Prezentowana książka to filozoficzny dialog o doczesnych rządach Opatrzności, łączący walory literackie z ogromnym ładunkiem polemicznej pasji. Joseph de Maistre rzuca na szalę całą swoją wiedzę, erudycję i talent pisarski, by wbrew naukowo uzasadnianej pysze zwątpienia, a często także wbrew zdrowemu rozsądkowi, dowodzić, że Bóg jest obecny we wszystkich sprawach ludzkich, nade wszystko zaś w życiu politycznym.Słynne ze swej kontrowersyjności i po wielokroć cytowane wywody: pochwała kata, apologia wojny i filipiki antyoświeceniowe, nabierają zupełnie nowego znaczenia. Przed oczyma czytelnika staje pejzaż rewolucyjnej epoki widzianej oczyma konserwatywnego arystokraty o żarliwości jakobina, którego twórczość wciąż zdumiewa i przywodzi do desperacji tak jego admiratorów, jak i przeciwników.
Książka ,,Miłość i odpowiedzialność”, której autorem jest Karol Wojtyła to studium etyczne miłości i małżeństwa. Inspiracją do napisania książki ,,Miłość i odpowiedzialność” były wykłady z etyki, prowadzone przez Karola Wojtyłę w latach 50 oraz spotkania i rozmowy ze studentami. Publikacja stanowi uzasadnienie norm katolickiej etyki seksualnej.
Główne myśli zawarte w tej publikacji dotyczą wyjątkowej natury osoby ludzkiej, utylitaryzmu, normy personalistycznej, godności ciała, początku i natury miłości, istoty miłości jako bezwarunkowego wyboru, a także wypaczeń miłości. Ważną kwestią poruszoną przez autora jest natura małżeństwa i miłość w życiu osób konsekrowanych. Książka ,,Miłość i odpowiedzialność” to głęboka analiza i interpretacja człowieka w oparciu o ,,przykazanie miłości'', które nieodłącznie wiąże się z odpowiedzialnością.
Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny to duchowe arcydzieło, którym inspirowali się wielcy czciciele Maryi: św. Jan Paweł II, św. Maksymilian Kolbe i sługa Boży kard. Stefan Wyszyński. Mimo upływu czasu pełne mocy słowa św. Ludwika Marii Grignion de Montfort wciąż porywają ludzi na całym świecie, prowadząc ich ku prawdziwej pobożności maryjnej. Prowadzeni słowami traktatu wierni wchodzą w głęboką relację z Matką Bożą w myśl hasła „Totus Tuus”, jednocześnie trwając w miłości Chrystusa i w zakorzenieniu w tajemnicy Trójcy Świętej.
Wiele osób, inspirując się tą przejmującą lekturą duchową, decyduje się na powierzenie się Panu Jezusowi przez Jego Matkę i przystępuje do opracowanego przez św. Ludwika 33-dniowego, duchowego przygotowania do tego aktu. Nakładem Wydawnictwa eSPe ukazała się zawierająca ten program książka Przygotowanie do aktu zawierzenia się Jezusowi przez ręce Maryi według św. Ludwika Marii Grignion de Montfort.
„Bóg Najwyższy posiada skarbiec, składnicę bardzo bogatą, w której zamknął wszystko, co piękne, cenne, rzadkie i kosztowne, nawet Syna swego; a tą przebogatą skarbnicą jest właśnie Maryja, którą święci nazywają Skarbem Pana, z którego pełności bogactwa spływają na ludzkość”.
św. Ludwik Maria Grignion de Montfort (1673–1716) – wybitny kaznodzieja i kapelan chorych oraz bezdomnych. Fascynujące życie tego niezwykłego kapłana i misjonarza czytelnicy mogą poznać dzięki wydanej przez Wydawnictwo eSPe biografii świętego pt. Ludwik Maria Grignion de Montfort. Boży szaleniec, który uczy nas, jak zawierzyć się Maryi.
