„Polski autor jest wnikliwym i krytycznym obserwatorem rzeczywistości, badaczem postaw ludzkich w sytuacjach skrajnych, niestandardowych, będących wyznacznikiem i wzorcem postaw całych społeczeństw. Nagroda należy mu się za krytyczne, nowatorskie i przekonujące ukazanie skutków pożerającej ludzi żądzy władzy, która prowadzi do degrengolady, upadku systemu wartości i zaniku podstawowych cech ludzkich” – tak miało brzmieć uzasadnienie werdyktu Szwedzkiej Akademii przyznającej Literacką Nagrodę Nobla wrocławskiemu pisarzowi Franzowi Kellerowi. Niecodzienna sytuacja, w jakiej znalazł się nieznany szerzej autor, jest zaczątkiem wielu zagadkowych intryg i mniej lub bardziej poważnych zdarzeń, które dobrze znanemu polskim czytelnikom pojęciu „tragedii sztokholmskiej” nadają zupełnie nowe znaczenie…
Książka ta składa się z dwóch części (w jednym tomie). Pierwsza część prezentuje cele do zrealizowania przewartościowania wartości, czy raczej blokady stojące na drodze ku lepszej przyszłości, które ludzkość będzie musiała pokonać. Można to również potraktować jako zarys nowych praw, zapowiadanych w różnych źródłach i wyznaczających kurs nowej cywilizacji. Uświadomienie sobie tych celów jest bardzo ważną częścią przemian, a w tej książce jest oczywiście nie samo wyliczenie, ale również uzasadnienie każdego celu. Druga część tej książki poświęcona jest ukazaniu ewolucji ludzkości w nowy sposób jako nieustannej walki z obciążeniami przeszłości, które ludzkość musiała kolejno przezwyciężać. Te konflikty, a raczej starcia dwóch przeciwstawnych nurtów (ewolucyjnego i zachowawczego) wyznaczały łańcuch przeskoków, dzięki którym cały rozwój ludzkości się dokonywał. Jest to zupełnie nowym spojrzeniem na naszą ewolucję nie tylko w sensie konwencji i tego, że ludzie o owych przeskokach nie wiedzą, ale też ogólnie książka ta przedstawia mnóstwo nowych, nieznanych Czytelnikom faktów. Innymi słowy, jest to ukazaniem nieznanej ewolucji naszego gatunku w oparciu o nieznane wcześniej informacje... Takie ukazanie drogi rozwojowej ludzkości pozwala rzecz jasna umiejscowić tytułowe cele (te przyszłościowe) w kontekście znacznie ułatwiającym ich zrozumienie. Nie da się bowiem wytyczyć skutecznie nowej drogi ku przyszłości, bez zrozumienia w jaki sposób ludzkość w ogóle ewoluuje! UWAGA: duża część tej książki została później włączona do książki Historia ewolucji świadomości, która jest znacznie lepsza.
Bellingcat: ujawniamy prawdę w czasach postprawdy opowiada o tym, jak jeden człowiek pobudził do działania dziennikarzy obywatelskich, którzy rozwiązują największe zagadki naszych czasów, korzystając jedynie z komputerów. Bellingcat to niezależny internetowy serwis śledczy, który rzuca nowe światło na nasz sposób myślenia o mediach, polityce i przyszłości cyfrowego świata.Autor opisuje narzędzia używane do analizy danych od lat 90. XX wieku, od oprogramowania geolokacyjnego po aplikacje pozwalające określić z dokładnością do pół godziny czas wykonania zdjęcia. Książka opowiada również o dotychczasowych najgłośniejszych śledztwach Bellingcat, przybliża m.in. historię zestrzelenia malezyjskiego samolotu pasażerskiego nad Ukrainą, ukazuje też prawdę o pochodzeniu broni używanej w syryjskiej wojnie domowej i podsłuchach w telefonach dziennikarzy.Krótko przed premierą książki świat znów usłyszał o Bellingcat. Dziennikarze opublikowali materiał, w którym podali nazwiska ośmiu funkcjonariuszy Federalnej Służby Bezpieczeństwa (FSB) zamieszanych według autorów publikacji w sprawę otrucia Aleksieja Nawalnego.Bellingcat walczy z Władimirem Putinem i jemu podobnymi za pomocą komputerów i smartfonów, atakując Kreml zza biurka. Foreign Policy
Zamykający się przed nami z wolna świat wiejskiej kultury i chłopskich wartości wytworzył w znacznej mierze odrębny, patriarchalny model grzeczności, który pożądane normy zachowań społecznych odniósł do relacji rodzinnych. Oparty jest on na kulturze dobrego słowa. Słowa życzliwego, rozumianego jako szczególny dar, dobro, którym dzielono się chętnie, w nadziei na jego spełnienie – zarówno w czasie wielkich świąt agrarnych (w wyszukanych retorycznie i pieśniowo formułach), żniw, wesel itp., jak i na co dzień – przy okazji nawet przypadkowego spotkania. Ten rys kultury ludowej, wiara w sprawczą moc działającego słowa, bywa źródłem naukowych nieporozumień, których ofiarą pada zazwyczaj tradycyjny wiejski światopogląd (religijno-magiczny) i religijność wsi (wyrażająca się głównie w pobożności). Ważąc argumenty, nie można zignorować faktu, że na wsi istnieje (po dziś dzień) przekonanie, że – trywializując nieco – wszystko co dobre w życiu indywidualnym, rodzinnym i społecznym, pochodzi od Boga. To konsekwencja wiary w obecność i udział sacrum w nieskomplikowanym, otaczającym świecie, poddanym niezmiennym prawom natury.
