"Wasza dostojność! Wasze Niełaski! I wy, moje ciernie! Szanowne Diabły! Wznoszę toast na cześć kosmatej Gęby i waszej szacownej uczelni" Na krotko przed śmiercią C. S. Lewis zebrał kilka esejów wschodzących w skład wcześniej publikowanych prac, tworząc z nich nową książkę. W pierwszych z nich opisuje powrót dobrze nam znanego diabła, który zabiera głos, zwracając się do młodych diabłów, na uroczystym obiedzie w Ośrodku Szkolenia Kusicieli. ...istny fajerwerk, poruszająca i zachęcająca lektura" Sunday Times

Dałem się zwieść każdej fałszywej odpowiedzi, każdą z nich gruntownie zbadałem, by odkryć zawarty niej fałsz. C. S. Lewis, fragment przedmowy: Książka "Błądzenie pielgrzyma", napisana w roku nawrócenia pisarza, jest jego autobiografią. C. S. Lewis przemawia w niej ze zwięzłością, dzięki której przekazuje swoją oryginalną myśl, bez potrzeby przeprowadzania pełnego wykładu z dziedziny filozofii religii. Jest to mądra i dogłębna książką; być może najbardziej wojowniczy utwór tego autora poświęcony problematyce chrześcijańskiej.

Najważniejsze polskie muzeum i najważniejszy, arcypolski temat - powstańcy warszawscy.Czemu musieliśmy czekać 60 lat, by uczcić ich pamięć? Komu zależało na tym, byMuzeum nie powstało?Jaką rolę w jego stworzeniu odegrał śp. Lech Kaczyński i czy bez niego zostałby PrezydentemRP?Książka Piotra Legutki odpowiada na te pytania głosami twórców tej niezwykłej instytucji.To barwna, pełna anegdot opowieść o projekcie, który nie miał prawa się udać...,,Jest rok 2003. Upalne lato. Do obchodów sześćdziesiątej rocznicy wybuchu PowstaniaWarszawskiego zostało dwanaście miesięcy. Muzeum, które miałoby je upamiętnić, wciążnie istnieje. Nie ma go na mapie Warszawy ani nawet na urzędowych pieczątkach. Jesttylko w deklaracjach prezydenta stolicy Lecha Kaczyńskiego. Ale wiadomo, jak to z obietnicamiwyborczymi bywa. Ludzi, którzy wierzą w to, że za rok o tej samej porze owa obietnicasię ziści, można na razie zmieścić w jednej windzie...

Malarstwo Białego Człowieka"" - tom 6. Drugie, luksusowe wydanie kultowej księgi sławnego pisarza i historyka sztuki, opisującej dzieje malarstwa europejskiego tzw. dawnych mistrzów (od późnego Średniowiecza do schyłku wieku XIX). Szósty wolumin nowej, dziewięciotomowej edycji, poważnie wzbogaconej przez autora treściowo oraz ikonograficznie. Każdy tom tej edycji został wzbogacony o kilkadziesiąt dodatkowych ilustracji, przez co kolejne fragmenty tekstu sa precyzyjnie obrazowane.

Ronald Yust, specjalizujący się w książkach tzw. political fioction, tym razem mierzy się z ripostą książki, Małgorzaty Tusk. Autor opisuje własną wizję, tak jak może postrzegać naród, Polacy życie prywante i nie tylko Premieta RP Donalda Tuska. Autor napisał książkę Jack Strong vel Ryszard Kulkiński nadaje i wiele innych. Pisze pod pseudonimem. Tę książkę warto przeczytać, bo jak zawsze u tego autora, nie powieść ta nie jest słodką laurką

Ciekawa praca socjologiczna analizująca na podstawie wywiadów, wypowiedzi wielu osób towarzyszących życiu i pracy Krystyny Jandy, recenzji filmowych i teatralnych, rozmów z aktorką, wreszcie obszernej ankiecie, rolę i cechy charakterystyczne kogoś, kogo można nazwać liderem we współczesnej kulturze. Bohaterką tej pracy jest aktorka, a zarazem twórca i dyrektor artystyczny Teatru Polonia. Autor, kreśląc wielokrotny portret artystki, ukazuje nam pasjonującą walkę, jaką musiała stoczyć założycielka Fundacji Krystyny Jandy na rzecz Kultury, aby zyskać niezależność, działać ze własnej przestrzeni, realizując swoje marzenia.

