Recenzowana publikacja wpisuje się szeroko w nurt rozważań pedeutologicznych refleksji nad nauczycielską profesją, która w ostatnim czasie coraz częściej stanowi przedmiot badań w pracach wielu naukowców. Dokonujący się na naszych oczach proces transformacji, zmian w łonie edukacji, często o charakterze niekontrolowanym, pociąga za sobą ewolucję społecznej roli nauczyciela. Jej konsekwencją jest konieczność modyfikacji teorii i praktyki kształcenia kandydatów do zawodu nauczyciela. Chodzi zatem o nowe spojrzenie na pełnione przez nauczyciela funkcje, posiadane przez niego kompetencje, realizowane role i za-dania. Splot rozważań prowadzonych wokół społecznych oczekiwań wobec nauczyciela, przeobrażeń jego zawodowych funkcji, posiadanych kompetencji i dążeń w kierunku postępującej profesjonalizacji wyznacza problematykę pierwszej części recenzowanej książki. Część druga poświęcona jest nauczycielskim działaniom o charakterze edukacyjno-artystycznym i stanowi swoiste dopełnienie oraz rozwinięcie wątków i analiz wcześniej prezentowanych. Zamieszczone w tej części opracowania teksty uwypuklają szczególną rolę nauczyciela w procesie edukacji artystycznej, eksponują dodatkowe kwalifikacje niezbędne do jej pełnienia, a także ujawniają specyficzne problemy związane z kształceniem tej grupy nauczycieli.- z recenzji wydawniczej dr hab. Aliny Górniok-Naglik, prof. MUP
Autor książki zadaje istotne pytanie:
Jaka jest zależność między ewolucją wszechobecnych mediów a komunikowaniem społecznym?
Komunikowanie społeczne nie jest tylko i wyłącznie domeną ludzi, uczestniczą w nim również inteligentne maszyny mające możliwość interakcji między sobą.
Ewolucja technologii medialnych wpływa na rozwój wolnej myśli, nieskrępowanych idei, a nawet rewolucji społecznych.
Wraz z pojawianiem się nowych technologii medialnych powstają nowe określenia, które także ewoluują. Wyrażenie typowe dla czasu medialnego panowania telewizji: „urwał się komuś film” w okresie ekspansji komputerowej zostaje zastąpione wyrażeniem „wykasować coś z pamięci”. Natomiast na etapie dominacji mobilnej i internetowej niezwykle popularne staje się pytanie: „jesteś jeszcze online”?
W książce poruszono także tematykę problematycznego korzystania z internetu, jak m.in. vaguebooking, konieczność przynależności, histrioniczne zaburzenie osobowości, trollowanie, fałszywe wiadomości (fake news) itp.
Analiza relacji komunikacji werbalnej z niewerbalną prowadzi autora do zmiany starego polskiego przysłowia: „Gdy mówisz papą, nie pokazuj łapą”. Biorąc pod uwagę potwierdzoną naukowo rolę komunikacji niewerbalnej, należy zmienić to przysłowie i podpowiadać: „Gdy mówisz papą, pokazuj też łapą”. Wtedy być może gestykulowanie podczas rozmowy będzie przeszkadzało niektórym tradycjonalistom, ale dzięki temu komunikacja ludzka będzie bardziej naturalna, prosta, bogata i efektywna.
Prezentowana monografia jest próbą całościowego ujęcia myśli uczonego, o którym mowa w tytule. W związku z tym ma charakter biografii z elementami analizy historiograficznej. Została sporządzona przede wszystkim w perspektywie uprawiania historii kultury. Zawiera swoistą mapę dorobku naukowego, obraz mentalności i humanistycznych przekonań J. Pasierba na tle klimatu kulturowego Polski i Europy XX wieku. Powstała jako analiza wybranych archiwaliów, publikacji prozatorskich i wywiadów uczonego – przechowywanych przez archiwa polskie i zagraniczne, państwowe i kościelne, wyższych uczelni, w których studiował i pracował – a także w oparciu o materiały z archiwów stacji radiowych i telewizyjnych. Książka składa się z trzech części. W pierwszej zawarto charakterystykę myśli teologicznej w XX w. oraz przegląd propozycji metodologicznych w zakresie badań nad kulturą, w tym sztuką. W drugiej omówiono myśl J. Pasierba z zakresu teologii, historii sztuki oraz kultury. W ostatniej części ukazano teoretyczne i praktyczne wnioski w celu ukazania miejsca J. Pasierba w rozwoju kulturowo-intelektualnym Polski i Europy.
