Deus absconditus – Deus revelatus
W religiach monoteistycznych Bóg jest nie tylko Bogiem objawiającym się (Deus revelatus), lecz także Bogiem ukrytym (Deus absconditus). Bez pierwszego z tych przymiotów religijna relacja z Bogiem nie byłaby w ogóle możliwa, bez drugiego – trudno mówić o podstawowej właściwości Boga, jaką jest transcendencja, czyli radykalne przekraczanie świata i ludzkiego poznania. Autorzy serii poruszają problemy związane z poznawczą niedostępnością Boga, szukając jednocześnie ich rozwiązania.
„Prawdziwie Tyś Bogiem ukrytym, Boże Izraela, Zbawco!” (Iz 45,15).
Źródło i noc to bogaty przegląd koncepcji filozoficznych i teologicznych będących odpowiedzią na problem ukrycia Boga. Skupia się na myśli współczesnych badaczy, ale uwzględnia także, począwszy od Biblii, długie dzieje zagadnienia. Autor proponuje przejrzystą typologię problemów i poglądów na temat ukrycia Boga, odróżniając stanowiska związane z ukryciem Boga w przyrodzie, w dziejach oraz w relacjach osobowych. Z kolei teizm, w którym teza o ukryciu odgrywa kluczową rolę, nazywa absconditeizmem i dzieli go na konserwatywny oraz reformistyczny.
Ksiądz Miłosz Hołda nie tylko wyczerpująco przedstawia poruszaną problematykę, lecz także proponuje własne rozwiązania. Po pierwsze, stwierdza, że trzy obszary ukrycia Boga należy rozpatrywać łącznie. Po drugie, sugeruje, że teza teistyczna bez tezy o ukryciu jest naiwna, a teza o ukryciu bez tezy teistycznej – pochopna. Po trzecie, postuluje rozpatrywanie problemu ukrycia na gruncie teologii filozoficznej, ale w związku z tematyką generowaną przez teologię danej religii. W przypadku tej książki jest to teologia chrześcijańska. Dzięki temu Autor może pokazać motywy wiary w Boga mimo Jego niejawności, a także podać – obiektywne (związane z naturą Boga) oraz subiektywne (związane z ludzkimi ograniczeniami poznawczymi i pozapoznawczymi) – wyjaśnienia, dlaczego Bóg się ukrywa. Być może ukrycie Boga jest ściśle związane z Jego objawieniem, stając się szansą na rozpoznanie Boga, jednak nie tak, jak chce człowiek, ale tak, jak chce Bóg.
Tytułowa – zaczerpnięta z pism św. Jana od Krzyża – metafora źródła i nocy celnie oddaje napięcie między dwoma podstawowymi intuicjami, na których opierają się rozważania książki. Z jednej strony jest to przekonanie o istnieniu bytu, od którego pochodzą wszystkie inne (źródło); z drugiej zaś przekonanie o znacznej poznawczej niedostępności owego bytu (noc).
prof. dr hab. Jacek Wojtysiak, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Jerozolima przed narodzeniem Chrystusa. Jakub, syn arcykapłana, opuszcza synagogę, żeby głosić prawdę ludziom na ulicy. Mądrość Bożą przekłada na opowiadane przypowieści. Lektura ta pozwoli Ci głębiej zastanowić się nad sensem własnego istnienia. W bardzo subtelny i przystępny sposób przekazuje uniwersalne prawdy o życiu, o relacjach między ludźmi, a przede wszystkim między człowiekiem a Bogiem, tkwiącym w każdym z nas.
To drogowskaz dla tych, którzy poszukują, zapomniany szlak dla tych, którym wydaje się, że znaleźli. Otwórz serce i umysł i daj się zabrać w filozoficzną podróż.