Niniejszy zbiór tekstów to „podręcznik do oduczania się” – oduczania się różnych sposobów teoretyzowania miasta, które uważamy za naturalne do tego stopnia, że nie postrzegamy ich już jako konstrukcji myślowych, traktując je jako część rzeczywistości. Ponieważ słowa, nazwy i pojęcia nadal są naszymi podstawowymi narzędziami myślenia, czasami, żeby dobrze się czegoś nauczyć, trzeba wcześniej porządnie i rzetelnie czegoś się oduczyć. Chcemy oduczyć się myślenia o zdrowiu w mieście tylko poprzez banalną metaforę miasta-organizmu, zamiast tego pragniemy badać skomplikowane zależności pomiędzy zdrowiem a przestrzenią miejską. Chcemy oduczyć się myślenia o infrastrukturze w mieście jedynie poprzez jej materialny, techniczny i inwestycyjny wymiar, bo nie tylko rury i drogi, ale także my sami tworzymy miejską infrastrukturę. Chcemy oduczyć się myślenia o związkach architektury z władzą tylko przez pryzmat konkretnych ideologii politycznych, rzekomo wpisanych w architekturę, bo ani władza biopolityczna, ani wolność nie są nigdy ostatecznie zdeterminowane przez formy architektoniczne. Celem tego zbioru nie jest więc sklasyfikowanie i wyjaśnienie poszczególnych elementów myślenia o zdrowiu, infrastrukturze i biopolityce w mieście, ale raczej wprowadzenie pewnej konfuzji do istniejących wcześniej definicji – nie poprzez postmodernistyczny relatywizm, ale dzięki pokazywaniu hybrydowości współczesnych form, w jakich wytwarzane i reprodukowane jest życie w mieście. Nie ma jasnego rozdziału pomiędzy tym, co materialne, a tym, co społeczne, tym, co polityczne, a tym, co eksperckie, między ciałem a świadomością.?

Jak szukać jedności w podzielonym Kościele? Jak być katolikiem współczesnym, krytycznym, a zarazem ortodoksyjnym? Redaktor naczelny „Więzi” szkicuje w swej książce mapę polskich katolicyzmów. Angażuje się w spory ideowe, wskazuje błędy i zaniedbania polskiego Kościoła, nie pomija jednak spraw, które uważa za pomyłki własnego środowiska. Afirmując otwartość Kościoła, przypomina, że katolicyzm otwarty nie może stanowić wewnątrzkościelnej frakcji. Książka zawiera zarówno wybrane dawne artykuły autora, jak i teksty niepublikowane. Diagnozy Nosowskiego, nawet te sprzed kilkunastu lat, okazują się zaskakująco aktualne.

Platon na Wall Street. Konserwatywne refleksje o kryzysie ekonomicznym – Czy współczesna filozofia polityczna sprostała wyzwaniu ideowej analizy kryzysu? – Czego o etyce i wolnym rynku uczą nas klasycy filozofii, a czego musimy nauczyć się sami po doświadczeniu kryzysu ostatnich lat? – Czy do opisu i zrozumienia kryzysu okazały się przydatne klasyczne teorie ekonomiczne? – Czy kryzys skłoni do ograniczenia roli państwa w gospodarce czy zwiększy pokusę etatyzmu? – Czy Unia Europejska sprzyja wolnemu rynkowi czy mu zagraża? – Czy kryzys zmieni układ sił na arenie międzynarodowej? – Czy w walce z kryzysem kalkulacje i interesy polityczne wezmą górę nad rachunkiem ekonomicznym?