Publikacja jest kontynuacją tomu pierwszego, który ukazał się w 2019 roku (https://marszalek.com.pl/sklep/pl/glowna/4216-janusz-stanislaw-pasierb-teolog-historyk-sztuki-teoretyk-kultury-t1.html).
Monografia ""Od semiotyki do konsumpcjonizmu. O potrzebie wartościowania fotografii"" podejmuje wiele wątków związanych z fotografią i fotografowaniem oraz z praktyką i krytyką komunikacji wizualnej, i to z kilku naukowych perspektyw. Zachowuje przy tym rzadką w takich przedsięwzięciach spójność. Ma swoich przywoływanych explicite pa-tronów, w szczególności Rolanda Barthesa i Johna Bergera w zakresie teoretycznym i analitycznym oraz Henri'ego Cartier-Bressona, Roberta Capę i Eugena Smitha w odniesieniu do praktyki zatrzymywania świata w obrazie fotograficznym i świadomości tego, czym fotografia być powinna.Spójność niniejszej publikacji polega jednak nie tylko na wspólnym kodzie, posługiwaniu się podobnymi kanonami i metodami (przede wszystkim semiologicznymi i spod znaku krytycznej analizy dyskursu). Autorzy poszczególnych rozdziałów przejawiają również tę samą troskę o jakość komunikacji wizualnej: o jakość użytkową (w obszarze fotografii dziennikarskiej, artystycznej czy reklamowej), a także o jej etyczne standardy odpowiadanie potrzebom ludzkim, uczciwość w relacjonowaniu politycznych sporów, opowiadanie z empatią, czy nawet czułością o najbardziej bolesnych problemach ludzkości doby pandemii, wojen i uchodźctwa.Wydaje się, że kwestie etyczne związane są z zawodem fotoreportera, kuratora wystaw fotograficznych, fotoedytora, autorzy niniejszego to-mu zwracają jednak uwagę, że pomnażanie dobra po stronie odbiorcy jest też powinnością rozmaitych prosumentów, którzy współtworzą dziś sieciową i obrazkową przecież mediosferę.Spójność niniejszej publikacji polega jednak nie tylko na wspólnym kodzie, posługiwaniu się podobnymi kanonami i metodami (przede wszystkim semiologicznymi i spod znaku krytycznej analizy dyskursu). Autorzy poszczególnych rozdziałów przejawiają również tę samą troskę o jakość komunikacji wizualnej: o jakość użytkową (w obszarze fotografii dziennikarskiej, artystycznej czy reklamowej), a także o jej etyczne standardy odpowiadanie potrzebom ludzkim, uczciwość w relacjonowaniu politycznych sporów, opowiadanie z empatią, czy nawet czułością o najbardziej bolesnych problemach ludzkości doby pandemii, wojen i uchodźctwa.