Książka ta jest zaproszeniem do nieodległej (czasem kilka kilometrów za miasto), a zarazem dalekiej podróży w za-światy wiejskiego słowa, do źródeł językowej grzeczności wsi. Za autorem możemy ją nazwać kulturą dobrego słowa, która w istotny sposób (jak i kultura chłopska w całości) wpłynęła na kształt regionalnej i narodowej tożsamości Polaków. Dlatego warta jest naukowej uwagi i refleksji.
Układy sterowania i regulacji wykorzystujące sprzężenie zwrotne są wszechobecne. Jesteśmy nimi otoczeni w życiu codziennym. Są nieodzowne w urządzeniach technicznych, natura wyposażyła w nie organizmy i systemy biologiczne, działają w systemach gospodarczych i ekonomicznych. Teoria sterowania jest elementarnym językiem, który pozwala zrozumieć i efektywnie projektować układy sterowania, dla różnorodnych zastosowań. Książka TEORIA STEROWANIA. Projektowanie układów regulacji jest podstawowym kursem takiego języka wzbogaconym w liczne przykłady i ćwiczenia pozwalające na nabycie biegłości w praktycznym projektowanie układów ze sprzężeniem zwrotnym.Książka jest nowoczesnym podręcznikiem automatyki i teorii sterowania, prezentuje współczesny kanon wiedzy realizowany w programach studiów na całym świecie i jest dostosowana do współczesnych technik realizacji układów sterowania.Książka przeznaczona jest dla studentów automatyki, robotyki, mechatroniki, elektroniki i innych kierunków z nimi związanych, oraz dla inżynierów zajmujących się projektowaniem, konfigurowaniem i eksploatowaniem nowoczesnych układów sterujących.
Jacques Le Goff (1924–2014), jeden z kilku najwybitniejszych mediewistów francuskich, przeprowadził prawdziwe śledztwo w kwestii prapoczątków chrześcijańskiej koncepcji czyśćca. Z tych fascynujących poszukiwań wyrosło dzieło, które wraz z Historią raju Jeana Delumeau (Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2017) i Historią piekła Georges’a Minois składa się na francuski „tryptyk” opisujący „zaświaty”. Wynik badań Le Goffa odbiega od rozpowszechnionych przekonań, w myśl których z jednej strony o czyśćcu pisał już św. Augustyn, a przynajmniej Grzegorz Wielki w VI wieku, a z drugiej zaistniał w Kościele katolickim dopiero na soborze florenckim w XV wieku. O „ogniu oczyszczającym”, ignis purgatorius, istotnie pisano już wcześnie, lecz, jak ustalił Le Goff, czyściec-rzeczownik, purgatorium, jako „trzecie miejsce” zaświatów wszedł w obieg dopiero (już) w latach 70. XII wieku. Choć nie ma o nim mowy w Biblii ani nie uznają go inne religie poza katolicką, jako koncepcja wyrósł z zapotrzebowania epoki, dawał bowiem nadzieję żyjącym na zmianę losu ich zmarłych i zwiększał rolę Kościoła jako pośrednika w tej mierze. Idea czyśćca „zhumanizowała” ludzki los wobec perspektywy wiecznego potępienia, ale jednocześnie doprowadziła do kryzysu w Kościele jako ideowa podstawa nadużyć aż po proceder płatnych odpustów. Le Goff kończy badania na Boskiej komedii Dantego, lecz sensem swych poszukiwań czyni aktualne do dziś pytanie, czy czyściec miał łagodzić okrucieństwo piekła, czy raczej uczłowieczać absolut abstrakcyjnego raju.