Książka o ideowym i politycznym obliczu zrywu solidarnościowego lat 1980-1981, o ewolucji ruchu w latach 80. i jego odpowiedzialności za sukcesy i porażki III RP, o politycznym wymiarze sporu o dziedzictwo „S” po 1989 r., o kontrowersjach wokół naukowych i publicystycznych interpretacji Solidarności oraz o jej miejscu w polskiej historii i tradycji intelektualnej. Autorzy: Elżbieta Ciżewska, Antoni Dudek, Dariusz Gawin, Jacek Kloczkowski, Maciej Korkuć, Piotr Koryś, Zdzisław Krasnodębski, Michał Łuczewski, Rafał Matyja, Krzysztof Mazur, Paweł Rojek, Zbigniew Stawrowski, Michał Szułdrzyński, Kazimierz Michał Ujazdowski, Bronisław Wildstein. „Solidarność wpisuje się w tak charakterystyczny dla polskiej historii, co najmniej od czasu konfederacji barskiej, rytm – rytm buntu i rezygnacji, entuzjazmu i przystosowania, konformizmu i bierności oraz wybuchu energii. Solidarność była, można rzec, konfederacją narodu, który zorganizował się, by zareagować na niemoc państwa uzależnionego od mocarstwa ościennego, rządzonego przez ludzi z jego nadania, w poczuciu, że nie można dalej „żyć w nieprawdzie” i trzeba się przeciwstawić korupcji moralnej”. (fragment tekstu Zdzisława Krasnodębskiego) „Zakwestionowanie idei sprawiedliwości, do której, a nie do równości, odwoływała się Solidarność, miało rujnujący wpływ na stan państwa i jego instytucji. Znacząca w tym kontekście jest niechęć, którą dłuższy czas dominująca część elit III RP żywiła do pamięci o tamtym niezwykłym zjawisku. Rocznice były formalnie odbębniane, co nie przekładało się na refleksję i konfrontację z przeszłością. Być może istotnym elementem tego było zepchnięte do podświadomości poczucie sprzeniewierzenia się ideałom, a także trudność pogodzenia tamtego doświadczenia z realnie wyznawaną ideologią elitaryzmu?” (fragment tekstu Bronisława Wildsteina)

Książka poświęcona jest wyjaśnieniu tajemnic dotyczących stworzenia świata i opisanych w Księdze Rodzaju. Autor bardzo szczegółowo omawia zagadnienia związane z wytłumaczeniem tekstu Biblii, gdzie mowa jest o siedmiu dniach stworzenia świata. Wyjaśnia biblijny opis kolejnych dni stworzenia, zarówno pod kątem świata duchowego jak i w kontekście dziejów Ziemi i ludzkości. Omawia kształtowanie i tworzenie istot przez Elohimy, opisuje działalność Eonów, czyli Duchów Czasu, zagadnienie powstania światła i ciemności, byt elementarny i działające u jego podłoża duchowe istoty oraz jestestwo Jahwe-Elohim.  Tajemnice stworzenia świata Spis treści: Wykład I, Monachium, 17 sierpnia 1910   Misterium odwiecznych słów Wykład II, Monachium, 18 sierpnia 1910 Ha 'arez i haschamajim Wykład III, Monachium, 19 sierpnia 1910 Siedem dni stworzenia świata Wykład IV, Monachium, 20 sierpnia 1910 Kształtowanie i tworzenie istot przez Elohimy. Eony, czyli Duchy Czasu Wykład V, Monachium, 21 sierpnia 1910 Światło i ciemność. Jom i lilith Wykład VI, Monachium, 22 sierpnia 1910   Byt elementarny i działające u jego podłoża duchowe istoty. Jahwe-Elohim Wykład VII, Monachium, 23 sierpnia 1910    Kompozycja pierwszego i drugiego dnia stworzenia świata Wykład VIII, Monachium, 24 sierpnia 1910     Rozwój ludzkości do szóstego dnia stworzenia świata