Książka ukazuje wieloaspektowość problematyki związanej z poznawaniem ciała i cielesności. Sam tytuł sugeruje, że jest to pewien proces, który przebiega w czasie, zarówno jeśli chodzi o historię rozwoju myśli fenomenologicznej, jak i w aspekcie jego indywidualnego poznawania/przeżywania.
Autor skoncentrował się na wydobyciu różnicy między specyfiką francuskiej wersji fenomenologii, wywodzącej się od Edmunda Husserla, a tak zwaną fenomenologią materialną, której najważniejszymi przedstawicielami są Michel Henry i Jean-Luc Marion. Rozważania te przeprowadza w sposób bardzo dokładny, porównując ich poglądy, ale przede wszystkim pokazując to, co może nam pomóc w zrozumieniu podmiotowego charakteru ludzkiego ciała. Dokonuje tego na wielu płaszczyznach: ontycznej, epistemicznej, etycznej, teologicznej.
Cennym wkładem poznawczym Piotra Karpińskiego są jego ustalenia na temat fenomenologicznego pojmowania intersubiektywności, zwłaszcza gdy chodzi o jej wymiar odsłaniający się w relacji erotycznej. Ważnymi ustaleniami są również te dotyczące tak zwanego zwrotu teologicznego w fenomenologii francuskiej, o którym mówi Dominique Janicaud. Autor, przywołując poglądy Henry’ego i Mariona, próbuje pokazać, że nie jest to „teologizacja fenomenologii”, jak utrzymuje Janicaud, ale „fenomenologizacja teologii”. W tym celu analizuje szczegółowo zarówno poglądy Mariona, porównując je z głoszonymi przez Henry’ego, jak i dokonuje własnych konstatacji, że taka fenomenologizacja teologii jest możliwa, gdy bardziej doceni się rolę ciała w ujawnianiu pewnych fenomenów wymykających się badaniom nauk ścisłych. Zgłębiając odsłanianie się cielesności, można badać również fenomeny o charakterze religijnym.
Ks. prof. dr hab. Ryszard Moń
(z recenzji naukowej)
Treść Wyznania wiary przypomina dzieło stworzenia i odkupienia, rolę Ducha Świętego i Kościoła, który odpuszcza grzechy i prowadzi do życia wiecznego, zaś modlitwa słowami symbolu jest odpowiedzią człowieka wierzącego na zbawcze działanie Boga. Wśród różnych formuł zawierających wyznanie wiary chrześcijańskiej szczególne miejsce zajmuje Symbol Apostolski, uznawany za wierne streszczenie wiary apostołów. Przez wieki wierzono także, że każdy z nich ułożył osobiście jedno zdanie Credo. Ta legenda trwale zapisała się w ikonografii chrześcijańskiej. Książka poświęcona jest obecności Credo Apostolorum w liturgii, teologii, muzyce i sztuce Kościołów chrześcijańskich od czasów Soboru Trydenckiego do współczesności. Szeroka panorama prezentowanych zjawisk pomaga zrozumieć odmienny status tej formuły Wyznania wiary w różnych konfesjach. Jednocześnie pozwala dostrzec podobieństwo, na przykład wyjątkową rolę katechizmów i sztuki w okresie potrydenckim, zarówno w kręgu katolickim jak i luterańskim. Intedryscyplinarne badania nad Credo odsłaniają głębię jego znaczeń zarówno w rozważaniach teologów, jak i w modlitwie wiernych, wspomaganej obrazem oraz tekstem.
Książka jest próbą ukazania teoretycznych podstaw nauk o religii, najbardziej intrygującej postaci ludzkiego zachowania i złożonego tworu kulturowego. Nie chodzi tu o przedstawienie samego zjawiska religii, lecz badających je nauk i wyjaśniających je teorii. Centralne miejsce zajmuje metodologiczna sytuacja nauk o religii: ich poznawcze możliwości i granice. Książka przeznaczona jest przede wszystkim dla badaczy religii i metodologów, ale sięgnąć po nią może każdy, kto szuka informacji o naukach, które swoim przedmiotem uczyniły religię. Wydanie III poprawione i rozszerzone.