Publikacja z okazji 20. rocznicy śmierci księdza profesora Józefa Tischnera, wybitnego polskiego filozofa i duszpasterza, twórcy filozofii dramatu, kawalera Orderu Orła Białego. Zawiera zapis wybranych odcinków cyklu „Rozmowy z ks. prof. Józefem Tischnerem” prowadzonego przez Ewelinę Puczek na antenie TVP Katowice w latach 1994–1997. Z dialogów wyłania się znany obraz Tischnera jako serdecznego, błyskotliwego myśliciela o niekwestionowanym autorytecie intelektualnym, który imponował nam także swoją postawą życiową, potrafiąc łączyć w niej trudne do pogodzenia elementy.
Wiele tu rozważań religijnych i przemyśleń filozoficznych, wiele spraw bieżących, nieco humoru. Choć rozmowy stanowią świadectwo czasów, poruszając między innymi sporne zagadnienia formatywnego okresu współczesnej Polski jak konstytucja, konkordat, religia w szkole, wybory – okazuje się, że wiele refleksji Tischnera jest zaskakująco aktualnych właśnie dziś, nie tylko tych filozoficznych, ale właśnie tych dotyczących spraw przyziemnych, codziennych – spraw ludzkich.
Głównym zamierzeniem publikacji jest dokonanie możliwie szerokiego i reprezentatywnego przedstawienia społecznego nauczania organizacji ekumenicznych. W książce stosuje się kilka metod badawczych. Jest to przede wszystkim analiza źródeł, jakimi są najważniejsze dokumenty ekumeniczne poszczególnych organizacji. Kluczowe dla nich raporty, uzgodnienia oraz deklaracje są podstawowym i reprezentatywnym źródłem refleksji społecznej ruchu ekumenicznego. Ich dokładne prześledzenie, ulokowane w kontekście historycznego i strukturalnego opisu danej instytucji sprawia, że poszczególne rozdziały są swoistym studium przypadku. Analizę źródeł przeprowadza się w perspektywie kontekstu ich powstania, jak i odniesienia, kolejną zastosowaną metodą jest więc analiza kontekstualna. W celu wykazania podobieństw między poszczególnymi organizacjami, a także różnic, zwłaszcza między tymi instytucjami, które należą do ekumenicznego mainstreamu i reprezentującymi ekumenizm oddolny, w monografii stosuje się również analizę porównawczą.
Męczennicy pierwszych wieków chrześcijaństwa to arcyciekawy i znakomicie uźródłowiony zbiór pism o męczeństwie, opracowany przez ks. prof. Marka Starowieyskiego, wybitnego patrologa, autora Apokryfów Nowego Testamentu oraz współtwórcę Nowego słownika wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa. W stosunku do zbioru Męczennicy, opublikowanego niemal trzydzieści lat temu, został znacząco uzupełniony i poprawiony. Dodano nowe rozdziały o męczeństwach w okresie starożytnym poza granicami Cesarstwa oraz teksty dotyczące rozmaitych form kultu męczenników. Dołączono również szczegółowe indeksy sporządzone przez Wojciecha Stawiszyńskiego, autora bibliografii patrystycznej, które ułatwiają poruszanie się po tym obszernym dziele.
Forma literacka uwzględnionych opisów męczeństwa jest różnorodna rodzajowo, gatunkowo i stylistycznie. Zawiera bogaty zestaw różnorakich dokumentów dotyczących męczeństwa i męczenników w pierwszych pięciu wiekach chrześcijaństwa. Teksty poprzedzone są autorskimi wstępami ks. prof. Marka Starowieyskiego, objaśniającymi dokonane zabiegi edytorskie oraz kontekst powstania utworów.
Sposób na osiągnięcie jedności z Bogiem Często na naszej drodze wiary pojawiają się momenty, w których nie umiemy się modlić. Mimo wielu starań nie udaje nam się usłyszeć Boga. Jak przezwyciężyć ten stan? Co zrobić, żeby nasza modlitwa była żywą i owocną relacją?