Ryszard Stefański - Człowiek - Społeczeństwo - Świat: Podmiotowość. Wprowadzenie do problemuAdam Zamojski - Wymiary podmiotowościOleg Leszczak - Kondycja człowieka: osobowość filozofa w obliczu wyzwań politycznych (uwagi na marginesach książki Radosława Harabina)Wojciech Kaute - Karol Marks a świat habereJerzy Jaskiernia - Podmiotowość Suwerena w procesie stanowienia Konstytucji RPGrair Magakian - Matryca derywacji pleksu informacji pierwotnej (podmiotowość prawdy i fałszu?)Arina Sydorkina - Crisis Communication in Japan and Ukraine During the State of Emergency Due to Covid-19. Comparative PerspectiveOleg Leszczak, Arkadiusz Matachowski - Problem istoty nazwy własnej w aspekcie lingwosemiotycznym i lingwokulturowymJewgienij Zubkow - A Linguistic Analysis of Invariant Nominations for Russian Criminals with the Highest Status Along with Ways of Their Presentation in EnglishMaria Brus - Feminatywy-polonizmy w historii języka ukraińskiegoJoachim Snoch - Wódka, miłość i jajko na twardo. O czym pisano w grypsach z MajdankaKatarzyna Ostrowska - Stylistyczno-składniowe ukształtowanie współczesnego polskiego reportażu w kontekście podmiotowości (na podstawie tekstu Wielki przypływ Jarosława Mikołajewskiego)Katarzyna Stefańska - Podmiotowość w pisarstwie Olgi Tokarczuk. Koncepcja ""ja""
Analizując literaturę przedmiotu, należałoby stwierdzić, że dostępne badania mające odpowiedzieć na pytania: Jacy są młodzi ludzie?, Jakie wartości wyznaje współczesna młodzież? są w zasadzie eksploracją pokolenia milenialsów, czyli dzisiejszych trzydziestolatków. Brakuje natomiast aktualnych opracowań dotyczących generacji Z. Prezentowana książka stanowi odpowiedź na tę lukę.To studium obywatelskości młodzieży w świetle badań jakościowych studentów Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W empirycznej części publikacji zaprezentowano m.in. analizę wiedzy, opinii i aktywności obywatelskiej pokolenia Z. Badani studenci wykazują niezmiernie niski poziom wiedzy o polskich i europejskich instytucjach politycznych oraz obojętne lub ambiwalentne postawy wobec ważnych wydarzeń politycznych w Polsce. Choć są tu wyjątki: na przykład studentki orientują się w obecnych uwarunkowaniach prawnych dopuszczających aborcję, młodzież zgodnie potwierdza nadmierne zaangażowanie Kościoła w przekonania polityczne wiernych.
Jaki charakter ma proza Brunona Schulza? To proste pytanie stało się przyczyną dociekań i udzielenia nieoczywistych odpowiedzi przez dra Michała Piętniewicza. Schulz niewątpliwie był jednym z największych pisarzy XX wieku, ale zdaniem badacza stawianie go na absolutny piedestał wydaje się po pierwsze bałwochwalcze, a po drugie nietrafione ze względu na pewną, narzucającą się od razu cechę jego pisarstwa: mianowicie jego osobność. Dlaczego twórczość Schulza mimo wszystko cieszy się dużą popularnością? Stoi za tym duchowe pokrewieństwo z dziełami Kafki? Mitologizacja? A może to zręcznie napisany kicz?
Książka Małgorzaty Obryckiej nie podąża drogą wytyczoną przez rodzimych badaczy związanych z "pedagogiką rzeczy", ale raczej próbuje poszukiwać własnego miejsca w przestrzeni spotkania pedagogiki i animal studies. Jej praca jest próbą odnalezienia własnej perspektywy w obszarze trudnej pedagogiczno-posthumanistycznej dyskusji. Posthumanizm w odczytaniach Autorki oznacza propozycję etyczną wynikającą z równości wszystkich bytów w perspektywie życia. Z tego miejsca Autorka rozwija propozycję wychowania do humanitaryzmu międzygatunkowego. Praca Małgorzaty Obryckiej prezentuje uporządkowany obszar teoretyczny posthumanizmu-jego najistotniejsze koncepcje, rozwiązania, dyskusje, co w obliczu krytyki formułowanej przez niektórych komentatorów współczesności, narastających nieporozumień i wielości interpretacji ma bardzo dużą wartość. Autorka wskazuje możliwość poszerzenia refleksji wychowawczej o kwestie humanitaryzmu międzygatunkowego, odwołując się do wychowania rozumianego transgresyjnie, jako "ruch" przekraczania granic. Książka Małgorzaty Obryckiej z pewnością doczeka się grona licznych czytelników zainteresowanych problematyką współczesnych teorii wychowania, filozofii wychowania, pedagogiki społecznej, animal studies oraz problematyką równości i różnorodności.
