,,Siedmiopiętrowa góra"" Thomasa Mertona jest jedną z najsłynniejszych książek, jakie kiedykolwiek napisano o poszukiwaniu wiary i pokoju. Jest to niepowtarzalny dokument duchowy człowieka, który odszedł od świata dopiero wówczas, gdy całkowicie się w nim zanurzył. ,,Miałem - pisze Merton - postawić stopę na brzegu podnóża wąskiej, siedmiopiętrowej góry czyśćca, bardziej stromej i ciężkiej do pokonania, niż mogłem sobie wyobrazić, a nie zdawałem sobie wcale sprawy z trudu wspinania się, jaki stał przede mną.
„Pamięć i tożsamość” na lekcjach polskiego (interpretacje, materiały metodyczne) to publikacja skierowana do nauczycieli, którzy szukają ciekawych pomysłów na wykorzystanie nowej lektury w szkole i wprowadzenie młodzieży w świat myśli Jana Pawła II.
Autorzy szkiców proponują różne możliwości interpretacji Pamięci i tożsamości. Próbują przyjrzeć się cechom formalnym książki i ustalić, do jakiego należy gatunku. Szukając związków między refleksją papieża a tradycją filozoficzną i literacką, wskazują na pokrewieństwa z twórczością polskich romantyków: Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego, Norwida. Lecz nie tylko. W Pamięci i tożsamości Jana Pawła II odnajdują wiele wątków obecnych także w dziełach autorów współczesnych: Czesława Miłosza czy Zbigniewa Herberta.
W publikacji znalazły się również materiały metodyczne: scenariusz lekcji języka polskiego oraz test czytania ze zrozumieniem. Liczne pytania i ćwiczenia ułatwią interpretację lektury i odnalezienie kontekstów kulturowych, w które wpisuje się dzieło papieża.
Ksiądz, poeta, redaktor. Urodził się w 1961 r. w Bełżycach. W 1987 r. przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1991-2004 sprawował obowiązki proboszcza parafii Trójcy Przenajświętszej w Krasnymstawie, obecnie jest proboszczem parafii Św. Michała Archanioła w Lublinie oraz diecezjalnym Duszpasterzem Środowisk Twórczych. Swoja drogę duchową połączył z neokatechumenatem.
Jego zasługi dla Krasnegostawu zostały docenione i nagrodzone: jest honorowym obywatelem Krasnegostawu, w 1999 r. otrzymał nagrodę Złotego Karpia – odznaczenie przyznawane osobom przyczyniającym się do rozwoju miasta.
W Lublinie, w 2005 r. jako Duszpasterz Środowisk Twórczych powołał Kapitułę przyznającą co roku nagrodę „Angelusa Lubelskiego” - „dla promocji ludzi i postaw, które są zarazem znakiem sprzeciwu i nadziei. Otrzymują ją ludzie, którzy żyją dla innych. Niosą pomoc i radość słabszym. Swoją postawą przywracają nadzieję i szacunek dla każdego człowieka.”
Współpracuje z Radiem eR i Radiem Lublin, w których prezentuje katechezy biblijne. Jest redaktorem naczelnym założonego przez siebie „Angelusa Bronowickiego”, publikuje również artykuły w czasopismach tj. „Gość Niedzielny”, „Niedziela”, „Nasz Dziennik”, „Gazeta Wyborcza”, „Być sobą”, „Przegląd Katolicki”.
Jako poeta debiutował w 1992 r., w wieku 31 lat, tomem „Czas powrotu”. W swojej twórczości skupia się wokół człowieka, jego relacji do Boga, bliźnich i świata; rozpatruje ludzkie uwikłania w dramacie dobra i zła, zgłębia duchową kondycję człowieka, problem samotności i bliskości, zagubienia i odnajdywania się.
Philippe Morando urodził się w 1948 roku. Jest osobą medialną, uzdrowicielem, który poświęca swoje życie dla polepszenia bytu ludzi. Przekazuje on nam swoje duże doświadczenie w dziedzinie nauk duchowych. Jest autorem kilku bestsellerów, z których szczególnie znany ""Twoje sekretne moce i panowanie nad przeznaczeniem"" przeobraził życie tysięcy osób. Naukowe wykształcenie pozwoliło mu na nabycie bardzo cennych cech przejrzystości oraz precyzji, które charakteryzują jego książki.