Książka mówiąca o konieczności zmian. Autor wzywa do działań, które pozwolą nam odzyskać panowanie nad swoim życiem, zanim zostanie ono poddane absolutnej kontroli. Szuka przyczyn, które spowodowały, że nasza cywilizacja pobłądziła. Analizuje czynniki historyczne, społeczne, ekologiczne, ekonomiczne, technologiczne, a także to, co dokonało się w dziedzinie rolnictwa, prawa, edukacji i duchowości. Pokazuje, jak rozwiązać podstawowe dylematy współczesności w każdej z tych sfer i w wielu innych dziedzinach. "Zmieniając kurs na życie" skupia się na pragmatycznych rozwiązaniach problemów społecznych i ekonomicznych w oparciu o zachowanie "ludzkiej skali". Proponuje dające się zrealizować lokalne rozwiązania jako antidotum na coraz szybciej rozwijający się globalny kryzys. Mówiąc wprost: jest to wołanie do nas wszystkich, abyśmy podjęli wyzwanie naszych czasów. O autorze: Julian Rose jest jednym z pionierów rolnictwa ekologicznego, tworzenia zintegrowanej gospodarki wiejskiej oraz rewitalizacji zdecentalizowanych wspólnot. Rolnik, pisarz, współpracownik prestiżowego BBC 4, aktywista społeczny i patrzący holistycznie myśliciel. W swoich kampaniach sprzeciwia się wszelkim próbom sterylizacji naszej żyjącej planety i hamowaniu twórczych aspiracji. Wierzy, że potęga ludzkiego ducha jest w stanie obudzić nowe życie i nową nadzieję. Fragment książki       Przedmowa       „W czasach powszechnego oszustwa mówienie prawdy jest aktem rewolucyjnym".       George Orwell       Obecny model demokracji zawiódł nas i naszą planetę. Ci, którzy zajmują w nim uprzywilejowane pozycje, albo nie są w stanie, albo nie chcą spojrzeć w oczy rzeczywistości, nie mówiąc o umiejętności osiągnięcia szerokiego consensusu co do sposobów radzenia sobie z nią. Dlatego musimy to zrobić sami.       Książka ta stara się dociec przyczyn, które sprawiły, że nasz sposób życia nas rozczarował. Musimy także zastanowić się nad znalezieniem sposobów zaradzenia im i osiągnięcia trwałej, pozytywnej zmiany. To jest fascynujące zadanie, któremu powinniśmy podołać. Ponieważ choroba posunęła się już bardzo daleko i dotknęła wszystkich sfer życia społecznego, to jedynie oddolna i całościowa reforma może skutecznie wyciągnąć nas z zapaści.       Musimy odzyskać kontrolę nad naszym życiem i gruntownie przebudować społeczeństwo. Czyniąc tak, odnajdziemy na nowo poczucie wspólnoty oraz celu, co pozwoli nam rozniecić oczyszczający ogień, konieczny do zmiany naszego sposobu życia. Proces ten pozwoli także pozbyć się tych, którzy nie mają innego celu poza władzą.       Ten proces już się rozpoczął. Na razie zachodzi w niepowiązanych ze sobą sytuacjach i miejscach. Teraz potrzebujemy jednak odwagi i przekonania, by nadać mu szerszy zakres oraz wynikającą z poczucia zagrożenia większą dynamikę.       Nazwałem ten proces: „Renesans 21". Jego wdrożenie to wezwanie do przemyślanej i świadomej zmiany obejmującej równocześnie wszystkie sfery życia społecznego.       Celem bezpośrednim jest przekształcenie lokalnych i regionalnych ośrodków władzy w mające szerokie poparcie społeczne centra oporu przeciw negatywnym tendencjom, a jednocześnie w mateczniki, w których powstają pozytywne modele przemian. Zamiast koncentrować się na jednym lub dwóch zagadnieniach narzuconych potrzebami chwili - bez względu na to, czy będą one miały charakter ekonomiczny, medyczny, kulturowy czy przyrodniczy - potrzebujemy przewartościowań, które zrewidują nasze spojrzenie na całokształt naszego sposobu życia. Wynika to z tego, że wszystkie jego dziedziny są dotknięte kryzysem o podobnie dramatycznej skali i jedynie działając w sposób całościowy, możemy osiągnąć autentyczną poprawę.       Aby nadać naszym działaniom właściwy kierunek i wewnętrzną siłę, musimy wiedzieć, co rozumiemy pod takimi pojęciami jak: edukacja, kultura, sprawiedliwość, energia, ekonomia, rząd. Musimy zrozumieć, jak są ze sobą połączone i w jaki sposób można przywrócić im właściwy, powiązany z życiem sens. Pomoże nam to zaleczyć głębokie rany i podziały, jakie powstały na skutek dziesięcioleci zaniedbań, nadużyć i błędnych interpretacji.       Na całym świecie ma obecnie miejsce wiele wartościowych akcji w obronie naturalnego środowiska oraz lokalnych wspólnot. Każdego dnia na mapie świata zaczynają migotać światełka oznaczające kolejne punkty oporu. Aby jednak zrównoważyć wszechobecny napór sił destrukcji, jaki obserwujemy, te pozytywne działania potrzebują jakościowego skoku, który nadałby im nowy poziom wizji, skuteczności i praktycznej kreatywności. Destrukcja, o której mówimy, dotyczy nie tylko naszego otoczenia przyrodniczego i zasobów naturalnych, ale także wartości i zasad moralnych, które utrzymują społeczeństwa w zdrowiu i bezpieczeństwie. Bezduszna obojętność, jaką większość liderów politycznych okazuje wobec wszystkiego, co nie dotyczy bezpośrednio ich chorobliwej fascynacji walką o władzę, powinna uświadomić nam, że wybieranie ich na kolejne kadencje jest nie tylko bezsensowne, ale wręcz szkodliwe.       Branie udziału w tej grze na zasadach, jakie obecnie obowiązują, musi prowadzić do rozczarowania własną naiwnością. To, co musimy zrobić, to zmienić reguły gry, zjednoczyć nasze siły i skoncentrować energię na działaniach, które są solidnie ugruntowane w procesie lokalnej zmiany i odrodzenia. Jednocześnie musimy powiedzieć stanowcze NIE fali osłabiających i zwodniczych kompromisów, sprawiających, że nasze nieuważne dusze tak łatwo stają się łupem obumierającego status quo. Nieustająca akceptacja coraz bardziej restrykcyjnych ograniczeń nakładanych na nasze swobody obywatelskie oraz ludzkie aspiracje prowadzi w efekcie do wewnętrznego chaosu i słabości, które z kolei czynią nas mięsem armatnim dla coraz bardziej wszechogarniających zakusów wielkich korporacji i apologetów istniejącego porządku.       Nie ma obecnie ważniejszej rzeczy do zrobienia aniżeli odzyskanie z rąk tych sił kontroli nad własnym życiem oraz skoncentrowanie energii na zapewnieniu pomyślnej przyszłości dla bardziej samorządnych wspólnot o „ludzkiej skali" na całym świecie.       Każdy z nas może prowadzić codzienne, przemyślane działania zmierzające do tego celu, te większe nadejdą wkrótce. Kiedy fala przybierze na sile, rezultaty tych działań ujrzą światło dzienne i proces zmian nabierze tempa. Musimy tylko zacząć i nie poddawać się. Zmieniając kurs na życieSpis treści Wstęp 7 Przedmowa 9 Społeczeństwo i kultura; powrót do początku 13 Pieniądz i gospodarka dla dobra wszystkich 20 Nauka i technologia - w służbie życia 34 Rolnictwo, środowisko naturalne i gospodarka wiejska - kluczowe dla przeżycia człowieka 49 Klimat i konsumenci - „mieć" czy „być"? 73 Energia i czas 82 Czas i energia 87 Człowiek i zwierzę 92 Sztuka, edukacja i duch - zjednoczone 99 Młodość spotyka mądrość 113 Zdrowie i medycyna - w kierunku uniwersalnego stanu równowagi 120 Uniwersalne prawo, ład i sprawiedliwość 130 Rządy, korporacje i globalizacja 141 Transformacja rządów 148 Zazielenianie miast, czyli skok na głęboką wodę 151 Podsumowanie 158 O autorze 160 List otwarty do polskich rolników 164