Prof. zw. dr hab. Lucyna Kopciewicz
Książka ta jest analizą relacji na linii pracownica/pracownik-państwo-neoliberalna wizja gospodarki. Dotyczy konsekwencji kryzysu ekonomicznego z 2008 roku, masowych protestów społecznych (ruch Indignados/as i Occupy Wall Street), ekspansji form niestabilnego zatrudnienia, a przede wszystkim nowo powstałej kategorii społecznej: prekariatu. Proces prekaryzacji pracy oraz kategoria prekariatu są efektami globalnych przekształceń systemu organizacji pracy, które przyspieszyły w latach 70. XX weku, a ich skutki uwidoczniły się w kolejnych dekadach i dotyczą znaczącej grupy pracowników i pracownic na całym świecie. Autorka opisuje konkretny etap rozwoju dyskusji na temat konieczności zreformowania systemu organizacji pracy i redystrybucji dóbr. Książka zawiera również analizę efektów politycznych opisywanych debat i procesów.
Marian Marszałek urodził się na ziemi radomskiej. W czasie wojny, jak większość jego rówieśników, brał czynny udział w walce z hitlerowskim okupantem. Żołnierz Batalionów Chłopskiech i AK. Po zakończeniu wojny osiedlił się w Świdwinie, gdzie przez wiele lat prowadził własne gospodarstwo. Po przejściu na emeryturę spisał niektóre swoje wspomnienia i refleksje z okresu wojny.
Zmiany uwarunkowań wykonywania zadań zawodowych jako efekt gospodarki 4.0 skłaniają do refleksji nad charakterem pracy ludzkiej, której rezultaty w dużej mierze zależą od wsparcia technologicznego. Pojawiają się pytania o zasady współpracy urządzeń technologicznych z człowiekiem, której jakość mogą determinować kwestie związane z zakresem wsparcia technologicznego, komunikowaniem się, bezpieczeństwem danych czy zaufaniem w sytuacji podejmowania decyzji. Wykorzystywanie nowych technologii wymusza również adaptację pracowników do nowych zadań. Procesy dostosowawcze wymagają wyposażenia pracowników w nowe umiejętności dzięki szkoleniom, mentoringowi, a także stwarzaniu warunków do uczenia się w miejscu pracy.
W toczącej się w środowisku akademickim i wśród praktyków dyskusji dotyczącej problemów pracy i rynku pracy w gospodarce 4.0 poszukuje się odpowiedzi na następujące pytania:
— Jakie są kierunki zmian w popycie na pracę?
— Jakie są nowe wyzwania w zarządzaniu potencjałem pracy?
— Jakie kompetencje i perspektywy mają poszczególne generacje pracowników na współczesnym rynku pracy?
— Jakie są oczekiwania wobec systemu edukacji i poradnictwa zawodowego?
— Jakie zadania stoją przed polityką społeczną w gospodarce 4.0?
W niniejszym zbiorze prezentujemy przemyślenia i wyniki badań zmierzające do znalezienia odpowiedzi na te pytania.
Kluczowa dla konkurencyjności przedsiębiorstw i regionów - innowacyjność - może zapewnić nowe impulsy rozwojowe. Nie dziwi zatem jej eksponowanie w wielu strategicznych dokumentach tworzonych na szczeblach: od lokalnego do międzynarodowego. Pomimo ogromnej popularności, pojęcie innowacyjności nadal przysparza wielu problemów interpretacyjnych. Niniejsza publikacja stanowi zachętę do dialogu pomiędzy różnymi interesariuszami procesów z nią związanych. Za ogromny jej walor zaliczyć należy ujęcie wielu omawianych problemów i zagadnień, w kontekście warunków panujących podczas pandemii COVID-19.Od Redaktorów
Kościołowi nie wolno lekceważyć aktualnych zdarzeń-znaków (trudna kwestia interpretacji tzw. znaków czasu). Warto wziąć pod uwagę dar proroctwa, którego Bóg udziela tak, jak chce. Z natury rzeczy nie poddaje się on „kontroli” Kościoła (hierarchii); można co najwyżej zweryfikować proroctwo (i wieszcza) po owocach. W dobie współczesnej, wraz z odrzuceniem przez duże grupy społeczne chrześcijańskiego uniwersum, dokonała się swoista „amputacja” całej wyobraźni eschatologicznej. Wielu ludzi żyje tak, „jakby Boga nie było”. Nie mając Chrystusa, nie mają też nadziei ani przyszłości. Zamknięcie w „tu i teraz”, czyli w immanencji, musi skutkować zwątpieniem w sens życia, miłości, cierpienia i śmierci. Wielu współczesnych wypiera z własnej świadomości śmierć i wszystko, co ją przypomina. Staje się ona czymś obscenicznym, niestosownym, wstydliwym. Właśnie tu widać – jak najbardziej wymierne i praktyczne – następstwa wyznawanej przez społeczeństwo eschatologii lub jej odrzucenie. .