Agnieszka Sojka ? doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Instytucie Pedagogiki UJ. Jej zainteresowania naukowe dotyczą pedagogiki kultury, w szczególności antropologiczno-aksjologicznych podstaw wychowania.
?Książka zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ ma charakter twórczy, zapoczątkowuje badania nad aparaturą naukową pieśni religijnych, których nie prowadzono w proponowanej formie. Istotę procesu wychowania autorka widzi w aspekcie podwójnym: aksjologiczno-antropologicznym. Proces pedagogiczny ma być według niej skierowany ku wartościom odpowiednio zhierarchizowanym. Badania zostały przeprowadzone na podstawie bogatej literatury przedmiotu i zgodnie ze współczesnymi wymaganiami?.
Z recenzji wydawniczej prof. zw. dr hab. ks. Janusza Tarnowskiego
?Pieśń jest zjawiskiem starym jak człowiek. Badając ową sferę kultury, mamy świadomość, że dotykamy czegoś istotnego w homosferze. Dlatego postępowanie badawcze ukierunkowane na pieśniowość odsłania jej antropologiczne podstawy przede wszystkim ? warstwę komunikacyjno-językową. W pieśni religijnej komunikacja zachodzi między człowiekiem i Bogiem. Autorka dostarcza też materiału do odpowiedzi na pytanie, czym jest w praktyce zastosowanie zasad pedagogiki kultury?.
Ze słowa wstępnego dr. hab. Bogusława Żurakowskiego, prof. UJ
Czy dziś, w XXI wieku, wciąż da się zaobserwować spektakularne oznaki aktywności mocy Bożej w życiu człowieka wiary, tak jak to było w czasach apostolskich? Czy dar języków, prorokowania i uzdrawiania nadal przejawia się niezmiennie w społeczności ludu Bożego?
?Oczywiście!? ? twierdzą przedstawiciele nurtu charyzmatyczno-zielonoświątkowego oraz neocharyzmatycy, zwolennicy tzw. ?trzeciej fali?. ?Być może? ? wzruszają ramionami reprezentanci bardzo licznego grona zwolenników stanowiska umiarkowanego. ?W żadnym razie!? ? kręcą zdecydowanie głową rzecznicy teologii ustania darów. Która odpowiedź jest właściwa? Czy właściwa odpowiedź w ogóle istnieje?
Niniejsza książka dotyka samego serca odwiecznej debaty toczącej się wokół ?czynnika charyzmatycznego?. Podobnie jak w innych pozycjach z serii DEBATY, każdy autor prezentuje swe poglądy w eseju, do którego odnoszą się w komentarzu pozostali autorzy.
Pozycja niezbędna dla każdego, kto chce poznać, pogłębić i uzasadnić własny punkt widzenia oraz lepiej zrozumieć poglądy innych.
Zwolenników ustania darów zazwyczaj oskarża się o próbę ?zaszufladkowania Ducha?. Jednak [?] zgodnie z Pismem Świętym to sam Duch postanowił ?zaszufladkować się?. Można by powiedzieć, że żarliwość Ducha jest ?uporządkowana?.
Richard B. Gaffin Jr
Jedynym warunkiem otrzymania Ducha czy też przeżycia chrztu Duchem Świętym jest wiara w Chrystusa [?] Dlatego też w świetle nauczania Biblii nie sposób utrzymać tezy, że otrzymanie Ducha dzięki zbawczej wierze pozwala jedynie na nawiązanie relacji z Nim na podstawowym poziomie.
Robert L. Saucy
Przez ponad piętnaście lat nauczałem, że niektóre dary Ducha, w szczególności słowo poznania, uzdrawianie, cuda, prorokowanie, rozpoznawanie duchów, mówienie językami i tłumaczenie języków, umarły wraz z apostołami [?] Staję więc przed zadaniem wytłumaczenia się z tej zmiany poglądów i wyjaśnienia, dlaczego wierzę w aktualność wszystkich wymienionych powyżej darów?