Franz Jalics, opierając się na wieloletnim doświadczeniu współpracy z osobami wierzącymi, pokazuje, jak się modlić. Przybliża różne metody nawiązywania kontaktu z Bogiem i omawia najczęściej spotykane przeszkody i trudności. Jako punkt dojścia wskazuje autentyczną modlitwę prostoty, określaną jako „patrzenie w miłości na Boga”, która przynosi głęboki pokój.
Każdy rodzaj modlitwy praktykowany we właściwym czasie jest pożyteczny i pomocny. Nie powinniśmy się jednak przy żadnym zatrzymywać, lecz iść dalej i rozwijać się. Rozwój w modlitwie polega na spotykaniu Boga w coraz prostszy, naturalniejszy, a przez to głębszy sposób.
Franz Jalics SJ (ur. 1927) – jeden z największych współczesnych autorytetów w dziedzinie duchowości i kierownictwa duchowego, rekolekcjonista. Autor wielu cenionych książek, w których szczególną rolę poświęca zagadnieniu kontemplacji.
Wcześniejsze wydanie ukazało się pod tytułem Uczmy się modlić.
Istnieje ścisły związek pomiędzy milczeniem i mówieniem, ponieważ wszystko rodzi się z ciszy. Jeśli nasze życie wyłania się z okresów wyciszenia, jest życiem o wiele bardziej prawdziwym.
Niemal każdy człowiek przynajmniej raz w życiu doświadczył uczucia wewnętrznej ciszy, które napełniło go pokojem i radością. Jest to jedna z naszych naturalnych potrzeb, do których zaspokojenia dążymy. Niezrównanym sposobem na osiągnięcie tego stanu jest kontemplacja.
Thomas Keating pokazuje, jak dzięki zgłębianiu pojęć związanych z religią chrześcijańską można dojść do wymiaru kontemplatywnego. Czerpie zarówno z metod właściwych zachodniej tradycji chrześcijańskiej, jak i z tradycji Wschodu, wskazując, że mogą się one nawzajem uzupełniać. Podkreśla przy tym, że kontemplatywny wymiar życia jest obecny we wszystkich religiach i to właśnie w nim cała rodzina ludzka stanowi jedność.
Thomas Keating OCSO (1923–2018) – jeden z założycieli Ruchu Odnowy Kontemplacyjnej i wieloletni przewodnik tej wspólnoty. Autor licznych artykułów oraz książek poświęconych metodzie modlitwy głębi.
„Święty Tomasz z Akwinu dosłownie oddychał Psalmami – jako kilkuletni uczeń benedyktyńskiej szkoły na Monte Cassino nauczył się ich na pamięć; jako dominikański zakonnik zaczynał i kończył dzień słowami psalmów; jako wykładowca wyjaśniał ich ukryte znaczenia i zawiłości. Lectura super Psalmos pozwala nam wejść w świat Tomaszowej medytacji nad Księgą Psalmów, a wybitnym i – nie waham się stwierdzić – niezbędnym przewodnikiem po tym świecie jest niniejsza monografia ks. prof. Piotra Roszaka. Czytelnicy, a zwłaszcza teologowie, bibliści i historycy, otrzymują doskonałe i długo wyczekiwane omówienie choćby takich tematów, jak: hermeneutyka biblijna w średniowieczu, komentarze biblijne Tomasza z Akwinu, teologia Psalmów, chrystologia i soteriologia. Zrekonstruowana przez Autora tomistyczna chrystologia soteriologiczna jest czymś więcej niż tylko eksperckim studium historyczno-teologicznym. Monografia ks. P. Roszaka stanowi bowiem niezwykłe świadectwo spotkania dwóch teologów z XIII i XXI w., których zachwyca i fascynuje jedna Osoba – Jezus Chrystus, Syn Boga, Zbawiciel ludzi” (z recenzji o. dr. hab. Tomasza Gałuszki OP).