Często, łatwo i powszechnie liberalizmem, liberałami, gospodarką liberalną straszy się dziś w Polsce dzieci i dorosłych, jak Babą Jagą i chorobą wstydliwą. Wiele gazet i czasopism, w tym tych określających się mianem prawicowych, pełnych jest niskiego lotu filipik skierowanych przeciwko liberalizmowi właśnie, odsądzanemu od czci i wiary, i oskarżanemu o doprowadzenie kraju na skraj upadku, a ludzi do biedy i głodowej śmierci. Czymże jednak jest liberalizm, jeśli nie afirmacją wolności człowieka? Czymże jest, jeśli nie afirmacją wolności rozumnej, korzystającej z doświadczeń przeszłości, nieskazującej na wyważanie dawno już otwartych drzwi lub proponującej skok w niebezpieczny społeczny eksperyment, nazywany postępem? Książkę Stanisława Michalkiewicza można nazwać po prostu elementarzem konserwatywnego liberała. Jest ona bowiem zwięzłym, atrakcyjnym co do formy i prostym co do treści, wykładem i przypomnieniem prawd podstawowych. Jest przywołaniem zdrowego rozsądku. Rozsądzeniem między liberalizmem prawdziwym, który nie wyrzeka się odpowiedzialności, a tym, którym posługują się rozmaici publicyści, by nim straszyć lub go ośmieszać...