Uznane przez Kościół sanktuaria są uprzywilejowanym miejscem, w którym pielgrzymi umacniają swoją wiarę, zanoszą do Boga dziękczynienia i prośby, czynią pokutę oraz doświadczają jedności i powszechności Kościoła. Pielgrzymka w sensie chrześcijańskim jest zawsze pobożnym aktem religijnym wynikającym z żywej wiary i zmierzającym do spotkania z Bogiem w Jego słowie i w sakramentach. Aby pielgrzymka była prawdziwym przeżyciem religijnym, a nie zwykłą „turystyką religijną", konieczna jest przynajmniej ogólna świadomość tego, czym są i jaką rolę odgrywają sanktuaria oraz jakie główne cele mają pielgrzymki. Niniejsza publikacja ukazująca się w Jubileuszowym Roku Miłosierdzia, opierając się na nauczaniu Kościoła, ukazuje istotne elementy teologii sanktuarium i pielgrzymki, rolę i znaczenie sprawowanej w nich liturgii oraz praktyk pobożności ludowej. Może służyć pomocą zarówno duszpasterzom organizującym pielgrzymki do sanktuariów, jak i uczestnikom pielgrzymek w prawdziwie religijnym i duchowo ubogacającym przeżyciu tej ważnej i często praktykowanej formy kultu.
Posługiwanie kapłanów (biskupów i prezbiterów) należy do istotnych struktur Kościoła. Z ustanowienia Chrystusa jego podstawą jest sakrament święceń. Kapłani kontynuują w Kościele posłannictwo Chrystusa Kapłana, Proroka i Króla: głoszą słowo Boże, uświęcają Lud Boży przez sakramenty święte i kierują wspólnotą wiernych. Na mocy sakramentu święceń, namaszczeni Duchem Świętym reprezentują Chrystusa, są Jego żywym znakiem i narzędziem.Autor ukazuje historyczny rozwój liturgii sakramentu święceń (od starożytności do czasów współczesnych) i aktualnie obowiązujące obrzędy święceń prezbiterów. Na podstawie liturgii święceń oraz nauczania Kościoła prezentuje także najważniejsze tematy z teologii kapłaństwa (działanie In persona Christi Capitis et Ecclesiae, relacyjny i kolegialny charakter prezbiteratu) oraz posługiwanie prezbiterów jako gorliwych współpracowników biskupów przez wypełnianie posługi słowa Bożego, posługi uświęcania i pasterzowania (tria munera). Książka ta jest systematycznym i wyczerpującym ujęciem sakramentu święceń w stopniu prezbitera.Z recenzji
ks. prof. dra hab. Krzysztofa Góździa
Jerozolima jest miastem kategorycznym, w którym istnieją tylko "tak" albo "nie" rządzą dogmaty i doktryny. Łatwo kogoś urazić, wejść na ścieżkę dżihadu albo zostać wyklętym. Ta książka zanurza w świat Biblii, Talmudu i Koranu, i podejmuje tematy, o których księża boja się mówić na kazaniach.Andrzej Kozicki (ur.1982) publikował w Więzi, ResPublice Nowej, Arcanach, Liberte, a także jest dostępny na facebook.com/Andrzej.Kozicki
Książka ks. Nadbrzeżnego potwierdza, iż filozofowanie w kontekście teologii może być pasjonujące. Kryje w sobie odpowiedź na pytanie: czy kategoria zbawienia jest uwodzicielska? Ułuda świadomie nie stwarza więzi, nigdy nie osiąga poziomu trwałych zobowiązań. Tymczasem z treści książki wyłania się koncepcja zbawienia jako realnej i głębokiej więzi. U Tillicha przyjmuje ono postać więzi metafizycznej z Nowym Bytem, u Schillebeeckxa urzeczywistnia się w świecie odpowiedzialnych relacji międzyludzkich.
ks. dr hab. Joachim Piecuch, prof. UO
Autor książki przezwycięża soteriologiczny dualizm, odrzuca zarówno ateistyczne, jak i wyłącznie transcendentne soteriologie. Świetnie pokazuje, jak w myśleniu Tillicha i Schillebeeckxa rozgrywa się subtelna gra, w której to, co ludzkie, i to, co ostatecznie boskie, spotykają się ze sobą, a przynajmniej mogą się spotkać tu i teraz, w życiu indywidualnym i zbiorowym.