Celem niniejszej książki jest przeprowadzenie rekonstrukcji i gruntownej analizy krytycznej tej części ogromnego dorobku intelektualnego Hayeka, która wydaje się mniej znana szerszemu gronu odbiorców i nieco zaniedbana w literaturze poświęconej myśli uczonego. Nie przywykliśmy na ogół łączyć austriackiego noblisty z filozofią prawa, z pewnością zaś nie jest to skojarzenie natychmiastowe. Zasłynął on przede wszystkim jako jeden z twórców doktryny neoliberalnej oraz najwybitniejszych ekonomistów i filozofów politycznych ubiegłego stulecia. Był też zdeklarowanym obrońcą gospodarki wolnorynkowej i wolności indywidualnej.
Praca będzie niezwykle cenną lekturą zarówno dla doświadczonych, jak też początkujących badaczy literatury rosyjskiej, doktorantów, studentów i innych osób zainteresowanych twórczością Antoniego Czechowa. Daje ona możliwość zupełnie innego, nowego spojrzenia na wiele kwestii, które właśnie za pomocą metody kognitywistycznej dało się zrozumieć i właściwie zinterpretować. Dzięki erudycji autora i sprawnie, przykładowo wręcz, prowadzonej narracji lektura pracy, mimo zastosowanego w niej niełatwego dla szerszego kręgu odbiorców, kognitywistycznego aparatu pojęciowego, nie sprawia problemów, co więcej, dostarcza odbiorcy wielu doznań intelektualnych i poznawczych.- z recenzji prof. dr hab. Anny Wardy
Publikacja, która uzupełnia wciąż niewielką bibliotekę tekstów, jakie wyszły spod pióra artystów związanych z lubelską grupą Reflektor. Dotąd znani byli oni głównie z działalności awangardowego czasopisma oraz twórczości poetyckiej, jaka ciążyła w stronę nowatorskich rozwiązań dominujących w poezji pierwszej dekady międzywojnia. Publikacja szopek uzupełnia ten obraz, dodaje do portretu grupy nowe, interesujące rysy, świadczące o powinowactwie lubelskich awangardzistów z intensywnie rozwijającą się wówczas kulturą popularną, która przykuwała uwagę wielu ówczesnych literatów, między innymi futurystów czy skamandrytów. Na kabaretowych estradach i scenach szopek wykształcał się nowy model koegzystencji między sztuką a przemysłem rozrywkowym.- dr hab. Dariusz Pachocki, prof. KUL
Monografia Katarzyny Smyk ""Obrzęd jako tekst kultury. Przykład Bożego Ciała w Spycimierzu"" jest bardzo interesującym studium przypadku, za jaki uznać można opis tradycji tworzenia dywanów kwietnych w Spycimierzu (gm. Uniejów) z okazji święta Bożego Ciała. [...] Autorka pracy w oparciu o własne badania terenowe w Spycimierzu, prowadzone w latach 2018-2020, jak też korzystając z ustaleń innych badaczy analizujących to samo zjawisko oraz dostępnych materiałów różnego typu, np. filmów, zdjęć, artykułów opublikowanych w czasopismach i Internecie, podjęła się nie tylko ukazania specyfiki święta, ale też spróbowała wpisać je w szerszy kontekst obrzędowości, nazwijmy ją postludowej. [...] Niekwestionowanym atutem pracy jest jednak jej strona metodologiczna. Katarzyna Smyk w swej monografii w zasadzie pokazała, jak w nowoczesny sposób można badać współczesną obrzędowość wywodzącą się z tradycji, z wykorzystaniem narzędzi semiotyki, redefiniując przy tym pojęcie tekstu kultury. Tym samym jej praca nie jest tylko studium przypadku, ale też oryginalnym studium metodologicznym, w którym w wyczerpujący i precyzyjny sposób przedstawiono nowe możliwości badawcze współczesnych obrzędów.- z recenzji wydawniczej dr hab. Violetty Wróblewskiej, prof. UMK