Klasyczna praca o źródłach europejskiej kultury, pióra wybitnego historyka idei i cywilizacji, znawcy chrześcijaństwa, islamu i starożytności. Rémi Brague proponuje Rzym jako model kształtowania się europejskiej kultury. „Rzymskość” Europy polega nie tylko przyswajaniu sobie obcych źródeł, lecz także na świadomości, że jej tożsamość właśnie przez to zapożyczanie została ukształtowana. Agnieszka Kołakowska

Książka to zbiór esejów o problemach współczesnej Polski rozważanych w świetle podstawowych kategorii filozofii klasycznej.   ""Śmierć rycerza na uniwersytecie"" jest drugą książka w serii ,,Życie codzienne idei"".

Religijny fundament Rosji został zbudowany przez Bizancjum. Okoliczności historyczne go zmodyfikowały, ale nie wykorzeniły. Rosja długo była krajem słabym i zagrożonym. Nie chodziło tutaj o ataki ze strony Zachodu, który zostawiał zazwyczaj Rosję w jej lasach. Nacjonalistyczna historiografia bardzo przesadnie eksponuje zagrożenie zachodnie. Za agresora uważa się Polskę, choć ona najczęściej zadowalała się obroną własnych granic, pomijając niefortunne przedsięwzięcie, które w roku 1610 doprowadziło do krótkiej okupacji Moskwy. Było to możliwe na skutek zawalenia się państwa moskiewskiego w czasie tzw. Wielkiej Smuty. Ten epizod jest podkreślany, gdyż – jak się uważa – sprowadził na ziemie ruskie największe niebezpieczeństwo nawrócenia na katolicyzm. Dlatego właśnie Sołżenicyn uważa, że agresja polska, mogąca wywołać „zmiany genetyczne”, była o wiele groźniejsza od ataków mongolskich, które pozostawiły nietknięte struktury religijne kraju. Wojska polskie i szwedzkie nie miały zazwyczaj wielkich problemów z odparciem najazdów armii rosyjskich: źle wyekwipowanych i niezdyscyplinowanych. Fragment książki