dr hab. Krzysztof Mech, prof. UJ
ks. Antoni Nadbrzeżny – prezbiter archidiecezji lubelskiej, doktor habilitowany teologii, profesor nadzwyczajny na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, doktor filozofii. Studiował teologię i filologię niderlandzką na KUL-u oraz filozofię na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Rozprawę doktorską z filozofii zatytułowaną Egzystencjalna soteriologia Paula Tillicha i Edwarda Schillebeeckxa napisał pod kierunkiem prof. dr. hab. Karola Tarnowskiego. Jego zainteresowania naukowe dotyczą współczesnej niderlandzkiej i flamandzkiej myśli teologicznej, filozoficznej i religijnej.
Nowy Testament we współczesnym języku polskim z komentarzem filologicznym, historycznym i teologicznymCieszę się, że mogę mieć w ręku żywy przekład Słowa Bożego, który może zrozumieć każdy: poszukujący i nawrócony, laik i biblista. Podoba mi się, że Słowo Boże zostało podane w NPD w sposób zrozumiały, przystępny. Jezus Chrystus mówił o Królestwie Ojca w Niebiosach przez przypowieści. Dzięki temu łatwiej było je zrozumieć i zapamiętać. W tej sprawie od 2000 lat nic się nie zmieniło za wyjątkiem języka, który przez stulecia nabierał nowych kształtów, znaczeń i słów. W moim przekonaniu NPD swoim współczesnym i przystępnym językiem udostępnia czytelnikom nowy wymiar rozumienia Bożego Słowa.
Rozprawa niniejsza - zatytułowana Antropozoficzna droga do świata duchowego - jest poniekąd drugim tomem mojej pracy Szkice antropozoficzne - Chrześcijańska droga do poznania świata duchowego, Białystok 2003. O ile jednak tamta miała być prezentacją antropozofii niejako z lotu ptaka, jakby potraktowaną ogólnie i raczej teoretycznie, to praca niniejsza skupia się przede wszystkim na praktycznym aspekcie drogi antropozoficznej, na jej systemie ćwiczeń i medytacji.
Dwunasty tom serii Synodi et Collectiones Legum powraca do prezentacji akt synodalnych, tym razem z lat 553-600.Okres ten był szczególnie ważny dla Hiszpanii. Odbył się wtedy ważny synod w Toledo (589), w czasie którego król Rekkared uroczyście odstąpił od arianizmu i przeszedł do Kościoła katolickiego, razem ze swoim ludem Wizygotów. Warto zwrócić uwagę na synod rzymski z 595 roku, w którym pod dyktando Grzegorza Wielkiego sformułowano kilka postanowień ważnych dla funkcjonowania Kościoła rzymskiego. W tej drugiej połowie VI wieku odbyło się również kilka synodów syryjskich, zwanych nestoriańskimi, gdyż chrześcijanie tameczni nie zgadzali się z potępieniem tak zwanych trzech rozdziałów w roku 553, czyli pism Teodora z Mopsuestii, Teororeta z Cyru i Ibasa z Edessy, którym zarzucano nestorianizm ante litteram.
?Mówić o twórczości Czesława Miłosza bez uwzględnienia obecnych w niej idei i wierzeń religijnych jest jak oglądać czubek góry lodowej. Może piękny, lecz nie dający pojęcia o napieraniu głębi. Próbą ogarnięcia teologicznego wymiaru dzieła noblisty jest książka „Religijność Czesława Miłosza”. Na jej stronach twórczość ta jawi się w pełni odniesień poety do natury i darwinizmu zapładniającego manichejską wizję dziejów oraz odniesień do kondycji człowieka. Publikacja wyjaśnia złożoność tak często okrutnego a jednak pięknego świata i zło tak często dobrego człowieka. W książce synkretyzm chrześcijaństwa i heretyckich komponentów religijności Miłosza odsłania złożoność jego dzieła inaczej nieosiągalną.