Monografia pod tytułem ""Obraz między sacrum i profanum"" [] jest trzecią z cyklu ""Obrazy i poznanie"" i niewątpliwie wpisuje się w problematykę podjętą w całym tym cyklu. W obecnym tomie [...] stawiane są następujące pytania badawcze: Czy i jak jest możliwe objawienie się Boga w stworzonym świecie? Czy przez obraz może objawić się świętość? Czy świętość w ogóle może się ujawnić, jeśli jest z ""innego"" świata? Czym jest świętość i świeckość i gdzie możemy je odnaleźć? Czy obrazy mają jakąś wartość poznawczą, gdy usiłujemy zbliżyć się do poznania sfery sacrum? Jak się ma kontemplacja obrazów do poznania dyskursywnego, opartego na pojęciach: ""niekoherencja"", ""niedopowiedzenie"" czy ""tajemnica""? Wydaje się, że w [...] artykułach recenzowanego tomu znajdujemy przynajmniej zarysy odpowiedzi na wszystkie sformułowane pytania. Z tego punktu widzenia tom realizuje postawione przed nim zadanie. Co więcej, mimo różnorodności tematów reprezentuje wyrównany poziom naukowy. Wszystkie stanowiące go artykuły [...] oceniam jako odpowiedzialne naukowo, opracowane zgodnie z warsztatem badacza idei. Teksty są oryginalne, inspirujące intelektualnie i przez to warte opublikowania.- z recenzji Prof. dr. hab. Artura Andrzejuka
Autorem książki Kryzys teorii ewolucji jest Michael Denton,australijski biochemik.Pierwsze, anglojęzyczne wydanie publikacji ukazało się w 1985 roku nakłademwydawnictwa Burnett Books.Autor zastanawiał się, czy pierwsze życie na Ziemi w postaci organizmówjednokomórkowych mogło powstać na drodze ewolucji chemicznej, z których później,zgodnie z teorią Darwina, wyewoluowały formy coraz bardziej złożone, aż dopojawienia się ssaków na czele z homo sapiens? czy zatem istniejąświadectwa empiryczne, które rzeczywiście przemawiają na rzecz teorii wyłożonejna stronach O powstawaniu gatunków i rozwiniętej do postacineodarwinizmu?Darwin wyobrażał sobie rozwój przyrody ożywionej na Ziemi w postaci jednego,wielkiego drzewa życia, które obrazuje stopniowe przejście od form prostych dozłożonych (lepiej przystosowanych). Zdaniem Dentona zapis kopalny niepotwierdza przekonania Darwina, ale pokazuje brak form przejściowych międzyprzedstawicielami różnych gatunków. Jeżeli zatem teoria ewolucji ma wskazywaćna wspólnotę pochodzenia wszystkich form organicznych, a świadectwa empirycznenie potwierdzają tego poglądu, to również cała teoria staje się niewiarygodna.Australijski uczony zgadza się z Darwinem, że w przyrodzie występuje zmienność,ale zdaniem Dentona dotyczy ona tego, co współczesna biologia ewolucyjna określamianem mikroewolucji, czyli przekształceń na poziomie wewnątrzgatunkowym.Natomiast pojęcie makroewolucji jest, jak stwierdził Denton, jedynie pewnymuogólnieniem, które nie ma potwierdzenia w faktach.W książce Kryzys teorii ewolucji autor prowadzi również rozważaniafilozoficzne. Denton zastanawiał się, dlaczego teoria Darwina nadal jestkoncepcją dominującą w biologii, skoro posiada tyle słabości. Uczony nawiązałtutaj do poglądów Thomasa Kuhna i stwierdził, że darwinizm dostarcza jedynegonaturalistycznego ujęcia rozwoju życia na Ziemi, a skoro w nauce nie dopuszczasię żadnych teorii wykraczających poza przyrodnicze następstwo przyczyn iskutków, to bez teorii ewolucji uczeni pozostają z gołymi rękami. A jakutrzymywał Kuhn, nauka nie znosi próżni. Denton doszedł do wniosku, żedarwinowska teoria ewolucji zawdzięcza swój sukces głównie wykluczeniu teoriialternatywnych, a nie poparciu danych empirycznych.Prezentowana książka nie jest oczywiście pierwszą publikacją, któraprzemawia przeciwko teorii ewolucji. Warto zauważyć, że krytykując darwinizm,Denton nie kierował się względami religijnymi. Australijski uczony nie jestkreacjonistą. Interesują go, jak wielokrotnie powtarzał, świadectwa empiryczne,a nie względy religijne bądź światopoglądowe.Książka Kryzys teorii ewolucji zainteresuje z pewnością nie tylkokrytyków darwinizmu, ale może okazać się pasjonującą lekturą również dlazwolenników teorii ewolucji i wszystkich zainteresowanych sporem ewolucjonizmuz kreacjonizmem.