C. Samuel Storms
Dyskusja o autentyczności odrębnych od nawrócenia doświadczeń w Duchu nie powinna się przerodzić w spór o znaczenie technicznych terminów teologicznych [?] Jako zielonoświątkowiec uważam, że nasza pneumatologia obejmuje pierwsze, drugie, trzecie, czwarte i kolejne namaszczenia. Innymi słowy, napełnienie Duchem, podobnie jak uświęcenie, stanowi cechę charakterystyczną życia chrześcijańskiego.
Douglas A. Oss
Największy wpływ na dzieje Europy miała historia Jezusa. Co stoi na przeszkodzie, by ta historia ukształtowała również przyszłość naszego kontynentu? Ta książka jest poświęcona naszej odpowiedzialności za wspólne oddziaływanie na losy Europy.
Naprawdę wierzę, że ta książka jest bardzo potrzebna chrześcijanom w Europie.
George Verwer, założyciel Operation Mobilisation
Wciągająca lektura!
Andre Rouvoet, holenderski parlamentarzysta
Trudno określić, jaka będzie przyszłość Europy, jeśli odwróci się od Słowa Bożego. Jednak poprzez tę książkę Jeff Fountain przywraca nadzieję nie tylko Europie, ale całej zachodniej cywilizacji.
Loren Cunningham, założyciel Youth With a Mission
Czy w nowoczesnej Europie, której prześwieca idea pluralizmu, jest jeszcze miejsce na uprzywilejowanie pewnych wartości ze względów historycznych bądź światopoglądowych? Czy zasadny jest zarzut, że poprzez zdystansowanie się od chrześcijaństwa Europa zaakceptowała relatywizm etyczno-moralny, tracąc swą duchową tożsamość? A może stosowanie określeń ?postchrześcijańska? czy ?neopogańska? w odniesieniu do naszego kontynentu jest jedynie przejawem negatywnego myślenia, skrajnego pesymizmu, z góry skazaniem się na porażkę?
?W porównaniu z innymi kontynentami Europa szybko staje się kontynentem duchowych karłów ? twierdzi Autor. ? W Chinach jest więcej wierzących niż liczy całe społeczeństwo Niemiec. W Nigerii żyje więcej wyznawców anglikanizmu niż w Anglii i w USA łącznie. Jeden zbór w Korei przewyższa liczebnie populację Amsterdamu. Kościół zielonoświątkowy w Brazylii ma więcej członków niż liczba wszystkich chrześcijan ewangelikalnych we Francji?.
Autor nie wierzy, by taki stan rzeczy był zgodny z Bożymi zamiarami względem Europy. Celem autora jest przywrócenie wiary, nadziei oraz wizji Europie jutra. Jednak pierwszym krokiem na drodze do pozyskania tych jakości musi być zrozumienie rzeczywistej sytuacji, w jakiej znalazła się europejska duchowość.
?Skuteczną terapię musi poprzedzać uczciwa diagnoza. Najwyższy czas przestać udawać? ? stwierdza Autor, nawołując, byśmy ponownie zwrócili się do chrześcijańskich idei, leżących u źródeł naszego kulturowego dziedzictwa.
Z wielokulturowością człowiek stykał się od czasów najdawniejszych, traktując ją jako zjawisko codzienne, przejawiające się w normalnym współistnieniu nacji, od pokoleń żyjących obok siebie i wspierających się w sytuacjach krytycznych.
Zmiany zapoczątkowane przez rewolucję industrialną naruszyły hierarchię wartości towarzyszących do tej pory człowiekowi; naruszyły też dotychczasową perspektywę postrzegania ?innych? ? punkt widzenia neutralno-tolerancyjno-współegzystujący zmienił się na jednoznacznie krytyczno-negatywny. Równolegle jednak do przemian gospodarczo-ekonomicznych zachodziły przeobrażenia, które Pierre Teilhard de Chardin określił mianem przejścia ?od totalizacji jednostkowej do totalizacji społecznej? stwarzającej ludzkości nowe problemy.
