulturowych była różnorodna. Mam nadzieję, że czytelnicy dostrzegą ten fakt.Fragment wstępu
Publikacja zawiera istotne rozważania z obszaru zjawisk współczesnych. Jej celem jest poznanie i ukazanie niektórych aspektów zmian tworzących jakość i specyfikę życia w dobie transformacji cyfrowej. Wybrany przez Autorkę problem badawczy należy do zagadnień wielodyscyplinarnych, dlatego przeanalizowane zostały społeczne, ekonomiczne oraz osobowe konsekwencje rozwoju nowych technologii cyfrowych. Elementem poznawczym pracy jest pytanie o kierunki zmian i ich oddziaływanie na społeczeństwo we wszystkich tworzących go aspektach. Monografia charakteryzuje się dużą wartością naukową, a jednocześnie tworzy ciekawy przekaz dla czytelników interesujących się powyższą problematyką.
ks. prof. dr hab. Sławomir Zaręba
Książka porusza ważki i bieżący problem badawczy. Wychodzi naprzeciw aktualnemu zapotrzebowaniu środowiska naukowego zajmującego się szeroko rozumianymi przemianami współczesnych społeczeństw. Uzupełnia wiedzę z zakresu przemian społeczeństwa informacyjnego i społeczeństwa wiedzy w dobie cyfrowej transformacji.
prof. dr hab. Janusz Soboń
Jest to książka unikalna tematycznie, oryginalna i nowatorska w proponowanym ujęciu – łącznie z autorską propozycją onkologopedii jako subdyscypliny logopedycznej; zbudowana na rzadko spotykanym doświadczeniu terapeutycznym Autorki. Chcę podkreślić, jak ważne dla analizowanych problemów są przedstawiona refleksja o zróżnicowaniu na (onko)logopedię pozytywną i negatywną oraz wiele innych głębokich przemyśleń dotyczących poważnych, ale nieznanych powszechnie problemów tej szczególnej grupy ludzi, którym medycyna ratuje życie, ale odbiera głos. Wtedy może wkroczyć psychoonkolog ze wsparciem emocjonalnym w obliczu straty, ale także onkologopeda z konkretnym darem nowej, alternatywnej mowy – według propozycji Autorki mowy przełykowej. Całościowy przekaz tej monografii odbieram nie tylko jako raport badawczy, ale ukrytą w głębszej warstwie tekstu opowieść o interdyscyplinarnej „sztafecie terapeutycznej” wspierającej pacjenta po raku krtani.
Z recenzji prof. dr. hab. Zbigniewa Tarkowskiego
Uniwersytet Medyczny w Lublinie
Monografia dotyczy wybranych obszarów edukacji ustawicznej, którą postrzegamy w kategoriach przede wszystkim nieograniczonych możliwości indywidualnego rozwoju współczesnego człowieka – w każdym wieku – wobec wciąż zwiększającej się wiedzy, ale i konieczności podnoszenia umiejętności i kwalifikacji. Współcześnie proponuje się dziewięć zakresów permanentnej edukacji, rozwijających różne wymiary osobowości człowieka. Są to: komunikowanie, cielesność człowieka, czas, przestrzeń, sztuka, obywatelstwo, obszar moralności, technika, nauka. W opracowaniu znajdują się materiały dotyczące wielu powyższych obszarów, które determinują jakość życia człowieka oraz kształcenia zawodowego w kontekście zmian i oczekiwań rynku pracy.
Redaktorzy naukowi
Autorzy tekstów opublikowanych w książce podjęli problematykę wielu znaczących poznawczo obszarów edukacji ustawicznej, ukazując, jak szeroki jest zakres tematyczny i jak potrzebny jest dialog naukowy w tej sferze. Monografia składa się z dwóch części.
W pierwszej przedstawiono artykuły, w których Autorzy koncentrują się wokół problemów edukacji całożyciowej ukierunkowanych na troskę o jakość życia. W drugiej części monografii zamieszczono artykuły, w których przedstawiono autonomiczną eksplorację współczesnej edukacji, jaką jest kształcenie zawodowe. Przygotowana książka rzetelnie wpisuje się w nurt dyskursu naukowego nad edukacją całożyciową, bowiem badana problematyka ogniskuje wyzwania istotne dla rozwoju nowatorskiej edukacji, a przede wszystkim jednostki i współczesnego społeczeństwa.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Jana Maciejewskiego, Uniwersytet Wrocławski
To była najgłośniejsza zbrodnia PRL.Powiem więcej: czegoś podobnego nie było wówczas w historii polskiej kryminalistyki. Sąsiedzi zamordowali sąsiadów na oczach 30 osób, które biernie obserwowały wszystko zza szyb autobusu. Nikt nie zareagował. To, co się działo wokół tej zbrodni, było jeszcze bardziej przerażające niż ona sama. Sprawcy i świadkowie jechali tamtej nocy na pasterkę. Po drodze dokonali morderstwa, przenieśli ciała na drogę, żeby upozorować wypadek. Potem zapakowali się z powrotem do autobusu, pojechali do kościoła, zdążyli jeszcze zmieścić się w pasterkowym nabożeństwie, by mieć alibi. Modlili się, śpiewali kolędy, przekazywali sobie znak pokoju z rodzinami ofiar. Wyobraża sobie pani coś takiego?Fragment książki
Myślę, że najogólniejsze, najbardziej uniwersalne prawdy są połączone z ludzką codziennością bardzo subtelnymi więziami, bardziej subtelnymi niż onieśmiela się podejrzewać większość ludzi, których głównym obszarem aktywności jest ludzka myśl. Wskazuje na to praktycznie wszystko, co można dostrzec w świecie - jeśli tylko potraktować to naprawdę w pełni poważnie - to znaczy wstrzegając się uznawania pewnych fenomenów za nieposiadające pełnej realności, niewystarczająco rzeczywiste.""fragment tekstu
Oddajemy do Państwa rąk drugi tom z serii Cyfrowy tubylec w szkole. Diagnozy i otwarcia. W pierwszym skoncentrowaliśmy się na zagadnieniach związanych ze szkolnym funkcjonowaniem współczesnego ucznia – cyfrowego tubylca, dla którego technologie cyfrowe stanowią naturalne środowisko i podstawę egzystencji. W drugim tomie, zatytułowanym Nauczyciel a nowe technologie w szkole, proponujemy przeniesienie uwagi na osobę nauczyciela. Pedagodzy to cyfrowi imigranci – dopiero w młodości lub nawet później, w dorosłym życiu, rozpoczęli nabywanie umiejętności niezbędnych do funkcjonowania w świecie nowych technologii. [...] Tymczasem dynamicznie zmieniający się świat medialny stawia przed nauczycielem i szkołą nowe wyzwania. Konieczność pokonywania rozbieżności między oddziaływaniem tradycyjnym (chciałoby się rzec analogowym) i wspartym nowymi technologiami domaga się od nauczyciela poszukiwania innych dróg porozumienia z uczniami i pełnienia swojej roli. W niniejszym tomie zapraszamy do refleksji nad prze-mianami funkcjonowania nauczyciela w czasach rozwoju technologii cyfrowych.