Darwin wyobrażał sobie rozwój przyrody ożywionej na Ziemi w postaci jednego, wielkiego drzewa życia, które obrazuje stopniowe przejście od form prostych do złożonych i lepiej przystosowanych.
Michael Denton, autor książki „Kryzys teorii ewolucji”, uważa, że zapis kopalny nie potwierdza przekonania Darwina, ale pokazuje brak form przejściowych między przedstawicielami różnych gatunków. Jeżeli zatem teoria ewolucji ma wskazywać na wspólnotę pochodzenia wszystkich form organicznych, a świadectwa empiryczne nie potwierdzają tego poglądu, to również cała teoria staje się niewiarygodna. Australijski uczony zgadza się z Darwinem, że w przyrodzie występuje zmienność, ale zdaniem Dentona dotyczy ona tego, co współczesna biologia ewolucyjna określa mianem mikroewolucji, czyli przekształceń na poziomie wewnątrzgatunkowym. Natomiast pojęcie makroewolucji jest, jak stwierdził Denton, jedynie pewnym uogólnieniem, które nie ma potwierdzenia w faktach.
Klasyczna już książka doktora Dentona objaśnia zebrane dowody przeciwko teorii ewolucji w jej tradycyjnej postaci. Autor wyraźnie pokazał stan rosnącego kryzysu w świecie nauk biologicznych w ubiegłym stuleciu, wywołując tym samym ogromne poruszenie w środowisku naukowym. Dzisiaj „Kryzys teorii ewolucji” pozwala nam zrozumieć, dlaczego coraz więcej renomowanych naukowców zaczyna kwestionować ortodoksyjny darwinizm.
Książka „Kryzys teorii ewolucji” zainteresuje nie tylko krytyków darwinizmu, ale może okazać się pasjonującą lekturą również dla zwolenników teorii ewolucji i wszystkich zainteresowanych sporem ewolucjonizmu z kreacjonizmem.
Michael Denton urodził się w 1943 roku. W 1969 ukończył studia medyczne na Bristol University, a kilka lat później uzyskał tytuł doktora biochemii w King’s College w Londynie. W.czasie studiów zajmował się głównie badaniem erytrocytów, a także poszukiwaniami genów odpowiedzialnych za dziedziczenie zaburzeń siatkówki u ludzi. W 1990 roku Denton został zatrudniony na wydziale biochemii University of Otago w Nowej Zelandii, gdzie pracował przez kolejne piętnaście lat. Regularnie też wyjeżdżał do Indii i Pakistanu, by kontynuować badania genów, które rozpoczął jeszcze na studiach.
W 1985 roku ukazała się jego najważniejsza książka, której sam tytuł wzbudzał już kontrowersje – „Kryzys teorii ewolucji”. Tematem tej pracy była próba ustalenia, jakie świadectwa empiryczne faktycznie potwierdzają teorię ewolucji.
Seria Inteligentny Projekt to pierwsza tak ambitna i bogata propozycja na polskim rynku wydawniczym, w ramach której ukazują się książki dotyczące teorii inteligentnego projektu – Intelligent Design (ID).
Autorzy zastanawiają się: czy różnorodność życia na Ziemi może być wyjaśniona wyłącznie przez procesy czysto przyrodnicze? Czy złożone struktury biologiczne mogły powstać drogą przypadku i konieczności, bez udziału inteligencji? Czy Ziemia jest tylko jedną z wielu niczym niewyróżniających się planet?
Teoria inteligentnego projektu jest ogólną teorią rozpoznawania projektu i ma szerokie zastosowanie w takich dziedzinach nauki, jak kryminalistyka, historia, kryptografia, astronomia i inżynieria. Seria Inteligentny Projekt pokazuje, że koncepcja ID powinna być stosowana również w zagadnieniach pochodzenia i rozwoju różnych form życia, a także w próbie zrozumienia nas samych.