Jak bowiem podkreśla, zacieśnia się sieć związków ekonomicznych stłaczających i przybliżających w sposób nieunikniony mieszkańców Ziemi. Z drugiej zaś strony okazuje się, że w toku tej kompresji tracimy to, co najcenniejsze: tradycyjne wartości, a także samorzutność w podejmowaniu decyzji. Zatem, jak pisze filozof, ?chodzi o to, by totalizować, nie depersonalizując. Ocalić zarówno całość, jak i składniki?. Co do konieczności osiągnięcia tego dwojakiego celu wszyscy są zgodni.
Coraz bardziej narasta też świadomość konieczności kształcenia pod kątem zarówno całości, jak i owych składników ? kształcenia mającego na względzie m.in. wartości ewangeliczne, tj. przede wszystkim miłość bliźniego. W sytuacji, w której ludzkość znalazła się dzisiaj, przykazanie miłości staje się coraz bardziej naglące, mówi bowiem już nie tylko: ?Miłujcie się, aby być doskonałymi?, ale ostrzega: ?Miłujcie się, w przeciwnym razie zginiecie?. Doświadczenia pokazujące możliwości ludzkiej energii dowodzą, że doszliśmy do decydującego momentu ludzkiej ewolucji, skąd jedyną drogą do przodu jest droga wspólnego zaangażowania.
Na drodze tej należy bezwzględnie pamiętać o szacunku dla każdej kultury, o tym, że kultura jest czymś ponadorganicznym, przekraczającym to, co indywidualne. Należy równocześnie mieć na uwadze to, że stanowi ona społeczne dziedzictwo ? tradycję ? i jest nie tylko pewnego rodzaju skończonym planem, ale także ciągłym planowaniem, ciągłym stawaniem się.
Wiesława Korzeniowska
Niniejsza książka przeznaczona jest dla tych, których świadomość skrzywdzenia jest ciągle bolesną raną. Stanowi zachętę do podjęcia decyzji otwartego zmierzenia się z doświadczeniem skrzywdzenia, aby móc je w sobie uleczyć. Książka pragnie zachęcić osoby skrzywdzone, by spojrzały na swój własny problem nie tylko z subiektywnego punktu widzenia (choć jest on bardzo ważny), ale także bardziej obiektywnie - z punktu widzenia ogólnoludzkiego.
Książka jest przeznaczona także dla tych, którzy towarzyszą skrzywdzonym, zwłaszcza dla duszpasterzy i kierowników duchowych. Dzieląc się swoim doświadczeniem towarzyszenia osobom skrzywdzonym, podaje wiele uwag, jak zachować się wobec tych osób na kolejnych etapach procesu uzdrowienia wewnętrznego.
Kwestie dyskutowane Omocy Boga św. Tomasza z Akwinu należą do najbardziej znaczących tekstów średniowiecznych. Są zapisem dysput, które odpowiadają we współczesnym systemie nauczania seminariom uniwersyteckim.
Jak rozmawiać, gdy chory chciałby się przed nami otworzyć, porozmawiać o swych rozterkach związanych z sensem życia, cierpienia, śmierci, o swych duchowych ranach? Co robić, żeby wyznawana przez niego religia lub system wartości były dla niego źródłem pociechy? Co powiedzieć, żeby poprawić stan psychiczny pacjenta, bardzo ważny dla procesu zdrowienia? Uczy tego książka-poradnik Elizabeth Johnston Taylor. Poparta rzetelną wiedzą psychologiczną oraz praktyką w rozmowach z chorymi i prowadzeniu treningów z ich opiekunami, proponuje konkretne ćwiczenia, przykładowe rozmowy z analizą błędów. Przydatna wolontariuszom, kapelanom, wolontariuszom, kapelanom, psychologom, pracownikom placówek medycznych i tym wszystkim, którzy chorym chcą służyć.