Dzisiaj liturgia mszalna jest w "niebezpieczeństwie", wyrażającym się pewnymi niedoskonałościami, a nawet uchybieniami. Potwierdził to J. Ratzinger (jeszcze jako kardynał) w wywiadzie dla francuskiego dziennika "La Croix". Jego zdaniem głównym zagrożeniem celebracji mszalnej jest źle rozumiana "kreatywność liturgiczna", która może w niedługim czasie spowodować powstanie "mszalnej liturgicznej Wieży Babel". Jako papież Benedykt XVI stwierdził, że wprowadzane zmiany w liturgii Mszy świętej muszą być w zgodzie z prawdziwym duchem liturgii i jej przepisami. Bezwględnie trzeba eliminować wszystkie aspekty "dzikiej pseudoliturgicznej twórczości", które niekiedy przemieniają Mszę świętą w widowisko i degradują liturgię mszalną do rangi towarzyskiego spotkania.
W roku 2019 zostałem poproszony o przygotowanie rekolekcji dla ludzi związanych z WCCM (The World Community for Christian Meditation) na temat „Chrześcijaństwo otwarte na kontemplację”. Zmusiło mnie to do bardziej systematycznej refleksji nad samą kontemplacją i tym, o co w niej chodzi. Po wygłoszeniu rekolekcji postanowiłem nieco rozszerzyć moje refleksje, gdyż temat wydaje się niesamowicie ważny. Mam nadzieję, że przydadzą się one także Czytelnikom.
Zanim jednak zaczniemy omawiać temat, trzeba wpierw omówić pojęcie kontemplacji, aby stało się jasne, o jaką otwartość chodzi. Co oznacza słowo kontemplacja?
Pius XI w encyklice o małżeństwie chrześcijańskim z uwzględnieniem obecnych stosunków, potrzeb, błędów i wykroczeń w rodzinie i społeczeństwie wykłada naukę o sakramencie małżeństwa. Wymienia i opisuje takie dary małżeństwa jak: potomstwo, wierność i nierozerwalność węzła małżeńskiego. Potępia też poglądy i działania degradujące ten związek — zamach na życie dziecka, emancypację kobiet oraz rozwody. Podaje również środki odnowienia małżeństwa — uległość woli Bożej, pobożność i praktyki religijne oraz pamięć o sakramentalnym charakterze małżeństwa.
Kolejny tom dokumentujący prace uniwersyteckiego Ośrodka Badawczego Myśli Chrześcijańskiej jest wydawany w trzydziestolecie działalności ośrodka. Głównym tematem spajającym artykuły są zagadnienia związane z aksjologią i poszukiwaniem sensu we współczesnym życiu społecznym, a także w kulturze i sztuce. Tytułowe odkrywanie sensu i wartości jest zilustrowane przykładami różnych tekstów kultury. Zwraca też uwagę wielość interpretacji tematu przewodniego zbioru. Myśl chrześcijańska – co starają się potwierdzić autorzy – wciąż stanowi źródło twórczej inspiracji.