Grzech przestaje być dzisiaj kategorią moralną. Dominacja relatywizmu moralnego sprawiła, że wielu z nas nie odróżnia dobra od zła. Coraz bardziej powszechny staje się też pogląd, że zło w ogóle nie istnieje.Ojciec Mitch Pacwa, który dał się już poznać w Polsce jako zdecydowany obrońca Kościoła przed zgubnym wpływem innych systemów religijnych, wyjaśnia, czym jest grzech, jakie są jego początki oraz w jaki sposób wpływa on na wspólnotę Kościoła. Ta książka to jednak nie tylko bolesna diagnoza zbłąkanej duszy człowieka, ale także zaproszenie do tego, by doświadczyć Bożego przebaczenia i poznać potęgę Jego miłości.Mitch Pacwa doktor filozofii, jeden z najbardziej fascynujących obecnie duchownych w Ameryce. Jego program w telewizji EWTN cieszy się niesłabnącą popularnością. Jest poliglotą.
Czym jest ikona?W potocznym rozumieniu świętym obrazem, czczonym w Kościele prawosławnym. Jednakże dla samych wyznawców ikona jest czymś więcej niż tylko obrazem. Dla nich ikona jest tożsama z Bogiem. Już w 692 roku sobór ekumeniczny w Konstantynopolu poparł ideę przedstawiania Boga i osób boskich w postaci ikon. Na soborze ogłoszono także dogmat o czci ikon.
Wydawnictwo „W drodze” nadając niniejszej edycji tytuł Dzieła wszystkie, odnosi tę formułę do dzieł wszystkich Mistrza Eckharta (dotąd odnalezionych i wydanych w Niemczech), które powstały w języku niemieckim (Spätmittelhochdeutsch). Oprócz tego istnieje cały zbiór dzieł łacińskich (Die latteinischen Werke, wyd. A. Zimmermann, L. Sturlese, t. 1-5).
Trzeci tom kazań jednego z największych i najbardziej kontrowersyjnych mistyków średniowiecza.
"Nigdy Bogu nie dziękuję za to, że mnie kocha, bo choćby nawet chciał, nie mógłby przestać mnie kochać; do kochania przymusza Go sama Jego natura. Dziękuję Mu natomiast za to, że w swej dobroci nie może się powstrzymać od tego kochania".
"Człowiek, który się ukrywa, gdy zakaszle, zdradza tym samym swą kryjówkę. Podobnie postąpił Bóg. Nikt nie mógłby Go znaleźć, gdyby On sam się nie odsłonił".
"Trzeba się poddawać pierwszemu natchnieniu i iść naprzód – a wówczas dochodzi się, gdzie należy. Oto najwłaściwsza postawa".
Drugi tom kazań jednego z największych i najbardziej kontrowersyjnych mistyków średniowiecza.
Bądzcie pewni, Bóg nie omieszka dać nam wszystkiego i gdyby nawet przysiągł coś innego, nie mógłby się powstrzymać od dawania nam.
Bóg jest we wszystkich rzeczach. A im bardziej jest w nich, tym bardziej poza nimi; im bardziej wewnątrz, tym bardziej na zewnątrz, a im bardziej na zewnątrz, tym bardziej wewnątrz.
Historia dzieł Mistrza Eckharta sama w sobie jest fascynująca, od jego wielkiego ucznia – XV-wiecznego mistyka Mikołaja z Kuzy począwszy, a na współczesnej kontynuacji edycji rozpoczętej przez Josefa Quinta (jego następcy to G. Steer i W. Klimank) skończywszy. Wydawnictwo W drodze nadając niniejszej edycji tytuł Dzieła wszystkie, odnosi tę formułę do dzieł wszystkich Mistrza Eckharta (dotąd odnalezionych i wydanych w Niemczech), które powstały w języku niemieckim (Spätmittelhochdeutsch). Oprócz tego istnieje cały zbiór dzieł łacińskich (Die latteinischen Werke, wyd. A. Zimmermann, L. Sturlese, t. 1-5).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