Odmienne stany świadomości, podróże w inny czas i przestrzeń, postrzeganie istnienia w wieloprzestrzennej rzeczywistości - to może spotkać każdego podczas seansu hipnotycznego. O reinkarnacji, czym jest, czym nie jest, a przy tym bez namawiania do zmiany swoich dotychczasowych poglądów na jej temat możesz przeczytać w fascynującej książce Andrzeja Kaczorowskiego „Reinkarnacja w hipnoterapii”. Rozmowa z własną podświadomością może sprawić, że całkowicie zmieni się świadome spojrzenie na życie. Opisy prawdziwych przykładów osób uczestniczących w seansach terapeutycznych Autora - stanowią bodaj najciekawsze fragmenty książki - są bowiem skarbnicą niesamowitych przeżyć zwykłych ludzi.
Całościowe spojrzenie na wiedzę o reinkarnacji oraz wnikliwa analiza zamieszczonych w książce przykładów jest lekturą o życiu każdego z nas. Możesz spojrzeć na nią w ujęciu filozoficznym bądź realistycznym - efekt będzie podobny - z całą pewnością dowiesz się więcej o sobie i otaczającym się świeci i bliskich Tobie ludziach.
Powtarzając za Platonem, że „nie można uleczyć ciała, nie lecząc zarazem duszy” możesz odkryć, że hipnoterapia pomaga leczyć lęki i usuwać ciężar ziemskiej egzystencji naszych poprzedników duchowych.
Niniejsza książka zawiera wywiady, które autor przeprowadził z domikaninami w różnych rozsianych po Polsce ośrodkach Polskiej Prowincji Dominikanów. W wywiadach poza opowieściami o powołaniu i pracy duszpaszterskiej przewijają się osobiste wspomnienia braci zakonnych, a także krótki zarys historii zakonu, i to nie tylko na ziemiach polskich.
Wojciech Wiśniewski, dziennikarz, debiutował w 1962 roku opowiadaniem dla młodzieży Beata ma oczy brązowe. Wydał kilka zbiorów opowiadań m.in. Szukam przyjaciela, a za antologię Nasze ulubione wiersze otrzymał w roku 1980 Międzynarodową Nagrodę Wydawców IX Premio Europeo. Rozmowy z polskimi pisarzami pt. Tego nie dowiecie się w szkole ukazywały się kolejno; czwartym i ostatnim tomem była Lekcja Polskiego.
Opowieść o rodzinie Zanów Ostatni z rodu, nagrodzona w 1989 przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, ma swoje uzupełnienie w Pani na Berżenikach. W 1999 roku napisał autobiograficzną opowieść Smak dzieciństwa. W 2001 roku wydał Rzymianina z AK - rzecz o dr. Józefie Rybickim - jednym z dowódców Armii Krajowej.
"Kochać tak jak Chrystus" - jakże łatwo to powiedzieć! Niełatwo jednak realizować to wzniosłe hasło na co dzień, szczególnie gdy dają o sobie znać zmęczenie, zniechęcenie, pokusy...
Książka napisana jest w formie listu do trzydziestoletniej kobiety, która przez długi czas była niewolnicą swej zmysłowości. List ten adresowany jest do wszystkich zniechęconych córek marnotrawnych. Autor daje proste rady, które mogą pomóc wyjść z zaklętego kręgu zniechęcenia i winy. Ukazuje radość dziecka, które powróciło do ojca. Odwołuje się do tekstów biblijnych i do wielkiej tradycji chrześcijańskiej.
GŁÓWNE WĄTKI MYŚLI WIELKIEGO TEOLOGA
W trzech cennych przyczynkach Joseph Ratzinger zajmuje stanowisko wobec węzłowych punktów wiary chrześcijańskiej. We wszystkich podkreśla żywotny charakter słowa Bożego w Kościele. Odpowiada też na pytania, w jaki sposób prawdę wiary chrześcijańskiej można poznać i głosić, jak dawać jej świadectwo i ją przekazywać. Słowo Boże znajduje się zawsze w centrum teologicznej myśli Ratzingera: zarówno wtedy, gdy zajmuje się poprawną interpretacją Pisma Świętego, jak i wtedy, gdy mówi o właściwym rozumieniu przekazywania wiary (Tradycja), czy też o Nauczycielskim Urzędzie Kościoła, rozważanym w kontekście napięć istniejących między biskupami a papieżem.
Eseje o miłości, radości, modlitwie i szczęściu.