Inspirująca jak "NO LOGO" i poruszająca jak "Fast Food Nation", "Polityka karmienia piersią" ujawnia fundamentalne znaczenie karmienia niemowląt dla zdrowia publicznego w XXI wieku. Co 30 sekund na świecie umiera dziecko, które zachorowało, ponieważ nie było karmione piersią, lecz otrzymywało z butelki mleko w proszku lub inny produkt, stwarzający ryzyko dla zdrowia. W swojej świetnie udokumentowanej książce Gabrielle Palmer opisuje wyrafinowane techniki, które stosują wielkie korporacje w celu przekonania rodziców, by odwrócili się od karmienia piersią. Żądza zysku firm produkujących żywność dla niemowląt w sposób systematyczny podważa pewność siebie matek i ich wiarę w zdolność wykarmienia piersią swoich dzieci. "Polityka karmienia piersią" prezentuje radykalnie nowe spojrzenie na sprawę, która dotyczy nie tylko matek, lecz wszystkich członków naszego społeczeństwa: mężczyzn i kobiet, rodziców i bezdzietnych, starych i młodych.

W pierwszej połowie XX wieku prasa odgrywała ważną rolę w kształtowaniu opinii publicznej. Niektóre periodyki pełniły poza tym funkcje ideotwórcze. Wśród polskich ugrupowań politycznych szczególną wagę do rozwoju aparatu propagandowego przywiązywała Narodowa Demokracja, która musiała dążyć do utrzymania lojalności członków i pozyskiwania nowych. Istotne było "zakorzenienie" w terenie, co generowało rozwój prasy lokalnej i regionalnej. Zgodzić się więc można z autorkami wstępu, iż za "pośrednictwem prasy dokonywano transferu idei i znaczeń przekazywanych od nadawcy do odbiorcy". Co istotne, redaktorkom udało się pozyskać do współpracy grono doświadczonych badaczy zarówno prasy, jak i dziejów Narodowej Demokracji. Nieuchronne w takim wypadku różnice w podejściu badawczym stanowiły raczej zaletę niż wadę niniejszej publikacji.

Tomasz Łubieński, świetny pisarz historyczny i dramaturg, znawca francuskiego teatru, literatury i języka, w pięciu błyskotliwych esejach o Don Juanie, Świętoszku i Mizantropie opowiada o molierowskich postaciach, które stały się ikonami europejskiej kultury. Demaskując pułapki konwencji, w jakie uwikłane są te zniewalające osobowości, dowodzi, że sprawdzają się one w każdej epoce, także w czasach nam współczesnych.

Antologia Nie widzę piękna w świecie bez człowieka. O teatrze Jana Lauwersa i Needcompany to jedyne jak dotychczas tak obszerne, wyczerpujące wydawnictwo, analizujące 25-letni dorobek twórczy wybitnego artysty teatru i reformatora sztuk performatywnych Jana Lauwersa. Zebrane w przemyślany oraz inspirujący sposób eseje autorstwa uznanych specjalistów z różnych dyscyplin (Hans-Thies Lehmann, Marvin Carlson, Martin Harries, Juergen Pieters, Rudi Laermans, Georges Banu) stanowią panoramiczne, a zarazem niezwykle przenikliwe spojrzenie na unikatowe zjawisko artystyczne, jakim jest twórczość zespołu Needcompany - opus magnum Jana Lauwersa, współczesnego człowieka renesansu: reżysera, pisarza, artysty wizualnego, działacza społecznego, a także kreatora unikatowej na skalę światową instytucji kultury.