Prezentowany Dokument to w zamiarze Papieskiej Komisji Biblijnej wierna interpretacja Pisma Świętego w zakresie antropologii. Stanowi nowość zarówno pod względem treści, jak i formy wykładu. Różne zagadnienia ? w większości rozwijane w wielu publikacjach ? są tutaj zharmonizowane i tworzą koherentną całość. Zasadza się ona na oryginalnym planie, zaczerpniętym z założycielskiego opowiadania Księgi Rodzaju 2?3 (zintegrowanego z innymi opowiadaniami o początkach człowieka), ponieważ te stronice Pisma są uważane za fundamentalne zarówno przez księgi nowotestamentowe, jak i przez tradycję dogmatyczną Kościoła. W tych początkowych rozdziałach natchniony autor szkicuje w idealny sposób konstytutywne cechy osoby ludzkiej, od samego początku umieszczonej wewnątrz dynamicznego procesu, gdzie człowiek jako stworzenie przyjmuje rolę decydującą o przyszłości. Jest to widziane przez pryzmat aktywnej i miłującej obecności Boga, bez którego nie można zrozumieć ani natury człowieka, ani sensu jego dziejów.Każdy ważny element zarysowany w opowiadaniu Rdz 2?3 został rozwinięty poprzez odniesienia do wszystkich ksiąg biblijnych: różne tradycje Starego Testamentu (w Pięcioksięgu, pismach sapiencjalnych, w zbiorach prorockich) i tradycje Nowego Testamentu (w Ewangeliach oraz w listach apostolskich) wnoszą swój oryginalny wkład w ukształtowanie obrazu człowieka w jego złożoności, który jawi się jako misterium do dalszych dociekań. Dokument ten ma zatem ułatwić dostrzeżenie piękna istoty ludzkiej ? dzieła Boga, a także wielkiego bogactwa Bożego objawienia dotyczącego człowieka. Wykładowcy wydziałów teologii, jak również studenci i katecheci, otrzymują tym samym cenną pomoc, która prowadzi do całościowego widzenia i rozumienia planu Bożego, rozpoczętego aktem stworzenia, a realizowanego na przestrzeni wieków aż do momentu wypełnienia w Chrystusie ? nowym Człowieku. Zgromadzone tu refleksje z pewnością będą też inspirującym materiałem do studiów dla osób interesujących się antropologią biblijną
Niniejsza praca analizuje jeden z wątków estetyki teologicznej Hansa Ursa von Balthasara przedstawionej w dziele tegoż autora zatytułowanym Herrlichkeit. Jest to próba autorskiego spojrzenia, inspirowanego jednak tyleż rosnącym zainteresowaniem spuścizną szwajcarskiego teologa, co narastającą potrzebą integracji współczesnego dyskursu estetycznego z teologią. Wciąż bowiem można mieć wrażenie, że te dwa obszary się rozchodzą a temat ekspresji ? tak istotny i w celebracji, i w duszpasterstwie, nie mówiąc już o moralności, nierzadko pozostaje podejrzany ? jako sposobność do promocji własnego „ego”, co wydaje się sprzeczne z pokorą i absolutnym prymatem Boga. Takie podejście bardzo utrudnia zarówno dialog, jak i integrację sztuki z wiarą czy praktykami i doświadczeniem religijnym. A tymczasem właśnie w obszarze ekspresji sztuka, i to ta nieraz mocno ekspresyjna, zdaje się zajmować miejsce duchowości i religii. Propozycja balthasarowskiej „estetyki teologicznej” umożliwia pojednanie tych obszarów i twórczą ich interakcję. Ukazanie tego jest celem niniejszych rozważań.Rozdział I ukaże celowość podjęcia zasugerowanej w tytule refleksji oraz wybór takiego właśnie, a nie innego wątku: określamy go jako ekspresja, która ? szeroko rozumiana ? jest tematem II rozdziału naszych rozważań, kontynuowanych i poniekąd egzemplifikowanych w rozdziale następnym.
Niebo jest wciąż czynne. Nieustannie działa nie tylko w życiu każdego z nas, lecz także w dziejach narodów
Czy bez Bożej ingerencji w roku 1920 byłby możliwy jeden z największych triumfów polskiej armii? Czy odnieślibyśmy zwycięstwo nad muzułmanami pod Chocimiem, gdyby nie żarliwa modlitwa różańcowa mieszkańców Krakowa? I czy pozbawieni opieki Matki Bożej obronilibyśmy dorobek naszej cywilizacji pod Lepanto?
Przełomowa książka uznanego mariologa Wincentego Łaszewskiego zmienia nasze racjonalistyczne spojrzenie na historię Polski i świata. Cud w dziejach jest możliwy – niebo dało nam na to wiele dowodów. Zatem jak zapewnić naszej narodowej wspólnocie Bożą opiekę w przyszłości?