Dlatego dobrze się stało, że na rynku wydawniczym pojawia się książka, która podejmuje problem idei „końca świata” także w kontekście nowych ruchów religijnych i sekt.
Ireneusz Kamiński w pierwszym rozdziale podaje rudymentarne definicje i objaśnia zasadnicze terminy używane w zakresie koncepcji „końca świata”. Ma to niebagatelne znaczenie dla aktualnej (i chyba coraz większej) ignorancji dotyczącej tych kwestii. Następny rozdział stanowi erudycyjną prezentację przepowiedni wieszczących „koniec świata” – od początków znanej nam historii do końca XII w.
Ks. prof. dr hab. Jan Perszon
Wydział Teologiczny UMK w Toruniu
Ujęte w postaci podtytułu glottodydaktyka i pedeutologia definiują konkretny obszar podejmowanych interdyscyplinarnych dociekań, nakreślając cele poznawcze przyświecające autorom i autorkom zamieszczonych w tomie opracowań. Znajdziemy w nim zatem glottodydaktyczne dociekania lingwistów koncentrujące swoją uwagę w obszarze nakreślonego kontekstu oraz teksty pedeutologiczne przygotowane przez pedagogów, którzy swoimi rozważaniami i projektami empirycznymi wkraczają w przestrzeń lingwistyczną. (...) Sytuując zwykle swoje rozważania i proponowane rozwiązania w konkretnych kontekstach edukacyjnych, glottodydaktyka i pedeutologia glottodydaktyczna stanowią także często rozbudowane filozoficzne koncepcje kształcenia odnoszące się do rozwijanych idei i kierunków formalnej edukacji językowej i kształcenia pedagogicznego. (...) W każdym z zamieszczonych w tomie tekstów uwidaczniają się nakreślone przez nas powiązania teoretyczne i metodologiczne o charakterze interdyscyplinarnym.Fragment Wprowadzenia
Aleksandr Gieljewicz Dugin to jeden z ciekawszych myślicieli rosyjskich. Jest on równocześnie filozofem, geopolitykiem, mistykiem, ideologiem, a także doradcą rządzących ekip Federacji Rosyjskiej. Jego myśl wciąż ewoluuje, a nawet zaskakuje nagłymi zwrotami ideowo-politycznymi. Jednym z takich znaczących zwrotów jest od 2016 roku zmiana nastawienia A. Dugina do osoby i programu politycznego Donalda Trumpa, a także do przeciętnych Amerykanów. Co spowodowało zainteresowanie A. Dugina kontrowersyjnym miliarderem z Queens? Jakie pobudki kryją się za tym zaciekawieniem D. Trumpem i kulturą amerykańską? Dlaczego wspomniany filozof za przykład antykapitalizmu stawia właśnie Trumpowską wizję USA i - szerzej - konserwatywną i chrześcijańską stronę amerykańskiego liberalizmu, Starą Amerykę? Czy A. Dugin jest bardziej ideologiem, czy pragmatykiem? Na powyższe pytania można znaleźć odpowiedź w niniejszej monografii. Autor wnikliwie analizuje teksty Rosjanina, rekonstruuje jego tok myślenia i stawia hipotezę co do przyszłości jego poglądów na temat Amerykanów. Monografia bazuje na źródłach rosyjsko- i anglojęzycznych.