Książka dotyczy transferu kulturowego i transferu między kulturami badanych z perspektywy nauk społecznych i humanistycznych. Wykorzystując nowatorskie podejście unidyscyplinarne, autor podejmuje próbę analizy i stworzenia ram teoretycznych zjawiska transferu miedzy odmiennymi kulturami w historii myśli społecznej. Wskazuje na upolitycznienie relacji między kulturą (cywilizacją) i społeczeństwem.
Studium stanowi wstęp do dalszych badań nad wszelką wymianą pomiędzy różnymi kulturami i narodami. Może się stać uniwersalnym narzędziem inspirującym do badań transferów międzykulturowych.
Autorka tej książki podjęła próbę znalezienia odpowiedniego języka do rozmowy o ludzkiej autodestrukcji. Prezentowane studium porównawcze, zestawiające autentyczne zapisy pozostawiane przez samobójców z ich kulturowymi przedstawieniami, umożliwia dostrzeżenie różnic między tymi tekstami. Interdyscyplinarne podejście, w którym wykorzystane zostały drogi interpretacyjne zarówno kulturoznawcze, językoznawcze, jak i suicydologiczne, pozwala na otwarcie dialogu naukowego z narracją tworzoną przez kulturę, media i społeczeństwo. Zapis, jaki zostawia po sobie samobójca, jest tekstem, na który została nałożona warstwa stereotypów, mitów i wyobrażeń. Wokół samobójcy oraz jego czynu zbudowano opowieść na podstawie przekazów, które przez lata dostarczały prasa, kino, literatura, a w ostatnim czasie Internet. Narracja ta, odwołująca się do samobójstw bohaterów literackich, filmowych, a także postaci z pierwszych stron medialnych doniesień, mało ma jednak wspólnego z dramatem śmierci w odosobnieniu i rozpaczy, który rozgrywa się każdego dnia, w świecie pozbawionym rozgłosu oraz blasku reflektorów.
******
Suicide in Contemporary Culture. Suicide Notes as a Genre and Cultural Fact
A comparative study which juxtaposes original suicide notes with their cultural representations and allows for seeing the differences between such texts. An interdisciplinary approach, which uses cultural, language and suicidal interpretations thus enabling a scientific dialogue with the narrative created by culture, media and society.
„Niebezpieczeństwa onanizmu” Jacques’a Louisa Doussina-Dubreuila to – jak sam tytuł wskazuje – zatrważająca opowieść o zgubnych skutkach nałogu, który od niepamiętnych czasów wyniszcza nasze społeczeństwa.
Praca wydana po raz pierwszy w 1825 roku przytacza liczne świadectwa spisane przez nadobnych młodzieńców, którzy powierzają uczonemu doktorowi sekretne szczegóły swoich niecnych praktyk oraz przerażające spustoszenia, jakie zwyczaj ten poczynił w ich życiu psychicznym i fizycznym. Powołując się na najuczeńszych mężów, od starożytnych po współczesnych, autor wyjaśnia, jak wykrywać onanistów, jak czuwać nad ich cnotą i jakie kuracje im aplikować. Opowiada też, jak wielką pomocą służy w tych zabiegach religia. Nade wszystko zaś przytacza niezliczone przykłady straszliwych dolegliwości, jakie wynikają z nałogu masturbacji – nałogu wiodącego wprost ku śmierci.