Wincenty Łaszewski – doktor teologii i mariolog. Badacz objawień Matki Bożej, szczególnie objawień fatimskich. Autor licznych książek, m.in. Niewidzialna wojna. Siódme objawienie fatimskie i „Pan tego świata”, Pięć dni, które zmieniają świat oraz Rewolucja Maryi.
Teraz jest czas znaków Bożej mocy. Przytoczone przez Autora wydarzenia są dobitnym przykładem tej właśnie Mocy. „Bo bez cudów nie ma cudów”. Polecam lekturę z całego serca.
Ewa J.P. Storożyńska, pisarka
W 1920 roku na wezwanie papieża Benedykta XV cały świat katolicki modlił się, by bolszewicka nawałnica nie pogrążyła na wieki cywilizacji sięgającej, dzięki chrześcijaństwu, także do czasów klasycznych: Grecji czy Rzymu. W sierpniu modlili się też Polacy: na Jasnej Górze, w kościołach warszawskich, w domach. Modlił się nuncjusz apostolski Achilles Ratti, następca Benedykta XV jako Pius XI. Ten wysiłek modlitewny wspierał wysiłek zbrojny. Wiara również wymaga wytrwałości i odwagi, o czym wiedzą ci, którzy próbują sięgnąć tej łaski. I Bóg ten podwójny wysiłek wynagrodził. Tak się działo wielokrotnie w historii i dziać się może dziś – jeśli ludzkość pozostanie na tyle odważna, by wierzyć.
prof. Jan Żaryn, historyk i wykładowca akademicki
W ""Listach starego diabła do młodego"" piekielna ekscelencja, podsekretarz stanu w piekle, wymienia urzędowe listy ze swoim podwładnym, bratankiem, młodszym diabłem, który ma okazać swoje zdolności w służbie kusicielskiej. Za tym humorem, dowcipem, elegancją, za tą dociekliwością i przewrotnością kryją się ważne przesłania i pytania. Najważniejsze z nich to pytanie o rolę i miejsce zła w świecie stworzonym przez Boga.
Praca [...] zawiera nowatorskie ujęcie problemu struktury aktu poznania intelektualnego, wykorzystuje dostępną literaturę źródłową oraz literaturę przedmiotu. Nie jest jedynie prostym przedstawieniem stanowiska Tomasza z Akwinu na temat celowości poznania intelektualnego ani nawet jego dogłębną rekonstrukcją. Wnikliwa analiza tekstów Akwinaty jest bowiem dla autora drogą pozwalającą dostrzec istotę problemu i wniknąć w podstawowe struktury aktu poznania intelektualnego. Wypracowana przez niego koncepcja proto-aktów rozbudowuje strukturę aktu poznania intelektualnego, wskazując na jego ontyczną podstawę, lezącą w pożądaniu naturalnym. Tym samym przezwyciężony został rozziew między intelektualizmem a woluntaryzmem, a akt poznania intelektualnego został uchwycony w jego pełni, obejmującej zarówno moment poznawczy, jak i pożądawczy.Ks. dr hab. Jan Krokos, prof. UKSW Kierownik Katedry Teorii Poznania UKSWKsiążka stanowi próbę rekonstrukcji stanowiska Tomasza z Akwinu w kwestii funkcji czynników pożądawczo-celowościowych w ludzkim poznaniu intelektualnym. Autor wnikliwie omawia liczne (przytaczane w oryginale) fragmenty łacińskich tekstów Akwinaty [...], które wprost poruszają omawiana problematykę lub mogą stanowić dla niej istotny kontekst. Autor poddaje przytaczane teksty Tomasza bardzo dokładnej analizie, dopełniając je dalszymi - niejako 'metaanalitycznymi' - precyzacjami i rozróżnieniami. Pomimo bardzo dobrego zaplecza historycznofilozoficznego i filologicznego, prezentowana w książce rekonstrukcja ma zasadniczo cel przedmiotowo-systematyczny. Autor chce za jej pomocą po prostu uzyskać „wgląd w badane stany rzeczy" - w funkcjonowanie ludzkiego umysłu. Zakłada przy tym, że ów wgląd, przeprowadzony z punktu widzenia 'aksjomatów' i kontekstu całości metafizycznego systemu Tomasza, może dać interesujące rezultaty. Autor, w przeciwieństwie do typowych tekstów tomistycznych, stara się wydobyć z myśli Tomasza wątki uniwersalne, doniosłe dla filozofów różnych orientacji.Dr hab. Jacek Wojtysiak, prof. KUL Kierownik Katedry Teorii Poznania KUL