Fragment Wstępu
Badacze problematyki nowych technologii w szkole rzadko koncentrują uwagę na nauczycielach. Większość opracowań zajmujących się tą tematyką rozpatruje metodyczne aspekty włączania urządzeń informacyjno-komunikacyjnych do procesu kształcenia lub przybliża zagrożenia związane z niewłaściwym wykorzystaniem smartfonów, tabletów czy mediów społecznościowych. Zarówno skupianie się wyłącznie na aspektach dydaktycznych, jak i podkreślanie negatywnych stron mediów znacząco ogranicza badanie ich roli w nabywaniu nowych kompetencji czy budowaniu struktur wiedzy. Przygotowywana pozycja wykracza poza nakreślone wyżej ramy, postrzegając nauczyciela w roli ciągłego poszukiwacza dróg porozumienia z uczniami – użytkownikami nowoczesnych technologii. Analiza społecznego kontekstu korzystania z nowych technologii w szkole, w tym badanie nastawienia nauczycieli do ich stosowania, jest ważna. Ta perspektywa dominuje w tekstach recenzowanej książki.
Fragment recenzji dr hab. Grażyny Penkowskiej, prof. UG
W czasie prób ""Szewców"" Witkacego w Teatrze Victoria w Los Angeles Ameryka została zaatakowana bombą nuklearną. Wybuch nadziemny, na małej wysokości, poruszył podziemne płyty tektoniczne Kalifornii, co spowodowało trzęsienie ziemi. Ameryce grozi również atak terrorystyczny. W tym ""czasie Apokalipsy"" zaczyna rodzić się uczucie łączące polskiego reżysera ""Szewców"" i jego asystentkę, młodą Pakistankę. Jak żyć w świecie po bombie atomowej? Czy terroryzm zniszczy Zachód? Czy możliwy jest jeszcze teatr? Czy możliwa jest jeszcze zwykła ludzka miłość?
Dr ADAM ZABOROWSKI – mgr inż. geodeta, dyplomata, dr nauk historycznych, menedżer w dziedzinie turystyki.
W czasie około 45-letniej kariery zawodowej pełnił m.in. funkcje: wiceprezesa Polskiej Organizacji Turystycznej odpowiedzialnego za zagraniczną promocję turystyczną Polski, doradcy prezesa POT odpowiadającego za koordynację naj-większej kampanii promocyjnej i reklamowej Polski w kontekście UEFA EURO 2012™, w tym współpracę z UEFA, radcy Ambasady RP w Berlinie odpowiedzialnego za koordynację promocji gospodarczej Polski w Niemczech, wiceprezesa OST Gromada.
Świadek historii, uczestnik wydarzeń i działań dotyczących:
– rozwoju międzynarodowego na „zakręcie” Europy (przemiany w państwach Europy Środkowo-Wschodniej, rozwój i zmiany w Niemczech prowadzące do upadku muru berlińskiego i zjednoczenia Niemiec),
– kształtowania stosunków polsko-niemieckich w duchu porozumienia i po-jednania,
– wprowadzania polskiej turystyki do Unii Europejskiej,
– umacniania roli POT jako nowoczesnego instrumentu polityki państwa oraz poszukiwania nowych rozwiązań służących zwiększeniu efektywności promocji turystycznej.
Jeden z autorów koncepcji wspólnych działań promocyjnych na rynkach za-morskich w ramach Grupy Wyszehradzkiej oraz państw regionu Morza Bałtyckiego.
Praca społeczna w polskich i międzynarodowych organizacjach turystycznych: członek Prezydium Polskiej Izby Turystyki (PIT), prezydent Polskiego Chapteru w ASTA, reprezentant OST Gromada, a następnie POT w International Congress and Convention Association (ICCA), członek Zarządu Baltic Sea Tourism Commission (BTC), członek Rady Naukowej Instytutu Turystyki.
Posiada odznaczenia państwowe, m.in.: Brązowy Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP.
Aktualnie aktywny społecznie m.in. w zarządzie Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Politechniki Warszawskiej oraz Komisji ds. Współpracy Międzynarodowej Polskiego Komitetu Olimpijskiego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