Liberalizm potrzebuje dziś nowego credo. Trzeba sięgnąć do dawnych i współczesnych mistrzów myślenia i przezwyciężyć kryzys wyobraźni politycznej.W 1989 roku Zachód tryumfował, a wszystkie narody miały nawrócić się na demokrację i wolny rynek. Niewiele zostało z tamtego optymizmu. Rosnące w potęgę Chiny, agresywna Rosja i populizm pleniący się w wielu krajach osłabiły wiarę w demokrację, a kryzys finansowy w wolny rynek. Zmiany klimatyczne, pandemia i cyfryzacja wzmacniają tylko niepokój o przyszłość.Odpowiedzią liberałów na nowe zagrożenia był jak dotąd konsekwentny pragmatyzm wypłukujący politykę z długofalowych celów i wyższych aspiracji. Ta strategia już się jednak wyczerpała. Liberałowie wydają się dziś niezdolnie do wygrywania z radykałami z prawicy, i z lewicy.Jan Tokarski udowadnia, że liberalizm nie musi polegać ani na ślepej wierze w wolny rynek, ani na niechęci do instytucji państwa. Dostrzega w nim wrażliwość na złożoność ludzkich spraw, szacunek dla wolności połączony z gotowością do walki z nierównościami, postawę tolerancji, ale bez rezygnacji z własnych przekonań. Tylko w takiej forma myśl liberalna może inspirować do stawiania czoła współczesnym wyzwaniom.Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Konsekwentna radykalizacja zapytywania o dzieje jest swoim własnym przepełnieniem, okazującym się zniesieniem problematyzowanego zagadnienia w formie, w jakiej było wyjściowo problematyzowane. Dokonująca się w ramach filozofii dziejów substancjalizacja historii, osiągająca swój kumulatywny punkt u Hegla, załamuje się, a nadzieja pokładana w dziejowości zostaje unieważniona, ponieważ jej właściwym przedmiotem nie powinny być zewnętrzny los, konieczność lub przeznaczenie, lecz wolny, aktywny i żyjący w społeczeństwie człowiek. Dekonstrukcja filozofii dziejów przez historiozofię Cieszkowskiego przeobraża się zatem w nowatorską propozycję nienaturalistycznej antropologii. Krystian Pawlaczyk (1989) – doktor filozofii, absolwent Wydziału Filozoficznego UAM. Zajmuje się filozofią historii, filozofią polską i niemiecką, myślą postsekularystyczną oraz związkami refleksji filozoficznej i teologicznej.
Książka w angażujący czytelnika sposób bada nasze intymne związki z samym sobą, innymi i społeczeństwem. Autor twierdzi, że prawdziwa relacja może mieć miejsce wyłącznie wtedy, gdy posiadamy wystarczające zrozumienie i świadomość tego, jak nasz umysł rozdziela, izoluje jednostki i grupy. Jedynie porzucenie małego „ja” może sprawić, że zaczynamy rozumieć problem samotności i prawdziwej miłości. Autor rozróżnia pomiędzy miłością i seksem, przyjemnością i uzależnieniem. Aby widzieć prawdę i być prawdziwie z innymi musimy być w stanie porzucić wszelki osąd, uprzedzenia, interpretacje, programowanie. Dopiero wtenczas pojawia się w nas element miłości, dopiero wtedy jesteśmy w stanie prawdziwie być z innymi.Krishnamurti mówi: „Dopiero gdy umysł nie próbuje stosować żadnej formy ucieczki ? w pracę, rozrywkę, zajęcia wszelkiego rodzaju ? jesteśmy w stanie wejść w rzeczywisty kontakt z tym, co nazywamy samotnością, jednak aby tego dokonać potrzebne jest uczucie, potrzebna jest miłość”.Krishnamurti nigdy nie starał się zostać guru, zwykle umniejszał swoją rolę jako przewodnika, czy nauczyciela. Jego wykłady bardziej przypominały rozmowy przyjaciół. Podróżował z nimi po całym świecie, spotykając się z ludźmi żyjącymi w różnych kulturach, wyznającymi różne religie i filozofie. Trafiał do nich ze swoim przekazem, którego największą zaletą była bezpośredniość i autentyczność. Z pewnością trafi również do Ciebie i będzie inspiracją dla pełniejszego doświadczania świata z tolerancją i otwartością wobec jego bogatej różnorodności.
Johann Baptist Wiedenmann wskazuje na twórczą naturę człowieka, na jego możność całkowitego panowania nad sobą swoimi emocjami, myślami, siłą koncentracji i wolą. A ten, kto zapanuje nad swoim światem wewnętrznym, posiada też moc by wpłynąć na każdy aspekt świata zewnętrznego.Tajemna wiedza Indii opowiada o ewolucji naszej rasy pokazując, że jako ludzkość znajdujemy się dopiero w połowie tego procesu. Omawia takie tematy jak aura, jasnowidzenie, mesmeryzm, hipnotyzm, magia, siły nadzmysłowe, jak również karmę i reinkarnację oraz ich dobroczynny wpływ na rozwój ludzkości.Mimo różnorodnej treści dzieło to nie jest w żadnym stopniu jedynie wprowadzeniem. Napisane z wysokiego poziomu wtajemniczenia oferuje również zaawansowanym wgląd w nieznane wcześniej zależności.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