Epidemia koronawirusa zmieniła oblicze świata. Nieznana wyniszczająca choroba, kryzys społeczny i gospodarczy oraz głębokie zmiany polityczne widmo wielkiego dramatu ludzkości sprawiło, że zaczęliśmy stawiać sobie wiele nowych pytań Czy epidemia to kara Boża? A jeśli tak, to z jakie grzechy? I czy Kościół zdał egzamin w tych trudnych czasach?Tomasz P. Terlikowski wskazuje, że epidemie które wielokrotnie zdarzały się w historii świata są częścią Bożego planu i każdy z nas może odczytać ich znaczenie. W tej książce znajdziesz głębokie rozważania duchowe mistrzów medytacji chrześcijańskiej, jak św. Ignacy Loyola, Wenanty Katarzyniec czy Leon XIII, które pozwolą ci odnaleźć sens tragicznych wydarzeń w życiu ludzkości i dadzą nadzieję. Znajdziesz tu także tradycyjne modlitwy o zdrowie i obronę przed groźbą epidemii.Obowiązkowa lektura dla każdego, kto pragnie, by nawet najtrudniejszy moment w jego życiu przyniósł najpiękniejsze owoce.
Jak dowodzą liczne badania, praktykowanie różnych technik medytacji wywołuje znaczące zmiany psychologiczne. Zmiany te zależą od rodzaju stosowanej praktyki. Dlatego pojawia się zasadnicze pytanie: jakie mechanizmy decydują o odmiennej efektywności? Odpowiadając na nie, autor przyjął oryginalną strategię analityczną. Za punkt wyjścia obrał bowiem wyniki badań, a nie opracowań teoretycznych.
Przyjęta przez autora strategia pozwoliła nie tylko na wyodrębnienie wspólnego rdzenia medytacji różnych praktyk duchowych (. modlitwy) oraz świeckich (. uważności), ale także na wykazanie ich specyfiki („Wspólny rdzeń i specyfika medytacji”). W konsekwencji zaś umożliwiła ujawnienie tych czynników, które decydują o pozytywnej efektywności, a które ją osłabiają („Co naprawdę działa w medytacji”).
„Książka obejmuje znakomite opracowanie dotyczące modlitwy i medytacji z uwzględnieniem ich aspektu duchowego, psychicznego i neurofizjologicznego. Stanowi ona zatem ważne źródło wiedzy na temat niekiedy konfrontowanych ze sobą wyżej wspomnianych, a zarazem tak istotnych elementów związanych z ludzkim życiem. Autor odwołując się do bogatej literatury naukowej, ukazuje ich specyfikę, dynamikę i funkcje w życiu indywidualnym i społecznym człowieka” (z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Głaza)
„Nie waham się powiedzieć, że autor dokonał tytanicznej pracy i jak przystało na tak szeroką i wielopoziomową publikację efekt budzi momentami zachwyt […]. Ogólną zaletą pozycji, świadczącą o oryginalności tej książki również na tle publikacji będących w obiegu międzynarodowym, jest . włączenie modlitwy do jej treści […]. Oryginalnym wkładem autora jest też typologia medytacji opierająca się na metodzie przeglądu neurofizjologicznych badań prowadzonych w kontekście perspektywy sieci i teorii grafów, tj. jak to ujął autor, na neuro-psycho-matematyce”. (z recenzji dr. hab. Pawła Holasa)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