José Luis Martín Descalzo ? kapłan, dziennikarz, poeta, eseista. Jest autorem licznych nowel i sztuk teatralnych, a także bestsellerowej serii książek: Dlaczego warto kochać?, Dlaczego warto być optymistą?, Dlaczego warto mieć nadzieję?, Dlaczego warto szukać?, Dlaczego warto żyć?
Na ogół o śp. księdzu Janie Twardowskim pamiętamy jako o poecie, który był księdzem.
W powszechnej opinii? szczególnym zainteresowaniem cieszy się poezja księdza Twardowskiego. Tych, którzy tak myślą o nim i podziwiają go głównie za jego przepiękną poezję, trzeba uprzedzić: w tej książce spotykamy nie poetę nade wszystko, ale Człowieka: głęboko wierzącego chrześcijanina nieustannie zdumionego, że Bóg obdarzył go niepojętą łaską i tajemnicą kapłaństwa Chrystusowego. Teksty tu umieszczone pokazują, jak niewyczerpanym źródłem radości i siły było dla księdza Twardowskiego kapłaństwo: boskim darem i zobowiązaniem, pobudzającym go stale do pokornego nawrócenia, trwania w modlitewnym zjednoczeniu z Tym, który go na drogę kapłaństwa powołał i stale na niej prowadzi, drogocennym skarbem i cudem, o którym chętnie opowiadał on innym, wykładając, w to przepowiednie całą żarliwość swojej żywej wiary, także całą swą poezję, prostą i głęboką, całego siebie. Zebrany w książce zbiór homilii i innych pism o kapłaństwie ma bardzo osobisty charakter odsłania duszę księdza Twardowskiego i prowokuje do odczytywania zebranych tekstów. Ksiądz Jan ? otwiera przed człowiekiem perspektywę pełnego życia: sensownego, intensywnego, obfitującego w niespodzianki, nierzadko dojmujące rozterki i krzyże, które prowadzą jednak do pokoju i radości w Bogu, jakich na innej drodze, przez siebie samego wymyślonej, człowiek osiągnąć nie może.
Autor: Henri Sanson SJ, ur. 1918, teolog, autor pracy doktorskiej na temat św. Jana od Krzyża. Blisko 50 lat życia spedził w Algierii. Opublikował wiele książek z zakresu duchowości, teologii, filozofii, socjologii religii i pedagogiki. Obecnie mieszka w Marsylii.
Aby nasza egzystencja była autentyczna, powinna, niezależnie od wieku, w którym jesteśmy, mieć kształt umierania i zmartwychwstania. Starość będzie cudowna, kiedy, poprzez śmierć, będzie zapowiadać zmartwychwstanie. Rzecz w tym, by stopniowo dla wszystkiego umierać, a zmartwychwstawać dla Tego, który jest wszystkim we wszystkich. Szczególnym powołaniem osób w podeszłym wieku jest trwanie w mistycznej komunii z Bogiem
Książka przedstawia bogatą osobowość św. Bernardyna, jego działalność i twórczość.
Pierwsze polskie wydanie pism św. Bernardyna, wybitnego kaznodziei, którego nauki, mimo upływu czasu, nie tracą na aktualności. Ich głównym tematem jest chrześcijaństwo dnia codziennego, potrzeba ciągłego doskonalenia się w miłości Boga i bliźniego. Uwięziony Prymas Wyszyński prosił o dostarczenie mu właśnie pism św. Bernardyna. A papież Jan Paweł II tak mówi: "W kazaniach tego Świętego odczuwa się zawsze ducha człowieka dobrego dla biednych, wyrozumiałego dla słabych, często i chętnie patrzącego z poczuciem humoru na realia życia, lecz mocnego, zdecydowanego i niewzruszonego, gdy trzeba potępić wady czy stanąć w obronie sprawiedliwości i miłości. Święty Bernardyn był obrońcą prawa Bożego i apostołem ludu, podobnie jak jego duchowy ojciec, święty Franciszek, podobnie jak Apostołowie, jak sam Pan Jezus".
Przekład Anna Dudzińska-Facca,
wstęp Salezy Józef Kafel OFMCap
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