Dziecko ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi stanowi ważny i corazczęściej spotykany podmiot w rzeczywistości edukacyjnej. Czy współczesnaszkoła, realizując kluczowe dla edukacji kompetencje, jest dla niego szansąrozwoju? W jaki sposób nauczyciel może stać się inspiratorem procesu uczeniasię dziecka z dysfunkcjami - to zasadnicze pytania, jakie zostały postawione wksiążce.Szkoła - nauczyciel - uczeń: trzy obszary refleksji nad dzieckiem zespecjalnymi potrzebami edukacyjnymiUczeń z niepełnosprawnością intelektualnąw szkole ogólnodostępnej - jak nauczać skutecznie?Dziecko z dysfunkcjąsłuchu: ""zdarzenie krytyczne"" dla praktyki pedagogicznejSpecyficznetrudności w uczeniu się jako przyczyna niepowodzeń szkolnych
Krótka kronika końca sasanidzkiego imperium i wczesnego islamu lub jak bywa czasem nazywana Kronika Chuzistanu jest jednym z najwspanialszych zabytków literatury syryjskiej. Znajdujemy w nim opisy dotyczące niezwykłych wydarzeń, które zmieniły historię świata. Chaos w Cesarstwie Rzymskim, upadek Sasanidów oraz narodziny i ekspansja islamu ukształtowały Bliski Wschód. Postacią, która odegrała znaczącą rolę we wszystkich powyższych wydarzeniach, był wielki irański władca Chosroes II Parwez. Ten ostatni wybitny przedislamski szach Iranu zajmuje w Kronice należne mu miejsce. W niniejszej monografii prezentuję obraz króla królów, który wyłania się z tekstu, analizując wizerunek władcy i konfrontując poglądy oraz wyobrażenia autora dzieła z faktami naukowymi. Dzięki lekturze książki Czytelnik pozna panoramę epoki, która wpłynęła na dzisiejszy świat.- od autor
Teatralizacja życia. Praktyki i strategie"" to praca z pogranicza refleksji o teatrze i teatrologii. Podejmuje problematykę przetwarzania się codziennego, naturalnego, zwykłego życia w widowisko. Autor posługując się swoim doświadczeniem-zarówno twórcy, jak i badacza teatru-tropi teatralizację w różnych dziedzinach kultury m.in. w życiu rodzinnym, pracy ludzkiej, szkolnictwie, we współczesnym sporcie, w polityce, religii. Czytelnik znajdzie w tej książce narzędzia do badania teatralizacji, w tym sposoby odróżniania jej od życia codziennego z jednej strony oraz od sztuki teatru z drugiej.
Polityczny zatarg między polskimi i ukraińskimi poddanymi Austrii, trwający przez ostatnie dekady egzystencji monarchii, 1 listopada 1918 r. przekształcił się w wojnę między obu narodami. Jej celami stało się przejęcie Lwowa i zapewnienie sobie dostępu do złóż ropy naftowej z Borysławiem i Drohobyczem. Lwów oba narody otaczały przeświadczeniem, że zajmuje wyjątkowe miejsce w ich dziejach, jest miastem wyposażonym w materialne i duchowe świadectwa ich przeszłości i żywotności. Liderzy obu społeczeństw długo, niemal do końca Wielkiej Wojny ignorowali lub lekceważyli aspiracje i postawy galicyjskich Żydów, choć stanowili oni pod względem wielkości w kraju trzecią, a we Lwowie drugą grupę narodową. Należy w nich dostrzec trzecią stronę konfliktu w Galicji Wschodniej, najsłabszą i o ograniczonym wpływie na rezultat działań bojowych. Lekceważoną i traktowaną instrumentalnie przez pozostałe strony konfliktu, jednocześnie doświadczaną brutalnym traktowaniem przez żołnierzy i ludność cywilną.
Książka przybliża dzieje społeczności żydowskiej Wąbrzeźna od początków jej osiedlenia w okresie zaborów aż po czas Zagłady. Autorka chce ocalić pamięć o Izraelitach, którzy kiedyś tu żyli. Przedstawia obrazki przeszłości wielokulturowego miasta, gdzie współistniały ze sobą trzy narodowości i trzy religie. Poświęca wiele miejsca żydowskiej tradycji i obyczajowości. Dzięki odkrytym nowym źródłom archiwalnym - kolekcji oryginalnych akt Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Wąbrzeźnie, uratowanej przez YIVO w Nowym Jorku - czytelnik poznaje losy znanych rabinów, kantorów, rzezaków rytualnych, jak również starozakonnych handlarzy i rzemieślników, tworzących wąbrzeską diasporę. Publikację wzbogacają ilustracje i cytaty z prasy pomorskiej. Autorka zaprasza w nostalgiczną podróż po miejscach, których już nie ma.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
